Tractatenblad 2021, 16

1 (2021) Nr. 1

A. TITEL

Verdrag tussen het Koninkrijk der Nederlanden en de Republiek Chili tot het vermijden van dubbele belasting met betrekking tot belastingen naar het inkomen en naar het vermogen en het voorkomen van het ontduiken en ontwijken van belasting (met Protocol);

Santiago de Chile, 25 januari 2021

Voor een overzicht van de verdragsgegevens, zie verdragsnummer 009979 in de Verdragenbank.

B. TEKST

Convention between the Kingdom of the Netherlands and the Republic of Chile for the elimination of double taxation with respect to taxes on income and on capital and the prevention of tax evasion and avoidance

The Government of the Kingdom of the Netherlands

and

the Government of the Republic of Chile,

Desiring to further develop their economic relationship and to enhance their cooperation in tax matters,

Intending to conclude a Convention for the elimination of double taxation with respect to taxes on income and on capital without creating opportunities for non-taxation or reduced taxation through tax evasion or avoidance (including through treaty-shopping arrangements aimed at obtaining reliefs provided in this Convention for the indirect benefit of residents of third States),

Have agreed as follows:

CHAPTER I SCOPE OF THE CONVENTION

Article 1 Persons covered

• 1. This Convention shall apply to persons who are residents of one or both of the Contracting States.

• 2. For the purposes of this Convention, income derived by or through an entity or arrangement that is treated as wholly or partly fiscally transparent under the tax law of either Contracting State shall be considered to be income of a resident of a Contracting State but only to the extent that the income is treated, for purposes of taxation by that State, as the income of a resident of that State. For the purpose of this paragraph, the term “fiscally transparent” means situations where, under the law of a Contracting State, income or part thereof of an entity or arrangement is not taxed at the level of the entity or arrangement but at the level of the persons who have interest in that entity or arrangement as if that income or part thereof were directly derived by such persons at the time when that income or part thereof is realised whether or not that income or part thereof is distributed by that entity or arrangement to such persons.

• 3. This Convention shall not affect the taxation, by a Contracting State, of its residents except with respect to the benefits granted under paragraphs 1 and 2 of Article 9, paragraph 6 of Article 13, and Articles 19, 20, 21, 23, 24, 25 and 29.

Article 2 Taxes covered

• 1. This Convention shall apply to taxes on income and on capital imposed on behalf of a Contracting State or of its political subdivisions or local authorities, irrespective of the manner in which they are levied.

• 2. There shall be regarded as taxes on income and on capital all taxes imposed on total income, on total capital or on elements of income or of capital, including taxes on gains from the alienation of movable or immovable property, taxes on the total amounts of wages or salaries paid by enterprises, as well as taxes on capital appreciation.

• 3. The existing taxes to which the Convention shall apply are in particular:

  • a) in Chile, the taxes imposed under the Income Tax Act, “Ley sobre Impuesto a la Renta” (hereinafter referred to as “Chilean tax”); and

  • b) in the Netherlands the taxes imposed under:

    • the income tax (de inkomstenbelasting);

    • the wages tax (de loonbelasting);

    • the company tax (de vennootschapsbelasting) including the Government share in the net profits of the exploitation of natural resources levied pursuant to the Mijnbouwwet (the Mining Act);

    • the dividend tax (de dividendbelasting);

    • the withholding tax (de bronbelasting);

    (hereinafter referred to as “Netherlands tax”).

• 4. The Convention shall apply also to any identical or substantially similar taxes and to taxes on capital which are imposed after the date of signature of the Convention in addition to, or in place of, the existing taxes. The competent authorities of the Contracting States shall notify each other of any significant changes that have been made in their taxation laws.

CHAPTER II DEFINITIONS

Article 3 General definitions

• 1. For the purposes of this Convention, unless the context otherwise requires:

  • a) the terms “a Contracting State” and “the other Contracting State” mean, as the context requires, the Republic of Chile or the Kingdom of the Netherlands, hereinafter “Chile” or “the Netherlands”, respectively;

  • b) the term “the Netherlands” means the European part of the Kingdom of the Netherlands, including its territorial sea, and any area beyond and adjacent to that territorial sea within which the Kingdom of the Netherlands, in accordance with international law, exercises jurisdiction or sovereign rights;

  • c) the term “Chile” means the Republic of Chile, including its territorial sea, and any area beyond its territorial sea within which the Republic of Chile, in accordance with international law, exercises jurisdiction or sovereign rights;

  • d) the term “person” includes an individual, a company and any other body of persons, as well as a recognised pension fund;

  • e) the term “company” means any body corporate or any entity that is treated as a body corporate for tax purposes;

  • f) the terms “enterprise of a Contracting State” and “enterprise of the other Contracting State” mean respectively an enterprise carried on by a resident of a Contracting State and an enterprise carried on by a resident of the other Contracting State;

  • g) the term “international traffic” means any transport by a ship or aircraft except when such transport is operated solely between places in a Contracting State and the enterprise that operates the transport is not an enterprise of that State;

  • h) the term “competent authority” means:

    • (i) in the case of the Netherlands: the Minister of Finance or his authorised representative;

    • (ii) in the case of Chile: the Minister of Finance, the Commissioner of the Revenue Service or their authorised representatives;

  • i) the term “national” means:

    • (i) in the case of the Netherlands: any individual possessing the nationality of the Kingdom of the Netherlands and any legal person, partnership or association deriving its status as such from the laws in force in the Netherlands;

    • (ii) in the case of Chile:

      • A) any individual possessing the nationality of Chile;

      • B) any legal person or association constituted in accordance with the laws in force in Chile;

  • j) the term “recognised pension fund” of a Contracting State means any person, entity or arrangement established in that State and that is:

    • (i) generally exempt from taxation on its income in that State; and

    • (ii) established and operated exclusively or almost exclusively to administer or provide retirement benefits or similar benefits, also in case these benefits are ancillary or incidental, to individuals and that is regulated as such by that State or one of its political subdivisions or local authorities; or

    • (iii) established and operated exclusively or almost exclusively to invest funds for the benefit of entities or arrangements referred to in subdivision (ii).

• 2. As regards the application of the Convention at any time by a Contracting State, any term not defined therein shall, unless the context otherwise requires have the meaning that it has at that time under the law of that State for the purposes of the taxes to which the Convention applies, any meaning under the applicable tax laws of that State prevailing over a meaning given to the term under other laws of that State.

Article 4 Resident

• 1. For the purposes of this Convention, the term “resident of a Contracting State” means any person who, under the laws of that State, is liable to tax therein by reason of his domicile, residence, place of management, place of incorporation or any other criterion of a similar nature, and also includes that State and any political subdivision or local authority thereof as well as a recognised pension fund of that State. This term, however, does not include any person who is liable to tax in that State in respect only of income from sources in that State or capital situated therein.

• 2. Where by reason of the provisions of paragraph 1 an individual is a resident of both Contracting States, then his status shall be determined as follows:

  • a) he shall be deemed to be a resident only of the State in which he has a permanent home available to him; if he has a permanent home available to him in both States, he shall be deemed to be a resident only of the State with which his personal and economic relations are closer (centre of vital interests);

  • b) if the State in which he has his centre of vital interests cannot be determined, or if he has not a permanent home available to him in either State, he shall be deemed to be a resident only of the State in which he has an habitual abode;

  • c) if he has an habitual abode in both States or in neither of them, he shall be deemed to be a resident only of the State of which he is a national;

  • d) if he is a national of both States or of neither of them, the competent authorities of the Contracting States shall settle the question by mutual agreement procedure.

• 3. Where by reason of the provisions of paragraph 1, a person other than an individual is a resident of both Contracting States, the competent authorities of the Contracting States shall endeavour to determine by mutual agreement the Contracting State of which such person shall be deemed to be a resident for the purposes of the Convention, having regard to its place of effective management, the place where it is incorporated and any other relevant factors. In the absence of such agreement, such person shall not be entitled to any relief or exemption from tax provided by this Convention except to the extent and in such manner as may be agreed upon by the competent authorities of the Contracting States.

Article 5 Permanent establishment

• 1. For the purposes of this Convention, the term “permanent establishment” means a fixed place of business through which the business of an enterprise is wholly or partly carried on.

• 2. The term “permanent establishment” includes especially:

  • a) a place of management;

  • b) a branch;

  • c) an office;

  • d) a factory;

  • e) a workshop, and

  • f) a mine, an oil or gas well, a quarry, or any other place of extraction or exploitation of natural resources.

• 3. The term “permanent establishment” shall also include:

  • a) a building site or construction or installation project and the supervisory activities in connection therewith, but only if it lasts or the activity continues for more than six months;

  • b) an installation, a drilling rig, a ship used for the exploration of natural resources, or exploration activities and other activities related to the extraction or exploitation of natural resources in the other Contracting State, but only if the activities continue or are carried on in the other State for a period or periods of in the aggregate 30 days or more in any twelve-month period;

  • c) the furnishing of services, including consultancy services, by an enterprise through employees or other individuals engaged by the enterprise for such purpose but only if activities of that nature continue within a Contracting State for a period or periods aggregating more than 183 days within any twelve month period commencing or ending in the taxable year concerned.

  The duration of activities under the subparagraphs (a), (b) and (c) shall be determined by aggregating the periods during which activities are carried on in a Contracting State by closely related enterprises, provided that the activities of such closely related enterprise in that Contracting State are connected with the activities carried on in that Contracting State by its closely related enterprises.

  The period during which two or more closely related enterprises are carrying on concurrent activities shall be counted only once for the purpose of determining the duration of activities.

• 4. Notwithstanding the preceding provisions of this Article, the term “permanent establishment” shall be deemed not to include:

  • a) the use of facilities solely for the purpose of storage, display or delivery of goods or merchandise belonging to the enterprise;

  • b) the maintenance of a stock of goods or merchandise belonging to the enterprise solely for the purpose of storage, display or delivery;

  • c) the maintenance of a stock of goods or merchandise belonging to the enterprise solely for the purpose of processing by another enterprise;

  • d) the maintenance of a fixed place of business solely for the purpose of purchasing goods or merchandise or of collecting information, for the enterprise;

  • e) the maintenance of a fixed place of business solely for the purpose of advertising, supplying information or carrying on scientific research, for the enterprise;

  provided that such activity is of a preparatory or auxiliary character.

• 5. Paragraph 4 shall not apply to a fixed place of business that is used or maintained by an enterprise if the same enterprise or a closely related enterprise carries on business activities at the same place or at another place in the same Contracting State and:

  • a) that place or other place constitutes a permanent establishment for the enterprise or the closely related enterprise under the provisions of this Article, or

  • b) the overall activity resulting from the combination of the activities carried on by the two enterprises at the same place, or by the same enterprise or closely related enterprises at the two places, is not of a preparatory or auxiliary character,

  provided that the business activities carried on by the two enterprises at the same place, or by the same enterprise or closely related enterprises at the two places, constitute complementary functions that are part of a cohesive business operation.

• 6. Notwithstanding the provisions of paragraphs 1, 2 and 3 but subject to the provisions of paragraph 7, where a person is acting in a Contracting State on behalf of an enterprise and in doing so, habitually concludes contracts, or habitually plays the principal role leading to the conclusion of contracts that are routinely concluded without material modification by the enterprise, and these contracts are

  • a) in the name of the enterprise, or

  • b) for the transfer of the ownership of, or for the granting of the right to use, property owned by that enterprise or that the enterprise has the right to use, or

  • c) for the provision of services by that enterprise,

  that enterprise shall be deemed to have a permanent establishment in that State in respect of any activities which that person undertakes for the enterprise, unless the activities of such person are limited to those mentioned in paragraph 4 which, if exercised through a fixed place of business other than a fixed place of business to which paragraph 5 would apply, would not make this fixed place of business a permanent establishment under the provisions of that paragraph.

• 7. Paragraph 6 shall not apply where the person acting in a Contracting State on behalf of an enterprise of the other Contracting State carries on business in the first-mentioned State as an independent agent and acts for the enterprise in the ordinary course of that business. Where, however, a person acts exclusively or almost exclusively on behalf of one or more enterprises to which it is closely related, that person shall not be considered to be an independent agent within the meaning of this paragraph with respect to any such enterprise.

• 8. For the purposes of this Article, a person or enterprise is closely related to an enterprise if, based on all the relevant facts and circumstances, one has control of the other or both are under the control of the same persons or enterprises. In any case, a person or enterprise shall be considered to be closely related to an enterprise if one possesses directly or indirectly more than 50 per cent of the beneficial interest in the other (or, in the case of a company, more than 50 per cent of the aggregate vote and value of the company’s shares or of the beneficial equity interest in the company) or if another person or enterprise possesses directly or indirectly more than 50 per cent of the beneficial interest (or, in the case of a company, more than 50 per cent of the aggregate vote and value of the company’s shares or of the beneficial equity interest in the company) in the person and the enterprise or in the two enterprises.

• 9. The fact that a company which is a resident of a Contracting State controls or is controlled by a company which is a resident of the other Contracting State, or which carries on business in that other State (whether through a permanent establishment or otherwise), shall not of itself constitute either company a permanent establishment of the other.

CHAPTER III TAXATION OF INCOME

Article 6 Income from immovable property

• 1. Income derived by a resident of a Contracting State from immovable property (including income from agriculture or forestry) situated in the other Contracting State may be taxed in that other State.

• 2. For the purposes of this Convention, the term “immovable property” shall have the meaning which it has under the law of the Contracting State in which the property in question is situated. The term shall in any case include property accessory to immovable property, livestock and equipment used in agriculture and forestry, rights to which the provisions of general law respecting landed property apply, usufruct of immovable property and rights to variable or fixed payments as consideration for the working of, or the right to work, mineral deposits, sources and other natural resources; ships and aircraft shall not be regarded as immovable property.

• 3. The provisions of paragraph 1 shall apply to income derived from the direct use, letting, or use in any other form of immovable property.

• 4. The provisions of paragraphs 1 and 3 shall also apply to the income from immovable property of an enterprise and to income from immovable property used for the performance of independent personal services.

Article 7 Business profits

• 1. The profits of an enterprise of a Contracting State shall be taxable only in that State unless the enterprise carries on business in the other Contracting State through a permanent establishment situated therein. If the enterprise carries on or has carried on business as aforesaid, the profits of the enterprise may be taxed in the other State but only so much of them as is attributable to that permanent establishment.

• 2. Subject to the provisions of paragraph 3, where an enterprise of a Contracting State carries on business in the other Contracting State through a permanent establishment situated therein, there shall in each Contracting State be attributed to that permanent establishment the profits which it might be expected to make if it were a distinct and separate enterprise engaged in the same or similar activities under the same or similar conditions and dealing wholly independently with the enterprise of which it is a permanent establishment.

• 3. In determining the profits of a permanent establishment, there shall be allowed as deductions expenses which are incurred for the purposes of the permanent establishment, including executive and general administrative expenses so incurred, whether in the State in which the permanent establishment is situated or elsewhere.

• 4. For the purposes of the preceding paragraphs, the profits to be attributed to the permanent establishment shall be determined by the same method year by year unless there is good and sufficient reason to the contrary.

• 5. Where profits include items of income which are dealt with separately in other Articles of this Convention, then the provisions of those Articles shall not be affected by the provisions of this Article.

• 6. Notwithstanding the provisions of this Article, premiums in respect of insurance policies issued by an enterprise of a Contracting State to a resident of the other Contracting State may be taxed in the other State in accordance with its domestic law. However, except where the premium is attributable to a permanent establishment of the enterprise situated in that other Contracting State, the tax so charged shall not exceed:

  • a) 2 per cent of the gross amount of the premiums in the case of policies of reinsurance; and

  • b) 5 per cent of the gross amount of the premiums in the case of all other policies of insurance.

Article 8 Shipping and air transport

• 1. Profits of an enterprise of a Contracting State from the operation of ships or aircraft in international traffic shall be taxable only in that State.

• 2. For the purposes of this Article:

  • a) the term “profits” includes:

    • (i) gross revenues derived directly from the operation of ships or aircraft in international traffic, and

    • (ii) interest over the amounts derived directly from the operation of ships or aircraft in international traffic, only if such interest is incidental to the operation.

  • b) the expression “operation of ships or aircraft” by an enterprise, also includes:

    • (i) the charter or rental on a bareboat basis of ships and aircraft;

    • (ii) the rental of containers and related equipment,

    if that charter or rental is incidental to the operation by the enterprise of ships or aircraft in international traffic.

• 3. The provisions of paragraph 1 shall also apply to profits from the participation in a pool, a joint business or an international operating agency.

Article 9 Associated enterprises

• 1. Where

  • a) an enterprise of a Contracting State participates directly or indirectly in the management, control or capital of an enterprise of the other Contracting State,

    or

  • b) the same persons participate directly or indirectly in the management, control or capital of an enterprise of a Contracting State and an enterprise of the other Contracting State,

  and in either case conditions are made or imposed between the two enterprises in their commercial or financial relations which differ from those which would be made between independent enterprises, then any profits which would, but for those conditions, have accrued to one of the enterprises, but, by reason of those conditions, have not so accrued, may be included in the profits of that enterprise and taxed accordingly.

• 2. Where a Contracting State includes in the profits of an enterprise of that State – and taxes accordingly – profits on which an enterprise of the other Contracting State has been charged to tax in that other State and the profits so included are profits which would have accrued to the enterprise of the first-mentioned State if the conditions made between the two enterprises had been those which would have been made between independent enterprises, then that other State, if it agrees that the adjustment made by the first mentioned State is justified both in principle and as regard the amount, shall make an appropriate adjustment to the amount of the tax charged therein on those profits. In determining such adjustment, due regard shall be had to the other provisions of this Convention and the competent authorities of the Contracting States shall if necessary consult each other.

• 3. A Contracting State shall not include in the profits of an enterprise, and tax accordingly, profits that would have accrued to the enterprise but by reason of the conditions referred to in paragraph 1 have not so accrued, after six years from the end of the taxable year in which the profits would have accrued to the enterprise.

Article 10 Dividends

• 1. Dividends paid by a company which is a resident of a Contracting State to a resident of the other Contracting State may be taxed in that other State.

• 2. However, such dividends may also be taxed in the Contracting State of which the company paying the dividends is a resident and according to the laws of that State, but if the beneficial owner of the dividends is a resident of the other Contracting State, the tax so charged shall not exceed:

  • a) 5 per cent of the gross amount of the dividends if the beneficial owner is a company which holds directly at least 25 per cent of the capital of the company paying the dividends, throughout a 365 day period that includes the day of the payment of the dividend (for the purpose of computing that period, no account shall be taken of changes of ownership that would directly result from a corporate reorganisation, such as a merger or divisive reorganisation, of the company that holds the shares or that pays the dividend), and

  • b) 15 per cent of the gross amount of the dividends in all other cases.

• 3. Notwithstanding the provisions of paragraph 2, such dividends shall not be taxed in the Contracting State of which the company paying the dividends is a resident if the beneficial owner of the dividends is a recognised pension fund of the other Contracting State.

• 4. The provisions of paragraph 2 and 3 shall not limit the application of the Additional Tax payable in Chile provided that the First Category Tax is creditable in computing the amount of Additional Tax.

• 5. The provisions of paragraphs 2, 3 and 4 shall not affect the taxation of the company in respect of the profits out of which the dividends are paid.

• 6. The term “dividends” as used in this Article means income from shares, or other rights, not being debt-claims, participating in profits, as well as income from other rights which is subjected to the same taxation treatment as income from shares by the laws of the State of which the company making the distribution is a resident.

• 7. The provisions of paragraphs 1 and 2 shall not apply if the beneficial owner of the dividends, being a resident of a Contracting State, carries on business in the other Contracting State, of which the company paying the dividends is a resident, through a permanent establishment situated therein, or performs in that other State independent personal services from a fixed base situated therein, and the holding in respect of which the dividends are paid is effectively connected with such permanent establishment or fixed base. In such case the provisions of Article 7 or Article 14, as the case may be, shall apply.

• 8. Where a company which is a resident of a Contracting State derives profits or income from the other Contracting State, that other State may not impose any tax on the dividends paid by the company, except insofar as such dividends are paid to a resident of that other State or insofar as the holding in respect of which the dividends are paid is effectively connected with a permanent establishment or a fixed base situated in that other State, nor subject the company's undistributed profits to a tax on the company's undistributed profits, even if the dividends paid or the undistributed profits consist wholly or partly of profits or income arising in such other State.

• 9. Notwithstanding the other paragraphs of this Article, dividends paid by a company which under the laws of a Contracting State is a resident of that State, to an individual who is a resident of the other Contracting State and who upon ceasing to be a resident of the first-mentioned State is taxed on the appreciation of capital as meant in paragraph 6 of Article 13, may also be taxed in that State in accordance with the laws of that State, but only insofar as the revenue claim on the appreciation of capital is still outstanding.

Article 11 Interest

• 1. Interest arising in a Contracting State and paid to a resident of the other Contracting State may be taxed in that other State.

• 2. However, such interest may also be taxed in the Contracting State in which it arises and according to the laws of that State, but if the beneficial owner of the interest is a resident of the other Contracting State, the tax so charged shall not exceed:

  • a) 4 per cent of the gross amount of the interest if the interest is beneficially owned by a resident of the other Contracting State that is either:

    • (i) a bank or an insurance company;

    • (ii) an enterprise substantially deriving its gross income from the active and regular conduct of a lending or finance business involving transactions with unrelated parties, where the enterprise is unrelated to the payer of the interest;

    • (iii) an enterprise that sold machinery or equipment, where the interest is paid in connection with the sale on credit of such machinery or equipment;

  • b) 10 per cent of the gross amount of the interest in all other cases.

• 3. The term “interest” as used in this Article means income from debt-claims of every kind, whether or not secured by mortgage and in particular, income from government securities and income from bonds or debentures, including premiums attaching to such securities, bonds or debentures as well as income which is subjected to the same taxation treatment as income from money lent by the laws of the State in which the income arises. The term interest shall not include income dealt with in Article 10.

• 4. The provisions of paragraphs 1 and 2 shall not apply if the beneficial owner of the interest, being a resident of a Contracting State, carries on business in the other Contracting State in which the interest arises, through a permanent establishment situated therein or performs in that other State independent personal services from a fixed base situated therein, and the debt claim in respect of which the interest is paid is effectively connected with such permanent establishment or fixed base. In such case the provisions of Article 7 or Article 14, as the case may be, shall apply.

• 5. Interest shall be deemed to arise in a Contracting State when the payer is a resident of that State. Where, however, the person paying the interest, whether a resident of a Contracting State or not, has in a Contracting State a permanent establishment or a fixed base in connection with which the indebtedness on which the interest is paid was incurred, and such interest is borne by such permanent establishment or fixed base, then such interest shall be deemed to arise in the State in which the permanent establishment or fixed base is situated.

• 6. Where, by reason of a special relationship between the payer and the beneficial owner or between both of them and some other person, the amount of the interest, exceeds, for whatever reason, the amount which would have been agreed upon by the payer and the beneficial owner in the absence of such relationship, the provisions of this Article shall apply only to the last mentioned amount. In such case, the excess part of the payments shall remain taxable according to the laws of each Contracting State, due regard being had to the other provisions of this Convention.

Article 12 Royalties

• 1. Royalties arising in a Contracting State and paid to a resident of the other Contracting State may be taxed in that other State.

• 2. However, such royalties may also be taxed in the Contracting State in which they arise and according to the laws of that State, but if the beneficial owner of the royalties is a resident of the other Contracting State, the tax so charged shall not exceed:

  • a) 2 per cent of the gross amount of the royalties received as a consideration for the use of, or the right to use, industrial, commercial or scientific equipment, but not including ships, aircraft or containers as dealt with in Article 8; and

  • b) 10 per cent of the gross amount of other royalties.

• 3. The term “royalties” as used in this Article means payments of any kind received as a consideration for the use of, or the right to use, any copyright of literary, artistic or scientific work, including cinematographic films, or films, tapes and other means of image or sound reproduction, patent, trade mark, design or model, plan, secret formula or process or other similar intangible property, or for the use of, or the right to use, industrial, commercial or scientific equipment, or for information concerning industrial, commercial or scientific experience.

• 4. The provisions of paragraphs 1 and 2 shall not apply if the beneficial owner of the royalties, being a resident of a Contracting State, carries on business in the other Contracting State in which the royalties arise, through a permanent establishment situated therein, or performs in that other State independent personal services from a fixed base situated therein, and the right or property in respect of which the royalties are paid is effectively connected with such permanent establishment or fixed base. In such case the provisions of Article 7 or Article 14, as the case may be, shall apply.

• 5. Royalties shall be deemed to arise in a Contracting State when the payer is a resident of that State. Where, however, the person paying the royalties, whether a resident of a Contracting State or not, has in a Contracting State a permanent establishment or a fixed base in connection with which the obligation to pay the royalties was incurred, and such royalties are borne by such permanent establishment or fixed base, then such royalties shall be deemed to arise in the State in which the permanent establishment or fixed base is situated.

• 6. Where, by reason of a special relationship between the payer and the beneficial owner or between both of them and some other person, the amount of the royalties for whatever reason exceeds the amount which would have been agreed upon by the payer and the beneficial owner in the absence of such relationship, the provisions of this Article shall apply only to the last mentioned amount. In such case, the excess part of the payments shall remain taxable according to the laws of each Contracting State, due regard being had to the other provisions of this Convention.

Article 13 Capital gains

• 1. Gains derived by a resident of a Contracting State from the alienation of immovable property situated in the other Contracting State may be taxed in that other State.

• 2. Gains from the alienation of movable property forming part of the business property of a permanent establishment which an enterprise of a Contracting State has in the other Contracting State or of movable property pertaining to a fixed base available to a resident of a Contracting State in the other Contracting State for the purpose of performing independent personal services, including such gains from the alienation of such a permanent establishment (alone or with the whole enterprise) or of such a fixed base, may be taxed in that other State.

• 3. Gains from the alienation of ships or aircraft operated in international traffic, or from movable property pertaining to the operation of such ships or aircraft, shall be taxable only in the Contracting State of which the alienator is a resident.

• 4.

  • a) Gains derived by a resident of a Contracting State from the alienation of shares, comparable interests or other rights representing, directly or indirectly, the capital of a company that is resident of the other Contracting State may be taxed in that other Contracting State if:

    • (i) the alienator at any time during the 365 days preceding such alienation owned, directly or indirectly, shares, comparable interests or other rights representing 20 per cent or more of the capital of the company that is a resident of that other Contracting State; or

    • (ii) at any time during the 365 days preceding such alienation, such shares, comparable interests or other rights derived 50 per cent or more of their value, directly or indirectly, from immovable property situated in that other Contracting State.

  • b) Any other gains derived by a resident of a Contracting State from the alienation of shares, comparable interests or other rights representing the capital of a company that is a resident of the other Contracting State may also be taxed in that other Contracting State but the tax so charged shall not exceed 16 per cent of the amount of the gains.

  • c) Subject to the provisions of clause (ii) of subparagraph (a), gains derived by a recognised pension fund of a Contracting State from the alienation of shares, comparable interests or other rights referred to in subparagraphs (a) and (b) shall be taxable only in that Contracting State.

• 5. Gains from the alienation of any property other than that referred to in the preceding paragraphs of this Article shall be taxable only in the Contracting State of which the alienator is a resident.

• 6. Where an individual has been a resident of a Contracting State and has become a resident of the other Contracting State, the first-mentioned State shall not be prevented from collecting tax imposed under its domestic law on the capital appreciation of shares, profit sharing certificates, call options and usufruct on shares and profit sharing certificates, in and debt-claims on a company for the period of residency of that individual in the first-mentioned State. In such case, the appreciation of capital taxed in the first-mentioned State shall not be included in the tax base when determining the appreciation of capital by the other State. However, the other Contracting State shall not be obliged to recognise any loss determined upon actual alienation and is not restricted in its taxing rights by this paragraph in respect of property situated in that State.

Article 14 Independent personal services

• 1. Income derived by an individual who is a resident of a Contracting State in respect of professional services or other activities of an independent character shall be taxable only in that Contracting State. However, such income may also be taxed in the other Contracting State:

  • a) if the individual has a fixed base regularly available in the other Contracting State for purpose of performing the activities; in that case, only so much of the income as is attributable to that fixed base may be taxed in that other State; or

  • b) if the individual is present in the other Contracting State for a period or periods amounting to or exceeding in the aggregate 183 days in any twelve month period commencing or ending in the calendar year concerned; in that case, only so much of the income as is derived from the activities performed in that other State may be taxed in that State.

• 2. The term “professional services” includes especially independent scientific, literary, artistic, educational or teaching activities as well as the independent activities of physicians, lawyers, engineers, architects, dentists and accountants.

Article 15 Income from employment

• 1. Subject to the provisions of Articles 16, 18 and 19, salaries, wages and other remuneration derived by a resident of a Contracting State in respect of an employment shall be taxable only in that State unless the employment is exercised in the other Contracting State. If the employment is so exercised, such remuneration as is derived therefrom may be taxed in that other State.

• 2. Notwithstanding the provisions of paragraph 1, remuneration derived by a resident of a Contracting State in respect of an employment exercised in the other Contracting State shall be taxable only in the first-mentioned State if:

  • a) the recipient is present in the other State for a period or periods not exceeding in the aggregate 183 days in any twelve month period commencing or ending in the fiscal year concerned, and

  • b) the remuneration is paid by, or on behalf of, a person who is an employer who is not a resident of the other State, and

  • c) the remuneration is not borne by a permanent establishment or a fixed base which the person who is the employer has in the other State.

• 3. Notwithstanding the preceding provisions of this Article, remuneration derived by a resident of a Contracting State in respect of an employment, as a member of the regular complement of a ship or aircraft, that is exercised aboard a ship or aircraft operated in international traffic, other than aboard a ship or aircraft operated solely within the other Contracting State, shall be taxable only in the first-mentioned State.

Article 16 Directors’ fees

• 1. Directors’ fees and other remuneration and similar payments derived by a resident of a Contracting State in his capacity as a member of the board of directors of a company which is a resident of the other Contracting State may be taxed in that other State.

• 2. The term “member of the board of directors” includes persons who are charged with the general management of the company and persons who are charged with the supervision thereof.

Article 17 Artistes and sportspersons

• 1. Notwithstanding the provisions of Articles 7, 14 and 15, income derived by a resident of a Contracting State as an entertainer, such as a theatre, motion picture, radio or television artiste, or a musician, or as a sportsperson, from that resident’s personal activities as such exercised in the other Contracting State, may be taxed in that other State, except where the amount of the gross receipts derived by such artist or sportsperson, including expenses reimbursed to that person or borne on that person’s behalf, from such activities does not exceed annually five thousand Euro (€ 5,000) or its equivalent in Chilean pesos for the taxable year concerned. The income referred to in this paragraph shall include any income derived from any personal activity exercised in the other State related with that person’s renown as an artiste or sportsperson.

• 2. Notwithstanding the provisions of Articles 7, 14 and 15, where income in respect of personal activities exercised by an entertainer or a sportsperson in his capacity as such accrues not to the entertainer or sportsperson himself but to another person, that income may be taxed in the Contracting State in which the activities of the entertainer or sportsperson are exercised.

• 3. Notwithstanding the provisions of paragraph 1 and 2, where income accrues from the exercise of activities by entertainers or sportspersons in a Contracting State and the visit to that State is financed wholly or mainly from public funds of the other Contracting State, the first-mentioned State shall not tax entertainers or sportspersons on income provided from such public funds paid from the other Contracting State.

Article 18 Pensions, retirement annuities and social security payments

• 1. Pensions and other similar retirement remuneration (including retirement annuities) arising in a Contracting State and paid to a resident of the other Contracting State may be taxed in the first-mentioned State.

• 2. Pensions and other payments made under a social security legislation of a Contracting State to a resident of the other Contracting State may be taxed in the first-mentioned State.

• 3. A pension or other similar retirement remuneration shall be deemed to arise in a Contracting State insofar as the contributions or payments associated with that pension or other similar retirement remuneration, or the entitlement to such pension or similar retirement remuneration qualified for relief from tax in that State.

• 4. The provisions of this Article shall also apply in case a lump sum payment is made in lieu of a pension or other similar retirement remuneration.

• 5. The term “retirement annuity” means a stated sum payable in respect of retirement and paid periodically at stated times during life or during a specified or ascertainable period of time under an obligation to make the payments in return for adequate and full consideration from funds out of a retirement plan, including a retirement savings plan.

• 6. Contributions in a year in respect of services rendered in that year paid by, or on behalf of, an individual who exercises employment or self-employment in a Contracting State to a pension fund that is recognised for tax purposes in the other Contracting State shall, during a period not exceeding in the aggregate 60 months, be treated in the same way for tax purposes in the first-mentioned State as a contribution paid to a pension fund that is recognised for tax purposes in that first-mentioned State, if:

  • a) such individual was contributing on a regular basis to the pension fund before that individual became a resident of or temporarily present in the first-mentioned State; and

  • b) the competent authority of the first-mentioned State agrees that the pension fund generally corresponds to a pension fund recognised for tax purposes by that State.

  For the purposes of this paragraph, “pension fund” includes a pension plan created under the social security system of a Contracting State.

• 7. Alimony and other maintenance payments paid to a resident of a Contracting State shall be taxable only in that State. However, any alimony or other maintenance payments paid by a resident of one of the Contracting States to a resident of the other Contracting State, shall, to the extent it is not allowable as a relief to the payer, be taxable only in the first-mentioned State.

• 8. Where the first-mentioned State in paragraph 1 or 2 applies either of those provisions, the tax rates applicable shall not be higher than those normally imposed on such pension payments on individuals that are residents of that State. However, the Contracting State may take into account other taxable income from sources in that State as well as disallow personal allowances or other deductions or exemptions when calculating the applicable tax rate.

Article 19 Government service

• 1.

