Waterschapsblad van Waterschap Amstel, Gooi en Vecht
Datum publicatie | Organisatie | Jaargang en nummer | Rubriek |
---|---|---|---|
Waterschap Amstel, Gooi en Vecht | Waterschapsblad 2019, 11547 | Beleidsregels |
Zoals vergunningen, bouwplannen en lokale regelgeving.
Adressen en contactpersonen van overheidsorganisaties.
U bent hier:
Datum publicatie | Organisatie | Jaargang en nummer | Rubriek |
---|---|---|---|
Waterschap Amstel, Gooi en Vecht | Waterschapsblad 2019, 11547 | Beleidsregels |
Beleidsregels voor de Keur van AGV
Doel van de Keur, Keurbesluit en beleidsregels
Instrumenten voor regulering van activiteiten in en rond het watersysteem
De Waterschapsverordening van AGV, ofwel: de Keur, heeft als belangrijkste doel om een veilig en gezond watersysteem te waarborgen en het te beschermen tegen risico’s van activiteiten die van invloed kunnen zijn op de goede staat en werking van het watersysteem. Een veilig en gezond watersysteem is van groot belang voor Nederland en het waterschap is binnen zijn beheergebied verantwoordelijk om hiervoor te zorgen. Het watersysteem is onderdeel van een omgeving die voortdurend verandert en waarin soms aanpassingen nodig zijn. Daarnaast is de ruimte in Nederland schaars. Mensen willen de beschikbare ruimte zo optimaal mogelijk benutten. De druk is groot om het watersysteem en de keringen voor méér te gebruiken dan alleen voor bescherming tegen wateroverlast en het creëren van een ecologisch gezond watersysteem. Niet alle activiteiten zijn altijd mogelijk, maar vaak kunnen activiteiten wel degelijk – soms onder bepaalde voorwaarden.
AGV beoordeelt aanvragen voor activiteiten in en rond het watersysteem, met behulp van een aantal instrumenten.
De Waterschapsverordening (of: de Keur)
De Keur is een juridisch instrument dat valt onder de bevoegdheid van het algemeen bestuur van het waterschap. Het is een verordening waarmee het waterschap het waterbeheer kan uitvoeren. Uitgangspunt is dat het waterschap het waterbeheer moet kunnen uitvoeren tegen aanvaardbare maatschappelijke lasten, nu en in de toekomst.
In de Waterwet, provinciale verordeningen en het Waterbeheerplan staan normen waar waterkeringen, oppervlaktewaterlichamen, grondwaterlichamen en bergingsgebieden aan moeten voldoen en die het waterschap bij de uitoefening van zijn taken in acht moet nemen. In de Keur heeft het waterschap deze normen uitgewerkt tot oogmerken. Dit is een belangrijke basis voor het toetsen van activiteiten van derden.
Ook beschrijft de Keur wat er in ieder geval nodig is om te zorgen dat de keringen en het watersysteem goed blijven functioneren. Dit heet specifieke zorgplichten. De keur bevat voor de verschillende onderdelen van het watersysteem – waterkeringen, oppervlaktewaterlichamen, bergingsgebieden en grondwaterlichamen - apart ‘objectgerichte’ specifieke zorgplichten.
Voor sommige activiteiten stelt de Keur grenswaarden aan gebieden, om het watersysteem te kunnen beschermen tegen het cumulatieve effect van activiteiten. Het kan zijn dat een bepaalde activiteit op zichzelf geen kwaad kan voor het watersysteem, maar een aantal van deze activiteiten tegelijk wél. In dat geval dreigt de ‘gebruiksruimte’ van het gebied te worden overschreden en kan het waterschap de activiteit weigeren of aanvullende beperkingen of voorschriften stellen.
De Keur bevat ook een artikel over het opstellen van een uitvoeringsprogramma onderhoud. Daarmee is het mogelijk om voor een bepaald gebied het onderhoud gericht af te stemmen op de kenmerken van dat specifieke gebied en de gebiedsdoelen die er gelden. Dit maakt het mogelijk om lokaal af te wijken van bijvoorbeeld standaard afmetingen voor een watergang of oever.
Naast de Keur kent het waterschap ook het Keurbesluit. De vaststelling van het Keurbesluit valt onder de bevoegdheid van het dagelijks bestuur.
Het Keurbesluit bevat aanvullingen op de specifieke zorgplichten voor activiteiten op en om het water en waterkeringen. Dit zijn de zogenoemde ‘activiteitgerichte’ specifieke zorgplichten. Degene die een activiteit verricht, is gebonden aan de ‘activiteitgerichte’ specifieke zorgplichten. Dit geldt ook als de activiteit niet verboden is (de ‘activiteitgerichte specifieke zorgplichten’ heten dan nadere regels) of als er een vrijstelling voor geldt.
In sommige gevallen kan het beschermingsniveau van de aanvullingen in het Keurbesluit van de specifieke zorgplichten tekortschieten of juist te streng zijn. In die gevallen kan het waterschap met behulp van de beleidsregels een maatwerkvoorschrift stellen en opnemen in een maatwerkbesluit. Het waterschap kan zelfstandig een maatwerkvoorschrift stellen, maar ook op aanvraag van de initiatiefnemer of een ander.
Voor activiteiten die verboden zijn en waarvoor in het Keurbesluit geen ‘activiteitgerichte’ specifieke zorgplichten zijn opgenomen, moet de initiatiefnemer een vergunning aanvragen.
Naast de Keur en het Keurbesluit gebruikt het waterschap ook Beleidsregels. Deze vallen onder de bevoegdheid van het dagelijks bestuur.
De beleidsregels zijn van toepassing op vergunningverlening en op het stellen van maatwerkvoorschriften.
Of een initiatiefnemer die een vergunning aanvraagt deze krijgt, hangt af van de beoordeling van het waterschap. De oogmerken en specifieke zorgplichten in de Keur vormen samen de beoordelingsregels voor een vergunningaanvraag of het stellen van een maatwerkvoorschrift. Het waterschap toetst de aanvraag voor een vergunning of maatwerkvoorschrift aan de specifieke zorgplichten, tegen de achtergrond van de oogmerken. De beleidsregels kunnen uitleg, maatstaven en afwegingen geven bij de toepassing van de beoordelingsregels.
Soms zijn er zwaarwegende redenen van openbaar belang om een activiteit toch toe te staan, ondanks dat de activiteit niet wenselijk is omdat de maatschappelijke lasten van waterbeheer daardoor onaanvaardbaar toenemen. Artikel 2.39 van de Keur maakt het in deze uitzonderingsgevallen mogelijk toch een vergunning te verlenen.
Rijks- en provinciale waterbeheernormen
Het rijk en de provincies hebben doelstellingen voor het waterbeheer uitgewerkt in regelgeving. Op hoofdlijnen komen deze doelstellingen neer op het volgende:
Het waterschap stelt eens in de 6 jaar een Waterbeheerplan vast, om de rijks- en provinciale doelen op hoofdlijnen, te vertalen in maatregelen voor AGV. Het Waterbeheerplan beschrijft ook de maatregelen die het waterschap gaat nemen om het watersysteem ‘op orde’ te houden en te laten voldoen aan de eisen, zoals het watersysteem inspecteren, monitoren, toetsen, onderhouden, verbeteren en aanpassen aan de veranderingen van de omgeving en het beleid.
In de Keur zijn de doelstellingen van het waterbeheer terug te vinden als ‘oogmerken’. Het gaat hierbij zowel om de algemene doelstellingen van waterbeheer in artikel 2.1 van de Waterwet, als om bijzondere doelstellingen uit het Waterbeheerplan.
De specifieke zorgplichten in de Keur en in het Keurbesluit zijn bedoeld om te zorgen dat een initiatiefnemer die een activiteit wil uitvoeren deze oogmerken van het watersysteem ‘in het oog houdt’ en deze niet in gevaar brengt.
In de Keur zijn de specifieke zorgplichten onderverdeeld naar ‘watersysteemobject’:
In het Keurbesluit zijn de specifieke zorgplichten onderverdeeld naar ‘activiteit’.
De opbouw van de Beleidsregels
De Keur bevat artikelen met de oogmerken (doelstellingen) die gelden voor het watersysteem: waterkeringen, oppervlaktewateren, grondwater en bergingsgebieden.
De essentie van de oogmerken is dat deze onderdelen van het watersysteem hun functie goed moeten kunnen blijven vervullen. Dat wil zeggen dat ze in goede staat moeten blijven en dat het waterschap ze goed moet kunnen inspecteren en onderhouden. Het waterschap toetst activiteiten aan deze oogmerken. Voor exacte formulering: zie de Keur zelf.
Daarnaast bevat de Keur artikelen met zorgplichten, voor deze zelfde onderdelen van het watersysteem. De essentie daarvan is iemand die een activiteit onderneemt die nadelige gevolgen kan hebben, moet zorgen dat deze gevolgen niet optreden of ze moet beperken of ongedaan maken door maatregelen te nemen. Het waterschap toetst activiteiten ook aan deze zorgplichten. Voor exacte formulering: zie de Keur zelf.
Voor de volledigheid volgt hieronder een korte omschrijving van de oogmerken en zorgplichten voor waterkeringen, oppervlaktewateren, grondwater en bergingslocaties. De exacte formuleringen staan in de Keur zelf.
De oogmerken voor waterkeringen (art. 2.13 Keur) zijn dat de kering in goede staat verkeert, het achterliggende land goed beschermt tegen overstroming en dat het waterschap de kering doelmatig kan inspecteren.
De zorgplicht (art. 2.14 Keur) schrijft voor dat iemand die een activiteit uitvoert bij een kering maatregelen moet nemen om te zorgen dat:
De oogmerken voor oppervlaktewaterlichamen (art. 2.26 van de Keur) zijn dat zij goed blijven functioneren in waar ze bedoeld zijn, dat wil zeggen: water aan – en afvoeren, water bergen, leefruimte bieden voor (water- en oever)planten en dieren en voor sommige waterlichamen gelden ook maatschappelijke functies zoals varen of zwemmen. Het waterschap moet het waterlichaam doelmatig kunnen inspecteren en onderhouden.
De zorgplicht (art. 2.27 Keur) schrijft voor dat iemand die een activiteit uitvoert bij een oppervlaktewater maatregelen moet nemen om te zorgen dat:
De oogmerken voor grondwaterlichamen (art. 2.7 van de Keur) zijn dat er voldoende grondwater beschikbaar blijft van goede kwaliteit voor een duurzaam gebruik van water. Daarnaast is het belangrijk dat de grondwaterstand geschikt is voor de belangen die spelen, zoals: natuur, landbouw, bebouwing, infrastructuur, waterkeringen, drinkwatervoorziening, archeologische, aardkundige en cultuurhistorische waarden, bodemenergiesystemen, grondwatersaneringen en voorkomen en beperken van bodemdaling.
De zorgplicht (art. 2.8 Keur) schrijft voor dat iemand die een activiteit uitvoert die invloed heeft op een grondwaterlichaam, maatregelen moet nemen om te zorgen dat:
De oogmerken voor oppervlaktewaterlichamen zijn van overeenkomstige toepassing op bergingsgebieden en waterbergingsvoorzieningen voor zover het de waterbergende functie van oppervlaktewaterlichamen betreft.
De zorgplicht (art. 2.27 Keur) schrijft voor dat iemand die een activiteit uitvoert die invloed heeft op een bergingsgebied of een waterbergingsvoorziening, maatregelen moet nemen om te zorgen dat:
1. Beleidsregels voor werken op of bij waterkeringen
AGV toetst aan de beoordelingsregels in de oogmerken (art. 2.13 Keur) en de specifieke zorgplicht (art. 2.14 Keur) – zie ook deel I van dit rapport. De beleidsregels vormen de afwegingen en de maatstaven bij de toetsing aan de beoordelingsregels, waar nodig.
Deze beleidsregels zijn van toepassing op vergunningaanvragen die betrekking hebben op de volgende verboden in de Keur van AGV:
Artikel 2.17: Beperkingengebiedactiviteiten waterkerende lichamen.
Artikel 2.18: Beperkingengebiedactiviteiten half-verholen waterkeringen.
Artikel 2.19: Beperkingengebiedactiviteiten verholen waterkeringen.
Artikel 2.20: Beperkingengebiedactiviteiten Beschermde gronden.
Voor bepaalde werken geldt een vrijstelling van de vergunningplicht. In het Keurbesluit staat wanneer en onder welke voorwaarden dat het geval is:
Paragraaf 2.4: Steigers, afmeerpalen en ligplaatsnemen.
Paragraaf 2.8: Werken in verholen waterkeringen.
Paragraaf 2.9: Dammen en bruggen.
Paragraaf 2.15: Overige werken in het beperkingengebied van waterkeringen.
Andere beleidsregels die relevant zijn voor werken op of bij waterkeringen
Andere beleidsregels die relevant kunnen zijn voor werken op waterkeringen zijn:
1.3 Beleidsregels voor werken op of bij waterkeringen
Doel van de Keurartikelen en beleidsregels voor werken op of bij waterkeringen
Werken (zowel groot als klein) kunnen de stabiliteit van een waterkering in gevaar brengen en daarmee de bescherming van het land tegen overstromingen. Vanwege deze risico’s hanteert AGV voorwaarden voor het verlenen van vergunningen voor werken op en bij waterkeringen.
1.3.1 Beleidsregel 1.1: werken
Beleidsregel 1.1: plaatsen van werken of uitbreiden of verbouwen van bestaande werken in en nabij waterkeringen en beschermende gronden
De watervergunning of het maatwerkvoorschrift voor het plaatsen van werken binnen de kernzone en beschermingszone van waterkerende dijklichamen, half-verholen en verholen waterkeringen en in beschermende gronden wordt alleen verleend als het verenigbaar is met:
waarbij rekening wordt gehouden met de volgende afwegingen en maatstaven:
Oogmerken en specifieke zorgplicht
De oogmerken en specifieke zorgplicht voor waterkeringen richten zich met name op het waarborgen van de stabiliteit van de kering. Werken kunnen een risico vormen voor de stabiliteit van een waterkering. Daarbij spelen diverse mechanismen een rol:
verzakking: Het eigen gewicht van het werk kan leiden tot instabiliteit van de kering door extra zetting van de ondergrond of door verzakking. Bij verzakking naast een dijk kan het dijklichaam gaan verschuiven in de richting van het gezakte deel aan de voet, door de zwaartekracht. Verzakking of extra zetting kan ook leiden tot een verkorting van de levensduur van de dijk. Dit betekent dat het waterschap eerder onderhoud moet uitvoeren om de dijk sterk genoeg te houden. Dit is niet wenselijk en leidt tot hogere maatschappelijke kosten.
De beleidsregels geven een uitleg aan de beoordelingsregels uit de keur. Deze beoordelingsregels staan in de oogmerken en de zorgplicht.
ad e en f: Het werk (inclusief de fundering) mag niet komen te liggen in het keurprofiel en het profiel van vrije ruimte. Het keurprofiel is de (driedimensionale) vorm en hoogte die de waterkering minimaal moet hebben om de veiligheid te garanderen. Het profiel van vrije ruimte is een reservering om in de toekomst de waterkering te kunnen onderhouden, ook met de verwachte (klimatologische) ontwikkelingen. Alleen als er sprake is van een vergrote kernzone in het vlakke achterland achter de teen is het wel mogelijk om een werk te plaatsen in het profiel van vrije ruimte van een waterkering.
1.3.2 Beleidsregel 1.2: funderingspalen
Beleidsregel 1.2: aanbrengen van funderingspalen
De watervergunning of het maatwerkvoorschrift voor het aanbrengen van funderingspalen binnen de kernzone en beschermingszone van waterkerende dijklichamen en van half-verholen waterkeringen en in de kernzone van verholen waterkeringen wordt alleen verleend als het verenigbaar is met:
waarbij rekening wordt gehouden met de volgende afwegingen en maatstaven:
Oogmerken en specifieke zorgplicht
De oogmerken en specifieke zorgplicht voor waterkeringen richten zich met name op het waarborgen van de stabiliteit van de kering. Het aanbrengen van funderingspalen door heien kan invloed hebben op de stabiliteit van een kering, omdat heien trillingen veroorzaakt. Daarbij kunnen de volgende mechanismen een rol spelen:
Doorboring waterafsluitende lagen: Daarnaast is een risico van heien dat doorboring van waterafsluitende lagen kan plaatsvinden. Onder een afsluitende, slecht doorlatende laag kan een waterover- of onderdruk aanwezig zijn. Na perforatie van de afsluitende laag kan het water door de perforatie gaan stromen. Dit kan leiden tot andere waterspanningen in grondlagen, wat nadelig kan zijn voor de stabiliteit van de waterkering. Het ontstaan van een wel is daar een voorbeeld van.
De beleidsregels geven een uitleg aan de beoordelingsregels uit de keur. Deze beoordelingsregels staan in de oogmerken en de zorgplicht.
ad a en b: In het talud van de waterkering mogen houten palen met betonnen opzetters (een betonnen stuk aan de bovenkant van de heipaal) niet worden gebruikt, omdat deze de horizontale gronddruk, die in een talud aanwezig is, niet aankunnen. De palen kunnen afbreken en het werk kan van de palen af gaan schuiven.
ad e: In de kruin mogen geen funderingspalen worden aangebracht. De reden dat heien in de kruin niet wenselijk is, is dat heien gebeurt met als doel een gebouw of constructie stevig te kunnen plaatsen. Dergelijke constructies zijn moeilijk te verwijderen als dat nodig is voor bijvoorbeeld ophogen van een waterkering.
1.3.3 Beleidsregel 1.3: opritten en bruggen
Beleidsregel 1.3: aanleggen, vervangen en verwijderen van opritten en bruggen naar woningen, panden en percelen nabij waterkerende dijklichamen en half-verholen keringen
De watervergunning of het maatwerkvoorschrift voor het aanleggen, vervangen en verwijderen van opritten, waaronder ook bruggen ten behoeve van toegang naar woningen, panden en percelen bij waterkerende dijklichamen en half-verholen waterkeringen wordt alleen verleend als het verenigbaar is met:
waarbij rekening wordt gehouden met de volgende standaarden en maatstaven:
Oogmerken en specifieke zorgplicht
De oogmerken en specifieke zorgplicht voor waterkeringen richten zich op het goed kunnen functioneren van de kering. Opritten en bruggen bij waterkerende dijklichamen kunnen een probleem zijn voor de veiligheid van de waterkering. Daarbij kunnen de volgende mechanismen een rol spelen:
De beleidsregels geven een uitleg aan de beoordelingsregels uit de keur. Deze beoordelingsregels staan in de oogmerken en de zorgplicht.
1.3.4 Beleidsregel 1.4: windturbines
Beleidsregel 1.4: oprichten windturbine
De watervergunning of het maatwerkvoorschrift voor het oprichten van een windturbine nabij waterkerende dijklichamen en half-verholen waterkeringen wordt alleen verleend als het verenigbaar is met:
waarbij rekening wordt gehouden met de volgende standaarden en maatstaven:
Oogmerken en specifieke zorgplicht
De oogmerken en specifieke zorgplicht voor waterkeringen richten zich met name op de stabiliteit en het functioneren van de waterkering. Een windturbine kan een gevaar zijn voor de waterkering. Daarbij kunnen de volgende mechanismen een rol spelen:
Beschadiging door trillingen: als om krachten die op de turbine, en via de turbine op de waterkering werken door het opvangen van de wind. Trillingen tijdens storm en blikseminslag, en ook trillingen als gevolg van de voortdurende windbelasting kunnen leiden tot beschadiging van de dijkbekleding of tot afschuiven van het talud van de kering. Dit kan ertoe leiden dat de stabiliteit en daarmee de veiligheid van de waterkering afneemt.
De beleidsregels geven een uitleg aan de beoordelingsregels uit de keur. Deze beoordelingsregels staan in de oogmerken en de zorgplicht.
1.3.5 Beleidsregel 1.5: windmolens
Beleidsregel 1.5: herbouwen windmolen
De watervergunning of het maatwerkvoorschrift voor het herbouwen van een windmolen in de beschermingszone van waterkerende dijklichamen wordt alleen verleend als het verenigbaar is met:
waarbij rekening wordt gehouden met de volgende standaarden en maatstaven:
Oogmerken en specifieke zorgplicht
Met ‘windmolen’ bedoelen we een klassieke molen, zoals een poldermolen of korenmolen.
De essentie van deze beleidsregel is dat de situatie niet verslechtert ten opzichte van de situatie vóór de vervanging van de windmolen.
De uitleg en afweging van de beoordelingsregels met betrekking tot de activiteit leidt tot de conclusie dat het belangrijk is de verstoring van de waterkering zo beperkt mogelijk te houden. Dat kan door de oude fundering te gebruiken.
2. Beleidsregels voor waterkerende werken en inlaten in waterkeringen
2.2 Typen waterkerende werken en inlaten
Waterkerende werken en inlaten zijn constructies die deel uitmaken van de waterkering, met of zonder beweegbare onderdelen (afsluitmiddelen). Ze bevinden zich bijvoorbeeld op de kruising van een waterkering met een water-, verkeers- of spoorweg, tram- of metrolijn.
Er zijn verschillende typen waterkerende kunstwerken:
Bij een inlaatwerk gaat het om een buisleiding door een waterkering, voor het inlaten van oppervlaktewater. Dit gebeurt voor het op peil houden van het polderwaterniveau en ook voor het op peil houden van de waterstand binnen hoogwatervoorzieningen rondom bebouwing in polders.
AGV toetst aan de oogmerken (art. 2.13 Keur) en de specifieke zorgplicht (art 2.14 Keur) – zie ook deel I van dit rapport. De beleidsregels vormen de standaarden en de maatstaven bij de toetsing, waar nodig.
Deze beleidsregels zijn van toepassing op vergunningaanvragen die betrekking hebben op de volgende verboden in de Keur van AGV:
Artikel 2.17: Beperkingengebiedactiviteiten in waterkerende dijklichamen.
Artikel 2.18: Beperkingengebiedactiviteiten in half-verholen waterkeringen.
Artikel 2.19: Beperkingengebiedactiviteiten in verholen waterkeringen.
Artikel 2.20 : Beperkingengebiedactiviteiten in beschermende gronden.
Voor bepaalde werken geldt een vrijstelling van de vergunningplicht. In het Keurbesluit staat wanneer en onder welke voorwaarden dat het geval is:
Paragraaf 2.14: Peilafwijkingen.
Andere beleidsregels die relevant zijn voor aanleggen en aanpassen van waterkerende werken en inlaten in waterkeringen zijn:
Andere beleidsregels die relevant zijn voor aanleggen en aanpassen van waterkerende werken en inlaten bij waterkeringen zijn :
2.4 Beleidsregels voor waterkerende werken en inlaten in waterkeringen
Doel van de Keurartikelen en beleidsregels voor aanleggen en aanpassen van waterkerende werken en inlaten in waterkeringen
Met de keurartikelen en beleidsregels die betrekking hebben op waterkerende werken en inlaten in waterkerende dijklichamen, half-verholen en verholen waterkeringen draagt AGV bij aan de bescherming van het land tegen overstroming.
