Kamerstuk
| Datum publicatie | Organisatie | Vergaderjaar | Dossier- en ondernummer | Datum ontvangst |
|---|---|---|---|---|
| Tweede Kamer der Staten-Generaal | 2005-2006 | 30370 nr. 5 |
Authentieke versie (PDF)
Informatie
Gerelateerd
Printen
Delen
30 370
Wijziging van de Werkloosheidswet en enige andere wetten in verband
met de wijziging van het WW-stelsel en wijziging van het ontslagrecht (Wet
wijziging WW-stelsel en ontslagrecht)
nr. 5
NOTA VAN WIJZIGING
Ontvangen 6 december 2005
Het voorstel van wet wordt als volgt gewijzigd:
In artikel I wordt na onderdeel A een onderdeel ingevoegd, luidende:
Artikel 8, tweede lid, komt te luiden:
2. Een persoon, wiens werknemerschap is geëindigd door het verrichten van werkzaamheden in de uitoefening van een bedrijf of in de zelfstandige uitoefening van een beroep, herkrijgt bij beëindiging van die werkzaamheden de hoedanigheid van werknemer, indien de werkzaamheden worden beëindigd binnen een periode die gelijk is aan de uitkeringsduur, danwel binnen anderhalf jaar, indien de uitkeringsduur korter is dan anderhalf jaar.
In artikel I worden na onderdeel Y twee onderdelen ingevoegd, luidende:
Na artikel 35a wordt een artikel ingevoegd, luidende:
1. Indien de werknemer toestemming heeft verkregen van het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen om werkzaamheden als bedoeld in artikel 77a, eerste lid, te verrichten en het recht op uitkering op grond van het tweede lid van dat artikel blijft bestaan, wordt de uitkering verminderd met 70% van de inkomsten uit of in verband met die werkzaamheden.
2. Bij of krachtens algemene maatregel van bestuur kunnen regels worden gesteld met betrekking tot de inkomsten, bedoeld in het eerste lid, de berekening daarvan en de periode waaraan deze worden toegerekend.
In artikel 35b, eerste lid, wordt «de artikelen 34, 35 en 35a» vervangen door: de artikelen 34, 35, 35a en 35aa.
Artikel I, onderdeel Z komt te luiden:
In artikel 35b, eerste lid, wordt «de artikelen 34, 35, 35a en 35aa» vervangen door: de artikelen 34, 35a en 35aa.
In artikel I, onderdeel OO, wordt «de artikelen 72, 72a, 76, 76a, 79 en 130» vervangen door: de artikelen 72, 72a, 76, 76a, 77a, 79 en 130.
In artikel I worden na onderdeel PP twee onderdelen ingevoegd, luidende:
Na artikel 77 wordt een artikel ingevoegd, luidende:
1. Het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen kan een werknemer toestemming verlenen om gedurende maximaal zes maanden werkzaamheden in de uitoefening van een bedrijf of in de zelfstandige uitoefening van een beroep te verrichten, indien:
a. aannemelijk is dat de werknemer in de toekomst met die werkzaamheden structureel in zijn bestaan kan voorzien;
b. de werkzaamheden nog geen aanvang hebben genomen;
c. de werknemer recht heeft op uitkering op grond van hoofdstuk IIa of IIb, anders dan op grond van artikel 18;
d. de werkloosheid van de werknemer niet uitsluitend een gevolg is van verkorting van de werktijd, waarvoor op grond van artikel 8, derde lid, van het Buitengewoon Besluit Arbeidsverhoudingen 1945 ontheffing is verleend; en
e. deze toestemming tijdens de uitkeringsduur niet eerder aan de werknemer is verleend.
2. Voor de werknemer, bedoeld in het eerste lid, blijft, onverminderd artikel 20, eerste lid, aanhef en onderdeel e, het recht op uitkering op grond van hoofdstuk IIa of IIb bestaan.
3. De werknemer aan wie toestemming is verleend als bedoeld in het eerste lid wordt geacht werknemer te zijn en te blijven zolang die toepassing duurt.
In artikel 78 wordt «artikel 75, 76, 76a of 77» vervangen door: artikel 75, 76, 76a, 77 of 77a.
In het eerste lid van het in artikel I, onderdeel VV, voorgestelde artikel #, wordt tussen «76a,» en «79» ingevoegd: 77a,.