  • a) Salaries, wages and other remuneration, other than a pension, paid by a Contracting State or a political subdivision or a local authority thereof to an individual in respect of services rendered to that State or subdivision or authority shall be taxable only in that State;

  • b) However, such salaries, wages and other remuneration shall be taxable only in the other Contracting State if the services are rendered in that State and the individual is a resident of that State who:

    • (i) is a national of that State; or

    • (ii) did not become a resident of that State solely for the purpose of rendering the services.

• 2. The provisions of Articles 15, 16 and 17 shall apply to salaries, wages and other remuneration in respect of services rendered in connection with a business carried on by a Contracting State or a political subdivision or a local authority thereof.

Article 20 Students

Students or business apprentices who are present in a Contracting State solely for the purpose of their education or training and who are, or immediately before being so present were residents of the other Contracting State, shall be exempt from tax in the first-mentioned State on payments received from outside that first-mentioned State for the purpose of their maintenance, education or training.

Article 21 Other income

• 1. Items of income beneficially owned by a resident of a Contracting State, wherever arising, not dealt with in the foregoing Articles of this Convention shall be taxable only in that State.

• 2. The provisions of paragraph 1 shall not apply to income, other than income from immovable property as defined in paragraph 2 of Article 6, if the beneficial owner of such income, being a resident of a Contracting State, carries on business in the other Contracting State through a permanent establishment situated therein, or performs in that other State independent personal services from a fixed base situated therein, and the right or property in respect of which the income is paid is effectively connected with such permanent establishment or fixed base. In such case the provisions of Article 7 or Article 14, as the case may be, shall apply.

• 3. Notwithstanding the provisions of paragraphs 1 and 2, items of income of a resident of a Contracting State not dealt with in the foregoing Articles of this Convention and arising in the other Contracting State may also be taxed in that other State.

CHAPTER IV TAXATION OF CAPITAL

Article 22 Capital

• 1. Capital represented by immovable property owned by a resident of a Contracting State and situated in the other Contracting State, may be taxed in that other State.

• 2. Capital represented by movable property forming part of the business property of a permanent establishment which an enterprise of a Contracting State has in the other Contracting State, or by movable property pertaining to a fixed base available to a resident of a Contracting State in the other Contracting State for the purpose of performing independent personal services, may be taxed in that other State.

• 3. Capital represented by ships and aircraft operated in international traffic, and by movable property pertaining to the operation of such ships or aircraft, shall be taxable only in the Contracting State of which the enterprise operating such ships or aircraft is resident.

• 4. All other elements of capital of a resident of a Contracting State shall be taxable only in that State.

CHAPTER V METHODS FOR ELIMINATION OF DOUBLE TAXATION

Article 23 Elimination of double taxation

• 1. In Chile, double taxation shall be avoided as follows:

  • a) residents in Chile, obtaining income or owning capital which has, in accordance with the provisions of this Convention, been subject to taxation in the Netherlands, may credit the tax so paid against any Chilean tax payable in respect of the same income or capital, subject to the applicable provisions of the law of Chile. This paragraph shall apply to all income or capital referred to in this Convention;

  • b) where, in accordance with any provision of the Convention, income derived or capital owned by a resident of Chile is exempt from tax in Chile, Chile may nevertheless, in calculating the amount of tax on other income or capital, take into account the exempted income or capital.

• 2. The Netherlands, when imposing tax on its residents, may include in the basis upon which such taxes are imposed the items of income or capital which, according to the provisions of this Convention, may be taxed or shall be taxable only in Chile.

  • a) However, where a resident of the Netherlands derives items of income or owns items of capital which according to paragraphs 1, 3 and 4 of Article 6, paragraph 1 of Article 7, paragraph 7 of Article 10, paragraph 4 of Article 11, paragraph 4 of Article 12, paragraphs 1 and 2 of Article 13, paragraph 1 of Article 14, paragraph 1 of Article 15, paragraphs 1 and 2 of Article 18, paragraph 1 (subparagraph a) of Article 19, paragraph 2 of Article 21, and paragraphs 1, 2 and 3 of Article 22 of this Convention may be taxed or shall be taxable only in Chile and are included in the basis referred to in the first sentence of this paragraph, the Netherlands shall exempt such items of income or capital by allowing a reduction of its tax.

    This reduction shall be computed in conformity with the provisions of the Netherlands law for the avoidance of double taxation. For that purpose, the said items of income or capital shall be deemed to be included in the amount of the items of income or capital which are exempt from Netherlands tax under those provisions.

  • b) Further, the Netherlands shall allow a reduction from the Netherlands tax so computed for the items of income which according to paragraph 6 of Article 7, paragraphs 2 and 9 of Article 10, paragraph 2 of Article 11, paragraph 2 of Article 12, paragraph 4 of Article 13, Article 16, paragraphs 1 and 2 of Article 17 and paragraphs 4 and 7 of Article 18 of this Convention may be taxed or shall be taxable only in Chile to the extent that these items are included in the basis referred to in the first sentence of this paragraph. The amount of this reduction shall be equal to the tax paid in Chile on these items of income, but shall, in case the provisions of the Netherlands law for the avoidance of double taxation provide so, not exceed the amount of the reduction which would be allowed if the items of income so included were the sole items for which the Netherlands gives a reduction under the provisions of the Netherlands law for the avoidance of double taxation.

    This paragraph shall not restrict allowance now or hereafter accorded by the provisions of the Netherlands law for the avoidance of double taxation, but only as far as the calculation of the amount of the reduction of Netherlands tax is concerned with respect to the aggregation of income from more than one jurisdiction and the carry forward of the tax paid in Chile on the said items of income to subsequent years.

  • c) Notwithstanding the provisions of subparagraph a) of this paragraph, the Netherlands shall allow a reduction from the Netherlands tax for the tax paid in Chile on items of income which according to paragraph 1 of Article 7, paragraph 7 of Article 10, paragraph 4 of Article 11, paragraph 4 of Article 12 and paragraph 2 of Article 21 of this Convention may be taxed in Chile to the extent that these items are included in the basis referred to in the first sentence of this paragraph, insofar as the Netherlands under the provisions of the Netherlands law for the avoidance of double taxation allows a reduction from the Netherlands tax of the tax levied in another jurisdiction on such items of income. For the computation of this reduction the provisions of subparagraph b of this paragraph shall apply accordingly.

  • d) The provisions of subparagraph a) shall not apply to items of income derived by a resident of the Netherlands where Chile applies the provisions of this Convention to exempt such items of income from tax or applies the provisions of Article 10, 11 and 12 to such items of income. In such case, the provisions of subparagraph b of this paragraph shall apply accordingly.

• 3. Where a resident of a Contracting State derives income or owns capital which may be taxed or shall be taxable only in the other Contracting State in accordance with the provisions of this Convention, the first-mentioned State shall not exempt such income or capital from tax, solely because the income or capital is also income derived or capital owned by a resident of that other State.

CHAPTER VI SPECIAL PROVISIONS

Article 24 Non-discrimination

• 1. Nationals of a Contracting State shall not be subjected in the other Contracting State to any taxation or any requirement connected therewith, which is other or more burdensome than the taxation and connected requirements to which nationals of that other State in the same circumstances, in particular with respect to residence, are or may be subjected. This provision shall, notwithstanding the provisions of Article 1, also apply to persons who are not residents of one or both of the Contracting States.

• 2. The taxation on a permanent establishment which an enterprise of a Contracting State has in the other Contracting State shall not be less favourably levied in that other State than the taxation levied on enterprises of that other State carrying on the same activities.

• 3. Nothing in this Article shall be construed as obliging a Contracting State to grant to residents of the other Contracting State any personal allowances, reliefs and reductions for taxation purposes on account of civil status or family responsibilities which it grants to its own residents.

• 4. Except where the provisions of paragraph 1 of Article 9, paragraph 6 of Article 11, or paragraph 6 of Article 12, apply, interest, royalties and other disbursements paid by an enterprise of a Contracting State to a resident of the other Contracting State shall, for the purpose of determining the taxable profits of such enterprise, be deductible under the same conditions as if they had been paid to a resident of the first-mentioned State. Similarly, any debts of an enterprise of a Contracting State to a resident of the other Contracting State shall, for the purpose of determining the taxable capital of such enterprise, be deductible under the same conditions as if they had been contracted to a resident of the first-mentioned State.

• 5. Companies which are residents of a Contracting State, the capital of which is wholly or partly owned or controlled, directly or indirectly, by one or more residents of the other Contracting State, shall not be subjected in the first-mentioned State to any taxation or any requirement connected therewith which is other or more burdensome than the taxation and connected requirements to which other similar companies which are residents of the first-mentioned State are or may be subjected.

• 6. In this Article, the term “taxation” means taxes that are subject of this Convention.

Article 25 Mutual agreement procedure

• 1. Where a person considers that the actions of one or both of the Contracting States result or will result for him in taxation not in accordance with the provisions of this Convention, he may, irrespective of the remedies provided by the domestic law of those States, present his case to the competent authority of the Contracting State of which he is a resident or, if his case comes under paragraph 1 of Article 24, to that of the Contracting State of which he is a national. The case must be presented within three years from the first notification of the action resulting in taxation not in accordance with the provisions of the Convention.

• 2. The competent authority shall endeavour, if the objection appears to it to be justified and if it is not itself able to arrive at a satisfactory solution, to resolve the case by a mutual agreement procedure with the competent authority of the other Contracting State, with a view to the avoidance of taxation which is not in accordance with the Convention. Any agreement reached shall be implemented notwithstanding any time limits in the domestic law of the Contracting States, provided that the competent authority of the other Contracting State has received notification that such a case exists within seven years from the end of the taxable year to which the case relates.

• 3. The competent authorities of the Contracting States shall endeavour to resolve by mutual agreement procedure any difficulties or doubts arising as to the interpretation or application of the Convention. They may also consult together for the elimination of double taxation in cases not provided for in the convention.

• 4. The competent authorities of the Contracting States may communicate with each other directly, for the purpose of reaching an agreement in the sense of the preceding paragraphs.

• 5. Where,

  • a) under paragraph 1, a person has presented a case to the competent authority of a Contracting State on the basis that the actions of one or both of the Contracting States have resulted for that person in taxation not in accordance with the provisions of this Convention, and

  • b) the competent authorities are unable to reach an agreement to resolve that case pursuant to paragraph 2 within two years from the presentation of the case to the competent authority of the other Contracting State,

  any unresolved issues arising from the case shall be submitted to arbitration if the person so requests and the competent authorities of the Contracting States so agree. These unresolved issues shall not, however, be submitted to arbitration if a decision on these issues has already been rendered by a court or administrative tribunal of either Contracting State. Unless a person directly affected by the case does not accept the mutual agreement that implement the arbitration decision, that decision shall be binding on both Contracting State and shall be implemented notwithstanding any time limits in the domestic laws of these Contracting State. The competent authorities of the Contracting State shall by mutual agreement settle the mode of application of this paragraph.

Article 26 Exchange of information

• 1. The competent authorities of the Contracting States shall exchange such information as is foreseeably relevant for carrying out the provisions of this Convention or to the administration or enforcement of the domestic laws concerning taxes of every kind and description imposed on behalf of the Contracting States, or of their political subdivisions or local authorities, insofar as the taxation thereunder is not contrary to the Convention. The exchange of information is not restricted by Articles 1 and 2.

• 2. Any information received under paragraph 1 by a Contracting State shall be treated as secret in the same manner as information obtained under the domestic laws of that State and shall be disclosed only to persons or authorities (including courts and administrative bodies) concerned with the assessment or collection of, the enforcement or prosecution in respect of, the determination of appeals in relation to the taxes referred to in paragraph 1, or the oversight of the above. Such persons or authorities shall use the information only for such purposes. They may disclose the information in public court proceedings or in judicial decisions. Notwithstanding the foregoing, information received by a Contracting State may be used for other purposes when such information may be used for such other purposes under the laws of both States and the competent authority of the supplying State authorises such use.

• 3. In no case shall the provisions of paragraphs 1 and 2 be construed so as to impose on a Contracting State the obligation:

  • a) to carry out administrative measures at variance with the laws and the administrative practice of that or of the other Contracting State;

  • b) to supply information which is not obtainable under the laws or in the normal course of the administration of that or of the other Contracting State;

  • c) to supply information which would disclose any trade, business, industrial, commercial or professional secret or trade process, or information, the disclosure of which would be contrary to public policy.

• 4. If information is requested by a Contracting State in accordance with this Article, the other Contracting State shall use its information gathering measures to obtain the requested information, even though that other State may not need such information for its own tax purposes. The obligation contained in the preceding sentence is subject to the limitations of paragraph 3 but in no case shall such limitations be construed to permit a Contracting State to decline to supply information solely because it has no domestic interest in such information.

• 5. In no case shall the provisions of paragraph 3 be construed to permit a Contracting State to decline to supply information solely because the information is held by a bank, other financial institution, nominee or person acting in an agency or a fiduciary capacity or because it relates to ownership interests in a person.

Article 27 Assistance in the collection of taxes

• 1. The Contracting States shall lend assistance to each other in the collection of revenue claims. This assistance is not restricted by Articles 1 and 2. The competent authorities of the Contracting States may by mutual agreement settle the mode of application of this Article.

• 2. The term “revenue claim” as used in this Article means an amount owed in respect of taxes of every kind and description imposed on behalf of the Contracting States, or of their political subdivisions or local authorities, insofar as the taxation thereunder is not contrary to this Convention or any other instrument to which the Contracting States are parties, as well as interest, administrative penalties and costs of collection or conservancy related to such amount.

• 3. When a revenue claim of a Contracting State is enforceable under the laws of that State and is owed by a person who, at that time, cannot, under the laws of that State, prevent its collection, that revenue claim shall, at the request of the competent authority of that State, be accepted for purposes of collection by the competent authority of the other Contracting State. That revenue claim shall be collected by that other State in accordance with the provisions of its laws applicable to the enforcement and collection of its own taxes as if the revenue claim were a revenue claim of that other State.

• 4. When a revenue claim of a Contracting State is a claim in respect of which that State may, under its law, take measures of conservancy with a view to ensure its collection, that revenue claim shall, at the request of the competent authority of that State, be accepted for purposes of taking measures of conservancy by the competent authority of the other Contracting State. That other State shall take measures of conservancy in respect of that revenue claim in accordance with the provisions of its laws as if the revenue claim were a revenue claim of that other State even if, at the time when such measures are applied, the revenue claim is not enforceable in the first- mentioned State or is owed by a person who has a right to prevent its collection.

• 5. Notwithstanding the provisions of paragraphs 3 and 4, a revenue claim accepted by a Contracting State for purposes of paragraph 3 or 4 shall not, in that State, be subject to the time limits or accorded any priority applicable to a revenue claim under the laws of that State by reason of its nature as such. In addition, a revenue claim accepted by a Contracting State for the purposes of paragraph 3 or 4 shall not, in that State, have any priority applicable to that revenue claim under the laws of the other Contracting State.

• 6. Proceedings with respect to the existence, validity or the amount of a revenue claim of a Contracting State shall not be brought before the courts or administrative bodies of the other Contracting State.

• 7. Where, at any time after a request has been made by a Contracting State under paragraph 3 or 4 and before the other Contracting State has collected and remitted the relevant revenue claim to the first-mentioned State, the relevant revenue claim ceases to be

  • a) in the case of a request under paragraph 3, a revenue claim of the first- mentioned State that is enforceable under the laws of that State and is owed by a person who, at that time, cannot, under the laws of that State, prevent its collection, or

  • b) in the case of a request under paragraph 4, a revenue claim of the first- mentioned State in respect of which that State may, under its laws, take measures of conservancy with a view to ensure its collection

  the competent authority of the first-mentioned State shall promptly notify the competent authority of the other State of that fact and, at the option of the other State, the first-mentioned State shall either suspend or withdraw its request.

• 8. In no case shall the provisions of this Article be construed so as to impose on a Contracting State the obligation:

  • a) to carry out administrative measures at variance with the laws and administrative practice of that or of the other Contracting State;

  • b) to carry out measures which would be contrary to public policy (ordre public);

  • c) to provide assistance if the other Contracting State has not pursued all reasonable measures of collection or conservancy, as the case may be, available under its laws or administrative practice;

  • d) to provide assistance in those cases where the administrative burden for that State is clearly disproportionate to the benefit to be derived by the other Contracting State.

Article 28 Entitlement to benefits

• 1. Except as otherwise provided in this Article, a resident of a Contracting State shall not be entitled to a benefit that would otherwise be accorded under this Convention unless such resident is a qualified person, as defined in paragraph 2, at the time when the benefit would otherwise be accorded.

• 2. A resident of a Contracting State shall be a qualified person at a time when a benefit would otherwise be accorded under this Convention if, at that time, the resident is:

  • a) an individual;

  • b) that Contracting State, a political subdivision or local authority thereof, the central bank of that Contracting State, or an agency or instrumentality of that Contracting State or political subdivision or local authority;

  • c) a company or other entity, if, throughout the taxable period that includes that time,

    • (i) the principal class of its shares is listed on a recognised stock exchange and is regularly traded on one or more recognised stock exchanges, if the company or entity has a substantial presence in the Contracting State of which it is a resident; or

    • (ii) shares representing at least 50 percent of the aggregate voting power and value of the company are owned directly or indirectly by five or fewer companies entitled to benefits under clause i) of this subparagraph, provided that, in the case of indirect ownership, each intermediate owner is a resident of either Contracting State;

  • d) a recognised pension fund, if, at the beginning of the taxable year for which the claim to the benefit is made, at least 50 per cent of its beneficiaries, members or participants are individuals who are residents of either Contracting State; or

  • e) a person other than an individual, if, at that time and on at least half of the days of a twelve month period that includes that time, persons that are residents of that Contracting State and that are qualified persons under subparagraph (a), (b), (c) or (d) own, directly or indirectly, at least 50 per cent of the shares of the person.

• 3.

  • a) A resident of a Contracting State shall be entitled to benefits to this Convention with respect to an item of income derived from the other Contracting State, regardless of whether the resident is a qualified person, if the resident is engaged in the active conduct of a business in the first-mentioned Contracting State, and the income derived from the other Contracting State emanates from, or is incidental to, that business. For purposes of this Article, the term “active conduct of a business” shall not include the following activities or any combination thereof:

    • (i) operating as a holding company or holding intangible property;

    • (ii) providing group financing (including cash pooling), unless provided by a company performing the main treasury functions within the group;

    • (iii) making or managing investments, unless these activities are carried on by a bank, insurance enterprise or registered securities dealer in the ordinary course of its business as such.

    A holding company or a company holding intangible property shall, however, be considered to be engaged in the active conduct of a business if the company has the human and material resources to actively provide overall supervision of a group of companies or to be able to develop and enhance the intangible property.

  • b) If a resident of a Contracting State derives an item of income from a business activity conducted by that resident in the other Contracting State, or derives an item of income arising in the other Contracting State from a connected person, the conditions described in subparagraph (a) shall be considered to be satisfied with respect to such item of income only if the business activity carried on by the resident in the first-mentioned Contracting State to which the item of income is related is substantial in relation to the same or complementary business activity carried on by the resident or such connected person in the other Contracting State. Whether a business activity is substantial for the purposes of this paragraph shall be determined based on all the facts and circumstances.

  • c) For purposes of applying this paragraph, with respect to a resident of a Contracting State, business activities conducted in that Contracting State by connected persons shall be deemed to be conducted by such resident.

• 4. The competent authority of a Contracting State shall consult with the competent authority of the other Contracting State before denying a treaty benefit pursuant to paragraph 3.

• 5. A company that is a resident of a Contracting State shall also be entitled to a benefit that would otherwise be accorded under Article 10, if at the time when the benefit otherwise would be accorded and on at least half of the days of any twelve-month period that includes that time, at least 95 per cent of the aggregate vote and value of its shares (and at least 50 per cent of the aggregate vote and value of any disproportionate class of shares) is owned, directly or indirectly, by seven or fewer persons that are equivalent beneficiaries, provided that in the case of indirect ownership, each intermediate owner is a qualifying intermediate owner.

• 6. If a resident of a Contracting State is neither a qualified person, nor entitled to a benefit under paragraph 3 or 5, the competent authority of the Contracting State in which a benefit is denied under the preceding paragraphs of this Article may, nevertheless, grant a benefit of this Convention, taking into account the object and purpose of this Convention, but only if such resident demonstrates to the satisfaction of such competent authority that neither its establishment, acquisition or maintenance, nor the conduct of its operations, had as one of its principal purposes the obtaining of such benefit. The competent authority of the Contracting State to which a request has been made under this paragraph by a resident of the other Contracting State shall consult with the competent authority of that other Contracting State before either granting or denying the request.

• 7. For the purposes of this Article:

  • a) the term “principal class of shares” means the class or classes of shares of a company or entity which represents the majority of the aggregate vote and value of the company or entity;

  • b) with respect to entities that are not companies, the term “shares” means interests that are comparable to shares;

  • c) two persons shall be “connected persons” if one owns, directly or indirectly, at least 50 per cent of the beneficial interest in the other (or, in the case of a company, at least 50 per cent of the aggregate vote and value of the company’s shares) or another person owns, directly or indirectly, at least 50 per cent of the beneficial interest (or, in the case of a company, at least 50 per cent of the aggregate vote and value of the company’s shares) in each person; in any case, a person shall be connected to another if, based on all the relevant facts and circumstances, one has control of the other or both are under the control of the same person or persons;

  • d) the term “equivalent beneficiary” means any person who would be entitled to benefits with respect to an item of income accorded by a Contracting State under the domestic law of that Contracting State, this Convention or any other international agreement which are equivalent to, or more favourable than, the benefits to be accorded to that item of income under the provisions of the Convention; for the purposes of determining whether a person is an equivalent beneficiary with respect to dividends received by a company, the person shall be deemed to be a company and to hold the same voting power of the company paying the dividends as such voting power which the company claiming the benefits with respect to the dividends holds;

  • e) the term “recognised stock exchange” means:

    • (i) any stock exchange established and regulated as such under the laws of either Contracting State;

    • (ii) any of the stock exchanges in the member states of the European Union, the NASDAQ System and any stock exchange in the United States of America which is registered with the U.S. Securities and Exchange Commission as a national securities exchange under the U.S. Securities and Exchange Act of 1934, the Peruvian Stock Exchange (Bolsa de Valores de Lima), the Mexican Stock Exchange (Bolsa Mexicana de Valores), the Colombian Stock Exchange (Bolsa de Valores de Colombia) and MILA (Mercado Integrado Latino Americano); and

    • (iii) any other stock exchange agreed upon by the competent authorities of the Contracting States;

  • f) the term “disproportionate class of shares” means any class of shares of a company or entity resident in one of the Contracting States that entitles the shareholder to disproportionately higher participation, through dividends, redemption payments or otherwise, in the earnings generated in the other Contracting State by particular assets or activities of the company;

  • g) the term “qualifying intermediate owner” means an intermediate owner that is either:

    • (i) a resident of a State that has in effect with the Contracting State from which a benefit under this Convention is being sought a convention for the avoidance of double taxation; or

    • (ii) a resident of the same Contracting State as the company applying the test under paragraph 5 to determine whether it is eligible for benefits under the Convention;

  • h) for purposes of subparagraph (c) of paragraph 2 of this Article, a company or entity has a substantial presence in the Contracting State of which it is a resident if:

    • (i) its principal class of shares is primarily traded on one or more recognised stock exchanges located in the primary economic zone of the Contracting State of which the company or entity is a resident; or

    • (ii) the company's or entity’s primary place of management and control is in the Contracting State of which it is a resident;

  • i) in making the determinations in subparagraph (h) of this paragraph,

    • (i) the company's primary place of management and control will be in the State of which it is a resident only if executive officers and senior management employees of that company exercise day-to-day responsibility for more of the strategic, financial and operational policy decision making for the company (including its direct and indirect subsidiaries) in that State than in any other state and the staffs of such persons conduct more of the day-to-day activities necessary for preparing and making those decisions in that State than in any other state; and

    • (ii) the primary economic zone of the Netherlands includes the member states of the European Union or the European Economic Area. The primary economic zone of Chile includes the member states of the Alianza del Pacifico.

• 8. Where an enterprise of a Contracting State derives income from the other Contracting State, and the first-mentioned Contracting State treats that income as attributable to a permanent establishment of that enterprise in a third jurisdiction, the tax benefits that otherwise would apply under the other provisions of this Convention shall not apply to that income if:

  • a) the combined tax that is actually paid with respect to such income in the first-mentioned Contracting State and in that third jurisdiction is less than 60 per cent of the tax that would have been payable on that income in the first mentioned Contracting State if the income were accrued or received in the first-mentioned Contracting State by the enterprise and were not attributable to the permanent establishment in that third jurisdiction; or

  • b) the permanent establishment is situated in a third jurisdiction that does not have a comprehensive convention with respect to taxes on income in force with the other Contracting State from which the benefits of this Convention are being claimed, unless the income attributable to the permanent establishment is included in the tax base of the enterprise in the first mentioned Contracting State.

  Any income to which the provisions of this paragraph apply may be taxed in accordance with the domestic law of the other Contracting State, notwithstanding any other provisions of this Convention. However, any interest or royalties to which the provisions of this paragraph apply shall remain taxable in that other Contracting State but the tax so charged shall not exceed 25 per cent of the gross amount thereof.

• 9. Notwithstanding the other provisions of this Convention, a benefit under this Convention shall not be granted in respect of an item of income or capital if it is reasonable to conclude, having regard to all relevant facts and circumstances, that obtaining that benefit was one of the principal purposes of any arrangement or transaction that resulted directly or indirectly in that benefit, unless it is established that granting that benefit in these circumstances would be in accordance with the object and purpose of the relevant provisions of this Convention.

Article 29 Members of diplomatic missions and consular posts

• 1. Nothing in this Convention shall affect the fiscal privileges of members of diplomatic missions or consular posts under the general rules of international law or under the provisions of special agreements.

• 2. For the purposes of the Convention, an individual who is a member of a diplomatic mission or consular post of a Contracting State in the other Contracting State or in a third State and who is a national of the sending State shall be deemed to be a resident of the sending State if he is subjected therein to the same obligations in respect of taxes on income as are residents of that State.

• 3. The Convention shall not apply to international organisations, organs and officials thereof and members of a diplomatic mission or consular post of a third State, being present in a Contracting State, if they are not subjected therein to the same obligations in respect of taxes on income as are residents of that State.

Article 30 Miscellaneous rules

• 1. With respect to pooled investment accounts or funds that are subject to a remittance tax and are required to be administered by a resident of Chile, the provisions of this Convention shall not be interpreted to restrict imposition by Chile of the tax on remittances (currently at 10 percent) from such accounts or funds in respect of the investment in assets situated in Chile.

• 2. For the purposes of paragraph 3 of Article XXII (Consultation) of the General Agreement on Trade in Services, the Contracting States agree that, notwithstanding that paragraph, any dispute between them as to whether a measure falls within the scope of this Convention may be brought before the Council for Trade in Services, as provided by that paragraph, only with the consent of both Contracting States. Any doubt as to the interpretation of this paragraph shall be resolved under paragraph 3 of Article 25 or, failing agreement under that procedure, pursuant to any other procedure agreed to by both Contracting States.

• 3. Nothing in this Convention shall affect the application of the existing provisions of the Chilean legislation DL 600 (Foreign Investment Statute) and Law N°20.848, as they are in force at the time of signature of this Convention and as they may be amended from time to time without changing the general principle thereof.

• 4. Nothing in this Convention shall affect the taxation in Chile of a resident in the Netherlands in respect of profits attributable to a permanent establishment situated in Chile, in accordance with the provisions of Article 7, under both the First Category Tax and the Additional Tax but only as long as the First Category Tax is deductible in computing the Additional Tax.

• 5. The competent authorities of the Contracting States may by mutual agreement settle the mode of application of the provisions of this Convention.

CHAPTER VII FINAL PROVISIONS

Article 31 Entry into force

• 1. This Convention shall enter into force on the last day of the month following the month in which the later of the notifications has been received in which the respective Contracting States have notified each other in writing through diplomatic channels that the formalities constitutionally required in their respective States have been complied with.

• 2. The provisions of this Convention shall have effect:

  • a) in Chile, in respect of taxes on income obtained and amounts paid, credited to an account, put at the disposal or accounted as an expense, on or after the first day of January in the calendar year next following that in which this Convention enters into force, and in respect of taxes on capital, if and to the extent such tax will be imposed by Chile after the date of signature of this Convention, for tax levied in relation to capital owned on or after the first day of January of the year next following the date on which tax on capital has been introduced; and

  • b) in the Netherlands, for taxable years and periods beginning, and taxable events occurring, on or after the first day of January in the calendar year following that in which the Convention has entered into force.

• 3. Notwithstanding the provisions of paragraph 2 of this Article, the provisions of Article 27 shall enter into effect on the date of the later note completing an exchange of diplomatic notes between the Contracting States indicating that each State is able to implement that Article.

Article 32 Termination

• 1. This Convention shall remain in force until terminated by a Contracting State. A Contracting State may terminate the Convention, through diplomatic channels, by giving notice of termination. Notice of termination shall be regarded as having been given by a Contracting State on the date of receipt of such notice by the other Contracting State.

• 2. The provisions of this Convention shall cease to have effect:

  • a) in Chile,

    • (i) in respect of taxes on income obtained and amounts paid, credited to an account, put at the disposal or accounted as an expense, on or after the first day of January in the calendar year next following that in which the notice is given; and

    • (ii) in respect of taxes on capital, for taxes for any taxable years beginning on or after the first day of January in the calendar year next following that in which the notice is given; and

  • b) in the Netherlands,

    • (i) with respect to taxes levied on the basis of a taxable year, for taxes for any taxable years beginning on or after the first day of January in the calendar year next following that in which the notice is given; and

    • (ii) with respect to taxes not levied on the basis of a taxable year, for taxes levied on or after the first day of January in the calendar year next following that in which the notice is given; and

  • c) with respect to the provisions of Article 26, on the first day of January in the calendar year next following that in which the notice is given. Requests for information received before the effective date of termination will be dealt with in accordance with the terms of this Convention. The Contracting States shall remain bound by the confidentiality duties provided for in Article 26 with respect to any information obtained under the Convention.

IN WITNESS WHEREOF the undersigned, duly authorised thereto, have signed this Convention.

DONE in duplicate at Santiago de Chile this 25th day of January 2021, in the Spanish, Dutch and English languages, all texts being equally authentic. In case of divergence of interpretation the English text shall prevail.

For the Government of the Kingdom of the Netherlands, HARMAN IDEMA

For the Government of the Republic of Chile, IGNACIO BRIONES

---

Protocol

With respect to the Convention concluded between the Kingdom of the Netherlands, in respect of the Netherlands, and the Republic of Chile for the elimination of double taxation with respect to taxes on income and on capital and the prevention of tax evasion and avoidance, the undersigned have agreed that the following provisions shall form an integral part of the Convention.

I. General

• 1. It is understood that the Commentaries on the Model Conventions of the OECD and UN – as they may be revised from time to time – constitute a means of interpretation in the sense of the Vienna Convention on the Law of Treaties of 23 May 1969 as far as the provisions of this Convention correspond to the OECD and UN Model Conventions and are subject to any contrary interpretations stipulated in this Protocol, any contrary interpretation agreed to by the competent authorities after the entry into force of this Convention and any future reservations or observations to the OECD and UN Model or their Commentaries made by either Contracting State.

• 2. The Contracting States may agree to extend this Convention either in its entirety or with any necessary modifications, to Aruba, Curaçao or Sint Maarten, if the Contracting States agree that such parts of the Kingdom of the Netherlands impose taxes similar or sufficiently similar in character and rates to those to which the Convention applies.

II. Ad articles 5, 6, 7 and 13

It is understood that rights to the exploration and exploitation of natural resources shall be regarded as immovable property located in the Contracting State to whose natural resources these rights apply, and that these rights are regarded as assets of a permanent establishment in that State. Furthermore, it is understood that the aforementioned rights include rights to interests in, or benefits from assets that arise from, that exploration or exploitation.

III. Ad article 10 of the Convention

• a) Where in any other convention Chile agrees to limit the application of the Additional Tax payable in Chile, the Contracting States shall consult with each other with a view to amending the Convention in order to re-establish the balance of benefits under the Convention.

• b) Where

  • (i) the rate of the Additional Tax imposed under the domestic law of Chile exceeds 35 per cent; or

  • (ii) the First Category Tax ceases to be fully creditable in determining the amount of Additional Tax to be paid,

then paragraph 4 of Article 10 of the Convention shall not apply and the tax charged under subparagraphs (a) and (b) of paragraph 2 of Article 10 of the Convention shall not exceed 20 per cent of the gross amount of dividends paid by a company which is a resident of a Contracting State and beneficially owned by a resident of the other Contracting State. In this case the Contracting States shall consult with each other with a view to amending the Convention in order to re-establish the balance of benefits under the Convention.

IV. Ad articles 10, 11 and 12

Where tax has been levied at source in excess of the amount of tax chargeable under the provisions of Articles 10, 11 or 12, applications for the refund of the excess amount of tax have to be lodged with the competent authority of the State having levied the tax, within a period of three years after the expiration of the calendar year in which the tax has been levied.

V. Ad article 11, paragraph 2, article 12, paragraph 2, and article 13

If Chile agrees, in a tax treaty with any other State that enters into force after the date of entry into force of this Convention;

• a) to limit the tax charged in Chile on interest arising in Chile to a rate lower than that specified in paragraph 2 of Article 11 of this Convention, or

• b) to limit the tax charged in Chile on royalties arising in Chile to a rate below that provided for in paragraph 2 of Article 12 of this Convention, or

• c) that payments for industrial, commercial or scientific equipment will not be treated as royalties for the purposes of that treaty, or

• d) terms that further limit the right of Chile to tax gains under Article 13 of this Convention,

the Contracting States shall, at the request of the Netherlands, consult with a view to amending the Convention to incorporate such lower taxes or limiting terms into the Convention.

