Regeling van de Minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid van 25 mei 2021, nr. 2021-0000055718, tot wijziging van de Regeling woonlandbeginsel in de sociale zekerheid 2012 ten behoeve van de actualisering van de woonlandfactoren voor het kalenderjaar 2022

De Minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid,

Gelet op de artikelen 12, tweede lid, van de Algemene Kinderbijslagwet, 17, derde lid, 18, vierde lid, 29, derde lid, 29a, zesde lid, en 67, negende lid, van de Algemene nabestaandenwet, 2, twaalfde en dertiende lid, van de Wet op het kindgebonden budget en 62, tweede en derde lid, van de Wet werk en inkomen naar arbeidsvermogen;

Besluit:

ARTIKEL I

De bijlage bij de Regeling woonlandbeginsel in de sociale zekerheid 2012 wordt vervangen door de bijlage bij deze regeling.

ARTIKEL II

Deze regeling treedt in werking met ingang van 1 januari 2022.

Deze regeling zal met de toelichting en de bijlage in de Staatscourant worden geplaatst.

Den Haag, 25 mei 2021

De Minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid, W. Koolmees

BIJLAGE, BEHOREND BIJ ARTIKEL I

Bijlage als bedoeld in artikel 1 van de regeling woonlandbeginsel in de sociale zekerheid 2012

In de tabel zijn de woonlandfactoren opgenomen zoals deze van toepassing zijn met ingang van 1 januari 2022. Hierbij wordt opgemerkt dat soms een woonlandfactor verandert ten gevolge van een wijziging in een bilateraal socialezekerheidsverdrag. Deze wijzigingen hebben rechtstreekse werking. Dit betekent dat ze worden toegepast zonder dat daarvoor de tabel hoeft te worden gewijzigd. Bij de eerstvolgende herziening van de tabel met woonlandfactoren worden dergelijke wijzigingen alsnog in de tabel verwerkt.

In de tabel wordt via sterretjes inzichtelijk gemaakt dat er verschillen gelden voor de toepassing van het woonlandbeginsel voor de Algemene nabestaandenwet, de WGA-vervolguitkering en de eventuele toeslagen daarop enerzijds en de kinderbijslag en het kindgebonden budget anderzijds.

*: Wanneer in de tabel een * is opgenomen bij een land geldt dat het woonlandbeginsel alleen buiten toepassing blijft voor de Algemene nabestaandenwet, de WGA-vervolguitkering en de eventuele toeslag daarop vanwege het bilaterale socialezekerheidsverdrag tussen dat land en Nederland. Voor de kinderbijslag en het kindgebonden budget kan in dat geval het woonlandbeginsel wel worden toegepast.

**: Wanneer in de tabel ** is opgenomen bij een land geldt dat voor dat land vanwege het bilaterale socialezekerheidsverdrag tussen dat land en Nederland het woonlandbeginsel voor geen enkele wet mag worden toegepast.