Aan artikel I worden na onderdeel WW twee onderdelen toegevoegd, luidende:
Aan hoofdstuk XB wordt een artikel waarvan de nummering aansluit op het laatste artikel van dat hoofdstuk toegevoegd, luidende:
De periode waarbinnen de hoedanigheid van werknemer kan worden herkregen op grond van artikel 8, tweede lid, bedraagt ten hoogste 38 maanden voor de persoon die voor de dag van inwerkingtreding van artikel I, onderdeel BB, van de Wet wijziging WW-stelsel en ontslagrecht recht op uitkering op grond van deze wet had.
Na artikel 135a wordt een artikel ingevoegd, luidende:
Onze Minister zendt binnen drie jaar na de inwerkingtreding van de artikelen 8, tweede lid, 35aa en 77a van deze wet, zoals die komen te luiden na de inwerkingtreding van de Wet wijziging WW-stelsel en ontslagrecht, aan de Staten-Generaal een verslag over de doeltreffendheid en de effecten van de genoemde artikelen in de praktijk.
Artikel V komt te luiden:
ARTIKEL V. WIJZIGING VAN DE WET STRUCTUUR UITVOERINGSORGANISATIE WERK EN INKOMEN
De Wet structuur uitvoeringsorganisatie werk en inkomen wordt als volgt gewijzigd:
Aan artikel 30, eerste lid, wordt, onder vervanging van de punt aan het slot van onderdeel p door een puntkomma, een onderdeel toegevoegd, luidende:
q. de overheidswerkgever, bedoeld in artikel 72a van de Werkloosheidswet, op diens verzoek te adviseren met betrekking tot door die werkgever te verlenen ondersteuning aan de overheidswerknemer aan wie toestemming als bedoeld in artikel 77a van de Werkloosheidswet is verleend.
In artikel 83i, vierde lid, van de Wet structuur uitvoeringsorganisatie werk en inkomen wordt «artikel 17b van de Werkloosheidswet» vervangen door: artikel 42a van de Werkloosheidswet.
Artikel VIII, onderdeel D, komt te luiden:
Artikel 108 wordt als volgt gewijzigd:
1. In het eerste lid, onderdeel j, wordt «artikel 22b, eerste lid,» vervangen door: artikel 23, eerste lid,.
2. Aan het eerste lid wordt een onderdeel toegevoegd, luidende:
o. de uitvoeringskosten die betrekking hebben op de uitvoering van artikel 30, eerste lid, onderdeel q, van de Wet structuur uitvoeringsorganisatie werk en inkomen.
Het zelfstandig ondernemerschap wordt door het kabinet als een belangrijke motor gezien voor onze economie. Vanuit het perspectief van de sociale zekerheid en arbeidsmarkt is het starten als zelfstandige steeds vaker een volwaardige optie om uit een uitkeringssituatie te geraken, naast de reïntegratie in loondienst. Door startende ondernemers vanuit een uitkeringssituatie is een aantal belemmeringen gesignaleerd, die een start vanuit de Werkloosheidswet (hierna: WW) bemoeilijkt.
Met het voorstel in deze nota van wijziging wordt de WW op een aantal punten gewijzigd. Tevens worden de Wet structuur uitvoeringsorganisatie werk en inkomen (Wet SUWI) en de Wet financiering sociale verzekeringen (Wfsv) gewijzigd. De wijzigingen hebben tot doel om belemmeringen weg te nemen die worden ervaren door ondernemers die starten vanuit een WW-uitkering. Door dit voorstel worden de mogelijkheden om startende zelfstandigen vanuit een WW-uitkering te faciliteren verruimd, met als verwacht effect (duurzame) uitstroom uit de uitkering.