Het risico van kunstwerken is dat ze relatief veel onderhoud nodig hebben. Bovendien zijn kunstwerken met beweegbare delen meer slijtagegevoelig dan waterkeringen zonder beweegbare delen. Daarmee vormen kunstwerken een risicofactor voor de veiligheid van de kering. Daarnaast is ook het onderhoud van kunstwerken duur. Vanwege de risico’s en kosten stelt AGV voorwaarden aan de vergunningen voor aanleggen en aanpassen van waterkerende werken en inlaten bij waterkeringen en beschermende gronden.
2.4.1 Beleidsregel 2.1: sluizen en gemalen
Beleidsregel 2.1: sluizen en gemalen
De watervergunning of het maatwerkvoorschrift voor het aanleggen of aanpassen van sluizen en gemalen in de kernzone en beschermingszone van waterkerende dijklichamen, half-verholen en verholen waterkeringen en in beschermende gronden wordt alleen verleend als het verenigbaar is met:
waarbij rekening wordt gehouden met de volgende standaarden en maatstaven:
Oogmerken en specifieke zorgplicht
De oogmerken en specifieke zorgplicht voor waterkeringen richten zich op de stabiliteit en het goed functioneren van waterkeringen. Sluizen en gemalen vormen een risico voor een waterkering. Daarbij kunnen de volgende mechanismen een rol spelen:
Slijtage: Sluizen en gemalen bevatten beweegbare delen en zijn daarom meer aan slijtage onderhevig dan waterkeringen zonder beweegbare delen. De ontwerplevensduur van de beweegbare delen is meestal korter dan die van het waterkerende kunstwerk zelf. Ze moeten periodiek worden geïnspecteerd, beproefd en onderhouden en vragen veel aandacht en zorg.
Hogere faalkans: Vanwege de beweegbare onderdelen heeft een waterkerend kunstwerk vrijwel altijd een hogere faalkans dan een ‘normale’ waterkering. Het aantal waterkerende kunstwerken in een dijkring moet dan ook zoveel mogelijk beperkt blijven omdat ze vaak de zwakke schakel in een dijkring vormen.
De beleidsregels geven een uitleg aan de beoordelingsregels uit de keur. Deze beoordelingsregels staan in de oogmerken en de zorgplicht.
De afmetingen van de sluis of het gemaal moeten zodanig zijn dat het nu water kan keren, maar ook in de toekomst, als de waterkering wellicht hoger of sterker moet worden vanwege bijvoorbeeld zeespiegelstijging. De ontwerper moet hier rekening mee houden door uit te gaan van het profiel van vrije ruimte van de waterkering.
2.4.2 Beleidsregel 2.2: bijzondere waterkerende constructies
Beleidsregel 2.2: bijzondere waterkerende constructies zonder beweegbare onderdelen
De watervergunning of het maatwerkvoorschrift voor het aanleggen of aanpassen van bijzondere waterkerende constructies zonder beweegbare onderdelen in de kernzone en beschermingszone van waterkerende dijklichamen, half-verholen en verholen waterkeringen en beschermende gronden wordt alleen verleend als het verenigbaar is met:
waarbij rekening wordt gehouden met de volgende standaard en maatstaf:
Oogmerken en specifieke zorgplicht
De oogmerken en specifieke zorgplicht voor waterkeringen richten zich op de stabiliteit en het functioneren van de waterkering. Hoewel deze constructies in principe bedoeld zijn om de waterkering te versterken, kunnen ze een risico vormen voor de waterkering. Daarbij kunnen verschillende mechanismen een rol spelen:
Waterkerende constructies kunnen het waterkerend vermogen van de waterkering nadelig beïnvloeden als ze niet goed zijn ontworpen of uitgevoerd.
De beleidsregels geven een uitleg aan de beoordelingsregels uit de keur. Deze beoordelingsregels staan in de oogmerken en de zorgplicht.
2.4.3 Beleidsregel 2.3: kunstwerken met afsluitmiddelen
Beleidsregel 2.3: kunstwerken met afsluitmiddelen
De watervergunning of het maatwerkvoorschrift voor het aanleggen of aanpassen van kunstwerken met afsluitmiddelen (afsluitbare duikers, coupures en afsluitmiddelen in tunnels) in de kernzone en beschermingszone van waterkerende dijklichamen, half-verholen en verholen waterkeringen en in beschermende gronden wordt alleen verleend als het verenigbaar is met:
waarbij rekening wordt gehouden met de volgende standaarden en maatstaven:
De voorwaarden voor kunstwerken met afsluitmiddelen zijn vergelijkbaar met die voor bijzondere waterkerende constructies, om gelijke redenen.
2.4.4 Beleidsregel 2.4: Inlaten
De watervergunning of het maatwerkvoorschrift voor het aanbrengen of aanpassen van inlaten in de kernzone en beschermingszone van waterkerende dijklichamen, half-verholen en verholen waterkeringen en in beschermende gronden wordt alleen verleend als het verenigbaar is met:
waarbij rekening wordt gehouden met de volgende standaarden en maatstaven:
Oogmerken en specifieke zorgplicht
De oogmerken en specifieke zorgplicht voor waterkeringen richten zich op het functioneren van de waterkering. Een inlaat kan een risico vormen voor een waterkering. In principe brengt elke inlaat een negatief effect voor de waterkering met zich mee doordat deze een bijdrage levert aan de totale faalkans van de waterkering.
De beleidsregels geven een uitleg aan de beoordelingsregels uit de keur. Deze beoordelingsregels staan in de oogmerken en de zorgplicht.
3. Beleidsregels voor wegen en verkeersvoorzieningen op waterkeringen
3.1 Wanneer is een vergunning nodig?
Deze beleidsregels hebben betrekking op wegen en verkeersvoorzieningen op of nabij waterkerende dijklichamen, half-verholen en verholen waterkeringen. Hieronder vallen ook bruggen, tunnels en aquaducten met de daarbij behorende funderingen. Verkeersvoorzieningen zijn bedoeld om de verkeersafhandeling te faciliteren: het betreft verkeersregulerende werken zoals verkeersdrempels, verkeersplateaus, vernauwingen en obstakels.
AGV toetst aan de oogmerken (art. 2.13 Keur) en de specifieke zorgplicht (art 2.14 Keur) – zie ook deel I van dit rapport. De beleidsregels vormen de standaarden en de maatstaven bij de toetsing, waar nodig.
Deze beleidsregels zijn van toepassing op vergunningaanvragen die betrekking hebben op de volgende verboden in de Keur van AGV:
Artikel 2.17: Beperkingengebiedactiviteiten in waterkerende dijklichamen.
Artikel 2.18: Beperkingengebiedactiviteiten in half-verholen waterkeringen.
Artikel 2.19: Beperkingengebiedactiviteiten in verholen waterkeringen.
Artikel 2.20: Beperkingengebiedactiviteiten in beschermende gronden.
In bepaalde gevallen geldt een vrijstelling van de vergunningplicht. In het Keurbesluit staat wanneer en onder welke voorwaarden dat het geval is voor openbare wegen en verkeersvoorzieningen:
Paragraaf 2.6: wegen op waterkeringen.
Paragraaf 2.15: Overige activiteiten in het beperkingengebied van waterkeringen.
Andere beleidsregels die relevant zijn voor wegen en verkeersvoorzieningen op waterkeringen zijn:
Deze beleidsregels gelden niet voor hectometerpalen, dijkpalen en verkeersborden. Regels hiervoor staan in een andere beleidsregel, namelijk:
Andere beleidsregels die relevant zijn voor openbare wegen en verkeersvoorzieningen zijn:
3.3 Beleidsregels voor wegen en verkeersvoorzieningen op waterkeringen
Doel van de Keurartikelen en beleidsregels voor wegen en verkeersvoorzieningen op waterkeringen
Met de keurartikelen en beleidsregels die betrekking hebben op wegen en verkeersvoorzieningen bij waterkeringen draagt AGV bij aan de bescherming van het land tegen overstromingen.
Risico’s van het aanleggen van een weg of verkeersvoorziening op een kering is dat het de stabiliteit van de waterkering kan aantasten en de gevoeligheid voor erosie kan vergroten. Vanwege deze risico’s stelt AGV voorwaarden aan de vergunningen voor wegen en verkeersvoorzieningen op waterkeringen.
Beleidsregel 3.1: wegen op waterkeringen
De watervergunning of het maatwerkvoorschrift voor het aanleggen, verzwaren of verbreden van wegen in de kernzone en beschermingszone van waterkerende dijklichamen, half-verholen en verholen waterkeringen en in beschermende gronden wordt alleen verleend als het verenigbaar is met:
waarbij rekening wordt gehouden met de volgende standaarden en maatstaven:
Oogmerken en specifieke zorgplicht
De oogmerken en specifieke zorgplicht voor waterkeringen richten zich op de stabiliteit en het functioneren van de waterkering. Voor de bereikbaarheid van de waterkering en voor het ontsluiten van bebouwde gebieden zijn wegen, bijbehorende op- en afritten en verkeersvoorzieningen zoals drempels en dergelijke nodig. Deze kunnen een negatief effect op de waterkering hebben. Hierbij spelen diverse mechanismen een rol:
Doorsnijding ondoorlatende laag: De afsluitende laag op het buitentalud van de waterkering kan ‘lek raken’ bij de aanleg van een weg. De meeste waterkeringen zijn voorzien van een afsluitende laag op het buitentalud, die er voor zorgt dat water uit de boezem niet de dijk in kan stromen. Dit zorgt er voor dat de stand van het grondwater in de waterkering laag blijft. Als de aanleg van de weg leidt tot doorsnijding van deze ondoorlatende laag dan zal de grondwaterstand in de waterkering hoger worden. Er kunnen natte plekken ontstaan, die de kering instabiel maken.
Erosie: Het gebruik van wegen en paden kan leiden tot extra erosie van de kruin en het binnentalud. Bijvoorbeeld door het optreden van spoorvorming bij onverharde wegen, verslechtering van de grasmat langs de weg door bijvoorbeeld uitwijkend verkeer, parkeren en het strooien van zout. Dit tast de dijk aan en ook kan de kruinhoogte hierdoor afnemen.
De beleidsregels geven een uitleg aan de beoordelingsregels uit de keur. Deze beoordelingsregels staan in de oogmerken en de zorgplicht.
ad b: Bij stabiliteitsberekeningen moet de aanvrager rekening houden met toekomstige ontwikkelingen, waarbij de verkeersbelasting kan toenemen door meer verkeer uit bijvoorbeeld een nieuwe woonwijk. In dat geval moet de dijk nog steeds stabiel blijven. De aanvragen moet dat aantonen aan de hand van de geldende normen.
3.3.2 Beleidsregel 3.2: bruggen, tunnels of aquaducten
Beleidsregel 3.2: brug, tunnel of aquaduct
De watervergunning of het maatwerkvoorschrift voor het aanleggen van een brug, tunnel of een aquaduct en de onderdoorgang eronder in de kernzone en beschermingszone van waterkerende dijklichamen, half-verholen en verholen waterkeringen en in beschermende gronden wordt alleen verleend als het verenigbaar is met:
waarbij rekening wordt gehouden met de volgende standaarden en maatstaven:
In geval van een tunnel onder de kering of een onderdoorgang van een aquaduct worden de in- en uitrit boven kruinhoogte aangelegd. Het ontwerp en de berekeningen dienen te worden uitgevoerd volgens de daarvoor geldende NEN-normen en handreikingen, zoals thans het Technisch Rapport Waterkerende Grondconstructies (TAW, 2001) en Addendum (TAW/ENW, 2007), het Technisch Rapport Kistdammen en Diepwanden in Waterkeringen (TAW, 2004); en
Oogmerken en specifieke zorgplicht
De oogmerken en specifieke zorgplicht voor waterkeringen richten zich op de stabiliteit en het functioneren van de waterkering. Bruggen en tunnels kunnen een risico vormen voor de waterkering. Ze kruisen vaak niet alleen wateren, maar ook de waterkeringen die langs het water liggen. In- en uitritten komen vaak onder de dijk te liggen. Het komt dan ook regelmatig voor dat bruggen, tunnels en aquaducten en hun fundering in de beschermingszone van een waterkering moeten liggen. Dit kan problemen opleveren voor de waterkering. Daarbij spelen diverse mechanismen een rol:
Omhoog komen grondwater: De fundering van het kunstwerk kan een waterafsluitende laag perforeren waardoor grondwater dat zich onder druk onder deze laag bevindt door de perforatie omhoog komt. Als deze stroming sterk genoeg is kan zand mee gaan stromen, hetgeen de stabiliteit van de kering ondermijnt.
Overstroming: Een tunnel gaat onder dijken en het daartussen liggende water door. Bij instorting of lekkage van de tunnel kan het water de tunnelbak instromen. Als de in- en uitgang van de tunnel te laag liggen, kan dit leiden tot overstromingen in het gebied naast de dijken. Ook voor aquaducten bestaat een kans op overstromingsgevaar indien de constructie bezwijkt. Daarom moeten de toe- of uitritten altijd boven kruinhoogte liggen.
Het kan ook voorkomen dat er geen kruising van de dijk zelf plaatsvindt, maar dat de werken in de langsrichting van een waterkering worden aangelegd:
De beleidsregels geven een uitleg aan de beoordelingsregels uit de keur. Deze beoordelingsregels staan in de oogmerken en de zorgplicht.
ad b: Er mogen geen risico’s zijn voor het functioneren van de waterkering. Het ontwerp moet uiteraard deugdelijk zijn en voldoen aan de meest recente NEN-normen. De in- en uitrit van een tunnel onder een kering door of een onderdoorgang van bijvoorbeeld een aquaduct moeten op kruinhoogte liggen om te voorkomen dat er overstromingen plaatsvinden als de constructie bezwijkt. Alleen als het echt niet anders kan, mogen de in- en uitrit onder de kruinhoogte liggen, maar ze moeten dan wel afsluitbaar zijn met een noodkering die voldoet aan de geldende kadeklasse, voor het geval zich een calamiteit voordoet.
De regels voor kleine bruggen als toegang naar een enkele woning, pand of perceel staan in beleidsregel 1.3.
3.3.3 Beleidsregel 3.3: verkeersdrempels en -plateaus
Beleidsregel 3.3: verkeersdrempels en verkeersplateaus
De watervergunning of het maatwerkvoorschrift voor het aanbrengen van al dan niet dynamische verkeersdrempels en verkeersplateaus in de kernzone en beschermingszone van waterkerende dijklichamen, half-verholen en verholen waterkeringen en in beschermende gronden wordt alleen verleend als het verenigbaar is met:
waarbij rekening wordt gehouden met de volgende standaarden en maatstaven:
Snelheidsremmende voorzieningen in de vorm van lokale hoogteverschillen bestaan in het algemeen uit verkeersdrempels of plateaus. Deze voorzieningen kunnen een risico opleveren voor de stabiliteit van de dijk. Daarbij spelen verschillende mechanismen een rol:
Door het hoogteverschil kunnen stootbelastingen optreden, zeker bij zwaar vrachtverkeer en/of bij hoge snelheden. Stootbelastingen kunnen leiden tot lokale zettingsverschillen, scheurvorming en andere deformaties in de waterkering, in het bijzonder bij een slappe en samendrukbare ondergrond van klei- en veenlagen.
Ook kan het water in het dijklichaam en de ondergrond onder druk komen te staan. Dit kan de stabiliteit van de waterkering negatief beïnvloeden. Met name bij directe waterkeringen met een beperkte breedte kan dit ernstige gevolgen hebben. Daarnaast is er een risico dat de aangebrachte voorzieningen niet helemaal waterdicht zijn. Hierdoor kan water in de dijk sijpelen, hetgeen slecht is voor de stabiliteit.
Beweegbare obstakels, waarbij een constructie uit het wegdek omhoog komt, zijn werken die vallen onder beleidsregel 1.1 uit hoofdstuk 1 werken in waterkeringen.
4. Beleidsregels voor beschoeiingen en damwanden bij waterkeringen
AGV toetst aan de oogmerken (art. 2.13 Keur) en de specifieke zorgplicht (art 2.14 Keur) – zie ook deel I van dit rapport. De beleidsregels vormen de standaarden en de maatstaven bij de toetsing, waar nodig.
Deze beleidsregels zijn van toepassing op vergunningaanvragen die betrekking hebben op de volgende verboden in de Keur van AGV:
Artikel 2.17: Beperkingengebiedactiviteiten in waterkerende dijklichamen.
Artikel 2.18: Beperkingengebiedactiviteiten in half-verholen waterkeringen.
Artikel 2.19: Beperkingengebiedactiviteiten in verholen waterkeringen.
Artikel 2.20: Beperkingengebiedactiviteiten in beschermende gronden.
In bepaalde gevallen geldt een vrijstelling van de vergunningplicht. In het Keurbesluit Vrijstellingen en nadere regels staat wanneer en onder welke voorwaarden dat het geval is voor het aanbrengen, hebben of verwijderen van damwandplanken en damwanden in of nabij waterkeringen:
Paragraaf 2.8: Werken in verholen waterkeringen.
Andere beleidsregels die relevant zijn voor aanbrengen, hebben of verwijderen van beschoeiingen en damwanden bij waterkeringen zijn:
We hebben het hier uitdrukkelijk niet over damwanden die de functie van waterkering vervangen. Vervangende waterkeringen vallen onder beleidsregel 2.2 van hoofdstuk 2 waterkerende werken en inlaten in waterkeringen.
Algemene beleidsregels die relevant kunnen zijn bij werkzaamheden op waterkeringen zijn:
4.4 Beleidsregels voor beschoeiingen en damwanden bij waterkeringen
Doel van de Keurartikelen en beleidsregels voor aanbrengen, hebben of verwijderen van beschoeiingen en damwanden bij waterkeringen
Met de keurartikelen en beleidsregels die betrekking hebben beschoeiingen en damwanden bij waterkeringen draagt AGV bij aan de bescherming van het land tegen overstromingen.
Risico’s van het aanleggen van een beschoeiing of damwand bij een kering is dat het de stabiliteit van de waterkering kan aantasten en invloed kan hebben op het beheer en onderhoud. Vanwege deze risico’s stelt AGV voorwaarden aan de vergunningen voor beschoeiingen en damwanden bij waterkeringen. AGV toetst de veiligheid van damwanden apart als niet-waterkerend object NWO als onderdeel van de veiligheidstoetsing van de dijken. Dit is een kostbare procedure. Ook dat is een reden om terughoudend om te gaan met het toestaan van damwanden in waterkeringen.
4.4.1 Beleidsregel 4.1: tijdelijke damwanden
Beleidsregel 4.1: plaatsen van tijdelijke damwanden in of nabij waterkeringen
De watervergunning of het maatwerkvoorschrift voor het plaatsen van tijdelijke damwanden binnen de kernzone en beschermingszone van waterkerende dijklichamen, half-verholen en binnen de kernzone van verholen waterkeringen en in beschermende gronden wordt alleen verleend als het verenigbaar is met:
waarbij rekening wordt gehouden met de volgende standaarden en maatstaven:
Oogmerken en specifieke zorgplicht
De oogmerken en specifieke zorgplicht voor waterkeringen richten zich op de stabiliteit en het functioneren van de waterkering. Het aanbrengen van damwanden kan risico’s meebrengen voor de stabiliteit van de waterkering. Hierbij spelen diverse mechanismen een rol:
De beleidsregels geven een uitleg aan de beoordelingsregels uit de keur. Deze beoordelingsregels staan in de oogmerken en de zorgplicht.
ad c: Het toepassen van onbeschadigde en deugdelijke damwandplanken is van belang om de waterkering niet te beschadigen bij het verwijderen van de damwand. Al eerder gebruikte damwandplanken met beschadigingen, kunnen ondergrondse lagen beschadigen doordat er grondmateriaal aan blijft hangen. Zo kan er onbedoeld water tussen verschillende bodemlagen gaan stromen. Dit vermindert de stabiliteit van de waterkering en kan zorgen voor ongewenste kwel of kortsluiting tussen watervoerende lagen.
4.4.2 Beleidsregel 4.2: beschoeiingen
Beleidsregel 4.2: plaatsen van een beschoeiing in en nabij waterkeringen
De watervergunning of het maatwerkvoorschrift voor het plaatsen van een beschoeiing binnen de kernzone en beschermingszone van waterkerende dijklichamen en half-verholen waterkeringen en de kernzone van verholen waterkeringen wordt alleen verleend als het verenigbaar is met:
waarbij rekening wordt gehouden met de volgende standaarden en maatstaven:
plaatsen van beschoeiing binnen het keurprofiel of - indien aanwezig - het profiel van vrije ruimte van waterkerende dijklichamen, is niet verenigbaar met de oogmerken en de specifieke zorgplichten, behalve wanneer er geen aanvaardbare alternatieve locatie voor de beschoeiing met bijbehorende verankering voorhanden is.
Oogmerken en specifieke zorgplicht
De oogmerken en specifieke zorgplicht voor waterkeringen richten zich op de stabiliteit en het functioneren van de waterkering. Het aanbrengen van beschoeiing kan risico’s meebrengen voor de stabiliteit van de waterkering. Hierbij spelen vooral de volgende mechanismen een rol:
De beleidsregels geven een uitleg aan de beoordelingsregels uit de keur. Deze beoordelingsregels staan in de oogmerken en de zorgplicht.
4.4.3 Beleidsregel 4.3: permanente damwanden
Beleidsregel 4.3: plaatsen van permanente damwanden in en nabij waterkeringen
De watervergunning of het maatwerkvoorschrift voor het plaatsen van permanente damwandplanken en damwanden ten behoeve van werken, niet zijnde een beschoeiing, binnen de kernzone en beschermingszone van waterkerende dijklichamen, verholen en half-verholen waterkeringen wordt alleen verleend als het verenigbaar is met:
waarbij rekening wordt gehouden met de volgende standaarden en maatstaven:
In afwijking van het gestelde onder c) is het plaatsen van de permanente damwand in de kernzone van een waterkerend dijklichaam wel verenigbaar met de oogmerken en speciefieke zorgplichten in het vlakke achterland achter de teen van de dijk, wanneer er sprake is van een zogenaamde vergrote kernzone.
