7 Afscheid van het lid Van Nieuwenhuizen-Wijbenga

Aan de orde is het afscheid van het lid Van Nieuwenhuizen-Wijbenga (VVD). 

De voorzitter:

Ingekomen is de volgende brief: 

Geachte voorzitter, waarde collega's, medewerkers van de Griffie en andere Kamerbewoners, 

Na vier jaar Kamerlidmaatschap neem ik vandaag afscheid. Dat maakt een tikje weemoedig. Het zijn boeiende, enerverende jaren geweest. 

Na een korte startperiode als woordvoerder energie, luchtvaart, zeevaart en binnenvaart heb ik me in de vorige kabinetsperiode vooral met asiel, migratie en integratie beziggehouden. Een bijzondere portefeuille in het hart van het gedoogakkoord, waarbij ieder woord op een goudschaaltje werd gewogen. 

Deze periode heb ik als woordvoerder Sociale Zaken en Werkgelegenheid mijn steentje mogen bijdragen aan de hervorming van de arbeidsmarkt. Ik ben erg blij dat de Wet werk en zekerheid nog voor mijn vertrek ook in de Eerste Kamer is aangenomen. Een mooie mijlpaal. 

Ook mijn voorzitterschap van de vaste Kamercommissie voor Financiën wil ik niet onvermeld laten. Bijzonder waren de vergaderingen voorafgaand aan de nationalisatie van SNS Reaal. Hopelijk hoeft dat draaiboek nooit meer uit de kast. Verder is er, met de maandelijkse voorbereidingen op de Ecofin als basis, heel wat af vergaderd over probleemlanden, de euro, pensioenen, hypotheken, kredietverlening aan het mkb, belastingen, toeslagen, woekerpolissen, bonussen etc. etc. De tijd dat Financiën vooral taai en saai was, ligt ver achter ons! 

Na achtereenvolgens actief te zijn geweest op het lokale, provinciale en nationale niveau maak ik nu de overstap naar het Europees Parlement. Voor de meeste mensen een "ver van het bed"-show, maar o zo belangrijk voor de concurrentiepositie van Nederland binnen Europa en die van Europa ten opzichte van de rest van de wereld. Ondernemers moeten de ruimte krijgen om te kunnen groeien en banen te creëren. Daar ga ik me vol voor inzetten. 

De Kamer wordt vaak omschreven als een slangenkuil, wespennest of nog erger. Persoonlijk heb ik dat zo niet ervaren. Integendeel zelfs, zowel binnen als buiten de eigen VVD-fractie heb ik veel warme collegialiteit en gezelligheid ervaren. Lieve collega's, bedankt voor de fijne samenwerking. Ik zal jullie missen! 

Ook wil ik me graag richten tot de overige "Kamerbewoners". Al die medewerkers, die me de weg wezen als ik was verdwaald in deze doolhof, die me met eindeloos geduld door allerlei automatiseringsproblemen hebben geloodst, die aan mijn gezicht zagen wanneer het tijd werd voor een soepje of een decafé, die nooit boos werden als ik mijn toegangspas weer eens in een andere tas had laten zitten en die, toen ik kokende thee over mijn been had gekregen, mijn brandwond professioneel hebben behandeld. Je ziet er niets meer van! Bedankt voor de fantastische service en fijne samenwerking! 

Tot slot nog een laatste hartenkreet. Om Europa dichterbij te brengen en de relaties tussen onze beide parlementen te verstevigen zal ik nog regelmatig hier in de Kamer op bezoek komen. Omgekeerd zijn jullie ook van harte uitgenodigd in Brussel. Ik weet dat dit in de praktijk lastig zal zijn, omdat er tegenwoordig vrijwel dagelijks stemmingen zijn. Zo houden we elkaar gevangen in een soort Haags huisarrest. Dat is heel erg jammer, want om dichter bij mensen te komen, om de kloof met de politiek te dichten, moet je juist naar ze toe. Het land in! Wat zou er nu écht misgaan in dit land als we op maximaal twee dagen per week konden stemmen in plaats van drie? Het aantal moties mag sowieso wel een tandje minder. 

Ik hoop in elk geval velen van jullie in Brussel te mogen ontvangen. De koffie staat klaar! 

Met liberale groet, Cora van Nieuwenhuizen. 

(Geroffel op de bankjes) 

De voorzitter:

Van dit ontslag is mededeling gedaan aan de voorzitter van het centraal stembureau en aan de minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties. Ik stel voor, deze brief voor kennisgeving aan te nemen. 

Daartoe wordt besloten. 

De voorzitter:

Geachte mevrouw Van Nieuwenhuizen, beste Cora. 

