16 (2023) Nr. 1

A. TITEL

Verdrag tussen het Koninkrijk der Nederlanden en de Republiek San Marino tot het vermijden van dubbele belasting met betrekking tot belastingen naar het inkomen en het voorkomen van het ontduiken en ontwijken van belasting (ten behoeve van Curaçao);

San Marino, 20 november 2023

Voor een overzicht van de verdragsgegevens, zie verdragsnummer 013565 in de Verdragenbank.

B. TEKST


Convention between the Kingdom of the Netherlands and the Republic of San Marino for the elimination of double taxation with respect to taxes on income and the prevention of tax evasion and avoidance

The Kingdom of the Netherlands

and

the Republic of San Marino, hereinafter referred to as the “Contracting States”,

Desiring to further develop their economic relationship and to enhance their co-operation in tax matters,

Intending to conclude a Convention for the elimination of double taxation with respect to taxes on income and without creating opportunities for non-taxation or reduced taxation through tax evasion or avoidance (including through treaty-shopping arrangements aimed at obtaining reliefs provided in this Convention for the indirect benefit of residents of third States),

Have agreed as follows:

Article 1 Persons covered

  • 1. This Convention shall apply to persons who are residents of one or both of the Contracting States.

  • 2. For the purposes of this Convention, income derived by or through an entity or arrangement that is treated as wholly or partly fiscally transparent under the tax law of either Contracting State shall be considered to be income of a resident of a Contracting State but only to the extent that the income is treated, for purposes of taxation by that State, as the income of a resident of that State.

  • 3. This Convention shall not affect the taxation, by a Contracting State, of its residents except with respect to the benefits granted under paragraph 3 of Article 7, paragraph 2 of Article 9 and Articles 18, 20, 22, 23, 24 and 26 of this Convention.

Article 2 Taxes covered

  • 1. This Convention shall apply to taxes on income imposed on behalf of a Contracting State or of its political or administrative subdivisions or local authorities, irrespective of the manner in which they are levied.

  • 2. There shall be regarded as taxes on income all taxes imposed on total income or on elements of income, including taxes on gains from the alienation of movable or immovable property, taxes on the total amounts of wages or salaries paid by enterprises, as well as taxes on capital appreciation.

  • 3. The existing taxes to which the Convention shall apply are in particular:

    • a) in the case of San Marino:

      the general income tax which is levied:

      • (i) on individuals;

      • (ii) on bodies corporate and proprietorships,

      even if collected through a withholding tax

      (hereunder referred to as “San Marino tax”);

    • b) in the case of Curaçao:

      • (i) the income tax (inkomstenbelasting);

      • (ii) the wage tax (loonbelasting);

      • (iii) the profit tax (winstbelasting);

      • (iv) the dividend tax (dividendbelasting);

      (hereinafter referred to as “Curaçao tax”).

  • 4. The Convention shall apply also to any identical or substantially similar taxes that are imposed after the date of signature of this Convention in addition to, or in place of, the existing taxes. The competent authorities of the Contracting States shall notify each other of any significant changes that have been made in their taxation laws.

Article 3 General definitions

  • 1. For the purposes of this Convention, unless the context otherwise requires:

    • a) the term “San Marino” means the territory of the Republic of San Marino, including any other area within which the Republic of San Marino, in accordance with international law, exercises sovereign rights or jurisdiction;

    • b) the term “Curaçao” means the part of the Kingdom of the Netherlands which is situated in the Caribbean Sea and consists of the territory of Curaçao, including its territorial sea and any area beyond and adjacent to its territorial sea within which the Kingdom of the Netherlands, in accordance with international law, exercises jurisdiction or sovereign rights, but excluding the part thereof relating to Aruba and Bonaire;

    • c) the terms “a Contracting State” and “the other Contracting State” mean, as the context requires, San Marino or Curaçao;

    • d) the term “person” includes an individual, a company and any other body of persons;

    • e) the term “company” means any body corporate or any entity that is treated as a body corporate for tax purposes;

    • f) the terms “enterprise of a Contracting State” and “enterprise of the other Contracting State” mean respectively any business carried on by a resident of a Contracting State and a business carried on by a resident of the other Contracting State;

    • g) the term “international traffic” means any transport by a ship or aircraft, except when the ship or aircraft is operated solely between places in a Contracting State and the enterprise that operates the ship or aircraft is not an enterprise of that State;

    • h) the term “national” means:

      • (i) any individual possessing the nationality or citizenship of a Contracting State;

      • (ii) any legal person, partnership or association deriving its status as such from the laws in force in a Contracting State;

    • i) the term “competent authority” means:

      • (i) in San Marino, the Ministry of Finance or its authorized representative, and, for the purposes of Article 25 “Exchange of information” of this Convention, the Ufficio Centrale di Collegamento – Central Liaison Office (CLO) of the Republic of San Marino;

      • (ii) in the case of Curaçao: the Minister of Finance or his authorized representative;

    • j) the term “business” includes the performance of professional services and of other activities of an independent character;

    • k) the term “recognised pension fund” of a State means an entity or arrangement established in that State that is treated as a separate person under the taxation laws of that State and:

      • (i) that is established and operated exclusively or almost exclusively to administer or provide retirement benefits and ancillary or incidental benefits to individuals and that is regulated as such by that State or one of its political subdivisions or local authorities; or

      • (ii) that is established and operated exclusively or almost exclusively to invest funds for the benefit of entities or arrangements referred to in subdivision (i).

  • 2. As regards the application of the Convention at any time by a Contracting State, any term not defined therein shall, unless the context otherwise requires or the competent authorities agree to a different meaning pursuant to the provisions of Article 24 of this Convention, have the meaning that it has at that time under the law of that State for the purposes of the taxes to which the Convention applies, any meaning under the applicable tax laws of that State prevailing over a meaning given to the term under other laws of that State.

Article 4 Resident

  • 1. For the purposes of this Convention, the term “resident of a Contracting State” means any person who, under the laws of that State, is liable to tax therein by reason of his domicile, residence, place of management or any other criterion of a similar nature, and also includes that State and any political or administrative subdivision or local authority thereof as well as a recognised pension fund of that State. This term, however, does not include any person who is liable to tax in that State in respect only of income from sources in that State.

  • 2. Where by reason of the provisions of paragraph 1 of this Article an individual is a resident of both Contracting States, then his status shall be determined as follows:

    • a) he shall be deemed to be a resident only of the State in which he has a permanent home available to him; if he has a permanent home available to him in both States, he shall be deemed to be a resident only of the State with which his personal and economic relations are closer (centre of vital interests);

    • b) if the State in which he has his centre of vital interests cannot be determined, or if he has not a permanent home available to him in either State, he shall be deemed to be a resident only of the State in which he has an habitual abode;

    • c) if he has an habitual abode in both States or in neither of them, he shall be deemed to be a resident only of the State of which he is a national;

    • d) if he is a national of both States or of neither of them, the competent authorities of the Contracting States shall settle the question by mutual agreement.

  • 3. Where by reason of the provisions of paragraph 1 of this Article a person other than an individual is a resident of both Contracting States, the competent authorities of the Contracting States shall endeavour to determine by mutual agreement the Contracting State of which such person shall be deemed to be a resident for the purposes of the Convention, having regard to its place of effective management, the place where it is incorporated or otherwise constituted and any other relevant factors. In the absence of such agreement, such person shall not be entitled to any relief or exemption from tax provided by this Convention except to the extent and in such manner as may be agreed upon by the competent authorities of the Contracting States.

Article 5 Permanent establishment

  • 1. For the purposes of this Convention, the term “permanent establishment” means a fixed place of business through which the business of an enterprise is wholly or partly carried on.

  • 2. The term “permanent establishment” includes especially:

    • a) a place of management;

    • b) a branch;

    • c) an office;

    • d) a factory;

    • e) a workshop; and

    • f) a mine, an oil or gas well, a quarry or any other place of extraction of natural resources.

  • 3. The term “permanent establishment” also encompasses:

    • a) a building site, a construction, assembly or installation project or supervisory activities in connection therewith, but only if such site, project or activities lasts more than 12 months;

    • b) the furnishing of services, including consultancy services, by an enterprise of a Contracting State through employees or other personnel engaged by the enterprise for such purpose, but only if activities of that nature continue (for the same or a connected project) within the other Contracting State for a period or periods aggregating more than 300 days in any 12 month period;

    • c) a server or other type of electronic equipment of an enterprise of a Contracting State located in the other Contracting State where the following conditions are cumulatively fulfilled:

      • (i) the server or other type of electronic equipment is fixed in the other Contracting State;

      • (ii) the server or other type of electronic equipment and its location are at the disposal of the enterprise;

      • (iii) the business of the enterprise of the first Contracting State is wholly or partly carried on through the server or other type of electronic equipment.

  • 4. Notwithstanding the preceding provisions of this Article, the term “permanent establishment” shall be deemed not to include:

    • a) the use of facilities solely for the purpose of storage, display or delivery of goods or merchandise belonging to the enterprise;

    • b) the maintenance of a stock of goods or merchandise belonging to the enterprise solely for the purpose of storage, display or delivery;

    • c) the maintenance of a stock of goods or merchandise belonging to the enterprise solely for the purpose of processing by another enterprise;

    • d) the maintenance of a fixed place of business solely for the purpose of purchasing goods or merchandise or of collecting information, for the enterprise;

    • e) the maintenance of a fixed place of business solely for the purpose of carrying on, for the enterprise, any other activity;

    • f) the maintenance of a fixed place of business solely for any combination of activities mentioned in sub-paragraphs a) to e),

    provided that such activity or, in the case of subparagraph f), the overall activity of the fixed place of business, is of a preparatory or auxiliary character.

  • 5. Paragraph 4 of this Article shall not apply to a fixed place of business that is used or maintained by an enterprise if the same enterprise or a closely related enterprise carries on business activities at the same place or at another place in the same Contracting State and

    • a) that place or other place constitutes a permanent establishment for the enterprise or the closely related enterprise under the provisions of this Article; or

    • b) the overall activity resulting from the combination of the activities carried on by the two enterprises at the same place, or by the same enterprise or closely related enterprises at the two places, is not of a preparatory or auxiliary character,

    provided that the business activities carried on by the two enterprises at the same place, or by the same enterprise or closely related enterprises at the two places, constitute complementary functions that are part of a cohesive business operation.

  • 6. Notwithstanding the provisions of paragraphs 1 and 2 but subject to the provisions of paragraph 7 of this Article, where a person is acting in a Contracting State on behalf of an enterprise and, in doing so, habitually concludes contracts, or habitually plays the principal role leading to the conclusion of contracts that are routinely concluded without material modification by the enterprise, and these contracts are

    • a) in the name of the enterprise; or

    • b) for the transfer of the ownership of, or for the granting of the right to use, property owned by that enterprise or that the enterprise has the right to use; or

    • c) for the provision of services by that enterprise,

    that enterprise shall be deemed to have a permanent establishment in that State in respect of any activities which that person undertakes for the enterprise, unless the activities of such person are limited to those mentioned in paragraph 4 of this Article which, if exercised through a fixed place of business (other than a fixed place of business to which paragraph 5 of this Article would apply), would not make this fixed place of business a permanent establishment under the provisions of that paragraph.

  • 7. Paragraph 6 of this Article shall not apply where the person acting in a Contracting State on behalf of an enterprise of the other Contracting State carries on business in the first-mentioned State as an independent agent and acts for the enterprise in the ordinary course of that business. Where, however, a person acts exclusively or almost exclusively on behalf of one or more enterprises to which it is closely related, that person shall not be considered to be an independent agent within the meaning of this paragraph with respect to any such enterprise.

  • 8. The fact that a company which is a resident of a Contracting State controls or is controlled by a company which is a resident of the other Contracting State, or which carries on business in that other State (whether through a permanent establishment or otherwise), shall not of itself constitute either company a permanent establishment of the other.

  • 9. For the purposes of this Article, a person or enterprise is closely related to an enterprise if, based on all the relevant facts and circumstances, one has control of the other or both are under the control of the same persons or enterprises. In any case, a person or enterprise shall be considered to be closely related to an enterprise if one possesses directly or indirectly more than 50 per cent of the beneficial interest in the other (or, in the case of a company, more than 50 per cent of the aggregate vote and value of the company’s shares or of the beneficial equity interest in the company) or if another person or enterprise possesses directly or indirectly more than 50 per cent of the beneficial interest (or, in the case of a company, more than 50 per cent of the aggregate vote and value of the company’s shares or of the beneficial equity interest in the company) in the person and the enterprise or in the two enterprises.

Article 6 Income from immovable property

  • 1. Income derived by a resident of a Contracting State from immovable property (including income from agriculture or forestry) situated in the other Contracting State may be taxed in that other State.

  • 2. The term “immovable property” shall have the meaning which it has under the law of the Contracting State in which the property in question is situated. The term shall in any case include property accessory to immovable property, livestock and equipment used in agriculture and forestry, rights to which the provisions of general law respecting landed property apply, usufruct of immovable property and rights to variable or fixed payments as consideration for the working of, or the right to work, mineral deposits, sources and other natural resources; ships and aircraft shall not be regarded as immovable property.

  • 3. The provisions of paragraph 1 of this Article shall apply to income derived from the direct use, letting, or use in another form of immovable property.

  • 4. The provisions of paragraphs 1 and 3 of this Article shall also apply to the income from immovable property of an enterprise and to the income from immovable property used for the performance of independent personal services.

Article 7 Business profits

  • 1. Profits of an enterprise of a Contracting State shall be taxable only in that State unless the enterprise carries on business in the other Contracting State through a permanent establishment situated therein. If the enterprise carries on business as aforesaid, the profits that are attributable to the permanent establishment in accordance with the provisions of paragraph 2 of this Article may be taxed in that other State.

  • 2. For the purposes of this Article and Article 22 of this Convention, the profits that are attributable in each Contracting State to the permanent establishment referred to in paragraph 1 of this Article are the profits it might be expected to make, in particular in its dealings with other parts of the enterprise, if it were a separate and independent enterprise engaged in the same or similar activities under the same or similar conditions, taking into account the functions performed, assets used and risks assumed by the enterprise through the permanent establishment and through the other parts of the enterprise.

  • 3. Where, in accordance with paragraph 2 of this Article, a Contracting State adjusts the profits that are attributable to a permanent establishment of an enterprise of one of the Contracting States and taxes accordingly profits of the enterprise that have been charged to tax in the other State, the other State shall, to the extent necessary to eliminate double taxation on these profits, make an appropriate adjustment to the amount of the tax charged on those profits. In determining such adjustment, the competent authorities of the Contracting States shall if necessary consult each other.

  • 4. Where profits include items of income which are dealt with separately in other Articles of this Convention, then the provisions of those Articles shall not be affected by the provisions of this Article.

Article 8 International shipping and air transport

  • 1. Profits of an enterprise of a Contracting State from the operation of ships or aircraft in international traffic shall be taxable only in that Contracting State.

  • 2. The provisions of paragraph 1 of this Article shall also apply to profits from the participation in a pool, a joint business or an international operating agency.

Article 9 Associated enterprises

  • 1. Where

    • a) an enterprise of a Contracting State participates directly or indirectly in the management, control or capital of an enterprise of the other Contracting State; or

    • b) the same persons participate directly or indirectly in the management, control or capital of an enterprise of a Contracting State and an enterprise of the other Contracting State,

    and in either case, conditions are made or imposed between the two enterprises in their commercial or financial relations which differ from those which would be made between independent enterprises, then any profits which would, but for those conditions, have accrued to one of the enterprises, but, by reason of those conditions, have not so accrued, may be included in the profits of that enterprise and taxed accordingly.

  • 2. Where a Contracting State includes in the profits of an enterprise of that State – and taxes accordingly – profits on which an enterprise of the other Contracting State has been charged to tax in that other State and the profits so included are profits which would have accrued to the enterprise of the first-mentioned State if the conditions made between the two enterprises had been those which would have been made between independent enterprises, then that other State shall make an appropriate adjustment to the amount of the tax charged therein on those profits. In determining such adjustment, due regard shall be had to the other provisions of this Convention and the competent authorities of the Contracting States shall if necessary consult each other.

Article 10 Dividends

  • 1. Dividends paid by a company which is a resident of a Contracting State to a resident of the other Contracting State may be taxed in that other State.

  • 2. However, such dividends may also be taxed in the Contracting State of which the company paying the dividends is a resident and according to the laws of that State, but if the beneficial owner of the dividends is a resident of the other Contracting State, the tax so charged shall not exceed:

    • a) 0 per cent of the gross amount of the dividends if the beneficial owner is a company which holds directly at least 25 percent of the capital of the company paying the dividends throughout a 365 day period that includes the day of the payment of the dividend (for the purpose of computing that period, no account shall be taken of changes of ownership that would directly result from a corporate reorganisation, such as a merger or divisive reorganisation, of the company that holds the shares or that pays the dividend);

    • b) 5 percent of the gross amount of the dividends in all other cases.

    The competent authorities of the Contracting States shall by mutual agreement settle the mode of application of these limitations.

    This paragraph shall not affect the taxation of the company in respect of the profits out of which the dividends are paid.

  • 3. The term “dividends” as used in this Article means income from shares, “jouissance” shares or “jouissance” rights, mining shares, founders’ shares or other rights, not being debt-claims, participating in profits, as well as income from other corporate rights which is subjected to the same taxation treatment as income from shares by the laws of the State of which the company making the distribution is a resident.

  • 4. The provisions of paragraphs 1 and 2 of this Article shall not apply if the beneficial owner of the dividends, being a resident of a Contracting State, carries on business in the other Contracting State of which the company paying the dividends is a resident through a permanent establishment situated therein and the holding in respect of which the dividends are paid is effectively connected with such permanent establishment. In such case the provisions of Article 7 of this Convention shall apply.

  • 5. Where a company which is a resident of a Contracting State derives profits or income from the other Contracting State, that other State may not impose any tax on the dividends paid by the company, except insofar as such dividends are paid to a resident of that other State or insofar as the holding in respect of which the dividends are paid is effectively connected with a permanent establishment situated in that other State, nor subject the company’s undistributed profits to a tax on the company’s undistributed profits, even if the dividends paid or the undistributed profits consist wholly or partly of profits or income arising in such other State.

Article 11 Interest

  • 1. Interest arising in a Contracting State and paid to a resident of the other Contracting State may be taxed in that other State.

  • 2. However, such interest may also be taxed in the Contracting State in which it arises and according to the laws of that State, but if the beneficial owner of the interest is a resident of the other Contracting State, the tax so charged shall not exceed 10 per cent of the gross amount of the interest. The competent authorities of the Contracting States shall by mutual agreement settle the mode of application of this limitation.

  • 3. Notwithstanding the provisions of paragraph 2 of this Article, interest arising in a Contracting State and paid to the Government of the other Contracting State, or any agency or instrumentality thereof, shall be exempt from tax in the first-mentioned Contracting State. For the purposes of this paragraph, the term “Government” shall include the Central Bank of San Marino, the Central Bank of Curaçao and Sint Maarten, a statutory body, and any other similar institution as may be agreed upon from time to time by the competent authorities of the Contracting States.

  • 4. The term “interest” as used in this Article means income from debt-claims of every kind, whether or not secured by mortgage and whether or not carrying a right to participate in the debtor's profits, and in particular, income from government securities and income from bonds or debentures, including premiums and prizes attaching to such securities, bonds or debentures. Penalty charges for late payment shall not be regarded as interest for the purpose of this Article.

  • 5. The provisions of paragraphs 1 and 2 of this Article shall not apply if the beneficial owner of the interest, being a resident of a Contracting State, carries on business in the other Contracting State in which the interest arises through a permanent establishment situated therein and the debt-claim in respect of which the interest is paid is effectively connected with such permanent establishment. In such case the provisions of Article 7 of this Convention shall apply.

  • 6. Interest shall be deemed to arise in a Contracting State when the payer is a resident of that State. Where, however, the person paying the interest, whether he is a resident of a Contracting State or not, has in a Contracting State a permanent establishment in connection with which the indebtedness on which the interest is paid was incurred, and such interest is borne by such permanent establishment, then such interest shall be deemed to arise in the Contracting State in which the permanent establishment is situated.

  • 7. Where, by reason of a special relationship between the payer and the beneficial owner or between both of them and some other person, the amount of the interest, having regard to the debt-claim for which it is paid, exceeds the amount which would have been agreed upon by the payer and the beneficial owner in the absence of such relationship, the provisions of this Article shall apply only to the last-mentioned amount. In such case, the excess part of the payments shall remain taxable according to the laws of each Contracting State, due regard being had to the other provisions of this Convention.

Article 12 Royalties

  • 1. Royalties arising in a Contracting State and paid to a resident of the other Contracting State may be taxed only in that other State. However, such royalties may also be taxed in the Contracting State in which they arise and according to the laws of that State, but if the beneficial owner of the royalties is a resident of the other Contracting State, the tax so charged shall not exceed 10 per cent of the gross amount of the royalties.

  • 2. The term “royalties” as used in this Article means payments of any kind received as a consideration for the use of, or the right to use, any copyright of literary, artistic or scientific work, including software, cinematograph films and recordings for radio or television broadcasting, any patent, trade mark, design or model, plan, secret formula or process, as well as for the use of, or the right to use, industrial, commercial or scientific equipment or for information concerning industrial, commercial or scientific experience.

  • 3. The provisions of paragraph 1 shall not apply if the beneficial owner of the royalties, being a resident of a Contracting State, carries on business in the other Contracting State in which the royalties arise through a permanent establishment situated therein and the right or property in respect of which the royalties are paid is effectively connected with such permanent establishment. In such case the provisions of Article 7 of this Convention shall apply.

  • 4. Royalties shall be deemed to arise in a Contracting State when the payer is a resident of that State. Where, however, the person paying the royalties, whether he is a resident of a Contracting State or not, has in a Contracting State a permanent establishment and the right or property in respect of which the royalties are paid is effectively connected with such permanent establishment, then such royalties shall be deemed to arise in the State in which the permanent establishment is situated.

  • 5. Where, by reason of a special relationship between the payer and the beneficial owner or between both of them and some other person, the amount of the royalties, having regard to the use, right or information for which they are paid, exceeds the amount which would have been agreed upon by the payer and the beneficial owner in the absence of such relationship, the provisions of this Article shall apply only to the last-mentioned amount. In such case, the excess part of the payments shall remain taxable according to the laws of each Contracting State, due regard being had to the other provisions of this Convention.

Article 13 Capital gains

  • 1. Gains derived by a resident of a Contracting State from the alienation of immovable property referred to in Article 6 of this Convention and situated in the other Contracting State may be taxed in that other State.

  • 2. Gains from the alienation of movable property forming part of the business property of a permanent establishment which an enterprise of a Contracting State has in the other Contracting State, including such gains from the alienation of such permanent establishment (alone or with the whole enterprise), may be taxed in that other State.

  • 3. Gains that an enterprise of a Contracting State that operates ships or aircraft in international traffic derives from the alienation of such ships or aircraft, or from movable property pertaining to the operation of such ships or aircraft, shall be taxable only in that State.

  • 4. Gains derived by a resident of a Contracting State from the alienation of shares or comparable interests, such as interests in a partnership or trust, may be taxed in the other Contracting State if, at any time during the 365 days preceding the alienation, these shares or comparable interests derived more than 50 per cent of their value directly or indirectly from immovable property, as defined in Article 6, situated in that other State.

Article 14 Income from employment

  • 1. Subject to the provisions of Articles 15, 17, 18 and 19 of this Convention, salaries, wages and other similar remuneration derived by a resident of a Contracting State in respect of an employment shall be taxable only in that State unless the employment is exercised in the other Contracting State. If the employment is so exercised, such remuneration as is derived therefrom may be taxed in that other State.

