Rectificatie Regeling van de Minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid van 10 oktober 2016, 2016-0000216530 tot wijziging van de Regeling Wfsv en enkele andere regelingen in verband met de gewijzigde premie-opbouw ten behoeve van de Werkhervattingskas en verbetering van de hybride markt WGA

In Staatscourant nr. 54759 van 19 oktober 2016 is gepubliceerd de Regeling van de Minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid van 10 oktober 2016, 2016-0000216530 tot wijziging van de Regeling Wfsv en enkele andere regelingen in verband met de gewijzigde premie-opbouw ten behoeve van de Werkhervattingskas en verbetering van de hybride markt WGA.

In deze regeling zijn per abuis enige onjuistheden opgenomen. Bijgaand worden deze onjuistheden gerectificeerd.

• 1. Artikel 1, onderdeel C, met de daarbij behorende artikelsgewijze toelichting moet luiden:

C

Artikel 3.17 wordt als volgt gewijzigd:

• 1. Het derde lid komt te luiden:

• 3. Het percentage, bedoeld in het tweede lid, wordt bepaald door de verwachte WGA-totaallasten, bedoeld in artikel 2.5, eerste lid, onderdeel h, van het Besluit Wfsv in het kalenderjaar waarvoor de premie wordt vastgesteld of de WGA-totaallasten in het voorgaande kalenderjaar te delen door het totaal van het premieplichtig loon dat in dat kalenderjaar ten laste komt of in voorgaande kalenderjaar is gekomen van de eigenrisicodrager. Dit percentage bedraagt ten hoogste 1,5 maal de gedifferentieerde premie, bedoeld in artikel 2.6, derde, vierde, vijfde en zesde lid, van het Besluit Wfsv, waarbij de premiecomponent ZW-lasten niet in aanmerking wordt genomen, die ten hoogste op de werkgever van toepassing zou zijn indien hij geen eigenrisicodrager zou zijn.

Artikelgewijze toelichting

Onderdeel C (artikel 3.17)

Derde lid

Op grond van artikel 34 Wfsv hebben publiek verzekerde werkgevers de mogelijkheid om maximaal de helft van de verschuldigde gedifferentieerde premie ten behoeve van de Werkhervattingskas te verhalen op de werknemer. Voor werkgevers die eigenrisicodragers zijn, geeft artikel 41 Wfsv de mogelijkheid om maximaal de helft van de kosten ten behoeve van eigenrisicodragen te verhalen op de werknemer. In artikel 3.17 en artikel 3.18 Regeling Wfsv wordt een nadere beschrijving gegeven van de kosten die in aanmerking komen voor verhaal. Het tweede lid van artikel 3.17 beschrijft de kosten die eigenrisicodragers die geen private verzekering hebben afgesloten mogen verhalen op de werknemer.

Het deel dat verhaald mag worden is vastgesteld op een percentage van het loon van de werknemer. In het derde lid is geregeld dat dit percentage wordt berekend door de te verwachten of in het voorgaande jaar reeds betaalde WGA-uitkeringen op grond van artikel 82 van de WIA te delen door het totaal van het premieplichtig loon dat in het betreffende jaar ten laste komt of is gekomen van de eigenrisicodrager. Hiermee worden de kosten van het eigenrisicodragerschap benaderd. Door de verwijzing naar artikel 82 van de WIA mogen alleen uitkeringen die onder het eigenrisicodragerschap van de werkgever vallen worden meegenomen in de berekening. Werkgevers die over zijn gestapt van een publieke verzekering naar eigenrisicodragerschap (zonder private herverzekering) hebben echter de eerste jaren nog (vrijwel) geen WGA-lasten die onder het eigenrisicodragerschap vallen, maar hebben de eerste jaren wel kosten in verband het eigenrisicodragerschap. Hierdoor valt de benadering van de kosten voor het eigenrisicodragerschap te laag uit. Daarom wordt dit artikel zo aangepast dat alle WGA-lasten in de betreffende periode mogen worden meegenomen, waardoor de daadwerkelijke kosten ten behoeve van het eigenrisicodragerschap beter worden benaderd. Daartoe wordt aangesloten bij het begrip WGA-totaallasten zoals dat vanaf 1 januari 2017 is opgenomen in artikel 2.5, eerste lid, onderdeel h, van het Besluit Wfsv.

• 2. In de artikelsgewijze toelichting op artikel I, onderdelen E en F (bijlage 2) moet de zin ‘Werkgevers die reeds eigenrisicodrager zijn kunnen tot uiterlijk 31 december 2016 een nieuwe garantieverklaring indienen’ luiden: ‘Werkgevers die reeds eigenrisicodrager zijn kunnen tot en met 31 december 2016 een nieuwe garantieverklaring indienen’.