Vanuit verschillende invalshoeken in het veld werd een aantal knelpunten in de huidige WW-regelgeving benoemd. Deze knelpunten zijn:
• De WW-gerechtigde die zich wil oriënteren op het zelfstandig ondernemerschap kan op dit moment gebruik maken van een oriëntatieperiode van drie maanden. Tijdens deze oriëntatieperiode mogen geen werkzaamheden voor het eigen bedrijf verricht worden. Doordat ook opdrachtverwerving tijdens de oriëntatieperiode niet is toegestaan, kan geen goed inzicht verkregen worden in de haalbaarheid van het te starten bedrijf;
• De huidige duur van de oriëntatieperiode van drie maanden wordt als te beperkt ervaren om levensvatbaarheid van het bedrijf te kunnen inschatten;
• Urenverrekening en sollicitatieplicht bij (deeltijd)start: wanneer er werkzaamheden voor het eigen bedrijf worden verricht wordt de uitkering gekort voor het aantal uren dat die werkzaamheden verricht worden, zonder dat hier in de meeste gevallen van startende zelfstandigen een redelijk inkomen tegenover staat. Daarnaast geldt voor het overig aantal uren dat een uitkering wordt ontvangen de sollicitatieplicht;
• Duur van de herlevingstermijn: de periode na de start als zelfstandige waarin teruggevallen kan worden op de oude WW-rechten. De huidige herlevingstermijn van anderhalf jaar wordt vooral door oudere WW’ers als te kort ervaren.
Om deze belemmeringen weg te nemen wordt voorgesteld de WW op een aantal punten te wijzigen.
Ten eerste wordt de WW-gerechtigde toegestaan, na toestemming van het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen (hierna: UWV), om gedurende zes maanden te starten als zelfstandige, en dus ook werkzaamheden te verrichten, met behoud van uitkering. Eventuele inkomsten worden wel voor 70% verrekend met de uitkering. De startende zelfstandige is hierdoor gedurende de termijn dat de toestemming bestaat om de werkzaamheden te verrichten, verzekerd van inkomsten. Om de WW-gerechtigde niet te bevoordelen ten opzichte van andere startende ondernemers, worden de inkomsten verrekend met de uitkering. Door 70% te verrekenen en doordat een deel van de inkomsten behouden mag worden wordt een prikkel gegeven om snel inkomsten te genereren. Er is gekozen voor een termijn van zes maanden omdat deze termijn overeenkomt met de gemiddelde verblijfsduur van veel WW-gerechtigden, met een korte afstand tot de arbeidsmarkt, in de uitkering. Daarnaast mag de termijn niet te lang zijn om concurrentievervalsing tegen te gaan, de startende zelfstandige is immers door deze regeling verzekerd van inkomsten gedurende zes maanden.
Artikel 77a beoogt een volledige uitstroom uit de uitkering. Omdat dit in de praktijk niet altijd het geval zal zijn, omdat betrokkene de werkzaamheden als zelfstandige (nog) niet in voltijd kan verrichten, is het mogelijk dat na de startperiode van zes maanden er nog een (gedeeltelijk) recht op WW-uitkering bestaat. De betrokkene behoudt dan voor het deel dat hij niet als zelfstandige werkzaamheden verricht zijn WW-uitkering en dus de hoedanigheid als werknemer. Voor het gedeelte dat hij wel werkzaamheden als zelfstandige verricht, vervalt uiteraard, de WW-uitkering en daarmee de hoedanigheid van werknemer omdat de urenverrekening weer van toepassing is.
Voor WW-gerechtigden die willen starten als zelfstandige zal gelden dat de activiteiten gericht op de start van het bedrijf en de werkzaamheden in de startperiode aangemerkt kunnen worden als activiteiten waarmee getracht wordt passende arbeid te verkrijgen (oftewel: sollicitatieplicht). Het UWV zal binnen haar nieuwe werkwijze, waarover de Tweede Kamer is geïnformeerd bij brief van 18 november jongstleden (Kamerstukken II 2005/06, 30 109, nr. 19) ook maatwerk gaan leveren bij de invulling van de sollicitatieplicht voor WW-gerechtigden die willen starten als zelfstandige vanuit de WW. Hiermee wordt het door WW-gerechtigden ervaren knelpunt van de sollicitatieplicht ondervangen.
Tot slot wordt de herlevingstermijn verlengd tot een periode die gelijk is aan de duur van de uitkering (maximaal 38 maanden) met een minimum van anderhalf jaar. Momenteel is de herlevingstermijn voor iedereen anderhalf jaar. Met voorgestelde wijziging wordt de herlevingstermijn gekoppeld aan het opgebouwde WW-recht, met een minimum van anderhalf jaar en een maximum van 38 maanden. De herlevingstermijn begint te lopen nadat het recht op uitkering (gedeeltelijk) is geëindigd, doordat de WW-gerechtigde werkzaamheden als zelfstandige verricht. Indien de WW-gerechtigde gebruik maakt van de startperiode gaat de herlevingstermijn lopen als deze periode voorbij is en de WW-gerechtigde besluit de werkzaamheden als zelfstandige voort te zetten. Indien een bedrijf toch niet levensvatbaar blijkt te zijn, kan worden teruggevallen op de resterende WW-rechten (= toegekende uitkering minus reeds verbruikte deel van de uitkering). Om terug te mogen vallen op die resterende WW-rechten moet men wel in zijn geheel stoppen met het eigen bedrijf.