  • 2. Notwithstanding the provisions of paragraph 1 of this Article, remuneration derived by a resident of a Contracting State in respect of an employment exercised in the other Contracting State shall be taxable only in the first-mentioned State if:

    • a) the recipient is present in the other State for a period or periods not exceeding in the aggregate 183 days in any twelve month period commencing or ending in the fiscal year concerned; and

    • b) the remuneration is paid by, or on behalf of, an employer who is not a resident of the other State; and

    • c) the remuneration is not borne by a permanent establishment which the employer has in the other State.

  • 3. Notwithstanding the preceding provisions of this Article, remuneration derived by a resident of a Contracting State in respect of an employment, as a member of the regular complement of a ship or aircraft, that is exercised aboard a ship or aircraft operated in international traffic, other than aboard a ship or aircraft operated solely within the other Contracting State, shall be taxable only in the first-mentioned State.

Article 15 Directors’ fees

Directors’ fees and other similar payments derived by a resident of a Contracting State in his capacity as a member of the board of directors or board of auditors of a company which is a resident of the other Contracting State may be taxed in that other State.

Article 16 Artistes and sportspersons

  • 1. Notwithstanding the provisions of Articles 7 and 14 of this Convention, income derived by a resident of a Contracting State as an entertainer, such as a theatre, motion picture, radio or television artiste, or a musician, or as a sportsperson, from his personal activities as such exercised in the other Contracting State, may be taxed in that other State.

  • 2. Where income in respect of personal activities exercised by an entertainer or a sportsperson in his capacity as such accrues not to the entertainer or sportsperson himself but to another person, that income may, notwithstanding the provisions of Articles 7 and 14 of this Convention, be taxed in the Contracting State in which the activities of the entertainer or sportsperson are exercised.

Article 17 Pensions

  • 1. Subject to the provisions of paragraph 2 of Article 18 of this Convention, pensions and other similar remuneration paid to a resident of a Contracting State in consideration of past employment shall be taxable only in that State.

  • 2. Notwithstanding the provisions of paragraph 1, and subject to the provisions of paragraph 2 of Article 19, pensions paid and other payments made, whether periodically or in a lump-sum, under the social security legislation of a Contracting State shall be taxable only in that State.

Article 18 Government service

  • 1.

    • a) Salaries, wages and other similar remuneration, other than a pension, paid by a Contracting State or a political or administrative subdivision or a local authority thereof to an individual in respect of services rendered to that State or subdivision or authority shall be taxable only in that State.

    • b) However, such salaries, wages and other similar remuneration shall be taxable only in the other Contracting State if the services are rendered in that State and the individual is a resident of that State who:

      • (i) is a national of that State; or

      • (ii) did not become a resident of that State solely for the purpose of rendering the services.

  • 2.

    • a) Notwithstanding the provisions of paragraph 1 of this Article, pensions and other similar remuneration paid by, or out of funds created by, a Contracting State or a political or administrative subdivision or a local authority thereof, to an individual in respect of services rendered to that State or subdivision or authority shall be taxable only in that State.

    • b) However, such pensions and other similar remuneration shall be taxable only in the other Contracting State if the individual is a resident of, and a national of, that State.

  • 3. The provisions of Articles 14, 15, 16 and 17 of this Convention shall apply to salaries, wages, pensions, and other similar remuneration in respect of services rendered in connection with a business carried on by a Contracting State or a political or administrative subdivision or a local authority thereof.

Article 19 Professors, teachers and researchers

A professor, teacher or researcher who makes a visit to a Contracting State for a period not exceeding 2 years for the purpose of teaching or conducting research at a university, college, school, or other similar educational institution, and who is, or immediately before such visit was, a resident of the other Contracting State shall be exempt from tax in the first-mentioned Contracting State in respect of remuneration from such teaching or research.

Article 20 Students and business apprentices

Payments which a student or business apprentice who is or was immediately before visiting a Contracting State a resident of the other Contracting State and who is present in the first-mentioned State solely for the purpose of his education or training receives for the purpose of his maintenance, education or training shall not be taxed in that State, provided that such payments arise from sources outside that State.

Article 21 Other income

  • 1. Items of income of a resident of a Contracting State, wherever arising, not dealt with in the foregoing Articles of this Convention shall be taxable only in that State.

  • 2. The provisions of paragraph 1 of this Article shall not apply to income, other than income from immovable property as defined in paragraph 2 of Article 6 of this Convention, if the recipient of such income, being a resident of a Contracting State, carries on business in the other Contracting State through a permanent establishment situated therein and the right or property in respect of which the income is paid is effectively connected with such permanent establishment. In such case the provisions of Article 7 of this Convention shall apply.

Article 22 Elimination of double taxation

  • 1. Where a resident of a Contracting State derives income which may be taxed in the other Contracting State in accordance with the provisions of this Convention (except to the extent that these provisions allow taxation by that other State solely because the income is also income derived by a resident of that State), the first-mentioned State shall allow as a deduction from the tax on the income of that resident, an amount equal to the income tax paid in that other State.

    Such deduction in either case shall not, however, exceed that part of the income tax, as computed before the deduction is given, which is attributable, as the case may be, to the income which may be taxed in that other State.

  • 2. Where in accordance with any provision of the Convention income derived by a resident of a Contracting State is exempt from tax in that State, such State may nevertheless, in calculating the amount of tax on the remaining income of such resident, take into account the exempted income.

Article 23 Non-discrimination

  • 1. Nationals of a Contracting State shall not be subjected in the other Contracting State to any taxation or any requirement connected therewith, which is other or more burdensome than the taxation and connected requirements to which nationals of that other State in the same circumstances, in particular with respect to residence, are or may be subjected. This provision shall, notwithstanding the provisions of Article 1 of this Convention, also apply to persons who are not residents of one or both of the Contracting States.

  • 2. The taxation on a permanent establishment which an enterprise of a Contracting State has in the other Contracting State shall not be less favourably levied in that other State than the taxation levied on enterprises of that other State carrying on the same activities. This provision shall not be construed as obliging a Contracting State to grant to residents of the other Contracting State any personal allowances, reliefs and reductions for taxation purposes on account of civil status or family responsibilities which it grants to its own residents.

  • 3. Except where the provisions of paragraph 1 of Article 9, paragraph 7 of Article 11, or paragraph 5 of Article 12 of this Convention, apply, interest, royalties and other disbursements paid by an enterprise of a Contracting State to a resident of the other Contracting State shall, for the purpose of determining the taxable profits of such enterprise, be deductible under the same conditions as if they had been paid to a resident of the first-mentioned State.

  • 4. Enterprises of a Contracting State, the capital of which is wholly or partly owned or controlled, directly or indirectly, by one or more residents of the other Contracting State, shall not be subjected in the first-mentioned State to any taxation or any requirement connected therewith which is other or more burdensome than the taxation and connected requirements to which other similar enterprises of the first-mentioned State are or may be subjected.

  • 5. The provisions of this Article shall, notwithstanding the provisions of Article 2 of this Convention, apply to taxes of every kind and description.

Article 24 Mutual agreement procedure

  • 1. Where a person considers that the actions of one or both of the Contracting States result or will result for him in taxation not in accordance with the provisions of this Convention, he may, irrespective of the remedies provided by the domestic law of those States, present his case to the competent authority of the Contracting State of which he is a resident or national. The case must be presented within three years from the first notification of the action resulting in taxation not in accordance with the provisions of this Convention.

  • 2. The competent authority shall endeavour, if the objection appears to it to be justified and if it is not itself able to arrive at a satisfactory solution, to resolve the case by mutual agreement with the competent authority of the other Contracting State, with a view to the avoidance of taxation which is not in accordance with the Convention. If an agreement is reached, it shall be implemented notwithstanding any time limits in the domestic law of the Contracting States.

  • 3. The competent authorities of the Contracting States shall endeavour to resolve by mutual agreement any difficulties or doubts arising as to the interpretation or application of the Convention. They may also consult together for the elimination of double taxation in cases not provided for in the Convention.

  • 4. The competent authorities of the Contracting States may communicate with each other directly, including through a joint commission consisting of themselves or their representatives, for the purpose of reaching an agreement in the sense of the preceding paragraphs.

  • 5. Where,

    • a) under paragraph 1 of this Article, a person has presented a case to the competent authority of a Contracting State on the basis that the actions of one or both of the Contracting States have resulted for that person in taxation not in accordance with the provisions of this Convention; and

    • b) the competent authorities are unable to reach an agreement to resolve that case pursuant to paragraph 2 of this Article within two years from the date when all the information required by the competent authorities in order to address the case has been provided to both competent authorities,

    any unresolved issues arising from the case shall be submitted to arbitration if the person so requests in writing. These unresolved issues shall not, however, be submitted to arbitration if a decision on these issues has already been rendered by a court or administrative tribunal of either State. Unless a person directly affected by the case does not accept the mutual agreement that implements the arbitration decision, that decision shall be binding on both Contracting States and shall be implemented notwithstanding any time limits in the domestic laws of these States. The competent authorities of the Contracting States shall by mutual agreement settle the mode of application of this paragraph.

Article 25 Exchange of information

  • 1. The competent authorities of the Contracting States shall exchange such information as is foreseeably relevant for carrying out the provisions of this Convention or to the administration or enforcement of the domestic laws concerning taxes of every kind and description imposed on behalf of the Contracting States, or of their political subdivisions or local authorities, insofar as the taxation thereunder is not contrary to the Convention. The exchange of information is not restricted by Articles 1 and 2 of this Convention.

  • 2. Any information received under paragraph 1 of this Article by a Contracting State shall be treated as secret in the same manner as information obtained under the domestic laws of that State and shall be disclosed only to persons or authorities (including courts and administrative bodies) concerned with the assessment or collection of, the enforcement or prosecution in respect of, the determination of appeals in relation to the taxes referred to in paragraph 1 of this Article, or the oversight of the above. Such persons or authorities shall use the information only for such purposes. They may disclose the information in public court proceedings or in judicial decisions. Notwithstanding the foregoing, information received by a Contracting State may be used for other purposes when such information may be used for such other purposes under the laws of both States and the competent authority of the supplying State authorizes such use.

  • 3. In no case shall the provisions of paragraphs 1 and 2 of this Article be construed so as to impose on a Contracting State the obligation:

    • a) to carry out administrative measures at variance with the laws and administrative practice of that or of the other Contracting State;

    • b) to supply information which is not obtainable under the laws or in the normal course of the administration of that or of the other Contracting State;

    • c) to supply information which would disclose any trade, business, industrial, commercial or professional secret or trade process, or information the disclosure of which would be contrary to public policy (ordre public).

  • 4. If information is requested by a Contracting State in accordance with this Article, the other Contracting State shall use its information gathering measures to obtain the requested information, even though that other State may not need such information for its own tax purposes. The obligation contained in the preceding sentence is subject to the limitations of paragraph 3 of this Article but in no case shall such limitations be construed to permit a Contracting State to decline to supply information solely because it has no domestic interest in such information.

  • 5. In no case shall the provisions of paragraph 3 of this Article be construed to permit a Contracting State to decline to supply information solely because the information is held by a bank, other financial institution, nominee or person acting in an agency or a fiduciary capacity or because it relates to ownership interests in a person.

Article 26 Members of diplomatic missions and consular posts

Nothing in this Convention shall affect the fiscal privileges of members of diplomatic missions or consular posts under the general rules of international law or under the provisions of special agreements.

Article 27 Entitlements to benefits

  • 1. Except as otherwise provided in this Article, a resident of a Contracting State shall not be entitled to a benefit that would otherwise be accorded by this Convention (other than a benefit under paragraph 3 of Article 4, paragraph 2 of Article 9 or Article 23 of this Convention) unless such resident is a “qualified person”, as defined in paragraph 2 of this Article, at the time that the benefit would be accorded.

  • 2. A resident of a Contracting State shall be a qualified person at a time when a benefit would otherwise be accorded by the Convention if, at that time, the resident is:

    • a) an individual;

    • b) that Contracting State, or a political subdivision or local authority thereof, or an agency or instrumentality of that State, political subdivision or local authority;

    • c) a company or other entity, if the principal class of its shares is regularly traded on one or more recognized stock exchanges;

    • d) a company, if:

      • (i) throughout the taxable period that includes that time, at least 50 per cent of the aggregate vote and value of the shares (and at least 50 per cent of the aggregate vote and value of any disproportionate class of shares) in the company is owned directly or indirectly by five or fewer companies or entities entitled to benefits under subparagraph c) of this paragraph, provided that, in the case of indirect ownership, each intermediate owner is a resident of the Contracting State from which a benefit under this Convention is being sought or is a qualifying intermediate owner; and

      • (ii) with respect to benefits under this Convention other than under Article 10, less than 50 per cent of the company’s gross income, and less than 50 per cent of the tested group’s gross income, for the taxable period that includes that time, is paid or accrued, directly or indirectly, in the form of payments that are deductible in that taxable period for purposes of the taxes covered by this Convention in the company’s Contracting State of residence (but not including arm’s length payments in the ordinary course of business for services or tangible property, and in the case of a tested group, not including intra-group transactions) to persons that are not residents of either Contracting State entitled to the benefits of this Convention under subparagraph a), b), c) or e);

    • e) a person other than an individual if, at that time and on at least half of the days of a twelve-month period that includes that time, persons who are residents of that Contracting State and that are entitled to benefits of this Convention under subparagraphs a) to d) own, directly or indirectly, at least 50 per cent of the shares of the person.

  • 3.

    • a) A resident of a Contracting State shall be entitled to benefits under this Convention with respect to an item of income derived from the other Contracting State, regardless of whether the resident is a qualified person, if the resident is engaged in the active conduct of a business in the first-mentioned State, and the income derived from the other State emanates from, or is incidental to, that business. For purposes of this Article, the term “active conduct of a business” shall not include the following activities or any combination thereof:

      • (i) operating as a holding company;

      • (ii) providing overall supervision or administration of a group of companies;

      • (iii) providing group financing (including cash pooling); or

      • (iv) making or managing investments, unless these activities are carried on by a bank, other financial institutions, insurance enterprise or registered securities dealer in the ordinary course of its business as such.

    • b) If a resident of a Contracting State derives an item of income from a business activity conducted by that resident in the other Contracting State, or derives an item of income arising in the other State from a connected person, the conditions described in subparagraph a) shall be considered to be satisfied with respect to such item only if the business activity carried on by the resident in the firstmentioned State to which the item is related is substantial in relation to the same or complementary business activity carried on by the resident or such connected person in the other Contracting State. Whether a business activity is substantial for the purposes of this paragraph shall be determined based on all the facts and circumstances.

    • c) For purposes of applying this paragraph, activities conducted by connected persons with respect to a resident of a Contracting State shall be deemed to be conducted by such resident.

  • 4. A resident of a Contracting State that is not a qualified person shall nevertheless be entitled to a benefit that would otherwise be accorded by this Convention with respect to an item of income if, at the time when the benefit otherwise would be accorded and on at least half of the days of any twelve-month period that includes that time, persons that are equivalent beneficiaries own, directly or indirectly, at least 75 per cent of the shares of the resident.

  • 5. A company that is a resident of a Contracting State that functions as a headquarters company for a multinational corporate group consisting of such company and its direct and indirect subsidiaries shall be entitled to benefits under this Convention with respect to dividends and interest paid by members of its multinational corporate group, regardless of whether the resident is a qualified person. A company shall be considered a headquarters company for this purpose only if:

    • a) such company’s primary place of management and control is in the Contracting State of which it is a resident;

    • b) the multinational corporate group consists of companies resident of, and engaged in the active conduct of a business in, at least four States, and the businesses carried on in each of the four States (or four groupings of States) generate at least 10 per cent of the gross income of the group;

    • c) the businesses of the multinational corporate group that are carried on in any one State other than the Contracting State of residence of such company generate less than 50 per cent of the gross income of the group;

    • d) no more than 25 per cent of such company’s gross income is derived from the other Contracting State;

    • e) such company is subject to the same income taxation rules in its Contracting State of residence as persons described in paragraph 3 of this Article; and

    • f) less than 50 per cent of such company’s gross income, and less than 50 per cent of the tested group’s gross income, is paid or accrued, directly or indirectly, in the form of payments that are deductible for purposes of the taxes covered by this Convention in the company’s Contracting State of residence (but not including arm’s length payments in the ordinary course of business for services or tangible property or payments in respect of financial obligations to a bank that is not a connected person with respect to such company, and in the case of a tested group, not including intra-group transactions) to persons that are not residents of either Contracting State entitled to the benefits of this Convention under subparagraph a), b), c) or e) of paragraph 2 of this Article.

    If the requirements of subparagraph b), c) or d) of this paragraph are not fulfilled for the relevant taxable period, they shall be deemed to be fulfilled if the required ratios are met when averaging the gross income of the preceding four taxable periods.

  • 6. If a resident of a Contracting State is neither a qualified person pursuant to the provisions of paragraph 2 of this Article, nor entitled to benefits under paragraph 3 or 4 of this Article, the competent authority of the Contracting State in which benefits are denied under the previous provisions of this Article may, nevertheless, grant the benefits of this Convention, or benefits with respect to a specific item of income, taking into account the object and purpose of this Convention, but only if such resident demonstrates to the satisfaction of such competent authority that neither its establishment, acquisition or maintenance, nor the conduct of its operations, had as one of its principal purposes the obtaining of benefits under this Convention. The competent authority of the Contracting State to which a request has been made, under this paragraph, by a resident of the other State, shall consult with the competent authority of that other State before either granting or denying the request.

  • 7. For the purposes of this and the previous paragraphs of this Article:

    • a) the term “recognized stock exchange” means:

      • (i) any stock exchange established and regulated as such under the laws of either Contracting State; and

      • (ii) any other stock exchange agreed upon by the competent authorities of the Contracting States;

    • b) with respect to entities that are not companies, the term “shares” means interests that are comparable to shares;

    • c) the term “principal class of shares” means the class or classes of shares of a company which represents the majority of the aggregate vote and value of the company or the class or classes of beneficial interests of an entity which represents in the aggregate a majority of the aggregate vote and value of the entity;

    • d) two persons shall be “connected persons” if one owns, directly or indirectly, at least 50 per cent of the beneficial interest in the other (or, in the case of a company, at least 50 per cent of the aggregate vote and value of the company's shares) or another person owns, directly or indirectly, at least 50 per cent of the beneficial interest (or, in the case of a company, at least 50 per cent of the aggregate vote and value of the company's shares) in each person. In any case, a person shall be connected to another if, based on all the relevant facts and circumstances, one has control of the other or both are under the control of the same person or persons;

    • e) the term “equivalent beneficiary” means any person who would be entitled to benefits with respect to an item of income accorded by a Contracting State under the domestic law of that Contracting State, this Convention or any other international agreement which are equivalent to, or more favourable than, benefits to be accorded to that item of income under this Convention. For the purposes of determining whether a person is an equivalent beneficiary with respect to dividends received by a company, the person shall be deemed to be a company and to hold the same capital of the company paying the dividends as such capital the company claiming the benefit with respect to the dividends holds;

    • f) the term “disproportionate class of shares” means any class of shares of a company or entity resident in one of the Contracting States that entitles the shareholder to disproportionately higher participation, through dividends, redemption payments or otherwise, in the earnings generated in the other Contracting State by particular assets or activities of the company;

    • g) a company’s or entity’s “primary place of management and control” is in the Contracting State of which it is a resident only if:

      • (i) the executive officers and senior management employees of the company or entity exercise day-to-day responsibility for more of the strategic, financial and operational policy decision making for the company or entity and its direct and indirect subsidiaries, and the staff of such persons conduct more of the day-to-day activities necessary for preparing and making those decisions, in that Contracting State than in any other State; and

      • (ii) such executive officers and senior management employees exercise day-to-day responsibility for more of the strategic, financial and operational policy decision-making for the company or entity and its direct and indirect subsidiaries, and the staff of such persons conduct more of the day-to-day activities necessary for preparing and making those decisions, than the officers or employees of any other company or entity;

    • h) the term “qualifying intermediate owner” means an intermediate owner that is either:

      • (i) a resident of a State that has in effect with the Contracting State from which a benefit under this Convention is being sought a comprehensive convention for the avoidance of double taxation; or

      • (ii) a resident of the same Contracting State as the company applying the test under subparagraph d) of paragraph 2 or paragraph 4 to determine whether it is eligible for benefits under the Convention;

    • i) the term “tested group” means the resident of a Contracting State that is applying the test under subparagraph d) of paragraph 2 of this Article or under paragraph 4 or 5 of this Article to determine whether it is eligible for benefits under the Convention (the “tested resident”), and any company or permanent establishment that:

      • (i) participates as a member with the tested resident in a tax consolidation, fiscal unity or similar regime that requires members of the group to share profits or losses; or

      • (ii) shares losses with the tested resident pursuant to a group relief or other loss sharing regime in the relevant taxable period;

    • j) the term “gross income” means gross receipts as determined in the person’s Contracting State of residence for the taxable period that includes the time when the benefit would be accorded, except that where a person is engaged in a business that includes the manufacture, production or sale of goods, “gross income” means such gross receipts reduced by the cost of goods sold, and where a person is engaged in a business of providing non-financial services, “gross income” means such gross receipts reduced by the direct costs of generating such receipts, provided that:

      • (i) except when relevant for determining benefits under Article 10 of this Convention, gross income shall not include the portion of any dividends that are effectively exempt from tax in the person’s Contracting State of residence, whether through deductions or otherwise; and

      • (ii) except with respect to the portion of any dividend that is taxable, a tested group’s gross income shall not take into account transactions between companies within the tested group.

  • 8. The competent authorities of the Contracting States may by mutual agreement settle the mode of application of this Article.

  • 9. Notwithstanding the other provisions of this Convention, a benefit under this Convention shall not be granted in respect of an item of income if it is reasonable to conclude, having regard to all relevant facts and circumstances, that obtaining that benefit was one of the principal purposes of any arrangement or transaction that resulted directly or indirectly in that benefit, unless it is established that granting that benefit in these circumstances would be in accordance with the object and purpose of the relevant provisions of this Convention.

Article 28 Territorial applicability and extension

  • 1. As regards the Kingdom of the Netherlands, this Convention shall apply to Curaçao only.

  • 2. This Convention may be extended, either in its entirety or with any necessary modifications, to any other part of the Kingdom of the Netherlands, if the part concerned imposes taxes substantially similar in character and rates to those to which the Convention applies. Any such extension shall take effect from such date and shall be subject to such modifications and conditions, including conditions as to termination, as may be specified and agreed in notes to be exchanged through diplomatic channels.

  • 3. The termination of the Convention shall not also terminate any extension of the Convention to any part to which it has been extended under this Article, nor shall the termination of any such extension terminate this Convention, unless otherwise provided in the note of termination.

Article 29 Entry into force

  • 1. The Contracting States shall notify each other, through diplomatic channels, that the legal requirements for the entry into force of this Convention have been complied with.

  • 2. This Convention shall enter into force on the last day of the first month following the date of receipt of the later of the notifications referred to in paragraph 1 of this Article and its provisions shall have effect:

    • a) with respect to taxes withheld, to the amounts collected as from 1 January of the calendar year next following that in which this Convention enters into force; and

    • b) with respect to the other taxes on income, to the taxes referred to taxable periods as from 1 January of the calendar year next following that in which this Convention enters into force.

Article 30 Termination

This Convention shall remain in force until terminated by a Contracting State. Either Contracting State may terminate the Convention not earlier than 10 years from its entry into force, through diplomatic channels, by giving notice of termination at least six months before the end of the calendar year. In such event, the Convention shall cease to have effect:

  • 1. with respect to taxes withheld, to the amounts collected as from 1 January of the calendar year next following that in which the notification of termination is given; and

  • 2. with respect to the other taxes on income, to the taxes referred to taxable periods as from 1 January of the calendar year next following that in which the notification of termination is given.

IN WITNESS WHEREOF the undersigned, duly authorized thereto, have signed this Convention.

DONE at San Marino this twentieth day of November 2023, in duplicate, in the Dutch, Italian and English languages, all texts being equally authentic. In case of divergence of interpretation the English text shall prevail.

