Besluit van 13 juli 2010, houdende regels ter uitvoering van de Crisis- en herstelwet, eerste tranche (Besluit uitvoering Crisis- en herstelwet)

Wij Beatrix, bij de gratie Gods, Koningin der Nederlanden, Prinses van Oranje-Nassau, enz. enz. enz.

Op de voordracht van Onze Minister-President, Minister van Algemene Zaken van 15 juni 2010, nr. 3093158, gedaan mede namens Onze Ministers van Verkeer en Waterstaat en van Justitie en in overeenstemming met Onze Ministers van Volkshuisvesting, Ruimtelijke Ordening en Milieubeheer en van Economische Zaken;

Gelet op de artikelen 1.2, 2.2, eerste lid, 2.3, zesde lid, 2.4, eerste en derde lid, 2.9, eerste lid, onderdeel b, 2.18 en 5.1, eerste lid, van de Crisis- en herstelwet en de artikelen 105 en 107 van de Wet geluidhinder;

De Raad van State gehoord (advies van 30 juni 2010, no. W01.10.0253/I);

Gezien het nader rapport van Onze Minister-President, Minister van Algemene Zaken van 9 juli 2010, nr. 3093990, uitgebracht mede namens Onze Ministers van Verkeer en Waterstaat en van Justitie en in overeenstemming met Onze Ministers van Volkshuisvesting, Ruimtelijke Ordening en Milieubeheer en van Economische Zaken;

Hebben goedgevonden en verstaan:

Paragraaf 1. Begripsbepalingen

Artikel 1

In dit besluit en de daarop berustende bepalingen wordt verstaan onder:

bijlage:

bij dit besluit behorende bijlage;

eco iglo:

gebouw bestaande uit een drijfelement van ten hoogste 400 m² waarop een staal-glas of koolstof-glas constructie in de vorm van een halve bol is geplaatst, waarbij in de binnen het bouwwerk benodigde energie wordt voorzien door middel van aardwarmte, zonnecellen of miniwindturbines en in het binnen het bouwwerk benodigde water wordt voorzien door middel van een hemelwateropvanginstallatie, gecombineerd met nanofiltratie ten behoeve van de water- of drinkwatervoorziening;

mini windturbine:

windturbine met een rotordiameter van ten hoogste 5 meter en een rotoroppervlak van ten hoogste 20 m², met een horizontale of verticale rotoras, ten behoeve van levering van elektriciteit achter de meter of aan een accu ten behoeve van eigen gebruik, welke windturbine gecertificeerd is volgens IEC 61400-12 (2006), dan wel gecertificeerd is volgens de standaarden van de American Wind Energy Association of de British Wind Energy Association of het Kleinwind keur heeft op basis van de Nederlandse beoordelingsrichtlijn Kleine Windturbines, en met een tiphoogte van niet meer dan tien meter, gemeten vanaf de voet van de windturbine;

Onze Minister:

Onze Minister van Volkshuisvesting, Ruimtelijke Ordening en Milieubeheer;

wet:

Crisis- en herstelwet;

zuigercompressor-windturbinecombinatie:

windturbine met een rotordiameter van ten hoogste vijf meter en een rotoroppervlak van ten hoogste 20 m², met een horizontale of verticale rotoras met een hoogte van niet meer dan 25 meter, gemeten vanaf de voet van de windturbine tot de tip van de rotor, waarbij het mechanisch vermogen van de rotor direct wordt gebruikt voor de aandrijving van een zuigercompressor of een ozongenerator en die klimaatbeheersing en ammoniakreductie in melkrundveehouderijen als functie heeft, of ten doel heeft water of drinkwater te winnen uit de lucht.

Paragraaf 2. Ontwikkelingsgebieden

Artikel 2

• 1. Als ontwikkelingsgebied als bedoeld in artikel 2.2, eerste lid, van de wet worden voor de duur van tien jaar aangewezen:

  • a. Stadshavens Rotterdam, omvattende het Waal-Eemhavengebied, de Rijn- en Maashaven, het Merwehaven-Vierhavensgebied en het RDM-terrein (Heijplaat) zoals aangegeven op de kaart in bijlage 1;

  • b. Spoorzone Deventer zoals aangegeven op de kaart in bijlage 2;

  • c. Spoorzone Zwolle zoals aangegeven op de kaart in bijlage 3;

  • d. Zaanstad Midden, omvattende de stadsdelen Wormerveer-Zuid, Oud Zaandijk, Oud Koog, ’t Kalf, Zaandam West, Kogerveld en Rosmolenwijk zoals aangegeven op de kaart in bijlage 4.

• 2. Als categorieën van gevallen als bedoeld in artikel 2.3, zesde lid, van de wet worden aangegeven alle gevallen waarin een ander bestuursorgaan dan burgemeester en wethouders bevoegd zou zijn te beslissen als bedoeld in artikel 2.3, zesde lid, van de wet.

• 3. Een ander bestuursorgaan als bedoeld in het tweede lid kan categorieën van gevallen aangeven waarin een verklaring van geen bedenkingen niet is vereist.

Paragraaf 3. Innovatie

Artikel 3

• 1. Dit artikel is van toepassing op door burgemeester en wethouders aangewezen bedrijventerreinen binnen het grondgebied van de gemeenten:

  • a. Amersfoort;

  • b. Houten;

  • c. Nieuwegein,

  • d. Utrecht, en

  • e. Woerden.

• 2. De aanwijzing vindt plaats uiterlijk drie maanden na het tijdstip van inwerkingtreding van dit besluit.

• 3. Behoudens in gevallen als bedoeld in artikel 4, eerste lid, van het Besluit bouwvergunningsvrije en licht-bouwvergunningplichtige bouwwerken, wordt het bouwen van een mini windturbine voor de duur van tien jaar aangemerkt als bouwen van beperkte betekenis als bedoeld in artikel 43, eerste lid, onderdeel c, van de Woningwet.

• 4. Behoudens in gevallen waarin sprake is van een inrichting type B als bedoeld in artikel 1.2 van het Besluit algemene regels voor inrichtingen milieubeheer, kan voor de duur van tien jaar worden afgeweken van paragraaf 3.2.3 van het Besluit algemene regels voor inrichtingen milieubeheer voor het in werking hebben van een mini windturbine op de inrichting of op het terrein behorende bij de inrichting.

