Beste Bobby, Milou, Enrico, mevrouw en mijnheer Kaffa, familie, vrienden, collega's van Anita Kaffa, waarde medeleden.
Op dinsdag 19 juli jongstleden overleed Anita Kaffa, werkzaam bij de Kamer. Vanaf april 2007 werkte zij als bode bij de Bodedienst.
Al eerder was zij tijdelijk aan de Kamer verbonden, bij de afdeling Voorlichting. Met haar indiensttreding zette zij een familietraditie
voort, want ook haar moeder en haar tante hebben bij de Tweede Kamer gewerkt.
Anita hield van haar werk als bode. Zij was er trots op dat zij voor het parlement werkte. Ze voelde zich het visitekaartje
van de Bodedienst en zij zorgde ervoor dat zij er altijd tot in de puntjes verzorgd uitzag. Haar nooit aflatende opgewektheid
en gulle lach waren aanstekelijk voor alle collega's in de Tweede Kamer en voor de collega's van de Bodedienst in het bijzonder.
Anita was een echte teamplayer. Ze vond het belangrijk dat de Bodedienst een wijgevoel uitstraalde en daarom zorgde zij altijd
voor een gezellige sfeer. Ze was wars van onderlinge ruzies en ze was altijd bereid een collega te helpen, ook buiten het
werk. Kortom, een voorbeeld van een ideale medewerker.
Haar overlijden kwam niet onverwacht. Wij wisten dat Anita al een tijd ernstig ziek was. Toch blijft het een grote schrik
als iemand uit de naaste omgeving zo jong nog sterft. Hoewel Anita niet de persoon was om over haar ziekte te spreken, wisten
velen in de Tweede Kamer van haar situatie. Ondanks haar ziekte en de tegenslagen die zij de laatste jaren te verwerken kreeg,
verloor zij nooit haar gevoel voor humor en haar relativeringsvermogen.
Onze gedachten zijn bij haar kinderen, haar ouders, familie en vrienden. U verliest in Anita een onvervangbare moeder, schoonmoeder,
dochter, zus, tante en oma. Wij, leden en collega-medewerkers van de Tweede Kamer, hebben afscheid moeten nemen van een goede
medewerker, een fijne collega en een vriendin.
Ik verzoek u een moment van stilte in acht te nemen.