Oogmerken en specifieke zorgplicht
De oogmerken en specifieke zorgplicht voor waterkeringen richten zich op de stabiliteit en het functioneren van de waterkering. Net als bij tijdelijke damwanden kunnen ook permanente damwanden risico’s met zich meebrengen voor de stabiliteit van de waterkering. Hierbij spelen diverse mechanismen een rol:
De beleidsregels geven een uitleg aan de beoordelingsregels uit de keur. Deze beoordelingsregels staan in de oogmerken en de zorgplicht.
ad b: Damwanden dicht bij een dijklichaam moeten horizontale gronddruk kunnen weerstaan bij verhoging en verbreding van de dijk wordt. De ankers die nodig zijn voor de damwand moeten op zodanige manier worden aangebracht dat ze het beheer en onderhoud van de waterkering niet belemmeren. Ondiepe ankers (met bijvoorbeeld ankerschotten) zijn niet wenselijk in een gebied waar de waterkering moet worden verhoogd, of waar bij een dijkreconstructie bijvoorbeeld een teensloot moet worden verlegd. Ankers die door een dijklichaam heen gaan zijn eveneens niet wenselijk, maar zijn niet altijd te voorkomen. In deze situatie wordt gelet op de mogelijkheid om bij onderhoud de beschoeiing van de teensloot of zelfs van de hoogwaterzijde aan te kunnen passen zonder dat er een probleem kan ontstaan met de ankers van een derde. In de vergunning zullen eisen worden gesteld aan de ankers, maar ook bijvoorbeeld de methode van aanbrengen en de locatie van de heistelling.
ad c: Permanente damwanden in de kernzone van waterkerende dijklichamen, verholen en half-verholen waterkeringen zijn niet verenigbaar met de oogmerken en specifieke zorgplichten. Permanente damwanden kunnen grote invloed hebben op de onderhoudbaarheid van de kernzone van de verholen waterkering. In de beschermingszone kunnen permanente damwanden wel worden toegepast, hiervoor is een vrijstelling in artikel 2.32 opgenomen in het Keurbesluit waterschap AGV. Ook bij half-verholen keringen worden geen permanente damwanden in de kernzone toegestaan, tenzij dit in de vorm van een oeverbeschoeiing is. Voor het toepassen van damwanden in de beschermingszone van een half-verholen kering blijft een vergunningaanvraag vereist in verband met onder andere risico’s voor de buitendijkse stabiliteit.
ad d: AGV staat permanente damwanden alleen toe in het vlakke achterland achter de teen van de dijk, waar sprake is van een zogenaamde vergrote kernzone. Van een vergrote kernzone is sprake als de kernzone verder in het achterland reikt dan de teen van de dijk. In het leggerprofiel is de vergrote kernzone te herkennen aan het vlakke deel van het profiel op maaiveldniveau, zoals in de leggertabel is af te lezen (maaiveldhoogte binnenteen).
4.4.4 Beleidsregel 4.4: trillingen bij aanleg damwanden en beschoeiingen
Beleidsregel 4.4: aanbrengen van damwanden en beschoeiingen
De watervergunning of het maatwerkvoorschrift voor het aanbrengen van damwanden en beschoeiingen door middel van een methode die trillingen voortbrengt (zoals het intrillen van een damwand) binnen de kernzone, beschermingszone van waterkerende dijklichamen, half-verholen en verholen keringen en waterkerende constructies wordt alleen verleend als het verenigbaar is met:
waarbij rekening wordt gehouden met de volgende standaard en maatstaf:
Oogmerken en specifieke zorgplicht
De oogmerken en specifieke zorgplicht voor waterkeringen richten zich op de stabiliteit en het functioneren van de waterkering. Veel damwanden en bepaalde typen beschoeiing worden aangebracht door deze de grond in te trillen. Dit brengt risico’s met zich mee voor de stabiliteit van de kering. Daarbij spelen verschillende mechanismen een rol:
Doorboring waterafsluitende lagen: Daarnaast is een risico van het heien van damwanden en beschoeiingen dat doorboring van waterdichte lagen kan plaatsvinden. Onder een afsluitende, slecht doorlatende laag kan een water over/onderdruk aanwezig zijn. Na perforatie van de afsluitende laag kan het water door de perforatie gaan stromen. Dit kan leiden tot andere waterspanningen in grondlagen, wat nadelig kan zijn voor de stabiliteit van de waterkering. Het ontstaan van een wel is daar een voorbeeld van.
De beleidsregels geven een uitleg aan de beoordelingsregels uit de keur. Deze beoordelingsregels staan in de oogmerken en de zorgplicht.
ad a: In de kruin mogen geen damwanden worden aangebracht, tenzij er een groot openbaar belang is. De reden dat dit in de kruin niet wenselijk is, is dat heien of andere methoden die trillingen veroorzaken, een risico vormen voor de stabiliteit van de waterkering. Daarnaast kunnen damwanden een belemmering vormen voor beheer en onderhoud. Bij het ophogen van een waterkering vormen ze een obstakel. Indien de werkzaamheden plaatsvinden in de kernzone is aangetoond dat de werkzaamheden niet buiten de kernzone kunnen plaatsvinden.
Dit gaat bij primaire keringen om een zone van maximaal 5 meter breed en bij secundaire en tertiaire/overige keringen maximaal 3 meter breed, tenzij in de legger anders is bepaald. Ook hier gelden de zones van 5 meter bij primaire keringen en 3 meter bij secundaire en tertiaire/overige keringen, tenzij in de legger anders is bepaald
5. Beleidsregels voor bodemonderzoek in en nabij waterkeringen
Er zijn verschillende typen bodemonderzoek:
Seismisch onderzoek: dit gebeurt om de structuur van dieper gelegen bodemlagen te onderzoeken, bijvoorbeeld in verband met olie- of aardgaswinning. Seismisch bodemonderzoek gebeurt meestal door een springlading op tientallen meters diepte tot ontploffing te brengen of door trillingen op te wekken met trillingsbronnen, zoals een “airgun” of vibratoren.
AGV toetst aan de oogmerken (art. 2.13 Keur) en de specifieke zorgplicht (art 2.14 Keur) – zie ook deel I van dit rapport. De beleidsregels vormen de standaarden en de maatstaven bij de toetsing, waar nodig.
Deze beleidsregels zijn van toepassing op vergunningaanvragen die betrekking hebben op de volgende verboden in de Keur van AGV:
Artikel 2.17: Beperkingengebiedactiviteiten in waterkerende dijklichamen.
Artikel 2.18: Beperkingengebiedactiviteiten in half-verholen waterkeringen.
Artikel 2.20: Beperkingengebiedactiviteiten in beschermende gronden.
In bepaalde gevallen geldt een vrijstelling van de vergunningplicht. In het Keurbesluit Vrijstellingen en nadere regels staat wanneer en onder welke voorwaarden dat het geval is voor bodemonderzoek in of nabij waterkeringen:
Paragraaf 2.3: Boringen, sonderingen en grondmechanisch onderzoek.
Andere beleidsregels die relevant zijn voor uitvoeren van bodemonderzoek in en nabij waterkeringen zijn:
Andere beleidsregels die relevant zijn voor bodemonderzoek zijn:
5.4 Beleidsregels voor uitvoeren van bodemonderzoek in en nabij waterkeringen
Doel van de Keurartikelen en beleidsregels voor uitvoeren van bodemonderzoek in en nabij waterkeringen
Met de keurartikelen en beleidsregels die betrekking hebben op het uitvoeren van bodemonderzoek in of nabij waterkeringen draagt AGV bij aan de bescherming van het land tegen overstromingen.
Het risico van bodemonderzoek is dat het de dijk beschadigt of de stabiliteit aantast. Vanwege deze risico’s stelt AGV voorwaarden aan de vergunningen voor bodemonderzoek in en nabij waterkeringen.
5.4.1 Beleidsregel 5.1: Boringen
De watervergunning of het maatwerkvoorschrift voor boringen wordt alleen verleend als het verenigbaar is met:
waarbij rekening wordt gehouden met de volgende standaard en maatstaf:
Oogmerken en specifieke zorgplicht
De oogmerken en specifieke zorgplicht voor waterkeringen richten zich op de stabiliteit en het functioneren van de waterkering. Boringen bij waterkeringen leveren risico’s op voor de stabiliteit van de kering. Hierbij spelen diverse mechanismen een rol:
Schade door ‘blow-out’: dit betekent dat vloeistof of gas vanuit een diepere grondlaag met kracht via het boorgat omhoog komt. Daardoor kunnen evenwichtsverstoringen in de grond ontstaan, waardoor schade aan waterkeringen kan optreden en slecht doorlatende grondlagen in de nabijheid van waterkeringen kunnen worden verstoord of vernield.
Doorboring waterafsluitende lagen: Doorboring van slecht doorlatende lagen in de ondergrond, met risico op kortsluiting: onder een afsluitende, slecht doorlatende laag kan een wateroverdruk aanwezig zijn. Dit kan permanent het geval zijn, bijvoorbeeld in droogmakerijpolders met een laag maaiveldniveau, waarvan er in het westen van het AGV gebied veel voorkomen. Dit kan ook tijdelijk het geval zijn bij een hoge waterstand tegen de dijk, die kortdurend is, zoals bijvoorbeeld bij de dijken langs het IJmeer en Markermeer. Na perforatie van de afsluitende laag kan het water door de perforatie gaan stromen. Als die grondwaterstroming zodanig sterk is dat hij zand- en gronddeeltjes meevoert, is er sprake van de vorming van zandmeevoerende wellen. Dit is een voor de waterkering gevaarlijk fenomeen, omdat in de ondergrond holle ruimte ontstaat. Dit ondermijnt de waterkering waardoor hij na verloop van tijd kan bezwijken.
De beleidsregels geven een uitleg aan de beoordelingsregels uit de keur. Deze beoordelingsregels staan in de oogmerken en de zorgplicht.
ad a: Een boring kan verschillende waterlagen in de bodem met elkaar in verbinding brengen; dit wordt hydraulische kortsluiting genoemd. Deze kortsluiting ontstaat als gevolg van het doorbreken van een water-afsluitende laag in de bodem. Door de verbinding van de verschillende watervoerende pakketten kunnen er afwijkende waterdrukken ontstaan, die nadelige gevolgen kunnen hebben voor de stabiliteit van de dijk.
5.4.2 Beleidsregel 5.2: seismisch onderzoek
Beleidsregel 5.2: seismisch onderzoek
De watervergunning of het maatwerkvoorschrift voor seismisch onderzoek wordt alleen verleend als het verenigbaar is met:
waarbij rekening wordt gehouden met de volgende standaarden en maatstaven:
het gebruik van explosieven en andere trillingsbronnen ten behoeve van seismisch onderzoek in de kernzone en binnen een afstand van 100 meter uit de teen van direct waterkerende dijklichamen of binnen 50 meter uit de teen van indirect waterkerende dijklichamen is niet verenigbaar met de oogmerken en specifieke zorgplichten.
Oogmerken en specifieke zorgplicht
De oogmerken en specifieke zorgplicht voor waterkeringen richten zich op de stabiliteit en het functioneren van de waterkering. Risico’s van seismisch bodemonderzoek voor de waterkering zitten vooral in het boren van gaten, het effect van trillingen, schokgolven en eventueel kratervorming. Hierbij kunnen de volgende mechanismen een rol spelen:
Verschuiving in de ondergrond: In gebieden die gevoelig zijn voor zettingsvloeiing (losgepakte zandlagen in de ondergrond) of in gebied met zeer slappe lagen (veenlagen met een dikte van meer dan 5 meter), is het risico relatief groot dat de ondergrond in beweging komt bij seismisch onderzoek, en de stabiliteit van de waterkering in gevaar brengt.
Beschadiging door krater: Kratervorming gaat gepaard met het ontstaan van een grote zone waarin de grond een plastische vervorming ondergaat. Een explosiekrater kan ook waterafsluitende grondlagen verstoren of doorbreken, met als mogelijk gevolg instabiliteit en het ontstaan van zandmeevoerende wellen.
De beleidsregels geven een uitleg aan de beoordelingsregels uit de keur. Deze beoordelingsregels staan in de oogmerken en de zorgplicht.
ad h: In de periode van 1 oktober tot 1 april is er een relatief grote kans op natte weersomstandigheden. Bij direct kerende waterkeringen zijn de risico’s als er iets mis gaat het grootst en bestaat er direct gevaar voor inundatie van polders. Bij indirecte waterkeringen, die onder normale omstandigheden geen water keren, is die dreiging veel minder. De periode van 1 oktober tot 1 april is de tijd, waarin de kans op extreme belasting van de kering het grootst is. Extreme belasting op de directe waterkeringen in het AGV-gebied zijn neerslag- en windbepaald. De kans op veel neerslag (met als gevolg een hoge belasting van de boezem en tussenboezem) en harde wind of storm is in de periode van 1 oktober tot 1 april groter dan in de zomerperiode.
6. Beleidsregels voor graven in of nabij waterkeringen
AGV toetst aan de oogmerken (art. 2.13 Keur) en de specifieke zorgplicht (art 2.14 Keur) – zie ook deel I van dit rapport. De beleidsregels vormen de standaarden en de maatstaven bij de toetsing, waar nodig.
Deze beleidsregels zijn van toepassing op vergunningaanvragen die betrekking hebben op de volgende verboden in de Keur van AGV:
Artikel 2.17: Beperkingengebiedactiviteiten in waterkerende dijklichamen.
Artikel 2.18: Beperkingengebiedactiviteiten in half-verholen waterkeringen.
Artikel 2.19: Beperkingengebiedactiviteiten in verholen waterkeringen.
Artikel 2.20: Beperkingengebiedactiviteiten in beschermende gronden.
In bepaalde gevallen geldt een vrijstelling van de vergunningplicht. In het Keurbesluit Vrijstellingen en nadere regels staat wanneer en onder welke voorwaarden dat het geval is voor het graven in of nabij waterkeringen:
Paragraaf 2.2: Kabels en leidingen.
6.4 Beleidsregels voor graven in of nabij waterkeringen
Doel van de Keurartikelen en beleidsregels voor graven in of nabij waterkeringen
Met de keurartikelen en beleidsregels die betrekking hebben op het graven in of nabij waterkeringen draagt AGV bij aan de bescherming van het land tegen dijkdoorbraken en overstromingen.
Risico’s van graven zijn dat ze een negatief effect op de stabiliteit van de waterkering kunnen hebben. Vanwege de risico’s stelt AGV voorwaarden aan de vergunningen voor graven in of nabij waterkeringen.
6.4.1 Beleidsregel 6.1: ontgravingen
Beleidsregel 6.1: ontgravingen
De watervergunning of het maatwerkvoorschrift voor een ontgraving in de kernzone en beschermingszones van waterkerende dijklichamen, half-verholen en verholen waterkeringen en in de beschermende gronden, waarbij extra maatregelen nodig zijn om de minimaal benodigde stabiliteit te garanderen wordt alleen verleend als het verenigbaar is met:
waarbij rekening wordt gehouden met de volgende standaarden en maatstaven:
Oogmerken en specifieke zorgplicht
De oogmerken en specifieke zorgplicht voor waterkeringen richten zich op de stabiliteit en het functioneren van de waterkering. Ontgravingen, bijvoorbeeld het graven van een sloot of het verlagen van het maaiveld, kunnen ernstige risico’s met zich meebrengen voor de stabiliteit van de waterkering. Hierbij spelen diverse mechanismen een rol:
Ook in de beschermingszone van (half-) verholen waterkeringen levert een (grote) permanente ontgraving risico’s op. Een verholen waterkering heeft als eigenschap dat deze dezelfde hoogte heeft als het omliggende maaiveld. Wanneer de grond in de beschermingszone (naast de kernzone of kruin) permanent wordt ontgraven, verdwijnt het karakter van de verholen waterkering en wordt het op die locatie een waterkerend dijklichaam. Dit kan (grote) invloed hebben op de omgeving, omdat de kering daarmee een andere classificatie krijgt en de legger moet worden aangepast. Als gevolg daarvan zijn andere (meer beperkende) regels van toepassing voor activiteiten in en rondom het waterkerend dijklichaam.
De beleidsregels geven een uitleg aan de beoordelingsregels uit de keur. Deze beoordelingsregels staan in de oogmerken en de zorgplicht.
ad a en b: Bij permanente ontgraving in de kernzone van een kering of in het profiel van vrije ruimte zijn soms extra maatregelen nodig om de minimaal benodigde stabiliteit te garanderen, zoals bij graafwerkzaamheden die invloed hebben op de waterkerende functie en stabiliteit van de kering. Dit mag alleen als de stabiliteit en standzekerheid van de waterkering gegarandeerd is, door het aanbrengen van waterkeringvervangende voorzieningen, zoals steunconstructies. De eventuele hulpconstructies voldoen aan de voorwaarden uit hoofdstuk 4 “Beleidsregels aanbrengen, hebben of verwijderen van beschoeiingen en damwanden bij waterkeringen”.
7. Beleidsregels voor drukvaten en explosiegevaar bij waterkeringen
7.2 Typen drukvaten en explosiegevaar
Drukvaten en vergelijkbare werken (zoals gastanks en olievaten) zijn vaten die een vloeistof of gas bevatten, al dan niet onder druk. Ten behoeve van de leesbaarheid gebruiken we hierna alleen het woord “drukvaten”. De regels gelden ook voor de vergelijkbare werken, zoals opslag van explosiegevaarlijke stoffen, waaronder vuurwerk.
AGV toetst aan de oogmerken (art. 2.13 Keur) en de specifieke zorgplicht (art 2.14 Keur) – zie ook deel I van dit rapport. De beleidsregels vormen de standaarden en de maatstaven bij de toetsing, waar nodig.
Deze beleidsregels zijn van toepassing op vergunningaanvragen die betrekking hebben op de volgende verboden in de Keur van AGV:
Artikel 2.17: Beperkingengebiedactiviteiten in waterkerende dijklichamen.
In bepaalde gevallen geldt een vrijstelling van de vergunningplicht. In het Keurbesluit Vrijstellingen en nadere regels staat wanneer en onder welke voorwaarden dat het geval is voor het hebben, plaatsen of vervangen van drukvaten in, op of nabij waterkeringen en wateren:
Paragraaf 2.13: Explosiegevaarlijke stoffen en installaties.
Andere beleidsregels die relevant zijn voor p laatsen, hebben of vervangen van drukvaten, explosiegevaarlijke stoffen, en installaties in, op of nabij waterkerende dijklichamen zijn:
Andere beleidsregels die relevant zijn voor het hebben, plaatsen of vervangen van drukvaten kunnen zijn:
7.4 Beleidsregels voor drukvaten en explosiegevaar bij waterkeringen
Doel van de Keurartikelen en beleidsregels voor p laatsen, hebben of vervangen van drukvaten, explosiegevaarlijke stoffen, en installaties in, op of nabij waterkerende dijklichamen
Met de keurartikelen en beleidsregels die betrekking hebben op drukvaten en explosiegevaarlijke stoffen of installaties in, op of nabij waterkerende dijklichamen, draagt AGV bij aan de bescherming tegen overstromingen en aan een goed functionerend watersysteem met goede waterkwaliteit.
Risico’s van drukvaten zijn dat ze kunnen gaan lekken en dat ze kunnen exploderen. Vanwege deze risico’s stelt AGV voorwaarden aan de vergunningen voor het plaatsen, hebben of vervangen van drukvaten en vergelijkbare werken in of nabij waterkerende dijklichamen.
7.4.1 Beleidsregel 7.1: ondergronds drukvat
Beleidsregel 7.1: ondergronds drukvat
De watervergunning of het maatwerkvoorschrift voor het plaatsen van een ondergronds drukvat in de beschermingszone of buitenbeschermingszone van waterkerende dijklichamen wordt alleen verleend als het verenigbaar is met:
waarbij rekening wordt gehouden met de volgende standaarden en maatstaven:
Oogmerken en specifieke zorgplicht
De oogmerken en specifieke zorgplicht voor waterkeringen richten zich op de stabiliteit en het functioneren van de waterkering. Ondergrondse opslag van drukvaten brengt grote risico’s met zich mee voor de stabilteit van de waterkering en de waterkwaliteit in de directe omgeving. Hierbij spelen diverse mechanismen een rol:
De beleidsregels geven een uitleg aan de beoordelingsregels uit de keur. Deze beoordelingsregels staan in de oogmerken en de zorgplicht.
7.4.2 Beleidsregel 7.2: bovengronds drukvat
Beleidsregel 7.2: bovengronds drukvat
De watervergunning of het maatwerkvoorschrift voor het plaatsen van een bovengronds drukvat in de kern- of beschermingszone van waterkerende dijklichamen wordt alleen verleend als het verenigbaar is met:
waarbij rekening wordt gehouden met de volgende standaarden en maatstaven:
Oogmerken en specifieke zorgplicht
De oogmerken en specifieke zorgplicht voor waterkeringen richten zich op de stabiliteit en het functioneren van de waterkering. De risico’s van een bovengronds drukvat voor een waterkering zijn vergelijkbaar met de risico’s van een ondergronds drukvat.
De beleidsregels geven een uitleg aan de beoordelingsregels uit de keur. Deze beoordelingsregels staan in de oogmerken en de zorgplicht.
ad a: Bij een bovengronds drukvat zijn beschermende voorzieningen nodig: zo moet het drukvat staan op een betonplaat met een dikte van minimaal 5 cm. Een stevige betonplaat onder het bovengrondse drukvat kan de schade aan de waterkering door een explosie sterk verminderen, doordat de explosie alleen ‘naar boven’ kan. Een betonplaat heeft nog een ander voordeel: als regenwater langs een drukvat omlaag stroomt kan geulvorming optreden in de bodem waar het vat op staat, met mogelijk erosie als gevolg. Een betonplaat onder het vat voorkomt dit. Het drukvat moet ook in een brandwerende lekbak staan (eventueel gecombineerd met de betonplaat) om een eventuele lekkage op te vangen.
7.4.3 Beleidsregel 7.3: explosiegevaarlijke stoffen of installaties
Beleidsregel 7.3: explosiegevaarlijke stoffen of installatie
De watervergunning of het maatwerkvoorschrift voor het hebben van explosiegevaarlijke stoffen of een explosiegevaarlijke installatie in de buitenbeschermingszone maar binnen een afstand van 100 meter van de grens van de kernzone van een waterkerend dijklichaam wordt alleen verleend als het verenigbaar is met:
waarbij rekening wordt gehouden met de volgende standaarden en maatstaven:
Uiteraard zijn explosiegevaarlijke stoffen in de buurt van een waterkering zeer onwenselijk, vanwege het risico op schade aan de kering. Binnen 100 meter vanaf de grens van de kernzone van de kering is dan ook een vergunning nodig.
8. Beleidsregels voor kabels en leidingen op of bij waterstaatswerken
AGV toetst aan de oogmerken (art. 2.13 en 2.26 Keur) en de specifieke zorgplicht (art 2.14 en 2.27 Keur) – zie ook deel I van dit rapport. De beleidsregels vormen de standaarden en de maatstaven bij de toetsing, waar nodig.
Deze beleidsregels zijn van toepassing op vergunningaanvragen die betrekking hebben op de volgende verboden in de Keur van AGV:
Artikel 2.17: Beperkingengebiedactiviteiten in waterkerende dijklichamen.
Artikel 2.18: Beperkingengebiedactiviteiten in half-verholen waterkeringen.
Artikel 2.19: Beperkingengebiedactiviteiten in verholen waterkeringen.
Artikel 2.20: Beperkingengebiedactiviteiten in beschermende gronden.
Artikel 2.31: Beperkingengebiedactiviteiten in oppervlaktewaterlichamen.
In bepaalde gevallen geldt een vrijstelling van de vergunningplicht. In het Keurbesluit Vrijstellingen en nadere regels staat wanneer en onder welke voorwaarden dat het geval is voor leggen van kabels en leidingen:
Paragraaf 2.2: Kabels en leidingen.
