Tractatenblad van het Koninkrijk der Nederlanden
Datum publicatie | Organisatie | Jaargang en nummer | Rubriek | Datum totstandkoming |
---|---|---|---|---|
Ministerie van Buitenlandse Zaken | Tractatenblad 2009, 141 | Verdrag |
Zoals vergunningen, bouwplannen en lokale regelgeving.
Adressen en contactpersonen van overheidsorganisaties.
U bent hier:
Datum publicatie | Organisatie | Jaargang en nummer | Rubriek | Datum totstandkoming |
---|---|---|---|---|
Ministerie van Buitenlandse Zaken | Tractatenblad 2009, 141 | Verdrag |
37 (2008) Nr. 1
Europees Verdrag inzake de adoptie van kinderen (herzien);
Straatsburg, 27 november 2008
The member States of the Council of Europe and the other signatories hereto,
Considering that the aim of the Council of Europe is to achieve a greater unity between its members for the purpose of safeguarding and realising the ideals and principles which are their common heritage;
Considering that, although the institution of the adoption of children exists in the law of all member States of the Council of Europe, differing views as to the principles which should govern adoption and differences in adoption procedures and in the legal consequences of adoption remain in these countries;
Taking into account the United Nations Convention on the Rights of the Child, of 20 November 1989, and in particular its Article 21;
Taking into account The Hague Convention of 29 May 1993 on Protection of Children and Co-operation in respect of Intercountry Adoption;
Noting the content of Recommendation 1443 (2000) of the Parliamentary Assembly of the Council of Europe on “International adoption: respecting children’s rights”, and the Council of Europe’s White Paper on principles concerning the establishment and legal consequences of parentage;
Recognising that some of the provisions of the 1967 European Convention on the Adoption of Children (ETS No. 58) are outdated and contrary to the case-law of the European Court of Human Rights;
Recognising that the involvement of children in family proceedings affecting them has been improved by the European Convention of 25 January 1996 on the Exercise of Children’s Rights (ETS No. 160) and by the case-law of the European Court of Human Rights;
Considering that the acceptance of common revised principles and practices with respect to the adoption of children, taking into account the relevant developments in this area during the last decades, would help to reduce the difficulties caused by the differences in national laws and at the same time promote the interests of children who are adopted;
Being convinced of the need for a revised Council of Europe international instrument on adoption of children providing an effective complement in particular to the 1993 Hague Convention;
Recognising that the best interests of the child shall be of paramount consideration,
Have agreed as follows:
1. This Convention applies to the adoption of a child who, at the time when the adopter applies to adopt him or her, has not attained the age of 18, is not and has not been married, is not in and has not entered into a registered partnership and has not reached majority.
2. This Convention covers only legal institutions of adoption which create a permanent child-parent relationship.
Each State Party shall adopt such legislative or other measures as may be necessary to ensure the conformity of its law with the provisions of this Convention and shall notify the Secretary General of the Council of Europe of the measures taken for that purpose.
An adoption shall be valid only if it is granted by a court or an administrative authority (hereinafter the “competent authority”).
1. The competent authority shall not grant an adoption unless it is satisfied that the adoption will be in the best interests of the child.
2. In each case the competent authority shall pay particular attention to the importance of the adoption providing the child with a stable and harmonious home.
1. Subject to paragraphs 2 to 5 of this article, an adoption shall not be granted unless at least the following consents to the adoption have been given and not withdrawn:
a) the consent of the mother and the father; or if there is neither father nor mother to consent, the consent of any person or body who is entitled to consent in their place;
b) the consent of the child considered by law as having sufficient understanding; a child shall be considered as having sufficient understanding on attaining an age which shall be prescribed by law and shall not be more than 14 years;
c) the consent of the spouse or registered partner of the adopter.
2. The persons whose consent is required for adoption must have been counselled as may be necessary and duly informed of the effects of their consent, in particular whether or not an adoption will result in the termination of the legal relationship between the child and his or her family of origin. The consent must have been given freely, in the required legal form, and expressed or evidenced in writing.
3. The competent authority shall not dispense with the consent or overrule the refusal to consent of any person or body mentioned in paragraph 1 save on exceptional grounds determined by law. However, the consent of a child who suffers from a disability preventing the expression of a valid consent may be dispensed with.
4. If the father or mother is not a holder of parental responsibility in respect of the child, or at least of the right to consent to an adoption, the law may provide that it shall not be necessary to obtain his or her consent.
5. A mother’s consent to the adoption of her child shall be valid when it is given at such time after the birth of the child, not being less than six weeks, as may be prescribed by law, or, if no such time has been prescribed, at such time as, in the opinion of the competent authority, will have enabled her to recover sufficiently from the effects of giving birth to the child.
6. For the purposes of this Convention “father” and “mother” mean the persons who according to law are the parents of the child.
If the child’s consent is not necessary according to Article 5, paragraphs 1 and 3, he or she shall, as far as possible, be consulted and his or her views and wishes shall be taken into account having regard to his or her degree of maturity. Such consultation may be dispensed with if it would be manifestly contrary to the child’s best interests.
1. The law shall permit a child to be adopted:
a) by two persons of different sex
(i) who are married to each other, or
(ii) where such an institution exists, have entered into a registered partnership together;
b) by one person.
2. States are free to extend the scope of this Convention to same-sex couples who are married to each other or who have entered into a registered partnership together. They are also free to extend the scope of this Convention to different-sex couples and same-sex couples who are living together in a stable relationship.
The law shall not permit an adopted child to be adopted on a subsequent occasion save in one or more of the following circumstances:
a) where the child is adopted by the spouse or registered partner of the adopter;
b) where the former adopter has died;
c) where the adoption has been annulled;
d) where the former adoption has come or thereby comes to an end;
e) where the subsequent adoption is justified on serious grounds and the former adoption cannot in law be brought to an end.
1. A child may be adopted only if the adopter has attained the minimum age prescribed by law for this purpose, this minimum age being neither less than 18 nor more than 30 years. There shall be an appropriate age difference between the adopter and the child, having regard to the best interests of the child, preferably a difference of at least 16 years.
2. The law may, however, permit the requirement as to the minimum age or the age difference to be waived in the best interests of the child:
a) when the adopter is the spouse or registered partner of the child’s father or mother; or
b) by reason of exceptional circumstances.
1. The competent authority shall not grant an adoption until appropriate enquiries have been made concerning the adopter, the child and his or her family. During such enquiriesand thereafter, data may only be collected, processed and communicated according to the rules relating to professional confidentiality and personal data protection.
2. The enquiries, to the extent appropriate in each case, shall concern, as far as possible and inter alia, the following matters:
a) the personality, health and social environment of the adopter, particulars of his or her home and household and his or her ability to bring up the child;
b) why the adopter wishes to adopt the child;
c) where only one of two spouses or registered partners applies to adopt the child, why the other does not join in the application;
d) the mutual suitability of the child and the adopter, and the length of time that the child has been in his or her care;
e) the personality, health and social environment of the child and, subject to any limitations imposed by law, his or her background and civil status;
f) the ethnic, religious and cultural background of the adopter and of the child.
3. These enquiries shall be entrusted to a person or body recognised for that purpose by law or by a competent authority. They shall, as far as practicable, be made by social workers who are qualified in this field as a result of either their training or their experience.
4. The provisions of this article shall not affect the power or duty of the competent authority to obtain any information or evidence, whether or not within the scope of these enquiries, which it considers likely to be of assistance.
5. Enquiries relating to the suitability to adopt and the eligibility of the adopter, the circumstances and the motives of the persons concerned and the appropriateness of the placement of the child shall be made before the child is entrusted with a view to adoption to the care of the prospective adopter.
1. Upon adoption a child shall become a full member of the family of the adopter(s) and shall have in regard to the adopter(s) and his, her or their family the same rights and obligations as a child of the adopter(s) whose parentage is legally established. The adopter(s) shall have parental responsibility for the child. The adoption shall terminate the legal relationship between the child and his or her father, mother and family of origin.