Land	Woonlandfactor 2022
Afghanistan	30%
Albanië	50%
Algerije	40%
Andorra	90%
Angola	50%
Antigua en Barbuda	90%
Argentinië*	60%
Armenië	40%
Aruba	80%
Australië**	100%
Azerbeidzjan	40%
Bahama’s	100%
Bahrein	60%
Bangladesh	50%
Barbados	100%
Belarus	40%
Belize*	80%
Benin	50%
Bhutan	40%
Bolivia	50%
Bonaire	80%
Bosnië en Herzegovina**	50%
Botswana	60%
Brazilië	70%
Brunei Darussalam	60%
Burkina Faso	50%
Burundi	40%
Cambodja	50%
Canada**	100%
Centraal-Afrikaanse Republiek	60%
Chili*	70%
China	80%
Colombia	50%
Comoren	60%
Congo, Democratische Republiek	60%
Congo, Republiek	70%
Costa Rica	70%
Cuba	60%
Curaçao	100%
Djibouti	70%
Dominica	80%
Dominicaanse Republiek	60%
Ecuador*	70%
Egypte*	30%
El Salvador	60%
Equatoriaal-Guinea	50%
Eritrea	50%
Eswatini	60%
Ethiopië	50%
Fiji	60%
Filipijnen*	50%
Gabon	60%
Gambia	40%
Georgië	40%
Ghana	50%
Grenada	80%
Guatemala	60%
Guinee	50%
Guinee-Bissau	40%
Guyana	60%
Haïti	50%
Honduras	60%
Hong Kong SAR, China*	100%
India	40%
Indonesië**	40%
Irak	70%
Iran	60%
Israël	100%
Ivoorkust	50%
Jamaica	70%
Japan*	100%
Jemen	50%
Jordanië*	50%
Kaapverdië	60%
Kameroen	50%
Kazachstan	50%
Kenia	50%
Kirgizië	30%
Kiribati	90%
Koeweit	80%
Kosovo	50%
Laos	40%
Lesotho	50%
Libanon	60%
Liberia	50%
Libië	60%
Macau SAR	80%
Madagaskar	40%
Malawi	50%
Maldiven	70%
Maleisië	50%
Mali	50%
Marokko[1]	50%
Marshalleilanden	60%
Mauritanië	40%
Mauritius	60%
Mexico	60%
Micronesia	60%
Moldavië	40%
Monaco*	100%
Mongolië	40%
Montenegro**	50%
Mozambique	50%
Myanmar	40%
Namibië	60%
Nauru	100%
Nepal	40%
Nicaragua	40%
Nieuw-Zeeland**	100%
Niger	60%
Nigeria	50%
Noord-Macedonië*	40%
Oeganda	50%
Oekraïne	40%
Oezbekistan	30%
Oman	70%
Pakistan	40%
Palau	100%
Panama*	60%
Papoea-Nieuw-Guinea	80%
Paraguay*	50%
Peru	70%
Qatar	80%
Russische Federatie	50%
Rwanda	50%
Saba	70%
Saint Kitts en Nevis	90%
Saint Lucia	90%
Saint Vincent en de Grenadines	70%
Salomonseilanden	100%
Samoa	80%
San Marino	100%
Sao Tomé en Principe	60%
Saoedi-Arabië	60%
Senegal	50%
Servië**	50%
Seychellen	70%
Sierra Leone	40%
Singapore	80%
Sint Eustatius	80%
Sint-Maarten (Frans gedeelte)	100%
Sint Maarten (Nederlands gedeelte)	80%
Soedan	30%
Somalië	50%
Sri Lanka	40%
Suriname**	50%
Syrië	50%
Tadzjikistan	30%
Taiwan	80%
Tanzania	50%
Thailand*	50%
Timor-Leste	50%
Togo	50%
Tonga	90%
Trinidad en Tobago	80%
Tsjaad	60%
Tunesië**	40%
Turkije[2]	40%
Turkmenistan	60%
Tuvalu	100%
Uruguay*	90%
Vanuatu	100%
Venezuela	60%
Verenigd Koninkrijk[3]	100%
Verenigde Arabische Emiraten	80%
Verenigde Staten**	100%
Vietnam	40%
Westelijke Jordaanoever en Gaza	60%
Zambia	50%
Zimbabwe	60%
Zuid-Afrika**	60%
Zuid-Korea**	90%
Zuid-Soedan	50%

1 Voor Marokko gelden de verdragsrechtelijke afspraken over de woonlandfactor zoals vastgelegd in het op 4 juni 2016 getekende Protocol tot wijziging van het op 14 februari 1972 te Rabat ondertekende Algemeen Verdrag inzake sociale zekerheid tussen het Koninkrijk der Nederlanden en het Koninkrijk Marokko, zoals gewijzigd en ondertekend op 30 september 1996 en op 24 juni 2002 (Trb.  2016/67).

2 Met betrekking tot Turkije geldt voor Anw- en WGA-vervolguitkeringen die worden geëxporteerd op grond van het Associatieraadsbesluit dat het woonlandbeginsel niet toegepast kan worden evenals voor de Turkse gerechtigden op kinderbijslag voor kinderen in Turkije onder de reikwijdte van de uitspraak CRvB van 14 februari 2019 (ECLI:NL:CRVB:2019:510).

3 Voor het Verenigd Koninkrijk geldt dat het woonlandbeginsel niet toepast kan worden als het terugtrekkingsakkoord tussen de EU en het Verenigd Koninkrijk, het Handelsakkoord tussen de EU en het Verenigd Koninkrijk of het bilaterale sociale zekerheidsverdrag tussen Nederland en het Verenigd Koninkrijk zich tegen toepassing van het woonlandbeginsel verzet.

TOELICHTING

Met deze wijzigingsregeling wordt de bijlage bij de Regeling woonlandbeginsel in de sociale zekerheid 2012 (hierna: de regeling), bedoeld in artikel 1 van die regeling, vervangen door de bijlage bij deze wijzigingsregeling. De bijlage bevat de geactualiseerde woonlandfactoren.

De regeling vloeit voort uit de Wet woonlandbeginsel in de sociale zekerheid. Die wet beoogt te voorkomen dat Nederlandse uitkeringen die buiten één van de andere lidstaten van de Europese Unie, een andere staat die partij is bij de Overeenkomst betreffende de Europese Economische Ruimte, of Zwitserland worden verstrekt, naar lokale maatstaven bezien, uit de pas lopen. Het gaat hier enkel om situaties waarbij export van uitkeringen mogelijk is op basis van bilaterale verdragen of nationale wetgeving. Concreet gaat het hier om de uitkeringen op grond van de Algemene nabestaandenwet, de WGA-vervolguitkering en de eventuele toeslag daarop, de kinderbijslag en het kindgebonden budget.

