46 (2001) Nr. 3

A. TITEL

Verdrag tussen het Koninkrijk der Nederlanden en de Republiek Oezbekistan tot het vermijden van dubbele belasting en het voorkomen van het ontgaan van belasting met betrekking tot belastingen naar het inkomen en naar het vermogen;

’s-Gravenhage, 18 oktober 2001

Voor een overzicht van de verdragsgegevens, zie verdragsnummers 009829 en 012961 in de Verdragenbank.

B. TEKST

Op 6 februari 2017 is te ‘s-Gravenhage een Protocol tot wijziging van het Verdrag tot stand gekomen. De Engelse en de Nederlandse tekst1) van het Protocol luiden als volgt:


Protocol amending the Convention between the Kingdom of the Netherlands and the Republic of Uzbekistan for the Avoidance of Double Taxation and the Prevention of Fiscal Evasion with respect to Taxes on Income and on Capital, with Protocol, signed on 18 October 2001

The Government of the Kingdom of the Netherlands

and

the Government of the Republic of Uzbekistan,

Desiring to conclude a Protocol to amend the Convention between the Kingdom of the Netherlands and the Republic of Uzbekistan for the avoidance of double taxation and the prevention of fiscal evasion with respect to taxes on income and on capital, with Protocol, signed at The Hague on 18 October 2001 (hereinafter referred to as “the Convention” and “the Protocol” respectively),

Have agreed as follows:

Article I

The Title and Preamble of the Convention shall be deleted and replaced by the following Title and Preamble:

Convention between the Kingdom of the Netherlands and the Republic of Uzbekistan for the Elimination of Double Taxation with respect to Taxes on Income and on Capital and the Prevention of Tax Evasion and Avoidance

The Government of the Kingdom of the Netherlands

and

the Government of the Republic of Uzbekistan,

Desiring to further develop their economic relationship and to enhance their cooperation in tax matters,

Intending to conclude a Convention between the Kingdom of the Netherlands and the Republic of Uzbekistan for the elimination of double taxation with respect to taxes on income and on capital and the prevention of tax evasion and avoidance without creating opportunities for non-taxation or reduced taxation through tax evasion or avoidance (including through treaty-shopping arrangements aimed at obtaining reliefs provided in this Convention for the indirect benefit of residents of third States),

Have agreed as follows:”.

Article II

Subparagraphs a) and b) of paragraph 3 of Article 2 of the Convention shall be deleted and replaced by the following subparagraphs:

  • “a) in Uzbekistan:

    • i. the tax on profit of legal persons;

    • ii. the tax on income of individuals;

    • iii. the tax on property;

    (hereinafter referred to as “Uzbekistan tax”);

  • b) in the Netherlands:

    • i. the income tax (de inkomstenbelasting);

    • ii. the wages tax (de loonbelasting);

    • iii. the company tax (de vennootschapsbelasting) including the Government share in the net profits of the exploitation of natural resources levied pursuant to the Mining Act (de Mijnbouwwet);

    • iv. the dividend tax (de dividendbelasting)

    (hereinafter referred to as “Netherlands tax”);”.

Article III

Article 4 of the Convention shall be deleted and replaced by the following Article:

“Article 4 Resident

  • 1. For the purposes of this Convention, the term “resident of a Contracting State” means any person who, under the laws of that State, is liable to tax therein by reason of his domicile, residence, place of management or any other criterion of a similar nature, and also includes that State and any political or administrative territorial subdivision or local authority thereof.

  • 2. A person, other than an individual, shall be regarded to be liable to tax:

    • a) in the Netherlands, if the person is a resident of the Netherlands for the purposes of the company tax;

    • b) in Uzbekistan, if the person is a resident of Uzbekistan for the purposes of the tax on profit of legal persons;

      provided that the income derived by that person is treated under the tax laws of that State as income of that person and not as the income of the person’s beneficiaries, members or participants.

  • 3. Notwithstanding the provisions of paragraphs 1 and 2, the term “resident of a Contracting State” does not include any person who is liable to tax in that State in respect only of income from sources in that State or capital situated therein.

  • 4. Where by reason of the provisions of paragraph 1 an individual is a resident of both Contracting States, then his status shall be determined as follows:

    • a) he shall be deemed to be a resident only of the State in which he has a permanent home available to him; if he has a permanent home available to him in both States, he shall be deemed to be a resident only of the State with which his personal and economic relations are closer (centre of vital interests);

    • b) if the State in which he has his centre of vital interests cannot be determined, or if he has not a permanent home available to him in either State, he shall be deemed to be a resident only of the State in which he has an habitual abode;

    • c) if he has an habitual abode in both States or in neither of them, he shall be deemed to be a resident only of the State of which he is a national;

    • d) if he is a national of both States or of neither of them, the competent authorities of the Contracting States shall settle the question by mutual agreement.

