11 Afscheid van het lid Heijnen

Aan de orde is afscheid van het lid Heijnen.

De voorzitter:

Ingekomen is een brief van onze collega Pierre Heijnen en die ga ik u nu voorlezen:

"Mevrouw de Voorzitter, Beste Anouchka,

Zoals inmiddels bekend verlaat ik per 1 september a.s. de Tweede Kamer. Vanaf die datum mag ik het Regionaal Opleidingscentrum Mondriaan leiden. Mondriaan verzorgt het beroepsonderwijs en educatie in de Haagse regio.

Per 1 september aanstaande ben ik 6,5 jaar lid van uw Kamer. De laatste verkiezingen werden minder dan een jaar geleden gehouden. Best een snel vertrek. Ter rechtvaardiging daarvan: ik bekleed met slechts een korte onderbreking sinds 1986 een gekozen of benoemde politieke functie voor de Partij van de Arbeid en zo'n baan als deze komt — zeker op mijn leeftijd — maar een keer langs. Overigens heb ik het mijn voorkeurskiezers, die ik bijna allemaal persoonlijk ken, gevraagd. Zij vonden het oké."

U zult wel hees geweest zijn.

"Velen van u zijn op de hoogte van mijn liefde voor mijn stad Den Haag. Ik ben ervan overtuigd dat het organiserend vermogen in steden en regio's cruciaal is voor het welzijn en de economische ontwikkeling ervan. Ik heb daar als raadslid en wethouder twintig jaar aan kunnen bijdragen en mag dit weer gaan doen, zij het in een andere rol. Ik zie daarnaar uit. Daar ligt mijn passie.

Het middelbaar beroepsonderwijs voor circa de helft van alle jongeren en de educatie zijn daarbij van doorslaggevend belang. Meer dan ooit zelfs, gegeven de verscheidenheid van de bevolking en het nog immer toenemend belang van het opleidingsniveau. Is het beroepsonderwijs voor elkaar, met goede, gemotiveerde docenten, voldoende stages, overdracht van basisvaardigheden en vakmanschap, arbeidsmarktrelevante opleidingen en met het investeren in gedeelde waarden en normen voor jongeren, dan ziet ook de toekomst in de Haagse regio er zonnig uit. Dan kómt het voor elkaar!

Vaak gaat de aandacht uit naar universiteit en hogeschool, ook hier in de Kamer. Minder aandacht gaat uit naar het middelbaar beroepsonderwijs. Ten onrechte. Tenslotte zorgen mbo'ers ervoor dat u hier per fiets, auto of openbaar vervoer straks naar huis kunt, dat u uw koffie hebt gekregen, het binnenklimaat dragelijk is, u beveiligd wordt, de geluidsinstallatie en beeldregistratie het doen, u uw pc, laptop, iPad en mobiel kunt gebruiken, in een van de Kamerrestaurants hebt kunnen eten en u er in het algemeen goed gekleed en verzorgd uitziet. En dat is nog maar een beperkte selectie. Kortom, zonder het mbo zijn wij helemaal nergens.

Ik heb de afgelopen jaren in verschillende rollen mijn bijdrage proberen te leveren in het parlement. Met heel veel genoegen zal ik hierop terugkijken, ook op de jarenlange samenwerking, met alle verschillen, met de huidige en voormalige collega's.

Meer in het bijzonder kijk ik met genoegen terug op het mogen leiden van het eerste toekomstonderzoek na de parlementaire zelfreflectie, dat naar de jeugdzorg. Het eindrapport, Jeugdzorg dichterbij van mei 2010, dat Kamerbreed werd onderschreven, van SP tot VVD en van PVV tot PvdA, is tot de dag van vandaag richtinggevend. Het werd omarmd in het coalitieakkoord van Rutte I en maakt nog steeds deel uit van het fundament voor de huidige transitie van het stelsel van jeugdzorg.

Ik vond en vind dat iedere jongere voor de kiesgerechtigde leeftijd op bezoek moet bij de Tweede Kamer. Dat betekent circa 200.000 jongeren per jaar die kennisnemen van onze parlementaire democratie. Eerst het Huis voor democratie en rechtsstaat, nu ProDemos, organiseert dat. Een groot succes, want circa een derde van alle jongeren krijgt nu les over onze instituties en komt daadwerkelijk op bezoek. Samen met Jan Schinkelshoek heb ik me daarvoor ingespannen. Ik hoop dat u deze erfenis koestert en de mogelijkheden verschaft om zich verder te ontwikkelen. Niet voor Jan of mij, maar om daadwerkelijk ten minste alle jongeren te bereiken en daarmee te investeren in een duurzaam draagvlak onder onze democratie.

