De voorzitter:
Aan de orde is de herdenking van de heer W. Draijer. Ik verzoek de leden
te gaan staan.
Op 15 november jongstleden is op 83-jarige leeftijd oud-senator Wiebe
Draijer overleden. De heer Draijer was lid van de Eerste Kamer van mei 1971
tot september 1974 voor de fractie van D66; de partij waarvan hij ook een
van de grondleggers was.
De heer Draijer studeerde werktuigbouwkunde in Delft. Hij was directeur
van een ingenieursbureau voor stromingstechniek totdat hij in 1963 hoogleraar
industriële warmtetechniek werd bij de Technische Hogeschool Twente,
de latere Universiteit Twente. Van 1982 tot aan zijn pensioen in 1985 was
hij van die hogeschool rector magnificus. Wiebe Draijer was deskundige op
het gebied van energievraagstukken. Naast zijn werk op dat terrein
is hij onder andere lid geweest van de Raad inzake de luchtverontreiniging
en voorzitter van de commissie Lucht van de Centrale Raad voor de Milieuhygiëne.
De tekening aan de voorzijde van de rouwkaart waarmee zijn familie zijn
overlijden kenbaar maakte, toont zijn grote liefde voor de zeilsport. Hij
was een van de oprichters van zeilvereniging Euros en ontwerper van een aantal
naar hem vernoemde zeilschepen. De laatste Draijer werd in 1988 gebouwd.
Wiebe Draijer ging begin jaren zeventig de politiek in vanwege zijn idealen.
De problemen die benoemd werden in de Club van Rome vormden zijn drijfveren
om zich kandidaat te stellen voor de Eerste Kamer. Hij was in deze Kamer woordvoerder
op de terreinen ontwikkelingssamenwerking, koninkrijkszaken en onderwijs en
wetenschappen. Hij was tevens voorzitter van de vaste commissie voor Ontwikkelingssamenwerking.
Wiebe Draijer liet zich bij zijn Kamerwerkzaamheden niet beïnvloeden
door de waan van de dag. Hij imponeerde door zijn technische kennis toe te
passen op allerlei maatschappelijke vraagstukken die zich aandienden. In deze
Kamer werd hij ervaren als een rustige, weloverwogen man met veel gevoel voor
humor die gemakkelijk vrienden maakte. Wiebe Draijer toonde zich in deze Kamer
meer wetenschapper dan politicus. Hij was iemand die zich zeer onafhankelijk
opstelde. Zijn bijdragen, gelardeerd met intellectuele humor, formuleerde
hij zeer zorgvuldig.
Hoewel hij maar kort politiek actief was, blijken de goede herinneringen
aan hem uit die tijd sterk verankerd te zijn bij zijn oud-collega's. De Eerste
Kamer is Wiebe Draijer dankbaar voor wie hij was en voor wat hij heeft betekend.
Moge dit een steun zijn voor zijn familie bij het verwerken van hun verdriet.
Ik verzoek de aanwezigen om een moment van stilte.