31 936 Luchtvaartbeleid

31 793 Internationale klimaatafspraken

Nr. 800 BRIEF VAN DE MINISTER VAN INFRASTRUCTUUR EN WATERSTAAT

Aan de Voorzitter van de Tweede Kamer der Staten-Generaal

Den Haag, 2 juli 2020

In mijn brief van 26 juni jl. heb ik uw Kamer geïnformeerd over het proces van besluitvorming van CORSIA en de positie van de landen in de Raad van ICAO (Kamerstukken 31 936 en 31 793, nr. 789). In deze brief licht ik het besluit van de Raad van ICAO toe.

Op dinsdag 30 juni jl. heeft de Raad van ICAO tijdens zijn 220^ste vergadering besloten om bij de implementatie van CORSIA rekening te houden met de effecten van COVID-19 op de internationale luchtvaart op basis van paragraaf 16 van Resolutie A40–19 van de Algemene vergadering van ICAO uit 2019. Het besluit betekent dat bij de berekening van de baseline¹ en de jaarlijkse berekening van de verplichting tot offsetting alleen de emissies van het jaar 2019 worden gebruikt en de emissies van het jaar 2020 voorlopig buiten beschouwing worden gelaten.

Het besluit heeft alleen betrekking op de eerste fase van CORSIA (2021–2023) en zal in 2022 worden geëvalueerd. Tijdens de 41^ste Algemene Vergadering in najaar 2022 zullen de 193 leden van ICAO beslissen of deze wijziging ook voor de resterende looptijd van CORSIA (tot 2035) zal gelden.

Als het mogelijk was geweest, dan had het de voorkeur gehad om het besluit uit te stellen en te wachten tot er een beter beeld van het herstel van de internationale luchtvaart was verkregen. Voor veel landen was echter een besluit een belangrijke voorwaarde om aan CORSIA te blijven deelnemen en om in ieder geval voor de eerste jaren duidelijkheid te verschaffen aan de luchtvaartmaatschappijen en aan de landen die in de pilot fase deelnemen. Geen besluit had de implementatie van CORSIA onherroepelijk in gevaar gebracht, terwijl het van belang is dat zoveel mogelijk landen vanaf het begin deelnemen. Nederland heeft zich tot op het laatste moment intensief en met succes ingezet om het uitstappen van landen te voorkomen.

Vanaf het begin was duidelijk dat een meerderheid van de landen bij een besluit de voorkeur zou geven aan het jaar 2019 om de baseline mee te berekenen. Deze voorkeur was gebaseerd op juridische en technische uitgangspunten. Er zou niet worden afgeweken van de basisprincipes van CORSIA, zoals die zijn vastgelegd in de Resolutie A40–19, noch van de uitvoeringsregels van CORSIA. Daarbij werd door veel landen direct verwezen naar paragraaf 16 van Resolutie A40–19², waaruit volgt dat de Raad van ICAO rekening kan houden met de onvoorziene effecten van een uitzonderlijke situatie zoals een pandemie. Het was om deze redenen niet mogelijk om steun te verkrijgen voor het vasthouden van de berekening van de baseline als gemiddelde van de emissies van 2019 en van het COVID-jaar 2020.

Om te voorkomen dat de keuze voor het gebruik van het jaar 2019 voor de gehele looptijd van CORSIA zou gelden, heeft Nederland zich ingezet voor een besluit dat voorlopig alleen betrekking heeft op de pilotfase (2021–2023) en gebruik te maken van de evaluatie van CORSIA zoals voorzien in 2022. Steun voor het accepteren van een tijdelijke toepassing betekent dat niet alleen de baseline berekening, maar dat ook de fasering en andere elementen van CORSIA in de evaluatie aan de orde worden gesteld. Over de inhoud van de evaluatie en de daarvoor benodigde analyses zal de Raad van ICAO in het voorjaar van 2021 nader spreken op basis van een voorstel van het milieucomité van ICAO.

De Minister van Infrastructuur en Waterstaat, C. van Nieuwenhuizen Wijbenga

---

1 Baseline: het referentieniveau ten opzichte waarvan koolstofneutrale groei moet plaatsvinden

2 ICAO resolution A40–19: 16. Recalls its decision at the 39th Session on the need to provide for safeguards in the CORSIA to ensure the sustainable development of the international aviation sector and against inappropriate economic burden on international aviation, and requests the Council to decide the basis and criteria for triggering such action and identify possible means to address these issues.