  • 5. Where by reason of the provisions of paragraph 1 a person other than an individual is a resident of both Contracting States, then it shall be deemed to be a resident only of the State in which its place of effective management is situated.”.

Article IV

The following Article shall be inserted after Article 24 of the Convention:

“Article 24A Entitlement To Benefits

  • 1. Notwithstanding the other provisions of this Convention, a benefit under this Convention shall not be granted in respect of an item of income or capital if it is reasonable to conclude, having regard to all relevant facts and circumstances, that obtaining that benefit was one of the principal purposes of any arrangement or transaction that resulted directly or indirectly in that benefit, unless it is established that granting that benefit in these circumstances would be in accordance with the object and purpose of the relevant provisions of this Convention.

  • 2. Where a benefit under this Convention is denied to a person under paragraph 1, the competent authority of the Contracting State that would otherwise have granted this benefit shall nevertheless treat that person as being entitled to this benefit, or to different benefits with respect to a specific item of income or capital, if such competent authority, upon request from that person and after consideration of the relevant facts and circumstances, determines that such benefits would have been granted in the absence of the transaction or arrangement referred to in paragraph 1.

  • 3. The competent authority of the Contracting State shall consult with the competent authority of the other Contracting State before denying a benefit under paragraph 1 or 2.”.

Article V

Article 28 of the Convention shall be deleted and replaced by the following Article:

“Article 28 Exchange Of Information

  • 1. The competent authorities of the Contracting States shall exchange such information as is foreseeably relevant for carrying out the provisions of this Convention or to the administration or enforcement of the domestic laws concerning taxes of every kind and description imposed on behalf of the Contracting States, or their political or administrative territorial subdivisions or local authorities, insofar as the taxation thereunder is not contrary to the Convention. The exchange of information is not restricted by Articles 1 and 2.

  • 2. Any information received under paragraph 1 by a Contracting State shall be treated as secret in the same manner as information obtained under the domestic laws of that State and shall be disclosed only to persons or authorities (including courts and administrative bodies) concerned with the assessment or collection of, the enforcement or prosecution in respect of, the determination of appeals in relation to the taxes referred to in paragraph 1, or the oversight of the above. Such persons or authorities shall use the information only for such purposes. They may disclose the information in public court proceedings or in judicial decisions. Notwithstanding the foregoing, information received by a Contracting State may be used for other purposes when such information may be used for such other purposes under the laws of both States and the competent authority of the supplying State authorises such use.

  • 3. The Contracting States may release to an arbitration board, established under the provisions of paragraph 5 of Article 27, such information as is necessary for carrying out the arbitration procedure. The members of the arbitration board shall be subject to the limitations on disclosure described in paragraph 2 of this Article with respect to any information so released.

  • 4. In no case shall the provisions of the previous paragraphs be construed so as to impose on a Contracting State the obligation:

    • a) to carry out administrative measures at variance with the laws and administrative practice of that or of the other Contracting State;

    • b) to supply information which is not obtainable under the laws or in the normal course of the administration of that or of the other Contracting State;

    • c) to supply information which would disclose any trade, business, industrial, commercial or professional secret or trade process, or information the disclosure of which would be contrary to public policy (ordre public).

  • 5. If information is requested by a Contracting State in accordance with this Article, the other Contracting State shall use its information gathering measures to obtain the requested information, even though that other State may not need such information for its own tax purposes. The obligation contained in the preceding sentence is subject to the limitations of paragraph 4 but in no case shall such limitations be construed to permit a Contracting State to decline to supply information solely because it has no domestic interest in such information.

  • 6. In no case shall the provisions of paragraph 4 be construed to permit a Contracting State to decline to supply information solely because the information is held by a bank, other financial institution, nominee or person acting in an agency or a fiduciary capacity or because it relates to ownership interests in a person.”.

Article VI

Article 29 of the Convention shall be deleted and replaced by the following Article:

“Article 29 Assistance In The Collection Of Taxes

  • 1. The Contracting States shall lend assistance to each other in the collection of revenue claims. This assistance is not restricted by Articles 1 and 2. The competent authorities of the Contracting States may by mutual agreement settle the mode of application of this Article.

  • 2. The term “revenue claim” as used in this Article means an amount owed in respect of taxes of every kind and description imposed on behalf of the Contracting States, or of their political or administrative territorial subdivisions or local authorities, insofar as the taxation thereunder is not contrary to this Convention or any other instrument to which the Contracting States are parties, as well as interest, administrative penalties and costs of collection or conservancy related to such amount.

