Tractatenblad 2013, 133

63 (1970) Nr. 6

A. TITEL

Verdrag tot bestrijding van het wederrechtelijk in zijn macht brengen van luchtvaartuigen;

’s-Gravenhage, 16 december 1970

B. TEKST¹⁾

De Engelse en de Franse tekst van het Verdrag zijn geplaatst in Trb. 1971, 50.

---

Op 10 september 2010 is te Beijing een Aanvullend Protocol bij het Verdrag tot stand gekomen.

De Engelse en de Franse tekst²⁾ van het Aanvullend Protocol luiden als volgt:

Protocol supplementary to the Convention for the Suppression of Unlawful Seizure of Aircraft

The States Parties to this Protocol,

Deeply concerned about the worldwide escalation of unlawful acts against civil aviation;

Recognizing that new types of threats against civil aviation require new concerted efforts and policies of cooperation on the part of States; and

Believing that in order to better address these threats, it is necessary to adopt provisions supplementary to those of the Convention for the Suppression of Unlawful Seizure of Aircraft signed at The Hague on 16 December 1970, to suppress unlawful acts of seizure or exercise of control of aircraft and to improve its effectiveness;

Have agreed as follows:

Article I

This Protocol supplements the Convention for the Suppression of Unlawful Seizure of Aircraft, signed at The Hague on 16 December 1970 (hereinafter referred to as “the Convention”).

Article II

Article 1 of the Convention shall be replaced by the following:

“Article 1

• 1. Any person commits an offence if that person unlawfully and intentionally seizes or exercises control of an aircraft in service by force or threat thereof, or by coercion, or by any other form of intimidation, or by any technological means.

• 2. Any person also commits an offence if that person:

  • a) makes a threat to commit the offence set forth in paragraph 1 of this Article; or

  • b) unlawfully and intentionally causes any person to receive such a threat,

  under circumstances which indicate that the threat is credible.

• 3. Any person also commits an offence if that person:

  • a) attempts to commit the offence set forth in paragraph 1 of this Article; or

  • b) organizes or directs others to commit an offence set forth in paragraph 1, 2 or 3 (a) of this Article; or

  • c) participates as an accomplice in an offence set forth in paragraph 1, 2 or 3 (a) of this Article; or

  • d) unlawfully and intentionally assists another person to evade investigation, prosecution or punishment, knowing that the person has committed an act that constitutes an offence set forth in paragraph 1, 2, 3 (a), 3 (b) or 3 (c) of this Article, or that the person is wanted for criminal prosecution by law enforcement authorities for such an offence or has been sentenced for such an offence.

• 4. Each State Party shall also establish as offences, when committed intentionally, whether or not any of the offences set forth in paragraph 1 or 2 of this Article is actually committed or attempted, either or both of the following:

  • a) agreeing with one or more other persons to commit an offence set forth in paragraph 1 or 2 of this Article and, where required by national law, involving an act undertaken by one of the participants in furtherance of the agreement; or

  • b) contributing in any other way to the commission of one or more offences set forth in paragraph 1 or 2 of this Article by a group of persons acting with a common purpose, and such contribution shall either:

    • (i) be made with the aim of furthering the general criminal activity or purpose of the group, where such activity or purpose involves the commission of an offence set forth in paragraph 1 or 2 of this Article; or

    • (ii) be made in the knowledge of the intention of the group to commit an offence set forth in paragraph 1 or 2 of this Article.”

Article III

Article 2 of the Convention shall be replaced by the following:

“Article 2

Each State Party undertakes to make the offences set forth in Article 1 punishable by severe penalties.”

Article IV

The following shall be added as Article 2 bis of the Convention:

“Article 2 bis

• 1. Each State Party, in accordance with its national legal principles, may take the necessary measures to enable a legal entity located in its territory or organized under its laws to be held liable when a person responsible for management or control of that legal entity has, in that capacity, committed an offence set forth in Article 1. Such liability may be criminal, civil or administrative.

• 2. Such liability is incurred without prejudice to the criminal liability of individuals having committed the offences.

• 3. If a State Party takes the necessary measures to make a legal entity liable in accordance with paragraph 1 of this Article, it shall endeavour to ensure that the applicable criminal, civil or administrative sanctions are effective, proportionate and dissuasive. Such sanctions may include monetary sanctions.”

Article V

1. Article 3, paragraph 1, of the Convention shall be replaced by the following:

“Article 3

• 1. For the purposes of this Convention, an aircraft is considered to be in service from the beginning of the pre-flight preparation of the aircraft by ground personnel or by the crew for a specific flight until twenty-four hours after any landing. In the case of a forced landing, the flight shall be deemed to continue until the competent authorities take over the responsibility for the aircraft and for persons and property on board.”

2. In Article 3, paragraph 3, of the Convention, “registration” shall be replaced by “registry”.

3. In Article 3, paragraph 4, of the Convention, “mentioned” shall be replaced by “set forth”.

4. Article 3, paragraph 5, of the Convention shall be replaced by the following:

• “5. Notwithstanding paragraphs 3 and 4 of this Article, Articles 6, 7, 7 bis, 8, 8 bis, 8 ter and 10 shall apply whatever the place of take-off or the place of actual landing of the aircraft, if the offender or the alleged offender is found in the territory of a State other than the State of registry of that aircraft.”