For the Kingdom of the Netherlands, J.F.A. SILVANIA

For the Republic of San Marino, L. BECCARI


Verdrag tussen het Koninkrijk der Nederlanden en de Republiek San Marino tot het vermijden van dubbele belasting met betrekking tot belastingen naar het inkomen en het voorkomen van het ontduiken en ontwijken van belasting

Het Koninkrijk der Nederlanden

en

de Republiek San Marino, hierna te noemen de „verdragsluitende staten”,

Geleid door de wens hun economische betrekkingen verder te ontwikkelen en hun samenwerking op belastinggebied te verbeteren,

Voornemens een verdrag te sluiten tot het vermijden van dubbele belasting met betrekking tot belastingen naar het inkomen zonder daarbij mogelijkheden te scheppen tot niet-heffing of verminderde heffing van belasting door middel van het ontduiken of het ontwijken van belasting (daaronder begrepen het oneigenlijk gebruik van verdragen door middel van constructies gericht op de verkrijging van in dit Verdrag voorziene tegemoetkomingen tot indirect voordeel van inwoners van derde staten),

Zijn het volgende overeengekomen:

Artikel 1 Personen op wie het verdrag van toepassing is

  • 1. Dit Verdrag is van toepassing op personen die inwoner zijn van een of van beide verdragsluitende staten.

  • 2. Voor de toepassing van dit Verdrag wordt inkomen dat is verkregen door of door tussenkomst van een entiteit of een constructie die op grond van de belastingwetgeving van een verdragsluitende staat als geheel of gedeeltelijk fiscaal transparant behandeld wordt, geacht inkomen te zijn van een inwoner van een verdragsluitende staat, maar uitsluitend voor zover dat inkomen door die staat voor belastingdoeleinden behandeld wordt als inkomen van een inwoner van die staat.

  • 3. Dit Verdrag laat onverlet de belastingheffing, door een verdragsluitende staat, van zijn inwoners, behalve waar het de voordelen betreft die worden toegekend op grond van artikel 7, derde lid, artikel 9, tweede lid, en de artikelen 18, 20, 22, 23, 24 en 26 van dit Verdrag.

Artikel 2 Belastingen waarop het verdrag van toepassing is

  • 1. Dit Verdrag is van toepassing op belastingen naar het inkomen die worden geheven ten behoeve van een verdragsluitende staat of van de staatkundige of bestuursrechtelijke onderdelen of plaatselijke publiekrechtelijke lichamen daarvan, ongeacht de wijze van heffing.

  • 2. Als belastingen naar het inkomen worden beschouwd alle belastingen die worden geheven naar het gehele inkomen of naar inkomensbestanddelen, waaronder begrepen belastingen naar voordelen verkregen uit de vervreemding van roerende of onroerende zaken, belastingen naar het totale bedrag van de door ondernemingen betaalde lonen of salarissen, alsmede belastingen naar waardevermeerdering.

  • 3. De bestaande belastingen waarop het Verdrag van toepassing is, zijn met name:

    • a. in het geval van San Marino:

      de algemene inkomstenbelasting die geheven wordt bij:

      • i. natuurlijke personen;

      • ii. rechtspersonen en eenmanszaken;

      zelfs wanneer deze wordt geïnd door middel van bronbelasting

      (hierna te noemen „San Marinese belasting”);

    • b. in het geval van Curaçao:

      • i. de inkomstenbelasting;

      • ii. de loonbelasting;

      • iii. de winstbelasting;

      • iv. de dividendbelasting;

      (hierna te noemen: „Curaçaose belasting”).

  • 4. Het Verdrag is ook van toepassing op alle gelijke of in wezen gelijksoortige belastingen die na de datum van ondertekening van dit Verdrag naast of in de plaats van de bestaande belastingen worden geheven. De bevoegde autoriteiten van de verdragsluitende staten doen elkaar mededeling van alle wezenlijke wijzigingen die in hun belastingwetgeving zijn aangebracht.

Artikel 3 Algemene begripsbepalingen

  • 1. Voor de toepassing van dit Verdrag, tenzij de context anders vereist:

    • a. betekent het begrip „San Marino” het grondgebied van de Republiek San Marino, met inbegrip van elk ander gebied waarin de Republiek San Marino, in overeenstemming met het internationale recht, soevereine rechten uitoefent of rechtsmacht heeft;

    • b. betekent het begrip „Curaçao” het deel van het Koninkrijk der Nederlanden dat is gelegen in de Caribische Zee en bestaat uit het grondgebied van Curaçao, met inbegrip van zijn territoriale zee en elk gebied buiten en grenzend aan zijn territoriale zee waarin het Koninkrijk der Nederlanden, in overeenstemming met het internationale recht, rechtsmacht heeft of soevereine rechten uitoefent, evenwel met uitzondering van het deel dat betrekking heeft op Aruba en Bonaire;

    • c. betekenen de begrippen „een verdragsluitende staat” en „de andere verdragsluitende staat”, San Marino of Curaçao, al naargelang de context vereist;

    • d. omvat het begrip „persoon” een natuurlijke persoon, een lichaam en elke andere vereniging van personen;

    • e. betekent het begrip „lichaam” elke rechtspersoon of elke entiteit die voor de belastingheffing als een rechtspersoon wordt behandeld;

    • f. betekenen de begrippen „onderneming van een verdragsluitende staat” en „onderneming van de andere verdragsluitende staat” onderscheidenlijk elk bedrijf uitgeoefend door een inwoner van een verdragsluitende staat en een bedrijf uitgeoefend door een inwoner van de andere verdragsluitende staat;

    • g. betekent het begrip „internationaal verkeer” alle vervoer met een schip of luchtvaartuig, behalve wanneer het schip of luchtvaartuig uitsluitend wordt geëxploiteerd tussen plaatsen die in een verdragsluitende staat zijn gelegen en de onderneming die het schip of luchtvaartuig exploiteert geen onderneming van die staat is;

    • h. wordt verstaan onder het begrip „onderdaan”,

      • i. elke natuurlijke persoon die de nationaliteit of het staatsburgerschap van een verdragsluitende staat bezit;

      • ii. elke rechtspersoon die, elk samenwerkingsverband dat of elke vereniging die zijn of haar rechtspositie als zodanig ontleent aan de wetgeving die in een verdragsluitende staat van kracht is;

    • i. betekent het begrip „bevoegde autoriteit”:

      • i. in San Marino, het ministerie van Financiën of zijn bevoegde vertegenwoordiger, en, ten behoeve van artikel 25 „Uitwisseling van informatie” van dit Verdrag, de Ufficio Centrale di Collegamento – het Centraal Verbindingsbureau van de Republiek San Marino;

      • ii. in Curaçao, de minister van Financiën of zijn bevoegde vertegenwoordiger;

    • j. omvat het begrip „uitoefenen van een bedrijf” mede het uitoefenen van een vrij beroep en het verrichten van andere werkzaamheden van zelfstandige aard;

    • k. betekent het begrip „erkend pensioenfonds” van een staat een in die staat opgerichte entiteit of constructie die op grond van de belastingwetgeving van die staat als een afzonderlijke persoon behandeld wordt en:

      • i. uitsluitend of nagenoeg uitsluitend is opgericht en wordt geëxploiteerd ten behoeve van het beheren of het voorzien in oudedagsvoorzieningen en ondergeschikte of bijkomstige voorzieningen aan natuurlijke personen en als zodanig gereguleerd wordt door die staat of door een van de staatkundige onderdelen of plaatselijke publiekrechtelijke lichamen daarvan; of

      • ii. uitsluitend of nagenoeg uitsluitend opgericht en werkzaam is om gelden te beleggen ten voordele van entiteiten of constructies zoals bedoeld in onderdeel i.

  • 2. Voor de toepassing van het Verdrag op enig moment door een verdragsluitende staat heeft elk daarin niet omschreven begrip, tenzij de context anders vereist of de bevoegde autoriteiten een andere betekenis overeenkomen ingevolge de bepalingen van artikel 24 van dit Verdrag, de betekenis welke het op dat moment heeft volgens de wetgeving van die staat met betrekking tot de belastingen waarop het Verdrag van toepassing is, waarbij elke betekenis volgens de toepasselijke belastingwetgeving van die staat prevaleert boven een betekenis die volgens andere wetgeving van die staat aan dat begrip wordt gegeven.

Artikel 4 Inwoner

  • 1. Voor de toepassing van dit Verdrag betekent het begrip „inwoner van een verdragsluitende staat” iedere persoon die, ingevolge de wetgeving van die staat, aldaar aan belasting is onderworpen op grond van zijn woonplaats, verblijf, plaats van leiding of enige andere soortgelijke omstandigheid, en omvat tevens de staat zelf en elk staatkundig of bestuursrechtelijk onderdeel of plaatselijk publiekrechtelijk lichaam daarvan alsmede een erkend pensioenfonds van die verdragsluitende staat. Dit begrip omvat echter niet een persoon die in die staat slechts aan belasting is onderworpen ter zake van inkomen uit bronnen in die staat.

  • 2. Indien een natuurlijke persoon ingevolge de bepalingen van het eerste lid van dit artikel inwoner van beide verdragsluitende staten is, wordt zijn positie als volgt bepaald:

    • a. hij wordt geacht slechts inwoner te zijn van de staat waarin hij een duurzaam tehuis tot zijn beschikking heeft; indien hij in beide staten een duurzaam tehuis tot zijn beschikking heeft, wordt hij geacht slechts inwoner te zijn van de staat waarmee zijn persoonlijke en economische betrekkingen het nauwst zijn (middelpunt van de levensbelangen);

    • b. indien niet kan worden bepaald in welke staat hij het middelpunt van zijn levensbelangen heeft, of indien hij in geen van de staten een duurzaam tehuis tot zijn beschikking heeft, wordt hij geacht slechts inwoner te zijn van de staat waarin hij gewoonlijk verblijft;

    • c. indien hij in beide staten of in geen van beide gewoonlijk verblijft, wordt hij geacht slechts inwoner te zijn van de staat waarvan hij onderdaan is;

    • d. indien hij onderdaan is van beide staten of van geen van beide staten, regelen de bevoegde autoriteiten van de verdragsluitende staten de aangelegenheid in onderling overleg.

  • 3. Indien een persoon, niet zijnde een natuurlijke persoon, ingevolge de bepalingen van het eerste lid van dit artikel inwoner van beide verdragsluitende staten is, trachten de bevoegde autoriteiten van de verdragsluitende staten in onderling overleg te bepalen van welke verdragsluitende staat die persoon geacht wordt inwoner te zijn voor de toepassing van het Verdrag, daarbij rekening houdend met zijn plaats van werkelijke leiding, de plaats waar hij is opgericht of anderszins tot stand is gekomen en alle andere relevante factoren. Wanneer dergelijke overeenstemming ontbreekt, is die persoon niet gerechtigd tot enige belastingvermindering of -vrijstelling waarin dit Verdrag voorziet, behalve in de mate waarin en de wijze waarop dat wordt overeengekomen door de bevoegde autoriteiten van de verdragsluitende staten.

Artikel 5 Vaste inrichting

  • 1. Voor de toepassing van dit Verdrag betekent het begrip „vaste inrichting” een vaste bedrijfsinrichting door middel waarvan de werkzaamheden van een onderneming geheel of gedeeltelijk worden verricht.

  • 2. Het begrip „vaste inrichting” omvat in het bijzonder:

    • a. een plaats waar leiding wordt gegeven;

    • b. een filiaal;

    • c. een kantoor;

    • d. een fabriek;

    • e. een werkplaats; en

    • f. een mijn, een olie- of gasbron, een (steen)groeve of een andere plaats waar natuurlijke rijkdommen worden gewonnen.

  • 3. Het begrip „vaste inrichting” omvat eveneens:

    • a. een plaats van uitvoering van een bouwwerk of van constructie-, montage- of installatiewerkzaamheden of toezichthoudende activiteiten die daarmee verband houden, maar alleen indien een dergelijke plaats van uitvoering of project blijft voortbestaan of dergelijke werkzaamheden blijven voortduren gedurende meer dan 12 maanden;

    • b. het verlenen van diensten, daaronder begrepen diensten van adviserende aard, door een onderneming van een verdragsluitende staat door middel van werknemers die of ander personeel dat door de onderneming daartoe is aangesteld, maar alleen indien dergelijke werkzaamheden (voor hetzelfde of een daarmee samenhangend project) in de andere verdragsluitende staat voor een tijdvak dat of tijdvakken die in een tijdvak van 12 maanden in totaal meer dan 300 dagen voortduurt of voortduren.

    • c. een server of ander soort elektronische apparatuur van een onderneming van een verdragsluitende staat die zich in de andere verdragsluitende staat bevindt, mits aan elk van de volgende voorwaarden wordt voldaan:

      • i. de server of ander type elektronische apparatuur staat op een vaste plaats in de andere verdragsluitende staat;

      • ii. de server of ander type elektronische apparatuur en de locatie ervan staan ter beschikking van de onderneming;

      • iii. de bedrijfsactiviteiten van de onderneming van de eerstgenoemde verdragsluitende staat worden geheel of gedeeltelijk uitgevoerd door middel van de server of ander type elektronische apparatuur.

  • 4. Niettegenstaande de voorgaande bepalingen van dit artikel wordt het begrip „vaste inrichting” niet geacht te omvatten:

    • a. het gebruikmaken van inrichtingen uitsluitend voor opslag, uitstalling of aflevering van aan de onderneming toebehorende goederen of koopwaar;

    • b. het aanhouden van een voorraad van aan de onderneming toebehorende goederen of koopwaar, uitsluitend voor opslag, uitstalling of aflevering;

    • c. het aanhouden van een voorraad van aan de onderneming toebehorende goederen of koopwaar, uitsluitend voor de bewerking of verwerking door een andere onderneming;

    • d. het aanhouden van een vaste bedrijfsinrichting, uitsluitend om voor de onderneming goederen of koopwaar aan te kopen of informatie in te winnen;

    • e. het aanhouden van een vaste bedrijfsinrichting, uitsluitend om voor de onderneming enige andere werkzaamheid te verrichten;

    • f. het aanhouden van een vaste bedrijfsinrichting, uitsluitend voor een combinatie van de in de onderdelen a tot en met e genoemde werkzaamheden,

    op voorwaarde dat die werkzaamheid, of, in het geval van onderdeel f, het geheel van de werkzaamheden van de vaste bedrijfsinrichting van voorbereidende aard is of het karakter van hulpwerkzaamheid heeft.

  • 5. Het vierde lid van dit artikel is niet van toepassing op een vaste bedrijfsinrichting die door een onderneming gebruikt of aangehouden wordt indien dezelfde onderneming of een nauw daarmee verbonden onderneming op dezelfde plaats of op een andere plaats in dezelfde verdragsluitende staat bedrijfsactiviteiten verricht, en

    • a. die plaats of die andere plaats voor de onderneming of voor de nauw daarmee verbonden onderneming een vaste inrichting vormt op grond van de bepalingen van dit artikel; of

    • b. het geheel van de activiteiten dat voortvloeit uit de combinatie van de activiteiten die door de twee ondernemingen op dezelfde plaats, of door dezelfde onderneming of nauw daarmee verbonden ondernemingen op de twee plaatsen worden uitgeoefend, niet van voorbereidende aard is of het karakter van hulpwerkzaamheid heeft,

    op voorwaarde dat de bedrijfsactiviteiten die door de twee ondernemingen op dezelfde plaats, of door dezelfde onderneming of nauw daarmee verbonden ondernemingen op de twee plaatsen, worden uitgeoefend aanvullende taken zijn die deel uitmaken van een samenhangende bedrijfsvoering.

  • 6. Niettegenstaande de bepalingen van het eerste en tweede lid, maar onder voorbehoud van de bepalingen van het zevende lid van dit artikel, indien een persoon namens een onderneming optreedt in een verdragsluitende staat en daarbij gewoonlijk overeenkomsten sluit, of gewoonlijk de voornaamste rol speelt die leidt tot het sluiten van overeenkomsten die stelselmatig zonder materiële wijziging door de onderneming gesloten worden, en die overeenkomsten gesloten zijn

    • a. in naam van de onderneming; of

    • b. voor de eigendomsoverdracht of voor het verlenen van het gebruiksrecht van goederen die aan die onderneming toebehoren of ter zake waarvan de onderneming het gebruiksrecht heeft; of

    • c. voor het verlenen van diensten door die onderneming;

    wordt die onderneming geacht in die staat een vaste inrichting te hebben met betrekking tot alle werkzaamheden die die persoon voor de onderneming verricht, tenzij de werkzaamheden van een dergelijke persoon beperkt blijven tot die werkzaamheden genoemd in het vierde lid van dit artikel, die, indien zij zouden worden verricht door middel van een vaste bedrijfsinrichting (anders dan een vaste bedrijfsinrichting waarop het vijfde lid van dit artikel van toepassing zou zijn), deze vaste bedrijfsinrichting op grond van de bepalingen van dat lid niet tot een vaste inrichting zouden maken.

  • 7. Het zesde lid van dit artikel is niet van toepassing indien de persoon die in een verdragsluitende staat optreedt voor een onderneming van de andere verdragsluitende staat, in de eerstgenoemde staat een bedrijf uitoefent als een onafhankelijke vertegenwoordiger en voor de onderneming handelt in de normale uitoefening van dat bedrijf. Wanneer een persoon evenwel uitsluitend of nagenoeg uitsluitend optreedt voor een of meer ondernemingen waarmee hij nauw verbonden is, wordt die persoon ten opzichte van elke dergelijke onderneming niet geacht een onafhankelijke vertegenwoordiger te zijn in de zin van dit lid.

  • 8. De omstandigheid dat een lichaam dat inwoner is van een verdragsluitende staat een lichaam beheerst of door een lichaam wordt beheerst dat inwoner is van de andere verdragsluitende staat of dat in die andere staat zijn bedrijf uitoefent (hetzij door middel van een vaste inrichting, hetzij op andere wijze), bestempelt een van beide lichamen niet tot een vaste inrichting van het andere.

  • 9. Ten behoeve van de toepassing van dit artikel, wordt een persoon of onderneming geacht nauw te zijn verbonden met een onderneming indien uit alle relevante feiten en omstandigheden blijkt dat de ene zeggenschap heeft over de andere of dat beide onder zeggenschap staan van dezelfde persoon of ondernemingen. In elk geval wordt een persoon of onderneming geacht nauw verbonden te zijn met een onderneming indien de ene direct of indirect meer dan 50 procent bezit van het uiteindelijke belang in de andere persoon (of, in het geval van een lichaam, meer dan 50 procent bezit van het totale aantal stemmen en de waarde van de aandelen van het lichaam of van het uiteindelijke belang in het vermogen van het lichaam) of indien een andere persoon of onderneming direct of indirect meer dan 50 procent bezit van het uiteindelijke belang (of, in het geval van een lichaam, meer dan 50 procent bezit van het totale aantal stemmen en de waarde van de aandelen van het lichaam of van het uiteindelijke belang in het vermogen van het lichaam) in de persoon en in de onderneming of de twee ondernemingen.

Artikel 6 Inkomen uit onroerende zaken

  • 1. Inkomen verkregen door een inwoner van een verdragsluitende staat uit onroerende zaken (waaronder begrepen inkomen uit landbouw- of bosbedrijven) gelegen in de andere verdragsluitende staat, mag in die andere staat worden belast.

  • 2. Het begrip „onroerende zaken” heeft de betekenis die dat begrip heeft volgens de wetgeving van de verdragsluitende staat waar de desbetreffende zaken zijn gelegen. Het begrip omvat in ieder geval de zaken die bij de onroerende zaken behoren, levende en dode have van landbouw- en bosbedrijven, rechten waarop de bepalingen van het privaatrecht betreffende de grondeigendom van toepassing zijn, vruchtgebruik van onroerende zaken en rechten op variabele of vaste vergoedingen ter zake van de exploitatie, of concessie tot exploitatie, van minerale aardlagen, bronnen en andere natuurlijke rijkdommen; schepen en luchtvaartuigen worden niet als onroerende zaken beschouwd.

  • 3. De bepalingen van het eerste lid zijn van toepassing op inkomen verkregen uit de rechtstreekse exploitatie, uit het verhuren of verpachten, of uit een andere vorm van exploitatie van onroerende zaken.

  • 4. De bepalingen van het eerste en derde lid zijn eveneens van toepassing op inkomen uit onroerende zaken van een onderneming en op inkomen uit onroerende zaken die worden gebruikt voor het verrichten van zelfstandige arbeid.

Artikel 7 Winst uit onderneming

  • 1. De winst van een onderneming van een verdragsluitende staat is slechts in die staat belastbaar, tenzij de onderneming in de andere verdragsluitende staat haar bedrijf uitoefent door middel van een aldaar gelegen vaste inrichting. Indien de onderneming aldus haar bedrijf uitoefent, mag de winst die in overeenstemming met de bepalingen van het tweede lid van dit artikel aan de vaste inrichting kan worden toegerekend in die andere staat worden belast.

  • 2. Voor de toepassing van dit artikel en van artikel 22 van dit Verdrag is de winst die in elk van de verdragsluitende staten kan worden toegerekend aan de vaste inrichting bedoeld in het eerste lid van dit artikel, de winst die zij naar verwachting zou behalen, in het bijzonder via haar handelen met andere onderdelen van de onderneming, indien zij een afzonderlijke en onafhankelijke onderneming zou zijn die dezelfde of soortgelijke werkzaamheden zou verrichten onder dezelfde of soortgelijke omstandigheden, rekening houdend met de door de onderneming via de vaste inrichting en andere onderdelen van de onderneming uitgeoefende functies, gebruikte vermogensbestanddelen en genomen risico’s.

  • 3. Indien een verdragsluitende staat, in overeenstemming met het tweede lid van dit artikel, de winst corrigeert die kan worden toegerekend aan een vaste inrichting van een onderneming van een van de verdragsluitende staten en de winst van de onderneming die in de andere staat is belast, dienovereenkomstig belast, brengt de andere staat, voor zover nodig om dubbele belastingheffing over deze winst te vermijden, een passende correctie aan van het bedrag aan belasting dat over deze winst is geheven. Voor het vaststellen van de correctie plegen de bevoegde autoriteiten van de verdragsluitende staten zo nodig overleg.

  • 4. Indien de winst inkomensbestanddelen bevat die afzonderlijk in andere artikelen van dit Verdrag worden behandeld, worden de bepalingen van die artikelen niet aangetast door de bepalingen van dit artikel.

Artikel 8 Internationale scheep- en luchtvaart

  • 1. Winst van een onderneming van een verdragsluitende staat uit de exploitatie van schepen of luchtvaartuigen in het internationale verkeer zijn slechts in die verdragsluitende staat belastbaar.

  • 2. De bepalingen van het eerste lid van dit artikel zijn ook van toepassing op winst uit de deelneming in een „pool”, een gemeenschappelijke onderneming of een internationaal opererend agentschap.

Artikel 9 Gelieerde ondernemingen

  • 1. Indien

    • a. een onderneming van een verdragsluitende staat direct of indirect deelneemt aan de leiding van, aan het toezicht op dan wel in het kapitaal van een onderneming van de andere verdragsluitende staat, of

    • b. dezelfde personen direct of indirect deelnemen aan de leiding van, aan het toezicht op dan wel in het kapitaal van een onderneming van een verdragsluitende staat en een onderneming van de andere verdragsluitende staat,

    en in het ene of in het andere geval tussen de beide ondernemingen in hun handelsbetrekkingen of financiële betrekkingen voorwaarden worden overeengekomen of opgelegd, die afwijken van die welke zouden worden overeengekomen tussen onafhankelijke ondernemingen, mag alle winst die een van de ondernemingen zonder deze voorwaarden zou hebben behaald, maar ten gevolge van die voorwaarden niet heeft behaald, worden begrepen in de winst van die onderneming en dienovereenkomstig worden belast.

