6 Herdenking naar aanleiding van de gebeurtenissen in Israël

Herdenking naar aanleiding van de gebeurtenissen in Israël

Aan de orde is de herdenking naar aanleiding van de gebeurtenissen in Israël.

De voorzitter:

Ik wil aan de leden vragen om hun plaatsen in te nemen. Aan de orde is de herdenking naar aanleiding van de aanslagen in Israël. We hebben het tijdstip door omstandigheden wat vervroegd.

Ik verzoek iedereen in de zaal en op de publieke tribune, voor zover u dat kunt, te gaan staan.

Ik heet de ambassadeur van Israël van harte welkom. Ook heet ik de minister-president van harte welkom. Gisteren stonden we stil bij de aanslagen in Israël en werd de minister-president bevraagd in het mondelinge vragenuur. Vandaag herdenken we, snel na de verschrikkelijke gebeurtenissen van het afgelopen weekend. Er is behoefte om deze gruwelheden nu te markeren en om de slachtoffers te herdenken.

Afgelopen weekend werd de wereld opgeschrikt door terroristische aanslagen van Hamas in Israël. De vreselijke beelden hiervan en de gijzelingen laten niemand onberoerd. Er zijn honderden onschuldige slachtoffers gevallen. Jongeren die bij een festival het leven vierden, werden opeens opgejaagd en in koelen bloede gedood. Ouderen werden thuis of op straat overvallen, gegijzeld of vermoord, zelfs voor de ogen van hun kinderen of kleinkinderen. En er zijn vele gewonden.

Nog steeds zijn er hartverscheurende oproepen van ouders waarvan de kinderen worden vermist of zijn meegenomen door Hamas. Het gaat door merg en been. Het verdriet en de onzekerheid zijn groot. Veel mensen verkeren in angst over het lot van hun dierbaren.

We zien dat de aanslagen in Israël ook veel losmaken in Nederland. De betrokkenheid van Nederland en van vele andere landen in de wereld bij de situatie in het Midden-Oosten is door deze afschuwelijke gebeurtenissen van de afgelopen dagen alleen maar toegenomen. Veel mensen in ons land maken zich zorgen om hun familie en vrienden in Israël. Het raakt Nederlanders met een Joodse achtergrond in het bijzonder. De machteloosheid en het verdriet overheersen. Wij steunen hen in deze moeilijke tijd. Wij staan achter hen.

Vandaag herdenken wij de slachtoffers van dit meedogenloze geweld, en spreken wij onze steun uit aan de nabestaanden.

Ook gaan onze gedachten uit naar de burgerslachtoffers aan Palestijnse zijde en hun nabestaanden. De nasleep van deze afschuwelijke gebeurtenissen kent alleen maar slachtoffers.

Namens de Tweede Kamer wens ik de Israëlische bevolking heel veel kracht en sterke toe in deze zware tijden. Een onbeschrijfelijk leed is aangericht. Ik dank de Israëlische ambassadeur voor zijn aanwezigheid vandaag hier in de Tweede Kamer zo snel na de vreselijke gebeurtenissen.

Dan geef ik nu het woord aan de minister-president.

Minister Rutte:

Mevrouw de voorzitter. Gistermiddag nadat wij in deze Kamer met elkaar spraken over de afschuwelijke terreurdaden van Hamas in Israël, had ik op het Catshuis een ontmoeting met vertegenwoordigers van de Joodse gemeenschap in Nederland. Het was emotioneel. Het gesprek ging over het aanvankelijke ongeloof, over de schok, over het verdriet. Het ging over angst. Angst voor het lot van familie en bekenden. Angst voor wat nog komt. En het gesprek ging natuurlijk over hoe het niet te bevatten is wat er sinds zaterdag is gebeurd in Israël. De nietsontziende, moorddadige terreur tegen onschuldige mensen: vrouwen en mannen, kinderen, ouden van dagen, festivalgangers. Het is al vaak gezegd: de beelden, de verhalen, de feiten zijn hartverscheurend en verbijsterend, al is er eigenlijk geen woord groot genoeg voor zo'n groot verdriet.

Maar het gesprek gistermiddag ging over nog iets anders. Het ging ook over de noodzaak oog te hebben voor elkaar, over hoe belangrijk het is verbinding te blijven zoeken, hier in Nederland maar ook daar, omdat zowel de bevolking van Israël als de inwoners van Gaza slachtoffer zijn van de geweldsspiraal die is ontketend door de moordmachine van terreurbeweging Hamas. Daarmee was het ook een gesprek over menselijkheid, meer dan over vijanddenken, haat en vergelding. Ik vond dat indrukwekkend en ontroerend.

Mevrouw de voorzitter. Er kan geen misverstand over bestaan dat Israël het volste recht heeft om zich te verdedigen tegen dit ongekende geweld. Laat er ook geen misverstand over bestaan dat de regering en de bevolking van Israël op de steun van Nederland kunnen rekenen. Na zo'n afschuwelijke serie aanslagen past geen "ja, maar". Daarvoor is het optreden van terreurbeweging Hamas te weerzinwekkend, de schok te groot en het leed te diep. Ambassadeur Modi, wij staan naast u en naast uw landgenoten. Vandaag past respect voor de nagedachtenis van alle slachtoffers van de aanslag en steun voor hun nabestaanden. Vandaag past een moment van stilte — in de hoop, de hoop waarvan ik gisteren een sprankje voelde, dat ergens na vandaag niet de haat, niet het geweld, maar de menselijkheid zal overwinnen.

Dank u wel.

De voorzitter:

Dank u wel. Dan wil ik vragen om een moment van stilte in acht te nemen.

(De aanwezigen nemen enkele ogenblikken stilte in acht.)

De voorzitter:

Dank u wel. Ik schors de vergadering voor een enkel moment, zodat u de ambassadeur kunt condoleren.

De vergadering wordt enkele ogenblikken geschorst.