2. Nevertheless, the spouse or partner, whether registered or not, of the adopter shall retain his or her rights and obligations in respect of the adopted child if the latter is his or her child, unless the law otherwise provides.
3. As regards the termination of the legal relationship between the child and his or her family of origin, States Parties may make exceptions in respect of matters such as the surname of the child and impediments to marriage or to entering into a registered partnership.
4. States Parties may make provision for other forms of adoption having more limited effects than those stated in the preceding paragraphs of this article.
1. States Parties shall facilitate the acquisition of their nationality by a child adopted by one of their nationals.
2. Loss of nationality which could result from an adoption shall be conditional upon possession or acquisition of another nationality.
1. The number of children who may be adopted by the same adopter shall not be restricted by law.
2. A person who has or is able to have a child shall not on that account be prohibited by law from adopting a child.
1. An adoption may be revoked or annulled only by decision of the competent authority. The best interests of the child shall always be the paramount consideration.
2. An adoption may be revoked only on serious grounds permitted by law before the child reaches the age of majority.
3. An application for annulment must be made within a period prescribed by law.
When the enquiries made pursuant to Articles 4 and 10 of this Convention relate to a person who lives or has lived in the territory of another State Party, that State Party shall, if a request for information is made, promptly endeavour to secure that the information requested is provided. Each State shall designate a national authority to which a request for information shall be addressed.
In the case of pending proceedings for the establishment of paternity, or, where such a procedure exists, for the establishment of maternity, instituted by the putative biological father or mother, adoption proceedings shall, where appropriate, be suspended to await the results of the parentage proceedings. The competent authorities shall act expeditiously in such parentage proceedings.
No one shall derive any improper financial or other gain from an activity relating to the adoption of a child.
States Parties shall retain the option of adopting provisions more favourable to the adopted child.
States Parties are free to require that the child has been in the care of the adopter before adoption is granted for a period long enough to enable a reasonable estimate to be made by the competent authority as to their future relations if the adoption were granted. In this context the best interests of the child shall be the paramount consideration.
The public authorities shall ensure the promotion and proper functioning of adoption counselling and post-adoption services to provide help and advice to prospective adopters, adopters and adopted children.
States Parties shall ensure that social workers dealing with adoption are appropriately trained in the social and legal aspects of adoption.
1. Provision may be made to enable an adoption to be completed without disclosing the identity of the adopter to the child’s family of origin.
2. Provision shall be made to require or permit adoption proceedings to take place in camera.
3. The adopted child shall have access to information held by the competent authorities concerning his or her origins. Where his or her parents of origin have a legal right not to disclose their identity, it shall remain open to the competent authority, to the extent permitted by law, to determine whether to override that right and disclose identifying information, having regard to the circumstances and to the respective rights of the child and his or her parents of origin. Appropriate guidance may be given to an adopted child not having reached the age of majority.
4. The adopter and the adopted child shall be able to obtain a document which contains extracts from the public records attesting the date and place of birth of the adopted child, but not expressly revealing the fact of adoption or the identity of his or her parents of origin. States Parties may choose not to apply this provision to the other forms of adoption mentioned in Article 11, paragraph 4, of this Convention.
5. Having regard to a person’s right to know about his or her identity and origin, relevant information regarding an adoption shall be collected and retained for at least 50 years after the adoption becomes final.
6. Public records shall be kept and, in any event, their contents reproduced in such a way as to prevent persons who do not have a legitimate interest from learning whether a person was adopted or not, and if this information is disclosed, the identity of his or her parents of origin.
1. This Convention shall replace, as regards its States Parties, the European Convention on the Adoption of Children, which was open for signature on 24 April 1967.
2. In relations between a Party to the present Convention and a Party to the 1967 Convention which has not ratified the present Convention, Article 14 of the 1967 Convention shall continue to apply.
1. This Convention shall be open for signature by the member States of the Council of Europe and the non-member States which have participated in its elaboration.
2. The Convention is subject to ratification, acceptance or approval. Instruments of ratification, acceptance or approval shall be deposited with the Secretary General of the Council of Europe.
3. This Convention shall enter into force on the first day of the month following the expiration of a period of three months after the date on which three signatories have expressed their consent to be bound by the Convention in accordance with the provisions of paragraph 2 of this article.
4. In respect of any State mentioned in paragraph 1, which subsequently expresses its consent to be bound by it, the Convention shall enter into force on the first day of the month following the expiration of a period of three months after the date of the deposit of its instrument of ratification, acceptance or approval.
1. After the entry into force of this Convention, the Committee of Ministers of the Council of Europe may, after consultation of the Parties, invite anyState not a member of the Council of Europe and not having participated in its elaboration to accede to this Convention by a decision taken by the majority provided for in Article 20.d of the Statute of the Council of Europe, and by unanimous vote of the representatives of the States Parties entitled to sit on the Committee of Ministers.
2. In respect of any acceding State, the Convention shall enter into force on the first day of the month following the expiration of a period of three months after the date of deposit of the instrument of accession with the Secretary General of the Council of Europe.
1. Any State may, at the time of signature or when depositing its instrument of ratification, acceptance, approval or accession, specify the territory or territories to which this Convention shall apply.
2. Any State Party may, at any later date, by a declaration addressed to the Secretary General of the Council of Europe, extend the application of this Convention to any other territory specified in the declaration and for whose international relations it is responsible or on whose behalf it is authorised to give undertakings. In respect of such territory, the Convention shall enter into force on the first day of the month following the expiration of a period of three months after the date of receipt of such declaration by the Secretary General.
3. Any declaration made under the two preceding paragraphs may, in respect of any territory specified in such declaration, be withdrawn by a notification addressed to the Secretary General of the Council of Europe. The withdrawal shall become effective on the first day of the month following the expiration of a period of three months after the date of receipt of such notification by the Secretary General.
1. No reservations may be made to this Convention except in respect of the provisions of Article 5, paragraph 1.b, Article 7, paragraphs 1.a.ii and 1.b, and Article 22, paragraph 3.
2. Any reservation made by a State in pursuance of paragraph 1 shall be formulated at the time of signature or upon the deposit of its instrument of ratification, acceptance, approval or accession.
3. Any State may wholly or partly withdraw a reservation it has made in accordance with paragraph 1 by means of a declaration addressed to the Secretary General of the Council of Europe which shall become effective as from the date of its receipt.
Each State Party shall notify the Secretary General of the Council of Europe of the name and address of the authority to which requests under Article 15 may be addressed.
1. Any State Party may, at any time, denounce this Convention by means of a notification addressed to the Secretary General of the Council of Europe.
2. Such denunciation shall become effective on the first day of the month following the expiration of a period of three months after the date of receipt of the notification by the Secretary General.
The Secretary General of the Council of Europe shall notify the member States of the Council of Europe, the non-member States which have participated in the elaboration of this Convention, any State Party and any State which has been invited to accede to this Convention, of:
a) any signature;
b) any deposit of an instrument of ratification, acceptance, approval or accession;
c) any date of entry into force of this Convention in accordance with Article 24 thereof;
d) any notification received in pursuance of the provisions of Article 2;
e) any declaration received in pursuance of the provisions of paragraph 2 of Article 7 and paragraphs 2 and 3 of Article 26;
f) any reservation and withdrawal of reservations made in pursuance of the provisions of Article 27;
g) any notification received in pursuance of the provisions of Article 28;
h) any notification received in pursuance of the provisions of Article 29 and the date on which denunciation takes effect;
i) any other act, notification or communication relating to this Convention.
IN WITNESS WHEREOF, the undersigned, being duly authorised thereto, have signed this Convention.
DONE at Strasbourg, this 27th day of November 2008, in English and in French, both texts being equally authentic, in a single copy which shall be deposited in the archives of the Council of Europe. The Secretary General of the Council of Europe shall transmit certified copies to each member State of the Council of Europe, to the non-member States which have participated in the elaboration of the Convention and to any State invited to accede to this Convention.