Het is de tweede keer deze week dat we afscheid nemen van een Kamerlid. Eerder deze week stonden we stil bij het vertrek van Pieter Litjens, ook van de VVD, die wethouder wordt in Amsterdam. Ook jij blijft actief in het publieke domein, zelfs als volksvertegenwoordiger. Op 1 juli word je beëdigd als lid van het Europees Parlement. Ik juich die onderlinge wisselwerking tussen het nationale parlement en het Europees Parlement toe. Soms vertrekt er iemand naar Brussel, soms komt er iemand terug naar Den Haag. Naar mijn idee verbetert het onze relatie, en maakt het dat we meer greep krijgen op en meer begrip krijgen voor wat er speelt in Europa. 

Als je jouw politieke carrière bekijkt, is het ook niet verwonderlijk dat je de stap naar Brussel zet. In je pad door de bestuurslagen zocht je het steeds wat hogerop. Je begon als gemeenteraadslid in je woonplaats Oisterwijk. Vervolgens werd je lid van Provinciale Staten, en later was je onderdeel van het College van Gedeputeerde Staten — allebei in je geliefde Brabant. In 2010 verruilde je de regionale voor de nationale politiek. "Ons mam is klaar voor Den Haag", zeiden je kinderen toen. En ze hadden gelijk! 

Toen je binnenkwam, werd — eigenlijk ook door jou zelf — aangenomen dat je je bezig zou houden met economische zaken; iets wat je daarvoor als gedeputeerde ook deed. Ik heb je persoonlijk gevraagd om de portefeuille integratie, asiel en immigratie onder je hoede te nemen. Je moest er even over nadenken, maar je ging de uitdaging aan. Het was ook geen makkelijke klus. De debatten konden zwaar en beladen zijn, maar je ging er vol energie en betrokkenheid in. Later wisselde je van portefeuille, maar aan je inzet veranderde niets. Als woordvoerder sociale zaken en werkgelegenheid hield je je met dezelfde energie en betrokkenheid bezig met grote veranderingen in de arbeidsmarkt, waaronder de Wet werk en zekerheid. Ik snap goed dat je het zelf ziet als een mooie mijlpaal dat die wet ook door de Eerste Kamer is aangenomen. Ook het voorzitterschap van de vaste commissie voor Financiën ging je goed af. Je verzuimde eigenlijk nooit en leidde de vergaderingen, naar ik heb vernomen, met strakke hand én een flinke dosis charme en humor. Je had de leden van de commissie er goed onder. Ik hoor dat dit hier door iemand wordt beaamd. 

Je stijl laat zich het beste omschrijven als "meer voor minder". Je maakte bescheiden gebruik van alle instrumenten van de Tweede Kamer. Je stelde niet overdreven veel mondelinge of schriftelijke vragen. Het aantal door jou ingediende moties en amendementen was beperkt en je pleit nu zelfs voor minder stemmingen. Dat neemt niet weg dat je wel veel voor elkaar kreeg. Je koos je momenten en wegen zorgvuldig. Illustratief daarvoor is dat vrijwel alle amendementen die door jou werden ingediend, zijn aangenomen. 

Jouw motto is dat je veel voor elkaar kunt krijgen door samen te werken, door een breed draagvlak te creëren. Goed contact met je achterban is voor jou altijd een leidend principe geweest. Eerst waren dat de Brabanders, inmiddels zijn dat álle Nederlanders. Als volksvertegenwoordiger wil je hun aanspreekpunt zijn. Blijf dat doen, zou ik willen zeggen. Ook in het Europees Parlement is het van belang dat mensen je weten te vinden. Dat het "day-to-day life" zichtbaar is, en dat mensen weten wat er gebeurt in Brussel en dat Brussel weet wat er gebeurt bij de mensen. 

Cora, toen je Brabant achter je liet, deed je dat met gemengde gevoelens en in jouw brief, die ik net heb voorgelezen, geef je aan dat ook het afscheid van de Kamer je een "tikje weemoedig" maakt. Vanaf volgende week wordt je focus nog wat breder, wordt je wereld weer wat groter. Maar dat betekent niet dat we je uit het oog verliezen. Vanuit de Kamer zullen we intensief contact met je blijven zoeken, omdat er nu eenmaal zo veel onderwerpen zijn waar Brussel en Den Haag samenkomen. We maken — ikzelf voorop — graag gebruik van je uitnodiging om in Brussel of zelfs in Straatsburg op bezoek te komen, en weet dat ook hier de koffie altijd klaar staat, ook de decafé. 

Jij bent er klaar voor! "Ons mam" kan Europa in! 

Het grappige is dat je me gisteren toevallig vertelde dat je als lid van de ALDE-fractie naast het D66-lid Van Miltenburg komt te zitten … Ik hoop dat je hem de hartelijke groeten zult doen! Dank je wel. 

(Geroffel op de bankjes)