53ste vergadering

Donderdag 4 maart 1999

13.00 uur

Voorzitter: Van Nieuwenhoven

Tegenwoordig zijn 135 leden, te weten:

Van den Akker, Albayrak, Apostolou, Van Ardenne-van der Hoeven, Arib, Atsma, Augusteijn-Esser, Bakker, Balemans, Balkenende, Barth, Van Beek, Van den Berg, Biesheuvel, Bijleveld-Schouten, Blaauw, Van Blerck-Woerdman, Blok, De Boer, Bos, Brood, Buijs, Bussemaker, Van de Camp, Cherribi, De Cloe, Cornielje, Crone, Dankers, Van Dijke, Dijksma, Dijkstal, Dittrich, Van den Doel, Van Dok-van Weele, Duijkers, Duivesteijn, Eisses-Timmerman, Essers, Eurlings, Feenstra, Geluk, Van Gent, Van Gijzel, Giskes, Gortzak, De Graaf, De Haan, Halsema, Hamer, Harrewijn, Herrebrugh, Hillen, Van der Hoek, Hoekema, Hofstra, Kalsbeek-Jasperse, Kamp, Kant, Karimi, Klein Molekamp, Van der Knaap, Koenders, Kortram, Kuijper, Lambrechts, Leers, Luchtenveld, Melkert, Middel, Van Middelkoop, Mosterd, Nicolaï, Niederer, Van Nieuwenhoven, Noorman-den Uyl, Oedayraj Singh Varma, Oplaat, Örgü, Van Oven, Passtoors, Patijn, Poppe, Rabbae, Ravestein, Rehwinkel, Reitsma, Remak, Van 't Riet, Rietkerk, Rijpstra, Rosenmöller, Ross-van Dorp, Santi, Scheltema-de Nie, Schimmel, Schoenmakers, Schreijer-Pierik, Schutte, Smits, Spoelman, Van der Staaij, Van der Steenhoven, Stellingwerf, Stroeken, Swildens-Rozendaal, Terpstra, Timmermans, Udo, Valk, Ter Veer, Te Veldhuis, Vendrik, Verbugt, Verburg, Verhagen, Visser-van Doorn, Van der Vlies, Van Vliet, Voorhoeve, M.B. Vos, Voûte-Droste, Waalkens, Wagenaar, Van Walsem, Weekers, Weisglas, Van Wijmen, Wijn, Wilders, De Wit, Witteveen-Hevinga, Van Zijl, Zijlstra en Van Zuijlen,

en de heer Apotheker, minister van Landbouw, Natuurbeheer en Visserij, en mevrouw De Vries, staatssecretaris van Verkeer en Waterstaat.

De voorzitter:

Ik deel aan de Kamer mede, dat zijn ingekomen berichten van verhindering van de leden:

Rehwinkel, Van der Hoek, E. Meijer, Van der Hoeven en Rouvoet, wegens bezigheden elders;

O.P.G. Vos en Bolkestein, wegens verblijf buitenslands.

Deze berichten worden voor kennisgeving aangenomen.

De voorzitter:

De ingekomen stukken staan op een lijst die op de tafel van de griffier ter inzage ligt. Op die lijst heb ik voorstellen gedaan over de wijze van behandeling. Als aan het einde van de vergadering daartegen geen bezwaren zijn ingekomen, neem ik aan dat de Kamer zich met de voorstellen heeft verenigd.

Herdenking

Ik verzoek u allen, ook de mensen op de publieke tribune, op te staan.

Geachte medeleden, in de eerste week van het reces kregen wij het bericht van het overlijden van onze oud-collega Henk Vos. Vorige week vond er in de Nieuwe Kerk hier in Den Haag een bijeenkomst plaats waarbij velen van u en velen uit heel Nederland waren verenigd rond zijn kist. En ja hoor..., weer slaagde Henk erin om ons, zo niet met vrolijke gezichten dan toch op z'n minst met positieve gevoelens in hoofd en hart, een bijeenkomst te doen verlaten waar wij tegen opgezien hadden.

Ik vind dat wij ook nu niet in plechtige droefheid Henk moeten herdenken. Maar ik wil wel uitdrukking geven aan de vele herinneringen van degenen onder ons die Henk in zijn parlementaire loopbaan van 1983 tot 1998 hebben meegemaakt. Henk had zijn vrienden en fans in alle fracties. Hij kon die gemakkelijk hebben, omdat zijn meningen wel heel geprononceerd waren en heel hoorbaar, ver boven en buiten de stoelen en banken van deze zaal, maar tegelijkertijd altijd oplossingsgericht.

Een klacht die wij de laatste jaren vaak te horen krijgen, is dat de politiek niet spannend zou zijn, omdat er te weinig tegenstellingen zijn overgebleven, omdat wij bijna allemaal tegen het midden aan zitten. Hoe je hier ook over denkt, als er ooit iemand heeft laten zien dat het politieke debat niet saai en niet slaapverwekkend hoeft te worden, ook niet als het met veel geduld is gericht op compromissen, dan was het Henk Vos. Als er ooit iemand heeft laten zien dat de race nooit gelopen is, dan was het Henk Vos. Henk vond het waarschijnlijk een veel te theoretische kwestie of hij nu dicht bij of ver van het midden zat. Voor hem was het belangrijk resultaten te boeken, vooral op het terrein waar hij zijn hele leven mee bezig is geweest, de werkgelegenheid. En als het resultaat een keer minder was dan hij had gehoopt, dan was het voor hem geen reden om de volgende keer niet weer zijn hele netwerk van relaties enthousiast te maken voor een nieuwe kans. En Henk zag altijd nieuwe kansen.

In aardse jaren heeft Henk geen lange race mogen maken. In resultaten heeft hij dat wel gedaan. En zijn inspanningen worden voortgezet iedere keer dat iemand zich hier inzet voor het industriebeleid, voor de werkgelegenheid van een kleine of een grote groep mensen en voor internationale samenwerking. Ik hoop dat zijn vrouw en dochter hierin troost zullen vinden en vraag u om Henk in stilte enkele momenten te herdenken.

(De aanwezigen nemen enige ogenblikken stilte in acht.)

De vergadering wordt enkele minuten geschorst.