• 5. De geluidbelasting door mini windturbines op de dichtstbijzijnde gevel van een geluidgevoelige bestemming is niet groter dan 47 db L_den, te bepalen overeenkomstig bij ministeriële regeling te stellen regels.

Artikel 4

Ten behoeve van het bouwen van een eco iglo in de gemeente Leeuwarden kan voor de duur van tien jaar worden afgeweken van de artikelen 2.48, 2.68, eerste lid, 2.185, derde lid, 2.214, eerste tot en met derde lid, 2.215, 3.27, eerste tot en met vierde lid, 3.28, 3.60, eerste lid, 3.119, eerste lid, 3.120, 3.121, 3.127, tweede lid, 3.128, 3.129, 3.130 en 5.12, eerste en derde lid, van het Bouwbesluit 2003.

Artikel 5

• 1. Dit artikel is van toepassing binnen het grondgebied van de gemeente Leeuwarden.

• 2. Behoudens in gevallen als bedoeld in artikel 4, eerste lid, van het Besluit bouwvergunningsvrije en licht-bouwvergunningplichtige bouwwerken, wordt het bouwen van een zuigercompressor-windturbinecombinatie met ten hoogste 400 kg ammoniak als koudemiddel,

  • a. op of in de directe nabijheid van een inrichting die tot een krachtens artikel 1.1, derde lid, van de Wet milieubeheer aangewezen categorie behoort en die uitsluitend of in hoofdzaak is bestemd voor het houden van melkrundvee, of

  • b. met als doel (drink-)water te winnen uit de lucht,

  voor de duur van tien jaar aangemerkt als bouwen van beperkte betekenis als bedoeld in artikel 43, eerste lid, onderdeel c, van de Woningwet.

• 3. Behoudens in gevallen waarin sprake is van een inrichting type B als bedoeld in artikel 1.2 van het Besluit algemene regels voor inrichtingen milieubeheer, blijft paragraaf 3.2.3 van het Besluit algemene regels voor inrichtingen milieubeheer voor de duur van tien jaar buiten toepassing voor het in werking hebben van een zuigercompressor-windturbinecombinatie op de inrichting of in de directe nabijheid daarvan.

Artikel 6

Ten behoeve van het bevorderen van duurzame en innovatieve toepassingen in het gebied Strijp-S in de gemeente Eindhoven kan voor de duur van vijftien jaar worden afgeweken van artikel 3.22 van de Wet ruimtelijke ordening.

Artikel 7

• 1. Er is een commissie die tot taak heeft Onze Minister te adviseren over de vragen in hoeverre een afwijking van het bepaalde bij of krachtens de in artikel 2.4, eerste lid, van de wet genoemde wetten aan haar doel beantwoordt, en of de in artikel 2.4, derde lid, van de wet bedoelde tijdsduur aanpassing behoeft.

• 2. De adviezen van de commissie gaan vergezeld van een deugdelijke motivering.

• 3. De commissie bestaat uit een voorzitter en een aantal leden. De leden zijn deskundig op het terrein van de experimenten, bedoeld in artikel 2.4 van de wet, en zijn geen ambtenaren, werkzaam bij het Ministerie van Volkshuisvesting, Ruimtelijke Ordening en Milieubeheer of andere ministeries die bij de uitvoering van die experimenten betrokken zijn.

• 4. Bij ministeriële regeling wordt het aantal leden en de benoemingstermijn van de voorzitter en van de leden van de adviescommissie vastgesteld.

• 5. De voorzitter en de leden worden door Onze Minister benoemd en ontslagen. Zij zijn telkens opnieuw benoembaar voor de termijn, bedoeld in het vierde lid.

• 6. De commissie stelt haar eigen werkwijze schriftelijk vast.

• 7. Onze Minister voorziet in het secretariaat van de commissie.

Paragraaf 4. Versnelde uitvoering van bouwprojecten

Artikel 8

• 1. Als categorieën andere projecten van maatschappelijke betekenis als bedoeld in artikel 2.9, eerste lid, onderdeel b, van de wet worden aangewezen:

  • a. onderwijsgebouwen;

  • b. ziekenhuizen en verpleeghuizen;

  • c. verzorgingstehuizen;

  • d. psychiatrische inrichtingen;

  • e. medische centra;

  • f. poliklinieken, en

  • g. medische kleuterdagverblijven.

• 2. Indien een project als bedoeld in het eerste lid tevens voorziet in een beperkte mate van woningbouw, doet dat geen afbreuk aan de kwalificatie van het project als project van maatschappelijke betekenis als bedoeld in dat lid.

Paragraaf 5. Lokale projecten met nationale betekenis

Artikel 9

Als lokaal project met nationale betekenis als bedoeld in artikel 2.18 juncto artikel 2.19 van de wet worden aangewezen:

• a. FlorijnAs te Assen, omvattende de gebieden Stadsboulevard, het Stadsbedrijvenpark, het Havenkwartier, de Blauwe As 2^e fase, het Stationsgebied, Assen-Zuid en het Nationaal landschap Drentsche Aa ten oosten van de stad zoals aangegeven op de kaart in bijlage 5;

• b. Rotterdam Central District omvattende de projecten Schiekadeblok, Weenapoint, Kruispleingarage, Delftseplein, OV Terminal, Conradstraat, Calypso zoals aangegeven op de kaart in bijlage 6, en

• c. Stationsgebied Utrecht omvattende gebied 1 (Vredenburg-Catharijnesingel, Smakkelaarsveld/Nieuwe Stationsstraat, OV-terminal, Knoopkazerne, Van Sijpesteijnkwartier, Kop Jaarbeursterrein) en gebied 2 (Jaarbeurskwartier inclusief parkeerterrein en parkeergarage overzijde Merwedekanaal, Lombokplein en Paardenveld) zoals aangegeven op de kaart in bijlage 7.

Paragraaf 6. Overige bepalingen

Artikel 10

Onder besluiten als bedoeld in artikel 1.1, eerste lid, onderdelen a en b, van de wet worden in ieder geval niet verstaan besluiten omtrent planschade en nadeelcompensatie.

Artikel 11

• 1. Indien afdeling 2 van hoofdstuk 1 van de wet op een besluit van toepassing is, wordt dit bij het besluit en bij de bekendmaking of mededeling van het besluit vermeld.