  • 2. Indien een verdragsluitende staat in de winst van een onderneming van die staat winst begrijpt – en dienovereenkomstig belast – ter zake waarvan een onderneming van de andere verdragsluitende staat in die andere staat in de belastingheffing is betrokken en deze winst bestaat uit winst welke de onderneming van de eerstgenoemde staat zou hebben behaald indien tussen de twee ondernemingen zodanige voorwaarden zouden zijn overeengekomen als die welke tussen onafhankelijke ondernemingen zouden zijn overeengekomen, past die andere staat het bedrag aan belasting aan dat aldaar over die winst is geheven. Bij de vaststelling van een dergelijke aanpassing worden de overige bepalingen van dit Verdrag naar behoren in acht genomen en plegen de bevoegde autoriteiten van de verdragsluitende staten zo nodig met elkaar overleg.

Artikel 10 Dividenden

  • 1. Dividenden betaald door een lichaam dat inwoner is van een verdragsluitende staat aan een inwoner van de andere verdragsluitende staat, mogen in die andere staat worden belast.

  • 2. Deze dividenden mogen echter ook in de verdragsluitende staat waarvan het lichaam dat de dividenden betaalt inwoner is, overeenkomstig de wetgeving van die staat worden belast, maar indien de uiteindelijk gerechtigde tot de dividenden inwoner van de andere verdragsluitende staat is, mag de aldus geheven belasting niet overschrijden:

    • a. 0 procent van het brutobedrag van de dividenden indien de uiteindelijk gerechtigde een lichaam is dat direct ten minste 25 procent bezit van het kapitaal van het lichaam dat de dividenden betaalt gedurende een periode van 365 dagen waarin de dag valt waarop de dividenden betaald worden

      (voor het berekenen van die periode wordt geen rekening gehouden met veranderingen van eigenaarschap die rechtstreeks voortvloeien uit een bedrijfsreorganisatie zoals een fusie of een splitsing, van het lichaam dat de aandelen bezit of de dividenden betaalt); en

    • b. 5 procent van de brutobedragen van de dividenden in alle andere gevallen.

    De bevoegde autoriteiten van de verdragsluitende staten regelen in onderling overleg de wijze van toepassing van deze beperkingen.

    De bepalingen van dit lid laten de belastingheffing van het lichaam ter zake van de winst waaruit de dividenden worden betaald onverlet.

  • 3. Het begrip „dividenden” zoals gebezigd in dit artikel, betekent inkomen uit aandelen, winstaandelen of winstbewijzen, mijnaandelen, oprichtersaandelen of andere rechten, niet zijnde schuldvorderingen, die aanspraak geven op een aandeel in de winst alsmede inkomen uit andere vennootschappelijke rechten die door de wetgeving van de staat waarvan het lichaam dat de uitdeling doet inwoner is, op dezelfde wijze aan de belastingheffing worden onderworpen als inkomen uit aandelen.

  • 4. De bepalingen van het eerste en tweede lid van dit artikel zijn niet van toepassing indien de uiteindelijk gerechtigde tot de dividenden, die inwoner is van een verdragsluitende staat, in de andere verdragsluitende staat waarvan het lichaam dat de dividenden betaalt inwoner is, een bedrijf uitoefent door middel van een aldaar gelegen vaste inrichting en het bezit uit hoofde waarvan de dividenden worden betaald, tot het vermogen van die vaste inrichting behoort. In dat geval zijn de bepalingen van artikel 7 van dit Verdrag van toepassing.

  • 5. Indien een lichaam dat inwoner is van een verdragsluitende staat, winst of inkomen verkrijgt uit de andere verdragsluitende staat, mag die andere staat geen belasting heffen over de dividenden die door het lichaam worden betaald, behalve voor zover dergelijke dividenden worden betaald aan een inwoner van die andere staat of voor zover het bezit uit hoofde waarvan de dividenden worden betaald, tot het vermogen van een in die andere staat gelegen vaste inrichting behoort, noch de niet-uitgedeelde winst van het lichaam onderwerpen aan een belasting op niet-uitgedeelde winst van het lichaam, zelfs indien de betaalde dividenden of de niet-uitgedeelde winst geheel of gedeeltelijk bestaan uit winst of inkomen dat uit die andere staat afkomstig is.

Artikel 11 Interest

  • 1. Interest afkomstig uit een verdragsluitende staat en betaald aan een inwoner van de andere verdragsluitende staat, mag in die andere staat worden belast.

  • 2. Deze interest mag echter ook in de verdragsluitende staat waaruit hij afkomstig is overeenkomstig de wetgeving van die staat worden belast, maar indien de uiteindelijk gerechtigde tot de interest een inwoner van de andere verdragsluitende staat is, mag de aldus geheven belasting 10 procent van het brutobedrag van de interest niet overschrijden. De bevoegde autoriteiten van de verdragsluitende staten regelen in onderling overleg de wijze van toepassing van deze beperking.

  • 3. Niettegenstaande de bepalingen van het tweede lid van dit artikel, is interest afkomstig uit een verdragsluitende staat en betaald aan de regering van de andere verdragsluitende staat of aan een agentschap of een instantie daarvan vrijgesteld van belasting in de eerstbedoelde verdragsluitende staat. Voor de toepassing van dit lid omvat het begrip „regering” de Centrale Bank van San Marino, de Centrale Bank van Curaçao en Sint Maarten, een publiekrechtelijk lichaam en elke andere soortgelijke instelling, zoals van tijd tot tijd gezamenlijk kan worden vastgesteld door de bevoegde autoriteiten van de verdragsluitende staten.

  • 4. Het begrip „interest” zoals gebezigd in dit artikel betekent inkomen uit schuldvorderingen van welke aard ook, al dan niet verzekerd door hypotheek en al dan niet aanspraak gevend op een aandeel in de winst van de schuldenaar, en in het bijzonder inkomen uit overheidsleningen en inkomen uit obligaties of schuldbewijzen, waaronder begrepen de aan dergelijke leningen, obligaties of schuldbewijzen verbonden premies en prijzen. Opgelegde boetes voor te late betaling worden voor de toepassing van dit artikel niet als interest aangemerkt.

  • 5. De bepalingen van het eerste en tweede lid van dit artikel zijn niet van toepassing indien de uiteindelijk gerechtigde tot de interest, die inwoner is van een verdragsluitende staat, in de andere verdragsluitende staat waaruit de interest afkomstig is, een bedrijf uitoefent door middel van een aldaar gelegen vaste inrichting en de schuldvordering uit hoofde waarvan de interest wordt betaald, tot het vermogen van die vaste inrichting behoort. In dat geval zijn de bepalingen van artikel 7 van dit Verdrag van toepassing.

  • 6. Interest wordt geacht afkomstig te zijn uit een verdragsluitende staat indien deze wordt betaald door een inwoner van die staat. Indien evenwel de persoon die de interest betaalt, of hij inwoner van een verdragsluitende staat is of niet, in een verdragsluitende staat een vaste inrichting heeft, waarvoor de verplichting, ter zake waarvan de interest wordt betaald, was aangegaan, en deze interest ten laste komt van die vaste inrichting, wordt deze interest geacht afkomstig te zijn uit de staat waarin de vaste inrichting gelegen is.

  • 7. Indien, wegens een bijzondere verhouding tussen de schuldenaar en de uiteindelijk gerechtigde of tussen hen beiden en een derde, het bedrag van de interest, gelet op de schuldvordering ter zake waarvan deze wordt betaald, hoger is dan het bedrag dat zonder een dergelijke verhouding door de schuldenaar en de uiteindelijk gerechtigde zou zijn overeengekomen, zijn de bepalingen van dit artikel slechts op het laatstbedoelde bedrag van toepassing. In dat geval blijft het daarboven uitgaande deel van het betaalde bedrag belastbaar overeenkomstig de wetgeving van elk van de verdragsluitende staten, waarbij zorgvuldig rekening wordt gehouden met de overige bepalingen van dit Verdrag.

Artikel 12 Royalty’s

  • 1. Royalty’s afkomstig uit een verdragsluitende staat en betaald aan een inwoner van de andere verdragsluitende staat mogen uitsluitend in die andere staat worden belast. Deze royalty's mogen echter ook in de verdragsluitende staat waaruit zij afkomstig zijn, overeenkomstig de wetgeving van die staat worden belast, maar indien de uiteindelijk gerechtigde tot de royalty's een inwoner is van de andere verdragsluitende staat, mag de aldus geheven belasting 10 procent van het brutobedrag van de royalty's niet overschrijden.

  • 2. Het begrip “royalty’s” zoals gebezigd in dit artikel betekent vergoedingen van welke aard ook voor het gebruik van, of voor het recht op het gebruik van, een auteursrecht op een werk op het gebied van letterkunde, kunst of wetenschap, waaronder begrepen software, bioscoopfilms, opnamen voor radio- en televisie-uitzendingen, een octrooi, een fabrieks- of handelsmerk, een tekening of model, een plan, een geheim recept of een geheime werkwijze, en voor het gebruik van, of voor het recht op het gebruik van, industriële, commerciële of wetenschappelijke apparatuur, of voor informatie omtrent ervaringen op het gebied van nijverheid, handel of wetenschap.

  • 3. De bepalingen van het eerste lid zijn niet van toepassing indien de uiteindelijk gerechtigde tot de royalty's die inwoner is van een verdragsluitende staat, in de andere verdragsluitende staat waaruit de royalty's afkomstig zijn, een bedrijf uitoefent door middel van een aldaar gelegen vaste inrichting en het recht of de zaak uit hoofde waarvan de royalty's worden betaald, tot het vermogen van die vaste inrichting behoort. In dat geval zijn de bepalingen van artikel 7 van dit Verdrag van toepassing.

  • 4. Royalty's worden geacht uit een verdragsluitende staat afkomstig te zijn indien zij worden betaald door een inwoner van die staat. Indien evenwel de persoon die de royalty’s betaalt, of hij inwoner van een verdragsluitende staat is of niet, in een verdragsluitende staat een vaste inrichting heeft, en het recht of het bezit uit hoofde waarvan de royalty's worden betaald tot het vermogen van die vaste inrichting behoort, worden deze royalty’s geacht afkomstig te zijn uit de staat waar de vaste inrichting is gelegen.

  • 5. Indien, wegens een bijzondere verhouding tussen de schuldenaar en de uiteindelijk gerechtigde of tussen hen beiden en een derde, het bedrag van de royalty’s, gelet op het gebruik, het recht of de informatie waarvoor zij worden betaald, hoger is dan het bedrag dat zonder een dergelijke verhouding door de schuldenaar en de uiteindelijk gerechtigde zou zijn overeengekomen, zijn de bepalingen van dit artikel slechts op het laatstbedoelde bedrag van toepassing. In dat geval blijft het daarboven uitgaande deel van het betaalde bedrag belastbaar overeenkomstig de wetgeving van elk van de verdragsluitende staten, waarbij zorgvuldig rekening wordt gehouden met de overige bepalingen van dit Verdrag.

Artikel 13 Vermogenswinsten

  • 1. Voordelen verkregen door een inwoner van een verdragsluitende staat uit de vervreemding van onroerende zaken, zoals bedoeld in artikel 6 van dit Verdrag en gelegen in de andere verdragsluitende staat, mogen in die andere staat worden belast.

  • 2. Voordelen verkregen uit de vervreemding van roerende zaken die deel uitmaken van het vermogen van een vaste inrichting die een onderneming van een verdragsluitende staat in de andere verdragsluitende staat heeft, waaronder begrepen voordelen verkregen uit de vervreemding van die vaste inrichting (afzonderlijk of met de gehele onderneming), mogen in die andere staat worden belast.

  • 3. Voordelen verkregen door een onderneming van een verdragsluitende staat, die schepen of luchtvaartuigen in het internationale verkeer exploiteert, uit de vervreemding van dergelijke schepen of luchtvaartuigen, of van roerende zaken die worden gebruikt voor de exploitatie van deze schepen of luchtvaartuigen, zijn slechts in die staat belastbaar.

  • 4. Voordelen die een inwoner van een verdragsluitende staat verkrijgt uit de vervreemding van aandelen of van vergelijkbare belangen, zoals belangen in een samenwerkingsverband (partnership) of een trust, mogen in de andere verdragsluitende staat worden belast indien, op enig tijdstip gedurende de periode van 365 dagen voorafgaand aan de vervreemding, meer dan 50 procent van de waarde van die aandelen of vergelijkbare belangen direct of indirect bepaald wordt door onroerende zaken zoals omschreven in artikel 6, die in die andere verdragsluitende staat gelegen zijn.

Artikel 14 Inkomen uit dienstbetrekking

  • 1. Onder voorbehoud van de bepalingen van de artikelen 15, 17, 18 en 19 van dit Verdrag zijn salarissen, lonen en andere soortgelijke beloningen verkregen door een inwoner van een verdragsluitende staat uit hoofde van een dienstbetrekking slechts in die staat belastbaar, tenzij de dienstbetrekking in de andere verdragsluitende staat wordt uitgeoefend. Indien de dienstbetrekking aldaar wordt uitgeoefend, mag de daaruit verkregen beloning in die andere staat worden belast.

  • 2. Niettegenstaande de bepalingen van het eerste lid van dit artikel is de beloning verkregen door een inwoner van een verdragsluitende staat uit hoofde van een in de andere verdragsluitende staat uitgeoefende dienstbetrekking slechts in de eerstgenoemde staat belastbaar, indien:

    • a. de genieter in de andere staat verblijft gedurende een tijdvak dat of tijdvakken die in een tijdvak van twaalf maanden beginnend of eindigend in het desbetreffende belastingjaar een totaal van 183 dagen niet te boven gaat of gaan; en

    • b. de beloning wordt betaald door of namens een werkgever die geen inwoner van de andere staat is; en

    • c. de beloning niet ten laste komt van een vaste inrichting die de werkgever in de andere staat heeft.

  • 3. Niettegenstaande de voorgaande bepalingen van dit artikel is de beloning verkregen door een inwoner van een verdragsluitende staat uit hoofde van een dienstbetrekking, als lid van de reguliere bemanning van een schip of luchtvaartuig, die wordt uitgeoefend aan boord van een schip of luchtvaartuig dat in het internationale verkeer wordt geëxploiteerd, anders dan aan boord van een schip of luchtvaartuig dat uitsluitend wordt geëxploiteerd in de andere verdragsluitende staat, slechts in de eerstgenoemde staat belastbaar.

Artikel 15 Directeursbeloningen

Directeursbeloningen en andere soortgelijke betalingen verkregen door een inwoner van een verdragsluitende staat in zijn hoedanigheid van lid van de raad van beheer of accountantscommissie van een lichaam dat inwoner is van de andere verdragsluitende staat, mogen in die andere staat worden belast.

Artikel 16 Artiesten en sportbeoefenaars

  • 1. Niettegenstaande de bepalingen van de artikelen 7 en 14 van dit Verdrag mag inkomen verkregen door een inwoner van een verdragsluitende staat in de hoedanigheid van artiest, zoals een toneelspeler, een film-, radio- of televisie-artiest of een musicus, of in de hoedanigheid van sportbeoefenaar, uit de persoonlijke werkzaamheden van die inwoner als zodanig die worden verricht in de andere verdragsluitende staat, worden belast in die andere staat.

  • 2. Indien inkomen uit persoonlijke werkzaamheden die door een artiest of een sportbeoefenaar in die hoedanigheid worden verricht, niet aan de artiest of sportbeoefenaar zelf toekomt, maar aan een andere persoon, mag dat inkomen, niettegenstaande de bepalingen van de artikelen 7 en 14, worden belast in de verdragsluitende staat waarin de werkzaamheden van de artiest of sportbeoefenaar worden verricht.

Artikel 17 Pensioenen

  • 1. Onder voorbehoud van de bepalingen van artikel 18, tweede lid, van dit Verdrag zijn pensioenen en andere soortgelijke beloningen betaald aan een inwoner van een verdragsluitende staat uit hoofde van een vroegere dienstbetrekking slechts in die staat belastbaar.

  • 2. Niettegenstaande de bepalingen van het eerste lid, en onder voorbehoud van de bepalingen van artikel 19, tweede lid, zijn pensioenen en andere uitkeringen betaald krachtens de socialezekerheidswetgeving van een verdragsluitende staat, ongeacht of deze als periodieke uitkeringen of als uitkering ineens worden betaald, slechts in die staat belastbaar.

Artikel 18 Overheidsfuncties

  • 1.

    • a. Salarissen, lonen en andere soortgelijke beloningen, niet zijnde pensioenen, betaald door een verdragsluitende staat of een staatkundig of bestuursrechtelijk onderdeel of een plaatselijk publiekrechtelijk lichaam daarvan aan een natuurlijke persoon ter zake van het verlenen van diensten aan die staat of dat onderdeel of dat publiekrechtelijke lichaam, zijn slechts in die staat belastbaar.

    • b. Dergelijke salarissen, lonen en andere soortgelijke beloningen zijn echter slechts in de andere verdragsluitende staat belastbaar, indien de diensten in die staat worden verleend en de natuurlijke persoon een inwoner is van die staat en:

      • i. onderdaan is van die staat; of

      • ii. niet uitsluitend voor het verlenen van de diensten inwoner van die staat is geworden.

  • 2.

    • a. Niettegenstaande de bepalingen van het eerste lid van dit artikel zijn pensioenen en andere soortgelijke beloningen betaald door, of uit fondsen gecreëerd door een verdragsluitende staat of een staatkundig of bestuursrechtelijk onderdeel of een plaatselijk publiekrechtelijk lichaam daarvan aan een natuurlijke persoon ter zake van diensten verleend aan die staat of dat onderdeel of dat lichaam, slechts in die staat belastbaar.

    • b. Deze pensioenen en andere soortgelijke beloningen zijn echter slechts in de andere verdragsluitende staat belastbaar, indien de natuurlijke persoon inwoner en onderdaan is van die staat.

  • 3. De bepalingen van de artikelen 14, 15, 16 en 17 van dit Verdrag zijn van toepassing op salarissen, lonen en andere soortgelijke beloningen ter zake van diensten verleend in het kader van een bedrijf, uitgeoefend door een verdragsluitende staat of een staatkundig of bestuursrechtelijk onderdeel of een plaatselijk publiekrechtelijk lichaam daarvan.

Artikel 19 Hoogleraren, docenten en onderzoekers

Een hoogleraar, docent of onderzoeker die een bezoek aflegt aan een verdragsluitende staat gedurende ten hoogste twee jaar met het doel onderwijs te geven of onderzoek te verrichten aan een universiteit, hogeschool, school of andere soortgelijke instelling voor onderwijs en die inwoner is, of onmiddellijk voorafgaand aan dat bezoek inwoner was, van de andere verdragsluitende staat, is in de eerstgenoemde staat vrijgesteld van belasting ter zake van de beloning voor dergelijk onderwijs of onderzoek.

Artikel 20 Studenten en stagiairs

Betalingen die een student of een stagiair die inwoner is, of onmiddellijk voorafgaand aan zijn bezoek aan een verdragsluitende staat inwoner was, van de andere verdragsluitende staat en die uitsluitend voor zijn studie of opleiding in de eerstbedoelde staat verblijft, ontvangt ten behoeve van zijn onderhoud, studie of opleiding, zijn in die staat niet belastbaar, mits dergelijke betalingen afkomstig zijn uit bronnen buiten die staat.

Artikel 21 Overig inkomen

  • 1. Inkomensbestanddelen van een inwoner van een verdragsluitende staat, van waaruit ook afkomstig, die niet in de voorgaande artikelen van dit Verdrag zijn behandeld, zijn slechts in die staat belastbaar.

  • 2. De bepalingen van het eerste lid van dit artikel zijn niet van toepassing op inkomen, niet zijnde inkomen uit onroerende zaken zoals omschreven in artikel 6, tweede lid, van dit Verdrag indien de ontvanger van dat inkomen, die inwoner is van een verdragsluitende staat, in de andere verdragsluitende staat een bedrijf uitoefent door middel van een aldaar gelegen vaste inrichting en het recht of de zaak ter zake waarvan het inkomen wordt betaald tot het vermogen van die vaste inrichting behoort. In dat geval zijn de bepalingen van artikel 7 van dit Verdrag van toepassing.

Artikel 22 Vermijden van dubbele belasting

  • 1. Indien een inwoner van een verdragsluitende staat inkomen verkrijgt dat overeenkomstig de bepalingen van dit Verdrag in de andere staat mag worden belast (behalve voor zover deze bepalingen belastingheffing door de andere staat toestaan met als enige reden dat dat inkomen ook inkomen is dat door een inwoner van die staat verkregen is), staat de eerstgenoemde staat een aftrek van de belasting naar het inkomen toe van die inwoner gelijk aan het bedrag van de in de andere staat betaalde belasting naar het inkomen.

    Deze aftrek bedraagt echter niet meer dan het gedeelte van de belasting naar het inkomen, zoals berekend voordat de aftrek is verleend, dat is toe te rekenen aan het inkomen dat in de andere staat mag worden belast.

  • 2. Indien door een inwoner van een verdragsluitende staat verkregen inkomen volgens een bepaling van het Verdrag in die staat van belasting is vrijgesteld, mag deze staat desalniettemin bij de berekening van het bedrag van de belasting over het resterende inkomen van die inwoner het vrijgestelde inkomen in aanmerking nemen.

Artikel 23 Non-discriminatie

  • 1. Onderdanen van een verdragsluitende staat worden in de andere verdragsluitende staat niet aan enige belastingheffing of daarmee verband houdende verplichting onderworpen, die anders of zwaarder is dan de belastingheffing en daarmee verband houdende verplichtingen waaraan onderdanen van die andere staat onder dezelfde omstandigheden, in het bijzonder met betrekking tot woonplaats, zijn of kunnen worden onderworpen. Deze bepaling is, niettegenstaande de bepalingen van in artikel 1, ook van toepassing op personen die geen inwoner zijn van een of van beide verdragsluitende staten.

  • 2. De belastingheffing ter zake van een vaste inrichting die een onderneming van een verdragsluitende staat in de andere verdragsluitende staat heeft, is in die andere staat niet ongunstiger dan de belastingheffing over ondernemingen van die andere staat die dezelfde werkzaamheden verrichten. Deze bepaling mag niet aldus worden uitgelegd dat zij een verdragsluitende staat verplicht aan inwoners van de andere verdragsluitende staat bij de belastingheffing alle persoonlijke aftrekken, tegemoetkomingen en verminderingen uit hoofde van de burgerlijke staat, de samenstelling van het gezin of gezinslasten te verlenen, die eerstbedoelde verdragsluitende staat aan zijn eigen inwoners verleent.

  • 3. Behalve indien de bepalingen van artikel 9, eerste lid, artikel 11, zevende lid, of artikel 12, vijfde lid, van dit Verdrag van toepassing zijn, zijn interest, royalty’s en andere uitgaven betaald door een onderneming van een verdragsluitende staat aan een inwoner van de andere verdragsluitende staat, bij de vaststelling van de belastbare winst van die onderneming onder dezelfde voorwaarden aftrekbaar als wanneer zij betaald waren aan een inwoner van de eerstgenoemde staat.

  • 4. Ondernemingen van een verdragsluitende staat, waarvan het kapitaal geheel of gedeeltelijk, direct of indirect, in het bezit is van of wordt beheerst door een of meer inwoners van de andere verdragsluitende staat, worden in de eerstbedoelde staat niet aan enige belastingheffing of daarmee verband houdende verplichting onderworpen, die anders of zwaarder is dan de belastingheffing en daarmee verband houdende verplichtingen waaraan andere soortgelijke ondernemingen van de eerstbedoelde staat zijn of kunnen worden onderworpen.

  • 5. De bepalingen van dit artikel zijn, niettegenstaande de bepalingen van artikel 2 van dit Verdrag, van toepassing op belastingen van elke soort en benaming.

Artikel 24 Procedure voor onderling overleg

  • 1. Indien een persoon van oordeel is dat de maatregelen van een of van beide verdragsluitende staten voor die persoon leiden of zullen leiden tot een belastingheffing die niet in overeenstemming is met de bepalingen van dit Verdrag, kan die persoon, ongeacht de rechtsmiddelen waarin de nationale wetgeving van die staten voorziet, de zaak voorleggen aan de bevoegde autoriteit van de verdragsluitende staat waarvan hij inwoner of onderdaan is. De zaak dient te worden voorgelegd binnen drie jaar na de eerste kennisgeving van de maatregel die leidt tot een belastingheffing die niet in overeenstemming is met de bepalingen van het Verdrag.