Ten slotte wil ik alle medewerkers van de Kamer hartelijk bedanken voor hun zorg en ondersteuning de afgelopen jaren. We komen elkaar vast nog eens tegen in deze prachtige stad, op het Plein, in de Koninklijke Schouwburg of in het stadion, bij ADO Den Haag. En misschien wel bij het ROC Mondriaan. Tot ziens.

Met vriendelijke groet,

Pierre Heijnen."

(Applaus)

De voorzitter:

Van dit ontslag is mededeling gedaan aan de voorzitter van het centraal stembureau en aan de minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties. Ik stel voor, deze brief voor kennisgeving aan te nemen.

Daartoe wordt besloten.

De voorzitter:

Geachte heer Heijnen, beste Pierre,

Vandaag neem je afscheid en op 1 september ben je echt weg als Kamerlid en begin je in je nieuwe functie van voorzitter van het college van bestuur van het ROC Mondriaan hier in Den Haag. Toen je in maart 2007 als Kamerlid begon had je al ruim twintig jaar ervaring in de Haagse gemeentepolitiek, waarvan ruim acht jaar als wethouder. Alles voor de stad die je aan het hart ligt: Den Haag. Want voor alles ben je een Hagenees.

De directe betrokkenheid bij burgers met hun concrete en alledaagse problemen is voor jou altijd de belangrijkste drijfveer geweest voor je politieke handelen. In je maidenspeech in mei 2007 stond het jaarverslag van de Nationale ombudsman centraal en daarmee wel heel pregnant het contact tussen overheid en burger.

Je was woordvoerder voor binnenlands bestuur en voor Koninkrijksrelaties, voorzitter van de algemene commissie voor Jeugd en Gezin, fractiesecretaris en lid van het Presidium. Veel, misschien wel het meest, heb je gedaan in de commissie Binnenlandse Zaken, waar het contact tussen overheid en burger in zijn grondvorm gestalte krijgt. Je hebt je krachtig geroerd telkens zodra het onderwerp integriteit aan bod kwam, en dat was vaak: niet alleen in de discussie over de normering van topinkomens, maar bijvoorbeeld ook in de discussie over de financiering van politieke partijen. Naast integriteit heb je geprobeerd ook het onderwerp burgerschap de aandacht te geven die het verdient.

De bestuurlijke organisatie, de organisatie van de rijksdienst, de bescherming van persoonsgegevens, de vormgeving van democratische betrokkenheid en ook het reilen en zeilen van de Kamer zelf — zoals nog onlangs bij de behandeling van de Raming voor 2014 — zijn even zovele onderwerpen die jouw voortdurende aandacht hadden. Gedurende je lidmaatschap van de Kamer heb je laten zien dat je je idealen concreet vorm weet te geven. Dat blijkt zeker ook uit het grote aantal initiatiefwetten dat je alleen of samen met anderen hebt ingediend: initiatieven om een raadgevend en een correctief referendum mogelijk te maken, een voorstel tot grondwetswijziging om handicap en hetero- of homoseksuele gerichtheid als non-discriminatiegrond aan de Grondwet toe te voegen, een voorstel om het aantal gemeenteraadsleden weer tot het niveau van voor de dualisering van het gemeentebestuur terug te brengen, een voorstel om spookraadsleden, die het aanzien van de politiek schaden, te weren en het voorstel om een huis voor klokkenluiders op te richten. Over dit laatste voorstel hebben wij afgelopen week nog plenair gesproken.

Wat ik in het bijzonder nog wil noemen is je voorzitterschap van de parlementaire werkgroep Toekomstverkenning Jeugdzorg. Je noemde dit zelf ook in je brief. Dit was het eerste onderzoek dat voor de toekomst- en onderzoeksagenda van de Tweede Kamer is uitgevoerd. In mei 2010 presenteerde de werkgroep haar rapport. Hierin werd voorgesteld de jeugdzorg flink op de schop te nemen. Dit rapport was succesvol. Het was namelijk aanleiding om in het regeerakkoord belangrijke beleidswijzigingen in de jeugdzorg op te nemen, waaronder de decentralisatie van de jeugdzorg.

Kortom, je hebt niet stilgezeten. Nu ga je de Kamer na de zomer verlaten. Wij wensen je succes in je nieuwe functie. Ik waarschuw het Mondriaancollege en sluit af met een uitroep die slechts een oude trouwe ADO Den Haag-supporter zal kunnen begrijpen: Heijnen zet aan voor nog een sprint … Zet het hek open!

Pierre, het ga je goed!

(Geroffel op de bankjes)

De vergadering wordt enkele ogenblikken geschorst.