Paragraaf 2.5: ophogen en ontgraven van waterkeringen.
Andere beleidsregels die relevant zijn voor leggen van kabels en leidingen op of nabij waterstaatswerken zijn :
Andere beleidsregels die relevant zijn voor leggen van kabels en leidingen:
Hoofdstuk 6 De beleidsregels voor graven in of nabij waterkeringen.
8.4 Beleidsregels voor kabels en leidingen op of bij waterstaatswerken
Doel van de Keurartikelen en beleidsregels voor leggen van kabels en leidingen op of nabij waterstaatswerken
Met de keurartikelen en beleidsregels die betrekking hebben op het leggen van kabels en leidingen draagt AGV bij aan de bescherming van het land tegen overstromingen.
Risico’s van kabels en leidingen zijn dat ze een negatief effect op de stabiliteit van de waterkering kunnen hebben, zowel tijdens als na het aanleggen. Vanwege deze risico’s stelt AGV voorwaarden aan de vergunningen voor het leggen van kabels en leidingen in of nabij waterstaatswerken.
8.4.1 Beleidsregel 8.1: algemene voorwaarden kabels en leidingen
Beleidsregel 8.1: algemene voorwaarden voor het leggen van kabels en leidingen
De watervergunning of het maatwerkvoorschrift voor het leggen, hebben en vervangen van kabels en leidingen in de kernzone, beschermingszone en buitenbeschermingszone van waterkerende dijklichamen, half-verholen en verholen waterkeringen, en in beschermende gronden wordt alleen verleend als het verenigbaar is met:
waarbij rekening wordt gehouden met de volgende standaarden en maatstaven:
Oogmerken en specifieke zorgplicht
De oogmerken en specifieke zorgplicht voor waterkeringen richten zich op de stabiliteit en het functioneren van de waterkering. Kabels en leidingen brengen risico’s met zich mee voor de stabiliteit van de kering. Daarbij spelen diverse mechanismen een rol:
De beleidsregels geven een uitleg aan de beoordelingsregels uit de keur. Deze beoordelingsregels staan in de oogmerken en de zorgplicht.
ad b: Kabels en leidingen in de kernzone en beschermingszone van waterkerende dijklichamen mogen met de onderkant niet dieper liggen dan strikt noodzakelijk. Het kan gebeuren dat water uit de ondergrond omhoog komt via deze doorsnijding en langs de kabels of leidingen gaat stromen, waarbij ook zand kan worden meegevoerd. Ook de sleuven die nodig zijn voor de aanleg van kabels en leidingen kunnen de stabiliteit van de waterkering negatief beïnvloeden.
8.4.2 Beleidsregel 8.2: huisaansluitingen
Beleidsregel 8.2: huisaansluitingen
De watervergunning of het maatwerkvoorschrift voor het leggen en hebben van huisaansluitingen in de kernzone of beschermingszone van waterkerende dijklichamen, half-verholen en verholen waterkeringen of in beschermende gronden wordt alleen verleend als het verenigbaar is met:
waarbij rekening wordt gehouden met de volgende standaarden en maatstaven:
Oogmerken en specifieke zorgplicht
De oogmerken en specifieke zorgplicht voor waterkeringen richten zich op de stabiliteit en het functioneren van de waterkering. Een huisaansluiting is een aftakking van een distributieleiding. Hiervoor gelden dezelfde risico’s als beschreven bij ‘kabels en leidingen’, 8.1.
De beleidsregels geven een uitleg aan de beoordelingsregels uit de keur. Deze beoordelingsregels staan in de oogmerken en de zorgplicht.
ad c: Wanneer het aanleggen van een huisaansluiting in een open ontgraving niet mogelijk is, kan onder voorwaarden andere methoden worden toegestaan, mits de stabiliteit van de waterkering tijdens en na de werkzaamheden is gewaarborgd. Bij het boren of persen van een kabel of leiding ontstaat het risico dat de boring of persing stuit op puin of bijvoorbeeld een oude fundering in de ondergrond. Op dat moment is een holle ruimte ontstaan in de kering waar geen kabel of leiding in zit, dit is niet wenselijk. Het leggen van kabels en leidingen in een open ontgraving geldt daarom als standaard, omdat het aanleggen gecontroleerd kan worden.
8.4.3 Beleidsregel 8.3: kabels en leidingen in (half)verholen keringen
Beleidsregel 8.3: kabels en leidingen in de lengterichting in een verholen en half- verholen kering
De watervergunning of het maatwerkvoorschrift voor het leggen en hebben van doorgaande kabels en leidingen in de lengterichting in de kernzone en beschermingszone van verholen en half-verholen waterkeringen wordt alleen verleend als het verenigbaar is met:
waarbij rekening wordt gehouden met de volgende standaarden en maatstaven:
Oogmerken en specifieke zorgplicht
De oogmerken en specifieke zorgplicht voor waterkeringen richten zich op de stabiliteit en het functioneren van de waterkering.
De beleidsregels geven een uitleg aan de beoordelingsregels uit de keur. Deze beoordelingsregels staan in de oogmerken en de zorgplicht.
ad b: Indien er binnen vijf jaar na het behandelen van de aanvraag werkzaamheden zijn gepland aan de kering, wordt dit in de vergunning opgenomen overeenkomstig de ’Nadeelcompensatieregeling verleggen kabels en leidingen in en buiten rijkswaterstaatswerken en spoorweg-werken 1999 (NKL, 1999)’. In dat geval wordt de vergunning voor de kabels en leidingen ingetrokken zonder dat vergoeding van de schade wordt verleend.
8.4.4 Beleidsregel 8.4: kabels en leidingen in waterkeringen
Beleidsregel 8.4: kabels en leidingen in de lengterichting in een waterkerend dijklichaam en in beschermende gronden
De watervergunning of het maatwerkvoorschrift voor aanleg en hebben van een kabel of leiding in de kernzone, beschermingszone of buitenbeschermingszone van waterkerende dijklichamen en in beschermende gronden wordt alleen verleend als het verenigbaar is met:
waarbij rekening wordt gehouden met de volgende standaarden en maatstaven:
de kabel ligt op een afstand minder dan 4x het hoogteverschil tussen het maatgevend hoog water (waterpeil) aan de buitenzijde van de dijk en het laagste waterpeil aan de binnenzijde van de dijk, gemeten vanuit de teen van het waterkerend dijklichaam. Dit is niet van toepassing als sprake is van een leveringsplicht voor kabel- en leidingbedrijven en er geen aanvaardbare alternatieve locaties zijn.
Oogmerken en specifieke zorgplicht
De oogmerken en specifieke zorgplicht voor waterkeringen richten zich op de stabiliteit en het functioneren van de waterkering. Kabels en leidingen brengen risico’s met zich mee voor de stabiliteit van de kering (zie 8.1).
De beleidsregels geven een uitleg aan de beoordelingsregels uit de keur. Deze beoordelingsregels staan in de oogmerken en de zorgplicht.
ad b en c: Het aanleggen van kabels en leidingen in het keurprofiel mag alleen door middel van een open ontgraving, dat wil zeggen: niet met ondergrondse boringen of persingen. De reden hiervoor is dat veel waterkeringen in het AGV-gebied liggen op een slappe en samendrukbare ondergrond en periodiek opgehoogd moeten worden. In het verleden werden hiervoor allerlei materialen gebruikt, veelal afkomstig van sloopwerken. Er zit dan ook veel puin in de waterkeringen. Bij uitvoering van een boring of persing in de dijk is de kans op mislukken daardoor groot. Als er meerdere pogingen nodig zijn, ontstaan gaten en holle ruimtes in de ondergrond. Dit kan verzakkingen veroorzaken. Bij aanwezigheid van puin kan bij een boring of persing ook schade aan de leiding ontstaan, hetgeen met name bij vloeistofleidingen later problemen kan opleveren. Een open ontgraving geeft de mogelijkheid het aanwezige puin en andere obstakels te verwijderen en het is zichtbaar wat er tijdens de ontgraving en aanleg gebeurt. Aanvulling van het gat kan gecontroleerd plaatsvinden, zodat de kans op holle ruimtes nihil is.
ad e: De teen is het belangrijkste deel van de dijk als het gaat om stabiliteit en de risico’s zijn groot als er iets mis gaat. Binnen een zone langs de dijk is het aanleggen van leidingen of kabels dan ook ongewenst. Voor leidingen heet dit de veiligheidszone, die is vastgelegd in de NEN-normen voor leidingen (thans NEN 3650 en 3651). De breedte van de veiligheidszone bedraagt 4 keer het verschil in kerende hoogte van de dijk (verschil tussen maatgevend hoog water aan de buitendijkse zijde en het laagste polderpeil aan de binnendijkse zijde) én een stuk extra. Het stuk extra heet de verstoringszone. De breedte van de verstoringszone hangt af van de diameter van de leiding, het materiaal van de leiding, het medium dat door de leiding stroomt en de druk in de leiding. Hoe groter de verstoringszone, hoe verder van een leiding het effect nog merkbaar is bij een breuk. Ofwel: hoe groter het verwachte effect bij een leidingbreuk, des te verder moet de leiding van de dijk liggen. In ieder geval op een afstand van minstens 4 keer het verschil in kerende hoogte van de dijk. Een kabel veroorzaakt bij een breuk geen krater, en dus is er geen verstoringszone, en houdt AGV 4x het verschil in kerende hoogte van de dijk aan als zone. Een uitzondering geldt als er sprake is van een leveringsplicht voor kabel- en leidingbedrijven en er geen aanvaardbaar alternatief tracé voorhanden is.
ad f: Indien er binnen vijf jaar na het behandelen van de aanvraag werkzaamheden zijn gepland aan de kering, wordt dit in de vergunning opgenomen overeenkomstig de ’Nadeelcompensatieregeling verleggen kabels en leidingen in en buiten rijkswaterstaatswerken en spoorweg-werken 1999 (NKL, 1999)’. In dat geval wordt de vergunning voor de kabels en leidingen ingetrokken zonder dat vergoeding van de schade wordt verleend.
8.4.5 Beleidsregel 8.5: kabels of leidingen dwars op de waterkering
Beleidsregel 8.5: kabels of leidingen dwars op de waterkering
De watervergunning of het maatwerkvoorschrift voor het leggen en hebben van kabels of leidingen die waterkerende dijklichamen, half-verholen of verholen waterkeringen kruisen wordt alleen verleend als het verenigbaar is met:
waarbij rekening wordt gehouden met de volgende standaarden en maatstaven:
Oogmerken en specifieke zorgplicht
De oogmerken en specifieke zorgplicht voor waterkeringen richten zich op de stabiliteit en het functioneren van de waterkering. Kabels en leidingen brengen risico’s met zich mee voor de stabiliteit van de kering (zie 8.1).
De beleidsregels geven een uitleg aan de beoordelingsregels uit de keur. Deze beoordelingsregels staan in de oogmerken en de zorgplicht.
ad b en c: De essentie van deze beleidsregel is om de kering zo min mogelijk te verstoren, door verschillende kabels en leidingen zoveel mogelijk op één plaats de dijk te laten kruisen en bij voorkeur haaks op de richting van de dijk, zodat de kruislengte zo kort mogelijk is. Een aandachtpunt hierbij is dat bundels van meer dan twee kabels of leidingen niet wenselijk zijn, omdat tussen de kabels en leidingen holle ruimtes kunnen ontstaan. Hierin kan water gaan stromen dat grondmateriaal met zich meeneemt, hetgeen de stabiliteit van de dijk kan ondermijnen. Kabels en leidingen moeten zodanig worden gelegd, dat de grond rondom elke individuele kabel of leiding goed verdicht kan worden, zodat er geen holle ruimtes in de dijk ontstaan.
8.4.6 Beleidsregel 8.6: gestuurde boring
Beleidsregel 8.6: leiding of mantelbuis onder een waterkering door middel van een gestuurde boring
De watervergunning of het maatwerkvoorschrift voor het aanbrengen van een leiding of mantelbuis onder waterkerende dijklichamen en half-verholen keringen door middel van een gestuurde boring wordt alleen verleend als het verenigbaar is met:
waarbij rekening wordt gehouden met de volgende standaarden en maatstaven:
De leiding of mantelbuis ligt ter plaatse van de kernzone tenminste 10 meter onder de kruin of wanneer het vaste (pleistocene) zand ondiep onder het maaiveldoppervlak ligt, ligt de bovenkant van de leiding of mantelbuis ter plaatse van de kernzone tenminste 2 meter beneden de bovenkant van het vaste (pleistocene) zand; en
Oogmerken en specifieke zorgplicht
De oogmerken en specifieke zorgplicht voor waterkeringen richten zich op de stabiliteit en het functioneren van de waterkering. Een gestuurde boring gebeurt meestal bij het aanleggen van een leiding diep onder de grond. Dit brengt risico’s met zich mee voor de waterkering (zie 8.1).
De beleidsregels geven een uitleg aan de beoordelingsregels uit de keur. Deze beoordelingsregels staan in de oogmerken en de zorgplicht.
Door gebruikmaking van bijvoorbeeld de HDD-techniek kan de leiding zodanig worden aangelegd, dat deze in de pleistocene zandlaag komt te liggen. Hiermee wordt gewaarborgd dat de leiding geen invloed ondervindt van zetting en de kans op een leidingbreuk wordt beperkt. Bovendien is er in deze laag geen risico op verweking bij een eventuele leidingbreuk, als gevolg waarvan de kering instabiel kan worden.
ad c: De leiding of buis moet minstens 10 meter onder de kruin liggen. Dit is om te voorkomen dat de buis beschadigd raakt bij werkzaamheden, zoals het plaatsen van damwanden of beschoeiingen. Die gaan in de meeste gevallen niet dieper dan 10 meter de grond in, en de buis ligt op 10 meter onder de kruin diep genoeg. Daarnaast moet de buis in de stevige pleistocene zandlaag liggen, die meestal ook rond een meter of 10 diep in de ondergrond ligt. Deze laag zakt niet, in tegenstelling tot lagen die daarboven liggen. Als de leiding of buis zich in een zakkende laag zou bevinden zou hij beschadigd kunnen raken.
ad e: Het in- en uittredepunt van de boring moet tenminste buiten de NEN-veiligheidszone van de waterkering liggen (zie ook beleidsregel 8.4), omdat de boorwerkzaamheden anders te dicht bij de teen van de dijk plaatsvinden, hetgeen de stabiliteit van de dijk in gevaar kan brengen en waardoor de kans op piping toeneemt. Als een lekkage optreedt, wordt de grond nat en kan er een soort ‘drijfzandeffect’ optreden. Als dit gebeurt binnen de veiligheidszone van de dijk kan dit de stabiliteit van de dijk ondermijnen.
8.4.7 Beleidsregel 8.7: kabels en leidingen onder de waterbodem
Beleidsregel 8.7: kabels en leidingen onder de waterbodem door middel van open ontgraving
De watervergunning of het maatwerkvoorschrift voor het leggen van kabels en leidingen voor nutsvoorzieningen door middel van open ontgraving (gebaggerde sleuf) onder de primaire watergang wordt alleen verleend als het verenigbaar is met:
waarbij rekening wordt gehouden met de volgende standaarden en maatstaven:
Oogmerken en specifieke zorgplicht
De oogmerken en specifieke zorgplicht voor oppervlaktewateren richten zich op het functioneren van het watersysteem. Kabels en leidingen onder de waterbodem met een open ontgraving brengen de volgende risico’s met zich mee voor het watersysteem:
De beleidsregels geven een uitleg aan de beoordelingsregels uit de keur. Deze beoordelingsregels staan in de oogmerken en de zorgplicht.
9. Beleidsregels voor bodemenergiesystemen bij waterkeringen
AGV toetst aan de oogmerken (art. 2.13 Keur) en de specifieke zorgplicht (art 2.14 Keur) – zie ook deel I van dit rapport. De beleidsregels vormen de standaarden en de maatstaven bij de toetsing, waar nodig.
Deze beleidsregels zijn van toepassing op vergunningaanvragen die betrekking hebben op de volgende verboden in de Keur van AGV:
Artikel 2.17: Beperkingengebiedactiviteiten in waterkerende dijklichamen.
Artikel 2.18: Beperkingengebiedactiviteiten in half-verholen waterkeringen.
Artikel 2.19: Beperkingengebiedactiviteiten in verholen waterkeringen.
Artikel 2.20: Beperkingengebiedactiviteiten in beschermende gronden.
Andere beleidsregels die relevant zijn voor aanbrengen, hebben of verwijderen van bodemenergiesystemen bij waterkeringen zijn :
Andere beleidsregels die relevant kunnen zijn voor bodemenergiesystemen bij waterkeringen zijn:
9.4 Beleidsregels voor bodemenergiesystemen bij waterkeringen
Doel van de Keurartikelen en beleidsregels voor aanbrengen, hebben of verwijderen van bodemenergiesystemen bij waterkeringen
Met de keurartikelen en beleidsregels voor bodemenergiesystemen, draagt AGV bij aan de bescherming van het land tegen dijkdoorbraken en overstromingen. Het risico van het aanleggen van bodemenergiesystemen is dat zij schade veroorzaken aan waterkeringen en dat ze het beheer en onderhoud belemmeren.
9.4.1 Beleidsregel 9.1: algemene voorwaarden bodemenergiesystemen
Beleidsregel 9.1: algemene voorwaarden voor het aanbrengen en hebben van bodemenergiesystemen bij waterkeringen
De watervergunning of het maatwerkvoorschrift voor het aanbrengen en hebben van bodemenergiesystemen in de beschermingszone of buitenbeschermingszone van waterkerende dijklichamen, half-verholen en verholen waterkeringen of in beschermende gronden wordt alleen verleend als het verenigbaar is met:
waarbij rekening wordt gehouden met de volgende standaarden en maatstaven:
Oogmerken en specifieke zorgplicht
De oogmerken en specifieke zorgplicht voor waterkeringen richten zich op de stabiliteit en het functioneren van de waterkering. Bodemenergiesystemen brengen risico’s met zich mee voor de waterkering. Hierbij spelen diverse mechanismen een rol:
De beleidsregels geven een uitleg aan de beoordelingsregels uit de keur. Deze beoordelingsregels staan in de oogmerken en de zorgplicht.
ad b: Het plaatsen van het bodemenergiesysteem op een zo groot mogelijk afstand van de kernzone beperkt het risico voor de stabiliteit voor de waterkering en maakt het effect op het beheer en onderhoud van de waterkering zo klein mogelijk. Bij open systemen moet de afstand tot de kernzone van de waterkering ten minste 10 meter zijn.
10. Beleidsregels voor werken in/bij wateren en vervanging (woon)schepen
AGV toetst aan de oogmerken (art. 2.26 Keur) en de specifieke zorgplicht (art 2.27 Keur) – zie ook deel I van dit rapport. De beleidsregels vormen de standaarden en de maatstaven bij de toetsing, waar nodig.
Deze beleidsregels zijn van toepassing op vergunningaanvragen die betrekking hebben op de volgende verboden in de Keur van AGV:
Artikel 2.31: Beperkingengebiedactiviteiten in en nabij oppervlaktewaterlichamen.
In bepaalde gevallen is er geen vergunning nodig. In het Keurbesluit Vrijstellingen staat wanneer en onder welke voorwaarden dat het geval is voor werken in en nabij oppervlaktewaterlichamen:
Paragraaf 2.4: Steigers, afmeerpalen en ligplaats nemen.
Paragraaf 2.9: Dammen en bruggen.
Paragraaf 2.16: Overige activiteiten in beperkingengebieden van oppervlaktewateren.
Andere beleidsregels die relevant zijn voor werken in of nabij wateren en vervanging (woon)schepen zijn:
Andere beleidsregels die relevant zijn voor werken in en nabij wateren zijn:
10.3 Typen werken in en nabij oppervlaktewaterlichamen
‘Werken’ is een algemene term voor bouwkundige constructies. Werken in en nabij oppervlaktewaterlichamen zijn bijvoorbeeld:
Deze beleidsregels gelden niet voor stuwen, inlaten en kleine bemalingsinstallaties. De voorwaarden daarvoor staan in de beleidsregels voor peilafwijkingen.
Voor het vervangen van (woon)schepen in hoogwaterbemalingsgebied geldt een specifieke beleidsregel.
Werken kunnen zowel in het water staan, als ‘nabij’ het water. Dit betekent: het gebied onder de waterbodem, boven het water en de beschermingszone van oppervlaktewaterlichamen.
10.4 Beleidsregels voor werken in of bij wateren en vervanging (woon)schepen
Doel van de Keurartikelen en beleidsregels voor werken in of nabij wateren en vervanging (woon)schepen
Met de keurartikelen en beleidsregels over werken in of nabij oppervlaktewaterlichamen draagt AGV bij aan:
Risico’s van (kunst- of bouw)werken in oppervlaktewaterlichamen zijn dat ze een belemmering vormen voor de water aan- en afvoer, het vaarverkeer en voor het onderhoud en dat ze schade kunnen veroorzaken aan de ecologische kwaliteit van het watersysteem. Vanwege deze risico’s stelt AGV voorwaarden aan de vergunningen voor het aanleggen, wijzigen of verwijderen van werken in en nabij oppervlaktewaterlichamen.
10.4.1 Beleidsregel 10.1: algemene voorwaarden werken in/bij oppervlaktewater
Beleidsregel 10.1: algemene voorwaarden voor werken in, nabij of boven oppervlaktewaterlichamen
De watervergunning of het maatwerkvoorschrift voor de aanleg, vervanging of verwijdering van werken in, nabij of boven oppervlaktewaterlichamen wordt alleen verleend als het verenigbaar is met:
waarbij rekening wordt gehouden met de volgende standaarden en maatstaven:
In afwijking van onderdeel b) is de aanleg van afmeerpalen en steigers (met grotere afmetingen als bedoeld in het Keurbesluit) binnen het leggerprofiel niet verenigbaar met de oogmerken en specifieke zorgplichten, in de gebieden als aangegeven op de verhangkaart, waar het verhang groter is dan 1 cm/km; en
Oogmerken en specifieke zorgplicht
De oogmerken en specifieke zorgplicht voor oppervlaktewateren richten zich op het functioneren van het watersysteem. Werken (waaronder kunst- of bouwwerken) brengen risico’s met zich mee voor het functioneren van het watersysteem. Daarbij spelen de volgende mechanismen een rol:
Belemmering van de afvoer van water : het water in de primaire wateren moet vrijelijk kunnen stromen van en naar het gemaal of naar zee. Als er een (bouw)werk ergens in de route staat, kan dit het water ‘tegenhouden’, waardoor stuwing optreedt. Ook kan het bouwwerk het effect hebben van een vernauwing of flessenhals. Er ontstaat een peilverschil bovenstrooms en benedenstrooms van het bouwwerk. In het achterliggende gebied kan het waterpeil zoveel stijgen dat wateroverlast ontstaat.