  • 2. De bevoegde autoriteit tracht, indien het bezwaar haar gegrond voorkomt en indien zij niet zelf in staat is tot een bevredigende oplossing te komen, de zaak in onderling overleg met de bevoegde autoriteit van de andere verdragsluitende staat op te lossen teneinde belastingheffing die niet in overeenstemming is met het Verdrag te vermijden. Elke bereikte overeenstemming wordt uitgevoerd niettegenstaande eventuele termijnen waarin de nationale wetgeving van de verdragsluitende staten voorziet.

  • 3. De bevoegde autoriteiten van de verdragsluitende staten trachten moeilijkheden of twijfelpunten die mochten rijzen met betrekking tot de uitlegging of de toepassing van het Verdrag in onderling overleg op te lossen. Zij kunnen ook met elkaar overleg plegen teneinde dubbele belasting te vermijden in gevallen die niet in het Verdrag zijn geregeld.

  • 4. De bevoegde autoriteiten van de verdragsluitende staten kunnen zich rechtstreeks, waaronder via een gezamenlijke commissie bestaande uit henzelf of hun vertegenwoordigers, met elkaar in verbinding stellen teneinde overeenstemming als bedoeld in de voorgaande leden te bereiken.

  • 5. Indien:

    • a. een persoon op grond van het eerste lid van dit artikel een zaak heeft voorgelegd aan de bevoegde autoriteit van een verdragsluitende staat omdat de maatregelen van een of van beide verdragsluitende staten ertoe hebben geleid dat de belastingheffing voor die persoon niet in overeenstemming is met de bepalingen van dit Verdrag, en

    • b. de bevoegde autoriteiten er niet in slagen overeenstemming te bereiken om die zaak op te lossen overeenkomstig het tweede lid van dit artikel, binnen twee jaar na de datum waarop de door de bevoegde autoriteiten benodigde informatie om de zaak te beoordelen aan beide bevoegde autoriteiten is verstrekt;

    wordt elke onopgeloste kwestie die voortvloeit uit de zaak op schriftelijk verzoek van de persoon voorgelegd voor arbitrage. Deze onopgeloste kwesties worden evenwel niet voorgelegd voor arbitrage indien een rechterlijke instantie of administratieve rechtbank van een van beide staten reeds over deze kwesties heeft beslist. Tenzij een rechtstreeks bij de zaak betrokken persoon de gezamenlijke regeling voor de tenuitvoerlegging van de arbitrale uitspraak niet aanvaardt, is de arbitrale uitspraak bindend voor beide verdragsluitende staten en wordt deze ten uitvoer gelegd ongeacht eventuele termijnen in het nationale recht van de staten. De bevoegde autoriteiten van de verdragsluitende staten regelen in onderling overleg de wijze van toepassing van dit lid.

Artikel 25 uitwisseling van informatie

  • 1. De bevoegde autoriteiten van de verdragsluitende staten wisselen de informatie uit die naar verwachting van belang is voor de uitvoering van de bepalingen van dit Verdrag of voor de toepassing of handhaving van de nationale wetgeving betreffende belastingen van elke soort en benaming die worden geheven ten behoeve van de verdragsluitende staten, of van de staatkundige onderdelen of plaatselijke publiekrechtelijke lichamen daarvan, voor zover de heffing ingevolge die wetgeving niet in strijd is met het Verdrag. De uitwisseling van informatie wordt niet beperkt door artikelen 1 en 2 van dit Verdrag.

  • 2. Alle uit hoofde van het eerste lid van dit artikel door een verdragsluitende staat ontvangen informatie wordt op dezelfde wijze geheim gehouden als informatie die volgens de nationale wetgeving van die staat is verkregen en wordt alleen ter kennis gebracht van personen of autoriteiten (daaronder begrepen rechterlijke en bestuursrechtelijke instanties) die betrokken zijn bij de vaststelling of invordering van, de handhaving of vervolging ter zake van, of de beslissing in beroepszaken met betrekking tot de in het eerste lid bedoelde belastingen, of het toezicht daarop. Deze personen of autoriteiten mogen alleen voor dergelijke doeleinden van de informatie gebruikmaken. Zij mogen de informatie bekendmaken in openbare rechtszittingen of in gerechtelijke beslissingen. Niettegenstaande het voorgaande mag de informatie ontvangen door een verdragsluitende staat voor andere doeleinden worden gebruikt, indien dergelijke informatie ingevolge de wetgeving van beide staten voor deze andere doeleinden mag worden gebruikt en de bevoegde autoriteit van de staat die haar heeft verstrekt met dergelijk gebruik instemt.

  • 3. In geen geval worden de bepalingen van het eerste en tweede lid van dit artikel zo uitgelegd dat zij een verdragsluitende staat de verplichting opleggen:

    • a. bestuurlijke maatregelen te nemen die in strijd zijn met de wetgeving of bestuurlijke praktijk van die of van de andere verdragsluitende staat;

    • b. informatie te verstrekken die niet verkrijgbaar is volgens de wetgeving of in de normale gang van zaken in het bestuur van die of van de andere verdragsluitende staat;

    • c. informatie te verstrekken die een handelsgeheim, zakelijk geheim, industrieel geheim, commercieel geheim of beroepsgeheim of een handelsproces openbaar zou maken, dan wel informatie waarvan openbaarmaking in strijd zou zijn met de openbare orde (ordre public).

  • 4. Indien informatie wordt verzocht door een verdragsluitende staat in overeenstemming met dit artikel, wendt de andere verdragsluitende staat zijn maatregelen inzake het verzamelen van informatie aan om de verzochte informatie te verkrijgen, ook indien de andere staat ten behoeve van zijn eigen belastingheffing niet over dergelijke informatie zou beschikken. Op de in de vorige volzin vervatte verplichting zijn de beperkingen van het derde lid van dit artikel van toepassing, maar deze beperkingen mogen in geen geval zodanig worden uitgelegd dat het een verdragsluitende staat toegestaan is uitsluitend op grond van het feit dat hij geen nationaal belang heeft bij dergelijke informatie te weigeren dergelijke informatie te verstrekken.

  • 5. De bepalingen van het derde lid van dit artikel mogen in geen geval zodanig worden uitgelegd dat het een verdragsluitende staat toegestaan is het verstrekken van informatie te weigeren uitsluitend op grond van het feit dat de informatie berust bij een bank, een andere financiële instelling, een gevolmachtigde, of een persoon die bij wijze van vertegenwoordiging of als vertrouwenspersoon optreedt, dan wel omdat deze betrekking heeft op eigendomsbelangen in een persoon.

Artikel 26 Leden van diplomatieke vertegenwoordigingen en consulaire posten

Niets in dit Verdrag tast de fiscale voorrechten aan die leden van diplomatieke vertegenwoordigingen of consulaire posten ontlenen aan de algemene regels van het volkenrecht of aan de bepalingen van bijzondere overeenkomsten.

Artikel 27 Recht op voordelen

  • 1. Behoudens indien anders bepaald in dit artikel, heeft een inwoner van een verdragsluitende staat geen recht op een voordeel dat anders door dit Verdrag zou worden toegekend (anders dan een voordeel uit hoofde van artikel 4, derde lid, artikel 9, tweede lid, of artikel 23 van dit Verdrag) tenzij die inwoner op het tijdstip dat het voordeel anders zou worden toegekend een „gekwalificeerde persoon” is zoals omschreven in het tweede lid van dit artikel.

  • 2. Een inwoner van een verdragsluitende staat is een gekwalificeerde persoon op een tijdstip waarop een voordeel anders zou worden toegekend door dit Verdrag indien, op dat tijdstip, de inwoner:

    • a. een natuurlijke persoon is;

    • b. die verdragsluitende staat is, of een staatkundig onderdeel of plaatselijk publiekrechtelijk lichaam daarvan, of een agentschap of instantie van die staat, of staatkundig onderdeel of plaatselijk publiekrechtelijk lichaam;

    • c. een lichaam of een andere entiteit is, indien de voornaamste soort van de aandelen daarvan regelmatig verhandeld wordt op een of meer erkende effectenbeurzen;

    • d. een lichaam is, indien:

      • i. gedurende het belastingtijdvak waaronder dat tijdstip valt, ten minste 50 procent van het totale aantal stemmen en de waarde van de aandelen (en ten minste 50 procent van het totale aantal stemmen en de waarde van elke disproportionele soort van aandelen) van het lichaam direct of indirect in het bezit zijn van vijf of minder lichamen of entiteiten die recht hebben op voordelen overeenkomstig onderdeel c van dit lid, mits, in het geval van indirect eigendom, elke tussenliggende eigenaar inwoner is van de verdragsluitende staat waaruit een voordeel krachtens dit Verdrag wordt gevraagd of een gekwalificeerde tussenliggende eigenaar is; en

      • ii. met betrekking tot voordelen ingevolge dit Verdrag anders dan krachtens artikel 10, minder dan 50 procent van het bruto-inkomen van het lichaam, en minder dan 50 procent van het bruto-inkomen van de getoetste groep, voor het belastingtijdvak waaronder dat tijdstip valt, direct of indirect wordt betaald of toerekenbaar is in de vorm van betalingen die aftrekbaar zijn in dat belastingtijdvak ten behoeve van de belastingen waarop dit Verdrag van toepassing is in de verdragsluitende staat waarvan het lichaam inwoner is (maar met uitzondering van betalingen tussen willekeurige derden bij de gewone gang van zaken voor diensten of zaken, en in het geval van een getoetste groep, met uitzondering van transacties tussen dochterondernemingen) aan personen die geen inwoner zijn van een van de verdragsluitende staten die recht hebben op de voordelen van dit Verdrag ingevolge de onderdelen a, b, c of e;

    • e. een persoon is, niet zijnde een natuurlijke persoon, indien op dat tijdstip en op ten minste de helft van het aantal dagen van een periode van twaalf maanden, waarbinnen dat tijdstip valt, personen die inwoner zijn van die verdragsluitende staat en die gerechtigd zijn tot de voordelen van dit Verdrag op grond van de onderdelen a tot en met d, direct of indirect ten minste 50 procent bezitten van de aandelen van die persoon.

  • 3.

    • a. Een inwoner van een verdragsluitende staat is gerechtigd tot voordelen van dit Verdrag ter zake van een inkomensbestanddeel verkregen uit de andere verdragsluitende staat, ongeacht of de inwoner een gekwalificeerde persoon is, indien de inwoner betrokken is bij de actieve uitoefening van een bedrijf in de eerstgenoemde staat en het uit de andere staat verkregen inkomen voortkomt uit, of bijkomstig is aan, dat bedrijf. Voor de toepassing van dit artikel omvat het begrip „actieve uitoefening van een bedrijf” niet de volgende activiteiten of een combinatie daarvan:

      • i. het optreden als een houdstermaatschappij;

      • ii. het zorgdragen voor het algemeen toezicht op of het bestuur van een groep van lichamen;

      • iii. het verzorgen van groepsfinanciering (daaronder begrepen cash pooling); of

      • iv. het doen of beheren van beleggingen, tenzij die activiteiten uitgeoefend worden door een bank, andere financiële instellingen, een verzekeringsmaatschappij of een geregistreerde effectenhandelaar in de normale uitoefening van hun bedrijf als zodanig.

    • b. Indien een inwoner van een verdragsluitende staat een inkomensbestanddeel verkrijgt uit een bedrijfsactiviteit welke die inwoner uitoefent in de andere verdragsluitende staat, of een uit de andere staat afkomstig inkomensbestanddeel verkrijgt van een verbonden persoon, wordt alleen dan aangenomen dat de in onderdeel a genoemde voorwaarden vervuld zijn met betrekking tot dat inkomensbestanddeel indien de door de inwoner in de eerstgenoemde verdragsluitende staat uitgeoefende bedrijfsactiviteit waarmee het inkomensbestanddeel verband houdt substantieel is ten opzichte van dezelfde activiteit of van een aanvullende bedrijfsactiviteit die door de inwoner of die verbonden persoon in de andere verdragsluitende staat uitgeoefend wordt. Of een bedrijfsactiviteit voor de toepassing van dit lid substantieel is, wordt bepaald op grond van alle feiten en omstandigheden.

    • c. Voor de toepassing van dit lid worden, met betrekking tot een inwoner van een verdragsluitende staat, bedrijfsactiviteiten die verbonden personen uitoefenen in die verdragsluitende staat geacht door die inwoner te worden uitgeoefend.

  • 4. Een inwoner van een verdragsluitende staat die geen gekwalificeerde persoon is, is evenwel gerechtigd tot een voordeel dat anders door dit Verdrag ter zake van een inkomensbestanddeel zou worden toegekend indien, op het tijdstip waarop het voordeel anders zou zijn toegekend en op ten minste de helft van het aantal dagen van een tijdvak van twaalf maanden, waarbinnen dat tijdstip valt, personen die gelijkwaardige gerechtigden (equivalent beneficiaries) zijn, direct of indirect, ten minste 75 procent bezitten van de aandelen van de inwoner.

  • 5. Een lichaam dat inwoner is van een verdragsluitende staat en functioneert als het hoofdkantoor van een multinationale groep van vennootschappen die bestaat uit dit lichaam en zijn directe of indirecte dochterondernemingen, is gerechtigd tot voordelen van dit Verdrag ter zake van dividenden en interest betaald door leden van zijn multinationale groep van vennootschappen, ongeacht of de inwoner een gekwalificeerd persoon is of niet. Een lichaam wordt voor dit doel uitsluitend als hoofdkantoor beschouwd indien:

    • a. de voornaamste plaats van dit lichaam waar leiding wordt gegeven en toezicht wordt uitgeoefend gelegen is in de verdragsluitende staat waarvan hij inwoner is;

    • b. de multinationale groep van vennootschappen bestaat uit lichamen die inwoner zijn van ten minste vier staten en zich aldaar actief bezighoudt met het uitoefenen van een bedrijf en deze bedrijfsactiviteiten in elk van de vier staten (of vier groeperingen van staten) ten minste 10 procent van het bruto-inkomen van de groep genereren;

    • c. de bedrijfsactiviteiten van de multinationale groep van vennootschappen die worden uitgeoefend in een andere staat dan de verdragsluitende staat waarvan dit lichaam inwoner is minder dan 50 procent van het bruto-inkomen van de groep geneert;

    • d. ten hoogste 25 procent van het bruto-inkomen van het lichaam afkomstig is uit de andere verdragsluitende staat;

    • e. op dit lichaam in de verdragsluitende staat waarvan hij inwoner is dezelfde regels met betrekking tot belastingen naar het inkomen van toepassing zijn als op de personen omschreven in het derde lid van dit artikel; en

    • f. minder dan 50 procent van het bruto-inkomen van dit lichaam, en minder dan 50 procent van het bruto-inkomen van de getoetste groep, direct of indirect wordt betaald of toerekenbaar is in de vorm van betalingen die aftrekbaar zijn ten behoeve van de belastingen waarop dit Verdrag van toepassing is in de verdragsluitende staat waarvan het lichaam inwoner is, (maar met uitzondering van betalingen tussen willekeurige derden bij de gewone gang van zaken voor diensten of zaken, of betalingen met betrekking tot financiële verplichtingen aan een bank die geen verbonden persoon is ter zake van een dergelijk lichaam, en in het geval van een getoetste groep, met uitzondering van transacties tussen dochterondernemingen) aan personen die geen inwoner zijn van een van de verdragsluitende staten die recht hebben op de voordelen van dit Verdrag ingevolge de onderdelen a, b, c of e van het tweede lid van dit artikel;

    Indien niet aan de vereisten van de onderdelen b, c of d van dit lid wordt voldaan voor het betreffende belastingtijdvak, wordt eraan geacht te zijn voldaan indien aan de vereiste ratio’s wordt voldaan bij het berekenen van het gemiddelde van het bruto-inkomen over de voorafgaande vier belastingtijdvakken.

  • 6. Indien een inwoner van een verdragsluitende staat geen gekwalificeerde persoon is ingevolge de bepalingen van het tweede lid van dit artikel, en ook niet gerechtigd is tot voordelen ingevolge het derde of vierde lid van dit artikel, mag de bevoegde autoriteit van de verdragsluitende staat waarin de voordelen worden geweigerd ingevolge de voorgaande bepalingen van dit artikel, niettemin de voordelen van dit Verdrag of voordelen ter zake van een specifiek inkomensbestanddeel toekennen, rekening houdend met het voorwerp en doel van het Verdrag, maar uitsluitend wanneer die inwoner naar tevredenheid van die bevoegde autoriteit kan aantonen dat het verkrijgen van deze voordelen niet een van de voornaamste doelen was, noch van de oprichting, het verwerven of het in stand houden van die persoon noch van het verrichten van zijn werkzaamheden. De bevoegde autoriteit van de verdragsluitende staat bij wie een verzoek werd ingediend door een inwoner van de andere staat op grond van dit lid, raadpleegt, alvorens het verzoek in te willigen of af te wijzen, de bevoegde autoriteit van de andere verdragsluitende staat.

  • 7. Ten behoeve van dit lid en voorgaande leden van dit artikel:

    • a. betekent het begrip „erkende effectenbeurs”:

      • i. elke effectenbeurs die gevestigd is in en als zodanig gereguleerd wordt door de wetgeving van een van de verdragsluitende staten; en

      • ii. elke andere effectenbeurs die de bevoegde autoriteiten van de verdragsluitende staten overeenkomen;

    • b. betekent met betrekking tot entiteiten die geen lichamen zijn, het begrip „aandelen” belangen die vergelijkbaar zijn met aandelen;

    • c. betekent het begrip „voornaamste aandelencategorie” de categorie(ën) aandelen van een lichaam die de meerderheid van het totale aantal stemmen en de waarde van het lichaam vertegenwoordigen of de categorie(ën) uiteindelijke belangen van een entiteit die in totaal een meerderheid van het totale aantal stemmen en de waarde van de entiteit vertegenwoordigen;

    • d. twee personen zijn „verbonden personen” indien een van hen direct of indirect ten minste 50 procent bezit van het uiteindelijke belang in de ander (of, in het geval van een lichaam, ten minste 50 procent van het totale aantal stemmen en de waarde van de aandelen van het lichaam) of indien een andere persoon direct of indirect ten minste 50 procent bezit van het uiteindelijke belang (of, in het geval van een lichaam, ten minste 50 procent van het totale aantal stemmen en van de waarde van de aandelen van het lichaam) in elke persoon. In elk geval is een persoon verbonden met een andere persoon indien uit alle relevante feiten en omstandigheden blijkt dat de ene zeggenschap heeft over de andere of dat ze beide onder zeggenschap staan van dezelfde persoon of personen;

    • e. betekent het begrip „gelijkwaardige gerechtigde” (equivalent beneficiary) elke persoon die ter zake van een inkomensbestanddeel gerechtigd zou zijn tot de voordelen die door een verdragsluitende staat ingevolge de nationale wetgeving van die verdragsluitende staat, ingevolge dit Verdrag, of ingevolge elk ander internationaal verdrag worden toegekend, en die gelijkwaardig zijn aan, of gunstiger zijn dan, de voordelen die ingevolge dit Verdrag ter zake van dat inkomensbestanddeel dienen te worden toegekend. Om te bepalen of een persoon een gelijkwaardige gerechtigde is ter zake van dividenden die door een lichaam worden ontvangen, wordt de persoon geacht een lichaam te zijn en hetzelfde kapitaal te bezitten in het lichaam dat de dividenden betaalt als het kapitaal dat in het bezit is van het lichaam dat aanspraak maakt op de voordelen ter zake van de dividenden;

    • f. betekent het begrip „disproportionele categorie aandelen” elke categorie aandelen van een lichaam dat of entiteit die inwoner is van een van de verdragsluitende staten die de aandeelhouder recht geven op een onevenredig hoger aandeel, door middel van dividenden, afkoopsommen of op andere wijze, van het inkomen dat in de andere verdragsluitende staat wordt gegenereerd door bepaalde activa of activiteiten van het lichaam;

    • g. is de „voornaamste plaats van een lichaam of entiteit waar leiding wordt gegeven en toezicht wordt uitgeoefend” alleen gelegen in de verdragsluitende staat waarvan hij of zij inwoner is:

      • i. indien uitvoerende bestuurders en senior managers van het lichaam of de entiteit de dagelijkse verantwoordelijkheid voor meer van de strategische, financiële en operationele besluitvorming voor het lichaam en zijn of de entiteit en haar directe en indirecte dochterondernemingen in die staat dan in enige andere staat dragen en het personeel van deze personen de dagelijkse werkzaamheden die noodzakelijk zijn ter voorbereiding van deze besluiten meer in die verdragsluitende staat verrichten dan in enige andere staat; en

      • ii. indien dergelijke uitvoerende bestuurders en senior managers de dagelijkse verantwoordelijkheid voor meer van de strategische, financiële en operationele besluitvorming voor het lichaam en zijn of de entiteit en haar directe en indirecte dochterondernemingen dragen en het personeel van deze personen meer van de dagelijkse werkzaamheden die noodzakelijk zijn ter voorbereiding van deze besluiten verrichten, dan de bestuurders of het personeel van een ander lichaam of andere entiteit;

    • h. betekent het begrip „gekwalificeerde tussenliggende eigenaar” een tussenliggende eigenaar die ofwel:

      • i. een inwoner van een staat is die met de verdragsluitende staat waaruit een voordeel krachtens dit Verdrag wordt gevraagd, een alomvattend verdrag tot het vermijden van dubbele belasting heeft; of

      • ii. een inwoner van dezelfde verdragsluitende staat is als het lichaam dat de toets uit hoofde van het tweede lid, onderdeel d, of het vierde lid toepast om te bepalen of het in aanmerking komt voor voordelen krachtens het Verdrag;

    • i. betekent het begrip „getoetste groep” de inwoner van een verdragsluitende staat die de toets uit hoofde van het tweede lid, onderdeel d, van dit artikel of uit hoofde van het vierde of vijfde lid van dit artikel toepast om te bepalen of hij in aanmerking komt voor voordelen krachtens het Verdrag (de „getoetste inwoner”), en elk lichaam dat of elke vaste inrichting die:

      • i. deelneemt als een lid samen met de getoetste inwoner in een regime voor belastingconsolidatie, van fiscale eenheid of een soortgelijke regeling dat of die van leden van de groep vereist dat zij winsten of verliezen delen; of

      • ii. verliezen deelt met de getoetste inwoner ingevolge een horizontale verliesverrekening of ander regime waarbij verliezen gedeeld worden in het relevante belastingtijdvak;

    • j. betekent het begrip „bruto-inkomen” bruto-ontvangsten zoals bepaald in de verdragsluitende staat waarvan de persoon inwoner is voor het belastingtijdvak waaronder het tijdstip valt waarop het voordeel zou worden toegekend, met dien verstande dat wanneer een persoon betrokken is bij de uitoefening van een bedrijf dat de vervaardiging, productie of verkoop van goederen omvat, „bruto-inkomsten” deze bruto-ontvangsten betekent verminderd met de kosten van de verkochte goederen, en dat wanneer een persoon betrokken is bij de uitoefening van een bedrijf waarbij niet-financiële diensten worden geleverd, „bruto-inkomen” dergelijke bruto-ontvangsten betekent verminderd met de directe kosten van het genereren van dergelijke ontvangsten, op voorwaarde dat:

      • i. behalve wanneer relevant voor het vaststellen van voordelen uit hoofde van artikel 10 van dit Verdrag, dit bruto-inkomen niet het deel van mogelijke dividenden omvat die effectief zijn vrijgesteld in de verdragsluitende staat waarvan de persoon inwoner is, door aftrek of anderszins; en

      • ii. behalve met betrekking tot het deel van mogelijk dividend dat belastbaar is, het bruto-inkomen van een getoetste groep geen rekening houdt met transacties tussen lichamen binnen de getoetste groep.