• 2. Indien tegen het besluit beroep openstaat, wordt bij het besluit en bij de bekendmaking van het besluit voorts vermeld dat:

  • a. de beroepsgronden in het beroepschrift worden opgenomen, en

  • b. deze na afloop van de beroepstermijn niet meer kunnen worden aangevuld.

Artikel 12

• 1. Indien afdeling 2 van hoofdstuk 1 van de wet van toepassing is op het hoger beroep tegen een uitspraak van de rechtbank, wordt dit in de uitspraak vermeld.

• 2. De uitspraak vermeldt voorts dat:

  • a. de beroepsgronden in het beroepschrift worden opgenomen, en

  • b. deze na afloop van de beroepstermijn niet meer kunnen worden aangevuld.

Artikel 13

Als infrastructureel project als bedoeld in artikel 1.2 van de wet wordt aan bijlage II, onderdeel E, van de wet toegevoegd:

15

N18

Varsseveld – Enschedé

Aanleg/wijziging.

Artikel 14

In de artikelen 4.1, eerste lid, tweede lid, aanhef, en derde lid, en 4.3, eerste en derde lid, van het Besluit geluidhinder wordt na «bestemmingsplan» telkens ingevoegd: of van een wijzigings- of uitwerkingsplan.

Artikel 15

Dit besluit treedt in werking met ingang van de dag na de datum van uitgifte van het Staatsblad waarin het wordt geplaatst.

Artikel 16

Dit besluit wordt aangehaald als: Besluit uitvoering Crisis- en herstelwet.

Lasten en bevelen dat dit besluit met de daarbij behorende nota van toelichting in het Staatsblad zal worden geplaatst.^histnoot

’s-Gravenhage, 13 juli 2010

Beatrix

De Minister-President, Minister van Algemene Zaken,

J. P. Balkenende

De Minister van Verkeer en Waterstaat a.i.,

J. P. Balkenende

De Minister van Justitie,

E. M. H. Hirsch Ballin

Uitgegeven de zestiende juli 2010

De Minister van Justitie,

E. M. H. Hirsch Ballin

Bijlage 1 bij Besluit uitvoering Crisis- en herstelwet

kaart Stadshavens Rotterdam

Bijlage 2 bij Besluit uitvoering Crisis- en herstelwet

kaart Spoorzone Deventer

Bijlage 3 bij Besluit uitvoering Crisis- en herstelwet

kaart Spoorzone Zwolle

Bijlage 4 bij Besluit uitvoering Crisis- en herstelwet

kaart Zaanstad Midden

Bijlage 5 bij Besluit uitvoering Crisis- en herstelwet

kaart FlorijnAs te Assen

Bijlage 6 bij Besluit uitvoering Crisis- en herstelwet

kaart Rotterdam Central District

Bijlage 7 bij Besluit uitvoering Crisis- en herstelwet

kaart Stationsgebied Utrecht

NOTA VAN TOELICHTING

Algemeen

In dit besluit vinden enkele aspecten regeling die samenhangen met de met ingang van 31 maart 2010 in werking getreden Crisis- en herstelwet (Chw). Het betreft:

• de aanwijzing van gebieden als ontwikkelingsgebied (artikel 2.2 Chw);

• de gevallen waarin bij wege van experiment kan worden afgeweken van bepaalde wettelijke voorschriften (innovatie; artikel 2.4 Chw);

• de aanwijzing van categorieën andere bouwprojecten van maatschappelijke betekenis (artikel 2.9, eerste lid, onderdeel b);

• de aanwijzing van lokale projecten met nationale betekenis (artikel 2.18);

• enkele bepalingen specifiek gericht op het belang van een goede uitvoering van de Chw (artikel 5.1 Chw);

• de toevoeging van een project aan bijlage II van de wet (artikel 1.2 Chw).

Volledigheidshalve zij hier nog eens aangegeven dat het vanzelfsprekend niet mogelijk is om in het kader van het onderhavige besluit af te wijken van Europese of andere internationale regelgeving of regels die daaruit rechtstreeks voortvloeien.

Eerste tranche

Dit besluit vormt de eerste tranche van aanwijzing van de hierboven bedoelde gebieden, experimenten of projecten. Tijdens de werkingsduur van de Chw zal het besluit verder worden aangevuld met nieuwe gebieden, experimenten of projecten. De aanwijzing zal voor een groot deel afhankelijk zijn van voorstellen die vooral vanuit de kring van de andere overheden zullen komen. Dat in deze fase geen uitgebreidere aanwijzing kan plaatsvinden hangt mede samen met de recente gemeenteraadsverkiezingen en de «nieuwe collegevorming» die ten tijde van het opstellen van dit besluit nog niet was afgerond. Dit, terwijl voor Chw-besluitvorming een degelijk bestuurlijk draagvlak van belang is. Daarom wordt al op korte termijn een tweede tranche van de Chw-amvb voorbereid.

Ontwikkelingsgebieden

Tot aanwijzing als ontwikkelingsgebied kan slechts worden overgegaan indien dat met het oog op het versterken van de duurzame ruimtelijke en economische ontwikkeling van dat gebied bijzonder aangewezen is (artikel 2.2, eerste lid, Chw). Het zal dan vooral gaan om het mogelijk maken van gewenste maatschappelijke ontwikkelingen die door het ontbreken van milieugebruiksruimte niet van de grond komen. Te denken valt aan gebieden in transitie en intensivering van bedrijventerreinen.

Innovatie

Ingevolge artikel 2.4 Chw kan bij wege van experiment worden afgeweken van bepalingen van in het eerste lid genoemde wetten. Dit kan echter alleen indien het experiment bijdraagt aan innovatieve ontwikkelingen en indien voldoende aannemelijk is dat uitvoering ervan bijdraagt aan het bestrijden van de economische crisis en aan de duurzaamheid.

Andere bouwprojecten van maatschappelijke betekenis

Op grond van artikel 2.9, eerste lid, onderdeel b, van de Chw zijn in dit besluit categorieën andere projecten van maatschappelijke betekenis aangewezen. Daarmee is op deze projecten hoofdstuk 2, afdeling 6 van de Chw van toepassing.

Lokale projecten met nationale betekenis

Bij lokale projecten met nationale betekenis gaat het er vooral om de bouwnijverheid als economisch vitale sector nog een extra stimulans te geven. Versnelde uitvoering is hierbij een trefwoord. Bij het opstellen van het wetsvoorstel werd hierbij gedacht aan grootschalige stadsvernieuwing, de herontwikkeling van stationsgebieden, grote woningbouwprojecten en

renovatie van bedrijventerreinen. De selectie van projecten heeft plaatsgevonden in samenspraak met betrokken gemeenten, de Vereniging van Nederlandse Gemeenten en het Interprovinciaal Overleg.