Article VI

The following shall be added as Article 3 bis of the Convention:

“Article 3 bis

• 1. Nothing in this Convention shall affect other rights, obligations and responsibilities of States and individuals under international law, in particular the purposes and principles of the Charter of the United Nations, the Convention on International Civil Aviation and international humanitarian law.

• 2. The activities of armed forces during an armed conflict, as those terms are understood under international humanitarian law, which are governed by that law are not governed by this Convention, and the activities undertaken by military forces of a State in the exercise of their official duties, inasmuch as they are governed by other rules of international law, are not governed by this Convention.

• 3. The provisions of paragraph 2 of this Article shall not be interpreted as condoning or making lawful otherwise unlawful acts, or precluding prosecution under other laws.”

Article VII

Article 4 of the Convention shall be replaced by the following:

“Article 4

• 1. Each State Party shall take such measures as may be necessary to establish its jurisdiction over the offences set forth in Article 1 and any other act of violence against passengers or crew committed by the alleged offender in connection with the offences, in the following cases:

  • a) when the offence is committed in the territory of that State;

  • b) when the offence is committed against or on board an aircraft registered in that State;

  • c) when the aircraft on board which the offence is committed lands in its territory with the alleged offender still on board;

  • d) when the offence is committed against or on board an aircraft leased without crew to a lessee whose principal place of business or, if the lessee has no such place of business, whose permanent residence is in that State;

  • e) when the offence is committed by a national of that State.

• 2. Each State Party may also establish its jurisdiction over any such offence in the following cases:

  • a) when the offence is committed against a national of that State;

  • b) when the offence is committed by a stateless person whose habitual residence is in the territory of that State.

• 3. Each State Party shall likewise take such measures as may be necessary to establish its jurisdiction over the offences set forth in Article 1 in the case where the alleged offender is present in its territory and it does not extradite that person pursuant to Article 8 to any of the States Parties that have established their jurisdiction in accordance with the applicable paragraphs of this Article with regard to those offences.

• 4. This Convention does not exclude any criminal jurisdiction exercised in accordance with national law.”

Article VIII

Article 5 of the Convention shall be replaced by the following:

“Article 5

The States Parties which establish joint air transport operating organizations or international operating agencies, which operate aircraft which are subject to joint or international registration shall, by appropriate means, designate for each aircraft the State among them which shall exercise the jurisdiction and have the attributes of the State of registry for the purpose of this Convention and shall give notice thereof to the Secretary General of the International Civil Aviation Organization who shall communicate the notice to all States Parties to this Convention.”

Article IX

Article 6, paragraph 4, of the Convention shall be replaced by the following:

“Article 6

• 4. When a State Party, pursuant to this Article, has taken a person into custody, it shall immediately notify the States Parties which have established jurisdiction under paragraph 1 of Article 4, and established jurisdiction and notified the Depositary under paragraph 2 of Article 4 and, if it considers it advisable, any other interested States of the fact that such person is in custody and of the circumstances which warrant that person’s detention. The State Party which makes the preliminary enquiry contemplated in paragraph 2 of this Article shall promptly report its findings to the said States Parties and shall indicate whether it intends to exercise jurisdiction.”

Article X

The following shall be added as Article 7 bis of the Convention:

“Article 7 bis

Any person who is taken into custody, or regarding whom any other measures are taken or proceedings are being carried out pursuant to this Convention, shall be guaranteed fair treatment, including enjoyment of all rights and guarantees in conformity with the law of the State in the territory of which that person is present and applicable provisions of international law, including international human rights law.”

Article XI

Article 8 of the Convention shall be replaced by the following:

“Article 8

• 1. The offences set forth in Article 1 shall be deemed to be included as extraditable offences in any extradition treaty existing between States Parties. States Parties undertake to include the offences as extraditable offences in every extradition treaty to be concluded between them.

• 2. If a State Party which makes extradition conditional on the existence of a treaty receives a request for extradition from another State Party with which it has no extradition treaty, it may at its option consider this Convention as the legal basis for extradition in respect of the offences set forth in Article 1. Extradition shall be subject to the other conditions provided by the law of the requested State.

• 3. States Parties which do not make extradition conditional on the existence of a treaty shall recognize the offences set forth in Article 1 as extraditable offences between themselves subject to the conditions provided by the law of the requested State.

• 4. Each of the offences shall be treated, for the purpose of extradition between States Parties, as if it had been committed not only in the place in which it occurred but also in the territories of the States Parties required to establish their jurisdiction in accordance with subparagraphs (b), (c), (d) and (e) of paragraph 1 of Article 4 and who have established jurisdiction in accordance with paragraph 2 of Article 4.

• 5. The offences set forth in subparagraphs (a) and (b) of paragraph 4 of Article 1 shall, for the purpose of extradition between States Parties, be treated as equivalent.”

Article XII

The following shall be added as Article 8 bis of the Convention:

“Article 8 bis

None of the offences set forth in Article 1 shall be regarded, for the purposes of extradition or mutual legal assistance, as a political offence or as an offence connected with a political offence or as an offence inspired by political motives. Accordingly, a request for extradition or for mutual legal assistance based on such an offence may not be refused on the sole ground that it concerns a political offence or an offence connected with a political offence or an offence inspired by political motives.”