  • 8. De bevoegde autoriteiten van de verdragsluitende staten kunnen in onderling overleg de wijze van toepassing van dit artikel regelen.

  • 9. Niettegenstaande de overige bepalingen van dit Verdrag, wordt een voordeel uit hoofde van dit Verdrag niet toegekend met betrekking tot een inkomensbestanddeel indien, rekening houdend met alle relevante feiten en omstandigheden, redelijkerwijs kan worden geconcludeerd dat het verkrijgen van dat voordeel een van de voornaamste doelen was van een constructie of transactie die direct of indirect tot dat voordeel heeft geleid, tenzij wordt vastgesteld dat het toekennen van dat voordeel in die omstandigheden in overeenstemming zou zijn met het voorwerp en doel van de relevante bepalingen van dit Verdrag.

Artikel 28 Territoriale toepasselijkheid en uitbreiding

  • 1. Wat het Koninkrijk der Nederlanden betreft, is dit Verdrag uitsluitend van toepassing op Curaçao.

  • 2. Dit Verdrag kan, hetzij in zijn geheel, hetzij met de noodzakelijke wijzigingen, worden uitgebreid tot elk ander deel van het Koninkrijk der Nederlanden, indien het desbetreffende deel belastingen heft die in wezen gelijksoortig zijn aan de belastingen waarop het Verdrag van toepassing is. Een dergelijke uitbreiding wordt van kracht met ingang van een datum en met inachtneming van wijzigingen en voorwaarden, daaronder begrepen voorwaarden ten aanzien van de beëindiging, nader vast te stellen en overeen te komen bij diplomatieke notawisseling.

  • 3. De beëindiging van het Verdrag brengt niet met zich mee dat tevens de uitbreiding van het Verdrag tot enig deel waartoe het ingevolge dit artikel is uitgebreid, wordt beëindigd, noch brengt de beëindiging van een dergelijke uitbreiding de beëindiging van dit Verdrag met zich mee, tenzij anderszins bepaald in de kennisgeving van beëindiging.

Artikel 29 Inwerkingtreding

  • 1. De verdragsluitende staten stellen elkaar er langs diplomatieke weg van in kennis dat aan alle wettelijke vereisten voor de inwerkingtreding van dit Verdrag is voldaan.

  • 2. Dit Verdrag treedt in werking op de laatste dag van de eerste maand na de datum van ontvangst van de laatste in het eerste lid van dit artikel bedoelde kennisgevingen, en de bepalingen ervan zijn van toepassing:

    • a. met betrekking tot geheven belastingen, op bedragen die op of na 1 januari van het kalenderjaar dat volgt op het jaar waarin het Verdrag in werking treedt zijn geïnd; en

    • b. met betrekking tot de andere belastingen naar het inkomen, op belastingen die betrekking hebben op belastingtijdvakken op of na 1 januari van het kalenderjaar dat volgt op het jaar waarin het Verdrag in werking treedt.

Artikel 30 Beëindiging

Dit Verdrag blijft van kracht totdat het door een verdragsluitende staat wordt beëindigd. Elk van de verdragsluitende staten kan het Verdrag niet eerder dan tien jaar na de inwerkingtreding ervan langs diplomatieke weg beëindigen, door daarvan ten minste zes maanden voor het einde van het kalenderjaar kennis te geven. In dat geval houdt het Verdrag op van toepassing te zijn:

  • 1. met betrekking tot geheven belastingen, op bedragen die op of na 1 januari van het kalenderjaar dat volgt op het jaar waarin de kennisgeving van beëindiging is gedaan zijn geïnd; en

  • 2. met betrekking tot de andere belastingen naar het inkomen, op belastingen die betrekking hebben op belastingtijdvakken op of na 1 januari van het kalenderjaar dat volgt op het jaar waarin de kennisgeving van beëindiging is gedaan.

TEN BLIJKE WAARVAN de ondergetekenden, daartoe naar behoren gemachtigd, dit Verdrag hebben ondertekend.

GEDAAN in tweevoud te San Marino op 20 november 2023 in de Nederlandse, de Italiaanse en de Engelse taal, waarbij alle teksten gelijkelijk authentiek zijn. In geval van verschil in uitlegging is de Engelse tekst doorslaggevend.

Voor het Koninkrijk der Nederlanden, J.F.A. SILVANIA Voor de Republiek San Marino, L. BECCARI


Convenzione tra il Regno dei Paesi Bassi e la Repubblica di San Marino per evitare le doppie imposizioni in materia di imposte sul reddito e prevenire l’evasione e l’elusione fiscale

Il Regno dei Paesi Bassi

e

la Repubblica di San Marino, qui di seguito denominati gli “Stati Contraenti”,

Desiderando sviluppare ulteriormente le loro relazioni economiche e rafforzare la cooperazione in materia fiscale,

Intendendo concludere una Convenzione per l’eliminazione delle doppie imposizioni in materia di imposte sul reddito senza creare opportunità di mancata o ridotta tassazione attraverso l’elusione o l’evasione fiscale (anche mediante accordi di treaty-shopping finalizzati all’ottenimento degli sgravi previsti nella presente Convenzione a beneficio indiretto dei residenti di Stati terzi),

Hanno convenuto quanto segue:

Articolo 1 Soggetti considerati

  • 1. La presente Convenzione si applica alle persone che sono residenti di uno o di entrambi gli Stati Contraenti.

  • 2. Ai fini della presente Convenzione, il reddito percepito da o tramite un’entità o un istituto trattato come interamente o parzialmente trasparente dal punto di vista fiscale ai sensi della legge fiscale di uno Stato Contraente si considera essere il reddito di un residente di uno Stato Contraente, ma solo nella misura in cui il reddito viene trattato, ai fini della tassazione da parte di tale Stato, come reddito di un residente di detto Stato.

  • 3. La presente Convenzione non pregiudica la tassazione, da parte di uno Stato Contraente, dei suoi residenti, tranne per quanto riguarda i benefici concessi ai sensi del paragrafo 3 dell’articolo 7, del paragrafo 2 dell’articolo 9 e degli articoli 18, 20, 22, 23, 24 e 26 della presente Convenzione.

Articolo 2 Imposte contemplate

  • 1. La presente Convenzione si applica alle imposte sul reddito prelevate per conto di uno Stato Contraente, delle sue suddivisioni politiche o amministrative o dei suoi enti locali, qualunque sia il sistema di prelevamento.

  • 2. Sono considerate imposte sul reddito tutte le imposte prelevate sul reddito complessivo, o su elementi del reddito, comprese le imposte sugli utili derivanti dall’alienazione di beni mobili o immobili, le imposte sull’ammontare complessivo degli stipendi o dei salari corrisposti dalle imprese, nonché le imposte sui plusvalori.

  • 3. Le imposte attuali cui si applica la Convenzione sono in particolare:

    • a) per quanto concerne San Marino:

      l’imposta generale sui redditi che si applica:

      • (i) alle persone fisiche;

      • (ii) alle persone giuridiche e alle imprese individuali,

      ancorché riscosse mediante ritenuta alla fonte

      (qui di seguito “imposta sammarinese”);

    • b) per quanto concerne Curaçao:

      • (i) l’imposta sul reddito (inkomstenbelasting);

      • (ii) l’imposta sui salari (loonbelasting);

      • (iii) l’imposta sugli utili (winstbelasting);

      • (iv) l’imposta sui dividendi (dividendbelasting);

      (qui di seguito denominata “imposta di Curaçao”);

  • 4. La Convenzione si applica anche alle imposte identiche o sostanzialmente simili che verranno istituite successivamente alla data della firma della presente Convenzione in aggiunta o in sostituzione delle imposte esistenti. Le autorità competenti degli Stati Contraenti si notificheranno le modifiche importanti apportate alle rispettive legislazioni fiscali.

Articolo 3 Definizioni generali

  • 1. Ai fini della presente Convenzione, a meno che il contesto non richieda una diversa interpretazione:

    • a) il termine “San Marino” designa il territorio della Repubblica di San Marino, ivi compreso ogni altro spazio sul quale la Repubblica di San Marino esercita diritti sovrani o ha giurisdizione conformemente al diritto internazionale;

    • b) il termine “Curaçao” designa la parte del Regno dei Paesi Bassi che si trova nel Mar dei Caraibi e che consiste nel territorio di Curaçao, comprese le sue acque territoriali e le zone adiacenti alle sue acque territoriali entro le quali il Regno dei Paesi Bassi, in conformità con il diritto internazionale, esercita la propria giurisdizione o i propri diritti di sovranità, ma escludendo la parte relativa ad Aruba e Bonaire;

    • c) le espressioni “uno Stato Contraente” e “l’altro Stato Contraente” designano, a seconda del contesto, San Marino o Curaçao;

    • d) il termine “persona” comprende una persona fisica, una società e ogni altro organismo di persone;

    • e) il termine “società” designa qualsiasi ente giuridico o entità trattata come ente giuridico a fini fiscali;

    • f) le espressioni “impresa di uno Stato Contraente” e “impresa dell’altro Stato Contraente” designano rispettivamente un’attività economica esercitata da un residente di uno Stato Contraente e un’attività economica esercitata da un residente dell’altro Stato Contraente;

    • g) l’espressione “traffico internazionale” designa qualsiasi attività di trasporto effettuata per mezzo di una nave o di un aeromobile, a eccezione del caso in cui la nave o l’aeromobile sia utilizzato esclusivamente tra località situate in uno Stato Contraente e l’impresa che gestisce la nave o l’aeromobile non sia un’impresa di detto Stato;

    • h) il termine “nazionali” designa:

      • (i) le persone fisiche che hanno la nazionalità o la cittadinanza di uno Stato Contraente;

      • (ii) le persone giuridiche, le società di persone o le associazioni costituite conformemente alla legislazione in vigore in uno Stato Contraente;

    • i) l’espressione “autorità competente” designa:

      • (i) a San Marino, la Segreteria di Stato per le Finanze o il suo rappresentante autorizzato e, ai fini dell’articolo 25 “Scambio di informazioni” della presente Convenzione, l’Ufficio Centrale di Collegamento (CLO) della Repubblica di San Marino;

      • (ii) nel caso di Curaçao: il Ministro delle Finanze o il suo rappresentante autorizzato;

    • j) l’espressione “attività economica” comprende l’esercizio delle libere professioni e di altre attività a carattere indipendente.

    • k) l’espressione “fondo pensioni riconosciuto” di uno Stato designa un’entità o un istituto stabilito in tale Stato che viene trattato come una persona a sé stante ai sensi della legislazione fiscale di detto Stato e:

      • (i) che è costituito e gestito esclusivamente o quasi esclusivamente per amministrare o fornire prestazioni pensionistiche e prestazioni accessorie o accidentali a persone fisiche e che è regolamentato come tale da detto Stato o da una delle sue suddivisioni politiche o enti locali; o

      • (ii) che è costituito e gestito esclusivamente o quasi esclusivamente per investire fondi a beneficio di entità o istituti di cui al comma (i).

  • 2. Per l’applicazione della Convenzione da parte di uno Stato Contraente in qualsiasi momento, le espressioni ivi non definite hanno, a meno che il contesto non richieda una diversa interpretazione o a meno che le autorità competenti non concordino un diverso significato ai sensi delle disposizioni dell’articolo 24 della presente Convenzione, il significato che ad esse è in quel momento attribuito dalla legislazione di detto Stato relativa alle imposte alle quali si applica la Convenzione, e il significato attribuito dalle leggi tributarie applicabili in detto Stato prevale sul significato attribuito da altre leggi di detto Stato.

Articolo 4 Residenza

  • 1. Ai fini della presente Convenzione, l’espressione “residente di uno Stato Contraente” designa ogni persona che, in virtù della legislazione di detto Stato, è ivi assoggettata a imposta a motivo del suo domicilio, della sua residenza, della sede della sua direzione o di ogni altro criterio di natura analoga, e comprende altresì detto Stato e ogni sua suddivisione politica o amministrativa o ente locale, nonché un fondo pensioni riconosciuto di detto Stato. Tuttavia, tale espressione non comprende le persone che sono assoggettate a imposta nel succitato Stato soltanto per il reddito che esse ricavano da fonti in esso situate.

  • 2. Quando, in base alle disposizioni del paragrafo 1 del presente articolo, una persona fisica è residente di entrambi gli Stati Contraenti, la sua situazione è determinata nel seguente modo:

    • a) detta persona è considerata residente soltanto dello Stato nel quale ha un’abitazione permanente; quando dispone di un’abitazione permanente in entrambi gli Stati, essa è considerata residente solo dello Stato nel quale le sue relazioni personali ed economiche sono più strette (centro degli interessi vitali);

    • b) se non si può determinare lo Stato nel quale detta persona ha il centro dei suoi interessi vitali, o se la medesima non ha un’abitazione permanente in alcuno degli Stati, essa è considerata residente solo dello Stato in cui soggiorna abitualmente;

    • c) se detta persona soggiorna abitualmente in entrambi gli Stati, ovvero non soggiorna abitualmente in alcuno di essi, essa è considerata residente soltanto dello Stato del quale ha la nazionalità;

    • d) se detta persona ha la nazionalità di entrambi gli Stati, o se non ha la nazionalità di alcuno di essi, le autorità competenti degli Stati Contraenti risolvono la questione di comune accordo.

  • 3. Quando, in base alle disposizioni del paragrafo 1 del presente articolo, una persona diversa da una persona fisica è residente di entrambi gli Stati Contraenti, le autorità competenti degli Stati Contraenti si adoperano per determinare di comune accordo lo Stato Contraente di cui tale persona deve essere considerata residente ai fini della Convenzione, tenuto conto della sede della sua direzione effettiva, del luogo in cui essa è stata costituita o altrimenti creata e di qualsiasi altro fattore pertinente. In assenza di tale accordo, tale persona non ha diritto ad alcuno sgravio o esenzione dall’imposta prevista dalla presente Convenzione, salvo nella misura in cui ciò venga concordato dalle autorità competenti degli Stati Contraenti.

Articolo 5 Stabile organizzazione

  • 1. Ai fini della presente Convenzione, l’espressione “stabile organizzazione” designa una sede fissa di affari per mezzo della quale un’impresa esercita in tutto o in parte la sua attività.

  • 2. L’espressione “stabile organizzazione” comprende in particolare:

    • a) una sede di direzione;

    • b) una succursale;

    • c) un ufficio;

    • d) un’officina;

    • e) un laboratorio; e

    • f) una miniera, un giacimento petrolifero o di gas naturale, una cava od ogni altro luogo di estrazione di risorse naturali.

  • 3. L’espressione “stabile organizzazione” comprende inoltre:

    • a) un cantiere di costruzione, un progetto di costruzione, montaggio o installazione o attività di vigilanza connesse a ciò, solamente se detto cantiere, progetto o attività ha una durata superiore a 12 mesi;

    • b) la fornitura di servizi, compresi servizi di consulenza, da parte di un’impresa di uno Stato Contraente attraverso dipendenti o altro personale assunto dall’impresa a tal fine, ma solo se le attività di tale natura continuano (per lo stesso progetto o per un progetto connesso) all’interno dell’altro Stato Contraente durante uno o più periodi di tempo complessivamente superiori a 300 giorni nell’arco di 12 mesi;

    • c) un server o altro tipo di apparecchiatura elettronica di un’impresa di uno Stato Contraente che sia situato nell’altro Stato Contraente, a patto che siano soddisfatte cumulativamente le seguenti condizioni:

      • (i) il server o altro tipo di apparecchiatura elettronica è situato in maniera fissa nell’altro Stato Contraente;

      • (ii) il server o altro tipo di apparecchiatura elettronica e la sua ubicazione sono a disposizione dell’impresa;

      • (iii) l’attività dell’impresa del primo Stato Contraente è totalmente o parzialmente svolta attraverso il server o altro tipo di apparecchiatura elettronica;

  • 4. Fatte salve le precedenti disposizioni del presente articolo, non si considera che vi sia una “stabile organizzazione” se:

    • a) si fa uso di un’installazione ai soli fini di deposito, di esposizione o di consegna di beni o merci appartenenti all’impresa;

    • b) i beni o le merci appartenenti all’impresa sono immagazzinati ai soli fini di deposito, esposizione o consegna;

    • c) i beni o le merci appartenenti all’impresa sono immagazzinati ai soli fini della trasformazione da parte di un’altra impresa;

    • d) una sede fissa di affari è utilizzata ai soli fini di acquistare beni o merci o di raccogliere informazioni per l’impresa;

    • e) una sede fissa di affari è utilizzata ai soli fini di condurre, per l’impresa, ogni altra attività;

    • f) una sede fissa di affari è utilizzata unicamente per qualsiasi combinazione delle attività citate nei commi da a) a e),

    purché tale attività, o, nel caso del comma f), l’attività della sede fissa di affari nel suo insieme sia di carattere preparatorio o ausiliario.

  • 5. Il paragrafo 4 del presente articolo non si applica a una sede fissa di affari che venga utilizzata o gestita da un’impresa se la stessa impresa o un’impresa strettamente collegata a essa svolge attività economiche nello stesso luogo o in un altro luogo nello stesso Stato Contraente e

    • a) tale luogo o altro luogo costituisce una stabile organizzazione per l’impresa o per l’impresa strettamente collegata a essa a norma del presente articolo, o

    • b) l’attività complessiva risultante dalla combinazione delle attività svolte dalle due imprese nello stesso luogo, o dalla stessa impresa o imprese strettamente collegate nei due luoghi, non è di carattere preparatorio o ausiliario,

    a condizione che le attività economiche svolte dalle due imprese nello stesso luogo, o dalla stessa impresa o imprese strettamente collegate nei due luoghi, costituiscano funzioni complementari che fanno parte di un’operazione organica di impresa.

  • 6. Nonostante le disposizioni dei paragrafi 1 e 2, ma fatte salve le disposizioni del paragrafo 7 del presente articolo, laddove una persona agisca in uno Stato Contraente per conto di un’impresa e, nel farlo, concluda abitualmente contratti, o svolga abitualmente un ruolo principale che porta alla conclusione di contratti che vengono conclusi di norma senza alcuna modifica sostanziale da parte dell’impresa, e tali contratti sono

    • a) a nome dell’impresa; o

    • b) per il trasferimento della proprietà, o per la concessione del diritto di utilizzo, di beni detenuti da detta impresa o che l’impresa ha il diritto di utilizzare, o

    • c) per la fornitura di servizi da parte di detta impresa,

    si può considerare che tale impresa abbia una stabile organizzazione in detto Stato in relazione a ogni attività intrapresa dalla suddetta persona per l’impresa, a meno che le attività di detta persona siano limitate alle attività menzionate al paragrafo 4 del presente articolo che, se esercitate per mezzo di una sede fissa di affari (diversa da una sede fissa di affari a cui si applicherebbe il paragrafo 5 del presente articolo), non farebbero di tale sede fissa di affari una stabile organizzazione ai sensi delle disposizioni di detto paragrafo.

  • 7. Il paragrafo 6 del presente articolo non si applica laddove la persona che agisce in uno Stato Contraente per conto di un’impresa dell’altro Stato Contraente svolga la propria attività nel primo Stato menzionato come agente indipendente e agisca per l’impresa nel normale svolgimento di tale attività. Tuttavia, laddove una persona agisca esclusivamente o quasi esclusivamente per conto di una o più imprese a cui è strettamente collegata, non si ritiene che detta persona sia un agente indipendente ai sensi del presente paragrafo in relazione a qualsiasi impresa di tale genere.

  • 8. Il fatto che una società residente di uno Stato Contraente controlli o sia controllata da una società residente dell’altro Stato Contraente, ovvero svolga la sua attività in detto altro Stato (sia per mezzo di una stabile organizzazione o diversamente) non costituisce di per sé motivo sufficiente per far sì che una qualsiasi di dette società venga considerata una stabile organizzazione dell’altra.

  • 9. Ai fini del presente articolo, una persona o un’impresa è strettamente collegata a un’impresa se, in base a tutti i fatti e le circostanze pertinenti, una abbia il controllo dell’altra o entrambe siano sotto il controllo delle stesse persone o imprese. In ogni caso, si ritiene che una persona o un’impresa sia strettamente collegata a un’impresa se l’una possiede direttamente o indirettamente interessi per oltre il 50 percento come beneficiaria nell’altra (o, nel caso di una società, oltre il 50 percento dei voti e del valore aggregati delle azioni della società o delle partecipazioni in qualità di beneficiaria nella società) o se un’altra persona o impresa possiede direttamente o indirettamente interessi per oltre il 50 percento come beneficiaria nella persona e nell’impresa o nelle due imprese (o, nel caso di una società, più del 50 percento dei voti e del valore aggregati delle azioni della società o delle partecipazioni in qualità di beneficiaria nella società).

Articolo 6 Redditi immobiliari

  • 1. I redditi che un residente di uno Stato Contraente ritrae da beni immobili (compresi i redditi delle attività agricole o forestali) situati nell’altro Stato Contraente possono essere assoggettati a imposizione in detto altro Stato.

  • 2. L’espressione “beni immobili” ha il significato che a essa è attribuito dalla legislazione dello Stato Contraente in cui i beni in oggetto sono situati. L’espressione comprende in ogni caso gli accessori, le scorte morte o vive delle imprese agricole e forestali, i diritti ai quali si applicano le disposizioni del diritto generale riguardanti la proprietà fondiaria, l’usufrutto dei beni immobili e i diritti relativi a pagamenti variabili o fissi per lo sfruttamento o la concessione dello sfruttamento di giacimenti minerari, sorgenti e altre risorse naturali; le navi e gli aeromobili non sono considerati beni immobili.

  • 3. Le disposizioni del paragrafo 1 del presente articolo si applicano ai redditi derivanti dall’utilizzazione diretta, dalla locazione o da altra forma di utilizzazione di beni immobili.

  • 4. Le disposizioni dei paragrafi 1 e 3 del presente articolo si applicano anche ai redditi derivanti dai beni immobili di un’impresa, nonché ai redditi dei beni immobili utilizzati per l’esercizio di una professione indipendente.

Articolo 7 Utili delle imprese

  • 1. Gli utili di un’impresa di uno Stato Contraente sono imponibili soltanto in detto Stato, a meno che l’impresa non svolga la sua attività nell’altro Stato Contraente per mezzo di una stabile organizzazione ivi situata. Se l’impresa svolge la sua attività come indicato sopra, gli utili attribuibili alla stabile organizzazione in conformità con le disposizioni del paragrafo 2 del presente articolo possono essere imponibili in detto altro Stato.

  • 2. Ai fini del presente articolo e dell’articolo 22 della presente Convenzione, gli utili attribuibili in ciascuno Stato Contraente alla stabile organizzazione di cui al paragrafo 1 del presente articolo sono gli utili che si ritiene sarebbero stati da essa conseguiti, in particolare nei suoi rapporti con altre parti dell’impresa, se si fosse trattato di un’impresa distinta e separata svolgente attività identiche o analoghe in condizioni identiche o analoghe, tenuto conto delle funzioni svolte, delle attività utilizzate e dei rischi assunti dall’impresa attraverso la stabile organizzazione e attraverso la altre parti dell’impresa.

  • 3. Laddove, a norma del paragrafo 2 del presente articolo, uno Stato Contraente aggiusti gli utili attribuibili a una stabile organizzazione di un’impresa di uno degli Stati Contraenti e di conseguenza assoggetti a tassazione gli utili dell’impresa che sono stati sottoposti a tassazione nell’altro Stato, l’altro Stato, nella misura necessaria per eliminare la doppia imposizione su tali utili, effettua un’opportuna rettifica all’ammontare dell’imposta applicata su tali utili. Nel determinare tale rettifica, le autorità competenti degli Stati Contraenti, se necessario, si consultano.

  • 4. Quando gli utili comprendono elementi di reddito considerati separatamente in altri articoli della presente Convenzione, le disposizioni di tali articoli non vengono modificate da quelle del presente articolo.