Les Etats membres du Conseil de l’Europe et les autres signataires de la présente Convention,
Considérant que le but du Conseil de l’Europe est de réaliser une union plus étroite entre ses membres afin de sauvegarder et de promouvoir les idéaux et les principes qui sont leur patrimoine commun;
Considérant que, bien que l’institution de l’adoption des enfants existe dans la législation de tous les Etats membres du Conseil de l’Europe, il y a encore dans ces pays des vues divergentes sur les principes qui devraient régir l’adoption, ainsi que des différences quant à la procédure d’adoption et aux effets juridiques de l’adoption;
Tenant compte de la Convention des Nations Unies relative aux droits de l’enfant du 20 novembre 1989 et, en particulier, de son article 21;
Tenant compte de la Convention de La Haye du 29 mai 1993 sur la protection des enfants et la coopération en matière d’adoption internationale;
Prenant note de la Recommandation 1443 (2000) de l’Assemblée parlementaire du Conseil de l’Europe intitulée «Pour un respect des droits de l’enfant dans l’adoption internationale» et du Livre blanc du Conseil de l’Europe sur les principes relatifs à l’établissement et aux conséquences juridiques du lien de filiation;
Reconnaissant que certaines dispositions de la Convention européenne en matière d’adoption des enfants de 1967 (STE n° 58) sont dépassées et incompatibles avec la jurisprudence de la Cour européenne des Droits de l’Homme;
Reconnaissant que la Convention européenne du 25 janvier 1996 sur l’exercice des droits des enfants (STE n° 160) et la jurisprudence de la Cour européenne des Droits de l’Homme ont apporté des améliorations relatives à la participation de l’enfant aux procédures familiales qui le concernent;
Considérant que l’acceptation de principes et pratiques révisés communs en ce qui concerne l’adoption des enfants, qui prendraient en compte les évolutions intervenues dans ce domaine au cours des dernières décennies, contribuerait à aplanir les difficultés causées par les différences entre leurs droits internes et, en même temps, à promouvoir l’intérêt des enfants qui sont adoptés;
Convaincus de la nécessité d’un instrument international révisé sur l’adoption des enfants du Conseil de l’Europe qui viendrait notamment utilement compléter la Convention de La Haye de 1993;
Reconnaissant que l’intérêt supérieur de l’enfant doit toujours primer sur toute autre considération,
Sont convenus de ce qui suit:
1. La présente Convention concerne l’adoption d’un enfant qui, au moment où l’adoptant demande à l’adopter, n’a pas atteint l’âge de 18 ans, n’est pas ou n’a pas été marié, n’a pas ou n’avait pas contracté un partenariat enregistré et n’a pas atteint la majorité.
2. La présente Convention ne vise que les institutions juridiques de l’adoption qui établissent un lien de filiation.
Chaque Etat Partie adopte les mesures législatives ou autres qui se révèlent nécessaires pour assurer la conformité de sa législation aux dispositions de la présente Convention et notifie au Secrétaire Général du Conseil de l’Europe les mesures prises à cette fin.
L’adoption n’est valable que si elle est prononcée par un tribunal ou une autorité administrative (ci-après l’«autorité compétente»).
1. L’autorité compétente ne prononce l’adoption que si elle a acquis la conviction que l’adoption est conforme à l’intérêt supérieur de l’enfant.
2. Dans chaque cas, l’autorité compétente attache une importance particulière à ce que l’adoption apporte à l’enfant un foyer stable et harmonieux.
1. Sous réserve des paragraphes 2 à 5 du présent article, l’adoption n’est prononcée que si au moins les consentements suivants ont été donnés et n’ont pas été retirés:
a) le consentement de la mère et du père; ou, s’il n’y a ni père ni mère qui puisse consentir, le consentement de toute personne ou de tout organisme qui est habilité à consentir à la place des parents;
b) le consentement de l’enfant considéré par la législation comme ayant un discernement suffisant; un enfant est considéré comme ayant un discernement suffisant lorsqu’il a atteint l’âge prévu par la loi, qui ne doit pas dépasser 14 ans;
c) le consentement du conjoint ou du partenaire enregistré de l’adoptant.
2. Les personnes dont le consentement est requis pour l’adoption doivent être entourées des conseils nécessaires et dûment informées sur les conséquences de leur consentement, en particulier sur le maintien ou la rupture, en raison d’une adoption, des liens de droit entre l’enfant et sa famille d’origine. Ce consentement doit être donné librement dans la forme légale requise, et doit être donné ou constaté par écrit.
3. L’autorité compétente ne peut se dispenser du consentement ou passer outre le refus de consentement de l’une des personnes ou de l’un des organismes visés au paragraphe 1, sinon pour des motifs exceptionnels déterminés par la législation. Toutefois, il est permis de se dispenser du consentement d’un enfant atteint d’un handicap qui l’empêche d’exprimer un consentement valable.
4. Si le père ou la mère n’est pas titulaire de la responsabilité parentale envers l’enfant, ou en tout cas du droit de consentir à l’adoption, la législation peut prévoir que son consentement ne sera pas requis.
5. Le consentement de la mère à l’adoption de son enfant n’est valable que lorsqu’il estdonné après la naissance, à l’expiration du délai prescrit par la législation, qui ne doit pas être inférieur à six semaines ou, s’il n’est pas spécifié de délai, au moment où, de l’avis de l’autorité compétente, la mère aura pu se remettre suffisamment des suites de l’accouchement.
6. Dans la présente Convention, on entend par «père» et «mère» les personnes qui, au sens de la législation, sont les parents de l’enfant.
Si, en vertu de l’article 5, paragraphes 1 et 3, il n’est pas nécessaire de recueillir le consentement de l’enfant, celui-ci est consulté dans la mesure du possible et son avis et ses souhaits sont pris en considération eu égard à son degré de maturité. Il est possible de se dispenser de cette consultation si elle apparaît manifestement contraire à l’intérêt supérieur de l’enfant.
1. La législation permet l’adoption d’un enfant:
a) par deux personnes de sexe différent
i) qui sont mariées ensemble ou,
ii) lorsqu’une telle institution existe, qui ont contracté un partenariat enregistré;
b) par une seule personne.
2. Les Etats ont la possibilité d’étendre la portéede la présente Convention aux couples homosexuels mariés ou qui ont contracté un partenariat enregistré ensemble. Ils ont également la possibilité d’étendre la portée de la présente Convention aux couples hétérosexuels et homosexuels qui vivent ensemble dans le cadre d’une relation stable.
La législation ne permet une nouvelle adoption d’un enfant déjà adopté que dans l’un ou plusieurs des cas suivants:
a) lorsqu’il s’agit d’un enfant adoptif du conjoint ou du partenaire enregistré de l’adoptant;
b) lorsque le précédent adoptant est décédé;
c) lorsque la précédente adoption est annulée;
d) lorsque la précédente adoption a pris fin ou prend ainsi fin;
e) lorsque la nouvelle adoption est justifiée par des motifs graves et que la législation ne permet pas de faire cesser la précédente adoption.
1. Un enfant ne peut être adopté que si l’adoptant a atteint l’âge minimum prescrit par la législation à cette fin, cet âge minimum n’étant ni inférieur à 18 ans ni supérieur à 30 ans. Il doit exister une différence d’âge appropriée entre l’adoptant et l’enfant, eu égard à l’intérêt supérieur de l’enfant, cette différence devant de préférence être d’au moins 16 ans.
2. Toutefois, la législation peut prévoir la possibilité de déroger à la condition de l’âge minimum ou de la différence d’âge eu égard à l’intérêt supérieur de l’enfant:
a) si l’adoptant est le conjoint ou le partenaire enregistré du père ou de la mère de l’enfant; ou
b) en raison de circonstances exceptionnelles.
1. L’autorité compétente ne prononce une adoption qu’après la réalisationdes enquêtes appropriées concernant l’adoptant, l’enfant et sa famille. Au cours de ces enquêtes et par la suite, les donnéesne peuvent être collectées, traitées et communiquées que dans le respect des règles relatives au secret professionnel et à la protection des données à caractère personnel.