Article XIII

The following shall be added as Article 8 ter of the Convention:

“Article 8 ter

Nothing in this Convention shall be interpreted as imposing an obligation to extradite or to afford mutual legal assistance, if the requested State Party has substantial grounds for believing that the request for extradition for offences set forth in Article 1 or for mutual legal assistance with respect to such offences has been made for the purpose of prosecuting or punishing a person on account of that person’s race, religion, nationality, ethnic origin, political opinion or gender, or that compliance with the request would cause prejudice to that person’s position for any of these reasons.”

Article XIV

Article 9, paragraph 1, of the Convention shall be replaced by the following:

“Article 9

• 1. When any of the acts set forth in paragraph 1 of Article 1 has occurred or is about to occur, States Parties shall take all appropriate measures to restore control of the aircraft to its lawful commander or to preserve the commander’s control of the aircraft.”

Article XV

Article 10, paragraph 1, of the Convention shall be replaced by the following:

“Article 10

• 1. States Parties shall afford one another the greatest measure of assistance in connection with criminal proceedings brought in respect of the offences set forth in Article 1 and other acts set forth in Article 4. The law of the State requested shall apply in all cases.”

Article XVI

The following shall be added as Article 10 bis of the Convention:

“Article 10 bis

Any State Party having reason to believe that one of the offences set forth in Article 1 will be committed shall, in accordance with its national law, furnish any relevant information in its possession to those States Parties which it believes would be the States set forth in paragraphs 1 and 2 of Article 4.”

Article XVII

1. All references in the Convention to “Contracting State” and “Contracting States” shall be replaced by “State Party” and “States Parties” respectively.

2. All references in the Convention to “him” and “his” shall be replaced by “that person” and “that person’s” respectively.

Article XVIII

The texts of the Convention in the Arabic and Chinese languages annexed to this Protocol shall, together with the texts of the Convention in the English, French, Russian and Spanish languages, constitute texts equally authentic in the six languages.

Article XIX

As between the States Parties to this Protocol, the Convention and this Protocol shall be read and interpreted together as one single instrument and shall be known as The Hague Convention as amended by the Beijing Protocol, 2010.

Article XX

This Protocol shall be open for signature in Beijing on 10 September 2010 by States participating in the Diplomatic Conference on Aviation Security held at Beijing from 30 August to 10 September 2010.

After 27 September 2010, this Protocol shall be open to all States for signature at the Headquarters of the International Civil Aviation Organization in Montréal until it enters into force in accordance with Article XXIII.

Article XXI

• 1. This Protocol is subject to ratification, acceptance or approval. The instruments of ratification, acceptance or approval shall be deposited with the Secretary General of the International Civil Aviation Organization, who is hereby designated as the Depositary.

• 2. Ratification, acceptance or approval of this Protocol by any State which is not a Party to the Convention shall have the effect of ratification, acceptance or approval of The Hague Convention as amended by the Beijing Protocol, 2010.

• 3. Any State which does not ratify, accept or approve this Protocol in accordance with paragraph 1 of this Article may accede to it at any time. The instruments of accession shall be deposited with the Depositary.

Article XXII

Upon ratifying, accepting, approving or acceding to this Protocol, each State Party:

• a) shall notify the Depositary of the jurisdiction it has established under its national law in accordance with paragraph 2 of Article 4 of The Hague Convention as amended by the Beijing Protocol, 2010, and immediately notify the Depositary of any change; and

• b) may declare that it shall apply the provisions of subparagraph (d) of paragraph 3 of Article 1 of The Hague Convention as amended by the Beijing Protocol, 2010 in accordance with the principles of its criminal law concerning family exemptions from liability.

Article XXIII

• 1. This Protocol shall enter into force on the first day of the second month following the date of the deposit of the twenty-second instrument of ratification, acceptance, approval or accession with the Depositary.

• 2. For each State ratifying, accepting, approving or acceding to this Protocol after the deposit of the twenty-second instrument of ratification, acceptance, approval or accession, this Protocol shall enter into force on the first day of the second month following the date of the deposit by such State of its instrument of ratification, acceptance, approval or accession.

• 3. As soon as this Protocol enters into force, it shall be registered with the United Nations by the Depositary.

Article XXIV

• 1. Any State Party may denounce this Protocol by written notification to the Depositary.

• 2. Denunciation shall take effect one year following the date on which notification is received by the Depositary.

Article XXV

The Depositary shall promptly inform all States Parties to this Protocol and all signatory or acceding States to this Protocol of the date of each signature, the date of deposit of each instrument of ratification, acceptance, approval or accession, the date of coming into force of this Protocol, and other relevant information.

IN WITNESS WHEREOF the undersigned Plenipotentiaries, having been duly authorized, have signed this Protocol.

DONE at Beijing on the tenth day of September of the year Two Thousand and Ten in the English, Arabic, Chinese, French, Russian and Spanish languages, all texts being equally authentic, such authenticity to take effect upon verification by the Secretariat of the Conference under the authority of the President of the Conference within ninety days hereof as to the conformity of the texts with one another. This Protocol shall remain deposited in the archives of the International Civil Aviation Organization, and certified copies thereof shall be transmitted by the Depositary to all Contracting States to this Protocol.