VI. Ad articles 10 and 13

For the purpose of this convention, income received in connection with the (partial) liquidation of a company or a purchase of own shares by a company is treated as income from shares and not as capital gains.

VII. Ad paragraph 3 of article 25 of the Convention

It is understood that the term “difficulties or doubts arising as to the interpretation or application of this Convention” in paragraph 3 of Article 25 of the Convention includes cases where the provisions of the Convention are used in a manner as to provide benefits not contemplated or not intended, considering that the object and purpose of the Convention is to avoid international double taxation and the prevention of tax evasion and avoidance.

VIII. Ad articles 26 and 27

The contributions levied and benefits granted under income-related regulations of a Contracting State shall be considered taxes and revenue claims for purposes of the application of Articles 26 and 27.

IN WITNESS WHEREOF the undersigned, duly authorised thereto, have signed this Protocol.

DONE in duplicate at Santiago de Chile this 25^th day of January 2021, in the Spanish, Dutch and English languages, all texts being equally authentic. In case of divergence of interpretation the English text shall prevail.

For the Government of the Kingdom of the Netherlands, HARMAN IDEMA

For the Government of the Republic of Chile, IGNACIO BRIONES

---

Verdrag tussen het Koninkrijk der Nederlanden en de Republiek Chili tot het vermijden van dubbele belasting met betrekking tot belastingen naar het inkomen en naar het vermogen en het voorkomen van het ontduiken en ontwijken van belasting

De Regering van het Koninkrijk der Nederlanden

en

de Regering van de Republiek Chili,

Geleid door de wens hun economische betrekkingen verder te ontwikkelen en hun samenwerking op belastinggebied te verbeteren,

Voornemens een verdrag te sluiten tot het vermijden van dubbele belasting met betrekking tot belastingen naar het inkomen en naar het vermogen zonder daarbij mogelijkheden te scheppen tot niet-heffing of verminderde heffing van belasting door middel van het ontduiken of het ontwijken van belasting (daaronder begrepen het gebruik van treaty-shopping-structuren die als doel hebben in dit Verdrag voorziene tegemoetkomingen te verkrijgen in het indirecte voordeel van inwoners van derde staten),

Zijn het volgende overeengekomen:

HOOFDSTUK I REIKWIJDTE VAN HET VERDRAG

Artikel 1 Personen op wie het verdrag van toepassing is

• 1. Dit Verdrag is van toepassing op personen die inwoner zijn van een of van beide verdragsluitende staten.

• 2. Voor de toepassing van dit Verdrag wordt inkomen dat is verkregen door of door tussenkomst van een entiteit of een constructie die op grond van de belastingwetgeving van een van de verdragsluitende staten als geheel of gedeeltelijk fiscaal transparant behandeld wordt, geacht inkomen te zijn van een inwoner van een verdragsluitende staat, maar uitsluitend voor zover dat inkomen door die staat voor belastingdoeleinden behandeld wordt als inkomen van een inwoner van die staat. Voor de toepassing van dit lid betekent de uitdrukking „fiscaal transparant” situaties waarin, volgens de wetgeving van een verdragsluitende staat, inkomen of een deel daarvan van een entiteit of een constructie niet belast wordt op het niveau van de entiteit of constructie maar op het niveau van de personen die een belang hebben in die entiteit of constructie als ware dat inkomen of een deel daarvan direct verworven door deze personen op het ogenblik dat het inkomen of een deel daarvan wordt verkregen ongeacht of dat inkomen of een deel daarvan door deze entiteit of constructie aan deze personen wordt uitgekeerd.

• 3. Dit Verdrag laat onverlet de belastingheffing, door een verdragsluitende staat, van zijn inwoners, behalve waar het de voordelen betreft die worden toegekend op grond van het eerste en tweede lid van artikel 9, het zesde lid van artikel 13, en de artikelen 19, 20, 21, 23, 24, 25 en 29.

Artikel 2 Belastingen waarop het verdrag van toepassing is

• 1. Dit Verdrag is van toepassing op belastingen naar het inkomen en naar het vermogen die worden geheven ten behoeve van een verdragsluitende staat of van de staatkundige onderdelen of plaatselijke publiekrechtelijke lichamen daarvan, ongeacht de wijze van heffing.

• 2. Als belastingen naar het inkomen en naar het vermogen worden beschouwd alle belastingen die worden geheven naar het gehele inkomen, naar het gehele vermogen of naar inkomensbestanddelen of vermogensbestanddelen, waaronder begrepen belastingen naar voordelen verkregen uit de vervreemding van roerende of onroerende zaken, belastingen naar het totale bedrag van de door de ondernemingen betaalde lonen of salarissen, alsmede belastingen naar waardevermeerdering.

• 3. De bestaande belastingen waarop het Verdrag van toepassing is, zijn met name:

  • a. in Chili, de belastingen die worden geheven uit hoofde van de Wet inkomstenbelasting, „Ley sobre Impuesto a la Renta” (hierna te noemen: „Chileense belasting”); en

  • b. in Nederland, de belastingen die worden geheven uit hoofde van:

    • de inkomstenbelasting;

    • de loonbelasting;

    • de vennootschapsbelasting, waaronder begrepen het aandeel van de regering in de nettowinsten behaald met de exploitatie van natuurlijke rijkdommen geheven krachtens de Mijnbouwwet;

    • de dividendbelasting;

    • de bronbelasting;

    (hierna te noemen: „Nederlandse belasting”).

• 4. Het Verdrag is ook van toepassing op alle gelijke of in wezen gelijksoortige belastingen en belastingen naar het vermogen die na de datum van ondertekening van het Verdrag naast of in de plaats van de bestaande belastingen worden geheven. De bevoegde autoriteiten van de verdragsluitende staten stellen elkaar in kennis van alle wezenlijke wijzigingen die in hun belastingwetgeving zijn aangebracht.

HOOFDSTUK II BEGRIPSOMSCHRIJVINGEN

Artikel 3 Algemene begripsbepalingen

• 1. Voor de toepassing van dit Verdrag, tenzij de context anders vereist:

  • a. betekenen de uitdrukkingen „een verdragsluitende staat” en „de andere verdragsluitende staat” de Republiek Chili of het Koninkrijk der Nederlanden, al naargelang de context vereist, hierna respectievelijk te noemen „Chili” of „Nederland”;

  • b. betekent de uitdrukking „Nederland” het Europese deel van het Koninkrijk der Nederlanden, met inbegrip van zijn territoriale zee en elk gebied buiten en grenzend aan die territoriale zee waarbinnen het Koninkrijk der Nederlanden, in overeenstemming met het internationaal recht, rechtsmacht heeft of soevereine rechten uitoefent;

  • c. betekent de uitdrukking „Chili” de Republiek Chili, met inbegrip van haar territoriale zee en elk gebied buiten haar territoriale zee waarbinnen de Republiek Chili, in overeenstemming met het internationaal recht, rechtsmacht heeft of soevereine rechten uitoefent;

  • d. omvat de uitdrukking „persoon” een natuurlijke persoon, een lichaam en elke andere vereniging van personen, alsmede een erkend pensioenfonds;

  • e. betekent de uitdrukking „lichaam” elke rechtspersoon of elke entiteit die voor de belastingheffing als een rechtspersoon wordt behandeld;

  • f. betekenen de uitdrukkingen „onderneming van een verdragsluitende staat” en „onderneming van de andere verdragsluitende staat” onderscheidenlijk een onderneming gedreven door een inwoner van een verdragsluitende staat en een onderneming gedreven door een inwoner van de andere verdragsluitende staat;

  • g. betekent de uitdrukking „internationaal verkeer” alle vervoer met een schip of luchtvaartuig, behalve wanneer dergelijk vervoer uitsluitend wordt geëxploiteerd tussen plaatsen die in een verdragsluitende staat zijn gelegen en de onderneming die het vervoer exploiteert geen onderneming van die staat is;

  • h. betekent de uitdrukking „bevoegde autoriteit”:

    • i. wat Nederland betreft, de minister van Financiën of zijn bevoegde vertegenwoordiger;

    • ii. wat Chili betreft, de minister van Financiën, de commissaris van de belastingdienst of hun bevoegde vertegenwoordigers;

  • i. betekent de uitdrukking „onderdaan”:

    • i. wat Nederland betreft, elke natuurlijke persoon die de nationaliteit van het Koninkrijk der Nederlanden bezit en elke rechtspersoon die, elk samenwerkingsverband dat of elke vereniging die zijn of haar rechtspositie als zodanig ontleent aan de wetgeving die in Nederland van kracht is;

    • ii. wat Chili betreft:

      • A. elke natuurlijke persoon die de nationaliteit van Chili bezit;

      • B. elke rechtspersoon of vereniging opgericht in overeenstemming met de wetgeving die in Chili van kracht is;

  • j. betekent de uitdrukking „erkend pensioenfonds” van een verdragsluitende staat elke in die staat gevestigde persoon, entiteit of constructie die:

    • i. in het algemeen is vrijgesteld van belastingen naar het inkomen in die staat; en

    • ii. uitsluitend of nagenoeg uitsluitend opgericht en werkzaam is voor het beheren of het voorzien in oudedagsvoorzieningen of soortgelijke voorzieningen, tevens indien deze voorzieningen ondergeschikt of bijkomstig zijn, ten behoeve van natuurlijke personen en die als zodanig gereguleerd wordt door die staat of door een van de staatkundige onderdelen of plaatselijke publiekrechtelijke lichamen daarvan; of

    • iii. uitsluitend of nagenoeg uitsluitend opgericht en werkzaam is om gelden te beleggen ten voordele van entiteiten of constructies zoals bedoeld in onderdeel ii.

• 2. Voor de toepassing van het Verdrag op enig moment door een verdragsluitende staat heeft elke daarin niet omschreven uitdrukking, tenzij de context anders vereist, de betekenis welke deze op dat moment heeft volgens de wetgeving van die staat met betrekking tot de belastingen waarop het Verdrag van toepassing is, waarbij elke betekenis volgens de toepasselijke belastingwetgeving van die staat prevaleert boven een betekenis die volgens andere wetgeving van die staat aan die uitdrukking wordt gegeven.

Artikel 4 Inwoner

• 1. Voor de toepassing van dit Verdrag betekent de uitdrukking „inwoner van een verdragsluitende staat” iedere persoon die, ingevolge de wetgeving van die staat, aldaar aan belasting is onderworpen op grond van zijn woonplaats, verblijf, plaats van leiding, plaats van oprichting of enige andere soortgelijke omstandigheid, en omvat tevens de staat zelf en elk staatkundig onderdeel of plaatselijk publiekrechtelijk lichaam daarvan alsmede een erkend pensioenfonds van die staat. Deze uitdrukking omvat echter niet een persoon die in die staat slechts aan belasting is onderworpen ter zake van inkomen uit bronnen in die staat of van vermogen dat in die staat is gelegen.

• 2. Indien een natuurlijke persoon ingevolge de bepalingen van het eerste lid inwoner van beide verdragsluitende staten is, wordt zijn positie als volgt bepaald:

  • a. hij wordt geacht slechts inwoner te zijn van de staat waarin hij een duurzaam tehuis tot zijn beschikking heeft; indien hij in beide staten een duurzaam tehuis tot zijn beschikking heeft, wordt hij geacht slechts inwoner te zijn van de staat waarmee zijn persoonlijke en economische betrekkingen het nauwst zijn (middelpunt van de levensbelangen);

  • b. indien niet kan worden bepaald in welke staat hij het middelpunt van zijn levensbelangen heeft, of indien hij in geen van de staten een duurzaam tehuis tot zijn beschikking heeft, wordt hij geacht slechts inwoner te zijn van de staat waarin hij gewoonlijk verblijft;

  • c. indien hij in beide staten of in geen van beide gewoonlijk verblijft, wordt hij geacht slechts inwoner te zijn van de staat waarvan hij onderdaan is;

  • d. indien hij onderdaan is van beide staten of van geen van beide staten, regelen de bevoegde autoriteiten van de verdragsluitende staten de aangelegenheid in een onderlinge overlegprocedure.

• 3. Indien een persoon, niet zijnde een natuurlijke persoon, ingevolge de bepalingen van het eerste lid inwoner van beide verdragsluitende staten is, trachten de bevoegde autoriteiten van de verdragsluitende staten in onderlinge overeenstemming te bepalen van welke verdragsluitende staat die persoon geacht wordt inwoner te zijn voor de toepassing van het Verdrag, daarbij rekening houdend met zijn plaats van werkelijke leiding, de plaats waar hij is opgericht en alle andere relevante factoren. Wanneer dergelijke overeenstemming ontbreekt, is die persoon niet gerechtigd tot enige belastingvermindering of -vrijstelling waarin dit Verdrag voorziet, behalve in de mate waarin en de wijze waarop dat wordt overeengekomen door de bevoegde autoriteiten van de verdragsluitende staten.

Artikel 5 Vaste inrichting

• 1. Voor de toepassing van dit Verdrag betekent de uitdrukking „vaste inrichting” een vaste bedrijfsinrichting door middel waarvan de werkzaamheden van een onderneming geheel of gedeeltelijk worden verricht.

• 2. De uitdrukking „vaste inrichting” omvat in het bijzonder:

  • a. een plaats waar leiding wordt gegeven;

  • b. een filiaal;

  • c. een kantoor;

  • d. een fabriek;

  • e. een werkplaats, en

  • f. een mijn, een olie- of gasbron, een (steen)groeve of elke andere plaats waar natuurlijke rijkdommen worden gewonnen of geëxploiteerd.

• 3. De uitdrukking „vaste inrichting” omvat eveneens:

  • a. een plaats van uitvoering van een bouwwerk of van constructie- of installatiewerkzaamheden en de toezichthoudende activiteiten die daarmee verband houden, maar alleen indien deze blijft voortbestaan of de werkzaamheid voortduurt gedurende meer dan zes maanden;

  • b. een installatie, een boorinstallatie, een schip gebruikt voor de exploratie van natuurlijke rijkdommen, of exploratiewerkzaamheden en andere werkzaamheden ten behoeve van de winning of exploitatie van natuurlijke rijkdommen in de andere verdragsluitende staat, maar alleen indien deze werkzaamheden voortduren of worden verricht in de andere staat gedurende een tijdvak of tijdvakken van in totaal 30 dagen in een tijdvak van twaalf maanden;

  • c. het verlenen van diensten, daaronder begrepen diensten van adviserende aard, door een onderneming door middel van werknemers of andere natuurlijke personen die door de onderneming daartoe zijn aangesteld, echter alleen indien zulke werkzaamheden in een verdragsluitende staat worden verricht gedurende een tijdvak dat of tijdvakken die in een tijdvak van twaalf maanden beginnend of eindigend in het desbetreffende belastingjaar in totaal meer dan 183 dagen voortduurt of voortduren.

  De duur van de werkzaamheden op grond van de onderdelen a, b en c wordt bepaald door de tijdvakken waarin de werkzaamheden worden uitgeoefend in een verdragsluitende staat door nauw verbonden ondernemingen samen te voegen, op voorwaarde dat de werkzaamheden van een dergelijke nauw verbonden onderneming in die verdragsluitende staat verband houden met de werkzaamheden die in die verdragsluitende staat worden uitgeoefend door zijn nauw verbonden ondernemingen. Het tijdvak waarin twee of meer nauw verbonden ondernemingen gelijktijdig werkzaamheden uitoefenen wordt slechts een keer meegeteld bij het bepalen van de duur van de werkzaamheden.

• 4. Niettegenstaande de voorgaande bepalingen van dit artikel wordt de uitdrukking „vaste inrichting” geacht niet te omvatten:

  • a. het gebruikmaken van inrichtingen uitsluitend voor opslag, uitstalling of aflevering van aan de onderneming toebehorende goederen of koopwaar;

  • b. het aanhouden van een voorraad van aan de onderneming toebehorende goederen of koopwaar uitsluitend voor opslag, uitstalling of aflevering;

  • c. het aanhouden van een voorraad van aan de onderneming toebehorende goederen of koopwaar uitsluitend voor bewerking of verwerking door een andere onderneming;

  • d. het aanhouden van een vaste bedrijfsinrichting uitsluitend om voor de onderneming goederen of koopwaar aan te kopen of informatie in te winnen;

  • e. het aanhouden van een vaste bedrijfsinrichting uitsluitend ten behoeve van reclame, voor het verstrekken van informatie of voor het uitvoeren van wetenschappelijk onderzoek, voor de onderneming,

  op voorwaarde dat die werkzaamheid van voorbereidende aard is of het karakter van hulpwerkzaamheid heeft.

• 5. Het vierde lid is niet van toepassing op een vaste bedrijfsinrichting die door een onderneming gebruikt of aangehouden wordt indien dezelfde onderneming of een nauw daarmee verbonden onderneming op dezelfde plaats of op een andere plaats in dezelfde verdragsluitende staat bedrijfsactiviteiten verricht, en

  • a. die plaats of die andere plaats voor de onderneming of voor de nauw daarmee verbonden onderneming een vaste inrichting vormt op grond van de bepalingen van dit artikel; of

  • b. het geheel van de activiteiten dat resulteert uit de combinatie van de activiteiten die door de twee ondernemingen op dezelfde plaats, of door dezelfde onderneming of nauw daarmee verbonden ondernemingen op de twee plaatsen worden uitgeoefend, niet van voorbereidende aard is of het karakter van hulpwerkzaamheid heeft,

  op voorwaarde dat de bedrijfsactiviteiten die door de twee ondernemingen op dezelfde plaats, of door dezelfde onderneming of nauw daarmee verbonden ondernemingen op de twee plaatsen, worden uitgeoefend aanvullende taken zijn die deel uitmaken van een samenhangende bedrijfsvoering.

• 6. Niettegenstaande de bepalingen van het eerste, tweede en derde lid, maar onder voorbehoud van de bepalingen van het zevende lid, indien een persoon namens een onderneming optreedt in een verdragsluitende staat en daarbij gewoonlijk overeenkomsten sluit, of gewoonlijk de voornaamste rol speelt die leidt tot het sluiten van overeenkomsten die stelselmatig zonder materiële wijziging door de onderneming gesloten worden, en die overeenkomsten gesloten zijn

  • a. in naam van de onderneming, of

  • b. voor de eigendomsoverdracht of voor het verlenen van het gebruiksrecht van goederen die aan die onderneming toebehoren of ter zake waarvan de onderneming het gebruiksrecht heeft, of

  • c. voor het verlenen van diensten door die onderneming,

  wordt die onderneming geacht in die staat een vaste inrichting te hebben met betrekking tot alle werkzaamheden die die persoon voor de onderneming verricht, tenzij de werkzaamheden van een dergelijke persoon beperkt blijven tot die werkzaamheden genoemd in het vierde lid, die, indien zij zouden worden verricht door middel van een vaste bedrijfsinrichting (anders dan een vaste bedrijfsinrichting waarop het vijfde lid van toepassing zou zijn), deze vaste bedrijfsinrichting op grond van de bepalingen van dat lid niet tot een vaste inrichting zouden maken.

• 7. Het zesde lid is niet van toepassing indien de persoon die in een verdragsluitende staat optreedt voor een onderneming van de andere verdragsluitende staat, in de eerstgenoemde staat een bedrijf uitoefent als een onafhankelijke vertegenwoordiger en voor de onderneming handelt in de normale uitoefening van dat bedrijf. Wanneer een persoon evenwel uitsluitend of nagenoeg uitsluitend optreedt voor een of meer ondernemingen waarmee hij nauw verbonden is, wordt die persoon ten opzichte van elke dergelijke onderneming niet geacht een onafhankelijke vertegenwoordiger te zijn in de zin van dit lid.

• 8. Ten behoeve van de toepassing van dit artikel is een persoon of onderneming nauw verbonden met een onderneming indien uit alle relevante feiten en omstandigheden blijkt dat de ene zeggenschap heeft over de andere of dat beide onder zeggenschap staan van dezelfde personen of ondernemingen. In elk geval wordt een persoon of onderneming geacht nauw verbonden te zijn met een onderneming indien de ene direct of indirect meer dan 50 percent bezit van het uiteindelijke belang in de ander (of, in het geval van een lichaam, meer dan 50 percent bezit van het totale aantal stemmen en de waarde van de aandelen van het lichaam of van het uiteindelijke belang in het vermogen van het lichaam) of indien een andere persoon of onderneming direct of indirect meer dan 50 percent bezit van het uiteindelijke belang (of, in het geval van een lichaam, meer dan 50 percent bezit van het totale aantal stemmen en de waarde van de aandelen van het lichaam of van het uiteindelijke belang in het vermogen van het lichaam) in de persoon en de onderneming of in de twee ondernemingen.

• 9. De omstandigheid dat een lichaam dat inwoner is van een verdragsluitende staat een lichaam beheerst of door een lichaam wordt beheerst dat inwoner is van de andere verdragsluitende staat of dat in die andere staat zijn bedrijf uitoefent (hetzij door middel van een vaste inrichting, hetzij op andere wijze), bestempelt een van beide lichamen niet tot een vaste inrichting van het andere.

HOOFDSTUK III BELASTINGHEFFING NAAR HET INKOMEN

Artikel 6 Inkomen uit onroerende zaken

• 1. Inkomen verkregen door een inwoner van een verdragsluitende staat uit onroerende zaken (waaronder begrepen inkomen uit landbouw- of bosbedrijven) gelegen in de andere Verdragsluitende Staat, mag in die andere staat worden belast.

• 2. Voor de toepassing van dit Verdrag heeft de uitdrukking „onroerende zaken” de betekenis welke die uitdrukking heeft volgens de wetgeving van de verdragsluitende staat waarin de desbetreffende zaken zijn gelegen. De uitdrukking omvat in ieder geval de zaken die bij de onroerende zaken behoren, levende en dode have van landbouw- en bosbedrijven, rechten waarop de bepalingen van het privaatrecht betreffende de grondeigendom van toepassing zijn, vruchtgebruik van onroerende zaken en rechten op variabele of vaste vergoedingen ter zake van de exploitatie, of concessie tot exploitatie, van minerale aardlagen, bronnen en andere natuurlijke rijkdommen; schepen en luchtvaartuigen worden niet als onroerende zaken beschouwd.

• 3. De bepalingen van het eerste lid zijn van toepassing op inkomen verkregen uit de rechtstreekse exploitatie, uit het verhuren of verpachten, of uit elke andere vorm van exploitatie van onroerende zaken.

• 4. De bepalingen van het eerste en derde lid zijn eveneens van toepassing op inkomen uit onroerende zaken van een onderneming en op inkomen uit onroerende zaken die worden gebruikt voor het verrichten van zelfstandige arbeid.

Artikel 7 Winst uit onderneming

• 1. De winst van een onderneming van een verdragsluitende staat is slechts in die staat belastbaar, tenzij de onderneming in de andere verdragsluitende staat haar bedrijf uitoefent door middel van een aldaar gelegen vaste inrichting. Indien de onderneming aldus haar bedrijf uitoefent of heeft uitgeoefend, mag de winst van de onderneming in de andere staat worden belast, maar slechts in zoverre deze aan die vaste inrichting kan worden toegerekend.

• 2. Onder voorbehoud van de bepalingen van het derde lid wordt, indien een onderneming van een verdragsluitende staat in de andere verdragsluitende staat haar bedrijf uitoefent door middel van een aldaar gelegen vaste inrichting, in elk van de verdragsluitende staten aan die vaste inrichting de winst toegerekend die zij geacht zou kunnen worden te behalen, indien zij een zelfstandige onderneming zou zijn die dezelfde of soortgelijke werkzaamheden zou uitoefenen onder dezelfde of soortgelijke omstandigheden en die geheel onafhankelijk transacties zou aangaan met de onderneming waarvan zij een vaste inrichting is.

• 3. Bij het bepalen van de winst van een vaste inrichting worden in aftrek toegelaten kosten, daaronder begrepen kosten van de leiding en algemene beheerskosten, die ten behoeve van de vaste inrichting zijn gemaakt, hetzij in de staat waarin de vaste inrichting is gelegen, hetzij elders.

• 4. Voor de toepassing van de voorgaande leden wordt de aan de vaste inrichting toe te rekenen winst van jaar tot jaar volgens dezelfde methode bepaald, tenzij er een goede en genoegzame reden bestaat hiervan af te wijken.

• 5. Indien de winst inkomensbestanddelen bevat die afzonderlijk in andere artikelen van dit Verdrag worden behandeld, worden de bepalingen van die artikelen niet aangetast door de bepalingen van dit artikel.

• 6. Niettegenstaande de bepalingen van dit artikel mogen premies ter zake van verzekeringspolissen uitgegeven door een onderneming van een verdragsluitende staat aan een inwoner van de andere verdragsluitende staat belast worden in de andere staat in overeenstemming met zijn nationale recht. Echter, behoudens indien de premie kan worden toegerekend aan een vaste inrichting van de onderneming gelegen in die andere verdragsluitende staat, mag de aldus geheven belasting niet meer bedragen dan:

  • a. 2 percent van het brutobedrag van de premies in het geval van herverzekeringspolissen; en

  • b. 5 percent van het brutobedrag van de premies in het geval van alle overige verzekeringspolissen.

Artikel 8 Scheep- en luchtvaart

• 1. Winst van een onderneming van een verdragsluitende staat uit de exploitatie van schepen of luchtvaartuigen in internationaal verkeer is slechts in die staat belastbaar.

• 2. Voor de toepassing van dit artikel:

  • a. omvat de uitdrukking „winst”:

    • i. bruto-ontvangsten die direct worden verkregen uit de exploitatie van schepen of luchtvaartuigen in internationaal verkeer, en

    • ii. interest over de bedragen die direct worden verkregen uit de exploitatie van schepen of luchtvaartuigen in internationaal verkeer, maar uitsluitend indien dergelijke interest bijkomstig is aan de exploitatie.

  • b. omvat de uitdrukking „exploitatie van schepen of luchtvaartuigen” door een onderneming mede:

    • i. de charter of verhuur zonder bemanning van schepen en luchtvaartuigen;

    • ii. de verhuur van containers en daarmee verband houdende uitrusting,

  indien dat charteren of die verhuur bijkomstig is aan de exploitatie door die onderneming van schepen of luchtvaartuigen in internationaal verkeer.

• 3. De bepalingen van het eerste lid zijn ook van toepassing op winst uit de deelneming in een „pool”, een gemeenschappelijke onderneming of een internationaal opererend agentschap.

Artikel 9 Gelieerde ondernemingen

• 1. Indien

  • a. een onderneming van een verdragsluitende staat direct of indirect deelneemt aan de leiding van, aan het toezicht op dan wel in het kapitaal van een onderneming van de andere verdragsluitende staat,

    of

  • b. dezelfde personen direct of indirect deelnemen aan de leiding van, aan het toezicht op dan wel in het kapitaal van een onderneming van een verdragsluitende staat en een onderneming van de andere verdragsluitende staat,

    en in het ene of in het andere geval tussen de twee ondernemingen in hun handelsbetrekkingen of financiële betrekkingen voorwaarden worden overeengekomen of opgelegd, die afwijken van die welke zouden worden overeengekomen tussen onafhankelijke ondernemingen, mag alle winst die een van de ondernemingen zonder deze voorwaarden zou hebben behaald, maar ten gevolge van die voorwaarden niet heeft behaald, worden begrepen in de winst van die onderneming en dienovereenkomstig worden belast.

• 2. Indien een verdragsluitende staat in de winst van een onderneming van die staat winst begrijpt – en dienovereenkomstig belast – ter zake waarvan een onderneming van de andere verdragsluitende staat in die andere staat in de belastingheffing is betrokken en deze winst bestaat uit winst welke de onderneming van de eerstgenoemde staat zou hebben behaald indien tussen de twee ondernemingen zodanige voorwaarden zouden zijn overeengekomen als die welke tussen onafhankelijke ondernemingen zouden zijn overeengekomen, past die andere staat, indien hij ermee instemt dat de aanpassing gedaan door de eerstgenoemde staat gerechtvaardigd is, zowel in principe als met betrekking tot het bedrag, dienovereenkomstig het bedrag aan belasting aan dat aldaar over die winst is geheven. Bij de vaststelling van een dergelijke aanpassing worden de overige bepalingen van dit Verdrag naar behoren in acht genomen en plegen de bevoegde autoriteiten van de verdragsluitende staten zo nodig met elkaar overleg.

• 3. Een verdragsluitende staat neemt winst die de onderneming zou hebben behaald, maar ingevolge de voorwaarden zoals bedoeld in het eerste lid niet is behaald, niet in de winst van de onderneming op en belast deze dienovereenkomstig niet, na zes jaar vanaf het einde van het belastingjaar waarin de winst door de onderneming zou zijn behaald.

Artikel 10 Dividenden

• 1. Dividenden betaald door een lichaam dat inwoner is van een verdragsluitende staat aan een inwoner van de andere verdragsluitende staat, mogen in die andere staat worden belast.

• 2. Deze dividenden mogen echter ook in de verdragsluitende staat waarvan het lichaam dat de dividenden betaalt inwoner is, overeenkomstig de wetgeving van die staat worden belast, maar indien de uiteindelijk gerechtigde tot de dividenden inwoner van de andere verdragsluitende staat is, mag de aldus geheven belasting niet overschrijden:

  • a. 5 percent van het brutobedrag van de dividenden indien de uiteindelijk gerechtigde een lichaam is dat direct ten minste 25 percent bezit van het kapitaal van het lichaam dat de dividenden betaalt gedurende een periode van 365 dagen waarin de dag valt waarop de dividenden betaald worden (voor het berekenen van die periode wordt geen rekening gehouden met veranderingen van eigenaarschap die rechtstreeks voortvloeien uit een bedrijfsreorganisatie, zoals een fusie of een splitsing, van het lichaam dat de aandelen bezit of de dividenden betaalt); en

  • b. 15 percent van het brutobedrag van de dividenden in alle overige gevallen.

• 3. Niettegenstaande de bepalingen van het tweede lid, worden deze dividenden niet belast in de verdragsluitende staat waarvan het lichaam dat de dividenden betaalt inwoner is, indien de uiteindelijk gerechtigde tot de dividenden een erkend pensioenfonds is van de andere verdragsluitende staat.

• 4. De bepalingen van het tweede en derde lid beperken niet de toepassing van de aanvullende belasting (Additional Tax) die verschuldigd is in Chili mits de belasting van de eerste categorie (First Category Tax) verrekenbaar is bij het berekenen van het bedrag van de aanvullende belasting.

• 5. De bepalingen van het tweede, derde en vierde lid laten de belastingheffing van het lichaam ter zake van de winst waaruit de dividenden worden betaald onverlet.

• 6. De uitdrukking „dividenden” zoals gebezigd in dit artikel betekent inkomen uit aandelen of andere rechten, niet zijnde schuldvorderingen, die aanspraak geven op een aandeel in de winst, alsmede inkomen uit andere rechten dat door de wetgeving van de staat waarvan het lichaam dat de uitdeling doet inwoner is, op dezelfde wijze aan de belastingheffing wordt onderworpen als inkomen uit aandelen.

• 7. De bepalingen van het eerste en tweede lid zijn niet van toepassing indien de uiteindelijk gerechtigde tot de dividenden, die inwoner is van een verdragsluitende staat, in de andere verdragsluitende staat waarvan het lichaam dat de dividenden betaalt inwoner is, een bedrijf uitoefent door middel van een aldaar gelegen vaste inrichting of in die andere staat zelfstandige arbeid verricht vanuit een aldaar gelegen vast middelpunt, en het bezit uit hoofde waarvan de dividenden worden betaald, tot het vermogen van die vaste inrichting of dat vaste middelpunt behoort. In dat geval zijn, naargelang van het geval, de bepalingen van artikel 7 of artikel 14 van toepassing.

• 8. Indien een lichaam dat inwoner is van een verdragsluitende staat, winst of inkomen verkrijgt uit de andere verdragsluitende staat, mag die andere staat geen belasting heffen over de dividenden die door het lichaam worden betaald, behalve voor zover dergelijke dividenden worden betaald aan een inwoner van die andere staat of voor zover het bezit uit hoofde waarvan de dividenden worden betaald, tot het vermogen van een in die andere staat gelegen vaste inrichting of vast middelpunt behoort, noch de niet-uitgedeelde winst van het lichaam onderwerpen aan een belasting op niet-uitgedeelde winst van het lichaam, zelfs indien de betaalde dividenden of de niet-uitgedeelde winst geheel of gedeeltelijk bestaan uit winst die of inkomen dat uit die andere staat afkomstig is.

• 9. Niettegenstaande de bepalingen van de overige leden van dit artikel mogen dividenden betaald door een lichaam dat krachtens de wetgeving van een verdragsluitende staat inwoner van die staat is, aan een natuurlijke persoon die een inwoner van de andere verdragsluitende staat is en die, ter zake van het niet langer inwoner zijn van de eerstgenoemde staat, wordt belast over de waardevermeerdering van vermogen als bedoeld in het zesde lid van artikel 13, in overeenstemming met de wetgeving van die staat ook in die staat worden belast, maar uitsluitend voor zover er van de aanslag ter zake van de waardevermeerdering van vermogen nog een bedrag openstaat.

Artikel 11 Interest

• 1. Interest afkomstig uit een verdragsluitende staat en betaald aan een inwoner van de andere verdragsluitende staat, mag in die andere staat worden belast.

