32 439 Wijziging van de Wet maatschappelijke ondersteuning om te regelen dat eigen bijdragen voor maatschappelijke opvang en vrouwenopvang door gemeenten bij verordening worden geregeld, en vervolgens door of namens hen worden vastgesteld en geïnd, en dat de toegang tot maatschappelijke ondersteuning voor vreemdelingen die rechtmatig in Nederland verblijf houden, in bepaalde gevallen wordt uitgesloten

Nr. 12 AMENDEMENT VAN DE LEDEN VOORTMAN EN DIK-FABER

Ontvangen 27 maart 2013

De ondergetekende stelt het volgende amendement voor:

I

In de considerans komt de zinsnede «, en te regelen dat de toegang tot maatschappelijke ondersteuning voor vreemdelingen die rechtmatig in Nederland verblijf houden, in bepaalde gevallen wordt uitgesloten» te vervallen.

II

In artikel I komt onderdeel aA te vervallen.

III

In artikel I wordt onderdeel A vervangen door:

A

Artikel 8 wordt als volgt gewijzigd:

1. In het eerste lid wordt «een individuele voorziening of het verstrekken van een uitkering» vervangen door: een individuele voorziening, maatschappelijke opvang of vrouwenopvang of voor het verstrekken van een uitkering.

2. In het tweede lid vervalt telkens: individuele.

Toelichting

Met dit amendement wordt de nota van wijziging die bij dit wetsvoorstel is ingediend onder nr. 9 (Kamerstukken II, 2012/13, 32 439, nr. 9), teruggedraaid. De toegang tot maatschappelijke ondersteuning voor vreemdelingen die rechtmatig in Nederland verblijf houden, wordt dus niet in bepaalde gevallen uitgesloten.

Voorgestelde nota van wijziging diende ertoe EU-burgers die werkloos zijn, of niet kunnen aantonen dat zij meer dan drie maanden in Nederland zijn, uit te sluiten van de toegang tot opvang. Dit omdat burgers van de Europese Unie in toenemende mate een beroep zouden doen op de maatschappelijke opvang. De indieners van dit amendement vinden deze maatregel niet noodzakelijk en vinden een wettelijke bepaling voor het uitsluiten van deze mensen van de opvang een te zwaar middel voor de oplossing van dit probleem.

Zoals de Raad van State opmerkt, kunnen gemeenten op dit moment al de toegang weigeren wanneer de noodzaak tot maatschappelijke opvang ontbreekt. Daarnaast blijkt dat het om zeer kleine aantallen dakloze arbeidsmigranten gaat die een beroep doen op de opvang. De door de regering voorgestelde wetswijziging betekent dat deze mensen naar de straat verwezen worden. Dit leidt tot overlast en brengt gevaar mee voor openbare orde, veiligheid en gezondheid. Verschillende gemeenten hebben een oplossing gevonden, waarbij zij zonder deze mensen uit te sluiten van de opvang er ook voor hebben kunnen zorgen dat zij minder een beroep hoeven doen op de opvang, zoals via investeringen in huisvesting voor arbeidsmigranten en samenwerking met organisaties die werkloze en dakloze arbeidsmigranten terugleiden naar een baan of naar het land van herkomst. Voorgestelde wetswijziging is dus niet noodzakelijk om gemeenten mogelijkheden te geven een oplossing te vinden voor het gebruik van maatschappelijke opvang door arbeidsmigranten.

Indien dit amendement wordt aangenomen, komt de zinsnede «, en dat de toegang tot maatschappelijke ondersteuning voor vreemdelingen die rechtmatig in Nederland verblijf houden, in bepaalde gevallen wordt uitgesloten» in het opschrift te vervallen.

Voortman Dik-Faber