Voorbereiding besluit

Ingevolge artikel 5.2a Chw is het ontwerpbesluit 26 april 2010 gepubliceerd in de Staatscourant (nr. 6302). Naar aanleiding van deze publicatie zijn meerdere reacties ontvangen. De verzoeken van de gemeente Amsterdam om de Vrije Universiteit en het VU Medisch Centrum op te nemen in bijlage II bij de Chw wordt een besluit worden genomen bij het opstellen van de tweede tranche van de onderhavige amvb. De gemeente Woerden heeft een verzoek ingediend om eveneens aangewezen te worden in het kader van experimenteren met de zogenoemde mini windturbines (artikelen 1 en 3).

De zienswijze van de gemeente Amersfoort was mede aanleiding om de reikwijdte van artikel 3 (mini windturbines) te beperken tot bedrijventerreinen.

Bij de beantwoording van de vragen van de Tweede Kamer (zie verderop in deze paragraaf) is ook nader ingegaan op de reactie van de Stichting Natuur en Milieu die vooral aandacht vroeg voor de consequenties van de aanwijzing van (grote) ontwikkelingsgebieden en de vraag wat een lokaal project maakt tot een lokaal project met nationale betekenis als bedoeld in artikel 2.18 Chw.

Mede naar aanleiding van het verzoek van de gemeente Eindhoven en desbetreffende vragen van de Tweede Kamer is Strijp-S alsnog aangewezen als innovatief project in de zin van artikel 2.4 van de Chw.

Naar aanleiding van het verzoek van de provincie Overijssel en vragen dienaangaande van de Tweede Kamer zijn Spoorzone Deventer en Spoorzone Zwolle alsnog aangewezen als ontwikkelingsgebied. Eenzelfde verzoek van de provincie en de Tweede Kamer om «Koekoekspolder, toepassing geothermie» aan te wijzen als innovatief experiment kan echter pas worden gehonoreerd als duidelijker blijkt welke positieve bijdrage aanwijzing levert aan de realisatie van dit project.

De Minister van VROM heeft bij brief van 20 april 2010 het ontwerpbesluit in het kader van de procedure van artikel 5.2a Chw voorgelegd aan de Voorzitter van de Tweede Kamer der Staten-Generaal (Kamerstukken II 2009/10, 32 127, nr. 142). Bij brief van 17 mei 2010 (kenmerk 10-VROM-B-012) heeft de Kamer 59 vragen over het besluit gesteld die zijn beantwoord bij brief van 7 juni 2010 (Kamerstukken II 2009/10, nr. 32 127, nr. 143). In het kader van dezelfde zogenaamde voorhangprocedure hebben de leden van de fractie van de PvdA van de Eerste Kamer vragen gesteld. In haar brief van 7 juni 2010 is de Minister van VROM hierop ingegaan (Kamerstukken II 2009/10, 32 127 AE).

Artikelsgewijs

Artikel 2

In artikel 2, eerste lid, zijn de gebieden aangewezen waarbinnen de gemeenten Rotterdam, Deventer, Zwolle en Zaanstad met gebiedsontwikkelingsplannen kan gaan experimenteren: Stadshavens Rotterdam, Spoorzone Deventer, Spoorzone Zwolle en Zaanstad Midden. Het gebiedsontwikkelingsplan biedt de mogelijkheid de milieugebruiksruimte in de aangewezen gebieden op een andere manier te verdelen waardoor de gewenste maatschappelijke ontwikkelingen kunnen worden gerealiseerd. Gelet op de grootte van de aangewezen gebieden en de gefaseerde ontwikkeling van delen van die gebieden kan een gefaseerde tenuitvoerlegging van voorgenomen projecten, maatregelen en werken binnen een ontwikkelingsgebied aangewezen zijn (artikel 2.3, tweede lid, onderdeel d). De Chw voorziet niet in gefaseerde vaststelling van het gebiedsontwikkelingsplan zelf.

Artikel 2.3, zesde lid, Chw maakt het mogelijk te bepalen dat in ontwikkelingsgebieden in aangegeven categorieën van gevallen burgemeester en wethouders eerst een beslissing kunnen nemen indien een ander bevoegd gezag dat op grond van artikel 2.3, vijfde lid, Chw bevoegd zou zijn, verklaard heeft daartegen geen bedenkingen te hebben. Er is vanaf gezien om een verbijzondering te maken in verschillende categorieën van gevallen, maar de bestaande besluitvormingsstructuur zoveel mogelijk te respecteren. Dus in alle gevallen waarin er sprake is van een «ander» bevoegd gezag, is een verklaring van geen bedenkingen vereist (vvgb; tweede lid).

Het laatste is slechts anders indien een «ander» bevoegd gezag zou oordelen dat voor categorieën van gevallen een vvgb toch overbodig is, bijvoorbeeld omdat de noodzakelijke kennis en expertise die bij de besluitvorming over de desbetreffende inrichtingen dient te worden betrokken al anderszins voldoende is gewaarborgd. Met het oog daarop voorziet het derde lid in een bevoegdheid om te verklaren dat geen vvgb is vereist.

Stadshavens Rotterdam

Stadshavens Rotterdam is een verzamelbegrip voor een aantal havens aan weerszijden van de Nieuwe Maas van ongeveer 1600 ha. Het doel van het project Stadshavens Rotterdam is de transformatie en vernieuwing van het gebied Stadshavens Rotterdam tot een gebied waarin innovatieve en moderne werk- en woonomgevingen worden gecombineerd.

De activiteiten in Stadshavens worden verbreed (diversificatie) en het vestigingsklimaat voor bedrijven wordt verbeterd. Daardoor wordt de economische structuur van de haven versterkt. Door de bouw van woningen (innovatief) in Stadshavens wordt het binnenstedelijk woningaanbod vergroot met als doel verbetering van het woon- en leefklimaat.