2. Les enquêtes, dans la mesure appropriée à chaque cas, portent autant que possible et entre autres sur les éléments suivants:
a) la personnalité, la santé et l’environnement social de l’adoptant, sa vie de famille et l’installation de son foyer, son aptitude à élever l’enfant;
b) les motifs pour lesquels l’adoptant souhaite adopter l’enfant;
c) les motifs pour lesquels, lorsque seulement l’un des deux époux ou partenaires enregistré(e)s demande à adopter l’enfant, l’autre ne s’associe pas à la demande;
d) l’adaptation réciproque de l’enfant et de l’adoptant, et la période pendant laquelle l’enfant a été confié à ses soins;
e) la personnalité, la santé et l’environnement social, ainsi que, sous réserve de restrictions légales, le milieu familial et l’état civil de l’enfant;
f) les origines ethnique, religieuse et culturelle de l’adoptant et de l’enfant.
3. Ces enquêtes sont confiées à une personne ou à un organisme reconnu ou agréé à cet effet par la législation ou par une autorité compétente. Elles sont, autant que possible, effectuées par des travailleurs sociaux qualifiés en ce domaine, de par leur formation ou leur expérience.
4. Les dispositions du présent article n’affectent en rien le pouvoir ou l’obligation qu’a l’autorité compétente de se procurer tous renseignements ou preuves, entrant ou non dans le champ de ces enquêtes, et qu’elle considère comme pouvant être utiles.
5. L’enquête relative à la capacité légale et à l’aptitude à adopter, à la situation et aux motivations des personnes concernées et au bien-fondé du placement de l’enfant est effectuée avant que ce dernier soit confié en vue de l’adoption aux soins du futur adoptant.
1. Lors de l’adoption, l’enfant devient membre à part entière de la famille de l’adoptant ou des adoptants et a, à l’égard de l’adoptant ou des adoptants et à l’égard de sa ou de leur famille, les mêmes droits et obligations que ceux d’un enfant de l’adoptant ou des adoptants dont la filiation est légalement établie. L’adoptant ou les adoptants assument la responsabilité parentale vis-à-vis de l’enfant. L’adoption met fin au lien juridique existant entre l’enfant et ses père, mère et famille d’origine.
2. Néanmoins, le conjoint, le partenaire enregistréou le concubin de l’adoptant conserve ses droits et obligations envers l’enfant adopté si celui-ci est son enfant, à moins que la législation n’y déroge.
3. En ce qui concerne la rupture du lien juridique existant entre l’enfant et sa famille d’origine, les Etats Parties peuvent prévoir des exceptions pour des questions telles quele nom de famille de l’enfant, les empêchements au mariage ou à la conclusion d’un partenariat enregistré.
4. Les Etats Parties peuvent prévoir des dispositions relatives à d’autres formes d’adoption ayant des effets plus limités que ceux mentionnés aux paragraphes précédents du présent article.
1. Les Etats Parties facilitent l’acquisition de leur nationalité par un enfant adopté par l’un de leurs ressortissants.
2. La perte de nationalité qui pourrait résulter de l’adoption est subordonnée à la possession ou à l’acquisition d’une autre nationalité.
1. Le nombre d’enfants que peut adopter un même adoptant n’est pas limité par la législation.
2. La législation ne peut interdire à une personne d’adopter un enfant au motif qu’elle a ou pourrait avoir un enfant.
1. L’adoption ne peut être révoquée ou annulée que par décision de l’autorité compétente. L’intérêt supérieur de l’enfant doittoujoursprimer sur toute autre considération.
2. Avant que l’enfant ait atteint la majorité, la révocation de l’adoption ne peut intervenir que pour des motifs graves prévus par la législation.
3. La demande en annulation doit être déposée dans un délai fixé par la législation.
Lorsque l’enquête effectuée en application des articles 4 et 10 de la présente Convention se rapporte à une personne qui réside ou a résidé sur le territoire d’un autre Etat Partie, cet Etat Partie s’efforce de faire en sorte que les informations qui lui ont été demandées soient fournies sans délai. Chaque Etat désigne une autorité nationale auprès de laquelle une demande d’informations est adressée.
Dans le cas où une procédure d’établissement de la paternité ou, lorsqu’elle existe, une procédure d’établissement de la maternité a été engagée par le père ou la mère biologiques présumés, la procédure d’adoption est, lorsque cela est justifié, suspendue en attendant l’issue de la procédure d’établissement de la filiation. Les autorités compétentes agissent avec célérité dans le cadre de la procédure d’établissement de la filiation.
Nul ne peut tirer indûment un gain financier ou autre d’une activité en relation avec l’adoption d’un enfant.
Les Etats Parties conservent la faculté d’adopter des dispositions plus favorables à l’enfant adopté.
Les Etats Parties ont toute latitude pour exiger que l’enfant soit confié aux soins de l’adoptant pendant une période suffisamment longue avant le prononcé de l’adoption afin que l’autorité compétente puisse raisonnablement apprécier les relations qui s’établiraient entre eux si l’adoption était prononcée. A cet égard, l’intérêt supérieur de l’enfant doit primer sur toute autre considération.
Les pouvoirs publics veillent à la promotion et au bon fonctionnement de services de conseils et de suivi en matière d’adoption, chargés d’aider et de guider les futurs adoptants, les adoptants et les enfants adoptés.
Les Etats Parties veillent à ce que les travailleurs sociaux qui traitent de l’adoption reçoivent une formation appropriée concernant les aspects sociaux et juridiques de l’adoption.
1. Des dispositions peuvent être prises pour qu’une adoption puisse, le cas échéant, avoir lieu sans que soit révélée à la famille d’origine de l’enfant l’identité de l’adoptant.
2. Des dispositions sont prises pour exiger ou autoriserque la procédure d’adoption se déroule à huis clos.
3. L’enfant adopté a accès aux informations détenues par les autorités compétentes concernant ses origines. Lorsque ses parents d’origine ont le droit de ne pas divulguer leur identité, une autorité compétente doit avoir la possibilité, dans la mesure où la loi le permet, de déterminer s’il convient d’écarter ce droit et de communiquer des informations sur l’identité, au regard des circonstances et des droits respectifs de l’enfant et de ses parents d’origine. Un enfant adopté n’ayant pas encore atteint l’âge de la majorité peut recevoir des conseils appropriés.
4. L’adoptant et l’enfant adopté peuvent obtenir des documents contenant des extraits de registres publics attestant la date et le lieu de naissance de l’enfant adopté, mais qui ne révèlent pas expressément l’adoption, ni l’identité de ses parents d’origine. Les Etats Parties peuvent choisir de ne pas appliquer cette disposition aux autres formes d’adoption mentionnées au paragraphe 4 de l’article 11 de la présente Convention.
5. Eu égard au droit d’une personne de connaître son identité et ses origines, les informations pertinentes relatives à une adoption sont recueillies et conservées pendant au moins cinquante ans après que celle-ci est devenue définitive.
6. Les registres publics sont tenus ou, à tout le moins, leurs contenus reproduits, de telle manière que les personnes qui n’y ont pas un intérêt légitime ne puissent apprendre l’adoption d’une personne ou, si celle-ci est connue, l’identité de ses parents d’origine.
1. La présente Convention remplace, pour les Etats qui y sont Parties, la Convention européenne en matière d’adoption des enfants, ouverte à la signature le 24 avril 1967.
2. Dans les relations entre une Partie à la présente Convention et une Partie à la Convention de 1967 qui n’a pas ratifié la présente Convention, l’article 14 de la Convention de 1967 continue de s’appliquer.
1. La présente Convention est ouverte à la signature des Etats membres du Conseil de l’Europe et des Etats non membres qui ont participé à son élaboration.
2. La Convention est soumise à ratification, acceptation ou approbation. Les instruments de ratification, d’acceptation ou d’approbation seront déposés près le Secrétaire Général du Conseil de l’Europe.