• 2. Deze interest mag echter ook in de verdragsluitende staat waaruit hij afkomstig is overeenkomstig de wetgeving van die staat worden belast, maar indien de uiteindelijk gerechtigde tot de interest een inwoner van de andere verdragsluitende staat is, mag de aldus geheven belasting niet overschrijden:

  • a. 4 percent van het brutobedrag aan interest indien de uiteindelijk gerechtigde van de interest een inwoner is van de andere verdragsluitende staat die ofwel:

    • i. een bank of een verzekeringsmaatschappij is;

    • ii. een onderneming is die een wezenlijk deel van haar bruto-inkomen ontleent aan het actief en regelmatig uitoefenen van leen- of financieringsactiviteiten, waarbij transacties worden uitgevoerd met niet-gerelateerde partijen, waarbij de onderneming niet gerelateerd is aan de betaler van de interest;

    • iii. een onderneming is die machines of uitrusting heeft verkocht, waarbij de interest wordt betaald in verband met de verkoop op afbetaling van dergelijke machines of uitrusting;

  • b. 10 percent van het brutobedrag van de interest in alle overige gevallen.

• 3. De uitdrukking „interest” zoals gebezigd in dit artikel betekent inkomen uit schuldvorderingen van welke aard ook, al dan niet verzekerd door hypotheek, en in het bijzonder inkomen uit overheidsleningen en inkomen uit obligaties of schuldbewijzen, waaronder begrepen de aan dergelijke leningen, obligaties of schuldbewijzen verbonden premies alsmede inkomen dat ingevolge de wetgeving van de staat waaruit het inkomen afkomstig is wordt onderworpen aan dezelfde fiscale behandeling als inkomen uit geldleningen. De uitdrukking interest omvat niet inkomen dat behandeld wordt in artikel 10.

• 4. De bepalingen van het eerste en tweede lid zijn niet van toepassing indien de uiteindelijk gerechtigde tot de interest, die inwoner is van een verdragsluitende staat, in de andere verdragsluitende staat waaruit de interest afkomstig is, een bedrijf uitoefent door middel van een aldaar gelegen vaste inrichting of in die andere staat zelfstandige arbeid verricht vanuit een aldaar gelegen vast middelpunt, en de schuldvordering uit hoofde waarvan de interest wordt betaald, tot het vermogen van die vaste inrichting of dat vaste middelpunt behoort. In dat geval zijn, naargelang van het geval, de bepalingen van artikel 7 of artikel 14 van toepassing.

• 5. Interest wordt geacht uit een verdragsluitende staat afkomstig te zijn indien deze wordt betaald door een inwoner van die staat. Indien evenwel de persoon die de interest betaalt, of hij inwoner van een verdragsluitende staat is of niet, in een verdragsluitende staat een vaste inrichting of een vast middelpunt heeft, waarvoor de schuld ter zake waarvan de interest wordt betaald, was aangegaan, en deze interest ten laste komt van die vaste inrichting of van dat vaste middelpunt, wordt deze interest geacht afkomstig te zijn uit de staat waar de vaste inrichting of het vaste middelpunt gelegen is.

• 6. Indien, wegens een bijzondere verhouding tussen de schuldenaar en de uiteindelijk gerechtigde of tussen hen beiden en een derde, het bedrag van de interest, ongeacht de grond, hoger is dan het bedrag dat zonder een dergelijke verhouding door de schuldenaar en de uiteindelijk gerechtigde zou zijn overeengekomen, zijn de bepalingen van dit artikel slechts op het laatstbedoelde bedrag van toepassing. In dat geval blijft het daarboven uitgaande deel van het betaalde bedrag belastbaar overeenkomstig de wetgeving van elk van de verdragsluitende staten, waarbij zorgvuldig rekening wordt gehouden met de overige bepalingen van dit Verdrag.

Artikel 12 Royalty's

• 1. Royalty’s afkomstig uit een verdragsluitende staat en betaald aan een inwoner van de andere verdragsluitende staat mogen in die andere staat worden belast.

• 2. Deze royalty's mogen echter ook in de verdragsluitende staat waaruit zij afkomstig zijn, overeenkomstig de wetgeving van die staat worden belast, maar indien de uiteindelijk gerechtigde tot de royalty's inwoner van de andere verdragsluitende staat is, mag de aldus geheven belasting niet overschrijden:

  • a. 2 percent van het brutobedrag van de royalty's ontvangen als vergoeding voor het gebruik van, of voor het recht van gebruik van, industriële, commerciële of wetenschappelijke uitrusting, maar met uitzondering van schepen, luchtvaartuigen of containers als behandeld in artikel 8; en

  • b. 10 percent van het brutobedrag van overige royalty's.

• 3. De uitdrukking „royalty’s” zoals gebezigd in dit artikel betekent vergoedingen van welke aard ook voor het gebruik van, of voor het recht van gebruik van, een auteursrecht op een werk op het gebied van letterkunde, kunst of wetenschap, waaronder begrepen bioscoopfilms, of films, banden en andere middelen voor de reproductie van beeld of geluid, een octrooi, een fabrieks- of handelsmerk, een tekening of model, een plan, een geheim recept of een geheime werkwijze, of ander soortgelijk immaterieel eigendom, of voor het gebruik van, of voor het recht van gebruik van, van industriële, commerciële of wetenschappelijke uitrusting, of voor informatie omtrent ervaringen op het gebied van nijverheid, handel of wetenschap.

• 4. De bepalingen van het eerste en tweede lid zijn niet van toepassing indien de uiteindelijk gerechtigde tot de royalty's, die inwoner is van een verdragsluitende staat, in de andere verdragsluitende staat waaruit de royalty's afkomstig zijn, een bedrijf uitoefent door middel van een aldaar gelegen vaste inrichting of in die andere staat zelfstandige arbeid verricht vanuit een aldaar gelegen vast middelpunt, en het recht of de zaak uit hoofde waarvan de royalty's worden betaald, tot het vermogen van die vaste inrichting of dat vaste middelpunt behoort. In dat geval zijn, naargelang van het geval, de bepalingen van artikel 7 of artikel 14 van toepassing.

• 5. Royalty's worden geacht uit een verdragsluitende staat afkomstig te zijn indien zij worden betaald door een inwoner van die staat. Indien evenwel de persoon die de royalty’s betaalt, of hij inwoner van een verdragsluitende staat is of niet, in een verdragsluitende staat een vaste inrichting of een vast middelpunt heeft, waarvoor de verplichting tot het betalen van royalty's was aangegaan, en deze royalty’s ten laste komen van die vaste inrichting of van dat vaste middelpunt, worden deze royalty’s geacht afkomstig te zijn uit de staat waar de vaste inrichting of het vaste middelpunt is gelegen.

• 6. Indien, wegens een bijzondere verhouding tussen de schuldenaar en de uiteindelijk gerechtigde of tussen hen beiden en een derde, het bedrag van de royalty's, ongeacht de grond, hoger is dan het bedrag dat zonder een dergelijke verhouding door de schuldenaar en de uiteindelijk gerechtigde zou zijn overeengekomen, zijn de bepalingen van dit artikel slechts op het laatstbedoelde bedrag van toepassing. In dat geval blijft het daarboven uitgaande deel van het betaalde bedrag belastbaar overeenkomstig de wetgeving van elk van de verdragsluitende staten, waarbij zorgvuldig rekening wordt gehouden met de overige bepalingen van dit Verdrag.

Artikel 13 Vermogenswinsten

• 1. Voordelen verkregen door een inwoner van een verdragsluitende staat uit de vervreemding van onroerende zaken die zijn gelegen in de andere verdragsluitende staat, mogen in die andere staat worden belast.

• 2. Voordelen verkregen uit de vervreemding van roerende zaken die deel uitmaken van het vermogen van een vaste inrichting die een onderneming van een verdragsluitende staat in de andere verdragsluitende staat heeft of van roerende zaken die behoren tot een vast middelpunt waarover een inwoner van een verdragsluitende staat in de andere verdragsluitende staat beschikt voor het verrichten van zelfstandige arbeid, waaronder begrepen voordelen verkregen uit de vervreemding van die vaste inrichting (afzonderlijk of met de gehele onderneming) of van dat vaste middelpunt, mogen in die andere staat worden belast.

• 3. Voordelen verkregen uit de vervreemding van schepen of luchtvaartuigen die in internationaal verkeer worden geëxploiteerd of van roerende zaken die worden gebruikt bij de exploitatie van deze schepen of luchtvaartuigen zijn slechts belastbaar in de verdragsluitende staat waarvan de vervreemder inwoner is.

• 4.

  • a. Voordelen die een inwoner van een verdragsluitende staat verkrijgt uit de vervreemding van aandelen, vergelijkbare belangen of andere rechten die direct of indirect het kapitaal vertegenwoordigen van een lichaam dat inwoner is van de andere verdragsluitende staat mogen in die andere verdragsluitende staat worden belast indien:

    • i. de vervreemder op enig moment gedurende de periode van 365 dagen voorafgaande aan deze vervreemding direct of indirect aandelen, vergelijkbare belangen of andere rechten bezat die 20 percent of meer vertegenwoordigen van het kapitaal van het lichaam dat inwoner is van die andere verdragsluitende staat; of

    • ii. op enig moment gedurende de periode van 365 dagen voorafgaande aan de vervreemding deze aandelen, vergelijkbare belangen of andere rechten 50 percent of meer van hun waarde direct of indirect ontlenen aan onroerende zaken die gelegen zijn in die andere verdragsluitende staat.

  • b. Alle overige voordelen die een inwoner van een verdragsluitende staat verkrijgt uit de vervreemding van aandelen, vergelijkbare belangen of andere rechten die het kapitaal vertegenwoordigen van een lichaam dat inwoner is van de andere verdragsluitende staat mogen ook in die andere verdragsluitende staat worden belast, maar de aldus geheven belasting mag 16 percent van het bedrag van de voordelen niet overschrijden.

  • c. Onder voorbehoud van de bepalingen van onderdeel a, punt ii, zijn voordelen verkregen door een erkend pensioenfonds van een verdragsluitende staat uit de vervreemding van aandelen, vergelijkbare belangen of andere rechten als bedoeld in de onderdelen a en b, slechts belastbaar in die verdragsluitende staat.

• 5. Voordelen verkregen uit de vervreemding van alle andere goederen dan die bedoeld in de voorgaande leden van dit artikel zijn slechts belastbaar in de verdragsluitende staat waarvan de vervreemder inwoner is.

• 6. Indien een natuurlijke persoon inwoner was van een verdragsluitende staat en inwoner is geworden van de andere verdragsluitende staat, wordt de eerstgenoemde staat niet belet om uit hoofde van zijn nationale recht de waardevermeerdering van aandelen, winstbewijzen, koopopties op en het vruchtgebruik van aandelen en winstbewijzen van en schuldvorderingen op een lichaam in te vorderen ter zake van de periode waarin die natuurlijke persoon inwoner van de eerstgenoemde staat was. In dat geval wordt de waardevermeerdering van vermogen, belast in de eerstgenoemde staat, niet begrepen in de belastinggrondslag bij de vaststelling van de waardevermeerdering van het vermogen door de andere staat. De andere verdragsluitende staat is echter niet verplicht enig verlies in aanmerking te nemen bepaald op basis van werkelijke vervreemding en is niet beperkt in heffingsrechten door dit lid met betrekking tot zaken gelegen in die staat.

Artikel 14 Zelfstandige arbeid

• 1. Inkomen verkregen door een natuurlijke persoon die inwoner is van een verdragsluitende staat in de uitoefening van een vrij beroep of ter zake van andere werkzaamheden van zelfstandige aard is slechts in die verdragsluitende staat belastbaar. Dergelijk inkomen mag echter ook in de andere verdragsluitende staat worden belast:

  • a. indien de natuurlijke persoon in de andere verdragsluitende staat voor het verrichten van de werkzaamheden geregeld over een vast middelpunt beschikt; in dat geval mag het inkomen slechts in zoverre als dit aan dat vaste middelpunt kan worden toegerekend in die andere staat worden belast; of

  • b. indien de natuurlijke persoon in de andere verdragsluitende staat aanwezig is gedurende een tijdvak dat of tijdvakken die tezamen in een tijdvak van twaalf maanden beginnend of eindigend in het desbetreffende belastingjaar in totaal 183 dagen of meer beslaat of beslaan; in dat geval mag het inkomen slechts in die andere staat worden belast voor zover dit verkregen is met de werkzaamheden die hij in die staat verricht.

• 2. De uitdrukking „vrij beroep” omvat in het bijzonder zelfstandige werkzaamheden op het gebied van wetenschap, letterkunde, kunst, opvoeding of onderwijs, alsmede de zelfstandige werkzaamheden van artsen, advocaten, technici, architecten, tandartsen en accountants.

Artikel 15 Inkomen uit dienstbetrekking

• 1. Onder voorbehoud van de bepalingen van de artikelen 16, 18 en 19, zijn salarissen, lonen en andere beloningen verkregen door een inwoner van een verdragsluitende staat ter zake van een dienstbetrekking slechts in die staat belastbaar, tenzij de dienstbetrekking in de andere verdragsluitende staat wordt uitgeoefend. Indien de dienstbetrekking aldaar wordt uitgeoefend, mag de ter zake daarvan verkregen beloning in die andere staat worden belast.

• 2. Niettegenstaande de bepalingen van het eerste lid is de beloning verkregen door een inwoner van een verdragsluitende staat ter zake van een in de andere verdragsluitende staat uitgeoefende dienstbetrekking slechts in de eerstgenoemde staat belastbaar, indien:

  • a. de genieter in de andere staat verblijft gedurende een tijdvak dat of tijdvakken die in een tijdvak van twaalf maanden beginnend of eindigend in het desbetreffende belastingjaar een totaal van 183 dagen niet te boven gaat of gaan; en

  • b. de beloning wordt betaald door of namens een persoon die een werkgever is die geen inwoner van de andere staat is; en

  • c. de beloning niet ten laste komt van een vaste inrichting die of een vast middelpunt dat de persoon die werkgever is in de andere staat heeft.

• 3. Niettegenstaande de voorgaande bepalingen van dit artikel is de beloning verkregen door een inwoner van een verdragsluitende staat ter zake van een dienstbetrekking, als lid van de reguliere bemanning van een schip of luchtvaartuig, die wordt uitgeoefend aan boord van een schip of luchtvaartuig dat in internationaal verkeer wordt geëxploiteerd, anders dan aan boord van een schip of luchtvaartuig dat uitsluitend wordt geëxploiteerd in de andere verdragsluitende staat, slechts in de eerstgenoemde staat belastbaar.

Artikel 16 Directeursbeloningen

• 1. Directeursbeloningen en andere vergoedingen en soortgelijke betalingen verkregen door een inwoner van een verdragsluitende staat in zijn hoedanigheid van lid van de raad van beheer van een lichaam dat inwoner is van de andere verdragsluitende staat, mogen in die andere staat worden belast.

• 2. De uitdrukking „lid van de raad van beheer” omvat zowel personen die zijn belast met de algemene leiding van het lichaam als personen die zijn belast met het toezicht daarop.

Artikel 17 Artiesten en sportbeoefenaars

• 1. Niettegenstaande de bepalingen van de artikelen 7, 14 en 15, mag inkomen verkregen door een inwoner van een verdragsluitende staat als artiest, zoals een toneelspeler, een film-, radio- of televisie-artiest of een musicus, of als sportbeoefenaar, uit de persoonlijke werkzaamheden van die inwoner als zodanig die worden verricht in de andere verdragsluitende staat, worden belast in die andere staat, tenzij het bedrag van de bruto-ontvangsten verkregen door een dergelijke artiest of sportbeoefenaar, met inbegrip van onkosten vergoed aan of gedragen namens deze persoon, uit dergelijke werkzaamheden jaarlijks niet meer bedraagt dan vijfduizend euro (€ 5.000) of de tegenwaarde daarvan in Chileense peso voor het desbetreffende belastingjaar. Het in dit lid bedoelde inkomen omvat mede inkomen dat wordt verkregen uit persoonlijke werkzaamheden die in de andere staat worden verricht in samenhang met de reputatie van deze persoon als artiest of sportbeoefenaar.

• 2. Indien inkomen ter zake van persoonlijke werkzaamheden die door een artiest of een sportbeoefenaar in die hoedanigheid worden verricht, niet aan de artiest of sportbeoefenaar zelf toekomt, maar aan een andere persoon, mag dat inkomen, niettegenstaande de bepalingen van de artikelen 7, 14 en 15, worden belast in de verdragsluitende staat waarin de werkzaamheden van de artiest of sportbeoefenaar worden verricht.

• 3. Niettegenstaande de bepalingen van het eerste en tweede lid, indien inkomen afkomstig is van het verrichten van werkzaamheden door artiesten of sportbeoefenaars in een verdragsluitende staat en het bezoek aan die staat geheel of grotendeels wordt bekostigd uit de openbare middelen van de andere verdragsluitende staat, belast de eerstgenoemde staat artiesten of sportbeoefenaars niet over het inkomen verkregen uit de openbare middelen betaald door de andere verdragsluitende staat.

Artikel 18 Pensioenen, lijfrenten en socialezekerheidsuitkeringen

• 1. Pensioenen en andere soortgelijke oudedagsbeloningen (met inbegrip van oudedagslijfrenten) afkomstig uit een verdragsluitende staat en betaald aan een inwoner van de andere verdragsluitende staat mogen in de eerstgenoemde staat worden belast.

• 2. Pensioenen en andere uitkeringen betaald krachtens de socialezekerheidswetgeving van een verdragsluitende staat aan een inwoner van de andere verdragsluitende staat mogen in de eerstgenoemde staat worden belast.

• 3. Een pensioen of andere soortgelijke oudedagsbeloning wordt geacht afkomstig te zijn uit een verdragsluitende staat voor zover de met dat pensioen of die andere soortgelijke oudedagsbeloning samenhangende bijdragen of betalingen, dan wel de aanspraken op dit pensioen of deze andere soortgelijke oudedagsbeloning in die staat in aanmerking zijn gekomen voor een fiscale tegemoetkoming.

• 4. De bepalingen van dit artikel zijn eveneens van toepassing indien in plaats van een pensioen of andere soortgelijke oudedagsbeloning een afkoopsom wordt betaald.

• 5. De uitdrukking „oudedagslijfrente” betekent een vaste som met betrekking tot de oudedag en periodiek betaalbaar op vaste tijdstippen, hetzij gedurende het leven, hetzij gedurende een vastgesteld of voor vaststelling vatbaar tijdvak, ingevolge een verbintenis tot het doen van betalingen, welke staat tegenover een voldoende en volledige tegenprestatie uit middelen afkomstig uit een oudedagsvoorziening, met inbegrip van een spaarregeling voor de oudedag.

• 6. Bijdragen tijdens een jaar voor diensten verricht tijdens dat jaar die zijn betaald door of namens een natuurlijke persoon die een dienstbetrekking uitoefent of als zelfstandige werkzaam is in een verdragsluitende staat, aan een pensioenfonds dat is erkend voor belastingdoeleinden in de andere verdragsluitende staat, worden, voor een tijdvak van in totaal niet meer dan 60 maanden, voor belastingdoeleinden in de eerstbedoelde staat op dezelfde wijze behandeld als een bijdrage betaald aan een pensioenfonds dat in die eerstbedoelde staat voor belastingdoeleinden is erkend, mits:

  • a. die natuurlijke persoon reeds op regelmatige basis bijdroeg aan het pensioenfonds voordat die natuurlijke persoon inwoner werd van of tijdelijk aanwezig was in de eerstbedoelde staat; en

  • b. de bevoegde autoriteit van de eerstbedoelde staat van oordeel is dat het pensioenfonds in het algemeen overeenkomt met een pensioenfonds dat door die staat erkend is voor belastingdoeleinden.

  Voor de toepassing van dit lid omvat „pensioenfonds” mede een pensioenregeling die in het leven is geroepen uit hoofde van de socialezekerheidswetgeving van een verdragsluitende staat.

• 7. Alimentatie en andere onderhoudsuitkeringen betaald aan een inwoner van een verdragsluitende staat zijn slechts belastbaar in die staat. Alimentatie of andere uitkeringen voor levensonderhoud betaald door een inwoner van een van de verdragsluitende staten aan een inwoner van de andere verdragsluitende staat zijn echter slechts belastbaar in de eerstbedoelde staat voor zover deze niet in aanmerking komen voor een tegemoetkoming voor de betaler.

• 8. Indien de eerstbedoelde staat in het eerste of tweede lid een van deze bepalingen toepast, mogen de toepasselijke belastingtarieven niet hoger zijn dan die welke doorgaans worden opgelegd op dergelijke pensioenuitkeringen aan natuurlijke personen die inwoner zijn van die staat. De verdragsluitende staat mag echter rekening houden met ander belastbaar inkomen uit bronnen in die staat en persoonlijke aftrekken of andere aftrekken of vrijstellingen niet toestaan bij de berekening van het van toepassing zijnde belastingtarief.

Artikel 19 Overheidsfuncties

• 1.

  • a. Salarissen, lonen en andere beloningen, niet zijnde een pensioen, betaald door een verdragsluitende staat of een staatkundig onderdeel of een plaatselijk publiekrechtelijk lichaam daarvan, aan een natuurlijke persoon ter zake van het verlenen van diensten aan die staat of dat onderdeel of dat publiekrechtelijke lichaam, zijn slechts in die staat belastbaar;

  • b. Dergelijke salarissen, lonen en andere beloningen zijn echter slechts in de andere verdragsluitende staat belastbaar indien de diensten in die staat worden verleend en de natuurlijke persoon inwoner is van die staat en:

    • i. onderdaan is van die staat; of

    • ii. niet uitsluitend voor het verlenen van de diensten inwoner van die staat is geworden.

• 2. De bepalingen van de artikelen 15, 16 en 17 zijn van toepassing op salarissen, lonen en andere beloningen ter zake van diensten verleend in het kader van een bedrijf, uitgeoefend door een verdragsluitende staat of een staatkundig onderdeel of een plaatselijk publiekrechtelijk lichaam daarvan.

Artikel 20 Studenten

Studenten of stagiairs die uitsluitend voor hun studie of opleiding in een verdragsluitende staat verblijven en die dan, of onmiddellijk voorafgaand aan dat verblijf, inwoners zijn of waren van de andere verdragsluitende staat, zijn vrijgesteld van belasting in de eerstgenoemde staat voor betalingen ontvangen van buiten deze eerstgenoemde staat ten behoeve van hun onderhoud, studie of opleiding.

Artikel 21 Overig inkomen

• 1. Inkomensbestanddelen waarvan een inwoner van een verdragsluitende staat uiteindelijk gerechtigde is, van waaruit ook afkomstig, die niet in de voorgaande artikelen van dit Verdrag zijn behandeld, zijn slechts in die staat belastbaar.

• 2. De bepalingen van het eerste lid zijn niet van toepassing op inkomen, niet zijnde inkomen uit onroerende zaken zoals omschreven in artikel 6, tweede lid, indien de uiteindelijk gerechtigde van dat inkomen, die inwoner is van een verdragsluitende staat, in de andere verdragsluitende staat een bedrijf uitoefent door middel van een aldaar gelegen vaste inrichting of in die andere staat zelfstandige arbeid verricht vanuit een aldaar gelegen vast middelpunt, en het recht of de zaak ter zake waarvan het inkomen wordt betaald tot het vermogen van die vaste inrichting of van dat vaste middelpunt behoort. In dat geval zijn, naargelang van het geval, de bepalingen van artikel 7 of artikel 14 van toepassing.

• 3. Niettegenstaande de bepalingen van het eerste en tweede lid, mogen inkomensbestanddelen van een inwoner van een verdragsluitende staat die niet behandeld worden in de voorgaande artikelen van dit Verdrag en afkomstig zijn uit de andere verdragsluitende staat ook worden belast in die andere staat.

HOOFDSTUK IV BELASTINGHEFFING NAAR HET VERMOGEN

Artikel 22 Vermogen

• 1. Vermogen bestaande uit onroerende zaken die een inwoner van een verdragsluitende staat bezit en die zijn gelegen in de andere verdragsluitende staat, mag in die andere staat worden belast.

• 2. Vermogen bestaande uit roerende zaken die deel uitmaken van het bedrijfsvermogen van een vaste inrichting die een onderneming van een verdragsluitende staat in de andere verdragsluitende staat heeft, of uit roerende zaken die behoren tot een vast middelpunt dat een inwoner van een verdragsluitende staat in de andere verdragsluitende staat tot zijn beschikking heeft voor het verrichten van zelfstandige arbeid, mag in die andere staat worden belast.

• 3. Vermogen bestaande uit schepen en luchtvaartuigen die in internationaal verkeer worden geëxploiteerd alsmede uit roerende zaken die worden gebruikt bij de exploitatie van deze schepen en luchtvaartuigen, is slechts belastbaar in de verdragsluitende staat waarvan de onderneming die deze schepen of luchtvaartuigen exploiteert inwoner is.

• 4. Alle andere vermogensbestanddelen van een inwoner van een verdragsluitende staat zijn slechts in die staat belastbaar.

HOOFDSTUK V METHODES VOOR HET VERMIJDEN VAN DUBBELE BELASTING

Artikel 23 Vermijden van dubbele belasting

• 1. In Chili wordt dubbele belasting als volgt vermeden:

  • a. Inwoners van Chili, die inkomen verkrijgen of vermogen bezitten dat, in overeenstemming met de bepalingen van dit Verdrag, in Nederland is onderworpen aan belasting, mogen de aldus betaalde belasting verrekenen met enige verschuldigde Chileense belasting met betrekking tot hetzelfde inkomen of vermogen, onverminderd de van toepassing zijnde bepalingen van de wetgeving van Chili. Dit lid is van toepassing op al het inkomen of vermogen bedoeld in dit Verdrag;

  • b. indien inkomen verkregen door of vermogen in het bezit van een inwoner van Chili in overeenstemming met een bepaling van dit Verdrag in Chili van belasting is vrijgesteld, mag Chili niettemin bij de berekening van het bedrag van de belasting over het overige inkomen of vermogen van die inwoner, het vrijgestelde inkomen of vermogen in aanmerking nemen.

• 2. Nederland is bevoegd bij het heffen van belasting van zijn inwoners in de grondslag waarnaar de belasting wordt geheven, de inkomens- of vermogensbestanddelen te begrijpen die overeenkomstig de bepalingen van dit Verdrag in Chili mogen worden belast of slechts in Chili belastbaar zijn.

  • a. Indien echter een inwoner van Nederland inkomensbestanddelen verkrijgt of vermogensbestanddelen bezit die volgens artikel 6, eerste, derde en vierde lid, artikel 7, eerste lid, artikel 10, zevende lid, artikel 11, vierde lid, artikel 12, vierde lid, artikel 13, eerste en tweede lid, artikel 14, eerste lid, artikel 15, eerste lid, artikel 18, eerste en tweede lid, artikel 19, eerste lid (onderdeel a), artikel 21, tweede lid, en artikel 22, eerste, tweede en derde lid, van dit Verdrag in Chili mogen worden belast of slechts in Chili belastbaar zijn en die in de eerste zin van dit lid bedoelde grondslag zijn begrepen, stelt Nederland deze inkomens- of vermogensbestanddelen vrij door een vermindering van zijn belasting toe te staan.

    Deze vermindering wordt berekend overeenkomstig de bepalingen in de Nederlandse wetgeving tot het vermijden van dubbele belasting. Daartoe worden de bedoelde inkomens- of vermogensbestanddelen geacht te zijn begrepen in het bedrag van de inkomens- of vermogensbestanddelen die ingevolge die bepalingen van Nederlandse belasting zijn vrijgesteld.

  • b. Nederland verleent voorts een vermindering van de aldus berekende Nederlandse belasting voor de inkomensbestanddelen die volgens artikel 7, zesde lid, artikel 10, tweede en negende lid, artikel 11, tweede lid, artikel 12, tweede lid, artikel 13, vierde lid, artikel 16, artikel 17, eerste en tweede lid, en artikel 18, vierde en zevende lid, van dit Verdrag in Chili mogen worden belast of slechts in Chili belastbaar zijn, voor zover deze bestanddelen in de in de eerste volzin van dit lid bedoelde grondslag zijn begrepen. Het bedrag van deze vermindering is gelijk aan de in Chili over deze inkomensbestanddelen betaalde belasting, maar bedraagt, indien de bepalingen in de Nederlandse wetgeving tot het vermijden van dubbele belasting daarin voorzien, niet meer dan het bedrag van de vermindering die zou zijn verleend indien de aldus in het inkomen begrepen inkomensbestanddelen de enige bestanddelen zouden zijn geweest waarvoor Nederland een vermindering verleent uit hoofde van de bepalingen in de Nederlandse wetgeving tot het vermijden van dubbele belasting.

    Dit lid beperkt een tegemoetkoming nu of in de toekomst verleend uit hoofde van de bepalingen in de Nederlandse wetgeving tot het vermijden van dubbele belasting niet, echter uitsluitend voor zover het de berekening van het bedrag van de vermindering van de Nederlandse belasting betreft met betrekking tot de som van het inkomen afkomstig uit meer dan een rechtsgebied en de voortwenteling van de belasting betaald in Chili op bedoelde inkomensbestanddelen naar de volgende jaren.

  • c. Niettegenstaande de bepalingen van onderdeel a van dit lid, verleent Nederland een vermindering op de Nederlandse belasting voor de in Chili betaalde belasting over inkomensbestanddelen die volgens artikel 7, eerste lid, artikel 10, zevende lid, artikel 11, vierde lid, artikel 12, vierde lid, en artikel 21, tweede lid, van dit Verdrag in Chili mogen worden belast, voor zover deze bestanddelen in de in de eerste volzin van dit lid bedoelde grondslag zijn begrepen, voor zover Nederland uit hoofde van de bepalingen in de Nederlandse wetgeving tot het vermijden van dubbele belasting een vermindering verleent van de Nederlandse belasting van de in een ander land over die inkomensbestanddelen geheven belasting. Voor de berekening van deze vermindering zijn de bepalingen van onderdeel b van dit lid van overeenkomstige toepassing.

  • d. De bepalingen van onderdeel a zijn niet van toepassing op inkomensbestanddelen verkregen door een inwoner van Nederland wanneer Chili de bepalingen van dit Verdrag toepast om deze inkomensbestanddelen vrij te stellen van belasting of de bepalingen van de artikelen 10, 11 en 12 op deze inkomensbestanddelen toepast. In dat geval zijn de bepalingen van onderdeel b van dit lid van overeenkomstige toepassing.

• 3. Indien een inwoner van een verdragsluitende staat inkomen verkrijgt of vermogen bezit dat mag worden belast of dat slechts belastbaar is in de andere verdragsluitende staat overeenkomstig de bepalingen van dit Verdrag, stelt de eerstgenoemde staat dat inkomen of vermogen niet vrij van belasting met als enige reden dat het inkomen of vermogen ook inkomen is dat is verkregen door of vermogen in bezit van een inwoner van die andere staat.

HOOFDSTUK VI BIJZONDERE BEPALINGEN

Artikel 24 Non-discriminatie

• 1. Onderdanen van een verdragsluitende staat worden in de andere verdragsluitende staat niet aan enige belastingheffing of daarmee verband houdende verplichting onderworpen, die anders of zwaarder is dan de belastingheffing en daarmee verband houdende verplichtingen waaraan onderdanen van die andere staat onder dezelfde omstandigheden, in het bijzonder met betrekking tot woonplaats, zijn of kunnen worden onderworpen. Deze bepaling is, niettegenstaande de bepalingen van artikel 1, ook van toepassing op personen die geen inwoner zijn van een of van beide verdragsluitende staten.

• 2. De belastingheffing ter zake van een vaste inrichting die een onderneming van een verdragsluitende staat in de andere verdragsluitende staat heeft, is in die andere staat niet ongunstiger dan de belastingheffing over ondernemingen van die andere staat die dezelfde werkzaamheden verrichten.

• 3. Niets in dit artikel mag aldus worden uitgelegd dat dit een verdragsluitende staat verplicht aan inwoners van de andere verdragsluitende staat bij de belastingheffing alle persoonlijke aftrekken, tegemoetkomingen en verminderingen uit hoofde van de burgerlijke staat, de samenstelling van het gezin of gezinslasten te verlenen, die eerstbedoelde verdragsluitende staat aan zijn eigen inwoners verleent.

• 4. Behalve indien de bepalingen van artikel 9, eerste lid, artikel 11, zesde lid, of artikel 12, zesde lid, van toepassing zijn, zijn interest, royalty's en andere uitgaven betaald door een onderneming van een verdragsluitende staat aan een inwoner van de andere verdragsluitende staat, bij de vaststelling van de belastbare winst van die onderneming onder dezelfde voorwaarden aftrekbaar als wanneer zij betaald waren aan een inwoner van de eerstgenoemde staat. Zo ook zijn alle schulden van een onderneming van een verdragsluitende staat aan een inwoner van de andere verdragsluitende staat bij de vaststelling van het belastbare vermogen van die onderneming onder dezelfde voorwaarden aftrekbaar als wanneer zij waren aangegaan met een inwoner van de eerstgenoemde staat.

• 5. Lichamen die inwoner zijn van een verdragsluitende staat, waarvan het kapitaal geheel of gedeeltelijk, direct of indirect, in het bezit is van of wordt beheerst door een of meer inwoners van de andere verdragsluitende staat, worden in de eerstgenoemde staat niet aan enige belastingheffing of daarmee verband houdende verplichting onderworpen, die anders of zwaarder is dan de belastingheffing en daarmee verband houdende verplichtingen waaraan andere soortgelijke lichamen die inwoner zijn van de eerstgenoemde staat zijn of kunnen worden onderworpen.

• 6. In dit artikel betekent de uitdrukking „belastingheffing” belastingen die onder dit Verdrag vallen.

