21 501-20 Europese Raad

Nr. 1434 BRIEF VAN DE MINISTER VAN BUITENLANDSE ZAKEN

Aan de Voorzitter van de Tweede Kamer der Staten-Generaal

Den Haag, 18 april 2019

Hierbij bied ik u, mede namens de Minister-President, de geannoteerde agenda aan van de informele Europese Raad van 9 mei 2019.

De Minister van Buitenlandse Zaken, S.A. Blok

GEANNOTEERDE AGENDA INFORMELE EUROPESE RAAD SIBIU VAN 9 MEI 2019

Op 9 mei a.s. vindt een informele bijeenkomst van de Europese Raad (ER) plaats in Sibiu, Roemenië. Via deze geannoteerde agenda informeert het kabinet u over de Nederlandse inzet.

Met de informele ER van 16 september 2016 in Bratislava, die ging over de weg voorwaarts na het besluit van het Verenigd Koninkrijk om de EU te verlaten, is een discussie gestart over de toekomst van de EU (Kamerstuk 21 501-20, nr. 1150). De discussie is afgelopen jaren gevoed door de Europese instellingen, lidstaten en burgers. De Europese Commissie heeft een bijdrage aan de discussie geleverd met een routekaart voor een meer verenigde, sterkere en democratischere Unie1. Ook in het Europees parlement (EP) zijn rapporten aangenomen over de toekomst van de EU2. Daarnaast heeft het EP de regeringsleiders individueel uitgenodigd voor een debat hierover, zoals de Nederlandse Minister-President op 13 juni 2018. Meerdere lidstaten, waaronder Nederland, hebben ook hun eigen prioriteiten geformuleerd.

Deze initiatieven dienen alle als inbreng voor de discussie over de toekomst van de EU, waarvoor de besprekingen tijdens de informele ER in Sibiu en de verkiezingen van het EP van 23-26 mei belangrijke momenten zijn.

Tijdens de informele ER in Sibiu zal van gedachten worden gewisseld over de koers van de EU voor de komende jaren, maar er zullen nog geen prioriteiten worden vastgesteld. Het vaststellen van de politieke prioriteiten kan niet zonder rekening te houden met de uitkomsten van de verkiezingen van het EP. Dit zal gebeuren middels de Strategische Agenda, die naar verwachting wordt vastgesteld tijdens de formele ER op 20-21 juni 2019, na de EP-verkiezingen. In deze Strategische Agenda stelt de Raad prioriteiten vast voor de komende legislatuur om daarmee sturing te geven aan de nieuwe Europese Commissie. De uitkomst van de informele ER in Sibiu zal om die reden naar verwachtingen een relatief korte, symbolische verklaring zijn, vergelijkbaar met de verklaring van de Rome-bijeenkomst van maart 2017.

Over de inhoudelijke voorbereidingen van de bijeenkomst is op moment van schrijven nog niet veel informatie beschikbaar; er zijn nog geen documenten. In twee werksessies zal worden ingegaan op respectievelijk de mondiale en interne uitdaging waar de EU en lidstaten voor staan, en wat de daaruit te stellen prioriteiten voor de EU zijn. Zodra er documenten beschikbaar zijn zullen deze in lijn met de staande informatie-afspraken met het Nederlandse parlement worden gedeeld, zo nodig vertrouwelijk.

Het kabinet heeft haar inzet met prioriteiten voor de EU voor de komende jaren bekend

gemaakt in de Kamerbrief m.b.t. de Staat van de Europese Unie 2019 (Kamerstuk 35 078, nr. 1).

Hierover is met uw Kamer van gedachten gewisseld tijdens het debat op 7 februari jl. (Handelingen II 2018/19, nr. 51, item 10). Deze inzet vormt ook de inbreng van de Minister-President tijdens de informele bijeenkomst in Sibiu. Nederland heeft groot belang bij een Europese Unie van waarden en resultaten, om effectieve oplossingen te bieden aan grensoverschrijdende uitdagingen. Nederland pleit voor een EU die zich richt op het leveren van concrete resultaten voor burgers, op onderwerpen die zij belangrijk vinden en waar Europese samenwerking toegevoegde waarde heeft. Daaruit volgen vijf prioriteiten voor de komende jaren: migratie, veiligheid, een sterke en duurzame economie die bescherming biedt, klimaat en ten slotte een EU die Europese waarden en belangen in het buitenland veiligstelt. Om die prioriteiten te realiseren worden bepaalde vereisten gesteld ten aanzien van de werking van de EU, namelijk respect voor de democratische rechtsstaat, functioneren van de Europese instellingen en modernisering van het transparantiebeleid.

X Noot
2

O.a. rapporten van Jáuregui Atondo (2018), Bresso en Brok (2017), Verhofstadt (2016)

Naar boven