4 Vragenuur

Vragen van het lid Kuiken aan de staatssecretaris van Infrastructuur en Milieu over het niet goed informeren van passagiers door luchtvaartmaatschappijen over bagagekosten, ondanks duidelijke regels omtrent transparante kosten.

Mevrouw Kuiken (PvdA):

Voorzitter. De kosten voor bagage zijn bij de meeste vliegtuigmaatschappijen een doolhof. De vliegtuigpassagier komt er vaak pas tijdens de boeking achter wat hij of zij moet betalen voor koffers en hoeveel handbagage er mee mag. Dat blijkt uit een vergelijkend onderzoek van De Telegraaf. Veel prijsvechters hanteren complexe voorwaarden en hoge, ondoorzichtige kosten. Kortom, je moet je tas al hebben ingepakt en gewogen voordat je je reis gaat boeken, om te voorkomen dat je op het vliegveld vele euro's extra moet betalen omdat je koffer een kilo te zwaar is. Dat vindt de Partij van de Arbeid onnodig en oneerlijk. Ik heb daarom de volgende drie vragen aan de staatssecretaris. Eén: herkent zij zich in het door De Telegraaf geschetste beeld? Twee: gaat dit niet in tegen de geldende regels voor vliegtuigmaatschappijen over transparante ticketprijzen? Zo ja, drie: wat gaat zij hiertegen doen?

Staatssecretaris Mansveld:

Voorzitter. Laat ik vooropstellen dat ik het eens ben met mevrouw Kuiken: je moet niet je koffer hoeven wegen voordat je weggaat en prijzen behoren transparant te zijn, niet alleen in de luchtvaartsector maar overal. De regels zijn duidelijk. De tarieftransparantie is van essentieel belang in elke sector. In de luchtvaart is die gebaseerd op Europese regelgeving. Op grond van de verordening daarover dienen te allen tijde de definitieve prijs en de daarbij geldende voorwaarden opgegeven te worden, bijvoorbeeld aan het begin van het boekingsproces maar ook in reclame-uitingen. De definitieve prijs bestaat dus uit een totaalprijs inclusief belastingheffingen, toeslagen en vergoedingen. De koffertoeslag zit in de toeslagen. Bedrijven mogen die toeslagen facultatief berekenen, maar het moet wel transparant zijn. Het moet dus geen opt-outsysteem zijn, waarbij het hokje al van tevoren is ingevuld. De klant moet tijdens het online boeken de hokjes aanvinken en dan de prijsopbouw zien. Dan realiseert hij of zij zich wat de bagage kost.

Ook de Autoriteit Consument en Markt – ik moet nog even aan de naam wennen, want ze is er nog maar net – deelt blijkbaar de mening van mevrouw Kuiken en mij dat het zo transparant mogelijk moet. De Autoriteit Consument en Markt heeft dit namelijk als speerpunt aangemerkt voor 2013: er moet duidelijkheid en transparantie in de prijzen in de reisbranche zijn. Doordat deze autoriteit de reisbranche al als speerpunt heeft, zal er wellicht goed naar moeten worden gekeken of er dingen misgaan. In ieder geval heeft ze al gehandeld, want op 20 maart is er een boete opgelegd aan Ryanair, omdat de Nederlandse website van Ryanair standaard niet goed was: het was niet zichtbaar, het moest worden aangepast.

Ik deel dus de mening van mevrouw Kuiken. Transparantie is noodzakelijk. Ik ben blij dat de Autoriteit Consument en Markt erbovenop zit.

Mevrouw Kuiken (PvdA):

Dat is goed om te horen. Ik heb nog twee vragen. Eén: wanneer verwacht de staatssecretaris een overall terugkoppeling van de autoriteit, zodat ook wij erover kunnen worden geïnformeerd? Twee: kan de staatssecretaris ons dan ook informeren of er nog aanvullende maatregelen nodig of noodzakelijk zijn?

Staatssecretaris Mansveld:

Ik weet niet precies of en wanneer deze autoriteit terugkoppelt. Die vraag kan ik voor u neerleggen, vooral omdat men er dit jaar een speerpunt van heeft gemaakt.

Mevrouw Kuiken (PvdA):

Oké. Wij houden de vinger aan de pols. Wij willen als passagiers eerlijk van tevoren weten wat wij moeten betalen. Het is goed dat wij er zicht op houden.

De voorzitter:

Ik dank de staatssecretaris voor haar komst naar de Kamer. Fijn dat u er weer bent!

Ik geef het woord aan de heer Omtzigt van het CDA, als hij ergens in de Kamer is.

De heer Van Vliet (PVV):

Zal ik het doen, voorzitter?

De vergadering wordt enkele ogenblikken geschorst.