Artikel 25 Procedure voor onderling overleg

• 1. Indien een persoon van oordeel is dat de maatregelen van een verdragsluitende staat of van beide verdragsluitende staten voor die persoon leiden of zullen leiden tot belastingheffing die niet in overeenstemming is met de bepalingen van dit Verdrag, kan hij, ongeacht de rechtsmiddelen waarin het nationale recht van die staten voorziet, de zaak voorleggen aan de bevoegde autoriteit van de verdragsluitende staat waarvan hij inwoner is, of, indien zijn zaak valt onder artikel 24, eerste lid, aan die van de verdragsluitende staat waarvan hij onderdaan is. De zaak dient te worden voorgelegd binnen drie jaar na de eerste kennisgeving van de maatregel die leidt tot een belastingheffing die niet in overeenstemming is met de bepalingen van het Verdrag.

• 2. De bevoegde autoriteit tracht, indien het bezwaar haar gegrond voorkomt en indien zij niet zelf in staat is tot een bevredigende oplossing te komen, de zaak volgens de procedure voor onderling overleg met de bevoegde autoriteit van de andere verdragsluitende staat op te lossen, teneinde belastingheffing die niet in overeenstemming is met het Verdrag te vermijden. Elke bereikte overeenstemming wordt uitgevoerd niettegenstaande eventuele termijnen waarin het nationale recht van de verdragsluitende staten voorziet, mits de bevoegde autoriteit van de andere verdragsluitende staat een kennisgeving heeft ontvangen over het bestaan van een dergelijke zaak binnen zeven jaar na het einde van het belastingjaar waarop de zaak betrekking heeft.

• 3. De bevoegde autoriteiten van de verdragsluitende staten trachten moeilijkheden of twijfelpunten die mochten rijzen met betrekking tot de interpretatie of de toepassing van het Verdrag volgens de procedure voor onderling overleg op te lossen. Zij kunnen ook met elkaar overleg plegen teneinde dubbele belasting te vermijden in gevallen die niet in het Verdrag zijn geregeld.

• 4. De bevoegde autoriteiten van de verdragsluitende staten kunnen zich rechtstreeks met elkaar in verbinding stellen teneinde overeenstemming als bedoeld in de voorgaande leden te bereiken.

• 5. Wanneer:

  • a. een persoon op grond van het eerste lid een zaak heeft voorgelegd aan de bevoegde autoriteit van een verdragsluitende staat omdat de maatregelen van een of van beide verdragsluitende staten ertoe hebben geleid dat de belastingheffing voor die persoon niet in overeenstemming is met de bepalingen van dit Verdrag, en

  • b. de bevoegde autoriteiten er binnen twee jaar nadat die zaak is voorgelegd aan de bevoegde autoriteit van de andere verdragsluitende staat niet in slagen overeenstemming te bereiken om deze kwestie op te lossen overeenkomstig het tweede lid,

  wordt elke onopgeloste kwestie die voortvloeit uit de zaak op verzoek van de persoon en indien de bevoegde autoriteiten van de verdragsluitende staten dit overeenkomen aan arbitrage onderworpen. Deze onopgeloste kwesties worden evenwel niet voorgelegd voor arbitrage indien een rechterlijke instantie of administratieve rechtbank van een van beide verdragsluitende staten reeds over deze kwesties heeft beslist. Deze arbitrale uitspraak is bindend voor beide verdragsluitende staten en wordt ten uitvoer gelegd ongeacht eventuele termijnen in het nationale recht van deze verdragsluitende staten, tenzij een rechtstreeks bij de zaak betrokken persoon de gezamenlijke regeling voor de tenuitvoerlegging van de arbitrale uitspraak niet aanvaardt. De bevoegde autoriteiten van de verdragsluitende staten regelen in onderlinge overeenstemming de wijze van toepassing van dit lid.

Artikel 26 Uitwisseling van informatie

• 1. De bevoegde autoriteiten van de verdragsluitende staten wisselen de informatie uit die naar verwachting van belang is voor de uitvoering van de bepalingen van dit Verdrag of voor de toepassing of handhaving van de nationale wetgeving betreffende belastingen van elke soort en benaming die worden geheven namens de verdragsluitende staten, of van de staatkundige onderdelen of plaatselijke publiekrechtelijke lichamen daarvan, voor zover de belastingheffing ingevolge die wetgeving niet in strijd is met het Verdrag. De uitwisseling van informatie wordt niet beperkt door de artikelen 1 en 2.

• 2. Alle uit hoofde van het eerste lid van dit artikel door een verdragsluitende staat ontvangen informatie wordt op dezelfde wijze geheim gehouden als informatie die volgens de nationale wetgeving van die staat is verkregen en wordt alleen ter kennis gebracht van personen of autoriteiten (daaronder begrepen rechterlijke en bestuursrechtelijke instanties) die betrokken zijn bij de vaststelling of invordering van, de handhaving of vervolging ter zake van, of de beslissing in beroepszaken met betrekking tot de in het eerste lid bedoelde belastingen, of het toezicht daarop. Deze personen of autoriteiten mogen alleen voor dergelijke doeleinden van de informatie gebruikmaken. Zij mogen de informatie bekendmaken in openbare rechtszittingen of in gerechtelijke beslissingen. Niettegenstaande het voorgaande mag de informatie ontvangen door een verdragsluitende staat voor andere doeleinden worden gebruikt, indien dergelijke informatie ingevolge de wetgeving van beide staten voor deze andere doeleinden mag worden gebruikt en de bevoegde autoriteit van de staat die haar heeft verstrekt met dergelijk gebruik instemt.

• 3. In geen geval worden de bepalingen van het eerste en tweede lid zo uitgelegd dat zij een verdragsluitende staat de verplichting opleggen:

  • a. bestuurlijke maatregelen te nemen die in strijd zijn met de wetgeving of bestuurlijke praktijk van die of van de andere verdragsluitende staat;

  • b. informatie te verstrekken die niet verkrijgbaar is volgens de wetgeving of in de normale gang van zaken in het bestuur van die of van de andere verdragsluitende staat;

  • c. informatie te verstrekken die een handelsgeheim, zakelijk geheim, industrieel geheim, commercieel geheim of beroepsgeheim of een handelsproces openbaar zou maken, dan wel informatie waarvan openbaarmaking in strijd zou zijn met de openbare orde.

• 4. Indien informatie wordt verzocht door een verdragsluitende staat in overeenstemming met dit artikel, wendt de andere verdragsluitende staat zijn maatregelen inzake het verzamelen van informatie aan om de verzochte informatie te verkrijgen, ongeacht het feit dat de andere staat ten behoeve van zijn eigen belastingheffing niet over dergelijke informatie behoeft te beschikken. Op de in de vorige volzin vervatte verplichting zijn de beperkingen van het derde lid van toepassing, maar deze beperkingen mogen in geen geval zodanig worden uitgelegd dat het een verdragsluitende staat toegestaan is uitsluitend op grond van het feit dat hij geen nationaal belang heeft bij dergelijke informatie te weigeren dergelijke informatie te verstrekken.

• 5. De bepalingen van het derde lid mogen in geen geval zodanig worden uitgelegd dat het een verdragsluitende staat toegestaan is het verstrekken van informatie te weigeren uitsluitend op grond van het feit dat de informatie berust bij een bank, een andere financiële instelling, een gevolmachtigde, of een persoon die bij wijze van vertegenwoordiging of als vertrouwenspersoon optreedt, dan wel omdat deze betrekking heeft op eigendomsbelangen in een persoon.

Artikel 27 Bijstand bij de invordering van belastingen

• 1. De verdragsluitende staten verlenen elkaar bijstand bij de invordering van belastingvorderingen. Deze bijstand wordt niet beperkt door de artikelen 1 en 2. De bevoegde autoriteiten van de verdragsluitende staten kunnen in onderlinge overeenstemming de wijze van toepassing van dit artikel regelen.

• 2. Onder de uitdrukking „belastingvordering” als gebezigd in dit artikel wordt verstaan een bedrag verschuldigd in verband met belastingen van elke soort en benaming die worden geheven namens de verdragsluitende staten of de staatkundige onderdelen of plaatselijke publiekrechtelijke lichamen daarvan, voor zover de belastingheffing uit hoofde daarvan niet in strijd is met dit Verdrag of met een ander instrument waarbij de verdragsluitende staten partij zijn, alsmede interest, bestuurlijke boetes en de kosten van invordering of van conservatoire maatregelen die verband houden met een dergelijk bedrag.

• 3. Indien een belastingvordering van een verdragsluitende staat invorderbaar is uit hoofde van de wetgeving van die staat en verschuldigd is door een persoon die de invordering ervan op dat tijdstip overeenkomstig de wetgeving van die staat niet kan beletten, wordt die belastingvordering op verzoek van de bevoegde autoriteit van die staat aanvaard ten behoeve van invordering door de bevoegde autoriteit van de andere verdragsluitende staat. Die belastingvordering wordt door die andere staat ingevorderd in overeenstemming met de bepalingen van zijn wetgeving die van toepassing zijn op de tenuitvoerlegging en invordering van zijn eigen belastingen als ware de belastingvordering een belastingvordering van die andere staat.

• 4. Indien een belastingvordering van een verdragsluitende staat een vordering is ter zake waarvan die staat uit hoofde van zijn wetgeving conservatoire maatregelen kan nemen teneinde de invordering te waarborgen, kan die belastingvordering op verzoek van de bevoegde autoriteit van die staat worden aanvaard ten behoeve van het nemen van conservatoire maatregelen door de bevoegde autoriteit van de andere verdragsluitende staat. Die andere staat neemt ter zake van die belastingvordering conservatoire maatregelen in overeenstemming met de bepalingen van zijn wetgeving, als ware de belastingvordering een belastingvordering van die andere staat, ook wanneer de belastingvordering op het tijdstip waarop dergelijke maatregelen worden genomen niet invorderbaar is in de eerstgenoemde staat of is verschuldigd door een persoon die gerechtigd is de invordering ervan te beletten.

• 5. Niettegenstaande de bepalingen van het derde en vierde lid zijn op een door een verdragsluitende staat voor de toepassing van het derde of vierde lid aanvaarde belastingvordering in die staat niet de termijnen van toepassing noch wordt er uit hoofde van de wetgeving van die staat op grond van haar aard als zodanig voorrang aan verleend. Voorts wordt aan een door een verdragsluitende staat voor de toepassing van het derde of vierde lid aanvaarde belastingvordering in die staat geen voorrang verleend die uit hoofde van de wetgeving van de andere verdragsluitende staat op die belastingvordering van toepassing is.

• 6. Procedures inzake het bestaan, de geldigheid of het bedrag van een belastingvordering van een verdragsluitende staat worden niet aanhangig gemaakt bij de rechterlijke of bestuursrechtelijke instanties van de andere verdragsluitende staat.

• 7. Indien te eniger tijd nadat uit hoofde van het derde of vierde lid een verzoek is gedaan door een verdragsluitende staat en voordat de andere verdragsluitende staat de desbetreffende belastingvordering heeft ingevorderd en overgemaakt aan de eerstgenoemde staat, de desbetreffende belastingvordering:

  • a. in het geval van een verzoek uit hoofde van het derde lid, ophoudt een belastingvordering van de eerstgenoemde staat te zijn die invorderbaar is uit hoofde van de wetgeving van die staat en die verschuldigd is door een persoon die op dat tijdstip uit hoofde van de wetgeving van die staat de invordering ervan niet kan beletten; of

  • b. in het geval van een verzoek ingevolge het vierde lid, ophoudt een belastingvordering van de eerstgenoemde staat te zijn ter zake waarvan die staat ingevolge zijn wetgeving conservatoire maatregelen kan treffen teneinde de invordering ervan te waarborgen,

  stelt de bevoegde autoriteit van de eerstgenoemde staat de bevoegde autoriteit van de andere staat onverwijld daarvan in kennis en, naar keuze van de andere staat, wordt het verzoek door de eerstbedoelde staat uitgesteld of ingetrokken.

• 8. In geen geval worden de bepalingen van dit artikel zo uitgelegd dat zij een verdragsluitende staat de verplichting opleggen:

  • a. bestuurlijke maatregelen te nemen die in strijd zijn met de wetgeving en bestuurlijke praktijk van die of van de andere verdragsluitende staat;

  • b. maatregelen te nemen die in strijd zouden zijn met de openbare orde (ordre public);

  • c. bijstand te verlenen indien de andere verdragsluitende staat niet alle redelijke invorderings- of conservatoire maatregelen heeft aangewend die hem, naargelang van het geval, uit hoofde van zijn wetgeving of bestuurlijke praktijk, ter beschikking staan;

  • d. bijstand te verlenen in gevallen waarin de administratieve last voor die staat duidelijk in verhouding onevenredig is met het voordeel te behalen door de andere verdragsluitende staat.

Artikel 28 Recht op voordelen

• 1. Behoudens indien anders bepaald in dit artikel, heeft een inwoner van een verdragsluitende staat geen recht op een voordeel dat anders door dit Verdrag zou worden toegekend tenzij die inwoner op het tijdstip dat het voordeel anders zou worden toegekend een gekwalificeerd persoon is zoals omschreven in het tweede lid.

• 2. Een inwoner van een verdragsluitende staat is een gekwalificeerd persoon op een tijdstip waarop een voordeel anders zou worden toegekend door dit Verdrag indien, op dat tijdstip, de inwoner:

  • a. een natuurlijke persoon is;

  • b. die verdragsluitende staat is, een staatkundig onderdeel of plaatselijk publiekrechtelijk lichaam daarvan, de centrale bank van die verdragsluitende staat of een agentschap of instantie van die verdragsluitende staat of staatkundig onderdeel of plaatselijk publiekrechtelijk lichaam;

  • c. een lichaam of andere entiteit is, indien gedurende het belastingtijdvak waaronder dat tijdstip valt,

    • i. de voornaamste soort van de aandelen daarvan genoteerd is aan een erkende effectenbeurs en regelmatig wordt verhandeld aan een of meer erkende effectenbeurzen, indien het lichaam of de entiteit een reële aanwezigheid heeft in de verdragsluitende staat waarvan deze inwoner is; of

    • ii. aandelen die ten minste 50 percent van het totale aantal stemmen en de waarde van het lichaam vertegenwoordigen direct of indirect in het bezit zijn van vijf of minder lichamen die recht hebben op voordelen overeenkomstig punt i van dit onderdeel, mits, in het geval van middellijke eigendom, elke tussenliggende eigenaar inwoner is van een van de verdragsluitende staten;

  • d. een erkend pensioenfonds is, indien bij aanvang van het belastingjaar waarvoor het voordeel wordt gevraagd ten minste 50 percent van zijn begunstigen, leden of deelnemers natuurlijke personen zijn die inwoner zijn van een van de verdragsluitende staten; of

  • e. een persoon is, niet zijnde een natuurlijke persoon, indien op dat tijdstip en op ten minste de helft van het aantal dagen van een periode van twaalf maanden, waarbinnen dat tijdstip valt, personen die inwoner zijn van die verdragsluitende staat en die gekwalificeerde personen zijn op grond van de onderdelen (a), (b), (c) of (d) direct of indirect ten minste 50 percent bezitten van de aandelen van die persoon.

• 3.

  • a. Een inwoner van een verdragsluitende staat is gerechtigd tot voordelen van dit Verdrag ter zake van een inkomensbestanddeel verkregen uit de andere verdragsluitende staat, ongeacht of de inwoner een gekwalificeerd persoon is, indien de inwoner betrokken is bij de actieve uitoefening van een bedrijf in de eerstgenoemde verdragsluitende staat en het uit het andere verdragsluitende staat verkregen inkomen voortkomt uit, of bijkomstig is aan, dat bedrijf. Voor de toepassing van dit artikel omvat de uitdrukking „actieve uitoefening van een bedrijf” niet de volgende activiteiten of enige combinatie daarvan:

    • i. het optreden als een houdstermaatschappij of beheren van immaterieel eigendom;

    • ii. het verzorgen van groepsfinanciering (daaronder begrepen cash pooling), tenzij dit wordt verzorgd door een lichaam dat de belangrijkste treasury functies binnen de groep uitvoert;

    • iii. het doen of beheren van beleggingen, tenzij deze activiteiten uitgeoefend worden door een bank, een verzekeringsmaatschappij of een geregistreerde effectenhandelaar in de normale uitoefening van hun bedrijf als zodanig.

    Een houdstermaatschappij of een lichaam dat immaterieel eigendom bezit wordt aangemerkt als zijnde betrokken bij de actieve uitoefening van een bedrijf indien het lichaam beschikt over menselijke en materiële middelen om op actieve wijze te voorzien in het algemene toezicht van een groep van lichamen of om in staat te zijn de immateriële eigendom te ontwikkelen en verbeteren.

  • b. Indien een inwoner van een verdragsluitende staat een inkomensbestanddeel verkrijgt uit een bedrijfsactiviteit welke die inwoner uitoefent in de andere verdragsluitende staat, of een uit de andere verdragsluitende staat afkomstig inkomensbestanddeel verkrijgt van een verbonden persoon, wordt alleen dan aangenomen dat de in onderdeel (a) genoemde voorwaarden vervuld zijn met betrekking tot dat inkomensbestanddeel indien de door de inwoner in de eerstgenoemde verdragsluitende staat uitgeoefende bedrijfsactiviteit waarmee het inkomensbestanddeel verband houdt substantieel is ten opzichte van dezelfde activiteit of van een aanvullende bedrijfsactiviteit die door de inwoner of die verbonden persoon in de andere verdragsluitende staat uitgeoefend wordt. Of een bedrijfsactiviteit voor de toepassing van dit lid substantieel is, wordt bepaald op grond van alle feiten en omstandigheden.

  • c. Voor de toepassing van dit lid worden, met betrekking tot een inwoner van een verdragsluitende staat, bedrijfsactiviteiten die verbonden personen uitoefenen in die verdragsluitende staat geacht door die inwoner te worden uitgeoefend.

• 4. De bevoegde autoriteit van een verdragsluitende staat raadpleegt de bevoegde autoriteit van de andere verdragsluitende staat alvorens een verdragsvoordeel uit hoofde van het derde lid te weigeren.

• 5. Een lichaam dat inwoner is van een verdragsluitende staat is eveneens gerechtigd tot een voordeel dat anders overeenkomstig artikel 10 zou worden toegekend, indien op het tijdstip waarop het voordeel anders zou zijn toegekend en op ten minste de helft van het aantal dagen van een tijdvak van twaalf maanden waarbinnen dat tijdstip valt, ten minste 95 percent van het totale aantal stemmen en de waarde van zijn aandelen (en ten minste 50 percent van het totale aantal stemmen en de waarde van een disproportionele soort van aandelen) direct of indirect het eigendom is van zeven of minder personen die gelijkwaardige gerechtigden zijn, mits bij middellijke eigendom elke tussenliggende eigenaar een gekwalificeerde tussenliggende eigenaar is.

• 6. Indien een inwoner van een verdragsluitende staat geen gekwalificeerd persoon is en ook niet gerechtigd is tot een voordeel ingevolge het derde of vijfde lid, mag de bevoegde autoriteit van de verdragsluitende staat waarin een voordeel is geweigerd op grond van de voorgaande leden van dit artikel niettemin een voordeel van dit Verdrag toekennen, rekening houdend met het voorwerp en doel van dit Verdrag, maar uitsluitend indien die inwoner tot tevredenheid van die bevoegde autoriteit aantoont dat noch zijn oprichting, verwerving of instandhouding, noch het verrichten van zijn werkzaamheden als een van de voornaamste doelen had bij het verkrijgen van dit voordeel. De bevoegde autoriteit van de verdragsluitende staat bij wie een verzoek werd ingediend op grond van dit lid door een inwoner van de andere verdragsluitende staat, raadpleegt, alvorens het verzoek in te willigen of af te wijzen, de bevoegde autoriteit van die andere verdragsluitende staat.

• 7. Voor de toepassing van dit artikel:

  • a. betekent de uitdrukking „voornaamste soort van aandelen” de soort of soorten van aandelen van een lichaam of entiteit die de meerderheid van het totale aantal stemmen en de waarde van het lichaam of entiteit vertegenwoordigen;

  • b. betekent met betrekking tot entiteiten die geen lichamen zijn, de uitdrukking „aandelen” belangen die vergelijkbaar zijn met aandelen;

  • c. worden twee personen als „verbonden personen” beschouwd indien een van hen direct of indirect ten minste 50 percent bezit van het uiteindelijke belang in de ander (of, in het geval van een lichaam, ten minste 50 percent van het totale aantal stemmen en de waarde van de aandelen van het lichaam) of indien een andere persoon direct of indirect ten minste 50 percent bezit van het uiteindelijke belang (of, in het geval van een lichaam, ten minste 50 percent van het totale aantal stemmen en van de waarde van de aandelen van het lichaam) in elke persoon; in elk geval is een persoon verbonden met een andere persoon indien uit alle relevante feiten en omstandigheden blijkt dat de ene zeggenschap heeft over de andere of dat ze beiden onder zeggenschap staan van dezelfde persoon of personen;

  • d. betekent de uitdrukking „gelijkwaardige gerechtigde” (equivalent beneficiary) elke persoon die ter zake van een inkomensbestanddeel gerechtigd zou zijn tot de voordelen die door een verdragsluitende staat ingevolge de nationale wetgeving van die verdragsluitende staat, ingevolge dit Verdrag, of ingevolge elk ander internationaal verdrag worden toegekend, en die gelijkwaardig zijn aan, of gunstiger zijn dan, de voordelen die ingevolge het Verdrag ter zake van dat inkomensbestanddeel dienen te worden toegekend; om te bepalen of een persoon een gelijkwaardige gerechtigde is ter zake van dividenden die door een lichaam worden ontvangen, wordt de persoon geacht een lichaam te zijn en hetzelfde aantal stemmen te bezitten van het lichaam dat de dividenden betaalt als het aantal stemmen van het lichaam dat de voordelen ter zake van de dividenden vraagt;

  • e. betekent de uitdrukking „erkende effectenbeurs”:

    • i. elke effectenbeurs die gevestigd is in en als zodanig gereguleerd wordt door de wetgeving van een van de verdragsluitende staten; en

    • ii. elke effectenbeurs in de lidstaten van de Europese Unie, het NASDAQ-systeem en elke effectenbeurs in de Verenigde Staten van Amerika die geregistreerd is bij de U.S. Securities and Exchange Commission als nationale effectenbeurs voor de toepassing van de U.S. Securities Exchange Act van 1934, de Peruaanse effectenbeurs (Bolsa de Valores de Lima), de Mexicaanse effectenbeurs (Bolsa Mexicana de Valores), de Colombiaanse effectenbeurs (Bolsa de Valores de Colombia) en MILA (Mercado Integrado Latino Americano); en

    • iii. elke andere effectenbeurs die de bevoegde autoriteiten van de verdragsluitende staten overeenkomen.

  • f. betekent de uitdrukking „disproportionele soort van aandelen” elke soort van aandelen van een lichaam dat of entiteit die inwoner is van een van de verdragsluitende staten die de aandeelhouder recht geeft op een onevenredig hoger aandeel, door middel van dividenden, afkoopsommen of op andere wijze, van het inkomen dat in de andere verdragsluitende staat wordt gegenereerd door bepaalde activa of activiteiten van het lichaam;

  • g. betekent de uitdrukking „gekwalificeerde tussenliggende eigenaar” een tussenliggende eigenaar die ofwel:

    • i. een inwoner van een staat is die met de verdragsluitende staat waaruit een voordeel krachtens dit Verdrag wordt gevraagd, een geldend verdrag tot het vermijden van dubbele belasting heeft; of

    • ii. een inwoner van dezelfde verdragsluitende staat is als het lichaam dat de test uit hoofde van het vijfde lid toepast om te bepalen of het in aanmerking komt voor voordelen krachtens het Verdrag;

  • h. voor de toepassing van onderdeel (c) van het tweede lid van dit artikel, heeft een lichaam of entiteit een reële aanwezigheid in de staat waarvan het of zij inwoner is, indien:

    • i. zijn of haar voornaamste soort van aandelen hoofdzakelijk wordt verhandeld op een of meer erkende effectenbeurzen die zich bevinden in de voornaamste economische zone van de verdragsluitende staat waarvan het lichaam of de entiteit inwoner is; of

    • ii. de voornaamste plaats van het lichaam of de entiteit waar leiding wordt gegeven en toezicht wordt uitgeoefend gelegen is in de verdragsluitende staat waarvan het of zij inwoner is;

  • i. bij het bepalen van de vaststellingen in onderdeel (h) van dit lid,

    • i. ligt de voornaamste plaats van het lichaam waar leiding wordt gegeven en toezicht wordt uitgeoefend in de staat waarvan het inwoner is, uitsluitend indien uitvoerende bestuurders en senior management medewerkers de dagelijkse verantwoordelijkheid voor de strategische, financiële en operationele besluitvorming voor het lichaam (met inbegrip van zijn directe en indirecte dochterondernemingen) meer in die staat dan in enige andere staat uitoefenen en het personeel van deze personen de dagelijkse werkzaamheden die noodzakelijk zijn ter voorbereiding van deze besluiten meer in die verdragsluitende staat verrichten dan in enige andere staat; en

    • ii. omvat de voornaamste economische zone van Nederland de lidstaten van de Europese Unie of de Europese Economische Ruimte. De voornaamste economische zone van Chili omvat de lidstaten van de Alianza del Pacífico.

• 8. Indien een onderneming van een verdragsluitende staat inkomen verkrijgt uit de andere verdragsluitende staat, en de eerstgenoemde verdragsluitende staat dat inkomen behandelt als inkomen dat toegerekend kan worden aan een in een derde rechtsgebied gelegen vaste inrichting van die onderneming, zijn de belastingvoordelen die anders krachtens de andere bepalingen van dit Verdrag van toepassing zouden zijn, niet op dat inkomen van toepassing indien:

  • a. de gecombineerde belasting die daadwerkelijk wordt betaald met betrekking tot dergelijk inkomen in de eerstgenoemde verdragsluitende staat en in dat derde rechtsgebied minder bedraagt dan 60 percent van de belasting die in de eerstgenoemde verdragsluitende staat over dat inkomen verschuldigd zou zijn geweest indien het inkomen in de eerstgenoemde verdragsluitende staat door de onderneming was verworven of ontvangen en niet toe te rekenen was aan de vaste inrichting in dat derde rechtsgebied; of

  • b. de vaste inrichting is gelegen in een derde rechtsgebied dat geen allesomvattend verdrag met betrekking tot belastingen naar het inkomen heeft dat van kracht is met de andere verdragsluitende staat van waaruit aanspraak wordt gemaakt op de voordelen van dit Verdrag, tenzij het aan de vaste inrichting toe te rekenen inkomen begrepen is in de belastinggrondslag van de onderneming in de eerstgenoemde verdragsluitende staat.

  Elk inkomen waarop de bepalingen van dit lid van toepassing zijn, mag belast worden overeenkomstig de nationale wetgeving van de andere verdragsluitende staat, niettegenstaande de overige bepalingen van het Verdrag. Alle interest of royalty's waarop de bepalingen van dit lid van toepassing zijn, blijven evenwel belastbaar in die andere verdragsluitende staat, maar de aldus geheven belasting mag niet hoger zijn dan 25 percent van het brutobedrag daarvan.

• 9. Niettegenstaande de overige bepalingen van dit Verdrag, wordt een voordeel waarin dit Verdrag voorziet niet toegekend met betrekking tot een inkomens- of vermogensbestanddeel indien, rekening houdend met alle relevante feiten en omstandigheden, redelijkerwijs kan worden geconcludeerd dat het verkrijgen van dat voordeel een van de voornaamste doelen was van een constructie of transactie die direct of indirect tot dat voordeel heeft geleid, tenzij wordt vastgesteld dat het toekennen van dat voordeel in die omstandigheden in overeenstemming zou zijn met het voorwerp en doel van de relevante bepalingen van dit Verdrag.

Artikel 29 Leden van diplomatieke vertegenwoordigingen en consulaire posten

• 1. Niets in dit Verdrag tast de fiscale voorrechten aan die leden van diplomatieke vertegenwoordigingen of consulaire posten ontlenen aan de algemene regels van het internationaal recht of aan de bepalingen van bijzondere overeenkomsten.

• 2. Voor de toepassing van het Verdrag wordt een natuurlijke persoon die lid is van een diplomatieke vertegenwoordiging of consulaire post van een verdragsluitende staat in de andere verdragsluitende staat of in een derde staat en die een onderdaan is van de zendstaat, geacht inwoner van de zendstaat te zijn, indien hij daarin aan dezelfde verplichtingen ter zake van belastingen naar het inkomen is onderworpen als inwoners van die staat.

• 3. Het Verdrag is niet van toepassing op internationale organisaties, op hun organen en functionarissen, noch op leden van een diplomatieke vertegenwoordiging of consulaire post van een derde staat, die in een verdragsluitende staat verblijven, indien zij in die staat niet aan dezelfde verplichtingen ter zake van belastingen naar het inkomen zijn onderworpen als inwoners van die staat.

Artikel 30 Diverse bepalingen

• 1. Met betrekking tot gebundelde beleggingsrekeningen of -fondsen die onderworpen zijn aan een belasting op afdrachten en die door een inwoner van Chili moeten worden beheerd, mogen de bepalingen van dit Verdrag niet worden uitgelegd als zouden zij beperkingen opleggen aan de heffing door Chili van belasting op afdrachten (momenteel 10 percent) van dergelijke rekeningen of fondsen met betrekking tot de investering in bezittingen die zich in Chili bevinden.

• 2. Voor de toepassing van het derde lid van artikel XXII (Consultatie) van de Algemene Overeenkomst inzake de handel in diensten (General Agreement on Trade and Services), komen de verdragsluitende staten overeen dat, niettegenstaande dat lid, geschillen tussen hen over de vraag of een maatregel binnen de werkingssfeer van dit Verdrag valt uitsluitend met instemming van beide verdragsluitende staten aan de Raad voor de Handel in diensten (Council for Trade in Services), zoals bepaald in dat lid, kunnen worden voorgelegd. Elke twijfel over de interpretatie van dit lid wordt opgelost overeenkomstig artikel 25, derde lid, of, bij gebreke van overeenstemming in het kader van die procedure, volgens een andere procedure die door beide verdragsluitende staten is overeengekomen.

• 3. Niets in dit Verdrag doet afbreuk aan de toepassing van de bestaande bepalingen van de Chileense wetgeving DL 600 (Statuut inzake buitenlandse investeringen/Foreign Investment Statute) en Wet nr. 20.848 zoals deze van kracht zijn op het tijdstip van ondertekening van dit Verdrag en zoals deze van tijd tot tijd kunnen worden gewijzigd zonder dat het algemene beginsel ervan wordt gewijzigd.

• 4. Niets in dit Verdrag doet afbreuk aan de belastingheffing in Chili van een inwoner van Nederland met betrekking tot winst die in overeenstemming met de bepalingen van artikel 7 kan worden toegerekend aan een in Chili gelegen vaste inrichting, zowel uit hoofde van de belasting van de eerste categorie (First Category Tax) als van de aanvullende belasting (Additional Tax), maar alleen zolang de belasting van de eerste categorie (First Category Tax) aftrekbaar is bij de berekening van de aanvullende belasting (Additional Tax).

• 5. De bevoegde autoriteiten van de verdragsluitende staten kunnen in onderlinge overeenstemming de wijze van toepassing van de bepalingen van dit Verdrag regelen.

HOOFDSTUK VII SLOTBEPALINGEN

Artikel 31 Inwerkingtreding

• 1. Dit Verdrag treedt in werking op de laatste dag van de maand volgend op de maand waarin de laatste van de kennisgevingen is ontvangen waarin de onderscheiden verdragsluitende staten elkaar schriftelijk langs diplomatieke weg ervan in kennis hebben gesteld dat aan de grondwettelijk vereiste formaliteiten in hun onderscheiden staten is voldaan.

• 2. De bepalingen van dit Verdrag zijn van toepassing:

  • a. in Chili, met betrekking tot belastingen naar het verkregen inkomen en bedragen betaald, gecrediteerd op een rekening, ter beschikking gesteld of geboekt als een last, op of na de eerste dag van januari van het kalenderjaar dat volgt op dat waarin dit Verdrag in werking treedt, en met betrekking tot belastingen naar het vermogen, indien en voor zover dergelijke belasting zal worden geheven door Chili na de datum van ondertekening van dit Verdrag, voor de belasting geheven in verband met vermogen dat in het bezit is op of na 1 januari van het jaar dat onmiddellijk volgt op de datum waarop de belasting naar het vermogen is ingevoerd; en

  • b. in Nederland, voor belastingjaren en -tijdvakken beginnend, en belastbare gebeurtenissen die zich voordoen, op of na 1 januari van het kalenderjaar dat volgt op dat waarin het Verdrag in werking is getreden.

• 3. Niettegenstaande de bepalingen van het tweede lid van dit artikel, treden de bepalingen van artikel 27 in werking op de datum van de laatste nota waarmee een uitwisseling van diplomatieke nota's tussen de verdragsluitende staten wordt voltooid en waarin wordt aangegeven dat elke staat in staat is dat artikel ten uitvoer te leggen.

Artikel 32 Beëindiging

• 1. Dit Verdrag blijft van kracht totdat het door een verdragsluitende staat wordt beëindigd. Een verdragsluitende staat kan het Verdrag langs diplomatieke weg beëindigen door middel van een kennisgeving van beëindiging. Kennisgeving van beëindiging wordt geacht door een verdragsluitende staat te zijn gedaan op de datum van ontvangst van een dergelijke kennisgeving door de andere verdragsluitende staat.