Invloed op de ecologische kwaliteit : een werk heeft negatieve invloed op de ecologische kwaliteit als het een obstakel vormt voor vissen of andere dieren. Ook kan een werk de lengte van de oever verkleinen, terwijl juist in de oever - op de grens van land en water - de ecologische waarde van het watersysteem het hoogst is. Ook de vorm van de oever is bepalend voor de ecologische waarde. De ecologische kwaliteit van het water en de oever kan ook verminderen door een teveel aan schaduw door de aanleg van werken boven het water.
Indien het geplande werk binnen de kernzone of beschermingszone van waterkerende dijklichamen, verholen waterkeringen en beschermende gronden ligt dan gelden ook de voorwaarden uit de beleidsregel ”werken in en nabij waterkeringen”.
De beleidsregels geven een uitleg aan de beoordelingsregels uit de keur. Deze beoordelingsregels staan in de oogmerken en de zorgplicht.
ad b: In primaire wateren geldt een andere voorwaarde: het verhang mag niet groter worden dan 1 cm/km. Het verhang geeft aan hoeveel centimeter peilverschil er is per kilometer watergang. Via primaire wateren stroomt het water van en naar de polder- en boezemgemalen. Door gemalen in werking te zetten daalt de waterspiegel bij het gemaal en stroomt het water richting het gemaal. Door peilverschil (het verhang) gaat water stromen. Als er ergens onderweg een werk staat, kan dat het effect hebben van een vernauwing of flessenhals. Het water stijgt bovenstrooms van de vernauwing, tot het er door kan stromen. Het verhang neemt toe en er ontstaat een hogere waterstand in het achterliggende gebied, waardoor daar wateroverlast kan ontstaan. De mate waarin het verhang toeneemt is een maat om te bepalen of de peilstijging door het werk acceptabel is. De grens van 1 cm/km is gebaseerd op uitgangspunten die AGV hanteert voor het ontwerp van de primaire wateren.
ad c: De doorstroming in de aangegeven gebieden is onvoldoende voor het goed functioneren van het watersysteem. Toch wordt ook het belang gezien van het medegebruik van het water door aanwonenden. Daarom bestaat er op grond van het Keurbesluit een beperkte mogelijkheid om een steiger aan te leggen. Grotere steigers in deze gebieden zijn onwenselijk
ad d: AGV voert het onderhoud aan oppervlaktewaterlichamen vaak uit vanaf een boot. Als dat het geval is stelt dat eisen aan werken. Zo moet het water goed bevaarbaar blijven, dus voldoende breed en diep zijn. Ook is het belangrijk het water niet te veel ‘op te knippen’ in kleine stukken waar een boot niet langs kan, omdat dit betekent dat de boot vaker uit het water moet worden getild. Een minimale lengte van 250 meter vindt AGV nog acceptabel. Als een werk leidt tot ‘opknippen’ betekent dat ook dat de aanvrager er voor moet zorgen dat de onderhoudsboot in het ‘losgeknipte’ deel te water kan, via een laad- en losplaats. Maar ook als het onderhoud vanaf de kant wordt uitgevoerd moet dat mogelijk blijven.
ad f: Een werk mag de ecologische kwaliteit niet te veel beïnvloeden: het mag bijvoorbeeld geen obstakel vormen voor vissen of andere dieren. In groene oeverzones is compensatie verplicht. Daarbij is het vooral belangrijk dat de totale oeverlengte in het betreffende water niet kleiner wordt, omdat juist in de oever - op de grens van land en water - de ecologische waarde van het watersysteem het hoogst is. Ook de vorm van de oever is bepalend voor de ecologische waarde en deze moet dus vergelijkbaar zijn met de oorspronkelijke vorm. Bij werken in de beschermingszone (groene oevers) kan daarnaast de ecologische waarde van de landstrook meegenomen worden bij de compensatie. AGV bepaalt de voorschriften bij de vergunning op basis van de aanwezige ecologische waarde.
ad i: Het werk mag geen hinder opleveren voor het vaarverkeer. In wateren met een vaarwegfunctie gelden daarvoor specifieke eisen, namelijk: voldoen aan de geldende doorvaarthoogten en de vastgestelde vaarwegdiepten. Ook gelden er specifieke eisen voor de plaatsing ten opzichte van een bocht in het vaarwater. Boten hebben relatief veel ruimte nodig om een bocht te kunnen nemen. Deze benodigde ruimte heet de ‘bochtverbreding’. De bochtverbreding is te berekenen op basis van de kromming van de bocht (Richtlijnen Vaarwegen, 2005). Een werk moet in ieder geval op een afstand van 75 meter van de bocht komen en buiten de bochtverbreding blijven om het vaarverkeer niet te hinderen.
ad j: Nieuwe werken of uitbreiding van werken in het water in het hoogwaterbemalingsgebied van Amsterdam zijn niet verenigbaar met de oogmerken en specifieke zorgplichten. De reden is dat AGV dit deel van het watersysteem bij veel neerslag snel moet kunnen afvoeren via gemaal Zeeburg, om te voorkomen dat Amsterdam en het Amstelland onder water lopen. Het aanleggen van werken in dit deel van het watersysteem levert weerstand op en vertraagt het tempo van afvoeren.
10.4.2 Beleidsregel 10.2: (bouw)werken onder water
Beleidsregel 10.2: (bouw)werken onder water
De watervergunning of het maatwerkvoorschrift voor de aanleg, wijzigen, vervangen of verwijderen van (bouw)werken onder oppervlaktewaterlichamen wordt alleen verleend als het verenigbaar is met:
waarbij rekening wordt gehouden met de volgende standaarden en maatstaven:
Oogmerken en specifieke zorgplicht
De oogmerken en specifieke zorgplicht voor oppervlaktewateren richten zich op het functioneren van het watersysteem. (Bouw)werken onder water zijn bijvoorbeeld parkeergarages. Risico’s van ondergrondse bouwwerken zijn
De beleidsregels geven een uitleg aan de beoordelingsregels uit de keur. Deze beoordelingsregels staan in de oogmerken en de zorgplicht.
10.4.3 Beleidsregel 10.3: duikers in primaire wateren
Beleidsregel 10.3: duikers in primaire wateren
De watervergunning of het maatwerkvoorschrift voor de aanleg van duikers in primaire wateren wordt alleen verleend als het verenigbaar is met:
waarbij rekening wordt gehouden met de volgende standaarden en maatstaven:
Oogmerken en specifieke zorgplicht
De oogmerken en specifieke zorgplicht voor oppervlaktewateren richten zich op het functioneren van het watersysteem. Een duiker is een ronde of vierkante buis waar water doorheen kan stromen, bijvoorbeeld onder een weg door.
De beleidsregels geven een uitleg aan de beoordelingsregels uit de keur. Deze beoordelingsregels staan in de oogmerken en de zorgplicht.
ad b: De buis mag niet helemaal onder de waterspiegel liggen, maar moet minstens 20 cm boven het hoogste waterpeil uitsteken. Daardoor kan er licht doordringen in de buis, hetgeen belangrijk is voor de ecologische kwaliteit van de watergang. Bovendien kan er dan drijvend materiaal door de buis heen, waardoor er minder snel verstopping optreedt, en is inspectie van de buis makkelijker omdat de buis beter zichtbaar is.
10.4.4 Beleidsregel 10.4: vervangen (woon)schip Amsterdam
Beleidsregel 10.4: vervangen (woon)schip en bijbehorende steigers en afmeerpalen in hoogwaterbemalingsgebied te Amsterdam
De watervergunning of het maatwerkvoorschrift voor het vervangen van een (woon)schip en bijbehorende steiger en afmeerpalen in het hoogwaterbemalingsgebied te Amsterdam wordt alleen verleend als het verenigbaar is met:
waarbij rekening wordt gehouden met de volgende standaarden en maatstaven:
Oogmerken en specifieke zorgplicht
De oogmerken en specifieke zorgplicht voor oppervlaktewateren richten zich op het functioneren van het watersysteem. De afgemeerde (woon)schepen in het hoogwaterbemalingsgebied vormen een risico voor het watersysteem:
Belemmering afvoer water: De wateren in het hoogwaterbemalingsgebied te Amsterdam hebben een zeer belangrijke afvoerfunctie in tijden van hevige en/of langdurige neerslag. Op dat moment moet AGV zoveel mogelijk water in zo kort mogelijke tijd kunnen wegmalen richting het IJmeer, via Amsterdam en gemaal Zeeburg, uit de achterliggende Amstelland-boezem.
Het hoogwaterbemalingsgebied in Amsterdam omvat De Nieuwe Vaart (met uitzondering van het deel tussen de Kattenburgerbrug tot aan de westelijke oever van het Entrepotdok/Wittenburgervaart), het Lozingskanaal, de Onbekende Gracht, de Nieuwe Keizers-, Prinsen-, Heren en Achtergracht, Entrepotdok, de Plantage Muidergracht, de doorgang tussen Entrepotdok en Nieuwe Vaart, en de Singelgracht voor zover gelegen tussen Amstel en Lozingskanaal in Amsterdam.
De beleidsregels geven een uitleg aan de beoordelingsregels uit de keur. Deze beoordelingsregels staan in de oogmerken en de zorgplicht.
ad b: Bij het vervangen van (woon)schepen kunnen er mogelijkheden zijn om de afmetingen van het (woon)schip te vergroten zonder dat dit de waterweerstand vergroot. Onderhouds- en beheersmaatregelen (bijv. frequenter verwijderen van aangroei) gelden niet als criterium om te beoordelen of de stromingsweerstand niet wordt vergroot ten opzichte van de oude situatie.
10.4.5 Beleidsregel 10.5: tijdelijke werken, drijvende inrichtingen en voorwerpen
Beleidsregel 10.5: plaatsen/afmeren en verwijderen van tijdelijke werken, drijvende inrichtingen en voorwerpen in het wateren
De watervergunning of het maatwerkvoorschrift voor het plaatsen en verwijderen van tijdelijke werken en het tijdelijk afmeren van drijvende inrichtingen en drijvende voorwerpen in de oppervlaktewaterlichamen wordt alleen verleend als het verenigbaar is met:
waarbij rekening wordt gehouden met de volgende standaarden en maatstaven:
Verlenging van de vergunning is mogelijk, voor zover de verlenging geen bezwaar op levert voor het functioneren van het watersysteem. Toetsing vindt plaats aan de hand van de risico acceptatiecriteria van waterschap AGV (in het Strategisch Assetmanagement Plan) of de toename van het risico acceptabel is. Bij twijfel wordt een beheerderoordeel gevraagd. Dit wordt in een vergunningvoorschrift vastgelegd. Verlenging vindt plaats binnen de verleende vergunning.
Oogmerken en specifieke zorgplicht
De oogmerken en specifieke zorgplicht voor oppervlaktewateren richten zich op het functioneren van het watersysteem. Tijdelijke werken kunnen – net als permanente werken - een negatief effect hebben op het watersysteem (zie toelichting bij 10.1). Soms is echter een tijdelijk werk in het water nodig voor werkzaamheden, zoals bijvoorbeeld herstel van kademuren, waar geen aanvaardbare alternatieven voorhanden voor zijn.
De beleidsregels geven een uitleg aan de beoordelingsregels uit de keur. Deze beoordelingsregels staan in de oogmerken en de zorgplicht.
10.4.6 Beleidsregel 10.6: vervangen beschoeiing in een groene oever
Beleidsregel 10.6: vervangen beschoeiing in een groene oeverzone
De watervergunning of het maatwerkvoorschrift voor het vervangen van beschoeiing in een groene oeverzone wordt alleen verleend als het verenigbaar is met:
waarbij rekening wordt gehouden met de volgende standaarden en maatstaven:
Oogmerken en specifieke zorgplicht
De oogmerken en specifieke zorgplicht voor oppervlaktewateren richten zich op het functioneren van het watersysteem. Beschoeiingen in groene oevers kunnen een negatief effect hebben op het watersysteem. Daarbij speelt vooral een rol:
De beleidsregels geven een uitleg aan de beoordelingsregels uit de keur. Deze beoordelingsregels staan in de oogmerken en de zorgplicht.
11. Beleidsregels voor aanleg, wijzigen en dempen van water
AGV toetst aan de oogmerken (art. 2.26 Keur) en de specifieke zorgplicht (art 2.27 Keur) – zie ook deel I van dit rapport. De beleidsregels vormen de standaarden en de maatstaven bij de toetsing, waar nodig.
Deze beleidsregels zijn van toepassing op vergunningaanvragen die betrekking hebben op de volgende verboden in de Keur van AGV:
Artikel 2.20: Beperkingengebiedactiviteiten in beschermende gronden.
Artikel 2.31: Beperkingengebiedactiviteiten in en nabij oppervlaktewaterlichamen.
Deze beleidsregels gelden voor primaire en secundaire wateren.
In bepaalde gevallen is er geen vergunning nodig. In het Keurbesluit Vrijstellingen staat wanneer en onder welke voorwaarden dat het geval is voor het wijzigen en aanleggen van water.
Paragraaf 2.1: Wijzigen van secundaire wateren.
Andere beleidsregels die relevant zijn voor wijzigen en aanleg van oppervlaktewaterlichamen zijn:
Andere beleidsregels die relevant zijn voor het aanleg, wijzigen en dempen van oppervlaktewaterlichamen zijn:
11.3 Typen wijzigingen in wateren
De aanleg van nieuwe wateren speelt bijvoorbeeld bij de inrichting van nieuwe woonwijken. Ook kan de aanleg van nieuw water een compenserende maatregel zijn voor de aanleg van verhard oppervlak (zie beleidsregel ‘aanleg verhard oppervlak’).
Wijzigen van bestaande wateren
Bij het wijzigen van bestaande oppervlaktewaterlichamen kan het gaan om:
Dempen betekent afsluiten, opheffen of isoleren van oppervlaktewaterlichamen. Voorbeelden zijn:
11.4 Beleidsregels voor wijzigen en aanleg van oppervlaktewaterlichamen
Doel van de Keurartikelen en beleidsregels voor wijzigen en aanleg van oppervlaktewaterlichamen
Met de Keurartikelen en beleidsregels voor wijzigen en aanleggen van oppervlaktewaterlichamen draagt AGV bij aan:
Risico’s van aanleggen van nieuw water zijn dat de bodem en oevers onstabiel zijn, hetgeen problemen op kan leveren voor het onderhoud en de waterkwaliteit.
Risico’s van het wijzigen van bestaande oppervlaktewaterlichamen zijn dat de aan- en afvoerfunctie van het watersysteem minder goed gaat functioneren, dat het vaarverkeer hinder ondervindt en dat er aantasting plaatsvindt van ecologische waarden in het watersysteem.
Risico’s van demping van oppervlaktewater zijn wateroverlast, verslechtering van ecologische- en waterkwaliteit van het watersysteem, belemmering van de doorvaart en instabiel worden van waterkeringen.
Vanwege deze risico’s stelt AGV voorwaarden aan de vergunningen voor het wijzigen en aanleggen van oppervlaktewaterlichamen. De beleidsregels zijn gericht op het tot stand brengen of in stand houden van wateren die goed te onderhouden zijn en functioneren zoals ze bedoeld zijn. Wat AGV verstaat onder een ‘goed functionerend watersysteem’ staat in het watergebiedsplan, dat AGV vaststelt per deelgebied. Dit watergebiedsplan is het uitgangspunt bij het beoordelen van vergunningaanvragen. Voor het boezemsysteem is een visie vastgesteld met het oog op het goed functioneren van de boezem, nu en in de toekomst.
11.4.1 Beleidsregel 11.1: aanleg van oppervlaktewaterlichamen
Beleidsregel 11.1: aanleg van oppervlaktewaterlichamen
De watervergunning of het maatwerkvoorschrift voor de aanleg van oppervlaktewaterlichamen wordt alleen verleend als het verenigbaar is met:
waarbij rekening wordt gehouden met de volgende standaarden en maatstaven:
Oogmerken en specifieke zorgplicht
De oogmerken en specifieke zorgplicht voor oppervlaktewateren richten zich op het functioneren van het watersysteem. Het aanleggen van nieuw water kan een risico vormen voor het functioneren van het watersysteem. Mechanismen die daarbij een rol spelen zijn:
Instabiliteit van bodem en oevers : als een nieuw water op de verkeerde manier wordt aangelegd kan het leiden tot een onstabiele bodem, bijvoorbeeld vanwege het doorbreken van afsluitende lagen. Als er onder de afsluitende laag overdruk is kan grondwater omhoog gaan stromen en daarbij veen of zand meenemen waardoor de watergang ‘vol loopt’. Als er onderdruik is kan er juist oppervlaktewater in de bodem weg gaan zakken.
Belemmering van onderhoud : Een te smalle watergang is een belemmering voor het onderhoud, omdat het lastig is er met een maaikorf in te kunnen manoeuvreren. Ook als er zich obstakels bevinden langs de watergang is dat een belemmering voor inspecties en voor het onderhoud, omdat het waterschap er dan niet langs kan met materieel.
De beleidsregels geven een uitleg aan de beoordelingsregels uit de keur. Deze beoordelingsregels staan in de oogmerken en de zorgplicht.
ad a en b: Het nieuw aan te leggen water moet breed genoeg zijn om eenvoudig te kunnen onderhouden (bijvoorbeeld met een maaikorf). Ook moet het water diep genoeg zijn. De minimale afmetingen van het water moeten zodanig zijn dat het kan gaan functioneren voor de aan- en afvoer van water zoals het bedoeld is. Het waterschap bepaalt wat de minimale afmetingen zijn, dat hangt af van de functie die het water krijgt (onderdeel van het primaire of het secundaire watersysteem). Het is verstandig om een water 10 à 20 cm dieper aan te leggen dan de minimaal vereiste afmetingen, zodat het minder snel nodig is om te baggeren. Eisen aan de oever zijn dat het nieuw aan te leggen water een stabiele bodem en oevers moet hebben. De aanvrager moet aantonen dat de beschermingszone van de wateren vrij is van obstakels. Het waterschap gebruikt de beschermingszone bij het uitvoeren van onderhoud (primaire oppervlaktewaterlichamen) en bij inspecties, en moet er dus ongehinderd met materieel langs kunnen.
11.4.2 Beleidsregel 11.2: verdiepen van oppervlaktewaterlichamen
Beleidsregel 11.2: verdiepen van oppervlaktewaterlichamen
De watervergunning of het maatwerkvoorschrift voor het verdiepen van oppervlaktewaterlichamen wordt alleen verleend als het verenigbaar is met:
waarbij rekening wordt gehouden met de volgende standaarden en maatstaven:
Oogmerken en specifieke zorgplicht
De oogmerken en specifieke zorgplicht voor oppervlaktewateren richten zich op het functioneren van het watersysteem. Een verdieping betekent een verstoring van het profiel van de waterbodem. Dit kan risico’s opleveren voor het watersysteem, waarbij de volgende mechanismen een rol kunnen spelen:
Instabiliteit van bodem en oevers : Verdieping kan leiden tot een onstabiele bodem, bijvoorbeeld vanwege het doorbreken van afsluitende lagen. Als er onder de afsluitende laag overdruk is kan grondwater omhoog gaan stromen en daarbij veen of zand meenemen. De watergang loopt als het ware dicht met zand of veenmateriaal. Dit mechanisme versnelt dus de ophoping van bagger in het water. Het vaarverkeer kan hier last van hebben en er is vaker baggeronderhoud nodig. Als er onderdruk is kan er juist oppervlaktewater in de bodem weg gaan zakken.
Aanvoer van brak (zout) grondwater : Bij het weggraven van de waterbodem is het mogelijk dat een andere bodemlaag bloot komt te liggen, die minder stabiel is dan de oorspronkelijke waterbodem. Als het grondwater in de ondergrond onder druk staat (wat veel voorkomt in diepe polders), kan het grondwater omhoog komen ter plekke van de verstoorde en instabiele bodem, en er kan op die manier brak (zout) grondwater in het water stromen.
Negatieve invloed op ecologische kwaliteit : Ook de ecologische waarde kan achteruitgaan bij een verdieping: direct, door het weggraven van planten, of indirect door een verslechtering van de waterkwaliteit als gevolg van zout grondwater dat vanuit de bodem het water instroomt, of door de extra toevoer van bagger.
De beleidsregels geven een uitleg aan de beoordelingsregels uit de keur. Deze beoordelingsregels staan in de oogmerken en de zorgplicht.
11.4.3 Beleidsregel 11.3: verbreden van oppervlaktewaterlichamen
Beleidsregel 11.3: verbreden van oppervlaktewaterlichamen
De watervergunning of het maatwerkvoorschrift voor het verbreden van oppervlaktewaterlichamen, veranderen van het onderwatertalud en/of de oever wordt alleen verleend als het verenigbaar is met:
waarbij rekening wordt gehouden met de volgende standaarden en maatstaven:
Oogmerken en specifieke zorgplicht
De oogmerken en specifieke zorgplicht voor oppervlaktewateren richten zich op het functioneren van het watersysteem. Wat geldt voor verdieping van water (beleidsregel 11.2) geldt ook voor verbreding. Hier spelen dezelfde mechanismen een rol. De grootste risico’s zitten in het onstabiel worden van de waterbodem en de oevers, waardoor het water snel ondieper wordt, en in de aantasting van ecologische waarden.
De beleidsregels geven een uitleg aan de beoordelingsregels uit de keur. Deze beoordelingsregels staan in de oogmerken en de zorgplicht.
ad a: Verbreding niet mag in een natuurvriendelijk oever of binnen de Ecologische hoofdstructuur, tenzij het niet anders kan en er compensatie plaatsvindt van negatieve effecten. Daarbij is het vooral belangrijk dat de totale oeverlengte in het betreffende water niet kleiner wordt, omdat juist in de oever - op de grens van land en water - de ecologische waarde van het watersysteem het hoogst is. Ook de vorm van de oever is bepalend voor de ecologische waarde en deze moet dus vergelijkbaar zijn met de oorspronkelijke vorm. AGV bepaalt de voorschriften bij de vergunning op basis van de aanwezige ecologische waarde.
11.4.4 Beleidsregel 11.4: verondiepen van oppervlaktewaterlichamen
Beleidsregel 11.4: verondiepen van oppervlaktewaterlichamen
De watervergunning of het maatwerkvoorschrift voor het verondiepen van oppervlaktewaterlichamen wordt alleen verleend als het verenigbaar is met:
waarbij rekening wordt gehouden met de volgende standaarden en maatstaven:
Oogmerken en specifieke zorgplicht
De oogmerken en specifieke zorgplicht voor oppervlaktewateren richten zich op het functioneren van het watersysteem. Verondiepen van wateren brengt risico’s met zich mee voor het watersysteem. Mechanismen die daarbij een rol spelen zijn:
Belemmering wateraan - en afvoer : Belemmering treedt op als het profiel van de watergang (breedte en diepte) door de verondieping kleiner wordt dan minimaal noodzakelijk is. Voor primaire wateren staat het minimale profiel in de legger. Secundaire wateren zijn minder belangrijk voor de aan- en afvoer. Hiervoor gelden nog geen leggerprofielen, maar wel een minimale waterdiepte. Bij de verondieping dient men rekening te houden met de aanwas van bagger op de verondiepte waterbodem. Hierdoor is het niet wenselijk om het water te verondiepen tot aan de minimale waterdiepte.