3. La présente Convention entrera en vigueur le premier jour du mois suivant l’expiration d’une période de trois mois après la date à laquelle trois signataires auront expressément accepté d’être liés par la Convention, conformément aux dispositions du paragraphe 2 du présent article.
4. Pour tout Etat visé au paragraphe 1, qui, par la suite, acceptera expressément d’être lié par la Convention, celle-ci entrera en vigueur le premier jour du mois qui suit l’expiration d’une période de trois mois après la date du dépôt de l’instrument de ratification, d’acceptation ou d’approbation.
1. Après l’entrée en vigueur de la présente Convention, le Comité des Ministres du Conseil de l’Europe peut, après consultation des Parties, inviter tout Etat non membre du Conseil de l’Europe n’ayant pas participé à son élaboration à y adhérer, par une décision prise à la majorité prévue à l’article 20.d du Statut du Conseil de l’Europe, et à l’unanimité des représentants des Etats Parties ayant le droit de siéger au Comité des Ministres.
2. Pour tout Etat adhérant, la Convention entrera en vigueur le premier jour du mois qui suit l’expiration d’une période de trois mois après la date du dépôt de l’instrument d’adhésion près le Secrétaire Général du Conseil de l’Europe.
1. Tout Etat peut, au moment de la signature ou au moment du dépôt de son instrument de ratification, d’acceptation, d’approbation ou d’adhésion, désigner le ou les territoires auxquels s’appliquera la présente Convention.
2. Tout Etat Partie peut ultérieurement, à tout moment, par une déclaration adressée au Secrétaire Général du Conseil de l’Europe, étendre l’application de la présente Convention à tout autre territoire désigné dans la déclaration et dont il assure les relations internationales ou au nom duquel il est autorisé à prendre des engagements. La Convention entrera en vigueur à l’égard de ce territoire le premier jour du mois qui suit l’expiration d’une période de trois mois après la date de réception de la déclaration par le Secrétaire Général.
3. Toute déclaration faite en vertu des deux paragraphes précédents peut être retirée, en ce qui concerne tout territoire désigné dans cette déclaration, par notification adressée au Secrétaire Général du Conseil de l’Europe. Le retrait prendra effet le premier jour du mois qui suit l’expiration d’une période de trois mois après la date de réception de cette notification par le Secrétaire Général.
1. Aucune réserve n’est admise à l’égard de la présente Convention sauf en ce qui concerne les dispositions de l’article 5, paragraphe 1, alinéa b, de l’article 7, paragraphe 1, alinéas a.ii et b, et de l’article 22, paragraphe 3.
2. Toute réserve faite par un Etat en vertu du paragraphe 1 sera formulée au moment de la signature ou du dépôt de son instrument de ratification, d’acceptation, d’approbation ou d’adhésion.
3. Tout Etat peut retirer en tout ou en partie une réserve formulée par lui conformément au paragraphe 1 au moyen d’une déclaration adressée au Secrétaire Général du Conseil de l’Europe qui prendra effet à la date de sa réception.
Chaque Etat Partie notifie au Secrétaire Général du Conseil de l’Europe les nom et adresse de l’autorité à laquelle peuvent être transmises les demandes formulées en vertu de l’article 15.
1. Tout Etat Partie peut, à tout moment, dénoncer la présente Convention en adressant une notification au Secrétaire Général du Conseil de l’Europe.
2. Cette dénonciation prendra effet le premier jour du mois qui suit l’expiration d’une période de trois mois après la date de réception de la notification par le Secrétaire Général.
Le Secrétaire Général du Conseil de l’Europe notifiera aux Etats membres du Conseil de l’Europe, aux Etats non membres qui ont participé à l’élaboration de la présente Convention, à tout Etat Partie et à tout Etat invité à adhérer à la présente Convention:
a) toute signature;
b) tout dépôt d’instrument de ratification, d’acceptation, d’approbation ou d’adhésion;
c) toute date d’entrée en vigueur de la présente Convention conformément à son article 24;
d) toute notification reçue en application des dispositions de l’article 2;
e) toute déclaration reçue en application des dispositions du paragraphe 2 de l’article 7 et des paragraphes 2 et 3 de l’article 26;
f) toute réserve et tout retrait de réserve faits en application des dispositions de l’article 27;
g) toute notification reçue en application des dispositions de l’article 28;
h) toute notification reçue en application des dispositions de l’article 29 ainsi que la date à laquelle la dénonciation prend effet;
i) tout autre acte, notification ou communication ayant trait à la présente Convention.
EN FOI DE QUOI, les soussignés, dûment autorisés à cet effet, ont signé la présente Convention.
FAIT à Strasbourg, le 27 novembre 2008, en français et en anglais, les deux textes faisant également foi, en un seul exemplaire qui sera déposé dans les archives du Conseil de l’Europe. Le Secrétaire Général du Conseil de l’Europe en communiquera copie certifiée conforme à chacun des Etats membres du Conseil de l’Europe, aux Etats non membres qui ont participé à l’élaboration de la présente Convention et à tout autre Etat invité à adhérer à la présente Convention.
De lidstaten van de Raad van Europa en de andere Staten die dit Verdrag hebben ondertekend,
Overwegend dat het doel van de Raad van Europa het tot stand brengen van een grotere eenheid tussen zijn leden is, teneinde de idealen en beginselen die hun gemeenschappelijk erfgoed zijn te beschermen en te verwezenlijken;
Overwegend dat er, hoewel het instituut van adoptie van kinderen bestaat in het recht van alle lidstaten van de Raad van Europa, in deze landen uiteenlopende opvattingen blijven bestaan over de beginselen die op adoptie van toepassing moeten zijn evenals verschillen tussen adoptieprocedures en tussen de rechtsgevolgen van adoptie;
Gelet op het Verdrag van de Verenigde Naties inzake de rechten van het kind van 20 november 1989 en in het bijzonder op artikel 21 daarvan;
Gelet op het Verdrag van Den Haag van 29 mei 1993 inzake de bescherming van kinderen en de samenwerking op het gebied van de interlandelijke adoptie;
Gelet op Aanbeveling 1443 (2000) van de Parlementaire Assemblee van de Raad van Europa inzake „internationale adoptie: kinderrechten eerbiedigen” en het Witboek van de Raad van Europa inzake de beginselen voor het vaststellen van en de rechtsgevolgen van ouderschap;
Erkennend dat sommige bepalingen van het Europees verdrag inzake de adoptie van kinderen uit 1967 (ETS nr. 58) achterhaald zijn en in strijd met de jurisprudentie van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens;
Erkennend dat de betrokkenheid van kinderen bij familierechtelijke procedures die op hen betrekking hebben, verbeterd is door het Europees Verdrag van 25 januari 1996 inzake de uitoefening van de rechten van kinderen (ETS nr. 160) en door de jurisprudentie van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens;
Overwegend dat aanvaarding van gezamenlijke herziene beginselen en praktijken op het gebied van adoptie van kinderen, rekening houdend met de relevante ontwikkelingen van de afgelopen decennia op dit terrein, kan bijdragen aan vermindering van de problemen die het gevolg zijn van verschillen in nationale wetgeving en tegelijkertijd de belangen van kinderen die zijn geadopteerd ten goede kan komen;
Overtuigd van de noodzaak van een herzien internationaal instrument van de Raad van Europa inzake de adoptie van kinderen dat een effectieve aanvulling vormt op met name het Verdrag van Den Haag van 1993;
Erkennend dat de belangen van het kind de voornaamste overweging vormen.
Zijn het volgende overeengekomen:
1. Dit Verdrag is van toepassing op de adoptie van kinderen die op het tijdstip waarop de adoptanten een verzoek indienen om hen te adopteren nog geen 18 jaar zijn, niet gehuwd zijn of zijn geweest, geen geregistreerd partnerschap zijn aangegaan en nog niet meerderjarig zijn.
2. Dit Verdrag heeft slechts betrekking op adopties die volgens de wet een blijvende ouder/kindrelatie tot stand brengen.