• 2. De bepalingen van dit Verdrag houden op van toepassing te zijn:

  • a. in Chili,

    • i. met betrekking tot belastingen op verkregen inkomen en betaalde bedragen die op een rekening zijn gecrediteerd, ter beschikking zijn gesteld of als last zijn geboekt, op of na 1 januari van het kalenderjaar dat volgt op dat waarin de kennisgeving is gedaan; en

    • ii. met betrekking tot belastingen naar het vermogen, voor belastingen voor elk belastingjaar beginnend op of na 1 januari van het kalenderjaar dat volgt op het jaar waarin de kennisgeving wordt gedaan; en

  • b. in Nederland,

    • i. met betrekking tot belastingen geheven op basis van een belastingjaar, voor belastingen voor elk belastingjaar beginnend op of na 1 januari van het kalenderjaar dat volgt op het jaar waarin de kennisgeving wordt gedaan; en

    • ii. met betrekking tot belastingen niet geheven op basis van een belastingjaar, voor belastingen geheven op of na 1 januari van het kalenderjaar dat volgt op het jaar waarin de kennisgeving wordt gedaan; en

  • c. met betrekking tot de bepalingen van artikel 26, op 1 januari van het kalenderjaar dat volgt op het jaar waarin de kennisgeving is gedaan. Verzoeken om informatie die worden ontvangen voor de datum waarop het Verdrag beëindigd is, worden behandeld in overeenstemming met de voorwaarden van dit Verdrag. De verdragsluitende staten blijven gebonden door de vertrouwelijkheidsvoorwaarden van artikel 26 ten aanzien van alle uit hoofde van dit Verdrag verkregen informatie.

TEN BLIJKE WAARVAN de ondergetekenden, daartoe naar behoren gemachtigd, dit Verdrag hebben ondertekend.

GEDAAN in tweevoud te Santiago de Chile op 25 januari 2021, in de Spaanse, de Nederlandse en de Engelse taal, waarbij alle teksten gelijkelijk authentiek zijn. Ingeval de teksten verschillend kunnen worden uitgelegd, is de Engelse tekst doorslaggevend.

Voor de Regering van het Koninkrijk der Nederlanden, HARMAN IDEMA

Voor de Regering van de Republiek Chili, IGNACIO BRIONES

---

Protocol

Ter zake van het Verdrag tot het vermijden van dubbele belasting met betrekking tot belastingen naar het inkomen en naar het vermogen en het voorkomen van het ontduiken en ontwijken van belasting, gesloten tussen het Koninkrijk der Nederlanden, met betrekking tot Nederland, en de Republiek Chili, zijn de ondergetekenden overeengekomen dat de volgende bepalingen een integrerend deel van het Verdrag vormen.

I. Algemeen

• 1. Het is wel te verstaan dat de Commentaren bij de modelverdragen van de OESO en VN – zoals deze van tijd tot tijd kunnen worden gewijzigd – een middel voor interpretatie bieden in de zin van het Verdrag van Wenen inzake het verdragenrecht van 23 mei 1969, voor zover de bepalingen van dit Verdrag overeenstemmen met de OESO- en VN-modelverdragen en afhankelijk zijn van enige andersluidende interpretaties in dit Protocol, enige andersluidende interpretaties die na de inwerkingtreding van dit Verdrag door de bevoegde autoriteiten zijn overeengekomen en enige toekomstige voorbehouden bij of observaties van een van de verdragsluitende staten ten aanzien van het OESO- en VN-model of de Commentaren daarbij.

• 2. De verdragsluitende staten kunnen overeenkomen dit Verdrag, hetzij in zijn geheel, hetzij met de enige noodzakelijke wijzigingen, uit te breiden tot Aruba, Curaçao of Sint Maarten, indien de verdragsluitende staten overeenkomen dat deze delen van het Koninkrijk der Nederlanden belastingen heffen die in wezen of wat betreft tarieven gelijksoortig of voldoende gelijksoortig zijn aan de belastingen waarop het Verdrag van toepassing is.

II. Ad artikelen 5, 6, 7 en 13

Het is wel te verstaan dat rechten tot de exploratie en exploitatie van natuurlijke rijkdommen worden beschouwd als onroerende zaken die zijn gelegen in de verdragsluitende staat op wiens natuurlijke rijkdommen deze rechten betrekking hebben, alsmede dat deze rechten geacht worden te behoren tot de activa van een vaste inrichting in die staat. Voorts is het wel te verstaan dat de hiervoor genoemde rechten ook omvatten rechten op belangen bij, of voordelen uit vermogensbestanddelen die voortvloeien uit, die exploratie of exploitatie.

III. Ad artikel 10 van het Verdrag

• a. Indien Chili in een ander verdrag ermee instemt de toepassing van de in Chili verschuldigde aanvullende belasting (Additional Tax) te beperken, plegen de verdragsluitende staten met elkaar overleg met het oog op wijziging van het Verdrag, teneinde het evenwicht in de voordelen van het Verdrag te herstellen.

• b. Wanneer

  • i. het tarief van de aanvullende belasting (Additional Tax) die krachtens de binnenlandse wetgeving van Chili wordt geheven meer dan 35 percent bedraagt; of

  • ii. de belasting van de eerste categorie (First Category Tax) ophoudt volledig verrekenbaar te zijn bij het bepalen van het bedrag van de te betalen aanvullende belasting,

dan is het vierde lid van artikel 10 van het Verdrag niet van toepassing en mag de belasting die ingevolge artikel 10, tweede lid, onderdelen a en b, van het Verdrag wordt geheven, niet meer bedragen dan 20 percent van het brutobedrag van de dividenden betaald door een lichaam dat inwoner is van een verdragsluitende staat en waarvan een inwoner van de andere verdragsluitende staat de uiteindelijk gerechtigde is. In dit geval plegen de verdragsluitende staten met elkaar overleg met het oog op wijziging van het Verdrag, teneinde het evenwicht van de voordelen van het Verdrag te herstellen.

IV. Ad artikelen 10, 11 en 12

Indien aan de bron belasting is geheven die het belastingbedrag dat ingevolge de bepalingen van de artikelen 10, 11 of 12 mag worden geheven te boven gaat, moeten verzoeken om teruggaaf van het daarboven uitgaande belastingbedrag worden ingediend bij de bevoegde autoriteit van de staat die de belasting heeft geheven, binnen een tijdvak van drie jaar na afloop van het kalenderjaar waarin de belasting is geheven.

V. Ad artikel 11, tweede lid, artikel 12, tweede lid, en artikel 13

Indien Chili overeenkomt, in een belastingverdrag met een andere staat dat na de datum van inwerkingtreding van dit Verdrag in werking treedt;

• a. om de belasting die in Chili wordt geheven over uit Chili afkomstige interest te beperken tot een lager tarief dan gespecificeerd in het tweede lid van artikel 11 van dit Verdrag, of

• b. om de belasting die in Chili wordt geheven over uit Chili afkomstige royalty's te beperken tot een lager tarief dan gespecificeerd in het tweede lid van artikel 12 van dit Verdrag, of

• c. dat betalingen voor industriële, commerciële of wetenschappelijke uitrusting voor de toepassing van dat Verdrag niet als royalty's zullen worden behandeld, of

• d. voorwaarden aan te nemen die het recht van Chili om voordelen te belasten uit hoofde van artikel 13 van dit Verdrag verder beperken,

plegen de verdragsluitende staten, op verzoek van Nederland, overleg met het oog op wijziging van het Verdrag teneinde deze lagere belastingen of beperkende voorwaarden in het Verdrag op te nemen.

VI. Ad artikelen 10 en 13

Ten behoeve van dit Verdrag is het wel te verstaan dat inkomen dat wordt ontvangen in verband met de (gedeeltelijke) liquidatie van een lichaam of een inkoop van eigen aandelen door een lichaam wordt behandeld als inkomen uit aandelen en niet als vermogenswinsten.

VII. Ad artikel 25, derde lid, van het Verdrag

Het is wel te verstaan dat de uitdrukking „moeilijkheden of twijfelpunten die mochten rijzen met betrekking tot de interpretatie of de toepassing van het Verdrag” in artikel 25, derde lid, van het Verdrag gevallen omvat waarin de bepalingen van het Verdrag worden gebruikt op een wijze die niet voorzien of niet bedoeld is om voordelen te verschaffen, rekening ermee houdend dat het voorwerp en doel van het Verdrag is het vermijden van internationale dubbele belasting en het voorkomen van het ontduiken en ontwijken van belasting.

VIII. Ad artikelen 26 en 27

De bijdragen die worden geheven en voordelen die worden verleend krachtens inkomensgerelateerde regelingen van een verdragsluitende staat, worden voor de toepassing van de artikelen 26 en 27 beschouwd als belastingen en belastingvorderingen.

TEN BLIJKE WAARVAN de ondergetekenden, daartoe naar behoren gemachtigd, dit Protocol hebben ondertekend.

GEDAAN in tweevoud te Santiago de Chile op 25 januari 2021, in de Spaanse, de Nederlandse en de Engelse taal, waarbij alle teksten gelijkelijk authentiek zijn. Ingeval de teksten verschillend kunnen worden uitgelegd, is de Engelse tekst doorslaggevend.

Voor de Regering van het Koninkrijk der Nederlanden, HARMAN IDEMA

Voor de Regering van de Republiek Chili, IGNACIO BRIONES

---

Convenio entre el reino de los Países Bajos y la República de Chile para eliminar la doble imposición en relación con los impuestos sobre la renta y el patrimonio y para prevenir la evasión y elusión fiscal

El Gobierno del Reino de los Países Bajos

y

el Gobierno de la República de Chile,

Deseando promover el desarrollo de su relación económica y fortalecer su cooperación en materias tributarias,

Con la intención de concluir un Convenio para la eliminación de la doble imposición en relación con los impuestos sobre la renta y el patrimonio sin crear oportunidades para situaciones de nula o reducida tributación a través de evasión o elusión fiscal (incluyendo aquellos acuerdos para el uso abusivo de tratados -treaty-shopping- dirigidos a que residentes de terceros Estados obtengan indirectamente beneficios de este Convenio),

Han acordado lo siguiente:

CAPÍTULO I ÁMBITO DEL CONVENIO

Artículo 1 Personas comprendidas

• 1. El presente Convenio se aplica a las personas residentes de uno o de ambos Estados Contratantes.

• 2. Para fines de este Convenio, la renta obtenida a través de una entidad o acuerdo establecido en alguno de los Estados Contratantes y que es tratado de forma total o parcial como fiscalmente transparente de acuerdo a la legislación de cualquiera de los Estados Contratantes, será considerada como obtenida por un residente de un Estado Contratante, pero solo en la medida en que la renta sea tratada por la legislación tributaria de tal Estado Contratante como la renta de un residente de tal Estado Contratante. Para los fines de este párrafo, la expresión “fiscalmente transparente” significa situaciones en las que, de conformidad con la legislación de un Estado Contratante, la renta o parte de la renta de una entidad o acuerdo no está sometida a imposición al nivel de la entidad o acuerdo, sino que a nivel de las personas que tienen un interés en esa entidad o acuerdo, como si la renta o parte de la renta fuese directamente obtenida por tales personas al momento de la realización de esa renta o parte de esa renta, sea que la renta o parte de la renta se distribuya o no por esa entidad o acuerdo a tales personas.

• 3. Este Convenio no afectará el derecho de un Estado Contratante para someter a imposición a sus propios residentes, salvo con respecto de los beneficios otorgados bajo los párrafos 1 y 2 del artículo 9, el párrafo 6 del artículo 13, y los artículos 19, 20, 21, 23, 24, 25 y 29.

Artículo 2 Impuestos comprendidos

• 1. El presente Convenio se aplica a los impuestos sobre la renta y sobre el patrimonio exigibles por cada Estado Contratante, o por sus subdivisiones políticas o autoridades locales, cualquiera que fuera el sistema de exacción.

• 2. Se consideran impuestos sobre la renta y sobre el patrimonio los impuestos que gravan la renta total, el patrimonio total o cualquier parte de la renta o del patrimonio, incluidos los impuestos sobre las ganancias provenientes de la enajenación de bienes muebles o inmuebles, los impuestos sobre el importe total de sueldos o salarios pagados por las empresas, así como los impuestos sobre las plusvalías.

• 3. Los impuestos actuales a los cuales se aplica este Convenio son, en particular:

  • a) en Chile, los impuestos establecidos en la “Ley sobre Impuesto a la Renta” (en adelante denominados “impuesto chileno”); y

  • b) en los Países Bajos, los impuestos establecidos bajo:

    • el impuesto a la renta (de inkomstenbelasting);

    • el impuesto a los sueldos (de loonbelasting);

    • el impuesto a las sociedades (de vennootschapsbelasting), incluyendo la participación del Gobierno en los beneficios netos de la explotación de recursos naturales establecidos mediante la ley sobre minería (Mijnbouwwet);

    • el impuesto a los dividendos (de dividendbelasting);

    • el impuesto de retención (de bronbelasting);

    (en adelante denominados “impuesto de los Países Bajos”).

• 4. El Convenio se aplicará asimismo a los impuestos idénticos o sustancialmente similares y a los impuestos sobre el patrimonio que se establezcan con posterioridad a la fecha de la firma del Convenio, y que se añadan a los impuestos actuales o les sustituyan. Las autoridades competentes de los Estados Contratantes se comunicarán mutuamente las modificaciones importantes que se hayan introducido en sus respectivas legislaciones fiscales.

CAPÍTULO II DEFINICIONES

Artículo 3 Definiciones generales

• 1. A los efectos del presente Convenio, a menos que de su contexto se infiera una interpretación diferente:

  • a) las expresiones “un Estado Contratante” y “el otro Estado Contratante” significan, según lo requiera el contexto, la República de Chile o el Reino de los Países Bajos, en adelante “Chile” o “los Países Bajos”;

  • b) el término “los Países Bajos” significa la parte europea del Reino de los Países Bajos, incluyendo su mar territorial, y cualquier área fuera y adyacente a ese mar territorial dentro del cual el Reino de los Países Bajos en conformidad con el derecho internacional, ejerza jurisdicción o derechos de soberanía;

  • c) el término “Chile” significa la República de Chile, e incluye su mar territorial, y cualquier área fuera del mar territorial dentro del cual la República de Chile, de conformidad con el derecho internacional, ejerza jurisdicción o derechos de soberanía;

  • d) el término “persona” comprende a las personas naturales, a las sociedades y a cualquier otra agrupación de personas, así como también a los fondos de pensiones reconocidos;

  • e) el término “sociedad” significa cualquier persona jurídica o cualquier entidad que sea tratada como persona jurídica para efectos impositivos;

  • f) las expresiones “empresa de un Estado Contratante” y “empresa del otro Estado Contratante” significan, respectivamente, una empresa explotada por un residente de un Estado Contratante y una empresa explotada por un residente del otro Estado Contratante;

  • g) la expresión “tráfico internacional” significa todo transporte efectuado por un buque o aeronave, excepto cuando dicho transporte se realice exclusivamente entre puntos situados en un Estado Contratante y la empresa que explote el transporte no sea una empresa de ese Estado;

  • h) la expresión “autoridad competente” significa:

    • i) en el caso de los Países Bajos: el Ministro de Hacienda o su representante autorizado;

    • ii) en el caso de Chile: el Ministro de Hacienda, el Director del Servicio de Impuestos Internos o sus representantes autorizados;

  • i) el término “nacional” significa:

    • i) en el caso de los Países Bajos: cualquier persona natural que posea la nacionalidad del Reino de los Países Bajos y cualquier persona jurídica, partnership o asociación constituida conforme a la legislación vigente en los Países Bajos;

    • ii) En el caso de Chile:

      • A) cualquier persona natural que posea la nacionalidad chilena;

      • B) cualquier persona jurídica o asociación constituida conforme a la legislación vigente en Chile;

  • j) la expresión “fondo de pensiones reconocido” de un Estado Contratante significa cualquier persona, entidad o acuerdo establecida en ese Estado Contratante y que está:

    • i) exenta en general de impuestos sobre sus rentas en ese Estado Contratante; y

    • ii) establecida y operada exclusivamente, o casi exclusivamente, para administrar u otorgar pensiones u otros beneficios similares, también si dichos beneficios están relacionados o son complementarios a personas naturales y que esté regulada como tal por ese Estado o por una de sus subdivisiones políticas o autoridades locales; o

    • iii) establecida y sea operada exclusivamente o casi exclusivamente, para invertir fondos para el beneficio de entidades o acuerdos a los que se refiere el numeral (ii) precedente.

• 2. Para la aplicación del Convenio por un Estado Contratante, en cualquier momento, cualquier expresión no definida en el mismo tendrá, a menos que de su contexto se infiera una interpretación diferente, el significado que, en ese momento, le atribuya la legislación de ese Estado relativa a los impuestos que son objeto del Convenio, prevaleciendo el significado atribuido por la legislación impositiva de ese Estado sobre el significado atribuido por otras leyes de ese Estado.

Artículo 4 Residente

• 1. A los efectos del presente Convenio, el término “residente de un Estado Contratante” significa toda persona que, en virtud de la legislación de ese Estado, está sujeta a imposición en el mismo en razón de su domicilio, residencia, sede de dirección, lugar de constitución o cualquier otro criterio de naturaleza análoga, incluyendo también a ese Estado y a cualquier subdivisión política o autoridad local del mismo, como también a un fondo de pensión reconocido de ese Estado. Este término no incluye, sin embargo, a las personas que estén sujetas a imposición en ese Estado exclusivamente por la renta que obtengan de fuentes situadas, o patrimonios situados, en el citado Estado.

• 2. Cuando en virtud de las disposiciones del párrafo 1 una persona natural sea residente de ambos Estados Contratantes, su situación se resolverá de la siguiente manera:

  • a) dicha persona será considerada residente solamente del Estado donde posea una vivienda permanente a su disposición; si tuviera una vivienda permanente a su disposición en ambos Estados, se considerará residente solamente del Estado con el que mantenga relaciones personales y económicas más estrechas (centro de intereses vitales);

  • b) si no pudiera determinarse el Estado en el que dicha persona tiene el centro de sus intereses vitales, o si no tuviera una vivienda permanente a su disposición en ninguno de los Estados, se considerará residente solamente del Estado donde viva habitualmente;

  • c) si viviera habitualmente en ambos Estados o no lo hiciera en ninguno de ellos, se considerará residente solamente del Estado del que sea nacional;

  • d) si fuera nacional de ambos Estados o no lo fuera de ninguno de ellos, las autoridades competentes de los Estados Contratantes resolverán el caso mediante acuerdo mutuo.

• 3. Cuando en virtud de las disposiciones del párrafo 1, una persona que no sea una persona natural, sea residente de ambos Estados Contratantes, las autoridades competentes de los Estados Contratantes harán lo posible mediante un procedimiento de acuerdo mutuo para determinar el Estado Contratante del que deba considerarse residente a dicha persona para fines del Convenio, teniendo en cuenta su sede de dirección efectiva, su lugar de constitución y cualquier otro factor pertinente. En ausencia de tal acuerdo mutuo, la persona no tendrá derecho a ninguno de los beneficios o exenciones impositiva contemplada por este Convenio, excepto en la medida y en la forma que pueda ser acordado por las autoridades competentes de los Estados Contratantes

Artículo 5 Establecimiento permanente

• 1. A efectos del presente Convenio, la expresión “establecimiento permanente” significa un lugar fijo de negocios mediante el cual una empresa realiza toda o parte de su actividad.

• 2. La expresión “establecimiento permanente” comprende, en especial:

  • a) una sede de dirección;

  • b) una sucursal;

  • c) una oficina;

  • d) una fábrica;

  • e) un taller; y

  • f) una mina, un pozo de petróleo o de gas, una cantera o cualquier otro lugar de extracción o explotación de recursos naturales;

• 3. La expresión “establecimiento permanente” también incluye:

  • a) una obra, o un proyecto de construcción o de instalación y las actividades de supervisión relacionados con ellos, pero sólo si tiene una duración o la actividad continúa por más de seis meses;

  • b) una instalación, una plataforma de perforación, una nave usada para la exploración de recursos naturales, o actividades de exploración y cualquier otra actividad relacionada con la extracción y explotación de recursos naturales en el otro Estado Contratante, pero sólo si las actividades continúan o son realizadas en ese otro Estado Contratante por un periodo o periodos que en total sumen o excedan de 30 días, dentro de un período cualquiera de doce meses;

  • c) la prestación de servicios, incluidos los servicios de consultoría, por parte de una empresa por intermedio de empleados u otras personas naturales encomendados por la empresa para ese fin, pero sólo cuando las actividades de esa naturaleza continúen dentro de un Estado Contratante por un periodo o periodos que en total excedan 183 días, dentro de un período cualquiera de doce meses que comience o termine en el año tributario correspondiente;

  La duración de las actividades a que se refieren los subpárrafos (a), (b) y (c), se determinará agregando los períodos durante los cuales se desarrollan actividades en un Estado Contratante por empresas estrechamente relacionadas, siempre que las actividades de tal empresa estrechamente relacionada en ese Estado Contratante estén conectadas con las actividades desarrolladas en ese Estado Contratante por sus empresas estrechamente relacionadas. El período durante el cual dos o más empresas estrechamente relacionadas desarrollan actividades simultáneamente será contado solo una vez para fines de determinar la duración de las actividades.

• 4. No obstante las disposiciones precedentes de este artículo, se considera que la expresión “establecimiento permanente” no incluye:

  • a) la utilización de instalaciones con el único fin de almacenar, exponer o entregar bienes o mercancías pertenecientes a la empresa;

  • b) el mantenimiento de un depósito de bienes o mercancías pertenecientes a la empresa con el único fin de almacenarlas, exponerlas o entregarlas;

  • c) el mantenimiento de un depósito de bienes o mercancías pertenecientes a la empresa con el único fin de que sean transformadas por otra empresa;

  • d) el mantenimiento de un lugar fijo de negocios con el único fin de comprar bienes o mercancías, o de recoger información, para la empresa;

  • e) el mantenimiento de un lugar fijo de negocios con el único fin de hacer publicidad, suministrar información o realizar investigaciones científicas para la empresa;

  en la medida en que tal actividad tenga un carácter preparatorio o auxiliar.

• 5. El párrafo 4 no se aplicará a un lugar fijo de negocios que es utilizado o mantenido por una empresa si la misma empresa o una empresa estrechamente relacionada realiza sus actividades de negocios en el mismo lugar o en otro lugar en el mismo Estado Contratante y:

  • a) ese lugar u otro lugar configura un establecimiento permanente para la empresa o la empresa estrechamente relacionada de conformidad a las disposiciones de este artículo, o

  • b) el conjunto de la actividad resultante de la combinación de actividades realizadas por las dos empresas en el mismo lugar, o por la misma empresa o las empresas estrechamente relacionadas en los dos lugares, no tiene un carácter preparatorio o auxiliar,

  en la medida en que la actividad de negocios realizada por las dos empresas en el mismo lugar, o por la misma empresa o las empresas estrechamente relacionadas en los dos lugares, constituyen funciones complementarias que son parte de la operación cohesionada de un negocio.

• 6. No obstante las disposiciones de los párrafos 1, 2 y 3, pero sujeto a las disposiciones del párrafo 7, cuando una persona actúe en un Estado Contratante por cuenta de una empresa, y de esa manera, habitualmente concluya contratos, o habitualmente cumple el rol principal que lleva a la conclusión de contratos que son concluidos rutinariamente sin modificaciones sustanciales por parte de la empresa, y tales contratos son

  • a) en nombre de la empresa, o

  • b) para la transferencia de la propiedad, o para otorgar el derecho de uso, de un bien de propiedad de esa empresa o respecto de la cual dicha empresa tiene el derecho de uso, o

  • c) para la prestación de servicios por esa empresa,

  se considerará que dicha empresa tiene un establecimiento permanente en ese Estado en relación con cualquier actividad que esa persona realice para la empresa, a menos que las actividades de esa persona se limiten a las mencionadas en el párrafo 4 que, de haber sido realizadas por medio de un lugar fijo de negocios distinto de un lugar fijo de negocios al cual se hubiera aplicado el párrafo 5, no se hubiera considerado a ese lugar fijo de negocios como un establecimiento permanente de acuerdo con las disposiciones de ese párrafo.

• 7. El párrafo 6 no se aplicará cuando la persona que actúa en un Estado Contratante por cuenta de una empresa del otro Estado Contratante realice su negocio en el primer Estado mencionado como un agente independiente y actúe para la empresa en el marco ordinario de ese negocio. Sin embargo, cuando una persona actúa de manera exclusiva o casi exclusiva por cuenta de una o más empresas estrechamente relacionadas con ella, esa persona no será considerada como un agente independiente al que se refiere este párrafo respecto de tal empresa o empresas.

• 8. Para los efectos de este artículo, una persona o empresa se considerará estrechamente relacionada con una empresa si, sobre la base de todos los hechos y circunstancias pertinentes, una tiene control sobre la otra, o ambas están bajo el control de las mismas personas o empresas. En cualquier caso, se considerará que una persona o empresa está estrechamente relacionada con una empresa si una posee, directa o indirectamente, más del 50 por ciento del interés en los beneficios de la otra (o, en el caso de una sociedad, más del 50 por ciento del total del derecho a voto y del valor de las acciones de la sociedad, o de la participación en el patrimonio de la sociedad) o si otra persona o empresa posee, directa o indirectamente, más del 50 por ciento del interés en los beneficios (o, en el caso de una sociedad, más del 50 por ciento del total del derecho a voto y del valor de las acciones de la sociedad o de la participación en el patrimonio de la sociedad) de la persona y de la empresa o de las dos empresas.

• 9. El hecho de que una sociedad residente de un Estado Contratante controle o sea controlada por una sociedad residente del otro Estado Contratante, o que realice actividades empresariales en ese otro Estado (ya sea por medio de un establecimiento permanente o de otra manera) no convierte por sí solo a cualquiera de estas sociedades en un establecimiento permanente de la otra.

CAPÍTULO III IMPOSICIÓN DE LAS RENTAS

Artículo 6 Rentas de bienes inmuebles

• 1. Las rentas que un residente de un Estado Contratante obtenga de bienes inmuebles (incluidas las rentas de explotaciones agrícolas o forestales) situados en el otro Estado Contratante pueden someterse a imposición en ese otro Estado.

• 2. Para los efectos de este Convenio, la expresión “bienes inmuebles” tendrá el significado que le atribuya la legislación del Estado Contratante en que los bienes en cuestión estén situados. Dicha expresión comprende, en todo caso, los bienes accesorios a los bienes inmuebles, el ganado y el equipo utilizado en las explotaciones agrícolas y forestales, los derechos a los que se apliquen las disposiciones de derecho general relativas a los bienes raíces, el usufructo de bienes inmuebles y el derecho a percibir pagos variables o fijos por la explotación, o la concesión de la explotación, de yacimientos minerales, fuentes y otros recursos naturales; los buques y aeronaves no se considerarán bienes inmuebles.

• 3. Las disposiciones del párrafo 1 se aplican a las rentas derivadas de la utilización directa, el arrendamiento o aparcería, así como de cualquier otra forma de explotación de los bienes inmuebles.

• 4. Las disposiciones de los párrafos 1 y 3 se aplican igualmente a las rentas derivadas de los bienes inmuebles de una empresa y de los bienes inmuebles utilizados para la prestación de servicios personales independientes.

Artículo 7 Beneficios empresariales

• 1. Los beneficios de una empresa de un Estado Contratante solamente pueden someterse a imposición en ese Estado, a no ser que la empresa realice su actividad en el otro Estado Contratante por medio de un establecimiento permanente situado en él. Si la empresa realiza, o ha realizado, su actividad de dicha manera, los beneficios de la empresa pueden someterse a imposición en el otro Estado, pero solo en la medida en que sean atribuibles a ese establecimiento permanente.

• 2. Sujeto a las disposiciones del párrafo 3, cuando una empresa de un Estado Contratante realice su actividad en el otro Estado Contratante por medio de un establecimiento permanente situado en él, en cada Estado Contratante se atribuirán al establecimiento permanente los beneficios que el mismo hubiera podido obtener de ser una empresa distinta y separada que realizase las mismas o similares actividades, en las mismas o similares condiciones, y tratase con total independencia con la empresa de la que es establecimiento permanente.

• 3. Para la determinación de los beneficios del establecimiento permanente se permitirá la deducción de los gastos incurridos para los fines del establecimiento permanente, comprendidos los gastos de dirección y generales de administración para los mismos fines, tanto si se efectúan en el Estado en que se encuentra el establecimiento permanente como en otra parte.

• 4. Para los fines de los párrafos precedentes, los beneficios que sean atribuibles al establecimiento permanente deben determinarse mediante el mismo método año tras año, salvo que haya una razón suficientemente buena para hacer lo contrario.

• 5. Cuando los beneficios comprendan rentas reguladas separadamente en otros Artículos de este Convenio, las disposiciones de aquellos no quedarán afectadas por las del presente artículo.

• 6. No obstante las disposiciones de este artículo, las primas respecto de pólizas de seguro emitidas por una empresa de un Estado Contratante a un residente del otro Estado Contratante, podrán someterse a imposición en el otro Estado en conformidad con su legislación interna. Sin embargo, y excluyendo el caso que la prima sea atribuible a un establecimiento permanente de la empresa situado en ese otro Estado Contratante, el impuesto así aplicable no podrá exceder de:

  • a) 2 por ciento del importe bruto de las primas en caso de pólizas de reaseguro; y

  • b) 5 por ciento del importe bruto de las primas en el caso de otras pólizas de seguros.

Artículo 8 Transporte marítimo y aéreo

• 1. Los beneficios obtenidos por una empresa de un Estado Contratante procedentes de la explotación de buques o aeronaves en tráfico internacional solo pueden someterse a imposición en ese Estado.

• 2. Para los fines de este artículo:

  • a) El término “beneficios” comprende:

    • i) Los ingresos brutos obtenidos directamente de la explotación de buques y aeronaves en tráfico internacional, y

    • ii) Los intereses sobre los montos obtenidos directamente de la explotación de buques y aeronaves en tráfico internacional, sólo si tales intereses son incidentales a la explotación.

  • b) La expresión “explotación de buques o aeronaves” por una empresa, también incluye:

    • i) El fletamento o arrendamiento de buques y aeronaves a casco desnudo;

    • ii) El arrendamiento de contenedores y equipo relacionado,

    siempre que dicho fletamento o arrendamiento sea accesorio a la explotación por la empresa de buques o aeronaves en el tráfico internacional.

• 3. Las disposiciones del párrafo 1 son también aplicables a las utilidades procedentes de la participación en un “pool”, en una empresa mixta o en una agencia de explotación internacional.

Artículo 9 Empresas asociadas

• 1. Cuando

  • a) una empresa de un Estado Contratante participe, directa o indirectamente, en la dirección, el control o el capital de una empresa del otro Estado Contratante, o

  • b) unas mismas personas participen, directa o indirectamente, en la dirección, el control o el capital de una empresa de un Estado Contratante y de una empresa del otro Estado Contratante,

  y, en uno y otro caso, las dos empresas estén, en sus relaciones comerciales o financieras unidas por condiciones aceptadas o impuestas que difieran de las que serían acordadas por empresas independientes, los beneficios que habrían sido obtenidos por una de las empresas de no existir dichas condiciones, pero que de hecho no se han realizado a causa de las mismas, podrán incluirse en los beneficios de esa empresa y someterse a imposición en consecuencia.

• 2. Cuando un Estado Contratante incluya en los beneficios de una empresa de ese Estado y someta, en consecuencia, a imposición los beneficios sobre los cuales una empresa del otro Estado Contratante ha sido sometida a imposición en ese otro Estado, y los beneficios así incluidos son beneficios que habrían sido realizados por la empresa del Estado mencionado en primer lugar si las condiciones convenidas entre las dos empresas hubieran sido las que se hubiesen convenido entre empresas independientes, ese otro Estado, si está de acuerdo en que el ajuste realizado por el Estado mencionado en primer lugar se justifica tanto en sí mismo como con respecto al monto, practicará el ajuste correspondiente de la cuantía del impuesto que ha percibido sobre esos beneficios. Para determinar dicho ajuste, se tendrán en cuenta las demás disposiciones de este Convenio y las autoridades competentes de los Estados Contratantes se consultarán en caso necesario.

• 3. Un Estado Contratante no incluirá en los beneficios de una empresa, y en consecuencia, no someterá a tributación los beneficios que se hubiesen obtenido por la empresa pero que por razón de las condiciones referidas en el párrafo 1 no han sido así realizados, después de seis años contados desde el término del año tributario en que los beneficios hubiesen sido obtenidos por la empresa.

Artículo 10 Dividendos

• 1. Los dividendos pagados por una sociedad residente de un Estado Contratante a un residente del otro Estado Contratante pueden someterse a imposición en ese otro Estado.

• 2. Sin embargo, dichos dividendos pueden también someterse a imposición en el Estado Contratante en que resida la sociedad que paga los dividendos y según la legislación de ese Estado, pero si el beneficiario efectivo de los dividendos es un residente del otro Estado Contratante, el impuesto así exigido no podrá exceder del:

  • a) 5 por ciento del importe bruto de los dividendos, si el beneficiario efectivo es una sociedad que posee directamente al menos un 25 por ciento del capital de la sociedad que paga los dividendos, durante un periodo de 365 días que comprenda el día del pago del dividendo (a fin de calcular dicho periodo, no se tendrán en cuenta los cambios en la propiedad que pudieran derivarse directamente de una reorganización empresarial, como por ejemplo por una fusión o división de la sociedad propietaria de las acciones o que paga los dividendos), y

  • b) 15 por ciento del importe bruto de los dividendos en todos los demás casos.

• 3. No obstante lo dispuesto en el párrafo 2, los dividendos no podrán ser sujetos a imposición en el Estado Contratante del cual la sociedad pagadora de tales dividendos es residente, cuando el beneficiario efectivo de los dividendos sea un fondo de pensiones reconocido del otro Estado Contratante.

• 4. Las disposiciones de los párrafos 2 y 3 no limitarán la aplicación del Impuesto Adicional pagable en Chile, siempre que el Impuesto de Primera Categoría sea acreditable en la determinación del monto del Impuesto Adicional.

• 5. Las disposiciones de los párrafos 2, 3 y 4 no afectarán la imposición de la sociedad respecto de los beneficios con cargo a los que se pagan los dividendos.