  • 3. When a revenue claim of a Contracting State is enforceable under the laws of that State and is owed by a person who, at that time, cannot, under the laws of that State, prevent its collection, that revenue claim shall, at the request of the competent authority of that State, be accepted for purposes of collection by the competent authority of the other Contracting State. That revenue claim shall be collected by that other State in accordance with the provisions of its laws applicable to the enforcement and collection of its own taxes as if the revenue claim were a revenue claim of that other State.

  • 4. When a revenue claim of a Contracting State is a claim in respect of which that State may, under its law, take measures of conservancy with a view to ensure its collection, that revenue claim shall, at the request of the competent authority of that State, be accepted for purposes of taking measures of conservancy by the competent authority of the other Contracting State. That other State shall take measures of conservancy in respect of that revenue claim in accordance with the provisions of its laws as if the revenue claim were a revenue claim of that other State even if, at the time when such measures are applied, the revenue claim is not enforceable in the first-mentioned State or is owed by a person who has a right to prevent its collection.

  • 5. Notwithstanding the provisions of paragraphs 3 and 4, a revenue claim accepted by a Contracting State for purposes of paragraph 3 or 4 shall not, in that State, be subject to the time limits or accorded any priority applicable to a revenue claim under the laws of that State by reason of its nature as such. In addition, a revenue claim accepted by a Contracting State for the purposes of paragraph 3 or 4 shall not, in that State, have any priority applicable to that revenue claim under the laws of the other Contracting State.

  • 6. Proceedings with respect to the existence, validity or the amount of a revenue claim of a Contracting State shall not be brought before the courts or administrative bodies of the other Contracting State.

  • 7. Where, at any time after a request has been made by a Contracting State under paragraph 3 or 4 and before the other Contracting State has collected and remitted the relevant revenue claim to the first-mentioned State, the relevant revenue claim ceases to be:

    • a) in the case of a request under paragraph 3, a revenue claim of the first-mentioned State that is enforceable under the laws of that State and is owed by a person who, at that time, cannot, under the laws of that State, prevent its collection; or

    • b) in the case of a request under paragraph 4, a revenue claim of the first-mentioned State in respect of which that State may, under its laws, take measures of conservancy with a view to ensure its collection;

      the competent authority of the first-mentioned State shall promptly notify the competent authority of the other State of that fact and, at the option of the other State, the first-mentioned State shall either suspend or withdraw its request.

  • 8. In no case shall the provisions of this Article be construed so as to impose on a Contracting State the obligation:

    • a) to carry out administrative measures at variance with the laws and administrative practice of that or of the other Contracting State;

    • b) to carry out measures which would be contrary to public policy (ordre public);

    • c) to provide assistance if the other Contracting State has not pursued all reasonable measures of collection or conservancy, as the case may be, available under its laws or administrative practice;

    • d) to provide assistance in those cases where the administrative burden for that State is clearly disproportionate to the benefit to be derived by the other Contracting State.”.

Article VII

Article 30 of the Convention shall be deleted.

Article VIII

1. In paragraph 1 of Article 32 of the Convention the first sentence shall be deleted and replaced by the following sentence:

“This Convention may be extended, either in its entirety or with any necessary modifications, to any part of the Kingdom of the Netherlands which is not situated in Europe and imposes taxes substantially similar in character to those to which the Convention applies.”.

2. In paragraph 2 of Article 32 of the Convention the words “to any country” shall be deleted and replaced by “to any part of the Kingdom of the Netherlands”.

Article IX

The first sentence of the Protocol shall be deleted and replaced by the following:

“With respect to the Convention concluded between the Kingdom of the Netherlands and the Republic of Uzbekistan for the elimination of double taxation with respect to taxes on income and on capital and the prevention of tax evasion and avoidance the undersigned have agreed that the following provisions shall form an integral part of the Convention.”.

Article X

Paragraph 2 of Article X of the Protocol shall be deleted.

Article XI

1. The following Article shall be inserted after Article XIII of the Protocol:

“XIV. Ad Articles 1 and 24A

  • 1. The benefits of this Convention shall not apply to a Dutch tax exempt Investment Institution (Vrijgestelde beleggingsinstelling).

  • 2. Notwithstanding the provisions of paragraph 1, the competent authorities of the Contracting States shall by mutual agreement decide to which extent a resident of a Contracting State that is subject to a special regime shall not be entitled to the benefits of this Convention.”.

2. The existing Article XIV of the Protocol shall be renumbered into XV.

Article XII

The following Article shall be inserted after the new Article XV of the Protocol:

“XVI. Ad Articles 28 and 29

For the application of the provisions of Articles 28 and 29, the contributions levied and benefits granted under the Netherlands income-related regulations shall be considered to be taxes.”.