Elke Staat die Partij is, brengt wetgeving tot stand of treft andere maatregelen die nodig zijn om te waarborgen dat zijn wetgeving voldoet aan de bepalingen van dit Verdrag en stelt de Secretaris-Generaal van de Raad van Europa hiervan in kennis.
Een adoptie is uitsluitend geldig indien daarvoor toestemming is verkregen van een rechter of van een administratieve autoriteit (hierna te noemen de „bevoegde autoriteit”).
1. De bevoegde autoriteit geeft uitsluitend toestemming voor adoptie, indien zij zich ervan vergewist heeft dat de belangen van het kind het best gediend zijn met adoptie.
2. In elke zaak hecht de bevoegde autoriteit er in het bijzonder belang aan dat het kind een stabiel en harmonieus thuis krijgt.
1. Onverminderd hetgeen in het tweede tot en met het vijfde lid van dit artikel is bepaald, wordt een adoptie uitsluitend uitgesproken indien ten minste de toestemming van de volgende personen is verkregen en niet is herroepen:
a. van de moeder en van de vader, of indien er een vader noch een moeder is die toestemming kan geven, de toestemming van de persoon die of het orgaan dat bevoegd is vervangende toestemming te geven;
b. van het kind dat volgens de wet geacht kan worden in staat te zijn tot een voldoende waardering van zijn belangen ter zake; een kind wordt geacht voldoende waardering van zijn belangen te hebben zodra het een wettelijk vastgestelde leeftijd heeft bereikt van ten hoogste 14 jaar;
c. van de echtgenoot of geregistreerde partner van de adoptant.
2. De personen wier toestemming voor de adoptie vereist is, moeten de nodige begeleiding hebben gekregen en naar behoren zijn ingelicht over de gevolgen van hun toestemming, in het bijzonder over de kwestie of de adoptie zal leiden tot beëindiging van de familierechtelijke betrekkingen tussen het kind en zijn familie van herkomst. De toestemming moet vrijelijk zijn gegeven, in de wettelijk voorgeschreven vorm en op schrift zijn gegeven of vastgelegd.
3. De bevoegde autoriteit mag niet afzien van de toestemming van een persoon of orgaan genoemd in het eerste lid of een weigering van toestemming terzijde schuiven, behalve op wettelijk vastgestelde, bijzondere gronden. Van de toestemming van een kind met een beperking, die het belet een geldige toestemming te geven, kan evenwel worden afgezien.
4. Indien de vader of moeder niet het ouderlijke gezag over het kind heeft of niet bevoegd is om toestemming voor de adoptie te geven, kan de wet bepalen dat het niet noodzakelijk is zijn of haar toestemming te verkrijgen.
5. De toestemming van de moeder voor de adoptie van haar kind is geldig indien zij is gegeven na ommekomst van een door de wet bepaalde periode van ten minste zes weken na de geboorte van het kind, of indien een dergelijke termijn niet is voorgeschreven, op het tijdstip waarop zij naar het oordeel van de bevoegde autoriteit voldoende heeft kunnen herstellen van de gevolgen van de bevalling.
6. Voor de toepassing van dit Verdrag worden onder „vader” en „moeder” verstaan de personen die volgens de wet de ouders van het kind zijn.
Indien de instemming van het kind ingevolge artikel 5, eerste en derde lid, niet vereist is, wordt voor zover mogelijk overlegd met het kind en wordt rekening gehouden met zijn opvattingen en wensen, waarbij zijn ontwikkelingspeil in aanmerking wordt genomen. Van dergelijk overleg kan worden afgezien indien dit kennelijk in strijd zou zijn met de belangen van het kind.
1. De wet dient te bepalen dat een kind kan worden geadopteerd:
a. door twee personen van verschillend geslacht die
i. met elkaar gehuwd zijn, of
ii. indien een dergelijk instituut bestaat, een geregistreerd partnerschap met elkaar zijn aangegaan;
b. door een persoon.
2. Het staat Staten vrij de reikwijdte van dit Verdrag uit te breiden tot paren van hetzelfde geslacht die met elkaar gehuwd zijn of een geregistreerd partnerschap met elkaar zijn aangegaan. Het staat hun tevens vrij de reikwijdte van dit Verdrag uit te breiden tot paren van verschillend en hetzelfde geslacht die samenleven in een duurzame relatie.
De wet mag niet toestaan dat een geadopteerd kind nogmaals geadopteerd wordt, behalve in een of meer van de volgende omstandigheden:
a. indien het kind geadopteerd wordt door de echtgenoot of geregistreerde partner van de adoptant;
b. indien de oorspronkelijke adoptant is overleden;
c. indien de adoptie is vernietigd;
d. indien de oorspronkelijke adoptie reeds beëindigd is of door de opeenvolgende adoptie wordt beëindigd;
e. indien opvolgende adoptie op zwaarwegende gronden gerechtvaardigd is en de wet niet toestaat dat de oorspronkelijke adoptie beëindigd wordt.
1. Een kind kan uitsluitend worden geadopteerd indien de adoptant de daartoe wettelijk voorgeschreven minimumleeftijd heeft bereikt die niet lager dan 18 of hoger dan 30 jaar mag zijn. Er dient een passend leeftijdsverschil tussen de adoptant en het kind te zijn van bij voorkeur ten minste 16 jaar, waarbij de belangen van het kind voorop dienen te staan.
2. De wet kan evenwel toestaan dat in het belang van het kind wordt afgezien van de vereiste minimumleeftijd of het vereiste leeftijdsverschil:
a. indien de adoptant de echtgenoot of geregistreerde partner is van de vader of moeder van het kind; of
b. vanwege bijzondere omstandigheden.
1. De bevoegde autoriteit geeft geen toestemming voor adoptie voordat adequaat onderzoek naar de adoptant, het kind en zijn familie heeft plaatsgevonden. Tijdens deze onderzoeken en daarna mogen gegevens alleen worden verzameld, verwerkt en doorgegeven volgens de regels inzake beroepsgeheim en de bescherming van persoonsgegevens.
2. De onderzoeken betreffen, voor zover van belang in de desbetreffende zaak en voor zover mogelijk onder meer het volgende:
a. de persoonlijkheid, gezondheid en het sociale omgeving van de adoptant, bijzonderheden over zijn of haar woning en huishouden en zijn of haar vermogen het kind op te voeden;
b. de motivatie van de adoptant voor de adoptie van het kind;
c. indien slechts een van de twee echtgenoten of geregistreerde partners een verzoek tot adoptie van het kind heeft ingediend, de reden waarom er geen gemeenschappelijk verzoek is gedaan;
d. in hoeverre het kind en de adoptant bij elkaar passen en hoe lang het kind door hem of haar verzorgd is;
e. de persoonlijkheid, gezondheid en het sociale omgeving van het kind en met inachtneming van wettelijke beperkingen, zijn achtergrond en burgerlijke staat;
f. de etnische, religieuze en culturele achtergrond van de adoptant en het kind.
3. Bedoelde onderzoeken worden opgedragen aan een persoon die of orgaan dat daartoe wettelijk is erkend of erkend is door een bevoegde autoriteit. De onderzoeken worden voor zover mogelijk uitgevoerd door maatschappelijk werkers die op dit terrein deskundig zijn, hetzij door scholing, hetzij op grond van ervaring.
4. De bepalingen van dit artikel laten de bevoegdheid of plicht van de bevoegde autoriteit door haar nuttig geachte informatie of bewijzen te verkrijgen, ongeacht of die binnen het kader van deze onderzoeken vallen, onverlet.
5. Onderzoeken naar de geschiktheid en bevoegdheid van de adoptant, de omstandigheden en de motieven van de betrokkenen en de wenselijkheid van de plaatsing van het kind geschieden voordat het kind ten behoeve van adoptie wordt toevertrouwd aan de zorg van de aspirant-adoptant.
1. Door adoptie wordt een kind een volwaardig lid van de familie van de adoptant(en) en heeft het jegens de adoptant(en) en zijn, haar of hun familie dezelfde rechten en plichten als een kind van de adoptant(en) van wie het ouderschap wettelijk vaststaat. De adoptant(en) oefent(oefenen) het ouderlijk gezag uit over het kind. De adoptie verbreekt de familierechtelijke betrekkingen tussen het kind en zijn vader, moeder en de familie van herkomst.