• 6. El término “dividendos” en el sentido de este Artículo significa las rentas de las acciones u otros derechos, excepto los de crédito, que permitan participar en los beneficios, así como las rentas de otros derechos sujetas al mismo régimen tributario que las rentas de las acciones por la legislación del Estado del cual sea residente la sociedad que efectúe la distribución.

• 7. Las disposiciones de los párrafos 1 y 2 no son aplicables si el beneficiario efectivo de los dividendos, residente de un Estado Contratante, realiza en el otro Estado Contratante, del que es residente la sociedad que paga los dividendos, una actividad empresarial a través de un establecimiento permanente situado allí, o presta en ese otro Estado servicios personales independientes por medio de una base fija situada allí, y la participación que genera los dividendos está vinculada efectivamente a dicho establecimiento permanente o base fija. En tal caso, son aplicables las disposiciones del Artículo 7 o del Artículo 14, según corresponda.

• 8. Cuando una sociedad residente de un Estado Contratante obtenga beneficios o rentas procedentes del otro Estado Contratante, ese otro Estado no podrá exigir ningún impuesto sobre los dividendos pagados por la sociedad, salvo en la medida en que esos dividendos sean pagados a un residente de ese otro Estado o la participación que genera los dividendos esté vinculada efectivamente a un establecimiento permanente o a una base fija situados en ese otro Estado, ni someter los beneficios no distribuidos de la sociedad a un impuesto sobre los mismos, aunque los dividendos pagados o los beneficios no distribuidos consistan, total o parcialmente, en beneficios o rentas procedentes de ese otro Estado.

• 9. No obstante los párrafos anteriores de este artículo, los dividendos pagados por una sociedad que resida en un Estado Contratante en virtud de la legislación doméstica de ese Estado, a una persona natural que es residente del otro Estado Contratante y que al cesar de ser residente del Estado Contratante mencionado en primer lugar, se encuentre sujeto a imposición por la plusvalía determinada según el párrafo 6 del artículo 13, también podría estar sujeto a imposición en ese Estado en conformidad con la legislación de ese Estado, pero sólo en la medida que el cobro del impuesto por la plusvalía se encuentre pendiente.

Artículo 11 Intereses

• 1. Los intereses procedentes de un Estado Contratante y pagados a un residente del otro Estado Contratante pueden someterse a imposición en ese otro Estado.

• 2. Sin embargo, dichos intereses también pueden someterse a imposición en el Estado Contratante del que procedan y según la legislación de ese Estado, pero si el beneficiario efectivo de los intereses es un residente del otro Estado Contratante, el impuesto así exigido no podrá exceder del:

  • a) 4 por ciento del importe bruto de los intereses, si el beneficiario efectivo de los intereses es un residente del otro Estado Contratante que es:

    • i) Un banco o una compañía de seguros;

    • ii) Una empresa que substancialmente obtiene su renta bruta producto de llevar a cabo activa y regularmente actividades comerciales de crédito o financiamiento con partes no relacionadas, cuando la empresa no esté relacionada con el deudor del interés;

    • iii) Una empresa que vende maquinaria o equipo, cuando el interés es pagado en conexión con la venta a crédito de dicha maquinaria o equipo;

  • b) 10 por ciento del importe bruto de los intereses en todos los demás casos.

• 3. El término “intereses” en el sentido de este Artículo significa las rentas de créditos de cualquier naturaleza, con o sin garantía hipotecaria y, en particular, las rentas de valores públicos y las rentas de bonos o debentures, incluidas las primas unidas a esos valores, bonos o debentures, así como la renta que la legislación del Estado de donde procedan los intereses asimile a las rentas de las cantidades dadas en préstamo. El término “intereses” no incluirá rentas tratadas en el artículo 10.

• 4. Las disposiciones de los párrafos 1 y 2 no serán aplicables si el beneficiario efectivo de los intereses, residente de un Estado Contratante, realiza en el otro Estado Contratante, del que proceden los intereses, una actividad empresarial a través de un establecimiento permanente situado allí, o presta servicios personales independientes en ese otro Estado por medio de una base fija situada allí, y el crédito que genera los intereses está vinculado efectivamente con dicho establecimiento permanente o base fija. En tal caso, se aplicarán las disposiciones del artículo 7 o del artículo 14, según corresponda.

• 5. Los intereses se consideran procedentes de un Estado Contratante cuando el deudor sea un residente de ese Estado. Sin embargo, cuando el deudor de los intereses, sea o no residente de un Estado Contratante, tenga en un Estado Contratante un establecimiento permanente o una base fija en relación con los cuales se haya contraído la deuda por la que se pagan los intereses, y éstos son soportados por el establecimiento permanente o la base fija, dichos intereses se considerarán procedentes del Estado Contratante donde esté situado el establecimiento permanente o la base fija.

• 6. Cuando, por razón de relaciones especiales existentes entre el deudor y el beneficiario efectivo, o entre ambos con otra persona, el importe de los intereses exceda, por cualquier motivo, del que hubieran convenido el deudor y el beneficiario efectivo en ausencia de tales relaciones, las disposiciones de este artículo no se aplicarán más que a este último importe. En tal caso, la cuantía en exceso podrá someterse a imposición de acuerdo con la legislación de cada Estado Contratante, teniendo en cuenta las demás disposiciones del presente Convenio.

Artículo 12 Regalías

• 1. Las regalías procedentes de un Estado Contratante y pagadas a un residente del otro Estado Contratante pueden someterse a imposición en ese otro Estado.

• 2. Sin embargo, dichas regalías también pueden someterse a imposición en el Estado Contratante del que procedan y conforme a la legislación de ese Estado, pero si el beneficiario efectivo es residente del otro Estado Contratante el impuesto así exigido no podrá exceder del:

  • a) 2 por ciento del importe bruto de las regalías por el uso, o el derecho al uso, de equipos industriales, comerciales o científicos, excluyendo los buques, aeronaves o contenedores cuando estén comprendidos en el artículo 8; y

  • b) 10 por ciento del importe bruto de todas las otras regalías.

• 3. El término “regalías” empleado en este artículo significa las cantidades de cualquier clase pagadas por el uso, o el derecho al uso, de derechos de autor sobre obras literarias, artísticas o científicas, incluidas las películas cinematográficas, o películas, cintas y cualquier otro medio de reproducción de imagen o de sonido, o cualquier patente, marca, diseño o modelo, plano, fórmulas o procedimientos secretos u otra propiedad intangible similar, o por el uso o derecho al uso, de equipos industriales, comerciales o científicos, o por informaciones relativas a experiencias industriales, comerciales o científicas.

• 4. Las disposiciones de los párrafos 1 y 2 no se aplicarán si el beneficiario efectivo de las regalías, residente de un Estado Contratante, realiza en el otro Estado Contratante del que procedan las regalías una actividad empresarial a través de un establecimiento permanente allí situado, o presta en ese otro Estado servicios personales independientes a través de una base fija situada allí, y el derecho o bien por el que se pagan las regalías están vinculados efectivamente a dicho establecimiento permanente o base fija. En tal caso, se aplicarán las disposiciones del Artículo 7 o del Artículo 14, según corresponda.

• 5. Las regalías se considerarán procedentes de un Estado Contratante cuando el deudor sea un residente de ese Estado. Sin embargo, cuando quien paga las regalías, sea o no residente de un Estado Contratante, tenga en uno de los Estados Contratantes un establecimiento permanente o una base fija en relación con los cuales se haya contraído la obligación del pago de las regalías, y dicho establecimiento permanente o base fija soporte la carga de las mismas, tales regalías se considerarán procedentes del Estado Contratante donde esté situado el establecimiento permanente o la base fija.

• 6. Cuando, por razón de relaciones especiales existentes entre el deudor y el beneficiario efectivo, o entre ambos con otra persona, el importe de las regalías exceda, por cualquier motivo, del que habrían convenido el deudor y el beneficiario efectivo en ausencia de tales relaciones, las disposiciones de este Artículo no se aplicarán más que a este último importe. En tal caso, la cuantía en exceso podrá someterse a imposición de acuerdo con la legislación de cada Estado Contratante, teniendo en cuenta las demás disposiciones del presente Convenio.

Artículo 13 Ganancias de capital

• 1. Las ganancias que un residente de un Estado Contratante obtenga de la enajenación de bienes inmuebles situados en el otro Estado Contratante pueden someterse a imposición en ese otro Estado.

• 2. Las ganancias provenientes de la enajenación de bienes muebles que formen parte del activo de un establecimiento permanente que una empresa de un Estado Contratante tenga en el otro Estado Contratante, o de bienes muebles que pertenezcan a una base fija que un residente de un Estado Contratante tenga en el otro Estado Contratante para la prestación de servicios personales independientes, comprendidas las ganancias provenientes de la enajenación de este establecimiento permanente (solo o con el conjunto de la empresa de la que forme parte) o de esta base fija, pueden someterse a imposición en ese otro Estado.

• 3. Las ganancias provenientes de la enajenación de buques o aeronaves explotados en tráfico internacional, o de bienes muebles afectos a la explotación de dichos buques o aeronaves, solo pueden someterse a imposición en el Estado Contratante donde resida el enajenante.

• 4.

  • a) Las ganancias obtenidas por un residente de un Estado Contratante por la enajenación de acciones, participaciones similares u otros derechos que representen, directa o indirectamente, el capital de una sociedad que es residente del otro Estado Contratante, pueden someterse a imposición en ese otro Estado Contratante si:

    • i) el enajenante posee, en cualquier momento durante los 365 días precedentes a la enajenación, directa o indirectamente, acciones, participaciones similares u otros derechos que representen el 20 por ciento o más del capital de una sociedad que es residente en ese otro Estado Contratante; o

    • ii) en cualquier momento durante los 365 días precedentes a tal enajenación, tales acciones participaciones similares u otros derechos derivan su valor, en un 50 por ciento o más, directa o indirectamente, de bienes inmuebles ubicados en ese otro Estado Contratante.

  • b) Cualquier otra ganancia obtenida por un residente de un Estado Contratante por la enajenación de acciones, participaciones similares u otros derechos que representen el capital de una sociedad que es residente del otro Estado Contratante también pueden someterse a imposición en ese otro Estado Contratante, pero el impuesto así exigido no podrá exceder del 16 por ciento del monto de las ganancias.

  • c) Sujeto a las disposiciones del numeral (ii) del subpárrafo (a), las ganancias obtenidas por un fondo de pensiones reconocido de un Estado Contratante provenientes de la enajenación de acciones, participaciones similares u otros derechos referidos en los subpárrafos (a) y (b) serán gravadas únicamente en ese Estado Contratante.

• 5. Las ganancias provenientes de la enajenación de cualquier otro bien distinto de los mencionados en los párrafos precedentes de este artículo, solo pueden someterse a imposición en el Estado Contratante en que resida el enajenante.

• 6. Cuando una persona natural ha sido residente de un Estado Contratante y se ha convertido en residente del otro Estado Contratante, el Estado mencionado en primer lugar no se encontrará impedido de cobrar los impuestos establecidos según su ley interna sobre la plusvalía de las acciones, certificados de participación en los beneficios, opciones de compra y usufructos en acciones y en certificados de participación en los beneficios, de una sociedad y sobre créditos frente a una sociedad, por el periodo de residencia de esa persona natural en el Estado mencionado en el primer lugar. En tal caso, la plusvalía gravada en el Estado mencionado en primer lugar no se incluirá en la base imponible cuando el otro Estado determine la plusvalía. Sin embargo, el otro Estado Contratante no estará obligado a reconocer una pérdida determinada en una enajenación específica y su derecho de imposición no será restringido por este párrafo respecto de bienes situados en ese Estado.

Artículo 14 Servicios personales independientes

• 1. Las rentas obtenidas por una persona natural residente de un Estado Contratante con respecto a servicios profesionales u otras actividades de carácter independiente solo pueden someterse a imposición en ese Estado Contratante. No obstante, tales rentas podrán también ser sometidas a imposición en el otro Estado Contratante:

  • a) si dicha persona natural dispone regularmente de una base fija en el otro Estado Contratante para el desempeño de sus actividades; en tal caso, solo puede someterse a imposición en ese otro Estado la parte de la renta que sea atribuible a dicha base fija; o

  • b) si dicha persona natural permanece en el otro Estado Contratante por un período o períodos que en total sumen o excedan 183 días en cualquier período de doce meses que comience o termine en el año calendario correspondiente; en tal caso, solo la parte de la renta obtenida por el desarrollo de sus actividades en ese otro Estado puede someterse a imposición en ese otro Estado.

• 2. El término “servicios profesionales” comprende especialmente las actividades independientes de carácter científico, literario, artístico, educativo o pedagógico, así como las actividades independientes de médicos, abogados, ingenieros, arquitectos, odontólogos y contadores.

Artículo 15 Servicios personales dependientes

• 1. Sujeto a las disposiciones de los artículos 16, 18 y 19, los sueldos, salarios y otras remuneraciones obtenidos por un residente de un Estado Contratante en razón de un empleo, solo pueden someterse a imposición en ese Estado a no ser que el empleo se realice en el otro Estado Contratante. Si el empleo se realiza de esa forma, las remuneraciones derivadas del mismo pueden someterse a imposición en ese otro Estado.

• 2. No obstante lo dispuesto en el párrafo 1, las remuneraciones obtenidas por un residente de un Estado Contratante en razón de un empleo realizado en el otro Estado Contratante, solo pueden someterse a imposición en el Estado mencionado en primer término si:

  • a) el perceptor permanece en el otro Estado durante un período o períodos cuya duración no exceda en conjunto de 183 días en cualquier período de doce meses que comience o termine en el año tributario correspondiente, y

  • b) las remuneraciones se pagan por, o en nombre de, una persona que sea un empleador que no es residente del otro Estado, y

  • c) las remuneraciones no son soportadas por un establecimiento permanente o una base fija que el empleador tenga en el otro Estado.

• 3. No obstante las disposiciones precedentes de este artículo, las remuneraciones obtenidas por un residente de un Estado Contratante respecto de un empleo, como miembro de la dotación habitual de un buque o aeronave, que es ejercido a bordo de un buque o aeronave explotados en tráfico internacional, que no sea a bordo de un buque o aeronave explotado solamente dentro del otro Estado Contratante, se sujetarán a imposición sólo en el Estado mencionado en primer lugar.

Artículo 16 Participaciones de directores

• 1. Las participaciones de directores y otras remuneraciones y pagos similares obtenidos por un residente de un Estado Contratante como miembro del directorio de una sociedad residente en el otro Estado Contratante pueden someterse a imposición en ese otro Estado.

• 2. La expresión “miembro del directorio” incluye personas que están a cargo de la dirección general de la sociedad y personas que están a cargo de la supervisión de la misma.

Artículo 17 Artistas y deportistas

• 1. No obstante las disposiciones de los artículos 7, 14 y 15, las rentas que un residente de un Estado Contratante obtenga del ejercicio de actividades personales de ese residente en el otro Estado Contratante en calidad de artista del espectáculo, tales como de teatro, cine, radio o televisión, o músico, o como deportista, pueden someterse a imposición en ese otro Estado, excepto cuando el monto de los ingresos brutos obtenidos del ejercicio de esas actividades por el artista del espectáculo o deportista, incluidos los gastos que se le reembolsan a esa persona o que son soportados por cuenta de esa persona, no excedan de cinco mil euros (€ 5,000) o su equivalente en pesos chilenos en el año tributario correspondiente. La renta a la que se refiere este párrafo deberá incluir cualquier renta obtenida de cualquier actividad personal ejercida en el otro Estado relacionada con su renombre del artista o deportista.

• 2. No obstante las disposiciones de los artículos 7, 14 y 15, cuando las rentas derivadas de las actividades personales ejercidas por un artista del espectáculo o de un deportista, en esa calidad, se atribuyan, no al propio artista del espectáculo o deportista, sino a otra persona, dichas rentas pueden someterse a imposición en el Estado Contratante en el que se realicen las actividades del artista del espectáculo o del deportista.

• 3. No obstante las disposiciones de los párrafos 1 y 2, cuando la renta se atribuya a actividades ejercidas por artistas del espectáculo o deportistas en un Estado Contratante y la visita a ese Estado sea financiada total o parcialmente con fondos públicos del otro Estado Contratante, el Estado mencionado en primer lugar no podrá gravar a los artistas del espectáculo o deportistas respecto de rentas provenientes de tales fondos públicos pagados por el otro Estado Contratante.

Artículo 18 Pensiones, anualidades de jubilación y pagos de seguridad social

• 1. Las pensiones y otras remuneraciones similares por jubilación (incluyendo las anualidades de jubilación) procedentes de un Estado Contratante y pagadas a un residente del otro Estado Contratante pueden someterse a imposición en el Estado mencionado en primer lugar.

• 2. Pensiones y otros pagos realizados en conformidad con la legislación sobre seguridad social de un Estado Contratante a un residente del otro Estado Contratante puede someterse a imposición en el Estado mencionado en primer lugar.

• 3. Se entenderá que una pensión u otra remuneración similar por jubilación procede de un Estado Contratante en la medida que las contribuciones o pagos asociados a dicha pensión o remuneración similar por jubilación, o el derecho a esa pensión o remuneración similar por jubilación, hayan calificado como deducción para la imposición en ese Estado.

• 4. Las disposiciones de este artículo también aplicarán en el caso que un pago único se realice en lugar de una pensión u otra remuneración similar por jubilación.

• 5. La expresión “anualidad de jubilación” significa una suma determinada que se paga en relación con una jubilación y de forma periódica en fechas determinadas, durante la vida o durante un período de tiempo determinado o determinable, de conformidad con una obligación de realizar los pagos en virtud de una contraprestación adecuada y completa desde fondos de un plan de jubilación, incluido un plan de ahorro para la jubilación.

• 6. Las contribuciones en un año por servicios prestados en dicho año y pagados por, o por cuenta de, una persona natural empleada o que trabaja por cuenta propia en un Estado Contratante, a un fondo de pensiones reconocido para fines impositivos en el otro Estado Contratante deberá, durante un periodo que no exceda un total de 60 meses, ser tratada para fines tributarios en el Estado mencionado en primer lugar como una contribución pagada a un fondo de pensión reconocido para fines tributarios en dicho Estado mencionado en primer lugar si:

  • a) dicha persona natural estaba contribuyendo en forma regular al fondo de pensión antes que esa persona natural tuviera residencia o presencia temporal en el Estado mencionado en primer lugar; y

  • b) la autoridad competente del Estado mencionado en primer lugar acuerda que el fondo de pensión corresponde en términos generales a un fondo de pensión reconocido para efectos impositivos en ese Estado.

  Para los fines de este párrafo, “fondo de pensión” incluye un plan de pensiones creado conforme al sistema de seguridad social de un Estado Contratante.

• 7. Alimentos y otros pagos de manutención efectuados a un residente de un Estado Contratante sólo serán sometidos a imposición en ese Estado. Sin embargo, los alimentos y otros pagos de manutención efectuados por un residente de un Estado Contratante a un residente del otro Estado Contratante, serán, en la medida que no sean deducibles para el pagador, sometidos a imposición solamente en el Estado mencionado en primer lugar.

• 8. Cuando el Estado mencionado en primer lugar en los párrafos 1 y 2 aplique cualquiera de esas disposiciones, las tasas aplicables no serán superiores a aquellas que normalmente se aplican a tales pagos por jubilación a personas naturales que son residentes de ese Estado. Sin embargo, el Estado Contratante puede tener en consideración otras rentas imponibles provenientes de ese Estado, así como rechazar deducciones personales u otras deducciones o exenciones cuando se calcule la tasa aplicable.

Artículo 19 Funciones públicas

• 1.

  • a) Los sueldos, salarios y otras remuneraciones, distintas de las pensiones, pagadas por un Estado Contratante, subdivisión política o una autoridad local del mismo, a una persona natural por razón de servicios prestados a ese Estado, subdivisión o autoridad, solo pueden someterse a imposición en ese Estado;

  • b) Sin embargo, dichos sueldos, salarios y otras remuneraciones solo pueden someterse a imposición en el otro Estado Contratante si los servicios son prestados en ese Estado y la persona natural es un residente de ese Estado que:

    • i) es nacional de ese Estado; o

    • ii) no ha adquirido la condición de residente de ese Estado solamente para prestar los servicios.

• 2. Las disposiciones de los Artículos 15, 16 y 17 se aplican a los sueldos, salarios y otras remuneraciones por razón de servicios prestados en el marco de una actividad empresarial realizada por un Estado Contratante o subdivisión política o autoridad local del mismo.

Artículo 20 Estudiantes

Las cantidades que reciba para cubrir sus gastos de mantenimiento, estudios o formación práctica un estudiante, aprendiz o una persona en práctica que sea, o haya sido inmediatamente antes de llegar a un Estado Contratante, residente del otro Estado Contratante y que se encuentre en el Estado mencionado en primer lugar con el único fin de proseguir sus estudios o formación práctica, no pueden someterse a imposición en ese Estado, siempre que procedan de fuentes situadas fuera de ese Estado.

Artículo 21 Otras rentas

• 1. Las rentas cuyo beneficiario efectivo sea un residente de un Estado Contratante, cualquiera que fuese su procedencia, no mencionadas en los artículos anteriores de este Convenio, solo pueden someterse a imposición en ese Estado.

• 2. Lo dispuesto en el párrafo 1 no es aplicable a las rentas distintas de las derivadas de bienes inmuebles, tal y como se definen en el párrafo 2 del artículo 6, cuando el beneficiario efectivo de dichas rentas, residente de un Estado Contratante, realice en el otro Estado Contratante una actividad empresarial por medio de un establecimiento permanente situado en ese otro Estado o preste en ese otro Estado Contratante servicios personales independientes por medio de una base fija situada en ese otro Estado, y el derecho o bien por el que se pagan las rentas estén vinculados efectivamente con dicho establecimiento permanente o base fija. En tal caso, son aplicables las disposiciones del Artículo 7 o del Artículo 14, según proceda.

• 3. No obstante lo dispuesto en los párrafos 1 y 2, las rentas de un residente de un Estado Contratante no mencionadas en los Artículos anteriores de este Convenio y procedentes del otro Estado Contratante, pueden también someterse a imposición en ese otro Estado.

CAPÍTULO IV IMPOSICIÓN DEL PATRIMONIO

Artículo 22 Patrimonio

• 1. El patrimonio constituido por bienes inmuebles, que posea un residente de un Estado Contratante y que esté situado en el otro Estado Contratante, puede someterse a imposición en ese otro Estado.

• 2. El patrimonio constituido por bienes muebles, que formen parte del activo de un establecimiento permanente que una empresa de un Estado Contratante tenga en el otro Estado Contratante, o por bienes muebles que pertenezcan a una base fija que un residente de un Estado Contratante disponga en el otro Estado Contratante para la prestación de servicios personales independientes, puede someterse a imposición en ese otro Estado.

• 3. El patrimonio constituido por buques o aeronaves explotados en el tráfico internacional y por bienes muebles afectos a la explotación de tales buques o aeronaves, sólo puede someterse a imposición en el Estado Contratante del cual la empresa que explota esos buques o aeronaves es residente.

• 4. Todos los demás elementos del patrimonio de un residente de un Estado Contratante sólo pueden someterse a imposición en ese Estado.

CAPÍTULO V MÉTODOS PARA ELIMINAR LA DOBLE IMPOSICIÓN

Artículo 23 Eliminación de la doble imposición

• 1. En Chile, la doble imposición se evitará de la manera siguiente:

  • a) Los residentes en Chile que obtengan rentas o posean patrimonio que, de acuerdo con las disposiciones de este Convenio, hayan sido sometidas a imposición en los Países Bajos, podrán acreditar contra los impuestos chilenos correspondientes a esas rentas o patrimonio los impuestos pagados en los Países Bajos, de acuerdo con las disposiciones aplicables de la legislación chilena. Este párrafo se aplicará a todas las rentas o patrimonio tratados en este Convenio.

  • b) Cuando, de conformidad con cualquier disposición de este Convenio, las rentas obtenidas por un residente de Chile o el patrimonio que éste posea estén exentos de imposición en Chile, Chile podrá, sin embargo, tomar en cuenta las rentas o el patrimonio exentos a efectos de calcular el importe del impuesto a pagar sobre las demás rentas o el patrimonio.

• 2. Los Países Bajos podrán, cuando sometan a imposición a sus residentes, incluir en la base sobre la cual el impuesto se establece, aquellas rentas o patrimonio que, de acuerdo a las disposiciones de este Convenio, pueden ser o sólo son sometidas a imposición en Chile.

  • a) Sin embargo, cuando un residente de los Países Bajos obtenga rentas o posea patrimonio que pueden ser o solo son sometidos a imposición en Chile, de acuerdo a los párrafos 1, 3 y 4 del artículo 6, al párrafo 1 del artículo 7, al párrafo 7 del artículo 10, al párrafo 4 del artículo 11, al párrafo 4 del artículo 12, al párrafo 1 y 2 del artículo 13, al párrafo 1 del artículo 14, al párrafo 1 del artículo 15, al párrafo 1 y 2 del artículo 18, al subpárrafo a) del párrafo 1 del artículo 19, al párrafo 2 del artículo 21 y a los párrafos 1, 2 y 3 del artículo 22 de este Convenio, y se encuentran incluidos en la base a la que se refiere en la primera frase de este párrafo, los Países Bajos eximirán tales rentas o patrimonio permitiendo una reducción de su impuesto.

    Esta reducción será calculada en conformidad con las disposiciones de ley de los Países Bajos sobre la eliminación de la doble imposición. Para ese fin, las referidas rentas o patrimonio se entenderán incluidas en el monto de las rentas o patrimonio que son exentas del impuesto en los Países Bajos, de acuerdo con esas disposiciones.

  • b) Además, los Países Bajos aceptarán una reducción de los impuestos así calculados para las rentas que de acuerdo al párrafo 6 del artículo 7, párrafos 2 y 9 del artículo 10, párrafo 2 del artículo 11, párrafo 2 del artículo 12, párrafo 4 del artículo 13, artículo 16, párrafo 1 y 2 del artículo 17 y párrafos 4 y 7 del artículo 18 de este Convenio, puedan estar sometidos a imposición o estén sometidos a imposición exclusivamente en Chile en la medida que esas rentas estén incluidas en la base referida en la primera frase de este párrafo. El monto de esta reducción será igual al impuesto pagado en Chile por estas rentas, pero no excederá, en caso que las disposiciones de la ley de los Países Bajos sobre la eliminación de la doble imposición así lo establezcan, el monto de la reducción que se hubiera aceptado si las rentas incluidas fuese la única renta por la cual los Países Bajos otorgue una reducción bajo las disposiciones de sus leyes sobre la eliminación de la doble imposición.

    Este párrafo no restringirá la deducción actual o futura en conformidad con las disposiciones de la ley de los Países Bajos sobre eliminación de la doble imposición, pero sólo hasta lo concerniente al cálculo del monto de la reducción de los impuestos de los Países Bajos con respecto del total de las rentas de más de una jurisdicción y el arrastre a futuro de los impuestos pagados en Chile sobre las referidas rentas en los años subsecuentes.

  • c) No obstante las disposiciones del subpárrafo a) de este párrafo, los Países Bajos admitirán una reducción de sus impuestos por los impuestos pagados en Chile por rentas que de acuerdo al párrafo 1 del artículo 7, párrafo 7 del artículo 10, párrafo 4 del artículo 11, párrafo 4 del artículo 12 y párrafo 2 del artículo 21 de este Convenio, puedan ser sometidos a imposición en Chile en la medida que esas rentas sean incluidas en la base referida en la primera frase de este párrafo, siempre que los Países Bajos acepten, bajo las disposiciones de sus leyes para eliminar la doble imposición, la reducción en los impuestos de los Países Bajos de los impuestos de otra jurisdicción sobre dichas rentas. Para el cálculo de esta reducción, se aplicarán en concordancia las disposiciones del subpárrafo b) de este párrafo.

  • d) Las disposiciones del subpárrafo a) no aplicarán a rentas obtenidas por un residente de los Países Bajos cuando Chile aplique disposiciones de este Convenio que exceptúen de impuestos o aplique las disposiciones del artículo 10, 11 y 12 a dichas rentas. En este caso, se aplicarán en concordancia las disposiciones del subpárrafo b) de este párrafo.

• 3. Cuando un residente de un Estado Contratante obtenga rentas o posea patrimonio que puedan ser sometidas a imposición o que sean sometidas a imposición únicamente en el otro Estado Contratante, de acuerdo con las disposiciones de este Convenio, el Estado mencionado en primer lugar no eximirá de impuestos dicha renta o patrimonio, bajo el único motivo que la renta o patrimonio sea también una renta obtenida o patrimonio poseído por un residente de ese otro Estado.

CAPÍTULO VI DISPOSICIONES ESPECIALES

Artículo 24 No Discriminación

• 1. Los nacionales de un Estado Contratante no serán sometidos en el otro Estado Contratante a ninguna imposición u obligación relativa a la misma que no se exija o que sea más gravosa que aquellas a las que estén o puedan estar sometidos los nacionales de ese otro Estado que se encuentren en las mismas condiciones, en particular respecto de la residencia. No obstante, las disposiciones del artículo 1, la presente disposición es también aplicable a las personas que no sean residentes de uno o de ninguno de los Estados Contratantes.

• 2. Los establecimientos permanentes que una empresa de un Estado Contratante tenga en el otro Estado Contratante, no serán sometidos en ese otro Estado a una imposición menos favorable que las empresas de ese otro Estado que realicen las mismas actividades.

• 3. Nada en este artículo podrá interpretarse en el sentido de obligar a un Estado Contratante a conceder a residentes del otro Estado Contratante las deducciones personales, desgravaciones y reducciones para fines de imposición que otorgue a sus propios residentes en consideración a su estado civil o cargas familiares.

• 4. A menos que se apliquen las disposiciones del párrafo 1 del artículo 9, del párrafo 6 del artículo 11, del párrafo 6 del artículo 12, los intereses, regalías y demás gastos pagados por una empresa de un Estado Contratante a un residente del otro Estado Contratante serán deducibles, para determinar los beneficios sujetos a imposición de dicha empresa, en las mismas condiciones que si se hubieran pagado a un residente del Estado mencionado en primer lugar. Igualmente, las deudas de una empresa de un Estado Contratante contraídas con un residente del otro Estado Contratante serán deducibles para la determinación del patrimonio imponible de dicha empresa en las mismas condiciones que si se hubieran contraído con un residente del Estado mencionado en primer lugar.

• 5. Las sociedades residentes en un Estado Contratante, cuyo capital esté, total o parcialmente, en posesión o controlado, directa o indirectamente, por uno o varios residentes del otro Estado Contratante, no se someterán en el Estado mencionado en primer lugar a ninguna imposición u obligación relativa a la misma que no se exija o que sea más gravosa que aquellas a las que estén o puedan estar sometidas otras sociedades similares del Estado mencionado en primer lugar.

• 6. Para los fines de este artículo, el término “imposición” significa los impuestos cubiertos por el presente Convenio.

Artículo 25 Procedimiento de acuerdo mutuo

• 1. Cuando una persona considere que las medidas adoptadas por uno o ambos Estados Contratantes implican o pueden implicar para ella una imposición que no esté conforme con las disposiciones del presente Convenio, con independencia de los recursos previstos por el derecho interno de esos Estados, podrá someter su caso a las autoridades competentes del Estado Contratante del que sea residente o, si fuera aplicable el párrafo 1 del artículo 24, a la del Estado Contratante del que sea nacional. El caso deberá plantearse dentro de los tres años siguientes a la primera notificación de la medida que implique una imposición que no esté conforme con las disposiciones del Convenio.

• 2. La autoridad competente, si la objeción le parece fundada y si no puede por sí misma encontrar una solución satisfactoria, hará lo posible por resolver la cuestión mediante un procedimiento de acuerdo mutuo con la autoridad competente del otro Estado Contratante, a fin de evitar una imposición que no se ajuste a este Convenio. El acuerdo alcanzado será aplicable independientemente de los plazos previstos por el derecho interno de los Estados Contratantes, siempre que la autoridad competente del otro Estado Contratante haya recibido una notificación sobre la existencia del caso dentro de siete años contados desde el fin del año tributario de dicho caso.

• 3. Las autoridades competentes de los Estados Contratantes harán lo posible por resolver las dificultades o dudas que plantee la interpretación o aplicación del Convenio mediante un procedimiento de acuerdo mutuo. También podrán consultarse para tratar de eliminar la doble imposición en los casos no previstos en el Convenio.

• 4. Las autoridades competentes de los Estados Contratantes podrán comunicarse entre ellas directamente, con el fin de alcanzar un acuerdo en el sentido de los párrafos precedentes.

• 5. Cuando,

  • a) en virtud del párrafo 1, una persona haya sometido su caso a la autoridad competente de un Estado Contratante alegando que las medidas adoptadas por uno o por ambos Estados Contratantes implican para ella una imposición no conforme con las disposiciones del presente Convenio, y

  • b) las autoridades competentes no puedan ponerse de acuerdo para resolver la cuestión conforme a lo dispuesto en el párrafo 2, en el plazo de dos años contados desde la presentación del caso a la autoridad competente del otro Estado Contratante,

  toda cuestión no resuelta relacionada con ese caso se someterá a arbitraje si la persona en cuestión lo solicita y si las autoridades de los Estados Contratantes así lo acuerdan. Sin embargo, dichas cuestiones no resueltas no podrán ser sometidas a arbitraje cuando un tribunal u organismo administrativo de cualquiera de los Estados Contratantes se haya pronunciado previamente sobre dichas cuestiones. A menos que una persona a la que concierna directamente el caso rechace el acuerdo mutuo que implemente la decisión arbitral, dicha decisión será vinculante para ambos Estados Contratantes y se deberá implementar independientemente de los plazos previstos por la legislación interna de los Estados Contratantes. Las autoridades competentes de los Estados Contratantes establecerán de mutuo acuerdo el modo de aplicación de este párrafo.

