Regeling van de Minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid van 8 mei 2025, nr. 2025-0000028117, tot wijziging van de Regeling woonlandbeginsel in de sociale zekerheid 2012 ten behoeve van de actualisering van de woonlandfactoren voor het kalenderjaar 2026 [KetenID WGK027443]

De Minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid;

Gelet op de artikelen 12, tweede lid, van de Algemene Kinderbijslagwet, 17, derde lid, 18, vierde lid, 29, derde lid, 29a, zesde lid, en 67, negende lid, van de Algemene nabestaandenwet, 2, twaalfde en dertiende lid, van de Wet op het kindgebonden budget en 62, tweede en derde lid, van de Wet werk en inkomen naar arbeidsvermogen;

Besluit:

ARTIKEL I

De bijlage bij de Regeling woonlandbeginsel in de sociale zekerheid 2012 wordt vervangen door de bijlage bij deze regeling.

ARTIKEL II

Deze regeling treedt in werking met ingang van 1 januari 2026.

Deze regeling zal met de toelichting en de bijlage in de Staatscourant worden geplaatst.

De Minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid, Y.J. van Hijum

BIJLAGE ALS BEDOELD IN ARTIKEL 1 VAN DE REGELING WOONLANDBEGINSEL IN DE SOCIALE ZEKERHEID 2012

In de tabel zijn de woonlandfactoren opgenomen zoals deze van toepassing zijn met ingang van 1 januari 2026. Hierbij wordt opgemerkt dat soms een woonlandfactor verandert ten gevolge van een wijziging in een bilateraal socialezekerheidsverdrag. Deze wijzigingen hebben rechtstreekse werking. Dit betekent dat ze worden toegepast zonder dat daarvoor de tabel hoeft te worden gewijzigd. Bij de eerstvolgende herziening van de tabel met woonlandfactoren worden dergelijke wijzigingen alsnog in de tabel verwerkt.

In de tabel wordt via sterretjes inzichtelijk gemaakt dat er verschillen gelden voor de toepassing van het woonlandbeginsel voor de Algemene nabestaandenwet, de WGA-vervolguitkering en de eventuele toeslagen daarop enerzijds en de kinderbijslag en het kindgebonden budget anderzijds.

*: Wanneer in de tabel een * is opgenomen bij een land geldt dat het woonlandbeginsel alleen buiten toepassing blijft voor de Algemene nabestaandenwet, de WGA-vervolguitkering en de eventuele toeslag daarop vanwege het bilaterale socialezekerheidsverdrag tussen dat land en Nederland. Voor de kinderbijslag en het kindgebonden budget kan in dat geval het woonlandbeginsel wel worden toegepast.

**: Wanneer in de tabel ** is opgenomen bij een land geldt dat voor dat land vanwege het bilaterale socialezekerheidsverdrag tussen dat land en Nederland het woonlandbeginsel voor geen enkele wet mag worden toegepast.