2. Tenzij de wet anders bepaalt, behoudt de echtgenoot of partner, ongeacht of deze geregistreerd partner is of niet, van de adoptant desalniettemin zijn of haar rechten en verplichtingen jegens het geadopteerde kind indien dit zijn of haar kind is.
3. Ten aanzien van de beëindiging van de familierechtelijke betrekkingen tussen het kind en zijn familie van herkomst, kunnen de Staten die Partij zijn uitzonderingen toestaan ter zake van aangelegenheden als de achternaam van het kind en beletselen voor het huwelijk of het aangaan van een geregistreerd partnerschap.
4. De Staten die Partij zijn kunnen voorzien in andere adoptievormen met beperktere gevolgen dan die welke zijn vermeld in de voorgaande leden van dit artikel.
1. De Staten die Partij zijn vergemakkelijken het verkrijgen van hun nationaliteit door kinderen die door een van hun onderdanen zijn geadopteerd.
2. Verlies van nationaliteit dat het gevolg kan zijn van adoptie is afhankelijk van het bezit of de verkrijging van een andere nationaliteit.
1. Het aantal kinderen dat door een adoptant mag worden geadopteerd mag niet bij wet worden beperkt.
2. Personen die kinderen hebben of kunnen krijgen, mogen op grond daarvan niet bij wet van de mogelijkheid tot adoptie van kinderen worden uitgesloten.
1. Uitsluitend de bevoegde autoriteit kan besluiten tot herroeping of vernietiging van een adoptie. De belangen van het kind vormen te allen tijde de voornaamste overweging.
2. Een adoptie kan uitsluitend op zwaarwegende, door de wet bepaalde gronden worden herroepen voordat het kind meerderjarig wordt.
3. Een verzoek om vernietiging dient te worden ingediend binnen een wettelijk voorgeschreven termijn.
Indien de onderzoeken uit hoofde van de artikelen 4 en 10 van dit Verdrag betrekking hebben op een persoon die woont of gewoond heeft op het grondgebied van een andere Staat die Partij is, tracht die Staat die Partij is indien een verzoek om informatie is ingediend, onverwijld te bewerkstelligen dat de verzochte informatie wordt verschaft. Elke Staat wijst een nationale autoriteit aan waaraan verzoeken om informatie dienen te worden gericht.
Hangende procedures tot vaststelling van het vaderschap, of, indien een dergelijke procedure bestaat, tot vaststelling van het moederschap, aangespannen door de vermoedelijke biologische vader of moeder, worden adoptieprocedures indien van toepassing, opgeschort in afwachting van de uitkomst van de desbetreffende procedures. De bevoegde autoriteiten betrachten voortvarendheid bij zulke procedures inzake afstamming.
Niemand mag ongerechtvaardigd financieel of ander voordeel verwerven met activiteiten die verband houden met de adoptie van kinderen.
Staten die Partij zijn behouden de mogelijkheid bepalingen aan te nemen die gunstiger zijn voor geadopteerde kinderen.
Het staat Staten die Partij zijn vrij voor te schrijven dat een kind moet worden verzorgd door de adoptant gedurende een periode die lang genoeg is voor de bevoegde autoriteit om zich een redelijk beeld te kunnen vormen van hun relatie in de toekomst alvorens toestemming te gegeven voor de adoptie. De belangen van het kind vormen in dit verband te allen tijde de voornaamste overweging.
De overheidsinstanties zien erop toe dat voorlichting over adoptie en advisering na adoptie wordt bevorderd en naar behoren functioneert, zodat aspirant-adoptanten, adoptanten en geadopteerde kinderen hulp en advies krijgen.
De Staten die Partij zijn zien erop toe dat maatschappelijk werkers die bij adoptie betrokken zijn naar behoren geschoold worden ter zake van de sociale en juridische aspecten van adoptie.
1. Er kunnen regelingen worden getroffen om een adoptieprocedure te voltooien zonder dat de identiteit van de adoptant wordt bekend gemaakt aan de familie van herkomst van het kind.
2. Er dienen regelingen te worden getroffen op grond waarvan vereist of toegestaan wordt dat adoptieprocedures in beslotenheid plaatsvinden.
3. Het geadopteerde kind dient toegang te hebben tot informatie aangaande zijn afkomst die de bevoegde autoriteiten in hun bezit hebben. Indien de ouders van herkomst een wettelijk recht hebben op geheimhouding van hun identiteit is het, voor zover wettelijk toegestaan, aan de bevoegde autoriteit te bepalen of dat recht terzijde mag worden geschoven en informatie omtrent hun identiteit mag worden bekendgemaakt, daarbij de omstandigheden en de onderscheiden rechten van het kind en die van zijn ouders van herkomst in aanmerking nemend. Een geadopteerd kind dat nog niet meerderjarig is, mag daarbij op passende wijze geadviseerd worden.
4. De adoptant en het geadopteerde kind dienen een document te kunnen verkrijgen dat uittreksels uit de openbare registers bevat met verklaringen omtrent de geboortedatum en -plaats van het geadopteerde kind, waarbij het feit van de adoptie of de identiteit van zijn ouders van herkomst niet uitdrukkelijk worden vermeld. De Staten die Partij zijn kunnen besluiten deze bepaling niet toe te passen op de andere vormen van adoptie bedoeld in artikel 11, vierde lid, van dit Verdrag.
5. Met het oog op het recht van personen hun identiteit en afkomst te kennen, dient relevante informatie ter zake van een adoptie te worden verzameld en bewaard gedurende ten minste 50 jaar vanaf de datum waarop de adoptie definitief is geworden.
6. Openbare registers dienen zodanig te worden bewaard en hun inhoud dient in elk geval zodanig te worden vermenigvuldigd dat personen die geen gerechtvaardigd belang hebben belet wordt kennis te nemen van het feit of een persoon al dan niet geadopteerd is of, indien deze informatie bekend is, de identiteit van diens ouders van herkomst te achterhalen.
1. Dit Verdrag treedt ten aanzien van de Staten die er Partij bij zijn in de plaats van het Europees Verdrag inzake de adoptie van kinderen, dat op 24 april 1967 werd opengesteld voor ondertekening.
2. In de betrekkingen tussen een Partij bij dit Verdrag en een Partij bij het Verdrag van 1967 die dit Verdrag niet heeft bekrachtigd, blijft artikel 14 van het Verdrag van 1967 van toepassing.
1. Dit Verdrag staat open voor ondertekening door de lidstaten van de Raad van Europa en de niet-lidstaten die hebben deelgenomen aan de opstelling ervan.
2. Het Verdrag dient te worden bekrachtigd, aanvaard of goedgekeurd. De akten van bekrachtiging, aanvaarding of goedkeuring worden nedergelegd bij de Secretaris-Generaal van de Raad van Europa.
3. Dit Verdrag treedt in werking op de eerste dag van de maand die volgt op het verstrijken van een tijdvak van drie maanden na de datum waarop drie ondertekenende Staten in overeenstemming met de bepalingen van het tweede lid van dit artikel hun instemming door het Verdrag te worden gebonden tot uitdrukking hebben gebracht.
4. Ten aanzien van iedere in het eerste lid genoemde Staat die daarna het feit dat hij ermee instemt door dit Verdrag te worden gebonden, tot uitdrukking brengt, treedt het Verdrag in werking op de eerste dag van de maand na het verstrijken van een tijdvak van drie maanden na de datum van de nederlegging van de akte van bekrachtiging, aanvaarding of goedkeuring.
1. Na de inwerkingtreding van dit Verdrag kan het Comité van Ministers van de Raad van Europa, na raadpleging van de Partijen, elke Staat die geen lid is van de Raad van Europa en die niet heeft deelgenomen aan de opstelling van het Verdrag, uitnodigen tot dit Verdrag toe te treden, door een door de meerderheid als voorzien in artikel 20, onderdeel d, van het Statuut van de Raad van Europa genomen besluit en door de unanieme stemming door de vertegenwoordigers van de Verdragsluitende Staten die recht hebben op een zetel in het Comité van Ministers.