---

Protocole complémentaire à la Convention pour la répression de la capture illicite d’aéronefs

Les États parties au présent Protocole,

Profondément préoccupés par l’escalade mondiale des actes illicites contre l’aviation civile,

Reconnaissant que les nouveaux types de menace contre l’aviation civile exigent de nouveaux efforts concertés et de nouvelles politiques de coopération de la part des États, et

Estimant que, pour mieux faire face à ces menaces, il est nécessaire d’adopter des dispositions complémentaires à celles de la Convention pour la répression de la capture illicite d’aéronefs, signée à La Haye le 16 décembre 1970, en vue de réprimer les actes illicites de capture ou d’exercice du contrôle d’aéronefs et d’améliorer l’efficacité de la Convention,

Sont convenus des dispositions suivantes :

Article I^er

Le présent Protocole complète la Convention pour la répression de la capture illicite d’aéronefs, signée à La Haye le 16 décembre 1970 (ci-après appelée « la Convention »).

Article II

L’article 1^er de la Convention est remplacé par le suivant :

« Article 1er

• 1. Commet une infraction toute personne qui, illicitement et intentionnellement, s’empare d’un aéronef en service ou en exerce le contrôle par violence ou menace de violence, ou par contrainte, ou par toute autre forme d’intimidation, ou par tout moyen technologique.

• 2. Commet également une infraction toute personne qui :

  • a) menace de commettre une des infractions visées au paragraphe 1 du présent article ; ou

  • b) illicitement et intentionnellement, fait en sorte qu’une personne reçoive une telle menace,

  dans des circonstances qui indiquent la crédibilité de la menace.

• 3. Commet également une infraction toute personne qui :

  • a) tente de commettre une infraction visée au paragraphe 1 du présent article ; ou

  • b) organise ou fait commettre par d’autres personnes une infraction visée aux paragraphes 1, 2 ou 3, alinéa (a), du présent article ; ou

  • c) participe comme complice à une infraction visée aux paragraphes 1, 2 ou 3, alinéa (a), du présent article ; ou

  • d) illicitement et intentionnellement, aide une personne à se soustraire à une enquête, à des poursuites ou à une peine, en sachant que cette personne a commis un acte qui constitue une infraction visée aux paragraphes 1, 2, 3 alinéa (a), 3 alinéa (b) ou 3 alinéa (c) du présent article, ou qu’elle est recherchée en vue de poursuites criminelles pour une telle infraction par les autorités d’application de la loi, ou qu’elle a été condamnée pour une telle infraction.

• 4. Chaque État partie confère aussi le caractère d’infraction pénale à l’un ou l’autre des actes suivants ou aux deux, lorsqu’ils sont commis intentionnellement, que les infractions visées aux paragraphes 1 ou 2 du présent article soient ou non effectivement commises ou tentées :

  • a) s’entendre avec une ou plusieurs autres personnes en vue de commettre une infraction visée aux paragraphes 1 ou 2 du présent article et qui, lorsque le droit national l’exige, implique un acte commis par un des participants en vertu de cette entente ; ou

  • b) contribuer de toute autre manière à la perpétration d’une ou plusieurs des infractions visées aux paragraphes 1 ou 2 du présent article par un groupe de personnes agissant de concert et :

    • (i) soit pour faciliter l’activité criminelle générale du groupe ou servir le but de celui-ci, lorsque cette activité suppose la perpétration d’une infraction visée aux paragraphes 1 ou 2 du présent article ;

    • (ii) soit en sachant que le groupe a l’intention de commettre une infraction visée aux paragraphes 1 ou 2 du présent article. »

Article III

L’article 2 de la Convention est remplacé par le suivant :

« Article 2

Tout État partie s’engage à réprimer de peines sévères les infractions visées à l’article 1^er. »

Article IV

L’article 2 bis suivant est ajouté à la Convention :

« Article 2 bis

• 1. Chaque État partie, conformément aux principes de son droit national, peut prendre les mesures nécessaires pour que la responsabilité d’une personne morale située sur son territoire ou constituée sous l’empire de sa législation soit engagée lorsqu’une personne responsable de la direction ou du contrôle de cette personne morale a, en cette qualité, commis une infraction visée à l’article 1^er. Cette responsabilité peut être pénale, civile ou administrative.

• 2. Ladite responsabilité est engagée sans préjudice de la responsabilité pénale des personnes physiques qui ont commis les infractions.