Door deze wijziging zullen met name oudere werknemers die vanuit de WW starten als zelfstandige gedurende een langere periode kunnen terugvallen op hun uitkering, doordat zij een langere uitkeringsduur hebben opgebouwd. Dit onderscheid vindt zijn rechtvaardiging in het feit dat indien een langere uitkeringsduur is opgebouwd, er bij een start als zelfstandige van meer zekerheden afstand wordt gedaan.
Indien de zelfstandige zijn werkzaamheden beëindigt en het werknemerschap herleeft, dan herleeft slechts het deel van de uitkering waarop hij nog recht had, namelijk de oorspronkelijke uitkeringsduur, minus reeds verbruikte rechten. Omdat de WW-gerechtigde in de periode dat met behoud van de uitkering gestart wordt als zelfstandige gebruik maakt van de uitkering, wordt deze periode gerekend tot de reeds verbruikte rechten.
Hieronder enkele voorbeelden ter verduidelijking:
• Een werknemer heeft recht op 38 maanden WW-uitkering. Hij zit een jaar in de WW alvorens te starten als zelfstandige. Hij maakt gebruik van de zes maanden startperiode. Zijn herlevingstermijn is 38 maanden. De resterende uitkering waar hij nog gebruik van kan maken na het staken van de werkzaamheden voor het eigen bedrijf is:
38 maanden – (12 maanden + 6 maanden startperiode) = 20 maanden resterende uitkeringsduur.
• Een werknemer heeft recht op 20 maanden WW-uitkering. Hij maakt direct bij aanvang van de uitkeringsperiode gebruik van de startperiode (zes maanden). De herlevingstermijn bedraagt 20 maanden. De resterende uitkering waar hij nog gebruik van kan maken na het staken van de werkzaamheden voor het eigen bedrijf is:
20 maanden – 6 maanden startperiode = 14 maanden resterende uitkeringsduur.
• Een werknemer heeft recht op tien maanden WW-uitkering en start als zelfstandige na drie maanden WW-uitkering zonder gebruik te maken van de startperiode. De herlevingstermijn is tien maanden, maar door het vastgestelde minimum krijgt deze werknemer een herlevingstermijn van 18 maanden. De resterende uitkering waar hij nog gebruik van kan maken na het staken van de werkzaamheden voor het eigen bedrijf is:
10 maanden – 3 maanden = 7 maanden resterende uitkeringsduur.
Begeleiding en beslissing door UWV
De toestemming om te starten als zelfstandige met tijdelijk behoud van de uitkering en inkomstenverrekening wordt door het UWV gegeven. De beslissing hierover wordt genomen na een beoordeling van het plan van aanpak van de WW-gerechtigde.
Voor een goede beoordeling kan het UWV een extern bureau inzetten. Dit bureau beoordeelt de levensvatbaarheid van het bedrijf. Het bureau onderzoekt het plan van aanpak en de motivatie van de WW-gerechtigde en beoordeelt of de WW-gerechtigde geschikt is om als zelfstandige aan de slag te gaan. Het advies van dit bureau wordt overgedragen aan de reïntegratiecoach van het UWV. De reïntegratiecoach van het UWV begeleidt het gehele traject en adviseert de WW-gerechtigde op welke manier en welk moment het beste gestart kan worden met het eigen bedrijf. Met ingang van de voorgestelde wijzigingen kan het UWV bepaalde producten inkopen bij bureaus zoals specifieke begeleiding of een korte cursus. Het is dan niet noodzakelijk dat er complete trajecten ingekocht worden. De producten waar de WW-gerechtigde op dat moment behoefte aan heeft worden ingekocht. Dit betekent dus maatwerk voor de WW-gerechtigde.
