Vragen van het lid Atsma aan de minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties en de staatssecretaris van Economische Zaken over het bericht dat 112-meldingen nog steeds niet gelokaliseerd worden.

De voorzitter:

De minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties is verhinderd. De staatssecretaris van Economische Zaken is er wel.

De heer Atsma (CDA):

Voorzitter. 112-meldingen die per mobiele telefoon worden gedaan, kunnen niet worden gelokaliseerd. Sinds een aantal jaren is dat verplicht in Europa. Die verplichting is ook begrijpelijk, omdat je daardoor met hulpdiensten heel snel ter plekke kunt zijn. De telecombedrijven zijn verplicht om de locatiemelding door te geven aan de 112-centrale. Het is wel bijzonder dat dit na een reeks van jaren in Nederland nog steeds niet de gewoonte is. De telecombedrijven doen het nog steeds niet. Nederland is inmiddels in gebreke gesteld door de Europese Commissie en er dreigt nu zelfs nog een procedure voor het Europese Hof.

Wij hebben aan de staatssecretaris van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties, die in dezen de minister vervangt, en aan de staatssecretaris van Economische Zaken de volgende vragen.

Hoe kan het nu dat Nederland nog steeds in gebreke blijft, terwijl het gros van de Europese landen al ruimschoots voldoet aan deze Europese verplichting? Waar zit de fout? Ligt dit aan de telecombedrijven, of ligt het wellicht aan datgene wat er bij de 112-centrale gebeurt?

Wat zijn de consequenties als Nederland inderdaad een veroordeling aan de broek krijgt? Wie draait voor de eventuele kosten op en voor eventueel ander verhaal? Is dat de overheid, of mag die rekening eenzijdig bij de telecombedrijven worden neergelegd?

In hoeverre heeft dit al geleid tot calamiteiten? Het kan niet zo zijn dat dit zes jaar na dato nog steeds niet goed is geregeld.

Is het mogelijk om de telecombedrijven zo snel mogelijk te verplichten, wellicht bij wet, om aan deze eis van de Europese Commissie te voldoen?

Staatssecretaris Heemskerk:

Voorzitter. Ik dank de heer Atsma voor zijn vragen. Mede namens de minister van Binnenlandse Zaken kan ik een heel kort antwoord geven, en wel van vier woorden: het kan inmiddels wel. Sinds gisteren is het mogelijk dat er locatieherkenning is als je 112 belt. Op basis van Kamervragen van mevrouw Kuiken heeft ook de minister van Binnenlandse Zaken geantwoord dat dit eind van het eerste kwartaal waarschijnlijk gereed zou zijn. Ik kan bevestigen dat dat – zij het op het nippertje op één dag na – inderdaad is gelukt. Het onderzoek van de Europese Commissie was van 1 december 2008, dus dat waren verouderde gegevens. De andere vragen van de heer Atsma kunnen dus ook snel worden beantwoord. Wie is de schuldige? De onderhandelingen verliepen stroef. Wie draait voor de kosten op als het mis gaat? Niemand, want het is goed gegaan. Gaan calamiteiten ontstaan? Ik hoop het niet, want inmiddels kan het. Kunnen wij het verplichten? In de Telecomwet was het juridisch goed geregeld. Wij moesten er financieel en operationeel nog met de drie telecombedrijven uitkomen. Als er iets gebeurt en men 112 belt en het daarna mis gaat omdat men bijvoorbeeld flauw valt, kan men de locatie achterhalen. Het is niet de bedoeling dat men 112 gaat bellen als locatieherkenning wanneer men in het bos wandelt en verdwaald is.

De voorzitter:

Dat is een goede tip.

De heer Atsma (CDA):

Voorzitter. Dank voor die suggestie. Onder druk wordt kennelijk alles vloeibaar. Het zou handig zijn geweest als het ministerie dit voor het vragenuur even aan de Kamer had gemeld. Dan hadden deze vragen niet hoeven te worden gesteld. Ik ben echter erg blij dat het dit weekeinde is geregeld. Het commentaar vanuit Europa bestond inderdaad uit een onderzoek dat al dateert van vorig jaar. De rapportage is van recenter datum. Vandaar dat het CDA, samen met vele anderen, nu aan de bel heeft getrokken. Ik had nog een vraag gesteld waarop de staatssecretaris niet heeft gereageerd. Als in de zes jaar die zijn verspreken, de verplichting al gold maar Nederland er niet aan heeft voldaan omdat de telecombedrijven kennelijk niet meewerkten, heeft dit wellicht gevolgen gehad die wij liever niet hadden zien gebeuren.

Staatssecretaris Heemskerk:

Voor zover mij bekend is dat niet het geval. Het is de bedoeling dat je alleen in noodgevallen 112 belt en dan meteen zegt waar je je bevindt. Dat helpt dan immers de ambulance, brandweer of politie. Wettelijk was het allemaal geborgd. Het hing op de uitvoering. Dat had te maken met zowel operationele aspecten als financiële afspraken over en weer. Zoals aan de Kamer gemeld, zullen deze problemen voor het einde van dit kwartaal zijn weggenomen, te weten gisteren, 30 maart.

De voorzitter:

Met het oog op de tijd gaan wij direct door met de laatste vraag in dit vragenuur.