Aan de Voorzitter van de Tweede Kamer der Staten-Generaal
Den Haag, 10 juli 2012
Van 6 tot en met 13 juli 2012 vindt in Boekarest, Roemenië, de elfde Conferentie van
Partijen (CoP 11) van de Ramsar conventie inzake Wetlands plaats. Hierbij informeer
ik u over deze CoP en de hoofdlijnen van de Nederlandse inzet, zoals u ook over de
tiende CoP geïnformeerd bent, TK 26 407, nrs. 36 en 39.
Achtergrond
Het verdrag van Ramsar kwam tot stand in 1971 (Ramsar, Iran) en werd van kracht in
1975. Nederland behoorde tot de initiatiefnemers van het verdrag.
Nederland is gastheer van het hoofdkwartier van Wetlands International, een wereldwijde
niet-gouvernementele organisatie en één van de «Institutional Organisation Partners»
(IOP’s) van Ramsar.
De belangrijkste pijlers van het verdrag van Ramsar zijn het verstandig gebruik van
wetlands en de aanwijzing van te beschermen wetlands van internationale betekenis
(Ramsar sites). Mondiaal zijn bij het verdrag van Ramsar 161 Partijen aangesloten
en beslaat het areaal van de Ramsar-sites in totaal 200 miljoen ha.
Nederland heeft 49 Ramsar-sites aangewezen, waarvan 6 in het Caribisch deel van het
Koninkrijk der Nederlanden, met een totale oppervlakte van ca. 844 000 ha. De implementatie
vindt in Nederland plaats via de EU-Vogel- en Habitat-richtlijnen. Zoals bekend resulteren
deze twee laatste in Natura 2000-gebieden. Voor het in Europa gelegen deel van het
Koninkrijk maken de Nederlandse Ramsar-sites hiervan deel uit. De grote meerwaarde
van Ramsar voor Nederland en de EU is het mondiale karakter en daarmee de internationale
bijdrage aan de bescherming van Nederlandse trekvogels over de gehele trekroutes.
Tevens wordt het belang van Nederland als broedgebied of overwinteringsgebied voor
beschermde soorten duidelijk zichtbaar.
Verder vormt de ervaring die met Ramsar is opgedaan een belangrijke bron van kennis
en actie voor de bescherming en het verstandig gebruik (wise use) van wetlands wereldwijd. Tenslotte hebben wetlands ook een grote economische waarde.
De belangrijkste resoluties die op de CoP voorliggen zijn:
Onderbrenging van het Ramsar secretariaat bij IUCN of UNEP
Deze discussie liep al vóór de CoP10 in 2008. Er worden nu twee opties aan de CoP11
voorgelegd: bij de International Union for the Conservation of Nature (IUCN) optie
(bestaande situatie) of bij het United Nations Environment Programme (UNEP). Nederland
zal de argumenten aanhoren en ter plaatse in overleg met de Europese Unie een standpunt
innemen.
Wetlands en toerisme
Deze resolutie roept aangesloten landen op duurzaam toerisme in wetlands te bevorderen
en daarmee lokale gemeenschappen in hun levensonderhoud te ondersteunen. Verder roept
de resolutie op om de culturele en historische waarden van de lokale bevolking in
het toerisme te respecteren, te zorgen voor een rechtvaardige verdeling van de voordelen
van toerisme en best practices te delen. Nederland1 ondersteunt deze lijn, waarbij toerisme als (internationaal) ontwikkelinstrument
wordt gestimuleerd en gereguleerd, in combinatie met begeleiding en advies bij bescherming
en verstandig gebruik (wise use) van wetlands.
Wetlands en gezondheid
Deze resolutie verzoekt gezondheidsproblemen in brede zin te integreren met verstandig
gebruik van wetlands. De resolutie vraagt om ziektes te erkennen als een bedreiging
voor zowel de staat van instandhouding van soorten als voor de gezondheid van mens
en dier (bijvoorbeeld vogelgriep). Nederland kan instemmen met deze resolutie en ondersteunt
inspanningen gericht op het behalen van de millenniumdoelstellingen.
Wetlands en armoedebestrijding
Deze resolutie presenteert een kader voor een verband tussen duurzaam gebruik van
wetlands en armoedebestrijding. Het kader is een hulpmiddel om ecosysteem-diensten
van wetlands in beeld te brengen in relatie tot middelen van bestaan voor de lokale
bevolking. Dit is gebaseerd op het conceptuele kader van Millennium Ecosystem Assessment voor de ecosystemen en het menselijk welzijn.
Nederland steunt deze aanpak.
De staatssecretaris van Economische Zaken, Landbouw en Innovatie, H. Bleker