Via de volgende sporen wordt actie ondernomen:

• ruimte en economie: verdichting van functies en economische intensivering. op een zelfde oppervlak neemt de dichtheid en variatie aan functies sterk toe, onder andere door economische intensivering (nadruk op short-sea activiteiten) en functiemenging (meervoudig grondgebruik);

• bereikbaarheid: een voldoende bereikbaarheid voor alle modaliteiten en economische sectoren;

• wonen: verbetering van het woonklimaat, als voorwaarde voor economische groei, door de ontwikkeling van attractieve woonmilieus;

• duurzaamheid en milieu: een proces met betrokken partijen om zowel de stad als haven duurzaam te ontwikkelen, in het gebied een goede milieukwaliteit te realiseren en de druk op de milieukwaliteit van aangrenzende stadsdelen waar mogelijk te verminderen. De aanpak kenmerkt zich door het bouwen in en nabij het water rekening houdend met klimaatverandering, combinaties van wonen en werken, duurzame ontwikkeling en aansluiting op het Rotterdam Climate Initiative.

Spoorzone Deventer

De opgave voor de Spoorzone in Deventer bestaat uit een aantal fysieke ingrepen, waarbij vooral de realisatie van een derde perron van belang is. Verder zijn het verbeteren van bereikbaarheid en het bevorderen van het gebruik van het openbaar vervoer en fiets belangrijke aspecten. Daarnaast wordt een logischer relatie met de oude binnenstad gelegd en is het doel om de milieukwaliteit, de ruimtelijke kwaliteit en de economische vitaliteit van de stationsomgeving te vergroten. De vergunde milieugebruiksruimte in het gebied kan de toekomstige ontwikkeling stagneren. De aanwijzing van Spoorzone Deventer als ontwikkelingsgebied zorgt ervoor dat de verbetering van de milieukwaliteit en de andere ruimtelijke opgaven meer hand in hand kunnen gaan. Er ontstaat tijd om knelpunten op te lossen zonder dat de planuitvoering vertraging oploopt.

Spoorzone Zwolle

In het ontwikkelingsgebied Spoorzone Zwolle ontstaat door vrijkomende terreinen ruimte voor herstructurering. Hiermee kan de ruimtelijke kwaliteit van dit stadsdeel worden vergroot. Ook is er nu de kans om de ruimtelijke samenhang met de historische binnenstad en andere stadsdelen te vergroten en het stedelijke weefsel van Zwolle te versterken. Het ontwikkelingsconcept van de Spoorzone bestaat uit de volgende onderdelen:

• een optimaal openbaar vervoersknooppunt met een vernieuwd Hanzestation met vierde perron, verbrede voetgangerstunnel en een aan de zuidzijde te ontwikkelen busterminal en nieuwe busbaan en autoluwe stationspleinen;

• een maximale toegankelijkheid van en naar omliggende stadsdelen, met kansen voor een uit te graven Willemsvaart, kleine stadsparken, lommerrijke stadslanen en comfortabele looproutes;

• een hoogwaardig (centrum)stedelijke vastgoedmilieu met een mix van wonen, werken en stedelijke voorzieningen.

Het plangebied bevat een groot aantal bedrijven, die met hun beslag op de milieugebruiksruimte de toekomstige ruimtelijke ontwikkeling kunnen doen stagneren. Met het gebiedsontwikkelingsplan kan dit worden voorkomen. De nieuwe ruimtelijke vastgoedontwikkelingen kunnen, met inachtneming van de Chw en anticiperend daarop, eerder worden gerealiseerd dan dat de betreffende bedrijven geamoveerd zijn. Hiermede kan naadloos worden aangesloten op de spoorse werkzaamheden in het gebied.

Zaanstad Midden

Op verschillende locaties binnen het plangebied Zaan/IJ staat de leefbaarheid onder druk of worden gewenste ruimtelijke ontwikkelingen geblokkeerd door de milieusituatie. In het gebied Zaanstad Midden (inclusief het zogenaamde Zaans Proeflokaal) is hiervan in het bijzonder sprake.

Zaanstad heeft een forse verstedelijkingsopgave, zowel kwantitatief als kwalitatief. Naast de eigen behoefte aan ruimte voor wonen (700 à 900 woningen per jaar) en nieuwe werkgelegenheid (zo’n 4000 extra arbeidsplaatsen) heeft Zaanstad afspraken gemaakt over haar bijdrage aan de regionale taakstellingen (waaronder 7000 à 10.000 woningen tot 2030). Om het groene landschap te sparen moet deze ruimte binnenstedelijk worden gevonden.

Tegelijkertijd wordt binnenstedelijk bouwen bemoeilijkt door de bestaande milieucontouren, waarbij er sprake is van een ongewenste menging van zware industrie met wonen en andere stedelijke functies. Los van de bouwopgave wil Zaanstad het aantal milieubelaste woningen fors terugdringen en de leefbaarheid vergroten.

De aanwijzing als ontwikkelingsgebied maakt het mogelijk om op een verantwoorde wijze te kunnen intensiveren en transformeren, met behoud van een mix van wonen en werken.

Met het Zaans Proeflokaal is in samenwerking met de ministeries van Economische Zaken en van Volkshuisvesting, Ruimtelijke Ordening en Milieubeheer een pilot gestart waarin de duurzame transformatie van binnenstedelijke bedrijventerreinen centraal staat. De pilot richt zich op het ontwikkelen van nieuwe methodieken en arrangementen bij de combinatie wonen, werken, milieu en leefbaarheid. Uit de eerste gespreksronde met de betrokken industrieën komt naar voren dat bedrijven niet direct bereid zijn mee te werken aan het inleveren van hun vergunde milieuruimte. De aanwijzing van Zaanstad Midden als ontwikkelingsgebied kan bedrijven hiertoe wel aanzetten waardoor ruimtelijke ontwikkelingen sneller in gang gezet kunnen worden. Daarbij moet dan wel helder zijn dat de milieukwaliteit uiteindelijk beter wordt.

Paragraaf 3 Innovatie

Artikel 3 mini windturbines

Het doel van de regeling in artikel 3 voor zogenaamde mini windturbines is om vast te stellen of tijdens de experimentfase:

• zonder een door een op rijks- of provinciaal niveau vastgesteld wettelijk toetsingskader voor bouw, ruimtelijke ordening en milieu voor de plaatsing van mini windturbines, de belangen die de genoemde wetten beogen te beschermen, niet op onaanvaardbare wijze worden aangetast;

• de regeling overigens een bijdrage levert aan innovatieve ontwikkelingen ter zake van mini windturbines, zij bijdraagt aan het bestrijden van de economische crisis en aan de vergroting van het draagvlak voor en de groei van kleinschalige opwekking van duurzame energie.