Negatieve invloed op de ecologische kwaliteit : te ondiepe wateren zijn ongunstig voor de ecologische kwaliteit, met name doordat ze snel opwarmen. Hierdoor komen allerlei processen op gang, zoals het ontstaan van zuurstofloosheid, het vrijkomen van voedingsstoffen uit de bodem en het vrijkomen van methaan uit de bodem (broeikasgas). Bij te hoge watertemperaturen kan massaal vissterfte optreden. In de winter kunnen ondiepe sloten makkelijker dichtvriezen, wat ook vissterfte en sterfte onder amfibieen tot gevolg kan hebben.
De beleidsregels geven een uitleg aan de beoordelingsregels uit de keur. Deze beoordelingsregels staan in de oogmerken en de zorgplicht.
11.4.5 Beleidsregel 11.5: herstel van de oorspronkelijke oeverlijn
Beleidsregel 11.5: herstel van de oorspronkelijke oeverlijn
De watervergunning of het maatwerkvoorschrift voor het herstel van de oorspronkelijke oeverlijn wordt alleen verleend als het verenigbaar is met:
waarbij rekening wordt gehouden met de volgende standaarden en maatstaven:
Oogmerken en specifieke zorgplicht
De oogmerken en specifieke zorgplicht voor oppervlaktewateren richten zich op het functioneren van het watersysteem. In de loop der jaren kan een oeverlijn verschuiven, bijvoorbeeld bij afkalving van oevers door golfslag.
De beleidsregels geven een uitleg aan de beoordelingsregels uit de keur. Deze beoordelingsregels staan in de oogmerken en de zorgplicht.
11.4.6 Beleidsregel 11.6: algemene voorwaarden dempen van oppervlaktewater
Beleidsregel 11.6: algemene voorwaarden dempen oppervlaktewater
De watervergunning of het maatwerkvoorschrift voor dempen van oppervlaktewaterlichamen wordt alleen verleend als het verenigbaar is met:
waarbij rekening wordt gehouden met de volgende standaarden en maatstaven:
Het verlies aan open-waterberging en het effect op de water aan- en afvoer van de demping wordt volledig gecompenseerd, waarbij de omvang van de compensatie ten minste gelijk is aan het verlies aan berging door de demping. Bij het bepalen van de omvang van de compensatie blijven duikers buiten beschouwing; en
Verlenging van de vergunning is mogelijk, voor zover de verlenging geen bezwaar op levert voor het functioneren van het watersysteem. Toetsing vindt plaats aan de hand van de risico acceptatiecriteria van waterschap AGV (in het Strategisch Assetmanagement Plan) of de toename van het risico acceptabel is. Bij twijfel wordt een beheerderoordeel gevraagd. Dit wordt in een vergunningvoorschrift vastgelegd. Verlenging vindt plaats binnen de verleende vergunning.
Oogmerken en specifieke zorgplicht
De oogmerken en specifieke zorgplicht voor oppervlaktewateren richten zich op het functioneren van het watersysteem. Demping van oppervlaktewater vormt een risico voor het functioneren van het watersysteem. Daarbij spelen de volgende mechanismen een rol:
Belemmering wateraan -en afvoer: Wateroverlast kan ook ontstaan als het watersysteem het water onvoldoende snel kan afvoeren. Stagnatie in de afvoer ontstaat als water geïsoleerd ligt, bijvoorbeeld als gevolg van demping van een deel van de watergang. Dit kan leiden tot overstroming van nabijgelegen percelen. Ook als er geen sprake is van isolatie van water kan demping van een deel van het watersysteem leiden tot verminderde afvoer van grond- en oppervlaktewater uit nabijgelegen percelen: water kan minder snel wegstromen waardoor de peilen in de sloten en de grondwaterstand stijgen. Hierdoor kan wateroverlast in de percelen optreden.
De beleidsregels geven een uitleg aan de beoordelingsregels uit de keur. Deze beoordelingsregels staan in de oogmerken en de zorgplicht.
ad d: De demping mag niet leiden tot geïsoleerde oppervlaktewaterlichamen of doodlopende oppervlaktewaterlichamen, vanwege het effect op de wateraan- en afvoer en het ecologische effect. In stilstaand water kan sneller zuurstofgebrek optreden, waardoor bijvoorbeeld vissen dood kunnen gaan. Ook leidt isolatie er toe dat vissen zich niet meer van de ene naar de andere watergang kunnen verplaatsen.
ad e: Het is belangrijk dat de totale oeverlengte in het betreffende water niet kleiner wordt, omdat juist in de oever - op de grens van land en water - de ecologische waarde van het watersysteem het hoogst is. Ook de vorm van de oever is bepalend voor de ecologische waarde en deze moet dus vergelijkbaar zijn met de oorspronkelijke vorm. Schade aan de ecologische waarde door de demping in een groene oeverzone moet volledig worden gecompenseerd in hetzelfde oppervlaktewaterlichaam. Compensatie is effectief en compenseert het negatieve waterhuishoudkundige effect van de demping
11.4.7 Beleidsregel 11.7: gedeeltelijke demping primaire wateren in de boezem
Beleidsregel 11.7: gedeeltelijke demping van primaire wateren in boezemsysteem
De watervergunning of het maatwerkvoorschrift voor gedeeltelijke demping van een primair water, dat onderdeel uitmaakt van het boezemsysteem wordt alleen verleend als het verenigbaar is met:
waarbij rekening wordt gehouden met de volgende standaarden en maatstaven:
Oogmerken en specifieke zorgplicht
De oogmerken en specifieke zorgplicht voor oppervlaktewateren richten zich op het functioneren van het watersysteem. Demping van delen van het boezemsysteem brengt dezelfde risico’s met zich mee als demping van wateren in polders (zie ook 11.6 en 11.7), maar kent extra risico’s als het gaat om bescherming tegen overstroming.
Daarbij spelen de volgende mechanismen een rol:
Afname berging in de boezem : De hoeveelheid waterberging in het boezemsysteem is van belang als het waterpeil stijgt. Er is ruimte nodig om dit water veilig te bergen. Als er onvoldoende bergingsruimte is kan het waterpeil zo ver stijgen dat het over de dijken kan stromen. Klimaatmodellen wijzen erop dat het vaker en harder kan gaan regenen, met extra belasting van het boezemsysteem als gevolg.
Belemmering wateraan - en afvoer : Demping kan als gevolg hebben dat het water minder goed door kan stromen, waardoor het waterpeil bovenstrooms van de demping stijgt ten opzichte van benedenstrooms: het verhang wordt groter. Als het peil te veel stijgt bestaat het risico dat de dijken bovenstrooms in de boezem niet meer voldoen aan de vereiste hoogte die de veilgheidsnormen voorschrijven.
De beleidsregels geven een uitleg aan de beoordelingsregels uit de keur. Deze beoordelingsregels staan in de oogmerken en de zorgplicht. Vanwege de risico’s is AGV terughoudend met het verlenen van vergunningen voor demping in de boezem en zijn er strikte voorwaarden.
ad b: Zeker met het oog op de klimaatontwikkelingen in de toekomst is het belangrijk dat alle afname in waterberging volledig wordt gecompenseerd. In de vergunning stelt het waterschap eisen aan compenserende maatregelen. Een compenserende maatregel voor het dempen in de boezem kan zijn: het verlagen van het maaiveld van boezemland, ter plekke van de demping of elders in het boezemsysteem. Boezemland mag onder water lopen bij hoogwater. Het fungeert als ‘reserve-opvangbak’. Door de verlaging van het maaiveld kan het boezemland meer water bergen, waardoor de totale bergingscapaciteit van het systeem na de compensatie gelijk blijft. Belangrijk aandachtspunt hierbij is dat boezemland ecologisch gezien van grote waarde is. Een compenserende maatregel voor het dempen van boezem mag niet leiden tot verslechtering van de ecologische waarde. Daarnaast moet ook de doorstroming in tijden van hoog water voldoende blijven, omdat het waterpeil in de boezem anders alsnog te veel kan stijgen. Een compenserende maatregel mag elders in het boezemsysteem worden genomen als het waterschap van mening is dat de situatie op die locatie knellender is dan de locatie waar de demping plaatsvindt. Bij deze werkwijze moet nog steeds worden voldaan aan alle andere voorwaarden uit deze beleidsregel.
ad c en d: Daarnaast zet het waterschap zich in om het water goed door te laten stromen, ook bij hoge waterstanden. Als maat voor de doorstroming wordt het verhang in cm per km gebruikt. Een verhang in de waterstand is nodig om water te laten stromen, maar een te groot verhang kan ervoor zorgen dat water niet goed of niet snel genoeg kan worden afgevoerd. Met een te groot verhang in de boezem bestaat het risico dat de dijken in het zuidelijke deel van de boezem niet meer voldoen aan de veiligheidsnormen. In de toekomst verwachten we dat de zeespiegel verder stijgt en de intensiteit van neerslag toeneemt. Dit zorgt voor een grotere uitdaging om het water goed en snel af te voeren. Daar waar het verhang kleiner dan of gelijk is aan 1 cm/km, wordt de doorstroming niet belemmerd. Op deze locaties mag het verhang ook niet verslechteren.
Waar het verhang groter is dan 1 cm/km wordt de doorstroming belemmerd. Op die locaties ligt een opgave om de doorstroming te verbeteren. In de gebieden aangegeven op verhangkaart waar het verhang tussen de 1 en 2 cm/km ligt, wordt een specifieke afweging gemaakt tussen het effect op de doorstroming en de noodzaak van de demping. Een alternatief kan bijvoorbeeld zijn om overhangende constructies te gebruiken, in plaats van constructies waarbij palen in het water worden aangebracht. Een demping, in een gebied waar het verhang 2 cm/km of hoger is, is onwenselijk.
11.4.8 Beleidsregel 11.8: ophogen/bebouwen van boezemland
Beleidsregel 11.8: ophogen/bebouwen van boezemland
De watervergunning of het maatwerkvoorschrift voor het ophogen/bebouwen van boezemland wordt alleen verleend als het verenigbaar is met:
waarbij rekening wordt gehouden met de volgende standaard en maatstaf:
Oogmerken en specifieke zorgplicht
De oogmerken en specifieke zorgplicht voor oppervlaktewateren richten zich op het functioneren van het watersysteem. Ophogen/bebouwen van boezemland brengt risico’s met zich mee voor het watersysteem. Daarbij spelen de volgende mechanismen een rol:
Vermindering van de bergingscapaciteit : Boezemland is onderdeel van het boezemsysteem . Het zijn (droge) stukken land die tussen de boezemwaterkeringen (dijken) en de boezem zelf in liggen. Overstroombaar boezemland zijn onbebouwde delen van het boezemland die bij hoog water (maximaal 0,00 m NAP) onder water komen te staan. Dit boezemland heeft een functie als waterberging bij hoge waterstanden op de boezem en heeft vaak hoge ecologische waarden.
De druk op de ruimte neemt toe vanuit diverse ruimtelijke ontwikkelingen. (Overstroombaar) boezemland wordt steeds vaker gezien als een aantrekkelijke locatie om nieuwe woningen te realiseren. Gezien de grote uitdagingen van de toekomst, is het niet langer wenselijk dat overstroombaar boezemland wordt bebouwd.
Negatief effect op ecologische kwaliteit : Overstroombaar boezemland vormt, omdat dit vlak boven het waterpeil ligt, een unieke leefomgeving voor flora en fauna. Boezemland vormt een unieke overgang van een natte leefomgeving (in de boezem) naar een droge omgeving. Hierdoor is het overstroombaar boezemland ecologisch gezien van grote waarde. Overstroombaar boezemland draagt daardoor bij aan een goede waterkwaliteit.
De beleidsregels geven een uitleg aan de beoordelingsregels uit de keur. Deze beoordelingsregels staan in de oogmerken en de zorgplicht.
Alleen in gevallen van zwaarwegende redenen van openbaar belang kan een uitzondering worden gemaakt. Hierbij valt te denken aan grote infrastructurele projecten, waarvoor een tracébesluit is opgesteld. Bij deze projecten blijft de voorwaarde bestaan dat het verlies aan berging op het boezemland volledig moet worden gecompenseerd.
11.4.9 Beleidsregel 11.9 Maatwerkvoorschriften opbarsting
Beleidsregel 11.9: Maatwerkvoorschriften verdiepen secundaire wateren ( opbarsting )
De watervergunning of het maatwerkvoorschrift voor het verdiepen van secundaire wateren wordt alleen verleend als het verenigbaar is met:
waarbij het bestuur kan maatwerkvoorschriften stellen:
omtrent de inhoud van de maatregelen bij een melding in geval van opbarsting bij het verdiepen van secundaire wateren. Het gaat hierbij om alle maatregelen die nodig zijn om de breuk in de waterbodem (opbarsting) te dichten en de schade aan het watersysteem als gevolg van de breuk ongedaan te maken of, als dat niet mogelijk is, te beperken.
Op de voorbereiding van het besluit tot het vaststellen van maatwerkvoorschriften is de afdeling 3.4 van de Algemene wet bestuursrecht van toepassing.
Oogmerken en specifieke zorgplicht
De oogmerken en specifieke zorgplicht voor oppervlaktewateren richten zich op het functioneren van het watersysteem. Verdieping van secundaire wateren kan een negatief effect hebben op het watersysteem. De mechanismen die hierbij een rol spelen zijn beschreven onder 11.2.
De beleidsregels geven een uitleg aan de beoordelingsregels uit de keur. Deze beoordelingsregels staan in de oogmerken en de zorgplicht.
12. Beleidsregels voor stedelijke uitbreiding
12.2 Toelichting op typen stedelijke uitbreiding
Bij dit thema gaat het om de nieuwbouw in stedelijk gebied, verdichting van de bebouwing in stedelijk gebied, de aanleg van kassen en van wegen. Het gaat om verharding van het oppervlak, waardoor regenwater niet in de bodem kan infiltreren. Kunstgrasvelden en sportvelden vallen niet onder ‘verharding oppervlak’. Ook terreinen die braak liggen waar eerder bebouwing op stond worden beschouwd als ‘al verhard’, als de bestemming niet is gewijzigd.
AGV toetst aan de oogmerken (art. 2.1 Keur) en de specifieke zorgplicht (art 2.2 Keur) – zie ook deel I van dit rapport. De beleidsregels vormen de standaarden en de maatstaven bij de toetsing, waar nodig.
Deze beleidsregels zijn van toepassing op vergunningaanvragen die betrekking hebben op stedelijke uitbreiding:
Art. 2.4: Compensatienorm verhard oppervlak.
Art. 2.5: Ontwerp en inrichting watersysteem.
Art. 2.6: Waterbergingsvoorzieningen.
De voorwaarden in de beleidsregels gelden voor de aanleg van verhard oppervlak van meer dan 1000 vierkante meter in stedelijk gebied of glastuinbouwgebied of meer dan 5000 vierkante meter in overig gebied. Ze gelden voor de verharding zelf, maar ook voor de keuze van compenserende maatregelen.
In bepaalde gevallen is er geen vergunning nodig. In het Keurbesluit Vrijstellingen staat wanneer dat het geval is voor aanleg van verhard oppervlak
Paragraaf 2.10: Verhard oppervlak in de beschermingszone van primaire wateren.
Andere beleidsregels die relevant zijn voor grondwateronttrekkingen zijn :
12.4 Beleidsregels voor aanleg verhard oppervlak
Doel van de Keurartikelen en beleidsregels voor aanleg verhard oppervlak
De Keurartikelen en beleidsregels voor aanleg van verhard oppervlak zijn bedoeld om te zorgen dat het watersysteem hevige neerslag goed kan blijven verwerken, doordat het regenwater voldoende de bodem in kan trekken of naar een bergingslocatie kan.
12.4.1 Beleidsregel 12.1: algemene voorwaarden aanleggen van verhard oppervlak
Beleidsregel 12.1: algemene voorwaarden aanleggen verhard oppervlak
De watervergunning of het maatwerkvoorschrift voor het aanleggen van verhard oppervlak met een doorlatendheid van minder dan 90 l/s/ha: wordt alleen verleend als het verenigbaar is met:
waarbij rekening wordt gehouden met de volgende standaarden en maatstaven:
Oogmerken en specifieke zorgplicht
De oogmerken en specifieke zorgplicht voor oppervlaktewateren richten zich op het functioneren van het watersysteem. Het aanleggen van verhard oppervlak, zoals asfalt en bestrating, kan risico’s met zich meebrengen voor het watersysteem. Daarbij kunnen de volgende mechanismen een rol spelen:
Overbelasting : Verhard oppervlak, zoals asfalt, bestrating of bebouwing, vormt een barrière voor regenwater om de bodem in te trekken. De meeste soorten asfalt en bestrating hebben een doorlatendheid van minder dan 90 l/s/ha. Hierin kan nauwelijks of geen infiltratie van regenwater in de bodem plaatsvinden. In plaats van in de bodem te verdwijnen stroomt het regenwater over het verharde oppervlak naar het oppervlaktewatersysteem of de riolering. Meer verhard oppervlak betekent dan ook een grotere belasting van het oppervlaktewatersysteem en/of het rioleringssysteem, dat daardoor meer moeite krijgt zware regenbuien op te vangen. Dat kan leiden tot overstromingen en water op straat.
Minder infiltratie- en bergingscapaciteit : nieuwbouw in stedelijk gebied, verdichting van bestaand stedelijk gebied, de aanleg van kassen of de aanleg van wegen neemt ruimte in beslag waar water niet langer in de bodem kan zakken. Bij veel neerslag kan het gebied het water minder goed opvangen en kan wateroverlast ontstaan. Ook wordt het grondwater in de ondergrond minder goed aangevuld als het water niet de bodem in kan zakken, met verdroging als gevolg.
De beleidsregels geven een uitleg aan de beoordelingsregels uit de keur. Deze beoordelingsregels staan in de oogmerken en de zorgplicht.
ad a: De aanvrager voorzieningen treffen om het regenwater gecontroleerd af te laten stromen naar het open water of naar bergingsvoorzieningen. Het doel hiervan is dat de verharding niet mag leiden tot een zwaardere belasting van het watersysteem en dat de maximaal toegestane peilstijging in het systeem gelijk blijft, ook na de aanleg van de verharding.
Bij toepassing van alternatieve waterberging(en) is meestal nog een traditionele berging van beperktere afmetingen nodig om de aanleg van verhard oppervlak te compenseren.
12.4.2 Beleidsregel 12.2: compensatie door alternatieve regenwaterberging
Beleidsregel 12.2: compensatie door alternatieve regenwaterberging met behulp van laaggelegen land
De watervergunning of het maatwerkvoorschrift voor de aanleg van verharding waarbij gecompenseerd wordt door alternatieve regenwaterberging, met behulp van laaggelegen land wordt alleen verleend als het verenigbaar is met:
waarbij rekening wordt gehouden met de volgende standaarden en maatstaven:
Oogmerken en specifieke zorgplicht
De oogmerken en specifieke zorgplicht voor oppervlaktewateren richten zich op het functioneren van het watersysteem. Laaggelegen gronden in de buurt van het oppervlaktewatersysteem kunnen bijdragen aan de bergingscapaciteit, als ze mogen en kunnen overstromen na een flinke regenbui. Ze vangen dan als het ware de afvoerpiek op en voorkomen daarmee wateroverlast in andere gebieden waar dat minder wenselijk is. Geschikte gebieden zijn bijvoorbeeld speelveldjes of groenstroken, waarvoor periodieke overstroming niet bezwaarlijk is.
De beleidsregels geven een uitleg aan de beoordelingsregels uit de keur. Deze beoordelingsregels staan in de oogmerken en de zorgplicht.
13. Beleidsregels voor grondwateronttrekkingen
13.1 Wanneer is een vergunning nodig?
Deze beleidsregels vormen het afwegingskader voor vergunningverlening en voor de voorschriften bij een vergunning of bij een vrijstelling: in dit geval op het gebied van grondwateronttrekkingen en het verlagen van de grondwaterstand.
Het beleid van AGV is gebiedsgericht. Dit komt onder meer tot uiting door rekening te houden met de zettingsgevoeligheid van het gebied en daarnaast met kwelafhankelijke natuurgebieden. Op de niet-zettingsgevoelige, hogere gronden (dat zijn de zandgronden in het Gooi en bij Muiderberg) geldt een ruimere grens voor vrijstelling van de vergunningplicht. Hier geldt dat een afname van kwel kan leiden tot negatieve effecten op de kwelafhankelijke natuur. Daarom moet in principe het onttrokken grondwater weer teruggebracht worden in het grondwatersysteem.
13.2 Toelichting op typen grondwateronttrekkingen
Onttrekkingen waar de provincie vergunning voor verleent
Het waterschap is niet de vergunningverlenende instantie voor alle grondwateronttrekkingen: de provincie verleent de vergunningen voor onttrekkingen voor drinkwatervoorziening, industriële onttrekkingen groter dan 150.000 m3 per jaar en onttrekkingen voor bodemenergiesystemen.
Onttrekkingen waar het waterschap vergunning voor verleent
Het waterschap verleent vergunningen voor de volgende grondwateronttrekkingen:
Dit zijn tijdelijke verlagingen van het grondwaterpeil om bouwwerkzaamheden uit te kunnen voeren voor bouwwerken en infrastructuur beneden het normale grondwaterpeil. Voorbeelden zijn: de aanleg van funderingen, (parkeer)kelders, riolering, andere leidingen en kabels of het drooghouden van ontgravingsputten voor bodemsaneringen.
Permanente onttrekkingen voor bouwwerken en infrastructuur
Dit zijn onttrekkingen door middel van bouwkundige of civieltechnische constructies die het grondwaterpeil permanent kunstmatig laag houden (constructie volgens polderprincipe). Het doel hiervan is bouwkosten te besparen. Ze komen vooral voor in stedelijk gebied bij (half)verdiepte parkeerkelders of tunnels.
Overige onttrekkingen zijn bijvoorbeeld:
Onttrekkingen om de ontwateringsdiepte te vergroten, met als doel de grondwaterstand te verlagen tot onder het peil van het oppervlaktewater in het betreffende gebied. In het algemeen hebben deze bemalingen een permanent karakter en vinden ze plaats door middel van een drainagesysteem dat bemalen wordt.
Type onttrekkingen waarvoor geen melding of vergunning nodig is
De beleidsregels gelden niet voor grondwateronttrekkingen zonder toepassing van een pomp en bemaling. Dit speelt bijvoorbeeld bij het aanbrengen van een laag zand met daarin drainage; door de druk van het opgebrachte zand zal het grondwater in beweging komen naar boven en naar opzij. Hiervoor is geen melding of vergunning nodig.
AGV toetst aan de oogmerken (art. 2.7 Keur) en de specifieke zorgplicht (art 2.8 Keur) – zie ook deel I van dit rapport. De beleidsregels vormen de standaarden en de maatstaven bij de toetsing, waar nodig.
Deze beleidsregels zijn van toepassing op vergunningaanvragen die betrekking hebben op de volgende verboden in de Keur van AGV:
Artikel 2.9: Vergunningplicht.