Article XIII

This amending Protocol shall enter into force on the last day of the month following the month in which the later of the notifications has been received through diplomatic channels in which the respective Contracting States have notified each other in writing that their formalities constitutionally required have been complied with, and its provisions shall have effect for taxable years and periods beginning, and taxable events occurring, on or after the first day of January in the calendar year following that in which the amending Protocol has entered into force.

IN WITNESS WHEREOF the undersigned, duly authorised thereto, have signed this amending Protocol.

DONE at The Hague this sixth day of February 2017, in duplicate, in the Netherlands, Uzbek and English languages, the texts being equally authentic. In case there is any divergence of interpretation between the Netherlands and the Uzbek texts, the English text shall prevail.

For the Government of the Kingdom of the Netherlands, HARRY ROODBEEN

For the Government of the Republic of Uzbekistan, BOTIR PARPIEV


Protocol tot wijziging van het Verdrag tussen het Koninkrijk der Nederlanden en de Republiek Oezbekistan tot het vermijden van dubbele belasting en het voorkomen van het ontgaan van belasting met betrekking tot belastingen naar het inkomen en naar het vermogen, met protocol, ondertekend op 18 oktober 2001

De Regering van het Koninkrijk der Nederlanden

en

de Regering van de Republiek Oezbekistan,

Geleid door de wens een protocol te sluiten tot wijziging van het Verdrag tussen het Koninkrijk der Nederlanden en de Republiek Oezbekistan tot het vermijden van dubbele belasting en het voorkomen van het ontgaan van belasting met betrekking tot belastingen naar het inkomen en naar het vermogen, met Protocol, ondertekend te ‘s-Gravenhage op 18 oktober 2001 (hierna respectievelijk te noemen „het Verdrag” en „het Protocol”),

Zijn het volgende overeengekomen:

Artikel I

De titel en preambule van het Verdrag worden geschrapt en vervangen door de volgende titel en preambule:

„Verdrag tussen het Koninkrijk der Nederlanden en de Republiek Oezbekistan tot het vermijden van dubbele belasting met betrekking tot belastingen naar het inkomen en naar het vermogen en het voorkomen van het ontgaan en ontwijken van belasting

De Regering van het Koninkrijk der Nederlanden

en

de Regering van de Republiek Oezbekistan,

Geleid door de wens hun economische betrekkingen verder te ontwikkelen en hun samenwerking op het gebied van belastingzaken te verbeteren,

Voornemens een verdrag te sluiten tussen het Koninkrijk der Nederlanden en de Republiek Oezbekistan tot het vermijden van dubbele belasting met betrekking tot belastingen naar het inkomen en naar het vermogen en het voorkomen van het ontgaan en ontwijken van belasting zonder mogelijkheden te scheppen voor niet-heffing of verminderde heffing van belasting door het ontgaan of ontwijken van belasting (onder andere door „treaty shopping” met het oog op het indirect ten voordele van inwoners van derde staten verkrijgen van de in dit Verdrag voorziene fiscale voordelen),

Zijn het volgende overeengekomen:”.

Artikel II

Artikel 2, derde lid, onderdelen a en b, van het Verdrag worden geschrapt en vervangen door de volgende onderdelen:

  • a. in Oezbekistan:

    • i. de belasting over de winst van rechtspersonen;

    • ii. de belasting over het inkomen van natuurlijke personen;

    • iii. de belasting op vermogen;

    (hierna te noemen: „Oezbeekse belasting”);

  • b. in Nederland:

    • i. de inkomstenbelasting;

    • ii. de loonbelasting;

    • iii. de vennootschapsbelasting, daaronder begrepen het aandeel van de Regering in de nettowinsten behaald met de exploitatie van natuurlijke rijkdommen geheven krachtens de Mijnbouwwet;

    • iv. de dividendbelasting

    (hierna te noemen: „Nederlandse belasting”).”.

Artikel III

Artikel 4 van het Verdrag wordt geschrapt en vervangen door het volgende artikel:

„Artikel 4 Inwoner

  • 1. Voor de toepassing van dit Verdrag betekent de uitdrukking „inwoner van een Verdragsluitende Staat” iedere persoon die, ingevolge de wetgeving van die Staat, aldaar aan belasting is onderworpen op grond van zijn woonplaats, verblijf, plaats van leiding of enige andere soortgelijke omstandigheid, en omvat tevens die Staat en elk staatkundig of regionaal administratief onderdeel of plaatselijk publiekrechtelijk lichaam daarvan.

  • 2. Een persoon, niet zijnde een natuurlijke persoon, wordt geacht aan belasting onderworpen te zijn:

    • a) in Nederland, indien de persoon voor de toepassing van de vennootschapsbelasting inwoner is van Nederland;

    • b) in Oezbekistan, indien de persoon voor de toepassing van de belasting over de winst van rechtspersonen inwoner is van Oezbekistan;

      mits het door die persoon verworven inkomen krachtens de belastingwetgeving van die Staat wordt behandeld als inkomen van die persoon en niet als het inkomen van de rechthebbenden, leden of participanten van die persoon.