De mogelijkheid om na toestemming van het UWV werkzaamheden met behoud van uitkering als zelfstandige te verrichten gedurende een periode van zes maanden is niet toegankelijk voor WW-gerechtigden die werkloos zijn wegens werktijdverkorting of buitengewone natuurlijke omstandigheden. De reden hiervoor is dat deze werknemers nog grote kans hebben bij hun oude werkgever weer aan de slag te gaan. De focus moet voor deze groepen allereerst hierop gericht blijven en niet op het starten van een eigen onderneming. De startperiode en de herlevingstermijn kunnen, aan alle overige WW-gerechtigden, indien zij daarvoor in aanmerking komen, éénmaal per uitkeringsduur toegekend worden.
De verlengde herlevingstermijn is zowel van toepassing op WW-gerechtigden die gebruik hebben gemaakt van de startperiode als op WW-gerechtigden die zonder deze startperiode zijn gestart als zelfstandige. De zelfstandige die voor inwerkingtreding van de verlengde herlevingstermijn gestart is, kan gebruik maken van de verlengde herlevingstermijn voor zover de verlengde termijn die voor hem geldt nog niet verstreken is.
Het UWV is verantwoordelijk voor de rapportage over het aantal malen dat de zelfstandigen-instrumenten (startperiode en herlevingstermijn) worden ingezet alsmede de resultaten van deze instrumenten. Het UWV doet dit via de reguliere verantwoordingskanalen. Doel van de monitoring is om drie jaar na de inwerkingtreding van dit wetsvoorstel een evaluatie gereed te hebben die tot doel heeft inzicht te hebben in de mate van succes van de regelingen gericht op het starten als zelfstandige alsmede de daarmee samenhangende kosten. Deze evaluatie wordt aan de Staten-Generaal gezonden.
Gevolgen voor overheidswerkgevers
Het starten als zelfstandige is een vorm van inschakeling in de arbeid. In artikel 72a van de WW is geregeld dat de overheidswerkgever verantwoordelijk is voor de inschakeling in de arbeid van zijn (ex-)werknemers. Derhalve is de overheidswerkgever ook verantwoordelijk voor begeleiding bij de inschakeling in de arbeid door middel van het starten als zelfstandige.
Op grond van dit voorstel kan het UWV een (ex)overheidswerknemer gedurende maximaal zes maanden toestaan werkzaamheden in de uitoefening van een bedrijf of in de zelfstandige uitoefening van een beroep te verrichten. Het betreft immers een toestemming die (mede) ziet op het voortbestaan van het recht op uitkering, welke niet bij de overheidswerkgever is belegd. De toets die het UWV uitvoert (of laat uitvoeren) om te bezien of iemand geschikt is om als zelfstandige aan de slag te gaan zal derhalve ook toegepast kunnen worden op de (ex-)overheidswerknemer.
Dit laat onverlet dat de overheidswerkgever op grond van artikel 72a van de WW verantwoordelijk blijft voor de eventuele begeleiding van de (ex-)overheidswerknemer die wil starten als zelfstandige. Omdat starten als zelfstandige volgens UWV-ramingen aanmerkelijk minder vaak zal voorkomen dan reïntegratie in loondienst, zullen individuele overheidswerkgevers naar verwachting slechts incidenteel te maken hebben met de begeleiding van een overheidswerknemer die wil starten als zelfstandige. Om de overheidswerkgevers bij hun taak te ondersteunen en de opbouw van expertise bij deze begeleidingen te bevorderen, kan het UWV de overheidswerkgever advies geven over de eventuele noodzaak voor extra begeleiding of ondersteuning die door de overheidswerkgever ingezet kan worden en over mogelijk in te schakelen gespecialiseerde adviesbureau’s. Het verstrekken van een dergelijk advies wordt in dit voorstel als een wettelijke taak voor het UWV in artikel 30 van de Wet SUWI opgenomen. Bij het verstrekken van dat advies kan het UWV zich baseren op de toets die het in het kader van de toepassing van artikel 77a van de WW toepast. De overheidswerknemer die wil starten als zelfstandige ontvangt een afschrift van dit advies.
Het UWV ziet toe op het naleven van de plichten die uit de WW voortvloeien. In dit kader zal het UWV erop toe zien dat de (ex)overheidswerknemer zich voldoende inzet voor zijn reïntegratie als zelfstandige.
