Besluit van de Staatssecretaris van Infrastructuur en Milieu, van 17 mei 2016, nr. IENM/BSK-2016/69886, houdende vaststelling van de hoeveelheid CO₂-emissies voor het kalenderjaar 2016 ter uitvoering van het systeem van verevening van kosten voor de glastuinbouw

De Staatssecretaris van Infrastructuur en Milieu,

Handelende in overeenstemming met de Staatssecretaris van Economische Zaken;

Gelet op artikel 15.51, derde lid, van de Wet milieubeheer;

BESLUIT:

Artikel 1

De hoeveelheid CO₂-emissies, bedoeld in artikel 15.51, eerste lid, van de Wet milieubeheer, wordt voor het kalenderjaar 2016 vastgesteld op 6,2 megaton CO₂-emissies.

Artikel 2

Dit besluit treedt in werking met ingang van de dag na de datum van uitgifte van de Staatscourant waarin het wordt geplaatst.

Deze regeling zal met de toelichting in de Staatscourant worden geplaatst.

De Staatssecretaris van Infrastructuur en Milieu, S.A.M. Dijksma

TOELICHTING

Met dit besluit stelt de Staatssecretaris van Infrastructuur en Milieu, in overeenstemming met de Staatssecretaris van Economische Zaken, de hoeveelheid CO₂-emissies vast die de glastuinbouwsector in het kalenderjaar 2016 binnen het zogenoemde kostenvereveningssysteem zonder financiële consequenties kan emitteren. Tegen dit besluit kan geen beroep worden ingesteld op grond van artikel 1 van bijlage 2 van de Algemene wet bestuursrecht (onder Wet milieubeheer, onderdeel c). De vastgestelde hoeveelheid voor het kalenderjaar 2016 bedraagt 6,2 megaton CO₂-emissies. Wordt de vastgestelde hoeveelheid overschreden, dan zijn de aangewezen inrichtingen een vergoeding verschuldigd op grond van artikel 15.52 van de Wet milieubeheer.

Tot de CO₂-emissies behoren ook de CO₂-emissies die samenhangen met warmte welke is afgenomen van een ander bedrijf, met uitzondering van de CO₂-emissies van warmte welke is afgenomen van een inrichting die deelneemt aan het kostenvereveningssysteem of aan het Europese systeem van handel in broeikasgasemissierechten (EU ETS). De laatstgenoemde CO₂-emissies worden immers verantwoord door de inrichtingen die de warmte hebben opgewekt.

Met het vaststellen van de hoeveelheid CO₂-emissies voor het kalenderjaar 2016 is als volgt uitvoering gegeven aan de afspraken die hierover zijn vastgelegd in het Convenant CO₂-emissieruimte binnen het CO₂-sectorsysteem glastuinbouw voor de periode 2013–2020¹ (hierna: het Convenant).

Eerst is het gemiddelde van de temperatuur gecorrigeerde CO₂-emissies van de glastuinbouwsector in de periode 2010–2012 bepaald. Voor het bepalen van dit gemiddelde is uitgegaan van de gegevens die zijn opgenomen in de Energiemonitor van de Nederlandse glastuinbouw 2013 van het Landbouw-Economisch Instituut (hierna: LEI)². In die energiemonitor zijn de totale en de teeltgerelateerde CO₂-emissies van de glastuinbouwsector in de jaren 2010, 2011 en 2012 opgenomen. Het LEI heeft deze CO₂-emissies temperatuur gecorrigeerd en vervolgens het gemiddelde van de temperatuur gecorrigeerde CO₂-emissies in de periode 2010–2012 berekend. Het gemiddelde is 7,5 Megaton CO₂-emissies.

In het Convenant is afgesproken dat de basis voor het boekjaar 2013 (te weten 7,5 Megaton CO₂-emissies) in de periode 2014–2020 lineair afneemt naar 6,2 Megaton CO₂-emissies in 2020. Hieruit volgt voor 2016 de basis van 6,9 Megaton CO₂-emissies. Vervolgens is voor de inrichtingen die op 1 januari 2016 deelnamen aan het EU ETS op grond van cijfers van de Nederlandse Emissieautoriteit per inrichting het gemiddelde van de jaarlijkse allocatie in de periode 2010-2012 berekend. Het gemiddelde van deze inrichtingen is bij elkaar opgeteld en vervolgens verminderd met een factor 0,0174 maal het aantal jaren na 2010 (0,0174 x 6).

Dit resulteert in 0,7 Megaton CO₂-emissies. De 0,7 Megaton CO₂-emissies wordt in mindering gebracht op de basis van 6,9 Megaton totale CO₂-emissies, wat resulteert in 6,2 Megaton totale CO₂-emissies.

De Staatssecretaris van Infrastructuur en Milieu, S.A.M. Dijksma

---

1 Stcrt. 2012, 7884.

2 Van der Velden & Smit, Energiemonitor van de Nederlandse glastuinbouw 2014, LEI Wageningen UR, Den Haag, 2013, LEI-rapport 2014-025, ISBN/EAN 978-90-8615-690-0.