2. Ten aanzien van elke toetredende Staat treedt het Verdrag in werking op de eerste dag van de maand die volgt op het verstrijken van een tijdvak van drie maanden na de datum van nederlegging van de akte van toetreding bij de Secretaris-Generaal van de Raad van Europa.
1. Elke Staat kan, op het tijdstip van ondertekening of bij de nederlegging van zijn akte van bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding, het gebied of de gebieden waarop dit Verdrag van toepassing is nader aanduiden.
2. Elke Staat die Partij is kan op een later tijdstip door middel van een verklaring gericht aan de Secretaris-Generaal van de Raad van Europa de toepassing van dit Verdrag uitbreiden tot ieder ander grondgebied dat in de verklaring wordt genoemd en voor de internationale betrekkingen van welk grondgebied zij verantwoordelijk is of namens welk grondgebied zij bevoegd is verbintenissen aan te gaan. Ten aanzien van een dergelijk grondgebied treedt het Verdrag in werking op de eerste dag van de maand die volgt op het verstrijken van een tijdvak van drie maanden na de datum van ontvangst van die verklaring door de Secretaris-Generaal.
3. Iedere krachtens de twee voorgaande leden gedane verklaring kan, met betrekking tot elk in die verklaring nader aangeduid grondgebied, worden ingetrokken door middel van een aan de Secretaris-Generaal van de Raad van Europa gerichte kennisgeving. De intrekking wordt van kracht op de eerste dag van de maand die volgt op het verstrijken van een tijdvak van drie maanden na de datum van ontvangst van de kennisgeving door de Secretaris-Generaal.
1. Voorbehouden op dit Verdrag zijn niet toegestaan, behalve ter zake van de bepalingen van artikel 5, eerste lid, onderdeel b, artikel 7, eerste lid, onderdeel a, onder ii, en eerste lid, onderdeel b, en artikel 22, derde lid.
2. Voorbehouden gemaakt door een Staat op grond van het eerste lid worden geformuleerd op het tijdstip van ondertekening of bij de nederlegging van zijn akte van bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding.
3. Elke Staat kan een krachtens het eerste lid gemaakt voorbehoud geheel of gedeeltelijk intrekken door middel van een aan de Secretaris-Generaal van de Raad van Europa gerichte verklaring, welke van kracht wordt op de datum van ontvangst ervan.
Elke Staat die Partij is stelt de Secretaris-Generaal van de Raad van Europa in kennis van de naam en het adres van de autoriteit waaraan verzoeken uit hoofde van artikel 15 gericht kunnen worden.
1. Iedere Staat die Partij is kan dit Verdrag te allen tijde opzeggen door middel van een kennisgeving gericht aan de Secretaris-Generaal van de Raad van Europa.
2. Deze opzegging wordt van kracht op de eerste dag van de maand die volgt op het verstrijken van een tijdvak van drie maanden na de datum van ontvangst van de kennisgeving door de Secretaris-Generaal.
De Secretaris-Generaal van de Raad van Europa stelt de lidstaten van de Raad van Europa, de niet-lidstaten die hebben deelgenomen aan de opstelling van dit Verdrag alsmede elke Staat die Partij is en elke Staat die is uitgenodigd tot dit Verdrag toe te treden, in kennis van:
a. elke ondertekening;
b. elke nederlegging van een akte van bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding;
c. elke datum van inwerkingtreding van dit Verdrag overeenkomstig artikel 24;
d. elke kennisgeving uit hoofde van de bepalingen van artikel 2;
e. elke verklaring ontvangen uit hoofde van de bepalingen van artikel 7, tweede lid, en de bepalingen van artikel 26, tweede en derde lid;
f. elk voorbehoud en elke intrekking van voorbehouden gemaakt ingevolge de bepalingen van artikel 27;
g. elke kennisgeving ontvangen uit hoofde van de bepalingen van artikel 28;
h. elke uit hoofde van de bepalingen van artikel 29 ontvangen kennisgeving en de datum waarop de opzegging van kracht wordt;
i. elke andere akte, kennisgeving of mededeling met betrekking tot dit Verdrag.
TEN BLIJKE WAARVAN de ondergetekenden, daartoe behoorlijk gemachtigd, dit Verdrag hebben ondertekend.
GEDAAN te Straatsburg op 27 november 2008, in de Engelse en de Franse taal, zijnde beide teksten gelijkelijk authentiek, in een enkel exemplaar, dat wordt nedergelegd in het archief van de Raad van Europa. De Secretaris-Generaal van de Raad van Europa doet elke lidstaat van de Raad van Europa, de niet-lidstaten die hebben deelgenomen aan de opstelling van dit Verdrag en elke Staat die is uitgenodigd tot dit Verdrag toe te treden, voor eensluidend gewaarmerkte afschriften toekomen.
Het Verdrag behoeft ingevolge artikel 91 van de Grondwet de goedkeuring van de Staten-Generaal, alvorens het Koninkrijk aan het Verdrag kan worden gebonden.
Bekrachtiging, aanvaarding, of goedkeuring is voorzien in artikel 24, tweede lid, en toetreding in artikel 25, eerste lid, van het Verdrag.
Partij |
Ondertekening |
Ratificatie |
Type* |
In werking |
Opzegging |
Buiten werking |
---|---|---|---|---|---|---|
Armenië |
27-11-08 |
|||||
België |
01-12-08 |
|||||
Denemarken |
27-11-08 |
|||||
Finland |
27-11-08 |
|||||
IJsland |
27-11-08 |
|||||
Montenegro |
18-06-09 |
|||||
Noorwegen |
27-11-08 |
|||||
Oekraïne |
28-04-09 |
|||||
Roemenië |
04-03-09 |
|||||
Servië |
18-06-09 |
|||||
Verenigd Koninkrijk, het |
27-11-08 |
|||||
* O=Ondertekening zonder voorbehoud of vereiste van ratificatie, R= Bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of kennisgeving, T=Toetreding, VG=Voortgezette gebondenheid, NB=Niet bekend |
De bepalingen van het Verdrag zullen ingevolge artikel 24, derde lid, van het Verdrag in werking treden op de eerste dag van de maand die volgt op het verstrijken van een tijdvak van drie maanden na de datum waarop drie ondertekenende staten hun instemming door het Verdrag te worden gebonden tot uitdrukking hebben gebracht.
Titel |
: |
Verdrag inzake de rechten van het kind; New York, 20 november 1989 |
Tekst |
: |
Trb. 1990, 46 (Engels en Frans) Trb. 1990, 170 (vertaling) |
Laatste Trb. |
: |
|
Titel |
: |
Verdrag inzake de bescherming van kinderen en de samenwerking op het gebied van de interlandelijke adoptie; ’s-Gravenhage, 29 mei 1993 |
Tekst |
: |
Trb. 1993, 197 (Frans en Engels) Trb. 1996, 94 (vertaling) |
Laatste Trb. |
: |
Uitgegeven de vijfentwintigste september 2009.
De Minister van Buitenlandse Zaken,
M. J. M. VERHAGEN
Kopieer de link naar uw clipboard
https://zoek.officielebekendmakingen.nl/trb-2009-141.html
De hier aangeboden pdf-bestanden van het Staatsblad, Staatscourant, Tractatenblad, provinciaal blad, gemeenteblad, waterschapsblad en blad gemeenschappelijke regeling vormen de formele bekendmakingen in de zin van de Bekendmakingswet en de Rijkswet goedkeuring en bekendmaking verdragen voor zover ze na 1 juli 2009 zijn uitgegeven. Voor pdf-publicaties van vóór deze datum geldt dat alleen de in papieren vorm uitgegeven bladen formele status hebben; de hier aangeboden elektronische versies daarvan worden bij wijze van service aangeboden.