De termijn waarbinnen het recht op uitkering kan herleven wordt verlengd door deze te koppelen aan de duur van de uitkering. De duur van de uitkering zal, nadat de desbetreffende onderdelen van de Wet wijziging WW-stelsel en ontslagrecht in werking zijn getreden maximaal 38 maanden bedragen. Om te voorkomen dat de herlevingstermijn voor WW-gerechtigden die voor de dag van inwerkingtreding van deze onderdelen recht op uitkering hebben, en daardoor mogelijk een uitkeringsduur van meer dan 38 maanden hebben, langer dan 38 maanden wordt, wordt de herlevingstermijn voor deze groep op maximaal 38 maanden gesteld.
Bovenstaande voorstellen leiden tot extra kosten (zie tabel 1).
Tabel 1. Lasten en opbrengsten in € mln. starten als zelfstandige vanuit WW (invoering 01-07-2006)
| 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | structureel | |
|---|---|---|---|---|---|
| Invoeren startperiode | 3 | 5 | 3 | 3 | 3 |
| Selectiekosten | 3 | 5 | 4 | 4 | 3 |
| Verlengde herlevingstermijn | 0 | 0 | 1 | 1 | 2 |
| Vervroegde start | – 3 | – 4 | – 3 | – 3 | – 3 |
| Uitvoeringskosten | 2 | 2 | 2 | 2 | 2 |
| Totaal | 5 | 8 | 7 | 7 | 7 |
De extra kosten worden onder andere veroorzaakt doordat naar verwachting startende WW-ers gemiddeld een maand langer in de WW zullen verblijven. Om een goede selectie van kandidaten en beoordeling van plan van aanpak mogelijk te maken kan door UWV extern advies worden ingewonnen. Slechts een klein deel van de doelgroep heeft voordeel bij de verlenging van de herlevingstermijn en zal er ook daadwerkelijk gebruik van maken. Opbrengsten worden gegenereerd door intensievere begeleiding, voorlichting in een vroeg stadium en de verlengde herlevingstermijn, waardoor een gedeelte van de startende zelfstandige het startmoment zal vervroegen. De mogelijke resultaten in termen van toegenomen aantal starters zullen pas bij de monitoring en evaluatie bekend worden.
Onderdeel 1 (Artikel 8, tweede lid)
Indien een persoon die recht heeft op een WW-uitkering de werkzaamheden als zelfstandige binnen een termijn van anderhalf jaar beëindigt, dan wordt de hoedanigheid van werknemer herkregen, waardoor de uitkering kan herleven. Met dit wetsvoorstel is ervoor gekozen deze termijn afhankelijk te maken van de duur van de uitkering. Hoe langer de uitkeringsduur is, hoe langer de termijn waarbinnen de uitkering kan herleven. Hierbij wordt anderhalf jaar gehandhaafd als minimum termijn. Wellicht ten overvloede wordt opgemerkt dat met «de uitkeringsduur» wordt bedoeld de duur van de uitkering die de betrokkene ontvangt.
De werknemer die op grond van artikel 77a, eerste lid, toestemming krijgt om werkzaamheden te verrichten in de uitoefening van een bedrijf of in de zelfstandige uitoefening van een beroep behoudt op grond van het tweede lid van dat artikel zijn recht op uitkering. Inkomsten die de werknemer uit of in verband met deze werkzaamheden verwerft, zullen tot 70% van die inkomsten worden verrekend met deze uitkering. Over de wijze waarop deze inkomsten zullen worden berekend en aan welke periode zij kunnen worden toegerekend, zullen bij of krachtens algemene maatregel van bestuur regels worden gesteld.
Onderdeel Yb (Artikel 35b, eerste lid)
Artikel 35aa is toegevoegd aan de tekst van artikel 35b, eerste lid. Gelet op het gescheiden financieringsregiem in verband met overheidswerknemers is het voor de toepassing van artikel 35aa nodig om voor situaties van samenloop van uitkeringen de volgorde van toepassing aan te geven.
Onderdeel 3 (Artikel 35b, eerste lid)
Nadat artikel 35 is gewijzigd, dient dit artikel niet langer in artikel 35b, eerste lid, genoemd te worden. Omdat naar verwachting de onderdelen Ya en Yb eerder in werking zullen treden dan onderdeel Y, wordt de tekst van onderdeel Z hierop aangepast. Opgemerkt wordt dat onderdeel Z gelijktijdig met onderdeel Y in werking moet treden.