Art. 2.10 Melden en meten van onttrekkingen en infiltraties.
Art. 2.11 Uitzonderlijke omstandigheden.
In bepaalde gevallen is er geen vergunning nodig. In het Keurbesluit Vrijstellingen staat wanneer dat het geval is voor grondwateronttrekkingen.
Paragraaf 2.1: grondwateronttrekkingen en –infiltraties.
Andere beleidsregels die relevant zijn voor grondwateronttrekkingen zijn :
13.4 Beleidsregels voor grondwateronttrekkingen
Doel van de Keurartikelen en beleidsregels voor grondwateronttrekkingen
De Keurartikelen en beleidsregels voor grondwateronttrekkingen dragen bij aan een duurzaam beheer van de grondwatervoorraad. Wetgeving en beleid op het gebied van grondwater staan in de Waterwet, de Grondwaterrichtlijn van de Europese Kaderrichtlijn Water, provinciale waterplannen en grondwaterplannen, de Waterverordening van AGV en in het Waterbeheerplan van AGV. De doelstelling op hoofdlijnen is dat de hoeveelheid en kwaliteit van het grondwater geschikt moet zijn en blijven voor duurzaam gebruik door mens en natuur. Risico’s van een grondwateronttrekking zijn met name dat de grondwaterstand daalt, waterstromen veranderen en de kwaliteit van het grondwater verslechtert. Dit kan nadelig of schadelijk zijn voor andere belangen, zoals: natuur, landbouw, bebouwing, civieltechnische werken zoals kunstwerken, waterkeringen en wegen, drinkwatervoorziening, groenvoorziening, archeologische, aardkundige en cultuurhistorische waarden, de werking van een bodemenergiesysteem, de werking van een grondwatersanering enz. Ook infiltratie van water in de ondergrond heeft risico’s voor grondwaterstanden en –kwaliteit. Vanwege deze risico’s stelt AGV voorwaarden aan de vergunningen voor grondwateronttrekkingen en infiltraties.
13.4.1 Beleidsregel 13.1: algemene voorwaarden voor grondwateronttrekkingen
Beleidsregel 13.1: algemene voorwaarden grondwateronttrekkingen en infiltraties
De watervergunning of het maatwerkvoorschrift voor een grondwateronttrekking (en eventuele infiltratie) wordt alleen verleend als het verenigbaar is met:
waarbij rekening wordt gehouden met de volgende standaarden en maatstaven:
Als grondwater van goede kwaliteit gebruikt wordt voor laag- of middelwaardige toepassingen, brengt de onttrekker dit zoveel mogelijk terug in de bodem. Daarbij geldt dat de retourbemaling doelmatig en duurzaam moet zijn (doelmatig en duurzaam wil zeggen dat de retourbemaling de negatieve effecten van de onttrekking tegengaat en daarnaast geen andere negatieve effecten veroorzaakt).
Oogmerken en specifieke zorgplicht
De oogmerken en specifieke zorgplicht voor grondwater richten zich op het functioneren van het watersysteem en het voldoende beschikbaar blijven van goed grondwater. Grondwateronttrekkingen kunnen een negatief effect hebben op het watersysteem. Daarbij kunnen de volgende mechanismen een rol spelen:
Verlaging van de grondwaterstand :
Negatieve effecten van verlaging van de grondwaterstand kunnen bijvoorbeeld zijn: verdroging van grondwaterafhankelijke natuur en groenvoorzieningen, droogteschade in de landbouw, schade aan bebouwing door ongelijkmatige zettingen of het droogvallen van houten paalkoppen, schade aan keringen door verminderde stabiliteit, droogvallen van vijvers.
Doorboren van slecht doorlatende lagen :
De ondergrond bestaat uit verscheidene watervoerende lagen, met elk een eigen specifieke waterkwaliteit. Deze zijn onderling gescheiden door slecht doorlatende lagen. Bij doorboring van zo’n slecht doorlatende laag kan water uit de ene in de andere watervoerende laag stromen en de specifieke grondwaterkwaliteit beïnvloeden.
Ook infiltratie kan een negatief effect hebben op het watersysteem. Daarbij kunnen de volgende mechanismen een rol spelen:
Ook het beëindigen of verminderen van een onttrekking kan een negatief effect hebben op het watersysteem. Daarbij kan het volgende mechanisme een rol spelen:
De beleidsregels geven een uitleg aan de beoordelingsregels uit de keur. Deze beoordelingsregels staan in de oogmerken en de zorgplicht.
ad a: De onttrekking mag de kwaliteit van het grondwater niet negatief beïnvloeden. Ook bij infiltratie mag de kwaliteit van het grondwater niet worden beïnvloed. Dat betekent dat in beginsel en zo nodig na zuivering infiltratie plaats moet vinden in dezelfde watervoerende laag als waaruit de onttrekking plaatsvindt. Daarnaast mag de onttrekking ook de mogelijkheden om grondwaterverontreinigingen te saneren niet belemmeren;
ad b: Bij gebruik van grondwater van goede kwaliteit is het uitgangspunt dit zoveel mogelijk terug te brengen in de bodem, mits retourbemaling doelmatig is. Retourbemaling betekent dat er compensatie plaatsvindt van de grondwateronttrekking door water terug te brengen in de bodem. Een retourbemaling moet doelmatig en duurzaam zijn. Dat betekent dat het de negatieve effecten van de onttrekking tegen gaat en geen andere negatieve effecten veroorzaakt, zoals wateroverlast, verstopping van de bronnen of verslechtering van de grondwaterkwaliteit. Het opgepompte grondwater moet zoveel mogelijk geïnfiltreerd worden in hetzelfde watervoerende pakket als waaruit de onttrekking plaatsvindt. Bij retourbemaling is het gebruik van chemische middelen die de grondwaterkwaliteit verslechteren niet toegestaan (bijvoorbeeld om putverstoppingen te voorkomen of op te heffen) .
ad c: Laagwaardig gebruik stelt lage eisen aan de waterkwaliteit. Het is onwenselijk om hiervoor het kwalitatief goede grondwater te gebruiken. Als het niet anders kan zal in ieder geval de bemaling en/of de retourbemaling zo doelmatig en efficiënt mogelijk moeten worden ingericht en gebruikt. Bijlage 17.4 bevat een overzicht van laag-, middel- en hoogwaardig gebruik.
ad d: Voorbeelden van waterbesparende maatregelen zijn het gebruiken van damwanden en waterremmende lagen zoals waterglas. Ook is het mogelijk bij een bronbemaling onderwaterbeton te gebruiken, een andere bemalingswijze te kiezen of het proceswater bij industriële onttrekkingen her te gebruiken. Waterbesparende maatregelen uitvoeren betekent dat er een minder grote onttrekking nodig is.
Rekening houden met cumulatieve effecten
Bij een vergunningaanvraag voor een onttrekking (en eventueel infiltratie) moet de waterbeheerder de effecten afwegen. Belangrijk bij de afweging is om steeds rekening te houden met cumulatieve effectenvan alle bestaande onttrekkingen. Daar waar de effecten van onttrekkingen de grens van het eigen beheergebied overschrijden, is het van belang om ook de naburige grondwaterbeheerders (provincie, waterschappen) bij de belangenafweging te betrekken.
13.4.2 Beleidsregel 13.2: effecten op andere belangen
Beleidsregel 13.2: grondwateronttrekkingen met negatieve effecten op andere belangen
De watervergunning of het maatwerkvoorschrift voor een grondwateronttrekking (en eventuele infiltratie) waarbij een negatief effect optreedt op andere bij het grondwater betrokken belangen wordt alleen verleend als het verenigbaar is met:
waarbij rekening wordt gehouden met de volgende standaarden en maatstaven:
Oogmerken en specifieke zorgplicht
De oogmerken en specifieke zorgplicht voor grondwater richten zich op het functioneren van het watersysteem en het voldoende beschikbaar blijven van goed grondwater. In sommige gevallen leidt een grondwateronttrekking tot schade aan andere bij het grondwater betrokken belangen. Andere belangen zijn bijvoorbeeld natuur, landbouw, bebouwing, civieltechnische werken (zoals kunstwerken, waterkeringen en wegen), drinkwatervoorziening, groenvoorziening, archeologische, aardkundige en cultuurhistorische waarden, de werking van een koude-warmteopslagsysteem, de werking van een grondwatersanering en dergelijke. Of de effecten op andere belangen aanvaardbaar zijn, hangt af van:
De beleidsregels geven een uitleg aan de beoordelingsregels uit de keur. Deze beoordelingsregels staan in de oogmerken en de zorgplicht.
ad b: De aanvrager moet maatregelen treffen om de ongewenste effecten voldoende ongedaan te maken en in bepaalde gevallen geheel ongedaan te maken. Dat laatste geldt voor grondwaterafhankelijke natuur in Natura 2000-gebieden (beschermde natuurgebieden). Voor Natura 2000-gebieden geldt dat er een wettelijke verplichting is om bepaalde natuurdoelen te realiseren.
13.4.3 Beleidsregel 13.3: bronbemaling
Beleidsregel 13.3: bronbemaling
De watervergunning of het maatwerkvoorschrift voor een bronbemaling wordt alleen verleend als het verenigbaar is met:
waarbij rekening wordt gehouden met de volgende standaarden en maatstaven:
Oogmerken en specifieke zorgplicht
De oogmerken en specifieke zorgplicht voor grondwater richten zich op het functioneren van het watersysteem en het voldoende beschikbaar blijven van goed grondwater. Bronbemalingen vallen onder laagwaardig gebruik van grondwater. Voor risico’s: zie 13.1.
De beleidsregels geven een uitleg aan de beoordelingsregels uit de keur. Deze beoordelingsregels staan in de oogmerken en de zorgplicht.
ad a: De onttrekking mag de grondwaterkwaliteit niet verslechteren, toepassen retourbemaling (indien doelmatig en duurzaam), geen goed grondwater winnen voor laagwaardig gebruik en toepassen waterbesparende maatregelen. De ongewenste effecten ongedaan maken bij Natura2000-gebieden en bij archeologische waarden.
ad b: De bemaling en/of een retourbemaling moeten zo doelmatig en efficiënt mogelijk worden ingericht en gebruikt. Vaak is het mogelijk de onttrekking te beperken door het toepassen van een alternatieve bouwmethode. Bij alternatieve bouwmethoden gaat het bij kans op schade aan gebouwen regelmatig om toepassing van damwanden. Bij kans op schade aan belangrijke en kwetsbare objecten kan het ook gaan om toepassing van onderwaterbeton.
13.4.4 Beleidsregel 13.4: bodemsanering
Beleidsregel 13.4: bodemsanering
De watervergunning of het maatwerkvoorschrift voor een onttrekking ten behoeve van een bodemsanering wordt alleen verleend als het verenigbaar is met:
waarbij rekening wordt gehouden met de volgende standaarden en maatstaven:
Onttrekkingen voor bodemsanering kunnen tijdelijk zijn of (semi-)permanent:
Oogmerken en specifieke zorgplicht
De oogmerken en specifieke zorgplicht voor grondwater richten zich op het functioneren van het watersysteem en het voldoende beschikbaar blijven van goed grondwater. Voor bodemsaneringen gelden vergelijkbare risico’s als voor bronbemalingen.
De beleidsregels geven een uitleg aan de beoordelingsregels uit de keur. Deze beoordelingsregels staan in de oogmerken en de zorgplicht.
ad a: De onttrekking mag de grondwaterkwaliteit niet verslechteren, toepassen retourbemaling (indien doelmatig en duurzaam), geen goed grondwater winnen voor laagwaardig gebruik en toepassen waterbesparende maatregelen. De ongewenste effecten ongedaan maken bij Natura2000-gebieden en bij archeologische waarden.
13.4.5 Beleidsregel 13.5: beregening of bevloeiing
Beleidsregel 13.5: beregening of bevloeiing
De watervergunning of het maatwerkvoorschrift voor een onttrekking ten behoeve van beregening of bevloeiing wordt alleen verleend als het verenigbaar is met:
waarbij rekening wordt gehouden met de volgende standaarden en maatstaven:
De onttrekker streeft naar het beperken van de hoeveelheid te onttrekken grondwater op basis van een voorkeursvolgorde. Dit betekent dat de onttrekker zoveel mogelijk alternatieven voor grondwater inzet als er beschikbaar zijn. Voor beregening of bevloeiing geldt de voorkeursvolgorde: oppervlaktewater, eerste watervoerende pakket en (alleen in uiterste gevallen) tweede watervoerende pakket. Bij glastuinbouw heeft - naast gebruik van oppervlaktewater - gebruik van opgeslagen hemelwater de voorkeur boven grondwater.
Oogmerken en specifieke zorgplicht
De oogmerken en specifieke zorgplicht voor grondwater richten zich op het functioneren van het watersysteem en het voldoende beschikbaar blijven van goed grondwater. Beregening en bevloeiing vallen onder laagwaardig gebruik van grondwater. Voor risico’s: zie 13.1.
De beleidsregels geven een uitleg aan de beoordelingsregels uit de keur. Deze beoordelingsregels staan in de oogmerken en de zorgplicht.
ad a: De onttrekking mag de grondwaterkwaliteit niet verslechteren, toepassen retourbemaling (indien doelmatig en duurzaam), geen goed grondwater winnen voor laagwaardig gebruik en toepassen waterbesparende maatregelen. De ongewenste effecten ongedaan maken bij Natura2000-gebieden en bij archeologische waarden.
ad b: Algemeen uitgangspunt is onttrekkingen voor laagwaardig gebruik zoveel mogelijk te beperken. Het is daarom wenselijk om alternatieven voor grondwater te gebruiken voor beregening of bevloeiing, in de volgorde van wenselijkheid: oppervlaktewater, 1e watervoerend pakket, (alleen in uiterste gevallen) 2e watervoerend pakket. En bij glastuinbouw: bij voorkeur gebruik van opgeslagen regenwater.
13.4.6 Beleidsregel 13.6: permanente onttrekking voor bouwwerk of infrastructuur
Beleidsregel 13.6: permanente onttrekking voor bouwwerk of infrastructuur
De watervergunning of het maatwerkvoorschrift voor een permanente onttrekking voor een bouwwerk of infrastructuur (constructie volgens polderprincipe) wordt alleen verleend als het verenigbaar is met:
waarbij rekening wordt gehouden met de volgende standaarden en maatstaven:
Oogmerken en specifieke zorgplicht
De oogmerken en specifieke zorgplicht voor grondwater richten zich op het functioneren van het watersysteem en het voldoende beschikbaar blijven van goed grondwater. Bij permanente onttrekkingen voor bouwwerken of infrastructuur gaat het om het zogenoemde ‘bouwen volgens polderprincipe’. Het wordt beschouwd als laagwaardig gebruik. Bovendien kan deze permanente onttrekking en bijbehorende continue lozing negatieve effecten hebben. Daarbij spelen de volgende mechanismen een rol:
De beleidsregels geven een uitleg aan de beoordelingsregels uit de keur. Deze beoordelingsregels staan in de oogmerken en de zorgplicht.
ad b: Als er zwaarwegende redenen van openbaar belang zijn, dan geldt in ieder geval: dat de onttrekking mag de grondwaterkwaliteit niet verslechteren, toepassen retourbemaling (indien doelmatig en duurzaam), geen goed grondwater winnen voor laagwaardig gebruik en toepassen waterbesparende maatregelen. De ongewenste effecten ongedaan maken bij Natura2000-gebieden.
13.4.7 Beleidsregel 13.7: onttrekking om de ontwateringsdiepte te vergroten
Beleidsregel 13.7: onttrekking om de ontwateringsdiepte te vergroten
De watervergunning of het maatwerkvoorschrift voor een onttrekking ter vergroting van de ontwateringsdiepte, waarbij de aanvrager de grondwaterstand verlaagt tot beneden het oppervlaktewaterpeil wordt alleen verleend als het verenigbaar is met:
waarbij rekening wordt gehouden met de volgende standaarden en maatstaven:
Oogmerken en specifieke zorgplicht
De oogmerken en specifieke zorgplicht voor grondwater richten zich op het functioneren van het watersysteem en het voldoende beschikbaar blijven van goed grondwater. Het gaat hier om onttrekkingen die dienen om de ontwateringsdiepte te vergroten, waarbij de grondwaterstand lager komt te staan dan het oppervlaktewaterpeil. Behalve bij noodvoorzieningen gaat het hier om een laagwaardige toepassing van grondwater. Deze onttrekkingen kunnen risico’s met zich meebrengen, waarbij de volgende mechanismen een rol kunnen spelen:
De beleidsregels geven een uitleg aan de beoordelingsregels uit de keur. Deze beoordelingsregels staan in de oogmerken en de zorgplicht.
ad a: De onttrekking mag de grondwaterkwaliteit niet verslechteren, toepassen retourbemaling (indien doelmatig en duurzaam), geen goed grondwater winnen voor laagwaardig gebruik en toepassen waterbesparende maatregelen. De ongewenste effecten ongedaan maken bij Natura2000-gebieden en bij archeologische waarden.
13.4.8 Beleidsregel 13.8: grondwater in waterkeringen
Beleidsregel 13.8: grondwater in waterkeringen
De watervergunning of het maatwerkvoorschrift voor:
wordt alleen verleend als het verenigbaar is met:
waarbij rekening wordt gehouden met de volgende standaarden en maatstaven:
Oogmerken en specifieke zorgplicht
De oogmerken en specifieke zorgplicht voor waterkeringen richten zich op de stabiliteit en het functioneren van de waterkering. Het gaat hierbij om het onttrekken van grondwater in de kernzone en beschermingszone van waterkerende dijklichamen en waterkerende constructies. Dit brengt risico’s met zich mee voor de stabiliteit van de kering. Daarbij speelt het volgende mechanisme een rol:
Uitdrogen van de kering : door het onttrekken van grondwater wordt de grondwaterstand lager. Daardoor kan de dijk ‘uitdrogen’ en als het ware inzakken. Daardoor kan zetting van de dijk optreden. Het risico bestaat dat de dijk daardoor niet meer voldoende hoogte houdt. Bij veendijken leidt uitdroging tot lichtere dijken; daardoor wordt de kans op afschuiven groter.
De beleidsregels geven een uitleg aan de beoordelingsregels uit de keur. Deze beoordelingsregels staan in de oogmerken en de zorgplicht.
ad a: De onttrekking mag de grondwaterkwaliteit niet verslechteren, toepassen retourbemaling (indien doelmatig en duurzaam), geen goed grondwater winnen voor laagwaardig gebruik en toepassen waterbesparende maatregelen. De ongewenste effecten ongedaan maken bij Natura2000-gebieden en bij archeologische waarden.
ad b: De overige voorwaarden zijn afhankelijk van het doel van de onttrekking terug te vinden onder beleidsregels 13.3 t/m 13.7. De categorie ‘overige in de Keur verboden acitiviteiten die gevolgen hebben voor de grondwaterstand’ hebben betrekking op het verlagen van de grondwaterstand anders dan door middel van een grondwateronttrekking. Verlaging van de grondwaterstand kan behalve via grondwateronttrekkingen (door bemaling) ook plaatsvinden via horizontale drainage of verticale drainage. Horizontale drainage gebeurt meestal ondiep, tot een diepte van circa 1 à 2 meter, door een drain in de ontgravingsput te leggen. Verticale drainage gebeurt door meerdere diepe buizen met filters in de grond te plaatsen. Beide vormen van onttrekking kunnen schadelijk zijn voor een waterkering. Door een lagere grondwaterstand kan de dijk ‘uitdrogen’ en als het ware inzakken. Het risico bestaat dat de dijk daardoor niet meer voldoende hoogte houdt.
14. Beleidsregels voor peilafwijkingen
14.1 Wanneer is een vergunning nodig?
Deze beleidsregels hebben betrekking op peilafwijkingen. Afwijken van het peil betekent het waterpeil plaatselijk verhogen of verlagen ten opzichte van het peil in de rest van het peilgebied. Deze beleidsregels gelden voor situaties waarin het oppervlaktewater in een deel van een peilgebied verandert door verlaging of verhoging van het peil (al dan niet met behulp van kunstwerken), en waarvan die verandering afwijkt van het vastgestelde peilbesluit in het betreffende peilvak. De vergunning is geldig tot aan de vaststelling van het eerstvolgende peilbesluit.
AGV stelt een zo optimaal mogelijk peil voor een heel peilgebied vast in een peilbesluit. Het waterpeil in een peilbesluit is een maatschappelijk acceptabel (gewenst) waterpeil, dat voortvloeit uit een gedetailleerde studie en weging van belangen. Het kan voorkomen dat dit peil niet optimaal is voor een bepaalde gebruiker door lokale verschillen in maaiveldhoogte of grondgebruik. In dat geval zijn er diverse mogelijkheden om het peil lokaal te verhogen of te verlagen:
Het gaat hier om een klein gebied (kleiner dan 25 ha) waar het peil hoger is dan het peilvak waarop het afwatert. Het hogere peil wordt in stand gehouden met een inlaat, pomp of stuw. Redenen om een hoogwatervoorziening aan te leggen kunnen zijn: bescherming van fundering, bescherming van natuur, bescherming van archeologische of cultuurhistorische waarden of “water in de sloot” bij een afwijkend hoog gelegen maaiveld/ slootbodem.
Een seizoensgebonden waterpeil is het instellen van een afwijkend waterpeil dan volgens het peilbesluit voor het betreffende peilgebied in een bepaald seizoen in het jaar. Het gaat hier om een klein gebied (kleiner dan circa 25 ha) waar het peil tijdelijk hoger of lager is dan het peilgebied waarop het afwatert. Het peil wordt in stand gehouden met een inlaat, pomp of stuw. Redenen om een afwijkend waterpeil in te stellen kunnen zijn voor: weidevogels, beheer doelstellingen of natte teelt.
AGV toetst aan de oogmerken (art. 2.26 Keur) en de specifieke zorgplicht (art 2.27 Keur) – zie ook deel I van dit rapport. De beleidsregels vormen de standaarden en de maatstaven bij de toetsing, waar nodig.
Deze beleidsregels zijn van toepassing op vergunningaanvragen die betrekking hebben op de volgende verboden in de Keur van AGV:
Art. 2.31: Beperkingengebiedactiviteiten in en nabij oppervlaktewaterlichamen.
In bepaalde gevallen is er geen vergunning nodig. In het Keurbesluit Vrijstellingen staat wanneer dat het geval is voor peilafwijkingen:
Andere beleidsregels die relevant zijn voor peilafwijkingen zijn:
Andere beleidsregels die relevant zijn voor wijzigen van het waterpeil zijn:
14.4 Beleidsregels voor peilafwijkingen
Doel van de Keurartikelen en beleidsregels voor peilafwijkingen
Met de keurartikelen en beleidsregels die betrekking hebben op wijzigen van het waterpeil draagt AGV bij aan een ecologisch gezond en goed functionerend watersysteem en een optimaal peil voor de verschillende functies van het gebied.