  • 3. Niettegenstaande de bepalingen van het eerste en tweede lid omvat de uitdrukking „inwoner van een Verdragsluitende Staat” niet een persoon die in die Staat slechts aan belasting is onderworpen ter zake van inkomsten uit bronnen in die Staat of van vermogen dat in die Staat is gelegen.

  • 4. Indien een natuurlijke persoon ingevolge de bepalingen van het eerste lid inwoner van beide Verdragsluitende Staten is, wordt zijn positie als volgt bepaald:

    • a) hij wordt geacht slechts inwoner te zijn van de Staat waarin hij een duurzaam tehuis tot zijn beschikking heeft; indien hij in beide Staten een duurzaam tehuis tot zijn beschikking heeft, wordt hij geacht slechts inwoner te zijn van de Staat waarmee zijn persoonlijke en economische betrekkingen het nauwst zijn (middelpunt van de levensbelangen);

    • b) indien niet kan worden bepaald in welke Staat hij het middelpunt van zijn levensbelangen heeft, of indien hij in geen van de Staten een duurzaam tehuis tot zijn beschikking heeft, wordt hij geacht slechts inwoner te zijn van de Staat waarin hij gewoonlijk verblijft;

    • c) indien hij in beide Staten of in geen van beide gewoonlijk verblijft, wordt hij geacht slechts inwoner te zijn van de Staat waarvan hij onderdaan is;

    • d) indien hij onderdaan is van beide Staten of van geen van beide, regelen de bevoegde autoriteiten van de Verdragsluitende Staten de aangelegenheid in onderling overleg.

  • 5. Indien een andere dan een natuurlijke persoon ingevolge de bepalingen van het eerste lid inwoner van beide Verdragsluitende Staten is, wordt hij geacht inwoner te zijn van de Staat waarin de plaats van zijn werkelijke leiding is gelegen.”.

Artikel IV

Het volgende nieuwe artikel wordt onmiddellijk na artikel 24 van het Verdrag ingevoegd:

„Artikel 24A Recht Op Voordelen

  • 1. Niettegenstaande de overige bepalingen van dit Verdrag, wordt een voordeel uit hoofde van dit Verdrag niet toegekend met betrekking tot een bestanddeel van het inkomen of het vermogen indien, alle relevante feiten en omstandigheden in aanmerking genomen, redelijkerwijs kan worden geconcludeerd dat het verkrijgen van dit voordeel een van de voornaamste redenen was voor een constructie of transactie die direct of indirect tot dat voordeel heeft geleid, tenzij wordt vastgesteld dat toekenning van dit voordeel onder deze omstandigheden in overeenstemming zou zijn met het voorwerp en doel van de relevante bepalingen van dit Verdrag.

  • 2. Indien een persoon een voordeel uit hoofde van dit Verdrag wordt geweigerd ingevolge het eerste lid, dient de bevoegde autoriteit van de Verdragsluitende Staat die het voordeel anderszins zou hebben toegekend deze persoon desalniettemin te behandelen alsof deze recht heeft op dit voordeel of op andere voordelen ter zake van een specifiek bestanddeel van het inkomen of het vermogen, indien deze bevoegde autoriteit, op verzoek van deze persoon en na bestudering van de relevante feiten en omstandigheden, vaststelt dat deze voordelen zouden zijn verleend bij het ontbreken van de transactie of constructie bedoeld in het eerste lid.

  • 3. De bevoegde autoriteit van een Verdragsluitende Staat raadpleegt de bevoegde autoriteit van de andere Verdragsluitende Staat alvorens een voordeel uit hoofde van het eerste of tweede lid te weigeren.”.

Artikel V

Artikel 28 van het Verdrag wordt geschrapt en vervangen door het volgende artikel:

„Artikel 28 Uitwisseling Van Informatie

  • 1. De bevoegde autoriteiten van de Verdragsluitende Staten wisselen de informatie uit die naar verwachting van belang is voor de uitvoering van de bepalingen van dit Verdrag of voor de toepassing of handhaving van de nationale wetgeving betreffende belastingen van elke soort en benaming die worden geheven ten behoeve van de Verdragsluitende Staten, of van de staatkundige of regionaal administratieve onderdelen of plaatselijke publiekrechtelijke lichamen daarvan, voor zover de heffing ingevolge die wetgeving niet in strijd is met het Verdrag. De uitwisseling van informatie wordt niet beperkt door de artikelen 1 en 2.