Op voorstel van de provincie Utrecht is het experiment in deze fase beperkt tot de gemeenten Amersfoort, Houten, Nieuwegein, Utrecht en Woerden.

Artikel 4 eco igloproject

Het zogenoemde eco igloproject in Leeuwarden beoogt wonen en werken op het water, in de waterkant of op het land aan het water mogelijk te maken. Dit moet op zo’n manier gebeuren dat het water kan stijgen zonder het wonen te belemmeren. Het gaat dus om wonen op een ecologisch verantwoorde manier; een «toekomstbewuste» flexibele woonvorm waarbij bewust gebruik van water en energie, zorg voor het milieu en een comfortabele leefruimte één geheel vormen.

Tijdens de experimentfase kan worden vastgesteld of het afwijken van de in artikel 4 genoemde bepalingen uit het Bouwbesluit 2003 de belangen die deze artikelen beogen te beschermen, bij het bouwen van eco iglo’s niet worden geschaad of in de knel komen. Ook kan duidelijk worden of de regeling overigens een bijdrage levert aan innovatieve ontwikkelingen ter zake van ecologisch bouwen op of aan de rand van water, zij bijdraagt aan het bestrijden van de economische crisis en of zij bijdraagt aan de vergroting van het draagvlak voor en de groei van kleinschalige opwekking van duurzame energie, het nuttig huishoudelijk gebruik van hemelwater en het nuttig verwerken van huishoudelijke en sanitaire afvalstoffen.

Artikel 5 Zuigercompressor-windturbinecombinatie t.b.v. klimaatbeheersing en ammoniakreductie in melkrundveehouderijen of waterwinning uit de lucht

Artikel 5 bevat een regeling voor het grondgebied van de gemeente Leeuwarden die het mogelijk maakt windmolens te plaatsen waarmee door middel van compressietechniek:

• water uit stallucht wordt gewonnen;

• het stalklimaat kan worden gereguleerd door middel van koude en droge lucht;

• ammoniakemissies uit de stal kunnen worden gereduceerd;

• water kan worden gewonnen uit de lucht.

Het doel van de regeling is vast te stellen of tijdens de experimentfase:

• zonder een door de centrale of provinciale overheid vastgesteld wettelijk regulerings- en toetsingskader voor bouw, ruimtelijke ordening en milieu, de belangen die de genoemde wetten beogen te beschermen, door de plaatsing van een zuigercompressor-windturbinecombinatie ten behoeve van klimaatbeheersing en ammoniakreductie in melkrundveehouderijen worden geschaad;

• de regeling overigens een bijdrage levert aan innovatieve ontwikkelingen ter zake van zuigercompressor-windturbinecombinaties, deze techniek een duurzame bijdrage levert aan vormen van klimaatbeheersing en ammoniakreductie in melkrundveehouderijen, zij bijdraagt aan het bestrijden van de economische crisis en aan de vergroting van het draagvlak voor en de groei van kleinschalige opwekking van duurzame energie door middel van wind;

• op een duurzame wijze water kan worden gewonnen uit de lucht.

Artikel 6 Strijp-S

De herontwikkeling van het voormalige industriegebied van Philips (28 hectare) is een complexe opgave, mede omdat een groot deel van de opstallen (30 procent van alle toekomstige opstallen) rijksindustrieel monument is. Een (tijdelijke) bestemming van deze panden is van belang om het gebied de komende jaren op een leefbaar niveau te houden en (voor later) op een hoger peil te krijgen. De regels rondom onder meer gebruikvergunning, milieueisen en eisen rondom externe veiligheid werken nu belemmerend. Tijdelijke ontheffingen om ruimte te geven aan creatieve initiatieven in monumentale gebouwen, gelden nu voor een periode van vijf jaar en zijn daarmee ontoereikend voor een ontwikkeling als Strijp-S. Een aanvulling op de Wro (koppelen van ontheffingsperiode aan een plantermijn) is daarom nodig. Om Strijp-S succesvol te herontwikkelen is aanwijzing als experiment, waarbij langer tijdelijk gebruik mogelijk wordt gemaakt, van belang.

Artikel 7 Instellen commissie

Ingevolge artikel 2.4, derde lid, onderdeel c, van de wet wordt bij algemene maatregel van bestuur bepaald op welke wijze wordt vastgesteld of een afwijking aan haar doel beantwoordt, en of de tijdsduur van dat experiment aanpassing behoeft. Dienaangaande zal de in artikel 6 bedoelde commissie de minister van VROM van dienst kunnen zijn. In de memorie van toelichting werd al de mogelijkheid genoemd zo’n commissie in te stellen (Kamerstukken II 2009/10, 32 127, nr. 3, blz. 57). De in het tweede tot en met zevende lid opgenomen bepalingen zijn voor een dergelijke commissie gebruikelijke bepalingen, die voornamelijk tot doel hebben te bewerkstelligen dat onafhankelijk en ordelijk kan worden geopereerd.

Artikel 8 Bouwprojecten van maatschappelijke betekenis

Artikel 2.9, eerste lid, onderdeel a, van de Chw bepaalt dat afdeling 6 van de Chw van toepassing is op de uitvoering van projecten die geheel of gedeeltelijk voorzien in de bouw van ten minste twaalf woningen. Hetzelfde onderdeel bepaalt een bovengrens van 2000 nieuwe woningen in geval van twee ontsluitingswegen met een gelijkmatige verdeelsverdeling en een bovengrens van 1500 nieuwe woningen in geval van één ontsluitingsweg. Onderdeel b maakt het mogelijk bij amvb categorieën andere projecten van maatschappelijke betekenis aan te wijzen waarop afdeling 6 van toepassing is. Artikel 8 strekt hiertoe. Voor de categeorie-aanduiding is aansluiting gezocht bij de aanwijzing van desbetreffende geluidsgevoelige bestemmingen aangewezen in het kader van de Wet geluidhinder (omschrijving andere geluidsgevoelige gebouwen in artikel 1 Wet geluidhinder en artikel 1.2 van het Besluit geluidhinder).