• 3. Si un État partie prend les mesures nécessaires pour engager la responsabilité d’une personne morale en vertu du paragraphe 1 du présent article, il s’efforce de veiller à ce que les sanctions pénales, civiles ou administratives applicables soient efficaces, proportionnées et dissuasives. Ces sanctions peuvent être notamment d’ordre pécuniaire. »

Article V

1. À l’article 3 de la Convention, le paragraphe 1 est remplacé par le suivant :

« Article 3

• 1. Aux fins de la présente Convention, un aéronef est considéré comme étant en service depuis le moment où le personnel au sol ou l’équipage commence à le préparer en vue d’un vol déterminé jusqu’à l’expiration d’un délai de vingt-quatre heures suivant tout atterrissage. Dans le cas d’un atterrissage forcé, le vol est considéré se poursuivre jusqu’à ce que les autorités compétentes assument la responsabilité de l’aéronef et des personnes et des biens à bord. »

2. Article 3, paragraphe 3 : modification du texte anglais sans objet en français.

3. Article 3, paragraphe 4 : modification du texte anglais sans objet en français.

4. À l’article 3 de la Convention, le paragraphe 5 est remplacé par le suivant :

• « 5. Nonobstant les dispositions des paragraphes 3 et 4 du présent article, les articles 6, 7, 7 bis, 8, 8 bis, 8 ter et 10 s’appliquent quels que soient le lieu du décollage ou le lieu réel de l’atterrissage de l’aéronef si l’auteur ou l’auteur présumé de l’infraction est découvert sur le territoire d’un État autre que l’État d’immatriculation dudit aéronef. »

Article VI

L’article 3 bis suivant est ajouté à la Convention :

« Article 3 bis

• 1. Aucune disposition de la présente Convention ne modifie les autres droits, obligations et responsabilités qui découlent pour les États et les individus du droit international, et en particulier des buts et principes de la Charte des Nations Unies, de la Convention relative à l’aviation civile internationale et du droit international humanitaire.

• 2. Les activités des forces armées en période de conflit armé, au sens donné à ces termes en droit international humanitaire, qui sont régies par ce droit, ne sont pas régies par la présente Convention, et les activités accomplies par les forces armées d’un État dans l’exercice de leur fonctions officielles, en tant qu’elles sont régies par d’autres règles de droit international, ne sont pas régies non plus par la présente Convention.

• 3. Les dispositions du paragraphe 2 du présent article ne s’interprètent pas comme excusant ou rendant licites des actes par ailleurs illicites, ni comme excluant l’exercice de poursuites sous l’empire d’autres lois. »

Article VII

L’article 4 de la Convention est remplacé par le suivant :

« Article 4

• 1. Tout État partie prend les mesures nécessaires pour établir sa compétence aux fins de connaître des infractions visées à l’article 1^er, ainsi que de tout autre acte de violence dirigé contre les passagers ou l’équipage et commis par l’auteur présumé des infractions en relation directe avec celles-ci, dans les cas suivants :

  • a) si l’infraction est commise sur le territoire de cet État ;

  • b) si l’infraction est commise à l’encontre ou à bord d’un aéronef immatriculé dans cet État ;

  • c) si l’aéronef à bord duquel l’infraction est commise atterrit sur son territoire avec l’auteur présumé de l’infraction encore à bord ;

  • d) si l’infraction est commise à l’encontre ou à bord d’un aéronef donné en location sans équipage à une personne qui a son principal établissement, ou à défaut sa résidence permanente, dans ledit État ;

  • e) si l’infraction est commise par un ressortissant de cet État.

• 2. Un État partie peut également établir sa compétence aux fins de connaître d’une telle infraction dans les cas suivants :

  • a) si l’infraction est commise contre un ressortissant de cet État ;

  • b) si l’infraction est commise par un apatride qui a sa résidence habituelle sur le territoire de cet État.

• 3. Tout État partie prend également les mesures nécessaires pour établir sa compétence aux fins de connaître des infractions visées à l’article 1er dans le cas où l’auteur présumé de celles-ci se trouve sur son territoire et où ledit État ne l’extrade pas conformément à l’article 8 vers l’un des États parties qui ont établi leur compétence conformément aux paragraphes applicables du présent article en ce qui concerne ces infractions.

• 4. La présente Convention n’écarte aucune compétence pénale exercée conformément au droit national. »

Article VIII

L’article 5 de la Convention est remplacé par le suivant :

« Article 5

Les États parties qui constituent pour le transport aérien des organisations d’exploitation en commun ou des organismes internationaux d’exploitation et qui exploitent des aéronefs faisant l’objet d’une immatriculation commune ou internationale désignent, pour chaque aéronef, suivant les modalités appropriées, l’État qui exerce la compétence et aura les attributions de l’État d’immatriculation aux fins de la présente Convention. Ils aviseront de cette désignation le Secrétaire général l’Organisation de l’aviation civile internationale, qui en informera tous les États parties à la présente Convention. »

Article IX

À l’article 6 de la Convention, le paragraphe 4 est remplacé par le suivant :

« Article 6

• 4. Lorsqu’un État partie a mis une personne en détention conformément aux dispositions du présent article, il avise immédiatement de cette détention, ainsi que des circonstances qui la justifient, les États parties qui ont établi leur compétence en vertu du paragraphe 1 de l’article 4 et établi leur compétence et informé le dépositaire en vertu du paragraphe 2 de l’article 4, et, s’il le juge opportun, tous autres États intéressés. L’État partie qui procède à l’enquête préliminaire visée au paragraphe 2 du présent article en communique rapidement les conclusions auxdits États parties et leur indique s’il entend exercer sa compétence. »

Article X

L’article 7 bis suivant est ajouté à la Convention :

« Article 7 bis

Toute personne placée en détention ou contre laquelle toute autre mesure est prise ou une procédure est engagée en vertu de la présente Convention se voit garantir un traitement équitable et tous les droits et garanties conformes au droit national de l’État sur le territoire duquel elle se trouve et aux dispositions applicables du droit international, y compris celles qui ont trait aux droits de l’homme. »

Article XI

L’article 8 de la Convention est remplacé par le suivant :

« Article 8

• 1. Les infractions visées à l’article 1^er sont de plein droit comprises comme cas d’extradition dans tout traité d’extradition conclu entre États parties. Les États parties s’engagent à comprendre l’infraction comme cas d’extradition dans tout traité d’extradition à conclure entre eux.