Artikel 77a wordt aan de tekst van artikel I, onderdeel OO, toegevoegd. Op het moment dat onderdeel OO, in werking treedt, wordt de zinsnede «hoofdstuk IIa of IIb» in artikel 77a telkens vervangen door: hoofstuk II. Deze zinsnede is nog opgenomen in artikel 77a zodat artikel 77a eerder in werking kan treden dan artikel I, onderdeel B.
Eerste lid
Een werknemer kan op grond van dit artikel toestemming krijgen van het UWV om te starten met het verrichten van werkzaamheden in de uitoefening van een bedrijf of in de zelfstandige uitoefening van een beroep.
De werknemer zal, om in aanmerking te komen voor de toestemming, bijvoorbeeld aan de hand van een plan van aanpak, aannemelijk moeten maken dat de werkzaamheden die verricht gaan worden in de toekomst zullen leiden tot een, al dan niet gedeeltelijke, uitstroom uit de uitkering. Indien de werknemer, nadat toestemming is verkregen voor het verrichten van werkzaamheden als zelfstandige, zich naar het oordeel van het UWV onvoldoende inzet, waardoor de werkzaamheden niet kunnen leiden tot uitstroom uit de uitkering, kan de toestemming om deze werkzaamheden te verrichten worden ingetrokken. De werknemer voldoet dan immers niet langer aan de voorwaarde dat aannemelijk is dat de werkzaamheden zullen leiden tot uitstroom uit de uitkering. Tevens zal het UWV moeten beoordelen of de WW-gerechtigde in dat geval heeft voldaan aan zijn plicht om in voldoende mate te trachten passende arbeid te verkrijgen («sollicitatieplicht») en kan het UWV, wanneer daaraan niet is voldaan, een sanctie opleggen.
Zoals ook in het algemeen deel van de toelichting is aangegeven, beoogt artikel 77a een volledige uitstroom uit de uitkering. Omdat dit in de praktijk niet altijd het geval zal zijn, omdat betrokkene de werkzaamheden als zelfstandige (nog) niet in voltijd kan verrichten, is het mogelijk dat na de startperiode van zes maanden er nog een gedeeltelijk recht op WW-uitkering bestaat.
De werknemer komt alleen voor toestemming om werkzaamheden als zelfstandige te verrichten in aanmerking, als hij deze werkzaamheden nog niet verrichtte. Een werknemer die bijvoorbeeld al in deeltijd werkte als zelfstandige kan niet, indien hij ook recht heeft op een WW-uitkering, voor dat deel toestemming krijgen om werkzaamheden als zelfstandige te verrichten, daar het niet om nieuw op te starten werkzaamheden gaat.
Om in aanmerking te komen voor de toestemming om werkzaamheden als zelfstandige te verrichten, is het nodig dat de werknemer recht op uitkering op grond van hoofdstuk IIa of IIb van deze wet heeft. Indien de resterende duur van de uitkering minder is dan zes maanden, zal de periode waarin de werknemer kan starten als zelfstandige met inkomstenverrekening maximaal de resterende duur van de uitkering zijn. Verder kunnen werknemers die wegens buitengewone natuurlijke omstandigheden, als bedoeld in artikel 18, eerste lid, geen gebruik maken van de mogelijkheid om met inkomstenverrekening te starten als zelfstandige. Dit geldt eveneens voor werknemers die uitsluitend werkloos zijn ten gevolge van een werktijdverkorting waarvoor ontheffing is verleend.
Per uitkeringsduur kan eenmaal van de mogelijkheid om te starten als zelfstandige gebruik gemaakt worden. Wellicht ten overvloede wordt opgemerkt dat met «de uitkeringsduur» wordt bedoeld de duur van de uitkering die de betrokkene ontvangt. Hiermee wordt gestimuleerd dat de werknemer zich optimaal inzet tijdens het aangeboden traject. Indien na het verstrijken van de uitkeringsduur een nieuw recht op uitkering ontstaat, kan opnieuw toestemming als bedoeld in dit artikel worden verkregen.