Land	Woonlandfactor 2026
Afghanistan	30%
Albanië	50%
Algerije	40%
Andorra	80%
Angola	40%
Antigua en Barbuda	90%
Argentinië*	60%
Armenië	50%
Aruba	100%
Australië**	100%
Azerbeidzjan	40%
Bahama's	100%
Bahrein	60%
Bangladesh	40%
Barbados	100%
Belarus	40%
Belize*	70%
Benin	50%
Bhutan	50%
Bolivia	50%
Bonaire	70%
Bosnië en Herzegovina**	50%
Botswana	50%
Brazilië	60%
Brunei Darussalam	50%
Burkina Faso	40%
Burundi	30%
Cambodja	40%
Canada**	100%
Centraal-Afrikaanse Republiek	50%
Chili*	70%
China	70%
Colombia	50%
Comoren	50%
Congo, Democratische Republiek	50%
Congo, Republiek	50%
Costa Rica	80%
Cuba	70%
Curaçao	90%
Djibouti	70%
Dominica	70%
Dominicaanse Republiek	60%
Ecuador*	50%
Egypte*	30%
El Salvador	60%
Equatoriaal-Guinea	50%
Eritrea	50%
Eswatini	40%
Ethiopië	60%
Fiji	50%
Filipijnen*	50%
Gabon	50%
Gambia	40%
Georgië	40%
Ghana	40%
Grenada	80%
Guatemala	60%
Guinee	50%
Guinee-Bissau	50%
Guyana	50%
Haïti	70%
Honduras	60%
Hong Kong SAR, China*	90%
India	30%
Indonesië**	40%
Irak	50%
Iran	40%
Israël	100%
Ivoorkust	50%
Jamaica	80%
Japan*	90%
Jemen	50%
Jordanië*	60%
Kaapverdië	60%
Kameroen	40%
Kazachstan	50%
Kenia	40%
Kirgizië	40%
Kiribati	80%
Koeweit	80%
Kosovo	50%
Laos	30%
Lesotho	40%
Libanon	60%
Liberia	60%
Libië	60%
Macau SAR, China	80%
Madagaskar	40%
Malawi	40%
Maldiven	70%
Maleisië	40%
Mali	40%
Marokko[1]	50%
Marshalleilanden	100%
Mauritanië	40%
Mauritius	50%
Mexico	70%
Micronesia	100%
Moldavië	50%
Monaco*	100%
Mongolië	40%
Montenegro**	50%
Mozambique	50%
Myanmar	30%
Namibië	50%
Nauru	100%
Nepal	40%
Nicaragua	40%
Nieuw-Zeeland**	100%
Niger	50%
Nigeria	40%
Noord-Macedonië*	50%
Oeganda	40%
Oekraïne	40%
Oezbekistan	40%
Oman	70%
Pakistan	30%
Palau	100%
Panama*	60%
Papoea-Nieuw-Guinea	80%
Paraguay*	50%
Peru	60%
Qatar	80%
Russische Federatie	40%
Rwanda	40%
Saba	70%
Saint Kitts en Nevis	90%
Saint Lucia	70%
Saint Vincent en de Grenadines	70%
Salomonseilanden	90%
Samoa	80%
San Marino	100%
Sao Tomé en Principe	60%
Saoedi-Arabië	70%
Senegal	50%
Servië**	60%
Seychellen	70%
Sierra Leone	30%
Singapore	80%
Sint Eustatius	70%
Sint Maarten (Frans gedeelte)	100%
Sint Maarten (Nederlands deel)	100%
Soedan	100%
Somalië	50%
Sri Lanka	40%
Suriname**	40%
Syrië	50%
Tadzjikistan	30%
Taiwan	80%
Tanzania	40%
Thailand*	40%
Timor-Leste	40%
Togo	40%
Tonga	60%
Trinidad en Tobago	70%
Tsjaad	50%
Tunesië**	40%
Turkije[2]	40%
Turkmenistan	60%
Tuvalu	100%
Uruguay	90%
Vanuatu	100%
Venezuela	60%
Verenigd Koninkrijk[3]	100%
Verenigde Arabische Emiraten	80%
Verenigde Staten**	100%
Vietnam	40%
Westelijke Jordaanoever en Gaza	70%
Zambia	40%
Zimbabwe	70%
Zuid-Afrika**	50%
Zuid-Korea**	80%
Zuid-Soedan	50%

1 Voor Marokko gelden de verdragsrechtelijke afspraken over de woonlandfactor zoals vastgelegd in het op 4 juni 2016 getekende Protocol tot wijziging van het op 14 februari 1972 te Rabat ondertekende Algemeen Verdrag inzake sociale zekerheid tussen het Koninkrijk der Nederlanden en het Koninkrijk Marokko, zoals gewijzigd en ondertekend op 30 september 1996 en op 24 juni 2002 (Trb.  2016/67). De woonlandfactor uit deze tabel geldt daarom alleen voor personen die werken in het algemeen belang voor zover zij na 1 januari 2021 op grond van het Besluit regels export uitkeringen recht op kinderbijslag hebben voor een in Marokko wonend kind.

2 Met betrekking tot Turkije geldt voor Anw- en WGA-vervolguitkeringen die worden geëxporteerd op grond van het Associatieraadsbesluit dat het woonlandbeginsel niet toegepast kan worden evenals voor de Turkse gerechtigden op kinderbijslag voor kinderen in Turkije onder de reikwijdte van de uitspraak CRvB van 14 februari 2019 (ECLI:NL:CRVB:2019:510).

3 Voor het Verenigd Koninkrijk geldt dat het woonlandbeginsel niet toegepast kan worden als het terugtrekkingsakkoord tussen de EU en het Verenigd Koninkrijk, het Handelsakkoord tussen de EU en het Verenigd Koninkrijk of het bilaterale sociale zekerheidsverdrag tussen Nederland en het Verenigd Koninkrijk zich tegen toepassing van het woonlandbeginsel verzet.

TOELICHTING

Met deze wijzigingsregeling wordt de bijlage bij de Regeling woonlandbeginsel in de sociale zekerheid 2012 (hierna: de regeling), bedoeld in artikel 1 van die regeling, vervangen door de bijlage bij deze wijzigingsregeling. De bijlage bevat de geactualiseerde woonlandfactoren.