  • 2. Alle uit hoofde van het eerste lid door een Verdragsluitende Staat ontvangen informatie wordt op dezelfde wijze geheim gehouden als informatie die volgens de nationale wetgeving van die Staat is verkregen en wordt alleen openbaar gemaakt aan personen of autoriteiten (daaronder begrepen rechterlijke instanties en bestuursrechtelijke instanties) die betrokken zijn bij de vaststelling of invordering van, de handhaving of vervolging ter zake van, of de beslissing in beroepszaken met betrekking tot de in het eerste lid bedoelde belastingen, of het toezicht daarop. Deze personen of autoriteiten maken alleen voor dergelijke doeleinden gebruik van de informatie. Zij mogen de informatie openbaar maken in openbare rechtszittingen of in gerechtelijke beslissingen. Niettegenstaande de voorgaande bepalingen mag door een Verdragsluitende Staat ontvangen informatie voor andere doeleinden worden gebruikt, indien dergelijke informatie ingevolge het recht van beide Staten voor deze andere doeleinden mag worden gebruikt en de bevoegde autoriteit van de Staat die deze heeft verstrekt met dergelijk gebruik instemt.

  • 3. De Verdragsluitende Staten kunnen aan de arbitragecommissie, ingesteld volgens de bepalingen van artikel 27, vijfde lid, de informatie verstrekken die nodig is om de arbitrageprocedure uit te voeren. De leden van de arbitragecommissie zijn met betrekking tot de aldus verstrekte informatie onderworpen aan de beperkingen van openbaarmaking als omschreven in het tweede lid van dit artikel.

  • 4. In geen geval worden de bepalingen van de voorgaande leden zo uitgelegd dat zij een Verdragsluitende Staat de verplichting opleggen:

    • a) bestuurlijke maatregelen te nemen die in strijd zijn met de wetgeving of bestuurlijke praktijk van die of van de andere Verdragsluitende Staat;

    • b) informatie te verstrekken die niet verkrijgbaar is volgens de wetgeving of in de normale gang van zaken in het bestuur van die of van de andere Verdragsluitende Staat;

    • c) informatie te verstrekken die een handelsgeheim, zakelijk geheim, industrieel geheim, commercieel geheim of beroepsgeheim of een handelsproces openbaar zou maken, dan wel informatie waarvan openbaarmaking in strijd zou zijn met de openbare orde (ordre public).

  • 5. Indien informatie wordt verzocht door een Verdragsluitende Staat in overeenstemming met dit artikel, wendt de andere Verdragsluitende Staat zijn maatregelen inzake het verzamelen van informatie aan om de verzochte informatie te verkrijgen, ongeacht het feit dat de andere Staat ten behoeve van zijn eigen belastingheffing niet over dergelijke informatie behoeft te beschikken. Op de in de vorige volzin vervatte verplichting zijn de beperkingen van het vierde lid van toepassing, maar dergelijke beperkingen mogen in geen geval zodanig worden uitgelegd dat het een Verdragsluitende Staat toegestaan is uitsluitend op grond van het feit dat hij geen nationaal belang heeft bij dergelijke informatie te weigeren dergelijke informatie te verstrekken.

  • 6. De bepalingen van het vierde lid mogen in geen geval zodanig worden uitgelegd dat het een Verdragsluitende Staat toegestaan is het verstrekken van informatie te weigeren uitsluitend op grond van het feit dat de betreffende informatie berust bij een bank, een andere financiële instelling, een gevolmachtigde, of een persoon die bij wijze van vertegenwoordiging of als vertrouwenspersoon optreedt, dan wel omdat deze betrekking heeft op eigendomsbelangen in een persoon.”.

Artikel VI

Artikel 29 van het Verdrag wordt geschrapt en vervangen door het volgende artikel:

„Artikel 29 Bijstand Bij De Invordering Van Belastingen

  • 1. De Verdragsluitende Staten verlenen elkaar bijstand bij de invordering van belastingvorderingen. Deze bijstand wordt niet beperkt door de artikelen 1 en 2. De bevoegde autoriteiten van de Verdragsluitende Staten kunnen in onderling overleg de wijze van toepassing van dit artikel regelen.

  • 2. Onder de uitdrukking „belastingvordering” als gebezigd in dit artikel wordt verstaan een bedrag verschuldigd in verband met belastingen van elke soort en benaming die worden geheven ten behoeve van de Verdragsluitende Staten of de staatkundige of regionaal administratieve onderdelen of plaatselijke publiekrechtelijke lichamen daarvan, voor zover de belastingheffing uit hoofde daarvan niet in strijd is met dit Verdrag of met een ander instrument waarbij de Verdragsluitende Staten partij zijn, alsmede interest, bestuurlijke boetes en de kosten van invordering of van conservatoire maatregelen die verband houden met een dergelijk bedrag.