Indien de werknemer op grond van het eerste lid toestemming krijgt om werkzaamheden in de uitoefening van een bedrijf of in de zelfstandige uitoefening van een beroep te verrichten, blijft het recht op uitkering bestaan zolang de toestemming voortduurt, tenzij de uitkeringsduur in de tussentijd afloopt. Inkomsten die de werknemer met deze werkzaamheden verwerft zullen op grond van artikel 35aa gedurende de periode waarin de toestemming geldt in mindering worden gebracht op de uitkering.
Zolang de werknemer op grond van artikel 77a toestemming heeft om werkzaamheden in de uitoefening van een bedrijf of in de zelfstandige uitoefening van een beroep te verrichten wordt hij, ondanks dat hij werkzaamheden verricht uit hoofde waarvan hij op grond van deze wet niet als werknemer wordt beschouwd, geacht werknemer te zijn en te blijven.
Zolang de werknemer op grond van artikel 77a toestemming heeft om werkzaamheden in de uitoefening van een bedrijf of in de zelfstandige uitoefening van een beroep te verrichten, wordt hij, ondanks dat hij niet beschikbaar is om arbeid te aanvaarden, geacht werkloos te zijn en te blijven. Daartoe wordt artikel 77a toegevoegd aan de tekst van artikel 78.
In het voorgestelde artikel 77a wordt verwezen naar de werknemer die recht heeft op een uitkering op grond van hoofdstuk IIa of IIb. Het onderhavige wetsvoorstel beoogt de afschaffing van de kortdurende uitkering per 1 oktober 2006, waarmee ook de onderverdeling in hoofdstuk IIa en IIb zal vervallen. Per die datum dient dus ook artikel 77a gewijzigd te worden. Dit is geregeld in onderdeel 4. Het overgangsrecht dat per die datum geldt met betrekking tot de wijzigingen van de polisvoorwaarden in de WW (dat is opgenomen in het in artikel I, onderdeel VV, voorgestelde artikel #) dient dus ook te gelden met betrekking tot het voorgestelde artikel 77a. Het onderhavige onderdeel regelt dat.
De periode waarin een persoon, wiens werknemerschap is geëindigd door het verrichten van werkzaamheden in de uitoefening van een bedrijf of in de zelfstandige uitoefening van een beroep, de hoedanigheid van werknemer kan herkrijgen, wordt afhankelijk van de uitkeringsduur. Voor personen op wie het nieuwe artikel 42 van toepassing zal zijn, is de uitkeringsduur maximaal 38 maanden. Voor personen die voor de dag van de inwerkingtreding artikel I, onderdeel BB, van deze wet al een recht op uitkering hadden kan de uitkeringsduur langer zijn, waardoor ook de periode waarin de hoedanigheid van werknemer kan herleven langer zou worden. Dit is niet wenselijk. Het onderhavige artikel stelt voor deze personen de periode waarin de hoedanigheid van werknemer kan worden herkregen op maximaal 38 maanden.
Op grond van het voorgestelde artikel 135b wordt binnen drie jaar na de inwerkingtreding van de in dat artikel genoemde artikelen een evaluatie met betrekking tot de startende zelfstandigen vanuit de WW aan de Staten-Generaal gezonden.
In onderdeel 8 wordt artikel V van het wetsvoorstel, dat de Wet structuur uitvoeringsorganisatie werk en inkomen (Wet SUWI) wijzigt opnieuw geformuleerd. De in onderdeel B opgenomen wijziging is niet inhoudelijk aangepast.
De inhoudelijke wijziging ziet op de toevoeging van een wijziging van artikel 30, eerste lid, van de Wet SUWI. Voorgesteld wordt aan dit artikellid een taak voor het UWV toe te voegen. Deze taak betreft het, op diens verzoek, adviseren van de overheidswerkgever aan wiens (overheids-) werknemer toestemming als bedoeld in artikel 77a van de WW is verleend.
De uitvoering van de in onderdeel 8 voorgestelde wettelijke taak van het UWV betreft de uitvoering van de WW ten behoeve van (ex-)overheidswerknemers. Het ligt daarom in de rede de kosten van die uitvoering ten laste van het Uitvoeringsfonds voor de overheid te brengen. In onderdeel 9 wordt voorgesteld artikel 108 van de Wfsv zodanig te wijzigingen dat deze financiering mogelijk is.
Directe link
Kopieer de link naar uw clipboard
https://zoek.officielebekendmakingen.nl/kst-30370-5.html