• 2. Si un État partie qui subordonne l’extradition à l’existence d’un traité est saisi d’une demande d’extradition par un autre État partie avec lequel il n’est pas lié par un traité d’extradition, il a la latitude de considérer la présente Convention comme constituant la base juridique de l’extradition en ce qui concerne les infractions visées à l’article 1^er. L’extradition est subordonnée aux autres conditions prévues par le droit de l’État requis.

• 3. Les États parties qui ne subordonnent pas l’extradition à l’existence d’un traité reconnaissent les infractions visées à l’article 1^er comme cas d’extradition entre eux dans les conditions prévues par le droit de l’État requis.

• 4. Entre États parties, chacune des infractions est considérée aux fins d’extradition comme ayant été commise tant au lieu de sa perpétration que sur le territoire des États parties tenus d’établir leur compétence en vertu du paragraphe 1, alinéas (b), (c), (d) et (e), de l’article 4, et qui ont établi leur compétence conformément au paragraphe 2 de l’article 4.

• 5. Les infractions visées aux alinéas (a) et (b) du paragraphe 4 de l’article 1^er sont, aux fins d’extradition entre États parties, traitées comme équivalentes. »

Article XII

L’article 8 bis suivant est ajouté à la Convention :

« Article 8 bis

Aucune des infractions visées à l’article 1^er ne sera considérée, aux fins d’extradition ou d’entraide judiciaire, comme une infraction politique, comme une infraction liée à une infraction politique ou comme une infraction inspirée par des motifs politiques. En conséquence, une demande d’extradition ou d’entraide judiciaire fondée sur une telle infraction ne peut être refusée au seul motif qu’elle concerne une infraction politique, une infraction liée à une infraction politique ou une infraction inspirée par des motifs politiques. »

Article XIII

L’article 8 ter suivant est ajouté à la Convention :

« Article 8 ter

Aucune disposition de la présente Convention ne doit être interprétée comme impliquant une obligation d’extradition ou d’entraide judiciaire si l’État partie requis a des raisons sérieuses de croire que la demande d’extradition concernant les infractions visées à l’article 1^er ou la demande d’entraide concernant de telles infractions a été présentée aux fins de poursuivre ou de punir une personne pour des raisons de race, de religion, de nationalité, d’origine ethnique, d’opinions politiques ou de sexe, ou que donner suite à cette demande porterait préjudice à la situation de cette personne pour l’une quelconque de ces raisons. »

Article XIV

À l’article 9 de la Convention, le paragraphe 1 est remplacé par le suivant :

« Article 9

• 1. Lorsque l’un des actes visés au paragraphe 1 de l’article 1^er est accompli ou sur le point d’être accompli, les États parties prennent toutes mesures appropriées pour restituer ou conserver le contrôle de l’aéronef au commandant légitime. »

Article XV

À l’article 10 de la Convention, le paragraphe 1 est remplacé par le suivant :

« Article 10

• 1. Les États parties s’accordent l’entraide judiciaire la plus large possible dans toute procédure pénale relative aux infractions visées à l’article 1^er et aux autres actes visés à l’article 4. Dans tous les cas, la loi applicable pour l’exécution d’une demande d’entraide est celle de l’État requis. »

Article XVI

L’article 10 bis suivant est ajouté à la Convention :

« Article 10 bis

Tout État partie qui a lieu de croire que l’une des infractions visées à l’article 1^er sera commise fournit, en conformité avec les dispositions de son droit national, tous renseignements utiles en sa possession aux États parties qui à son avis seraient les États visés aux paragraphes 1 et 2 de l’article 4. »

Article XVII

1. Toutes les mentions « État contractant » et « États contractants » figurant dans la Convention sont remplacées par « État partie » et « États parties », respectivement.

2. Modification du texte anglais sans objet en français.

Article XVIII

Les textes de la Convention rédigés en arabe et en chinois qui sont annexés au présent Protocole, conjointement avec les textes de la Convention rédigés dans les langues française, anglaise, espagnole et russe, font également foi.

Article XIX

Entre les Parties au Protocole, la Convention et le présent Protocole sont considérés et interprétés comme un seul et même instrument, qui porte le titre « Convention de La Haye amendée par le Protocole de Beijing, 2010 ».

Article XX

Le présent Protocole est ouvert à Beijing le 10 septembre 2010 à la signature des États participant à la Conférence diplomatique sur la sûreté de l’aviation tenue à Beijing du 30 août au 10 septembre 2010.

Après le 27 septembre 2010, le Protocole sera ouvert à la signature de tous les États au siège de l’Organisation de l’aviation civile internationale à Montréal jusqu’à ce qu’il entre en vigueur conformément à l’article XXIII.