Artículo 26 Intercambio de información

• 1. Las autoridades competentes de los Estados Contratantes intercambiarán la información previsiblemente relevante para aplicar lo dispuesto en este Convenio o para administrar y exigir lo dispuesto en la legislación interna de los Estados Contratantes relativa a los impuestos de toda clase y naturaleza aplicados por los Estados Contratantes, sus subdivisiones políticas o autoridades locales, en la medida en que la imposición prevista en la misma no sea contraria al Convenio. El intercambio de información no estará limitado por los artículos 1 y 2.

• 2. La información recibida por un Estado Contratante en virtud del párrafo 1 será mantenida secreta de la misma forma que la información obtenida en virtud del derecho interno de ese Estado y solo se revelará a las personas o autoridades (incluidos los tribunales y órganos administrativos) encargadas de la liquidación o recaudación de los impuestos a que hace referencia el párrafo 1, de su aplicación efectiva o de la persecución del incumplimiento relativo a los mismos, de la resolución de los recursos con relación a los mismos o de la supervisión de las funciones anteriores. Dichas personas o autoridades solo utilizarán la información para estos fines. Podrán revelar la información en las audiencias públicas de los tribunales o en las sentencias judiciales. Sin perjuicio de lo anterior, la información recibida por un Estado Contratante puede ser usada para otros fines cuando dicha información puede ser usada para tales otros fines en virtud de la legislación interna de ambos Estados y la autoridad competente del Estado que proporciona la información autoriza dicho uso.

• 3. En ningún caso las disposiciones de los párrafos 1 y 2 podrán interpretarse en el sentido de obligar a un Estado Contratante a:

  • a) adoptar medidas administrativas contrarias a su legislación o práctica administrativa, o a las del otro Estado Contratante;

  • b) suministrar información que no se pueda obtener sobre la base de su propia legislación o en el ejercicio de su práctica administrativa normal, o de las del otro Estado Contratante;

  • c) suministrar información que revele secretos comerciales, empresariales, industriales o profesionales, procedimientos comerciales o informaciones cuya comunicación sea contraria al orden público.

• 4. Si un Estado Contratante solicita información conforme al presente artículo, el otro Estado Contratante utilizará las medidas para recabar información de que disponga con el fin de obtener la información solicitada, aun cuando ese otro Estado pueda no necesitar dicha información para sus propios fines tributarios. La obligación precedente está limitada por lo dispuesto en el párrafo 3 siempre y cuando este párrafo no sea interpretado para impedir a un Estado Contratante proporcionar información exclusivamente por la ausencia de interés nacional en la misma.

• 5. En ningún caso las disposiciones del párrafo 3 se interpretarán en el sentido de permitir a un Estado Contratante negarse a proporcionar información únicamente porque esta obre en poder de bancos, otras instituciones financieras, o de cualquier persona que actúe en calidad representativa o fiduciaria o porque esa información haga referencia a la participación en la titularidad de una persona.

Artículo 27 Asistencia en el cobro de obligaciones impositivas

• 1. Los Estados Contratantes se prestarán asistencia mutua en el cobro de obligaciones impositivas. La asistencia no se encuentra restringida por los artículos 1 y 2. Las autoridades competentes de los Estados Contratantes podrán establecer el modo de aplicación de este artículo mediante un acuerdo mutuo.

• 2. La expresión “obligación impositiva” usada en este artículo, significa un importe debido en relación con los impuestos de cualquier naturaleza o denominación exigidos por los Estados Contratantes, o sus subdivisiones políticas o autoridades locales, en la medida que esta imposición no sea contraria a este Convenio o a cualquier otro instrumento del que los Estados Contratantes sean parte, y comprende asimismo los intereses, las sanciones administrativas y los costes de cobro o de establecimiento de medidas cautelares relacionados con dicho importe.

• 3. Cuando una obligación impositiva de un Estado Contratante sea exigible en virtud de las leyes de ese Estado y el deudor sea una persona que, conforme a la legislación de ese Estado no pueda oponerse en ese momento a su cobro, a petición de las autoridades competentes de ese Estado, las autoridades competentes del otro Estado contratante aceptarán dicha obligación impositiva para fines de cobro. Ese otro Estado cobrará la obligación impositiva en conformidad con las disposiciones en su legislación aplicables a la ejecución y cobro de sus propios impuestos, tal como si se tratara del cobro de una obligación impositiva propia.

• 4. Cuando una obligación impositiva de un Estado Contratante sea de naturaleza tal que ese Estado pueda, en virtud de su legislación interna, adoptar medidas cautelares que aseguren su cobro, a petición de las autoridades competentes de dicho Estado, las autoridades competentes del otro Estado Contratante aceptarán dicha obligación impositiva a los fines de adoptar tales medidas cautelares. Ese otro Estado adoptará las medidas cautelares de acuerdo con lo dispuesto en su legislación tal como si se tratara de una obligación impositiva propia, aun cuando en el momento de la aplicación de dichas medidas la obligación impositiva no fuera exigible en el Estado mencionado en primer lugar o su deudor fuera una persona con derecho a oponerse a su cobro.

• 5. No obstante lo dispuesto en los párrafos 3 y 4, una obligación impositiva aceptada por un Estado Contratante para los fines del párrafo 3 o 4 no estará sujeta en ese Estado a la prescripción o prelación aplicables a una obligación impositiva conforme a las leyes de ese Estado, en razón de su naturaleza. Asimismo, una obligación impositiva aceptada por un Estado Contratante para los fines de los párrafos 3 o 4 no disfrutará en ese Estado de las prelaciones aplicables a dicha obligación impositiva en virtud de la legislación del otro Estado Contratante.

• 6. Los procedimientos relacionados con la existencia, validez o cuantía de la obligación impositiva de un Estado Contratante no podrán incoarse ante tribunales u organismos administrativos del otro Estado Contratante.

• 7. Cuando en un momento posterior a la solicitud de cobro realizada por un Estado Contratante en virtud de los párrafos 3 o 4, y previo a su cobro y remisión por el Estado Contratante mencionado en primer lugar, la obligación impositiva dejará de ser:

  • a) En el caso de una solicitud presentada en virtud del apartado 3, una obligación impositiva del Estado mencionado en primer lugar, exigible conforme a su legislación y cuyo deudor sea una persona que, en ese momento, y según la legislación de ese Estado, no pudiera oponerse a su cobro, o

  • b) En el caso de una solicitud presentada en virtud del párrafo 4, una obligación impositiva del Estado mencionado en primer lugar, respecto del que ese Estado, conforme a su legislación, pueda adoptar medidas cautelares para asegurar su cobro, la autoridad competente del Estado mencionado en primer lugar notificará sin dilación a la autoridad competente del otro Estado ese hecho y, según decida ese otro Estado, el Estado mencionado en primer lugar suspenderá o retirará su solicitud.

• 8. Las disposiciones de este artículo no podrán interpretarse en ningún caso en el sentido de obligar a un Estado Contratante a:

  • a) adoptar medidas administrativas contrarias a su legislación o práctica administrativa, o a las del otro Estado Contratante;

  • b) adoptar medidas contrarias al orden público (“ordre public”);

  • c) prestar asistencia si el otro Estado Contratante no ha aplicado todas las medidas cautelares o para el cobro, según sea el caso, que sean razonables y de las que disponga conforme a su legislación o práctica administrativa;

  • d) prestar asistencia en aquellos casos en que la carga administrativa para ese Estado esté claramente desproporcionada con respecto al beneficio que vaya a obtener el otro Estado Contratante.

Artículo 28 Derecho a los beneficios

• 1. Salvo otra disposición de este artículo que así lo establezca, un residente de un Estado Contratante no tendrá derecho a los beneficios que de otro modo serían otorgados por este Convenio, a menos que dicho residente sea una persona calificada, en los términos que define el párrafo 2, en el momento en el que se hubieran concedido los beneficios.

• 2. Un residente de un Estado Contratante será una persona calificada al momento en que este Convenio le hubiera otorgado un beneficio si, en ese momento, el residente es:

  • a) una persona natural;

  • b) ese Estado Contratante, una subdivisión política o autoridad local del mismo, el banco central de ese Estado Contratante, o una agencia u organismo de ese Estado Contratante o subdivisión política o autoridad local;

  • c) una sociedad u otra entidad si, a lo largo del periodo tributario que incluye tal momento,

    • i) su principal clase de acciones se encuentra listada en un mercado de valores reconocido y es regularmente cotizada en uno o más mercados de valores reconocidos, si la sociedad o entidad tiene una presencia sustancial en el Estado Contratante del cual es residente; o

    • ii) acciones que representen al menos un 50 por ciento del total del derecho a voto y valor de la sociedad sean de propiedad directa o indirecta de cinco o menos sociedades que tengan derecho a los beneficios según la letra i) de este subpárrafo, en la medida en que, en el caso de propiedad indirecta, cada propietario intermediario sea residente de cualquiera de los Estados Contratantes;

  • d) un fondo de pensiones reconocido, si, al inicio del año tributario respecto del cual se invoque el beneficio, al menos un 50 por ciento de sus beneficiarios, miembros o participantes son personas naturales residentes de cualquiera de los Estados Contratantes; o

  • e) una persona distinta de una persona natural si, en ese momento y, al menos durante la mitad de los días de un período de doce meses que incluye ese momento, personas que sean residentes de ese Estado Contratante y que sean personas calificadas en virtud de los subpárrafos (a), (b), (c) o (d), posean directa o indirectamente, al menos el 50 por ciento de las acciones de la persona.

• 3.

  • a) Un residente de un Estado Contratante tendrá derecho a los beneficios de este Convenio en relación con una renta obtenida del otro Estado Contratante, sin importar si es o no una persona calificada, si tal residente desarrolla activamente un negocio en el Estado mencionado en primer lugar, y la renta obtenida del otro Estado Contratante proviene de tal negocio, o es incidental a éste. Para los efectos de este artículo, el término “desarrollar activamente un negocio” no incluirá las siguientes actividades, ni cualquier combinación de las mismas:

    • i) operar como una sociedad de tenencia de valores (sociedad holding) o de propiedad intangible;

    • ii) proveer actividades de financiamiento del grupo (incluida la centralización de tesorería), a menos que sean proveídas por una sociedad que realiza la principal función de tesorería dentro del grupo;

    • iii) la realización o administración de inversiones, excepto cuando dichas actividades las realice un banco, una compañía de seguros o un agente de valores registrado en el curso ordinario de su actividad como tal.

    Sin embargo, una sociedad de tenencia de valores (sociedad holding) o una sociedad que posee propiedad intangible se considerará que desarrolla activamente un negocio si la sociedad tiene los recursos humanos y materiales para proveer activamente supervisión general a un grupo societario o para ser capaz de desarrollar y mejorar la propiedad intangible.

  • b) Si un residente de un Estado Contratante obtiene una renta de una actividad de negocios desarrollado por ese residente en el otro Estado Contratante, u obtiene una renta procedente del otro Estado Contratante desde una persona conectada, las condiciones descritas en el subpárrafo (a) deben considerarse cumplidas con respecto de tal renta solo si la actividad de negocios que desarrolla tal residente en el Estado Contratante mencionado en primer lugar con el que está relacionado la renta, es sustancial respecto del mismo negocio o negocio complementario desarrollado por el residente o por dicha persona conectada en el otro Estado Contratante. Se determinará si una actividad de negocios es sustancial para fines de este párrafo a base de todos los hechos y circunstancias.

  • c) Para efectos de aplicar este párrafo, las actividades desarrolladas por personas conectadas en relación con un residente de un Estado Contratante, se considerarán desarrolladas por tal residente.

• 4. La autoridad competente de un Estado Contratante consultará con la autoridad competente del otro Estado Contratante antes de denegar un beneficio del Convenio en conformidad con el párrafo 3.

• 5. Una sociedad que es residente de uno de los Estados Contratantes tendrá también derecho a los beneficios que de otro modo serían otorgados en virtud del artículo 10 si, al momento en que el beneficio que de otro modo sería otorgado y que durante al menos la mitad de los días de un período de doce meses y que incluye ese momento, al menos el 95 por ciento del total de derecho a voto y el valor de sus acciones (y al menos el 50 por ciento del total de derecho a voto y valor en cualquier clase de acciones privilegiadas) sean de propiedad, directa o indirectamente, de siete o menos personas que sean beneficiarios equivalentes, siempre que en caso de la propiedad indirecta, cada propietario intermediario sea un propietario intermediario calificado.

• 6. Si un residente de un Estado Contratante no es una persona calificada ni tiene derecho a los beneficios en virtud del párrafo 3 o 5, la autoridad competente del Estado Contratante en el cual los beneficios se niegan bajo las disposiciones precedentes de este artículo podrá, sin embargo, otorgar los beneficios de este Convenio, tomando en consideración el objeto y finalidad de éste, pero solamente si dicho residente demuestra a satisfacción de esa autoridad competente, que ni el establecimiento, adquisición o mantenimiento, ni el desarrollo de sus operaciones, haya tenido como uno de los propósitos principales la obtención de tales beneficios. La autoridad competente del Estado Contratante a la que un residente del otro Estado Contratante haya planteado una solicitud al amparo de este párrafo, consultará con la autoridad competente de ese otro Estado Contratante antes de aceptar o desestimar dicha solicitud.

• 7. Para los efectos de este artículo:

  • a) la expresión “principal clase de acciones” significa la clase o clases de acciones de una sociedad o entidad que representen la mayoría del total de derecho a voto y del valor de la sociedad o entidad;

  • b) con respecto a entidades que no sean sociedades por acciones, el término “acciones” significa intereses que sean comparables a las acciones;

  • c) dos personas serán consideradas “personas conectadas” si una de ellas posee, directa o indirectamente, al menos el 50 por ciento de los derechos de participación en los beneficios de la otra (o, en el caso de una sociedad, al menos el 50 por ciento del total del derecho a voto y del valor de las acciones de la sociedad) u otra persona posee, directa o indirectamente, al menos el 50 por ciento de los derechos de participación en los beneficios (o, en el caso de una sociedad, al menos el 50 por ciento del total de los derechos de voto y del valor de las acciones de la sociedad) en cada una de ellas; en todo caso, una persona se considerará conectada con otra si, sobre la base de los hechos y circunstancias pertinentes, una tiene el control sobre la otra o ambas están bajo el control de la misma persona o personas.

  • d) la expresión “beneficiario equivalente” significa cualquier persona que pueda acogerse, respecto de una renta, a un beneficio concedido por un Estado Contratante de acuerdo con su ley interna, este Convenio o cualquier otro acuerdo internacional que sea equivalente o más favorable que el previsto por este Convenio para esa renta; para efectos de determinar si una persona es un beneficiario equivalente respecto de los dividendos que perciba una sociedad, se considerará que esa persona es una sociedad y que es titular del mismo derecho a voto en la sociedad que distribuye los dividendos que la sociedad que invoca el beneficio respecto de los dividendos.

  • e) la expresión “mercado de valores reconocido” significa:

    • i) cualquier bolsa de valores establecida y regulada como tal por las leyes de cualquiera de los Estados Contratantes;

    • ii) cualquier bolsa de valores de los Estados miembros de la Unión Europea, el sistema NASDAQ y cualquier bolsa de valores en los Estados Unidos de América que se encuentre registrada como una bolsa nacional de valores en la “U.S. Securities and Exchange Commission” bajo la “U.S. securities and Exchange Act” de 1934, la bolsa de valores peruana (Bolsa de Valores de Lima), la bolsa de valores mexicana (Bolsa Mexicana de Valores), la bolsa de valores colombiana (Bolsa de Valores de Colombia), y el MILA (Mercado Integrado Latinoamericano); y

    • iii) cualquier otro mercado de valores que las autoridades competentes de los Estados Contratantes acuerden;

  • f) la expresión “clase de acciones privilegiadas” significa cualquier clase de acciones de una sociedad o entidad residente de un Estado Contratante que le otorga al accionista el derecho a una participación desproporcionadamente mayor, a través de dividendos, pagos por devoluciones de capital o de cualquier otra forma, respecto de las rentas generadas en el otro Estado Contratante por un determinado bien o actividad de la sociedad;

  • g) la expresión “propietario intermediario calificado” significa aquel propietario intermediario que sea:

    • i) residente de un Estado que tenga en vigor con el Estado Contratante respecto del cual el beneficio de este Convenio se ha solicitado, un convenio para evitar la doble tributación; o

    • ii) residente del mismo Estado Contratante que la sociedad que aplica la prueba del párrafo 5 para determinar si es elegible para los beneficios del Convenio;

  • h) para fines del subpárrafo (c) del párrafo 2 de este artículo, una sociedad o entidad tiene una presencia sustancial en el Estado Contratante en el cual es residente si:

    • i) su principal clase de acciones es cotizada principalmente en una o más bolsas de valores reconocidas que se encuentren ubicadas en la zona primaria económica del Estado Contratante del cual la sociedad o entidad es residente; o

    • ii) La sede principal de dirección efectiva y control de la sociedad o entidad se encuentra en el Estado Contratante en el cual es residente.

  • i) Para las determinaciones del subpárrafo (h) de este párrafo,

    • i) La “sede principal de dirección efectiva y control” de una sociedad estará ubicada en el Estado en el cual la sociedad es residente, sólo si los ejecutivos y gerentes de alto nivel de tal sociedad ejercen responsabilidades en las decisiones del día a día en materia de estrategia, financiamiento y política de operaciones de la sociedad (incluyendo a sus filiales directas e indirectas) en ese Estado Contratante más que en cualquier otro Estado, y el personal de tales ejecutivos y gerentes desarrolla las actividades del día a día necesarias para preparar y ejecutar tales decisiones en ese Estado más que en cualquier otro Estado; y

    • ii) La zona primaria económica de los Países Bajos incluye los Estados miembros de la Unión Europea o el Espacio Económico Europeo. La zona económica primaria de Chile incluye a los Estados miembros de la Alianza del Pacífico.

• 8. Cuando una empresa de un Estado Contratante obtenga rentas provenientes del otro Estado Contratante y el Estado Contratante mencionado en primer lugar trata tales rentas como atribuibles a un establecimiento permanente de esa empresa en una tercera jurisdicción, los beneficios tributarios que de otra manera hubieran sido aplicables de acuerdo a otras disposiciones del Convenio, no se aplicarán a esas rentas si:

  • a) el impuesto combinado que se paga efectivamente respecto de esas rentas en el Estado Contratante mencionado en primer lugar y la tercera jurisdicción es menor al 60 por ciento del impuesto que habría sido exigible sobre esa renta en el Estado Contratante mencionado en primer lugar si la renta hubiese sido devengada o percibida en el Estado Contratante mencionado en primer lugar por la empresa y no fuera atribuible al establecimiento permanente en esa tercera jurisdicción; o

  • b) el establecimiento permanente está ubicado en una tercera jurisdicción que no cuenta con un convenio amplio en relación con el impuesto a la renta vigente con el otro Estado Contratante al cual se le solicitan los beneficios del presente Convenio, a menos que la renta atribuible al establecimiento permanente se incluya en la base imponible de la empresa en el Estado Contratante mencionado en primer lugar.

  Cualquier renta a la cual se aplique lo dispuesto en este párrafo, puede someterse a imposición de conformidad a la legislación interna del otro Estado Contratante, no obstante cualquier otra disposición de este Convenio. Sin embargo, cualquier interés o regalía a la cual se aplique las disposiciones de este párrafo, podrá ser sometida a imposición en ese otro Estado Contratante, pero el impuesto así exigido no excederá del 25 por ciento del importe bruto de las rentas correspondientes.

• 9. No obstante las demás disposiciones de este Convenio, no se concederá un beneficio de este Convenio con relación a una renta o a un patrimonio si, teniendo en cuenta todos los hechos y circunstancias relevantes, es razonable concluir que la obtención de tal beneficio fue uno de los principales propósitos de cualquier acuerdo o transacción que resulte directa o indirectamente en tal beneficio, a menos que se establezca que el otorgamiento del beneficio en esas circunstancias está en conformidad con el objeto y finalidad de las disposiciones pertinentes de este Convenio.

Artículo 29 Miembros de misiones diplomáticas y oficinas consulares

• 1. Nada de lo dispuesto en el presente Convenio afectará los privilegios fiscales que disfruten los miembros de las misiones diplomáticas o de las oficinas consulares, de acuerdo con los principios generales del derecho internacional o en virtud de las disposiciones de acuerdos especiales.

• 2. Para fines de este Convenio, una persona natural que es miembro de una misión diplomática u oficina consular de un Estado Contratante en el otro Estado Contratante o en un tercer Estado y que es un nacional del Estado que la envía, será considerada como un residente del Estado que la envía si se encuentra sujeta ahí a las mismas obligaciones respecto de impuestos sobre la renta tal como los residentes de ese Estado.

• 3. El Convenio no aplicará a organizaciones internacionales, a sus órganos ni funcionarios, ni tampoco a miembros de una misión diplomática o una oficina consular de un tercer Estado, que se encuentren presentes en un Estado Contratante, si ellos no se encuentran sujetos ahí a las mismas obligaciones respecto de impuestos sobre la renta tal como lo están los residentes de ese Estado.

Artículo 30 Disposiciones misceláneas

• 1. Con respecto a las cuentas de inversión conjuntas o fondos, que están sujetos a un impuesto sobre las remesas y que deben ser administrados por un residente en Chile, las disposiciones del presente Convenio no serán interpretadas para restringir la imposición por parte de Chile del impuesto sobre las remesas (actualmente al 10 por ciento) desde esas cuentas o fondos con respecto a la inversión en bienes situados en Chile.

• 2. Para los fines del párrafo 3 del Artículo XXII (Consulta) del Acuerdo General sobre Comercio de Servicios, los Estados Contratantes acuerdan que, no obstante ese párrafo, cualquier disputa entre ellos respecto de si una medida cae dentro del ámbito de este Convenio, puede ser llevada ante el Consejo de Comercio de Servicios conforme a lo estipulado en dicho párrafo, pero solo con el consentimiento de ambos Estados Contratantes. Cualquier duda sobre la interpretación de este párrafo será resuelta conforme al párrafo 3 del Artículo 25 o, en caso de no llegar a acuerdo con arreglo a este procedimiento, conforme a cualquier otro procedimiento acordado por ambos Estados Contratantes.

• 3. Nada en este Convenio afectará la aplicación de las disposiciones existentes del DL 600 (Estatuto de la Inversión Extranjera) y de la Ley N° 20.484, conforme estén en vigor a la fecha de la firma de este Convenio y aun cuando fueren eventualmente modificados sin alterar su principio general.

• 4. Nada en el Convenio afectará la imposición en Chile de un residente de los Países Bajos respecto de las utilidades atribuibles a un establecimiento permanente situado en Chile, de conformidad con las disposiciones del Artículo 7, bajo el Impuesto de Primera Categoría y el Impuesto Adicional, siempre que el Impuesto de Primera Categoría sea totalmente deducible en el cálculo del monto del Impuesto Adicional.

• 5. Las autoridades competentes de los Estados Contratantes podrán establecer de mutuo acuerdo el modo de aplicación de las disposiciones de este Convenio.

CAPÍTULO VII DISPOSICIONES FINALES

Artículo 31 Entrada en vigor

• 1. Este Convenio entrará en vigor en el último día del mes que sigue al mes en el cual haya sido recibida la última de las notificaciones mediante las cuales cada Estado Contratante notifique al otro por escrito a través de vías diplomáticas, que las formalidades constitucionales requeridas en sus respectivos Estados se encuentran cumplidas.

• 2. Las disposiciones de este Convenio se aplicarán:

  • a) en Chile, con respecto a los impuestos sobre las rentas que se obtengan y a las cantidades que se paguen, abonen en cuenta, se pongan a disposición o se contabilicen como gasto, a partir del primer día del mes de enero del año calendario inmediatamente siguiente a aquel en que el Convenio entre en vigor, con respecto a los impuestos sobre el patrimonio, cuando y en la medida que este impuesto sea introducido por Chile con posterioridad a la fecha de la firma de este Convenio, por los impuestos que se apliquen sobre el patrimonio poseído a partir del primer día del mes de enero del año calendario inmediatamente siguiente a la fecha en la cual el impuesto sobre el patrimonio es introducido; y

  • b) en los Países Bajos, a los años tributarios que comiencen, y a los hechos imponibles que ocurran, a partir del primer día de enero en el año calendario siguiente a aquel en que el Convenio haya entrado en vigor.

• 3. No obstante las disposiciones del párrafo 2 de este artículo, las disposiciones del artículo 27 se aplicarán desde la fecha en que la última nota que complete el intercambio de notas entre los Estados Contratantes haya indicado que cada Estado está en condiciones de implementar ese artículo.

Artículo 32 Terminación

• 1. El presente Convenio se mantendrá en vigor hasta que se le dé término por un Estado Contratante. Un Estado Contratante podrá terminar el Convenio dando aviso de término, a través de la vía diplomática. Se entenderá que la notificación de término ha sido otorgada por un Estado Contratante en la fecha de recepción de dicha notificación por el otro Estado Contratante.

• 2. Las disposiciones de este Convenio dejarán de surtir efecto:

  • a) en Chile,

    • i) con respecto a los impuestos sobre las rentas que se obtengan y a las cantidades que se paguen, abonen en cuenta, se pongan a disposición o se contabilicen como gasto, a partir del primer día del mes de enero del año calendario inmediatamente siguiente a aquel en que se dé el aviso; y

    • ii) con respecto a impuestos sobre el capital, por los impuestos sobre cualquier año tributario comenzando a partir del primer día de enero en el año calendario inmediatamente siguiente a aquel en que se dé el aviso; y

  • b) en los Países Bajos,

    • i) con respecto a los impuestos aplicados sobre la base de un año tributario, para los impuestos de cualquier año tributario que comience a partir del primer día de enero del año calendario inmediatamente siguiente a aquel en que se dé el aviso; y

    • ii) con respecto a impuestos que no se apliquen sobre la base de un año tributario, sobre los impuestos aplicados a partir del primer día de enero del año calendario inmediatamente siguiente a aquel en que se dé el aviso; y

  • c) Con respecto a las disposiciones del Artículo 26, el primer día de enero del año calendario inmediatamente siguiente a aquel en el cual el aviso es otorgado. Las solicitudes de información recibidas antes de la fecha efectiva de término, serán tramitadas de conformidad las condiciones dispuestas en este Convenio. Los Estados Contratantes se mantendrán obligados por los deberes de confidencialidad establecidos en el Artículo 26 respecto de toda la información obtenida bajo el Convenio.

EN FE DE LO CUAL los signatarios, debidamente autorizados al efecto, han firmado el presente Convenio.

HECHO en duplicado en Santiago de Chile, el 25 de enero de 2021, en idiomas español, neerlandés e inglés, todos los textos siendo igualmente auténticos. En caso de divergencia en la interpretación, el texto en inglés prevalecerá.

Por el Gobierno del Reino de los Países Bajos, HARMAN IDEMA

Por el Gobierno de la República de Chile, IGNACIO BRIONES

---

Protocolo

Con respecto al Convenio concluido entre el Reino de los Países Bajos, respecto de los Países Bajos, y la República de Chile para la eliminación de la doble imposición respecto de impuestos a la renta y al patrimonio y la prevención de la evasión y elusión tributaria, los firmantes han acordado que las siguientes disposiciones formarán parte integral del Convenio.

I. General

• 1. Se entiende que los Comentarios a los Modelos de Convenios de la OCDE y de las Naciones Unidas, según sean revisados ocasionalmente, constituyen un medio de interpretación en el sentido de la Convención de Viena sobre el Derecho de los Tratados de 23 de Mayo de 1969, en la medida que las disposiciones del presente Convenio corresponden a los Modelos de Convenio de OCDE y Naciones Unidas y con sujeción a las interpretaciones en contrario estipuladas en el presente Protocolo y cualquier interpretación en contrario acordada por las autoridades competentes después de la entrada en vigor del presente Convenio y a futuras reservas u observaciones a los Modelos de la OCDE y de Naciones Unidas o sus Comentarios por cualquiera de los Estados Contratantes.

• 2. Los Estados Contratantes podrán acordar la aplicación del Convenio, ya sea en su totalidad o con cualquier modificación necesaria, a Aruba, Curazao o San Martín, si los Estados Contratantes acuerdan que dichas partes del Reino de los Países Bajos imponen tributos de similares o suficientemente similares características y tasas a aquellos sobre los que el Convenio aplica.

II. Ad artículos 5, 6, 7 y 13

Se entiende que los derechos de exploración y explotación de recursos naturales serán considerados como bienes inmuebles ubicados en el Estado Contratante a cuyos recursos naturales estos derechos apliquen, y que esos derechos serán considerados como activos de un establecimiento permanente en ese Estado. Además, se entiende que los derechos mencionados incluyen derechos sobre intereses en, o beneficios de activos que provienen de, esa exploración o explotación.

III. Ad artículo 10 del Convenio

• a) Cuando en cualquier otro Convenio, Chile acuerde limitar la aplicación del Impuesto Adicional exigible en Chile, los Estados Contratantes se consultarán mutuamente con miras a modificar el Convenio en orden a reestablecer el equilibrio de beneficios bajo el Convenio.

• b) Cuando

  • i) La tasa del Impuesto Adicional establecido en la legislación interna de Chile exceda el 35 por ciento; o

  • ii) El Impuesto de Primera Categoría deje de ser totalmente acreditable en el cálculo del monto del Impuesto Adicional a pagar,

el párrafo 4 del Artículo 10 del Convenio no se aplicará y el impuesto aplicable según los subpárrafos (a) y (b) del párrafo 2 del Artículo 10 del Convenio no excederá el 20 por ciento del importe bruto de los dividendos pagados por una sociedad que sea residente de un Estado Contratante y cuyo beneficiario efectivo sea un residente del otro Estado Contratante. En este caso, los Estados Contratantes se consultarán mutuamente en miras de modificar el Convenio para reestablecer el equilibrio de beneficios en el Convenio.

IV. Ad artículos 10, 11 y 12

Cuando un impuesto ha sido cobrado en la fuente en exceso del monto del impuesto establecido bajo las disposiciones de los Artículos 10, 11 o 12, las solicitudes de devolución del exceso del monto del impuesto deben ser presentadas ante la autoridad competente del Estado en que se ha cobrado el impuesto, dentro de un periodo de tres años contados desde la expiración del año calendario en que el impuesto ha sido cobrado.

V. Ad artículo 11 párrafo 2, artículo 12 párrafo 2 y artículo 13

Si Chile acuerda en un tratado tributario con cualquier otro Estado, que entre en vigor después de la fecha de entrada en vigor de este Convenio;

• a) limitar el impuesto retenido en Chile sobre intereses provenientes de Chile a una tasa más baja que aquella especificada en el párrafo 2 del Artículo 11 de este Convenio, o

• b) limitar el impuesto retenido en Chile sobre regalías provenientes de Chile a una tasa más baja que aquella establecida en el párrafo 2, del Artículo 12 de este Convenio, o

• c) que los pagos por equipamiento industrial, comercial o científico no serán tratados como regalías para los fines de ese tratado, o

• d) términos que limiten aún más el derecho de Chile a gravar las ganancias de capital bajo el Artículo 13 de este Convenio,

los Estados Contratantes deberán, a requerimiento de los Países Bajos, consultarse con miras a modificar el Convenio para incorporar dichas rebajas en tasas o limitaciones en este Convenio.

VI. Ad artículos 10 y 13

Para los fines de este Convenio, la renta recibida que esté relacionada con la liquidación (parcial) de una sociedad o con la compra de acciones de propia emisión por una sociedad será tratada como renta de acciones y no como ganancias de capital.

VII. Ad párrafo 3 del artículo 25 del Convenio

Se entiende que la expresión “dificultades o dudas que plantee la interpretación o aplicación del Convenio” en el párrafo 3 del Artículo 25 del Convenio, incluye aquellos casos en que las disposiciones del Convenio sean utilizadas de una manera en que se obtengan beneficios no contemplados o no deseados, considerando que el objeto y finalidad del Convenio es prevenir la doble imposición internacional y la prevención de la evasión y elusión fiscal.

VIII. Ad artículos 26 y 27

Las contribuciones previsionales cobradas y los beneficios otorgados por un Estado Contratante bajo su sistema relacionado con ingresos, se considerarán como impuestos y obligaciones impositivas de los mismos para fines de la aplicación de los Artículos 26 y 27.

EN FE DE LO CUAL los signatarios, debidamente autorizados al efecto, han firmado el presente Protocolo.

HECHO en duplicado, en Santiago de Chile, el 25 de enero de 2021, en idiomas español, neerlandés e inglés, todos los textos siendo igualmente auténticos. En caso de divergencia en la interpretación, el texto en inglés prevalecerá.

Por el Gobierno del Reino de los Países Bajos, HARMAN IDEMA

Por el Gobierno de la República de Chile, IGNACIO BRIONES

---

D. PARLEMENT

Het Verdrag, met Protocol, behoeft ingevolge artikel 91 van de Grondwet de goedkeuring van de Staten-Generaal, alvorens het Koninkrijk aan het Verdrag, met Protocol, kan worden gebonden.

G. INWERKINGTREDING

De bepalingen van het Verdrag, met Protocol, zullen ingevolge artikel 31, eerste lid, van het Verdrag in werking treden op de laatste dag van de maand die volgt op de maand waarin de laatste van de kennisgevingen is ontvangen waarin de onderscheiden verdragsluitende staten elkaar schriftelijk langs diplomatieke weg ervan in kennis hebben gesteld dat aan de grondwettelijk vereiste formaliteiten in hun onderscheiden staten is voldaan.

Uitgegeven de vijfde februari 2021.

De Minister van Buitenlandse Zaken, S.A. BLOK