  • 3. Indien een belastingvordering van een Verdragsluitende Staat invorderbaar is uit hoofde van de wetgeving van die Staat en verschuldigd is door een persoon die de invordering ervan op dat tijdstip uit hoofde van de wetgeving van die Staat niet kan beletten, wordt die belastingvordering op verzoek van de bevoegde autoriteit van die Staat aanvaard ten behoeve van invordering door de bevoegde autoriteit van de andere Verdragsluitende Staat. Die belastingvordering wordt door die andere Staat ingevorderd in overeenstemming met de bepalingen van zijn wetgeving die van toepassing zijn op de tenuitvoerlegging en invordering van zijn eigen belastingen als ware de belastingvordering een belastingvordering van die andere Staat.

  • 4. Indien een belastingvordering van een Verdragsluitende Staat een vordering is ter zake waarvan die Staat uit hoofde van zijn wetgeving conservatoire maatregelen kan nemen teneinde de invordering te waarborgen, kan die belastingvordering op verzoek van de bevoegde autoriteit van die Staat worden aanvaard ten behoeve van het nemen van conservatoire maatregelen door de bevoegde autoriteit van die andere Verdragsluitende Staat. Die andere Staat neemt ter zake van die belastingvordering conservatoire maatregelen in overeenstemming met de bepalingen van zijn wetgeving, als ware de belastingvordering een belastingvordering van die andere Staat, ook wanneer de belastingvordering op het tijdstip waarop dergelijke maatregelen worden genomen niet invorderbaar is in de eerstbedoelde Staat of is verschuldigd door een persoon die gerechtigd is de invordering ervan te beletten.

  • 5. Niettegenstaande de bepalingen van het derde en vierde lid zijn op een door een Verdragsluitende Staat voor de toepassing van het derde of vierde lid aanvaarde belastingvordering in die Staat niet de termijnen van toepassing noch wordt er uit hoofde van de wetgeving van die Staat op grond van haar aard als zodanig voorrang aan verleend. Voorts wordt aan een door een Verdragsluitende Staat voor de toepassing van het derde of vierde lid aanvaarde belastingvordering in die Staat geen voorrang verleend die uit hoofde van de wetgeving van de andere Verdragsluitende Staat op die belastingvordering van toepassing is.

  • 6. Procedures inzake het bestaan, de geldigheid of het bedrag van een belastingvordering van een Verdragsluitende Staat worden niet aanhangig gemaakt bij de rechterlijke instanties of bestuursrechtelijke instanties van de andere Verdragsluitende Staat.

  • 7. Indien te eniger tijd nadat uit hoofde van het derde of vierde lid een verzoek is gedaan door een Verdragsluitende Staat en voordat de andere Verdragsluitende Staat de desbetreffende belastingvordering heeft ingevorderd en overgemaakt aan de eerstbedoelde Staat, de desbetreffende belastingvordering:

    • a) in het geval van een verzoek ingevolge het derde lid, ophoudt een belastingvordering van de eerstbedoelde Staat te zijn die invorderbaar is uit hoofde van de wetgeving van die Staat en die verschuldigd is door een persoon die, op dat tijdstip, uit hoofde van de wetgeving van die Staat de invordering ervan niet kan beletten; of

    • b) in het geval van een verzoek uit hoofde van het vierde lid, ophoudt een belastingvordering van de eerstbedoelde Staat te zijn ter zake waarvan die Staat uit hoofde van zijn wetgeving conservatoire maatregelen kan treffen teneinde de invordering ervan te waarborgen,

      stelt de bevoegde autoriteit van de eerstbedoelde Staat de bevoegde autoriteit van de andere Staat onverwijld daarvan in kennis en wordt, naar keuze van de andere Staat, het verzoek door de eerstbedoelde Staat uitgesteld of ingetrokken.

  • 8. In geen geval worden de bepalingen van dit artikel zo uitgelegd dat zij een Verdragsluitende Staat de verplichting opleggen:

    • a) bestuurlijke maatregelen te nemen die in strijd zijn met de wetgeving of bestuurlijke praktijk van die of van de andere Verdragsluitende Staat;

    • b) maatregelen te nemen die in strijd zouden zijn met de openbare orde (ordre public);

    • c) bijstand te verlenen indien de andere Verdragsluitende Staat niet alle redelijke invorderings- of conservatoire maatregelen heeft aangewend die hem naargelang van het geval uit hoofde van zijn wetgeving of bestuurlijke praktijk ter beschikking staan;

    • d) bijstand te verlenen in gevallen waarin de administratieve last voor die Staat duidelijk onevenredig is ten opzichte van het door de andere Verdragsluitende Staat te behalen voordeel.”.

Artikel VII

Artikel 30 van het Verdrag wordt geschrapt.