In de bijlage bij deze wijzigingsregeling wordt het percentage – de zogenoemde woonlandfactor – vastgesteld dat het kostenniveau aangeeft van een bepaald land ten opzichte van het kostenniveau in Nederland. Het percentage bedraagt evenwel niet meer dan 100. Wanneer de uitkeringsgerechtigde, respectievelijk het kind, buiten één van de bovenbedoelde landen woont, wordt de hoogte van de genoemde uitkeringen vastgesteld op de woonlandfactor maal de hoogte van de desbetreffende uitkering in Nederland.

De in de bijlage vermelde percentages worden verkregen door de verhouding te berekenen tussen het koopkrachtpariteitscijfer (gecorrigeerd voor de wisselkoers) van het woonland en die van Nederland. Hierbij wordt uitgegaan van de meest recente cijfers van de Wereldbank¹. Op dit moment zijn dat cijfers over het jaar 2019. Export van uitkeringen kan ook plaatsvinden naar landen waarvan het koopkrachtpariteitscijfer niet bekend is bij de Wereldbank. Aan de hand van een ander economisch kerncijfer, het bruto binnenlands product (hierna: BBP) per hoofd van de bevolking² wordt dan een koopkrachtpariteitscijfer afgeleid. De hieruit voor de verschillende landen voortvloeiende percentages worden uitgedrukt in categorieën afgerond op tientallen procenten, waarbij de afronding geschiedt naar boven. Voor landen³ waarvan de Wereldbank geen van beide economische kerncijfers beschikbaar heeft is aan de hand van gegevens van de Verenigde Naties over het BBP per hoofd van de bevolking⁴ over het jaar 2019 een koopkrachtpariteitscijfer afgeleid. Bij de bepaling van het koopkrachtpariteitscijfer voor Bonaire, Sint Eustatius en Saba is gebruikgemaakt van CBS-gegevens over het BBP per hoofd van de bevolking⁵ over het jaar 2018.

De koopkrachtpariteitscijfers zijn onderhevig aan veranderingen in het kostenniveau van landen. Dit vormt een verklaring voor de schommelingen in de woonlandfactor van enkele landen ten opzichte van het jaar 2021. Bovendien schommelen de cijfers omdat deze worden afgerond op tientallen. Gelet op deze schommelingen wordt een termijn van aankondiging en voorbereiding op de wijziging in acht genomen. Deze wijzigingsregeling zal dan ook na vaststelling en publicatie in werking treden met ingang van 1 januari 2022.

Soms verandert een woonlandfactor ten gevolge van een wijziging in een bilateraal socialezekerheidsverdrag. Vaak hebben deze wijzigingen rechtstreekse werking. Dit betekent dat ze worden toegepast zonder dat daarvoor de (bijlage bij de) regeling hoeft te worden aangepast. Bij de eerstvolgende herziening van de tabel met woonlandfactoren worden dergelijke wijzigingen alsnog in de tabel verwerkt. Dit voorbehoud bij de in de tabel opgenomen percentages is opgenomen in de aanhef van de tabel.

De Minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid, W. Koolmees

---

1 Indicator Wereldbank: ‘Price level ratio of PPP conversion factor (GDP) to market exchange rate’

https://data.worldbank.org/indicator/PA.NUS.PPPC.RF, geraadpleegd op 12 mei 2021.

2 Indicator Wereldbank: ‘GDP per capita (current US$)’

https://data.worldbank.org/indicator/NY.GDP.PCAP.CD, geraadpleegd op 12 mei 2021.

3 Aruba, Cuba, Eritrea, Iran, Marshalleilanden, Micronesia, Monaco, San Marino, Sint Maarten (Nederlands deel), Syrië, Turkmenistan, Venezuela, Westelijke Jordaanoever en Gaza en Zuid-Soedan.

4 Indicator Verenigde Naties: ‘Per capita GDP at current prices – US dollars’

http://data.un.org/Data.aspx?q=gdp+per+capita&d=SNAAMA&f=grID%3a101%3bcurrID%3aUSD%3bpcFlag%3a1, geraadpleegd op 11 mei 2021.

5 Indicator Centraal Bureau voor de Statistiek: ‘GDP per capita’ https://www.cbs.nl/nl-nl/maatwerk/2021/13/bruto-binnenlands-product-per-hoofd-voor-caribisch-nederland-2012-2018.