Article XXI

• 1. Le présent Protocole est sujet à ratification, acceptation ou approbation. Les instruments de ratification, d’acceptation ou d’approbation seront déposés auprès du Secrétaire général de l’Organisation de l’aviation civile internationale, qui est désignée par les présentes comme dépositaire.

• 2. La ratification, l’acceptation ou l’approbation du présent Protocole par tout État qui n’est pas un État partie à la Convention a l’effet d’une ratification, d’une acceptation ou d’une approbation de la Convention de La Haye amendée par le Protocole de Beijing, 2010.

• 3. Tout État qui ne ratifie, n’accepte ou n’approuve pas le présent Protocole conformément au paragraphe 1 du présent article peut y adhérer à tout moment. L’instrument d’adhésion sera déposé auprès du dépositaire.

Article XXII

Au moment de ratifier, d’accepter ou d’approuver le présent Protocole, ou d’y adhérer, tout État partie :

• a) informera le dépositaire de la compétence qu’il a établie en vertu de son droit national conformément au paragraphe 2 de l’article 4 de la Convention de La Haye amendée par le Protocole de Beijing, 2010, et informera immédiatement le dépositaire de tout changement ;

• b) pourra déclarer qu’il appliquera les dispositions de l’alinéa (d) du paragraphe 3 de l’article 1^er de la Convention de La Haye amendée par le Protocole de Beijing, 2010, conformément aux principes de son droit criminel concernant les exemptions de responsabilité pour raisons familiales.

Article XXIII

• 1. Le présent Protocole entrera en vigueur le premier jour du deuxième mois suivant la date du dépôt du vingt-deuxième instrument de ratification, d’acceptation, d’approbation ou d’adhésion.

• 2. Pour tout État qui ratifie, accepte ou approuve le présent Protocole, ou qui y adhère, après le dépôt du vingt-deuxième instrument de ratification, d’acceptation, d’approbation ou d’adhésion, le Protocole entrera en vigueur le premier jour du deuxième mois suivant la date du dépôt par cet État de son instrument de ratification, d’acceptation, d’approbation ou d’adhésion.

• 3. Dès que le présent Protocole entrera en vigueur, il sera enregistré auprès des Nations Unies par le dépositaire.

Article XXIV

• 1. Tout État partie peut dénoncer le présent Protocole par notification écrite adressée au dépositaire.

• 2. La dénonciation prendra effet un an après la date à laquelle le dépositaire aura reçu la notification.

Article XXV

Le dépositaire informera rapidement tous les États parties au présent Protocole et tous les États signataires ou qui adhéreront au présent Protocole de la date de chaque signature, de la date du dépôt de chaque instrument de ratification, d’approbation, d’acceptation ou d’adhésion, de la date d’entrée en vigueur du présent Protocole et d’autres renseignements pertinents.

EN FOI DE QUOI les plénipotentiaires soussignés, dûment autorisés, ont signé le présent Protocole.

FAIT à Beijing le dixième jour du mois de septembre de l’an deux mille dix dans les langues française, anglaise, arabe, chinoise, espagnole et russe, tous les textes faisant également foi après la vérification effectuée par le Secrétariat de la Conférence, sous l’autorité du Président de la Conférence, dans les quatre-vingt-dix jours suivant cette date, pour ce qui est de la concordance des textes entre eux. Le présent Protocole restera déposé aux archives de l’Organisation de l’aviation civile internationale, et le dépositaire en transmettra des copies certifiées conformes à tous les États contractants au présent Protocole.

---

C. VERTALING

Zie Trb. 1971, 50.

---

De vertaling van het Aanvullend Protocol van 10 september 2010 luidt als volgt:

Aanvullend Protocol bij het Verdrag tot bestrijding van het wederrechtelijk in zijn macht brengen van luchtvaartuigen

De staten die partij zijn bij dit Protocol,

Ernstig bezorgd over de wereldwijde verheviging van wederrechtelijke gedragingen gericht tegen de burgerluchtvaart;

Erkennend dat nieuwe vormen van bedreigingen gericht tegen de burgerluchtvaart nieuwe gezamenlijke inspanningen en nieuw beleid inzake samenwerking van de staten vereisen; en

Ervan overtuigd dat het, teneinde deze bedreigingen beter het hoofd te kunnen bieden, noodzakelijk is bepalingen aan te nemen die het Verdrag tot bestrijding van het wederrechtelijk in zijn macht brengen van luchtvaartuigen, ondertekend te ‘s-Gravenhage op 16 december 1970, aanvullen met het doel om het wederrechtelijk in zijn macht brengen of houden van een luchtvaartuig tegen te gaan en de doeltreffendheid van het Verdrag te verbeteren;

Zijn het volgende overeengekomen:

Artikel I

Dit Protocol vult het Verdrag tot bestrijding van het wederrechtelijk in zijn macht brengen van luchtvaartuigen, ondertekend te ‘s-Gravenhage op 16 december 1970, aan (hierna te noemen „het Verdrag”).

Artikel II

Artikel 1 van het Verdrag wordt vervangen door het volgende:

„Artikel 1

• 1. Aan een strafbaar feit maakt zich schuldig hij die wederrechtelijk en opzettelijk een luchtvaartuig in bedrijf in zijn macht brengt of houdt door geweld of bedreiging met geweld, of door dwang, of door elke andere vorm van intimidatie, of door enig technologisch middel.