Articolo 8 Navigazione marittima ed aerea internazionale

  • 1. Gli utili di un’impresa di uno Stato Contraente derivanti dall’esercizio in traffico internazionale di navi o aeromobili sono imponibili soltanto in detto Stato Contraente.

  • 2. Le disposizioni del paragrafo 1 del presente articolo si applicano parimenti agli utili derivanti dalla partecipazione a un fondo comune (pool), a un esercizio in comune o a un organismo internazionale di esercizio.

Articolo 9 Imprese associate

  • 1. Allorché

    • a) un’impresa di uno Stato Contraente partecipa direttamente o indirettamente alla direzione, al controllo o al capitale di un’impresa dell’altro Stato Contraente, o

    • b) le medesime persone partecipano direttamente o indirettamente alla direzione, al controllo o al capitale di un’impresa di uno Stato Contraente e di un’impresa dell’altro Stato Contraente,

    e, nell’uno e nell’altro caso, le due imprese, nelle loro relazioni commerciali o finanziarie, sono vincolate da condizioni accettate o imposte diverse da quelle che sarebbero state convenute tra imprese indipendenti, gli utili che, in mancanza di tali condizioni, sarebbero stati realizzati da una delle imprese, ma che a causa di dette condizioni non lo sono stati, possono essere inclusi negli utili di questa impresa e tassati in conseguenza.

  • 2. Allorché uno Stato Contraente include tra gli utili di un’impresa di detto Stato – e di conseguenza assoggetta a tassazione – utili per i quali un’impresa dell’altro Stato Contraente è stata sottoposta a tassazione in detto altro Stato, e gli utili così inclusi sono utili che sarebbero stati maturati a favore dell’impresa del primo Stato se le condizioni fissate tra le due imprese fossero state quelle che sarebbero state convenute tra imprese indipendenti, allora detto altro Stato farà un’opportuna rettifica all’importo dell’imposta ivi applicata su tali utili. Nel determinare tale rettifica si tiene debito conto delle altre disposizioni della presente Convenzione e le autorità competenti degli Stati Contraenti, se necessario, si consultano.

Articolo 10 Dividendi

  • 1. I dividendi pagati da una società residente di uno Stato Contraente a un residente dell’altro Stato Contraente sono imponibili in detto altro Stato.

  • 2. Tuttavia, tali dividendi possono essere tassati anche nello Stato Contraente di cui la società che paga i dividendi è residente e in conformità alla legislazione di detto Stato, ma, se l’effettivo beneficiario dei dividendi è un residente dell’altro Stato Contraente, l’imposta così applicata non può eccedere:

    • a) lo 0 percento dell’ammontare lordo dei dividendi se il beneficiario effettivo è una società che detiene direttamente almeno il 25 percento del capitale della società che paga i dividendi in un periodo di 365 giorni che include il giorno del pagamento dei dividendi (ai fini del calcolo di tale periodo non si tiene conto dei passaggi di proprietà che deriverebbero direttamente da una riorganizzazione aziendale, come ad esempio una fusione o una riorganizzazione delle divisioni, della società che detiene le azioni o che paga i dividendi);

    • b) il 5 percento dell’ammontare lordo dei dividendi, in tutti gli altri casi.

    Le autorità competenti degli Stati Contraenti regoleranno di comune accordo le modalità di applicazione di tali limitazioni. Il presente paragrafo non riguarda l’imposizione della società per gli utili con i quali sono stati pagati i dividendi.

  • 3. Ai fini del presente articolo, il termine “dividendi” designa i redditi derivanti da azioni, da azioni o diritti di godimento, da quote minerarie, da quote di fondatore o da altre quote di partecipazione agli utili, a eccezione dei crediti, nonché i redditi di altre quote sociali assoggettati al medesimo regime fiscale dei redditi delle azioni secondo la legislazione fiscale dello Stato di cui è residente la società distributrice.

  • 4. Le disposizioni dei paragrafi 1 e 2 del presente articolo non si applicano nel caso in cui il beneficiario effettivo dei dividendi, residente di uno Stato Contraente, eserciti nell’altro Stato Contraente, di cui è residente la società che paga i dividendi, un’attività economica per mezzo di una stabile organizzazione ivi situata e la partecipazione generatrice di dividendi si ricolleghi effettivamente a tale stabile organizzazione. In tal caso si applicano le disposizioni dell’articolo 7 della presente Convenzione.

  • 5. Qualora una società residente di uno Stato Contraente ricavi utili o redditi dall’altro Stato Contraente, detto altro Stato non può applicare alcuna imposta sui dividendi pagati dalla società, a meno che tali dividendi siano pagati a un residente di detto altro Stato o la partecipazione generatrice dei dividendi si ricolleghi effettivamente a una stabile organizzazione situata in detto altro Stato, né prelevare alcuna imposta, a titolo di imposizione degli utili non distribuiti, sugli utili non distribuiti dalla società, anche se i dividendi pagati o gli utili non distribuiti costituiscono in tutto o in parte utili o redditi provenienti da detto altro Stato.

Articolo 11 Interessi

  • 1. Gli interessi provenienti da uno Stato Contraente e pagati a un residente dell’altro Stato Contraente possono essere assoggettati a imposizione in detto altro Stato.

  • 2. Tuttavia, tali interessi possono essere tassati anche nello Stato Contraente da cui provengono e in conformità della legislazione di detto Stato, ma se l’effettivo beneficiario degli interessi è un residente dell’altro Stato Contraente, l’imposta così applicata non può eccedere il 10 percento dell’ammontare lordo degli interessi. Le autorità competenti degli Stati Contraenti regoleranno di comune accordo le modalità di applicazione di tale limitazione.

  • 3. Nonostante le disposizioni del paragrafo 2 del presente articolo, gli interessi provenienti da uno Stato Contraente e pagati al Governo dell’altro Stato Contraente, ovvero a una sua agenzia o ente, sono esenti da imposta nello Stato Contraente per primo menzionato. Ai fini del presente paragrafo, il termine “Governo” include la Banca Centrale di San Marino, la Banca Centrale di Curaçao e Sint Maarten, un organo statutario e qualsiasi altra istituzione analoga che venga concordata di volta in volta dalle autorità competenti degli Stati Contraenti.

  • 4. Ai fini del presente Articolo, il termine “interessi” designa i redditi relativi a crediti di qualsivoglia natura, assistiti o meno da garanzie ipotecarie e corredati o meno di una clausola di partecipazione agli utili del debitore, in particolare i redditi dei titoli del debito pubblico e i redditi prodotti dalle obbligazioni, compresi i premi connessi a tali titoli o obbligazioni. Le penalità di mora non costituiscono interessi ai fini del presente articolo.

  • 5. Le disposizioni dei paragrafi 1 e 2 del presente articolo non si applicano nel caso in cui il beneficiario effettivo degli interessi, residente di uno Stato Contraente, eserciti nell’altro Stato Contraente, da cui provengono gli interessi, un’attività economica per mezzo di una stabile organizzazione ivi situata e il credito generatore degli interessi si ricolleghi effettivamente a tale stabile organizzazione. In tal caso si applicano le disposizioni dell’articolo 7 della presente Convenzione.

  • 6. Gli interessi si considerano provenienti da uno Stato Contraente quando il debitore è un residente di quello Stato. Tuttavia, quando il debitore degli interessi, sia esso residente o no di uno Stato Contraente, ha in uno Stato Contraente una stabile organizzazione, per le cui necessità viene contratto il debito sul quale sono pagati gli interessi e tali interessi sono a carico della stabile organizzazione, gli interessi stessi si considerano provenienti dallo Stato Contraente in cui è situata la stabile organizzazione.

  • 7. Se, in conseguenza di particolari relazioni esistenti tra il debitore e il beneficiario effettivo o tra ciascuno di essi e terze persone, l’ammontare degli interessi, tenuto conto del credito per il quale sono pagati, eccede quello che sarebbe stato convenuto tra il debitore e il beneficiario effettivo in assenza di simili relazioni, le disposizioni del presente articolo si applicano soltanto a quest’ultimo ammontare. In tal caso, la parte eccedente dei pagamenti è imponibile in conformità della legislazione di ciascuno Stato Contraente e tenuto conto delle altre disposizioni della presente Convenzione.

Articolo 12 Canoni

  • 1. I canoni provenienti da uno Stato Contraente e pagati a un residente dell’altro Stato Contraente sono imponibili in detto altro Stato. Tuttavia, tali canoni sono imponibili anche nello Stato Contraente dal quale essi provengono e in conformità alla legislazione di detto Stato, ma, se l’effettivo beneficiario dei canoni è un residente dell’altro Stato Contraente, l’imposta così applicata non può eccedere il 10 percento dell’ammontare lordo dei canoni.

  • 2. Ai fini del presente articolo il termine “canoni” designa i compensi di qualsiasi natura corrisposti per l’uso o la concessione in uso di un diritto d’autore su opere letterarie, artistiche o scientifiche, ivi compresi i software, le pellicole cinematografiche e le registrazioni per trasmissioni radiofoniche o televisive, di brevetti, marchi di fabbrica o di commercio, disegni o modelli, progetti, formule o processi segreti, nonché per l’uso o la concessione in uso di attrezzature industriali, commerciali o scientifiche o per informazioni concernenti esperienze di carattere industriale, commerciale o scientifico.

  • 3. Le disposizioni del paragrafo 1 non si applicano nel caso in cui il beneficiario effettivo dei canoni, residente di uno Stato Contraente, eserciti nell’altro Stato Contraente, da cui provengono i canoni, un’attività economica per mezzo di una stabile organizzazione ivi situata e a cui si ricollegano effettivamente i diritti o i beni generatori dei canoni. In tal caso si applicano le disposizioni dell’articolo 7 della presente Convenzione.

  • 4. I canoni si considerano provenienti da uno Stato Contraente quando il debitore è un residente di quello Stato. Tuttavia, quando il debitore dei canoni, sia esso residente o no di uno Stato Contraente, ha in uno Stato Contraente una stabile organizzazione a cui si ricollegano effettivamente i diritti o i beni generatori dei canoni, i canoni stessi si considerano provenienti dallo Stato in cui è situata la stabile organizzazione.

  • 5. Se, in conseguenza di particolari relazioni esistenti tra il debitore e il beneficiario effettivo o tra ciascuno di essi e terze persone, l’ammontare dei canoni, tenuto conto dell’uso, diritto o informazione per i quali sono pagati, eccede quello che sarebbe stato convenuto tra debitore e beneficiario effettivo in assenza di simili relazioni, le disposizioni del presente articolo si applicano soltanto a quest’ultimo ammontare. In tal caso, la parte eccedente dei pagamenti è imponibile in conformità della legislazione di ciascuno Stato Contraente e tenuto conto delle altre disposizioni della presente Convenzione.

Articolo 13 Plusvalenze

  • 1. Gli utili che un residente di uno Stato Contraente ricava dall’alienazione di beni immobili di cui all’articolo 6 della presente Convenzione e situati nell’altro Stato Contraente possono essere assoggettati a imposizione in detto altro Stato.

  • 2. Gli utili derivanti dall’alienazione di beni mobili facenti parte dell’attivo di una stabile organizzazione che un’impresa di uno Stato Contraente ha nell’altro Stato Contraente, compresi gli utili provenienti dall’alienazione di detta stabile organizzazione (da sola o in uno con l’intera impresa), possono essere assoggettati a imposta in detto altro Stato.

  • 3. Gli utili di un’impresa di uno Stato Contraente derivanti dall’alienazione di navi o di aeromobili impiegati in traffico internazionale, o da beni mobili adibiti all’esercizio di dette navi o aeromobili, sono imponibili soltanto in detto Stato.

  • 4. Gli utili di un residente di uno Stato Contraente derivanti dall'alienazione di azioni o interessi analoghi, quali interessi in una società di persone o in un trust, possono essere assoggettati a imposizione nell’altro Stato Contraente se, in qualsiasi momento durante i 365 giorni precedenti l’alienazione, tali azioni o interessi analoghi hanno tratto più del 50 percento del proprio valore in modo diretto o indiretto da beni immobili, ai sensi dell’articolo 6, situati in detto altro Stato.

Articolo 14 Reddito da lavoro dipendente

  • 1. Fatte salve le disposizioni degli articoli 15, 17, 18 e 19 della presente Convenzione, i salari, gli stipendi e le altre remunerazioni analoghe che un residente di uno Stato Contraente riceve in corrispettivo di un’attività dipendente sono imponibili soltanto in detto Stato, a meno che tale attività non venga svolta nell’altro Stato Contraente. Se l’attività è quivi svolta, le remunerazioni percepite a tal titolo sono imponibili in detto altro Stato.

  • 2. Nonostante le disposizioni del paragrafo 1 del presente articolo, le remunerazioni che un residente di uno Stato Contraente riceve in corrispettivo di un’attività dipendente svolta nell’altro Stato Contraente sono imponibili soltanto nello Stato per primo menzionato se:

    • a) il percipiente soggiorna nell’altro Stato per un periodo o periodi che non oltrepassano in totale 183 giorni in un periodo di dodici mesi che inizi o termini nel corso dell’anno fiscale considerato; e

    • b) le remunerazioni sono pagate da o per conto di un datore di lavoro che non è residente dell’altro Stato; e

    • c) l’onere delle remunerazioni non è sostenuto da una stabile organizzazione che il datore di lavoro ha nell’altro Stato.

  • 3. Fatte salve le precedenti disposizioni del presente articolo, le remunerazioni che un residente di uno Stato Contraente riceve in corrispettivo di un’attività dipendente, come membro dell’equipaggio regolare di una nave o di un aeromobile, esercitata a bordo di una nave o di un aeromobile impiegato in traffico internazionale, diversa da quella esercitata a bordo di una nave o di un aeromobile impiegato esclusivamente all’interno dell’altro Stato Contraente, sono imponibili solo nello Stato per primo menzionato.

Articolo 15 Compensi e gettoni di presenza

I compensi, i gettoni di presenza e le altre retribuzioni analoghe che un residente di uno Stato Contraente riceve in qualità di membro del consiglio di amministrazione o del collegio sindacale di una società residente dell’altro Stato Contraente possono essere assoggettati a imposizione in detto altro Stato.

Articolo 16 Artisti e sportivi

  • 1. Nonostante le disposizioni degli articoli 7 e 14 della presente Convenzione, i redditi che un residente di uno Stato Contraente ritrae dalle sue prestazioni personali svolte nell’altro Stato Contraente in qualità di artista dello spettacolo, quale artista di teatro, cinema, radio o televisione, o in qualità di musicista, nonché di sportivo, possono essere assoggettati a imposizione in detto altro Stato.

  • 2. Qualora i redditi relativi a prestazioni personali effettuate da un artista o sportivo siano corrisposti non all’artista o sportivo direttamente, ma a un’altra persona, tali redditi, nonostante le disposizioni degli articoli 7 e 14 della presente Convenzione, possono essere assoggettati a imposizione nello Stato Contraente in cui le prestazioni dell’artista o sportivo sono esercitate.

Articolo 17 Pensioni

  • 1. Fatte salve le disposizioni del paragrafo 2 dell’articolo 18 della presente Convenzione, le pensioni e le altre remunerazioni analoghe pagate a un residente di uno Stato Contraente in relazione a un cessato impiego sono imponibili soltanto in detto Stato.

  • 2. Nonostante le disposizioni del paragrafo 1 e fatte salve le disposizioni del paragrafo 2 dell’articolo 19, le pensioni erogate e altri pagamenti effettuati, periodicamente o su base forfettaria, nell’ambito della legislazione di sicurezza sociale di uno Stato Contraente sono imponibili soltanto in detto Stato.

Articolo 18 Funzioni pubbliche

  • 1.

    • a) Salari, stipendi e altre remunerazioni analoghe, diverse dalle pensioni, pagati da uno Stato Contraente o da una sua suddivisione politica o amministrativa, ovvero da un suo ente locale, a una persona fisica in corrispettivo di servizi resi a detto Stato o a detta suddivisione o ente, sono imponibili soltanto in detto Stato.

    • b) Tuttavia, tali salari, stipendi e altre remunerazioni analoghe sono imponibili soltanto nell’altro Stato Contraente se i servizi vengono resi in detto Stato e la persona fisica è un residente di detto Stato che:

      • (i) ha la nazionalità di tale Stato; o

      • (ii) non è divenuto residente di tale Stato al solo scopo di rendervi i servizi.

  • 2.

    • a) In deroga alle disposizioni del paragrafo 1 del presente articolo, le pensioni e altre remunerazioni analoghe corrisposte da uno Stato Contraente o da una sua suddivisione politica o amministrativa o da un suo ente locale, sia direttamente sia mediante prelevamento da fondi da essi costituiti, a una persona fisica in corrispettivo di servizi resi a detto Stato o a detta suddivisione o ente, sono imponibili soltanto in detto Stato.

    • b) Tuttavia, tali pensioni e altre remunerazioni analoghe sono imponibili soltanto nell’altro Stato Contraente se la persona fisica è un residente di detto Stato e ne ha la nazionalità.

  • 3. Le disposizioni degli articoli 14, 15, 16 e 17 della presente Convenzione si applicano a salari, stipendi, pensioni e altre remunerazioni analoghe pagate in corrispettivo di servizi resi nell’ambito di una attività economica esercitata da uno degli Stati Contraenti o da una sua suddivisione politica o amministrativa o da un suo ente locale.

Articolo 19 Professori, insegnanti e ricercatori

Un professore, un insegnante o un ricercatore il quale soggiorni per un periodo non superiore a 2 anni in uno Stato Contraente allo scopo di insegnare o di effettuare ricerche presso una università, collegio, scuola o altro analogo istituto di istruzione e che è, o era immediatamente prima di tale soggiorno, residente dell’altro Stato Contraente è esente da imposta nello Stato Contraente per primo menzionato limitatamente alle remunerazioni derivanti dall’attività di insegnamento o di ricerca.

Articolo 20 Studenti e apprendisti

Le somme che uno studente o un apprendista, il quale è, o era immediatamente prima di recarsi in uno Stato Contraente, un residente dell’altro Stato Contraente e che soggiorna nel primo Stato al solo scopo di compiervi i suoi studi o di attendere alla propria formazione professionale, riceve per sopperire alle spese di mantenimento, di istruzione o di formazione professionale non sono imponibili in detto Stato a condizione che tali somme provengano da fonti situate al di fuori di detto Stato.

Articolo 21 Altri redditi

  • 1. Gli elementi di reddito di un residente di uno Stato Contraente, qualunque ne sia la provenienza, che non sono stati trattati negli articoli precedenti della presente Convenzione sono imponibili soltanto in detto Stato.

  • 2. Le disposizioni del paragrafo 1 del presente articolo non si applicano ai redditi diversi da quelli derivanti da beni immobili definiti al paragrafo 2 dell’articolo 6 della presente Convenzione, nel caso in cui il beneficiario di tali redditi, residente di uno Stato Contraente, eserciti nell’altro Stato Contraente un’attività economica per mezzo di una stabile organizzazione ivi situata e il diritto o il bene produttivo del reddito si ricolleghi effettivamente a tale stabile organizzazione. In tal caso si applicano le disposizioni dell’articolo 7 della presente Convenzione.

Articolo 22 Eliminazione della doppia imposizione

  • 1. Se un residente di uno Stato Contraente ritrae reddito che, conformemente alle disposizioni della presente Convenzione, può essere tassato nell’altro Stato Contraente (ma solo nella misura in cui tali disposizioni consentono la tassazione da parte di tale altro Stato unicamente per via del fatto che il reddito è anche reddito che un residente di detto Stato ritrae), il primo Stato menzionato accorda una deduzione dall’imposta sul reddito di detto residente per un ammontare pari all’imposta sul reddito pagata in detto altro Stato.

    Tuttavia, in entrambi i casi l’ammontare della deduzione non può eccedere la quota dell’imposta sul reddito calcolata prima della deduzione, attribuibile, a seconda dei casi, al reddito che può essere assoggettato a imposizione in detto altro Stato.

  • 2. Quando, conformemente alle disposizioni della presente Convenzione, i redditi che un residente di uno Stato Contraente ritrae sono esenti da imposta in detto Stato, tale Stato può tuttavia, ai fini del calcolo dell’ammontare d’imposta sui redditi residui di detto residente, tenere conto del reddito esente da imposta.

Articolo 23 Non discriminazione

  • 1. I nazionali di uno Stato Contraente non sono assoggettati nell’altro Stato Contraente ad alcuna imposizione od obbligo a essa relativo, diversi o più onerosi di quelli cui sono o potranno essere assoggettati i nazionali di detto altro Stato che si trovino nella stessa situazione, in particolare con riguardo alla residenza. Tale disposizione si applica altresì, nonostante le disposizioni dell’articolo 1 della presente Convenzione, alle persone che non sono residenti di uno o di entrambi gli Stati Contraenti.

  • 2. L’imposizione di una stabile organizzazione che un’impresa di uno Stato Contraente ha nell’altro Stato Contraente non può essere in detto altro Stato meno favorevole dell’imposizione a carico delle imprese di detto altro Stato che svolgono la medesima attività. La presente disposizione non può essere interpretata nel senso che faccia obbligo a uno Stato Contraente di accordare ai residenti dell’altro Stato Contraente le deduzioni personali, le esenzioni e le riduzioni di imposta che esso accorda ai propri residenti in relazione alla loro situazione o ai loro carichi di famiglia.

  • 3. Fatta salva l’applicazione delle disposizioni del paragrafo 1 dell’articolo 9, del paragrafo 7 dell’articolo 11 o del paragrafo 5 dell’articolo 12 della presente Convenzione, gli interessi, i canoni e altre spese pagati da una impresa di uno Stato Contraente a un residente dell’altro Stato Contraente sono deducibili, ai fini della determinazione degli utili imponibili di detta impresa, nelle stesse condizioni in cui sarebbero deducibili se fossero stati pagati a un residente dello Stato per primo menzionato.

  • 4. Le imprese di uno Stato Contraente, il cui capitale è, in tutto o in parte, direttamente o indirettamente, posseduto o controllato da uno o più residenti dell’altro Stato Contraente, non sono assoggettate nel primo Stato Contraente ad alcuna imposizione od obbligo a essa relativo diversi o più onerosi di quelli cui sono o potranno essere assoggettate le altre imprese della stessa natura del primo Stato.

  • 5. Le disposizioni del presente Articolo si applicano, fatte salve le disposizioni dell’articolo 2 della presente Convenzione, alle imposte di ogni genere e denominazione.

Articolo 24 Procedura di reciproco accordo

  • 1. Quando una persona ritiene che le misure adottate da uno o da entrambi gli Stati Contraenti comportano o comporteranno per essa un’imposizione non conforme alle disposizioni della presente Convenzione, essa può, indipendentemente dai ricorsi previsti dalla legislazione nazionale di detti Stati, sottoporre il proprio caso all’autorità competente dello Stato Contraente di cui è residente o di cui possiede la nazionalità. Il caso deve essere sottoposto entro i tre anni che seguono la prima notifica della misura che comporta un’imposizione non conforme alle disposizioni della presente Convenzione.

  • 2. L’autorità competente, se il ricorso le appare fondato e se essa non è in grado di giungere a una soluzione soddisfacente, farà del suo meglio per regolare il caso per via di amichevole composizione con l’autorità competente dell’altro Stato Contraente, al fine di evitare una tassazione non conforme alla Convenzione. L’accordo raggiunto sarà applicato quali che siano i termini previsti dalle legislazioni interne degli Stati Contraenti.

  • 3. Le autorità competenti degli Stati Contraenti faranno del loro meglio per risolvere per via di amichevole composizione le difficoltà o i dubbi inerenti all’interpretazione o all’applicazione della Convenzione. Esse potranno altresì consultarsi al fine di eliminare la doppia imposizione nei casi non previsti dalla Convenzione.

  • 4. Le autorità competenti degli Stati Contraenti potranno comunicare direttamente tra loro, anche attraverso una commissione congiunta composta da loro stesse o da loro rappresentanti, al fine di pervenire a un accordo come indicato nei paragrafi precedenti.