De onderhavige aanwijzing is in lijn met hetgeen hierover is opgemerkt in de eerste nota van wijziging bij het wetsvoorstel Chw waarmee artikel 2.9, eerste lid, onderdeel b, in de wet is geïntroduceerd. Daarin is aangegeven dat hierbij valt te denken aan projecten waarin maatschappelijk vastgoed zoals zorginstellingen, ziekenhuizen en dergelijke de hoofdmoot vormt, al dan niet vergezeld van (een beperkte mate van) woningbouw. Het is van belang dat er bij het aanwijzen van dergelijke categorieën andere projecten op wordt gelet dat de toepasselijke drempels inzake luchtkwaliteit en milieueffectrapportage niet worden overschreden (Kamerstukken II 2009/10, 32 127, nr. 5, blz. 18).

Paragraaf 5 Lokale projecten met nationale betekenis

Artikel 9

FlorijnAs

In februari 2010 heeft de gemeenteraad van Assen de Structuurvisie Assen 2030 (Hoofdstad Assen) vastgesteld. Hierin is bevestigd dat de economische en ruimtelijke ontwikkeling van Assen met name langs de noord-zuidas zou moeten plaatsvinden. Deze beleidslijn is uitgewerkt in de Masterstudie, die is gemaakt naar de ontwikkelkansen van de gebieden langs de as (FlorijnAs genoemd) en is dus geheel in lijn met de Structuurvisie.

Als «lokaal project met nationale betekenis» zal de vigerende Structuurvisie opnieuw worden vastgesteld, na overleg met de betrokken andere overheden (rijk, provincie, waterschappen, gemeente Assen), overeenkomstig artikel 2.20, eerste lid, Chw. Vervolgens wordt een projectcommissie ingesteld, waarin de verschillende overheden zijn vertegenwoordigd (artikel 2.20, derde lid, Chw). De projectcommissie zal conform de coördinatieregeling van de Wro samenwerken.

Omschrijving project

FlorijnAs voorziet in een breed programma en omvat uiteenlopende ruimtelijke interventies: herontwikkeling, transformatie, revitalisering, intensivering van het ruimtegebruik, herinrichting, infrastructurele ingrepen, een nieuw bedrijventerrein en landschapsontwikkeling. Er worden zeven deelgebieden onderscheiden die ieder een eigen karakter kennen en eigen (her)ontwikkelkansen hebben: de Stadsboulevard, het Stadsbedrijvenpark, het Havenkwartier, de Blauwe As 2^e fase, het Stationsgebied, Assen-Zuid en het Nationaal landschap Drentsche Aa, ten oosten van de stad. De ontwikkelgebieden moeten in samenhang beschouwd worden als onderdeel van een groter geheel, de FlorijnAs. De optelsom en samenhang maken de FlorijnAs tot een bijzondere, grote en complexe opgave met een impact die duidelijk uitstijgt boven het lokale niveau. Met elkaar moeten de projecten een groot deel van de groei van Assen mogelijk maken op het terrein van wonen, werken, bereikbaarheid, recreatie en toerisme, horeca, detailhandel, onderwijs en cultuur, kwantitatief en kwalitatief.

Rotterdam Central District

Rotterdam Central District zal met de nieuwe OV-terminal (2012) een internationaal mobiliteitsknooppunt zijn, in het centrum van de internationale havenstad Rotterdam. Reizigers zijn binnen een half uur op Schiphol of Rotterdam The Hague Airport. En met de hogesnelheidstrein, RandstadRail en een modern metronetwerk zijn bestemmingen als Den Haag, Amsterdam, Brussel, Parijs, Londen en München binnen handbereik.

Met «wonen, werken, reizen en ontspannen» wordt het een verdicht en hoogwaardig verblijfsgebied. In de toekomstige grootstedelijke ontwikkeling is ruim 600.000 m² ruimte beschikbaar voor nieuwe bedrijven, woningen, uitgaansgelegenheden en andere stedelijke voorzieningen. Ook gaat het gebied meer aansluiten op de binnenstad en het kernwinkelgebied.

Zakelijke dienstverlening

Rotterdam Central District is een toplocatie voor de (internationale) zakelijke dienstverlening. Het aantal reizigers zal van de huidige 40 miljoen per jaar toenemen naar 75 miljoen per jaar in 2025. De werkgelegenheid in de binnenstad zal groeien met zo’n 15.000 arbeidsplaatsen naar 100.000 banen. Aan de bestaande 550 woningen worden circa 1.000 nieuwe woningen toegevoegd. Het Rotterdam Central District vernieuwt zich in fases. De oplevering van de nieuwe OV terminal Rotterdam Centraal staat gepland in 2012. Naar verwachting is de grootstedelijke ontwikkeling in 2020 afgerond.

Het accent ligt daarbij op het betrekken en binden van hoogopgeleide kenniswerkers met midden- en hogere inkomens. Daarom kiest de gemeente voor een binnenstad die uitnodigt om er tijd door te brengen en investeert in (recreatieve) voorzieningen, het woningaanbod en het straatbeeld.

Rotterdam heeft prioriteit gegeven aan deze ontwikkeling, zoals blijkt uit de Stadsvisie Rotterdam 2030, vastgesteld door de gemeenteraad op 27 november 2007 en het Binnenstadsplan Rotterdam 2008–2020, vastgesteld door de gemeenteraad op 4 december 2008, waarin deze prioriteit expliciet is gemaakt.

Stationsgebied Utrecht

In de stad Utrecht zijn de gevolgen van de economische crisis duidelijk merkbaar. De aanwijzing van Stationsgebied Utrecht als lokaal project met nationale betekenis is in dit kader dan ook van grote betekenis voor de uitvoering van al klaarliggende projecten in het gebied.

Meer in het algemeen staat de centrumfunctie van de Utrechtse oude stad onder druk, door de stadsuitbreidingen in het westen en autonome groei. Het aantal voorzieningen in het centrum (winkelen, openbaar vervoer) is daar niet op aangepast. Bovendien sluit de oude stad aan de oostzijde slecht aan op het Stationsgebied en ontbeert het station een eigen gezicht en een duidelijke en directe relatie met de openbare ruimte.

De aanpak van het Stationsgebied staat dan ook niet op zichzelf. De hoofddoelstelling is een nieuw centrum van Utrecht te realiseren door het nieuwe Stationsgebied en de oude stad te integreren en synergie tussen beide te realiseren. Ook tussen delen van Utrecht die tot nu toe als losstaand worden ervaren, ontstaat dan samenhang en verbinding. Daardoor krijgt niet alleen het Stationsgebied, maar ook de oude stad de kans zich op een goede manier verder te ontwikkelen.