Risico’s van het wijzigen van het peil zijn dat het gebied lokaal te nat of te droog wordt, hetgeen schadelijk kan zijn voor de functie van het gebied. Ook is het mogelijk dat de waterkwaliteit of beheersbaarheid van het watersysteem verslechtert. Vanwege deze risico’s stelt AGV voorwaarden aan de vergunningen voor het wijzigen van het waterpeil.
14.4.1 Beleidsregel 14.1: algemene voorwaarden voor wijzigen waterpeil
Beleidsregel 14.1: algemene voorwaarden voor wijzigen van het waterpeil
De watervergunning of het maatwerkvoorschrift voor het instellen of hebben van een peilafwijking wordt alleen verleend als het verenigbaar is met:
waarbij rekening wordt gehouden met de volgende standaarden en maatstaven:
Oogmerken en specifieke zorgplicht
De oogmerken en specifieke zorgplicht voor oppervlaktewater richten zich op het functioneren van het watersysteem. Peilafwijkingen kunnen een negatief effect hebben op het watersysteem. Daarbij kunnen de volgende mechanismen een rol spelen:
Versnippering :door lokale peilafwijkingen raakt het watersysteem versnipperd en kan AGV het lastiger ‘besturen’. Ook voor bijvoorbeeld vissen en andere dieren is het lastiger om zich te verplaatsen van het ene naar het andere gebied als er peilverschillen zijn. Hierdoor wordt de leefomgeving van de populaties (groepen dieren) steeds kleiner en kan er geen uitwisseling meer plaats vinden tussen de populaties.
De beleidsregels geven een uitleg aan de beoordelingsregels uit de keur. Deze beoordelingsregels staan in de oogmerken en de zorgplicht.
ad d: Het gebied waar de peilafwijking plaatsvindt moet aaneengesloten zijn, en niet te klein (voor de beheersbaarheid). Het is belangrijk dat de peilafwijking geen negatieve gevolgen heeft voor het functioneren van het watersysteem als geheel. AGV zal in beginsel geen gemalen of andere kunstwerken aanpassen om de peilafwijking mogelijk te maken.
14.4.2 Beleidsregel 14.2: onderbemaling
Beleidsregel 14.2: onderbemaling
De watervergunning of het maatwerkvoorschrift voor het instellen of wijzigen van een onderbemaling wordt alleen verleend als het verenigbaar is met:
waarbij rekening wordt gehouden met de volgende standaarden en maatstaven:
Oogmerken en specifieke zorgplicht
De oogmerken en specifieke zorgplicht voor oppervlaktewater richten zich op het functioneren van het watersysteem. Een onderbemaling kan een negatieve invloed hebben op het watersysteem. Daarbij kunnen de volgende mechanismen een rol spelen:
Maaivelddaling : met name veengebied zijn gevoelig voor maaivelddaling bij grotere droogleggingen, daarom wordt deze grondsoort met name genoemd. Verlaging van het waterpeil kan in veengebieden leiden tot een versnelde afbraak van veen en daarmee een versnelde maaivelddaling initiëren. Hierdoor wordt het maaiveldverloop grilliger, waardoor een efficiënt waterbeheer moeilijker wordt.
Verdroging : de aanleg van een lokale peilverlaging kan het grondwaterpeil in de omliggende gebieden negatief beïnvloeden. Peilverlagingen in de nabijheid van natuurgebieden hebben doorgaans een ongewenst effect (verdroging). Verdroging kan zich uiten in ongewenst lagere grondwaterstanden waardoor het soms nodig is meer water met een ongewenste kwaliteit in te laten in het gebied.
Minder bergingscapaciteit : een onderbemaling kan een negatieve invloed hebben op de bergingscapaciteit in het gebied, omdat de acceptabele peilvariatie in een onderbemalingsgebied meestal kleiner is dan normaal. Bij grote piekafvoeren kan een onderbemalingsgebied daarom minder water bergen. Ook is het mogelijk dat een onderbemaling kwelwater vanuit de ondergrond aantrekt (omdat de waterstand daar lokaal lager is).
De beleidsregels geven een uitleg aan de beoordelingsregels uit de keur. Deze beoordelingsregels staan in de oogmerken en de zorgplicht.
ad a: Een onderbemaling mag alleen als er een goede reden voor is, het gebied kleiner is dan 25 ha en minder dan 10% van het peilgebied en er geen versnippering of zetting van de bodem optreedt. Met name in veengebieden mag de grondwaterstand niet te laag worden. Een onderbemaling moet ver genoeg uit de buurt blijven van natuurgebieden.
ad f: De pompcapaciteit van de bemalingsinstallatie (in m3/min/ha) die nodig is voor de onderbemaling mag niet groter zijn dan de pompcapaciteit van het gemaal van het waterschap. Dit om te voorkomen dat bij hevige neerslag de bemalingsinstallatie het wateroverschot van de onderbemaling afwentelt en overlast veroorzaak in het ontvangende peilgebied..
14.4.3 Beleidsregel 14.3: hoogwatervoorzieningen en natte teelten
Beleidsregel 14.3: hoogwatervoorzieningen inclusief natte teelten (inlaat, opmaling of stuw)
De watervergunning of het maatwerkvoorschrift voor een hoogwatervoorziening door middel van een inlaat, opmaling of stuw wordt alleen verleend als het verenigbaar is met:
waarbij rekening wordt gehouden met de volgende standaarden en maatstaven:
Bestaande hoogwatervoorzieningen vallen onder paragraaf 2.14 van het Keurbesluit (peilafwijkingen), artikel 2.56 en 2.57. De begrenzingen van bestaande hoogwatervoorziening worden opgenomen in een waterstaatkundige kaart.
Oogmerken en specifieke zorgplicht
De oogmerken en specifieke zorgplicht voor oppervlaktewater richten zich op het functioneren van het watersysteem. Een hoogwatervoorziening zorgt er voor dat het waterpeil lokaal hoger is dan in de rest van het peilvak. Dat kan nodig zijn om bijvoorbeeld te zorgen dat houten palen onder huizen niet droog vallen, of om bepaalde gewassen te kunnen telen die een hoge grondwaterstand nodig hebben (‘natte teelten’). Een hoogwatervoorziening kan risico’s opleveren voor het watersysteem. Daarbij spelen de volgende mechanismen een rol:
Verslechtering van de waterkwaliteit : dit kan het geval zijn als het nodig is om voor de peilopzet water te in te laten van slechtere kwaliteit, bijvoorbeeld boezemwater. Bij een plasdrassituatie (voor natte teelt) kan het water ter plekke een slechtere kwaliteit krijgen, die invloed heeft op de rest van de polder als het water daar op wordt afgelaten.
De beleidsregels geven een uitleg aan de beoordelingsregels uit de keur. Deze beoordelingsregels staan in de oogmerken en de zorgplicht.
ad b: Bij het op peil houden van de hoogwatervoorziening is het belangrijk dat de waterkwaliteit niet verslechtert. Dat betekent dat het inlaten van boezemwater niet wenselijk is, omdat dit van slechtere kwaliteit is dan het polderwater. Bij voorkeur wordt een nieuwe hoogwatervoorziening gevoed door middel van gebiedseigen water. Permanente/ plas dras peilverhoging (natte teelt) is in principe nadelig voor de waterkwaliteit binnen het gebied. Maar door uitzicht op stabilisatie (neutrale fosfaat balans door aan en afvoer van de “natte teelt”) van de fosfaat belasting zijn de gevolgen aanvaardbaar. Voorkomen moet worden dat water uit de plas dras peilverhoging wordt afgelaten op het polder gebied.
ad f: Kleinschalige hoogwatervoorziening voor “water in de sloot” zijn alleen toelaatbaar in gebieden met grote drooglegging, waarbij de vaste slootbodem boven het streefpeil ligt. (De aanvraag kan geen oplossing zijn voor het niet baggeren van de sloot). Aandachtspunt is het verliezen van waterberging. In de vergunning zou als voorwaarde kunnen worden opgenomen dat om berging in de polder te behouden alleen lage schotten van maximaal 0.30 m worden toegestaan.
14.4.4 Beleidsregel 14.4: seizoensgebonden waterpeil
Beleidsregel 14.4: seizoensgebonden waterpeil
De watervergunning of het maatwerkvoorschrift voor een seizoensgebonden waterpeil wordt alleen verleend als het verenigbaar is met:
waarbij rekening wordt gehouden met de volgende standaarden en maatstaven:
Oogmerken en specifieke zorgplicht
De oogmerken en specifieke zorgplicht voor oppervlaktewater richten zich op het functioneren van het watersysteem. Een seizoensgebonden waterpeil is het handhaven van een (flexibel) waterpeil, dat een deel van het jaar (seizoensgebonden) afwijkt van het peilbesluit voor het betreffende peilgebied. Redenen om een seizoensgebonden waterpeil in te stellen kunnen zijn het kunnen uitvoeren van beheer, natte teelten of ten behoeve van weidevogels.
Een seizoensgebonden afwijkend waterpeil kan eenzelfde negatieve invloed hebben op het watersysteem als een onderbemaling (14.4) of een hoogwatervoorziening (14.3).
De beleidsregels geven een uitleg aan de beoordelingsregels uit de keur. Deze beoordelingsregels staan in de oogmerken en de zorgplicht. De maatstaven voor het beoordelen van een vergunningaanvraag voor een seizoensgebonden peil zijn vergelijkbaar met die voor een onderbemaling of hoogwatervoorziening. Zie ook de toelichting bij 14.1, 14.2 en 14.3.
14.4.5 Beleidsregel 14.5: bemalen drainage
Beleidsregel 14.5: bemalen drainage
De watervergunning of het maatwerkvoorschrift voor het reguleren van het grondwaterpeil door middel van een bemalen drainage wordt alleen verleend als het verenigbaar is met:
waarbij rekening wordt gehouden met de volgende standaarden en maatstaven:
Oogmerken en specifieke zorgplicht
De oogmerken en specifieke zorgplicht voor oppervlaktewater richten zich op het functioneren van het watersysteem. Bemalen drainage kan helpen bij het verminderen van de maaivelddaling. De risico’s van een bemalen drainage voor het watersysteem zijn hetzelfde als bij een onderbemaling (14.2)
De beleidsregels geven een uitleg aan de beoordelingsregels uit de keur. Deze beoordelingsregels staan in de oogmerken en de zorgplicht.
ad b: Het waterpeil in de pompput is feitelijk het oppervlaktewaterpeil. Bemalen drainage is daarmee een peilafwijking. Onderscheidend is dat, in geval van het tegengaan van maaivelddaling, er een dynamisch peil wordt gehanteerd met afwisselend een hoger of lager peil dan het streefpeil van het aangrenzende peilgebied.
15. Beleidsregels voor aan- en afvoeren, lozen en onttrekken van water
AGV toetst aan de oogmerken (art. 2.26 Keur) en de specifieke zorgplicht (art 2.27 Keur) – zie ook deel I van dit rapport. De beleidsregels vormen de standaarden en de maatstaven bij de toetsing, waar nodig.
Deze beleidsregel is van toepassing op vergunningaanvragen die betrekking hebben op het volgende verbod in de Keur van AGV:
Art. 2.28: Aanvoeren/lozen en afvoeren/onttrekken van water aan oppervlaktewaterlichamen.
In bepaalde gevallen is er geen vergunning nodig. In het Keurbesluit Vrijstellingen staat wanneer en onder welke voorwaarden dat het geval is voor aan- en afvoeren en lozen en onttrekken van water.
Andere beleidsregels die relevant zijn voor aan- en afvoeren, lozen en onttrekken van water zijn :
15.3 Beleidsregels voor aan- en afvoeren, lozen en onttrekken van water
Doel van de Keurartikelen en beleidsregels voor aan- en afvoeren, lozen en onttrekken van water
Het waterschap heeft met omringende waterbeheerders afspraken over de uit te wisselen hoeveelheden water in normale maar ook in uitzonderlijke situaties. Deze afspraken zijn vastgelegd in waterakkoorden en verdringingsreeksen. Er is geen garantie op de aanvoer van de hoeveelheid water en de kwaliteit ervan door het waterschap.
Met de keurartikelen en beleidsregels die betrekking hebben op aan- en afvoeren, lozen en onttrekken van water draagt AGV bij aan een ecologisch gezond en goed functionerend watersysteem en een optimaal peil voor de verschillende functies van het gebied.
Risico’s van het aan- en afvoeren, lozen en onttrekken van water zijn dat de peilen kunnen stijgen en de stroomsnelheid van het water kan veranderen. Dit kan een negatief effect hebben op het watersysteem, op keringen of op de scheepvaart. Vanwege deze risico’s stelt AGV voorwaarden aan de vergunningen voor het wijzigen van het waterpeil.
15.3.1 Beleidsregel 15.1: algemene voorwaarden aan/afvoeren, lozen, onttrekken
Beleidsregel 15.1: algemene voorwaarden voor aan- en afvoeren en lozen en onttrekken van oppervlaktewater
De watervergunning of het maatwerkvoorschrift voor de aan- en afvoer en lozen en onttrekken van oppervlaktewater uit wateren gelegen in polders wordt alleen verleend als het verenigbaar is met:
waarbij rekening wordt gehouden met de volgende standaarden en maatstaven:
Oogmerken en specifieke zorgplicht
De oogmerken en specifieke zorgplicht voor oppervlaktewater richten zich op het functioneren van het watersysteem. Voor bepaalde activiteiten is het nodig om (tijdelijk) water aan- of af te voeren, te lozen of te onttrekken. Dit kan risico’s opleveren voor het watersysteem, waarbij de volgende mechanismen een rol kunnen spelen:
Verandering in stroming : dwarsstroming kan risico’s opleveren voor schepen, vooral bij aanvoeren en lozingen. Bij afvoeren en onttrekken zijn de effecten op stroming minder. Zie Richtlijnen Vaarwegen 2011 van Rijkswaterstaat paragrafen 3.3.4 en verder. Bij hogere stroomsnelheden is er een kans op beschadiging van de oevers. Oeverbeschoeiing kan deze beschadigingen beperken, maar aan de plaatsing daarvan kleven ook nadelen.
De beleidsregels geven een uitleg aan de beoordelingsregels uit de keur. Deze beoordelingsregels staan in de oogmerken en de zorgplicht.
ad e: Voor energiesystemen zijn vaak grote debieten nodig om de warmte (en soms koude) uit het oppervlaktewater te winnen. Hierbij is geen sprake van een berging omdat er gelijktijdig onttrokken en geloosd wordt. De effecten op het watersysteem en de beheersbaarheid ervan zijn het kleinst wanneer dit plaats vindt binnen hetzelfde peilgebied.
16. Beleidsregel voor de vergoeding van kosten van het verleggen van kabels en leidingen
Bij de uitvoering van projectplannen door het waterschap kan het voorkomen dat kabels en leidingen verlegd moeten worden. Voor de berekening en verdeling van de kosten voor het verleggen van kabels en leidingen als gevolg van door het Rijk uitgevoerde werken heeft de minister van destijds Verkeer en waterstaat (nu: Infrastruur en milieu) de ’Nadeelcompensatieregeling verleggen kabels en leidingen in en buiten rijkswaterstaatswerken en spoorweg-werken 1999 (NKL 1999)’ vastgesteld. Het bestuur verklaart de NKL 1999 van overeenkomstige toepassing bij:
17.2 Begripsbepalingen bij beleidsregels
Bij de beleidsregels wordt verstaan onder:
Keurprofiel: het gedefinieerde minimaal vereiste theoretische profiel van een waterkering dat nodig is voor de noodzakelijke bescherming tegen water van buiten (zie onderstaande figuur).
Profiel van vrije ruimte: de (in de ondergrond) rond het keurprofiel gereserveerde (naar verwachting benodigde) ruimte voor in de toekomst benodigde versterking en ophoging (zie onderstaande figuur).
Als het Keurprofiel niet in de legger is weergegeven (dan leggerprofiel genoemd) dan geldt onderstaande.
Het keurprofiel en profiel van vrije ruimte hebben:
Figuur 1 Schematische weergave zones bij een waterkerend dijklichaam:
Figuur 2 Schematische weergave zones bij een verholen kering:
Figuur 3 Schematische weergave zones bij een half verholen kering:
Het belang van het watersysteem of de waterkering bestaat uit twee onderdelen, die een verschillend gewicht hebben:
Het goed blijven functioneren van het systeem of de kering is een harde randvoorwaarde. Dit weegt altijd zwaarder dan maatschappelijk belang. Een verslechtering van het functioneren van het watersysteem of van de veiligheid is niet acceptabel.
De ‘ruimte’ zit in het tweede punt, de mogelijkheid om het systeem of de kering te onderhouden. AGV heeft de verantwoordelijkheid om te zorgen dat het watersysteem en de keringen ook in de toekomst voldoen aan de eisen voor een veilig en gezond watersysteem en moet daarom beheer en onderhoud kunnen plegen. Een activiteit kan een hinderlijk effect hebben voor het uitvoeren van beheer en onderhoud. Dat kan betekenen dat het onderhoud op een andere manier moet, die misschien duurder is of meer tijd kost. AGV/Waternet en de initiatiefnemer kunnen dan afspraken maken over financiële compensatie, en de activiteit kan eventueel toch een vergunning krijgen.
17.3 Kosten bij vergunningen en meldingen
Vergunningen en meldingen kunnen op diverse manieren leiden tot kosten. Dit hoofdstuk beschrijft welk type kosten er zijn en voor wiens rekening ze komen.
Het beoordelen van vergunningaanvragen en meldingen kost tijd. AGV rekent leges voor vergunningaanvragen om de kosten te dekken. Een melding is gratis. De hoogte van de leges is te vinden in de legesverordening AGV en op de website van AGV.
In de beleidsregels staat regelmatig dat de aanvrager van een activiteit moet aantonen dat de activiteit geen schade of gevaar oplevert voor het watersysteem op basis van onderzoek. AGV stelt voorwaarden aan de kwaliteit van het onderzoek en beoordeelt of het voldoende degelijk is uitgevoerd om de aanvraag of melding te kunnen beoordelen. De kosten voor het onderzoek komen voor rekening van de aanvrager zelf.
Degene die ‘gerechtigde’ is van een werk dat wordt uitgevoerd met een vergunning of een melding, is verantwoordelijk voor het onderhoud van het werk – zowel tijdens de aanleg als daarna. Ook als op een gegeven moment vervanging nodig is van het werk, moet de gerechtigde hiervoor zorgen. De kosten voor onderhoud en vervanging van een vergund (of gemeld) werk komen dus voor rekening van de gerechtigde. Wie de gerechtigde is staat in hoofdstuk 2 van de Keur. Meestal is het de eigenaar.
In bepaalde situaties is het mogelijk dat het waterschap het onderhoud (en vervanging) van hetgeen is vergund of gemeld overneemt. Dit gebeurt door middel van een overdrachtsproces. Een voorbeeld is het graven van een nieuw primair water bij de aanleg van een nieuwe wijk. AGV wil primaire wateren zelf in onderhoud hebben om het functioneren van het watersysteem als geheel goed te kunnen regelen. Bij een dergelijk overdrachtsproces maken AGV en de aanvrager afspraken over de onderhoudskosten. AGV neemt het water pas over wanneer het op orde is en vanaf dat moment neemt AGV ook de onderhoudskosten op zich.
Het kan voorkomen dat AGV een vergunning afgeeft voor een activiteit die weliswaar niet leidt tot risico’s voor het watersysteem, maar wel tot extra onderhoudskosten voor het waterschap. Dit kan het geval zijn bij activiteiten met een maatschappelijk belang (zie ook hoofdstuk ‘maatschappelijk belang’). De aanvrager zal deze extra onderhoudskosten moeten vergoeden aan het waterschap. Hierover maken de aanvrager en AGV afspraken.
Als er schade ontstaat als gevolg van de uitvoering van de vergunde of gemelde activiteit, dan draagt de vergunninghouder of melder de kosten daarvoor.
Als het waterschap een vergunning afgeeft of een vergunning intrekt, kan diegene die zich benadeeld voelt (op eigen initiatief) mogelijk gebruik maken van de Regeling Nadeelcompensatie van het waterschap. Deze is te vinden op de website van AGV.
17.5 Eisen aan de vergunningaanvraag voor grondwateronttrekkingen
In de Waterregeling staan zowel de algemene indieningsvereisten voor de watervergunning als de specifieke indieningsvereisten voor grondwateronttrekkingen en infiltraties. Die indieningsvereisten staan hieronder, waar nodig geconcretiseerd.
In artikel 6.19 van de Waterregeling is onder andere bepaald dat de aanvrager van een vergunning moet beschrijven wat de aard en de omvang van de gevolgen van de handeling (hier: grondwateronttrekking en/of infiltratie) zijn, voor zover die gevolgen relevant zijn voor de beoordeling van de aanvraag.
De aard en het detailniveau van de gevolgen die de aanvrager in beeld moet brengen, zullen verschillen per onttrekking. De volgende aspecten kunnen bijvoorbeeld een rol spelen:
Bij de berekeningen moet de aanvrager aangeven van welke geohydrologische bodemopbouw hij is uitgegaan, en – als er met een model is gewerkt - moet hij aangeven welke geohydrologische bodemschematisatie en uitgangspunten (zoals kD- en c-waarden)hij heeft toegepast.
Verder moet de aanvrager inzicht geven in de samenstelling van het te onttrekken respectievelijk te infiltreren grondwater. Daarbij kan het onder meer gaan om het gehalte aan chloride, sulfaat, ijzer, zwevende stof, CZV, BZV. Voor het te onttrekken grondwater is dat van belang in verband met lozing op oppervlaktewater of riolering; voor het te infiltreren grondwater omdat dit de kwaliteit van het grondwater niet mag verslechteren.
Beschrijving maatregelen en/of voorzieningen
In artikel 6.27 en 6.28 van de Waterregeling staat onder meer dat de aanvrager een beschrijving moet geven van de maatregelen of voorzieningen die hij treft om de negatieve gevolgen van de onttrekking of infiltratie te voorkomen of te beperken. Dit is een indieningsvereiste voor vergunningaanvragen voor grondwateronttrekkingen respectievelijk infiltraties.
Bij die maatregelen gaat het bijvoorbeeld om:
Zeker als er sprake is van kwetsbare objecten (civieltechnische werken zoals bebouwing, kunstwerken, waterkeringen en wegen) kan een meetplan met actiewaarden een vergunningsvoorwaarde zijn. Dit plan kan onderdelen omvatten als:
Kopieer de link naar uw clipboard
https://zoek.officielebekendmakingen.nl/wsb-2019-11547.html
De hier aangeboden pdf-bestanden van het Staatsblad, Staatscourant, Tractatenblad, provinciaal blad, gemeenteblad, waterschapsblad en blad gemeenschappelijke regeling vormen de formele bekendmakingen in de zin van de Bekendmakingswet en de Rijkswet goedkeuring en bekendmaking verdragen voor zover ze na 1 juli 2009 zijn uitgegeven. Voor pdf-publicaties van vóór deze datum geldt dat alleen de in papieren vorm uitgegeven bladen formele status hebben; de hier aangeboden elektronische versies daarvan worden bij wijze van service aangeboden.