De regeling vloeit voort uit de Wet woonlandbeginsel in de sociale zekerheid. Die wet beoogt te voorkomen dat Nederlandse uitkeringen die buiten één van de andere lidstaten van de Europese Unie, een andere staat die partij is bij de Overeenkomst betreffende de Europese Economische Ruimte, of Zwitserland worden verstrekt, naar lokale maatstaven bezien, uit de pas lopen. Het gaat hier enkel om situaties waarbij export van uitkeringen mogelijk is op basis van bilaterale verdragen of nationale wetgeving. Concreet gaat het hier om de uitkeringen op grond van de Algemene nabestaandenwet, de WGA-vervolguitkering en de eventuele toeslag daarop, de kinderbijslag en het kindgebonden budget.

In de bijlage bij deze wijzigingsregeling wordt het percentage – de zogenoemde woonlandfactor – vastgesteld dat het kostenniveau aangeeft van een bepaald land ten opzichte van het kostenniveau in Nederland. Het percentage bedraagt evenwel niet meer dan 100. Wanneer de uitkeringsgerechtigde, respectievelijk het kind, buiten één van de bovenbedoelde landen woont, wordt de hoogte van de genoemde uitkeringen vastgesteld op de woonlandfactor maal de hoogte van de desbetreffende uitkering in Nederland.

De in de bijlage vermelde percentages worden verkregen door de verhouding te berekenen tussen het koopkrachtpariteitscijfer (gecorrigeerd voor de wisselkoers) van het woonland en die van Nederland. Hierbij wordt uitgegaan van de meest recente cijfers van de Wereldbank¹. Op dit moment zijn dat cijfers over het jaar 2023. Export van uitkeringen kan ook plaatsvinden naar landen waarvan het koopkrachtpariteitscijfer niet bekend is bij de Wereldbank. Aan de hand van een ander economisch kerncijfer, het bruto binnenlands product (hierna: BBP) per hoofd van de bevolking² wordt dan een koopkrachtpariteitscijfer afgeleid. De hieruit voor de verschillende landen voortvloeiende percentages worden uitgedrukt in categorieën afgerond op tientallen procenten, waarbij de afronding geschiedt naar boven. Voor landen³ waarvan de Wereldbank geen van beide economische kerncijfers beschikbaar heeft is aan de hand van gegevens van de Verenigde Naties over het BBP per hoofd van de bevolking⁴ over het jaar 2023 een koopkrachtpariteitscijfer afgeleid. Bij de bepaling van het koopkrachtpariteitscijfer voor Bonaire, Sint Eustatius en Saba is gebruikgemaakt van CBS-gegevens over het BBP per hoofd van de bevolking⁵ over het jaar 2022.

De koopkrachtpariteitscijfers zijn onderhevig aan veranderingen in het kostenniveau van landen. Dit vormt een verklaring voor de schommelingen in de woonlandfactor van enkele landen ten opzichte van het jaar 2025. Bovendien schommelen de cijfers, omdat deze worden afgerond op tientallen. Gelet op deze schommelingen wordt een termijn van aankondiging en voorbereiding op de wijziging in acht genomen. Deze wijzigingsregeling zal dan ook na vaststelling en publicatie in werking treden met ingang van 1 januari 2026.

Soms verandert een woonlandfactor ten gevolge van een wijziging in een bilateraal socialezekerheidsverdrag. Vaak hebben deze wijzigingen rechtstreekse werking. Dit betekent dat ze worden toegepast zonder dat daarvoor de (bijlage bij de) regeling hoeft te worden aangepast. Bij de eerstvolgende herziening van de tabel met woonlandfactoren worden dergelijke wijzigingen alsnog in de tabel verwerkt. Dit voorbehoud bij de in de tabel opgenomen percentages is opgenomen in de aanhef van de tabel.

De Minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid, Y.J. van Hijum

---

1 Indicator Wereldbank: ‘Price level ratio of PPP conversion factor (GDP) to market exchange rate’

https://data.worldbank.org/indicator/PA.NUS.PPPC.RF, geraadpleegd op 4 april 2025.

2 Indicator Wereldbank: ‘GDP per capita (current US$)’

https://data.worldbank.org/indicator/NY.GDP.PCAP.CD, geraadpleegd op 4 april 2025.

3 Bhutan, Cuba, Eritrea, Jemen, Libanon, Monaco, San Marino, Syrië, Tonga, Venezuela, Zuid-Soedan.

4 Indicator Verenigde Naties: ‘Per capita GDP at current prices – US dollars’ http://data.un.org/Data.aspx?q=gdp+per+capita&d=SNAAMA&f=grID%3a101%3bcurrID%3aUSD%3bpcFlag%3a1, geraadpleegd op 17 maart 2025.

5 Indicator Centraal Bureau voor de Statistiek: ‘Caribisch Nederland; bruto binnenlands product (bbp) per inwoner’ https://opendata.cbs.nl/#/CBS/nl/dataset/85251NED/table?dl=7B90F, geraadpleegd op 17 maart 2025.