Een aantal stedelijke en landelijke ontwikkelingen is hierbij medebepalend voor de aanpak van het Stationsgebied. Utrecht heeft als een van de HSL-locaties een belangrijke rol voor Nederland, hetgeen ook door het rijk is erkend door Utrecht aan te merken als een van de Nieuwe Sleutelprojecten. De komst van de Hogesnelheidslijn (HSL) biedt veel kansen voor de daaraan liggende stations en hun omgeving. Omdat de investeringen in de ontwikkeling van deze gebieden van belang zijn voor heel Nederland, ondersteunt het rijk dan ook de projecten rond de HSL-locaties.

Daarnaast heeft Utrecht een groot winkelcentrum met regionale en landelijke aantrekkingskracht, een groot beursterrein met landelijke uitstraling dat mogelijkheden biedt zogenaamde «leisure»-functies te ontwikkelen, het grootste openbaarvervoersknooppunt («Railport») van Nederland met nationale en Europese betekenis en een oude stad van groot cultureel belang

De komende twintig jaar komen zo’n zestig projecten tot uitvoering, waarmee een bedrag van € 3 miljard is gemoeid. Een aantal projecten is al in een ver gevorderd stadium en wacht bijvoorbeeld enkel nog op de definitieve vergunningen (Muziekpaleis, Vredenburgknoop en OV-terminal). Volgens berekeningen van de gemeente Utrecht kunnen de beoogde investeringen in het Stationsgebied vanaf 2010 ongeveer 1000 tot 1500 banen (bouwvakkers, overige bouwgerelateerde banen) opleveren.

Paragraaf 6. Overige bepalingen

Artikel 10

Besluiten omtrent planschade en nadeelcompensatie in de zin van de Wet op de ruimtelijke ordening vallen strikt genomen niet binnen het bereik van de Chw, omdat zij in beginsel niet noodzakelijk zijn voor de ontwikkeling of verwezenlijking van Chw-projecten. Gelet op de in artikel 5.1, eerste lid, onder b Chw genoemde goede uitvoering van de wet, is om misverstanden te voorkomen en met het oog op de uitvoerbaarheid voor met name de rechterlijke macht, in artikel 10 bepaald dat dergelijke besluiten buiten het bereik vallen van artikel 1.1, eerste lid, onderdelen a en b, van de Chw.

Artikelen 11 en 12

Op alle in artikel 1.1 van de Chw genoemde besluiten is direct na inwerkingtreding van de Chw een of meer van de procesrechtelijke bepalingen van de Chw op de afhandeling van beroepen en hoger beroepen van toepassing geworden. Zo bepaalt artikel 1.6, vierde lid, dat de administratieve rechter binnen zes maanden na afloop van de beroepstermijn uitspraak doet.

Het is daarom van belang dat voor rechters, bestuursorganen en appellanten direct duidelijk is dat het gaat om een besluit ingevolge de Chw. Die duidelijkheid zal er in de praktijk echter niet altijd op voorhand zijn. Wat dient immers precies te worden verstaan onder het begrip «project», bedoeld in de bijlagen I en II of wat valt onder de noemer «vereist voor de ontwikkeling of verwezenlijking van een project» (artikel 1.1, eerste lid, onderdeel a)?

Belangrijk hierbij blijft de eigen verantwoordelijkheid van degene die bezwaar wil maken of in beroep wil gaan, om zich goed te vergewissen van de juridische situatie. Dit laat echter onverlet dat er wel het nodige kan worden gedaan, en ook wordt gedaan in de sfeer van invoeringsbegeleiding. Zo mag ook het nodige worden verwacht van goede voorlichting, zowel naar bestuurders als naar degenen die door een besluit kunnen worden geraakt. Daartoe zijn inmiddels circulaires en ander voorlichtingsmateriaal opgesteld. Ook zijn vanuit de meest betrokken departementen voorlichtingsbijeenkomsten in het land georganiseerd.

Als sluitstuk kan echter in het belang van een goede uitvoering van de Chw een aanvullende wettelijke voorziening niet ontbreken. Het vereiste van het opnemen van een specifieke rechtsmiddelenclausule bij zogenoemde Chw-besluiten is in dit geval zeker van waarde. De artikelen 11 en 12 voorzien hierin. Artikel 11 heeft betrekking op de beroepsfase, terwijl artikel 12 betrekking heeft op de hoger-beroep-situatie. Allereerst wordt in het Chw-besluit vermeld of de uitspraak waartegen beroep openstaat, vermeld een Chw-besluit betreft. Bovendien is in de artikelen 11 en 12 bepaald dat de beroepsgronden direct in het beroepschrift moeten worden opgenomen en dat deze na het verstrijken van de beroepstermijn niet meer kunnen worden aangevuld.¹

Artikel 13

Naar aanleiding van de motie van de leden Roefs en Koopmans (Kamerstukken II 2009/10, 32 123 A, nr. 40), waarin aangegeven wordt dat de N18 aan alle voorwaarden voldoet om aan de projectenlijst van de Chw te worden toegevoegd, wordt bijlage II, onderdeel E, uitgebreid met dit infrastructurele project.

Artikel 14

De wijziging van de artikelen 4.1 en 4.3 van het Besluit geluidhinder betreft het herstel van een omissie. Ten onrechte was de regeling van geluidhinder voor spoorwegen nog niet aangepast aan de systematiek van de Chw.

De Minister-President, Minister van Algemene Zaken,

J. P. Balkenende

---

1 Als toevoeging op de rechtsmiddelclausule kan in dit verband gelden: «N.B. Op dit besluit is de Crisis- en herstelwet van toepassing. Dit betekent dat de belanghebbende in het beroepschrift moet aangeven welke beroepsgronden hij aanvoert tegen het besluit. Na afloop van de termijn van zes weken kunnen geen nieuwe beroepsgronden meer worden aangevoerd. Vermeld in het beroepschrift dat de Crisis- en herstelwet van toepassing is.»

histnoot Het advies van de Raad van State is openbaar gemaakt door terinzagelegging bij het Ministerie van Volkshuisvesting, Ruimtelijke Ordening en Milieubeheer.

Tevens zal het advies met de daarbij ter inzage gelegde stukken worden opgenomen in de Staatscourant.