Artikel VIII

1. In artikel 32, eerste lid, van het Verdrag, wordt de eerste volzin geschrapt en vervangen door de volgende volzin:

„Dit Verdrag kan, hetzij in zijn geheel, hetzij met de noodzakelijke wijzigingen, worden uitgebreid tot elk van de delen van het Koninkrijk der Nederlanden die niet in Europa zijn gelegen en belastingen heffen die in wezen gelijksoortig zijn aan de belastingen waarop het Verdrag van toepassing is.”.

2. In artikel 32, tweede lid, van het Verdrag worden de woorden „tot enig land” geschrapt en vervangen door „tot enig deel van het Koninkrijk der Nederlanden”.

Artikel IX

De eerste volzin van het Protocol wordt geschrapt en vervangen door het volgende:

„Ter zake van het Verdrag tot het vermijden van dubbele belasting met betrekking tot belastingen naar het inkomen en naar het vermogen en het voorkomen van het ontgaan en ontwijken van belasting, gesloten tussen het Koninkrijk der Nederlanden en de Republiek Oezbekistan, zijn de ondergetekenden overeengekomen dat de volgende bepalingen een integrerend deel van het Verdrag vormen.”.

Artikel X

Het tweede lid van artikel X van het Protocol wordt geschrapt.

Artikel XI

1. Het volgende artikel wordt na artikel XIII van het Protocol ingevoegd:

„XIV. Ad artikelen 1 en 24A

  • 1. De voordelen van dit Verdrag zijn niet van toepassing op Nederlandse vrijgestelde beleggingsinstellingen.

  • 2. Niettegenstaande de bepalingen van het eerste lid, besluiten de bevoegde autoriteiten van de Verdragsluitende Staten in onderling overleg in welke mate een inwoner van een van de Verdragsluitende Staten die onder een bijzondere regeling valt geen aanspraak kan maken op de voordelen van dit Verdrag.”.

2. Het bestaande artikel XIV van het Protocol wordt omgenummerd tot XV.

Artikel XII

Het volgende artikel wordt ingevoegd na het nieuwe artikel XV van het Protocol:

„XVI. Ad artikelen 28 en 29

Voor de toepassing van de bepalingen van de artikelen 28 en 29, worden de uit hoofde van de Nederlandse inkomensgerelateerde voorschriften geheven bijdragen en toegekende voordelen aangemerkt als belastingen.”.

Artikel XIII

Dit wijzigingsprotocol treedt in werking op de laatste dag van de maand die volgt op de maand waarin de laatste van de kennisgevingen langs diplomatieke weg is ontvangen waarin de onderscheiden Verdragsluitende Staten elkaar schriftelijk ervan in kennis hebben gesteld dat aan de grondwettelijk vereiste formaliteiten is voldaan en de bepalingen ervan vinden toepassing voor belastingjaren en -tijdvakken beginnend en belastbare gebeurtenissen die zich voordoen op of na 1 januari van het kalenderjaar volgend op het kalenderjaar waarin het wijzigingsprotocol in werking is getreden.

TEN BLIJKE WAARVAN de ondergetekenden, daartoe naar behoren gemachtigd, dit wijzigingsprotocol hebben ondertekend.

GEDAAN te ’s-Gravenhage op 6 februari 2017 in tweevoud, in de Nederlandse, de Oezbeekse en de Engelse taal, waarbij de drie teksten gelijkelijk authentiek zijn. Ingeval de Nederlandse en de Oezbeekse tekst verschillend kunnen worden uitgelegd, is de Engelse tekst doorslaggevend.

Voor de Regering van het Koninkrijk der Nederlanden, HARRY ROODBEEN

Voor de Regering van de Republiek Oezbekistan, BOTIR PARPIEV

D. PARLEMENT

Het Protocol behoeft ingevolge artikel 91 van de Grondwet de goedkeuring van de Staten-Generaal, alvorens het Koninkrijk aan het Protocol kan worden gebonden.

G. INWERKINGTREDING

De bepalingen van het Protocol zullen ingevolge artikel XIII in werking treden op de laatste dag van de maand die volgt op de maand waarin de laatste van de kennisgevingen langs diplomatieke weg is ontvangen waarin de onderscheiden verdragsluitende staten elkaar schriftelijk ervan in kennis hebben gesteld dat aan de grondwettelijk vereiste formaliteiten is voldaan. De bepalingen ervan vinden toepassing voor belastingjaren en -tijdvakken beginnend en belastbare gebeurtenissen die zich voordoen op of na 1 januari van het kalenderjaar volgend op het kalenderjaar waarin het Protocol in werking is getreden.

Uitgegeven de drieëntwintigste februari 2017.

De Minister van Buitenlandse Zaken, A.G. KOENDERS

X Noot
1)

De Oezbeekse tekst van het Protocol is niet opgenomen.

Naar boven