  • 5. Se,

    • a) ai sensi del paragrafo 1 del presente articolo, una persona ha sottoposto un caso all’autorità competente di uno Stato Contraente sulla base del fatto che le misure adottate da uno o da entrambi gli Stati Contraenti hanno comportato per quella persona un’imposizione non conforme alle disposizioni della presente Convenzione, e

    • b) le autorità competenti non sono in grado di giungere a un accordo per risolvere tale caso ai sensi del paragrafo 2 del presente articolo entro due anni dalla data in cui tutte le informazioni richieste dalle suddette autorità al fine di affrontare il caso sono state fornite loro,

    eventuali questioni irrisolte derivanti dal caso vengono sottoposte ad arbitrato se la persona lo richiede per iscritto. Tali questioni irrisolte non vengono, tuttavia, sottoposte ad arbitrato se è già stata emessa una decisione in merito a dette questioni da una corte o da un tribunale amministrativo di uno dei due Stati. A meno che una persona direttamente interessata dal caso non accetti l’amichevole composizione che attua la decisione arbitrale, tale decisione è vincolante per entrambi gli Stati Contraenti e verrà attuata quali che siano i termini previsti dalle legislazioni nazionali di tali Stati. Le autorità competenti degli Stati Contraenti regoleranno di comune accordo le modalità di applicazione del presente paragrafo.

Articolo 25 Scambio di informazioni

  • 1. Le autorità competenti degli Stati Contraenti si scambieranno le informazioni verosimilmente pertinenti all’applicazione delle disposizioni della presente Convenzione o all’amministrazione o applicazione delle leggi interne relative alle imposte di qualsiasi genere e denominazione prelevate per conto degli Stati Contraenti, delle loro suddivisioni politiche o dei loro enti locali, nella misura in cui la tassazione che tali leggi prevedono non è contraria alla Convenzione. Lo scambio di informazioni non viene limitato dagli articoli 1 e 2 della presente Convenzione.

  • 2. Le informazioni ricevute ai sensi del paragrafo 1 del presente articolo da uno Stato Contraente sono tenute segrete, analogamente alle informazioni ottenute in base alla legislazione interna di detto Stato e saranno comunicate soltanto alle persone o autorità (ivi inclusi l’autorità giudiziaria e gli organi amministrativi) incaricate dell’accertamento o della riscossione delle imposte di cui al paragrafo 1 del presente articolo, delle procedure o dei procedimenti concernenti tali imposte, delle decisioni di ricorsi presentati per tali imposte, o del controllo delle attività precedenti. Le persone o autorità sopra citate utilizzeranno tali informazioni soltanto per questi fini. Esse possono servirsi di queste informazioni nel corso di udienze pubbliche o nei giudizi. In deroga a quanto sopra, le informazioni ricevute da uno Stato Contraente possono essere utilizzate per altri fini quando l’uso di tali informazioni per tali altri fini è possibile secondo la legislazione di entrambi gli Stati e l’autorità competente dello Stato che fornisce le informazioni autorizza tale uso.

  • 3. Le disposizioni dei paragrafi 1 e 2 del presente articolo non possono in nessun caso essere interpretate nel senso di imporre a uno Stato Contraente l’obbligo:

    • a) di adottare provvedimenti amministrativi in deroga alla propria legislazione o alla propria prassi amministrativa o a quelle dell’altro Stato Contraente;

    • b) di fornire informazioni che non potrebbero essere ottenute in base alla propria legislazione o nel quadro della propria normale prassi amministrativa o di quelle dell’altro Stato Contraente;

    • c) di fornire informazioni che potrebbero rivelare un segreto commerciale, industriale, professionale o un processo commerciale, oppure informazioni la cui comunicazione sarebbe contraria all’ordine pubblico.

  • 4. Se le informazioni sono richieste da uno Stato Contraente in conformità al presente articolo, l’altro Stato Contraente utilizzerà le proprie misure di raccolta delle informazioni per ottenere le informazioni richieste, anche nel caso in cui detto altro Stato non necessiti di tali informazioni ai propri fini fiscali. L’obbligo contenuto nella precedente frase è soggetto ai limiti imposti dal paragrafo 3 del presente articolo, ma tali limitazioni non saranno in nessun caso interpretate nel senso di consentire a uno Stato Contraente di rifiutarsi di fornire dette informazioni per il semplice motivo che non ha interessi interni nei confronti di tali informazioni.

  • 5. Le disposizioni del paragrafo 3 del presente articolo non possono in nessun caso essere interpretate nel senso che uno Stato Contraente possa rifiutare di fornire le informazioni solo in quanto le stesse sono detenute da una banca, da un’altra istituzione finanziaria, da un mandatario o una persona che opera in qualità di agente o fiduciario o perché dette informazioni si riferiscono a partecipazioni in una persona.

Articolo 26 Membri di missioni diplomatiche e uffici consolari

Le disposizioni della presente Convenzione non pregiudicano i privilegi fiscali di cui beneficiano gli agenti diplomatici o i funzionari consolari in virtù delle regole generali del diritto internazionale o delle disposizioni di accordi particolari.

Articolo 27 Diritto ai benefici

  • 1. Fatto salvo quanto diversamente previsto nel presente articolo, un residente di uno Stato Contraente non ha diritto a ricevere un beneficio che altrimenti sarebbe accordato dalla presente Convenzione (diverso da un beneficio ai sensi del paragrafo 3 dell’articolo 4, del paragrafo 2 dell’articolo 9 o dell’articolo 23 della presente Convenzione) a meno che tale residente non sia una “persona qualificata”, così come definita al paragrafo 2 del presente articolo, nel momento in cui il beneficio dovrebbe essere accordato.

  • 2. Un residente di uno Stato Contraente è una persona qualificata nel momento in cui un beneficio verrebbe altrimenti accordato dalla Convenzione se, in quel momento, il residente è:

    • a) una persona fisica;

    • b) detto Stato Contraente, ovvero una sua suddivisione politica o ente locale, o un’agenzia o ente di detto Stato, suddivisione o ente locale;

    • c) una società o altra entità, se la principale classe delle sue azioni è negoziata regolarmente in una o più borse valori riconosciute;

    • d) una società, se:

      • (i) durante il periodo d’imposta che include quel momento, almeno il 50 percento dei voti e del valore aggregati delle azioni (e almeno il 50 percento dei voti e del valore aggregati di una qualsiasi classe di azioni sproporzionata) nella società è detenuto direttamente o indirettamente da società o entità (in un numero inferiore o pari a 5) che hanno diritto ai benefici ai sensi del comma c) del presente paragrafo, a condizione che, nel caso di titolarità indiretta, ciascun titolare intermedio sia un residente dello Stato Contraente a cui viene richiesto un beneficio in conformità alla presente Convenzione o sia un titolare intermedio qualificato; e

      • (ii) in relazione ai benefici previsti dalla presente Convenzione diversi da quelli menzionati all’articolo 10, meno del 50 percento del reddito lordo della società e meno del 50 percento del reddito lordo del gruppo testato, per il periodo imponibile che include quel momento, viene pagato o maturato, direttamente o indirettamente, sotto forma di pagamenti che sono deducibili in quel periodo imponibile ai fini delle imposte contemplate dalla presente Convenzione nello Stato Contraente di residenza della società (ma esclusi i pagamenti al prezzo di piena concorrenza nel normale svolgimento dell’attività per servizi o beni materiali, e nel caso di un gruppo testato, escluse le operazioni intragruppo) a persone che non sono residenti di alcuno Stato Contraente e che hanno diritto ai benefici della presente Convenzione ai sensi dei commi a), b), c) o e);

    • e) una persona diversa da una persona fisica se, in quel momento e per almeno la metà dei giorni di un periodo di dodici mesi che include quel momento, persone che sono residenti di detto Stato Contraente e che hanno diritto ai benefici della presente Convenzione ai sensi dei commi da a) a d) detengono, direttamente o indirettamente, almeno il 50 percento delle azioni di detta persona.

  • 3.

    • a) Un residente di uno Stato Contraente ha diritto ai benefici ai sensi della presente Convenzione rispetto a un elemento del reddito che ritrae dall’altro Stato Contraente, indipendentemente dal fatto che sia o meno una persona qualificata, se è impegnato nell’esercizio attivo di un’attività economica nel primo Stato menzionato e il reddito che ritrae dall’altro Stato deriva da, o è accessorio a, detta attività economica. Ai fini del presente articolo, l’espressione “esercizio attivo di un’attività economica” non comprende le seguenti attività o qualsiasi loro combinazione:

      • (i) operare come una holding;

      • (ii) fornire una vigilanza o amministrazione complessiva di un gruppo di società;

      • (iii) erogare finanziamenti di gruppo (compreso il cash pooling); o

      • (iv) effettuare o gestire investimenti, a meno che queste attività non siano svolte da una banca, da altri istituti finanziari, da un’impresa di assicurazione o da un commerciante di valori mobiliari registrato nel normale svolgimento della propria attività.

    • b) Se un residente di uno Stato Contraente ritrae un elemento di reddito da un’attività economica svolta da detto residente nell’altro Stato Contraente, o ritrae un elemento di reddito proveniente dall’altro Stato da una persona collegata, le condizioni descritte al comma a) sono considerate soddisfatte rispetto a tale elemento solo se l’attività economica svolta dal residente nello Stato per primo menzionato a cui l’elemento è collegato è sostanziale in relazione alla stessa attività economica, o all’attività economica complementare, svolta dal residente o da detta persona collegata nell’altro Stato Contraente. Il fatto che un’attività economica sia o meno sostanziale ai fini del presente paragrafo viene determinato sulla base di tutti i fatti e le circostanze.

    • c) Ai fini dell’applicazione del presente paragrafo, le attività svolte da persone collegate rispetto a un residente di uno Stato Contraente sono ritenute essere svolte da detto residente.

  • 4. Un residente di uno Stato Contraente che non è una persona qualificata ha tuttavia diritto a un beneficio che sarebbe altrimenti concesso dalla presente Convenzione rispetto a un elemento di reddito se, nel momento in cui il beneficio venisse altrimenti concesso e per almeno la metà dei giorni di un periodo di dodici mesi che include quel momento, le persone che sono beneficiarie equivalenti detengono, direttamente o indirettamente, almeno il 75 percento delle azioni del residente.

  • 5. Una società che è residente di uno Stato Contraente che funge da società madre per un gruppo multinazionale di imprese composto da tale società e dalle sue controllate dirette e indirette ha diritto ai benefici previsti dalla presente Convenzione rispetto ai dividendi e agli interessi versati dai membri del suo gruppo multinazionale di imprese, indipendentemente dal fatto che il residente sia o meno una persona qualificata. Una società è considerata una società madre a tal fine solo se:

    • a) la sede principale della direzione e del controllo di tale società si trova nello Stato Contraente di cui è residente;

    • b) il gruppo multinazionale di imprese è costituito da società residenti di, e impegnate nell’esercizio attivo di, un’attività economica in almeno quattro Stati, e le attività economiche svolte in ciascuno dei quattro Stati (o quattro raggruppamenti di Stati) generano almeno il 10 percento del reddito lordo del gruppo;

    • c) le attività economiche di un gruppo multinazionale di imprese che vengono svolte in uno Stato diverso dallo Stato Contraente di residenza di tale società generano meno del 50 percento del reddito lordo del gruppo;

    • d) non più del 25 percento del reddito lordo di tale società deriva dall’altro Stato Contraente;

    • e) tale società è disciplinata dalle stesse norme in materia di imposte sul reddito nel suo Stato Contraente di residenza delle persone descritte nel paragrafo 3 del presente articolo; e

    • f) un importo pari a meno del 50 percento del reddito lordo di tale società e a meno del 50 percento del reddito lordo del gruppo testato viene pagato o maturato, direttamente o indirettamente, sotto forma di pagamenti che sono deducibili ai fini delle imposte contemplate dalla presente Convenzione nello Stato Contraente di residenza della società (ma esclusi i pagamenti al prezzo di piena concorrenza nel normale svolgimento dell’attività per servizi o beni materiali, o pagamenti relativi a obblighi finanziari verso una banca che non sia una persona collegata rispetto a detta società, e nel caso di un gruppo testato, escluse le operazioni intragruppo) a persone che non sono residenti di alcuno Stato Contraente e che hanno diritto ai benefici della presente Convenzione ai sensi dei commi a), b), c) o e) del paragrafo 2 del presente articolo;

    Se i requisiti di cui ai commi b), c) o d) del presente paragrafo non sono soddisfatti per il pertinente periodo imponibile, essi sono considerati soddisfatti se i coefficienti richiesti sono raggiunti quando si determina la media del reddito lordo dei precedenti quattro periodi imponibili.

  • 6. Se un residente di uno Stato Contraente non è una persona qualificata ai sensi delle disposizioni del paragrafo 2 del presente articolo, né ha diritto ai benefici ai sensi del paragrafo 3 o 4 del medesimo articolo, l’autorità competente dello Stato Contraente in cui i benefici sono negati conformemente alle precedenti disposizioni di detto articolo possono, tuttavia, concedere i benefici di cui alla presente Convenzione, o i benefici rispetto a uno specifico elemento del reddito, tenendo in considerazione l’oggetto e lo scopo della presente Convenzione, ma solo se tale residente dimostra a detta autorità competente che né la sua costituzione, acquisizione o mantenimento, né lo svolgimento delle sue attività, aveva come uno dei suoi scopi principali l’ottenimento dei benefici previsti dalla presente Convenzione. L’autorità competente dello Stato Contraente a cui è stata formulata una richiesta, ai sensi del presente paragrafo, da parte di un residente dell’altro Stato, si consulterà con l’autorità competente di detto altro Stato prima di accogliere o respingere la richiesta.

  • 7. Ai fini del presente e dei precedenti paragrafi di questo articolo:

    • a) l’espressione “borsa valori riconosciuta” designa:

      • (i) qualsiasi borsa valori istituita e disciplinata come tale ai sensi della legislazione di uno Stato Contraente; e

      • (ii) qualsiasi altra borsa valori concordata dalle autorità competenti degli Stati Contraenti;

    • b) rispetto alle entità che non sono società, il termine “azioni” indica gli interessi che sono paragonabili alle azioni;

    • c) l’espressione “principale classe di azioni” designa la classe o le classi di azioni di una società che rappresenta la maggioranza del voto e del valore aggregati della società, ovvero la classe o le classi di interessi beneficiari di un’entità che rappresenta nel complesso una maggioranza dei voti e del valore aggregati dell’entità;

    • d) si ritiene che due persone siano “persone collegate” se l’una possiede, direttamente o indirettamente, interessi per almeno il 50 percento come beneficiaria nell’altra (o, nel caso di una società, almeno il 50 percento dei voti e del valore aggregati delle azioni della società) o se un’altra persona possiede, direttamente o indirettamente, interessi per almeno il 50 percento come beneficiaria (o, nel caso di una società, almeno il 50 percento dei voti e del valore aggregati delle azioni della società) in ciascuna persona. In tutti i casi, una persona si considera collegata a un’altra se, in base a tutti i fatti e le circostanze pertinenti, una abbia il controllo dell’altra o entrambe siano sotto il controllo della stessa persona o delle stesse persone;

    • e) l’espressione “beneficiario equivalente” designa una persona che avrebbe diritto ai benefici rispetto a un elemento di reddito concessi da uno Stato Contraente ai sensi del diritto nazionale di tale Stato Contraente, della presente Convenzione o di qualsiasi altro accordo internazionale, che sono equivalenti a, o più favorevoli dei benefici da concedere a tale elemento di reddito ai sensi della presente Convenzione. Al fine di determinare se una persona è un beneficiario equivalente rispetto ai dividendi percepiti da una società, si ritiene che detta persona sia una società e detenga un capitale della società che paga i dividendi uguale a quello detenuto dalla società che richiede il beneficio rispetto ai dividendi;

    • f) l’espressione “classe di azioni sproporzionata” designa una classe di azioni di una società o entità residente in uno degli Stati Contraenti, in virtù della quale l’azionista ha diritto a una partecipazione sproporzionatamente maggiore, attraverso dividendi, pagamenti di riscatto o in altro modo, nei ricavi generati nell’altro Stato Contraente da particolari beni o attività della società;

    • g) la “sede principale della direzione e del controllo” di una società o entità si trova nello Stato Contraente di cui questa è residente solo se:

      • (i) i dirigenti e gli alti funzionari della società o entità hanno quotidianamente la responsabilità di adottare decisioni di politica strategica, finanziaria e operativa per la società o entità e per le sue controllate dirette e indirette, e i collaboratori di tali persone svolgono attività quotidiane necessarie a predisporre e adottare tali decisioni, in misura maggiore in detto Stato Contraente che in qualsiasi altro Stato; e

      • (ii) tali dirigenti e alti funzionari hanno quotidianamente la responsabilità di adottare decisioni di politica strategica, finanziaria e operativa per la società o entità e per le sue controllate dirette e indirette, e i collaboratori di tali persone svolgono attività quotidiane necessarie a predisporre e adottare tali decisioni, in misura maggiore rispetto ai funzionari o ai dipendenti di qualsiasi altra società o entità;

    • h) l’espressione “titolare intermedio qualificato” designa un titolare intermedio che sia:

      • (i) un residente di uno Stato che ha in vigore, con lo Stato Contraente al quale viene richiesto un beneficio ai sensi della presente Convenzione, una convenzione globale per evitare le doppie imposizioni; o

      • (ii) un residente dello stesso Stato Contraente della società che applica il criterio ai sensi del comma d) del paragrafo 2 o del paragrafo 4 per determinare se ha diritto ai benefici ai sensi della Convenzione;

    • i) l’espressione “gruppo testato” designa il residente di uno Stato Contraente che applica il criterio ai sensi del comma d) del paragrafo 2 del presente articolo, o ai sensi del paragrafo 4 o 5 del presente articolo, per determinare se ha diritto ai benefici ai sensi della Convenzione (“residente testato”), e qualsiasi società o stabile organizzazione che:

      • (i) partecipa come membro con il residente testato in un consolidato fiscale, unità fiscale o un regime analogo che impone ai membri del gruppo di condividere gli utili o le perdite; o

      • (ii) condivide le perdite con il residente testato in virtù di uno sgravio di gruppo o altro regime di condivisione delle perdite nel pertinente periodo d’imposta;

    • j) l’espressione “reddito lordo” designa le entrate lorde così come determinate nello Stato Contraente di residenza della persona per il periodo imponibile che include il momento in cui il beneficio verrebbe accordato, salvo che, se una persona è impegnata in un’attività economica che include la fabbricazione, produzione o vendita di merci, “reddito lordo” designa tali entrate lorde meno il costo delle merci vendute, e se una persona è impegnata in un’attività di prestazione di servizi non finanziari, “reddito lordo” designa tali entrate lorde meno i costi diretti di generazione di tali entrate, a condizione che:

      • (i) salvo quando pertinente per la determinazione dei benefici ai sensi dell’articolo 10 della presente Convenzione, il reddito lordo non comprenda la parte di eventuali dividendi che sono effettivamente esenti da imposta nello Stato Contraente di residenza della persona, sia attraverso deduzioni che in altro modo; e

      • (ii) fatta eccezione per quanto riguarda la parte di dividendi tassabile, il reddito lordo di un gruppo testato non tiene conto delle transazioni tra società all’interno del suddetto gruppo testato.

  • 8. Le autorità competenti degli Stati Contraenti possono regolare di comune accordo le modalità di applicazione del presente articolo.

  • 9. In deroga alle altre disposizioni della presente Convenzione, non viene concesso un beneficio ai sensi della stessa in relazione a un elemento di reddito se è ragionevole concludere, tenuto conto di tutti i fatti e le circostanze pertinenti, che l’ottenimento di tale beneficio è stato uno degli scopi principali di un accordo o transazione che ha determinato direttamente o indirettamente tale beneficio, a meno che non si stabilisca che la concessione di tale beneficio in queste circostanze sarebbe in conformità con l’oggetto e lo scopo delle pertinenti disposizioni della presente Convenzione.

Articolo 28 Applicabilità ed estensione territoriale

  • 1. Per quanto riguarda il Regno dei Paesi Bassi, la presente Convenzione si applica solo a Curaçao.

  • 2. La presente Convenzione può essere estesa, integralmente o con le modifiche necessarie, a ogni altra parte del Regno dei Paesi Bassi, qualora tale parte imponga imposte sostanzialmente analoghe per natura e tassi a quelle cui si applica la Convenzione. Tale estensione avrà effetto a partire da tale data e sarà soggetta alle modifiche e alle condizioni, comprese quelle relative alla denuncia, che potranno essere specificate e concordate in note da scambiare attraverso i canali diplomatici.

  • 3. La denuncia della Convenzione non porrà fine a eventuali estensioni della Convenzione a qualsiasi parte a cui sia stata estesa ai sensi del presente articolo, né la cessazione di tale estensione determinerà la denuncia della presente Convenzione, a meno che diversamente previsto nella nota di denuncia.

Articolo 29 Entrata in vigore

  • 1. Gli Stati Contraenti si notificano reciprocamente attraverso i canali diplomatici l’avvenuto adempimento dei requisiti legali per l’entrata in vigore della presente Convenzione.

  • 2. La presente Convenzione entra in vigore l’ultimo giorno del primo mese successivo alla data di ricevimento dell’ultima delle notifiche di cui al paragrafo 1 del presente articolo e le sue disposizioni avranno effetto:

    • a) con riferimento alle imposte ritenute, alle somme realizzate a partire dal 1° gennaio dell’anno solare immediatamente successivo a quello in cui la presente Convenzione è entrata in vigore; e

    • b) con riferimento alle altre imposte sul reddito, alle imposte relative ai periodi di imposta a partire dal 1° gennaio dell’anno solare immediatamente successivo a quello in cui la presente Convenzione è entrata in vigore.

Articolo 30 Risoluzione

La presente Convenzione resterà in vigore fino alla denuncia da parte di uno Stato Contraente. Ciascuno Stato Contraente potrà denunciare la Convenzione non prima che siano trascorsi 10 anni dalla sua entrata in vigore, per via diplomatica, notificandone la denuncia almeno sei mesi prima della fine dell’anno solare. In questo caso, la Convenzione cesserà di avere effetto:

  • 1. con riferimento alle imposte ritenute, sulle somme realizzate a partire dal 1° gennaio dell’anno solare immediatamente successivo a quello in cui viene notificata la denuncia; e

  • 2. con riferimento alle altre imposte sul reddito, sulle imposte relative ai periodi di imposta a partire dal 1° gennaio dell’anno solare immediatamente successivo a quello in cui viene notificata la denuncia.

IN FEDE DI CHE i sottoscritti, debitamente autorizzati a tal fine, hanno firmato la presente Convenzione.

FATTO a San Marino, il 20 di novembre 2023, in duplice esemplare, nelle lingue neerlandese, italiana e inglese, tutti i testi facenti ugualmente fede. In caso di divergenza sull’interpretazione prevale il testo in lingua inglese.

Per il Regno dei Paesi Bassi, J.F.A. SILVANIA

Per la Repubblica di San Marino, L. BECCARI

D. PARLEMENT

Het Verdrag behoeft ingevolge artikel 91 van de Grondwet de goedkeuring van de Staten-Generaal, alvorens het Koninkrijk aan het Verdrag kan worden gebonden.

G. INWERKINGTREDING

De bepalingen van het Verdrag zullen ingevolge artikel 29, eerste en tweede lid, van het Verdrag in werking treden op de laatste dag van de eerste maand na de datum van ontvangst van de laatste kennisgeving waarin de verdragsluitende staten elkaar langs diplomatieke weg er schriftelijk van in kennis hebben gesteld dat aan alle wettelijke vereisten voor de inwerkingtreding van het Verdrag is voldaan.

Uitgegeven de eerste december 2023.

De Minister van Buitenlandse Zaken, H.G.J. BRUINS SLOT

Naar boven