• 2. Aan een strafbaar feit maakt zich eveneens schuldig hij die:

  • a. dreigt de in het eerste lid van dit artikel bedoelde strafbare feiten te plegen;

    of

  • b. wederrechtelijk en opzettelijk bewerkstelligt dat een persoon een dergelijke bedreiging ontvangt,

  onder omstandigheden die deze bedreiging geloofwaardig maken.

• 3. Aan een strafbaar feit maakt zich eveneens schuldig hij die:

  • a. poogt de in het eerste lid van dit artikel bedoelde strafbare feiten te plegen; of

  • b. het plegen van een strafbaar feit zoals bedoeld in het eerste, tweede of derde lid, onderdeel a, van dit artikel organiseert of anderen opdracht geeft een van deze strafbare feiten te plegen; of

  • c. als medeplichtige deelneemt aan een strafbaar feit zoals bedoeld in het eerste, tweede of derde lid, onderdeel a, van dit artikel; of

  • d. een andere persoon wederrechtelijk en opzettelijk helpt onderzoek, strafrechtelijke vervolging of bestraffing te ontlopen, wetende dat deze persoon een strafbaar feit heeft gepleegd zoals bedoeld in het eerste, tweede of derde lid, onderdelen a, b of c van dit artikel of dat deze persoon gezocht wordt voor strafrechtelijke vervolging door de rechtshandhavingsautoriteiten wegens een dergelijk strafbaar feit of wegens een dergelijk strafbaar feit is veroordeeld.

• 4. Elke staat die partij is stelt tevens een of beide van de volgende gedragingen strafbaar indien zij opzettelijk zijn gepleegd, ongeacht of een van de in het eerste of tweede lid van dit artikel bedoelde strafbare feiten daadwerkelijk is gepleegd of daartoe daadwerkelijk een poging is gedaan:

  • a. met een of meer personen overeenkomen een strafbaar feit te plegen zoals bedoeld in het eerste of tweede lid van dit artikel waarbij, indien het nationale recht dit vereist, een handeling betrokken is, door een van de deelnemers ondernomen ter uitvoering van de overeenkomst; of

  • b. op enige andere wijze bijdragen aan het plegen van een of meer van de strafbare feiten zoals bedoeld in het eerste of tweede lid van dit artikel door een groep personen die optreedt met een gemeenschappelijk doel,

    • i. hetzij met het oog op de bevordering van de criminele activiteit in het algemeen of het criminele doel van de groep, wanneer een dergelijke activiteit of het doel het plegen van een strafbaar feit inhoudt zoals bedoeld in het eerste of tweede lid van dit artikel; of

    • ii. hetzij in de wetenschap van de bedoeling van de groep om een strafbaar feit zoals bedoeld in het eerste of tweede lid van dit artikel te plegen.”

Artikel III

Artikel 2 van het Verdrag wordt vervangen door het volgende:

„Artikel 2

Elke staat die partij is verbindt zich ertoe zware straffen te stellen op de in artikel 1 bedoelde strafbare feiten.”

Artikel IV

De volgende tekst wordt toegevoegd als artikel 2bis van het Verdrag:

„Artikel 2bis

• 1. Elke staat die partij is kan in overeenstemming met zijn nationale rechtsbeginselen de nodige maatregelen nemen om een op zijn grondgebied gevestigde of overeenkomstig zijn wetgeving opgezette rechtspersoon aansprakelijk te kunnen stellen indien een persoon belast met het beheer van of toezicht op die rechtspersoon in die hoedanigheid een strafbaar feit als bedoeld in artikel 1 heeft gepleegd. Deze aansprakelijkheid kan strafrechtelijk, civielrechtelijk of bestuursrechtelijk zijn.

• 2. Deze aansprakelijkheid geldt onverminderd de strafrechtelijke aansprakelijkheid van de natuurlijke personen die de strafbare feiten hebben gepleegd.

• 3. Indien een staat die partij is de noodzakelijke maatregelen neemt om een rechtspersoon aansprakelijk te stellen in overeenstemming met het eerste lid van dit artikel, tracht hij er op toe te zien dat de toepasselijke strafrechtelijke, civielrechtelijke of bestuursrechtelijke sancties doeltreffend, evenredig en ontmoedigend zijn. Deze sancties kunnen geldelijke sancties omvatten.”

Artikel V

1. Artikel 3, eerste lid, van het Verdrag wordt vervangen door het volgende:

„Artikel 3

• 1. Voor de toepassing van dit Verdrag wordt een luchtvaartuig geacht in bedrijf te zijn van het begin van het aan de vlucht voorafgaande gereedmaken van het luchtvaartuig door grondpersoneel of door de bemanning voor een bepaalde vlucht tot vierentwintig uur na een landing. In geval van een noodlanding wordt de vlucht geacht voort te duren totdat de bevoegde autoriteiten de verantwoordelijkheid voor het luchtvaartuig en voor de personen en goederen aan boord overnemen.”

2. [De wijziging in de Engelse tekst heeft geen gevolgen voor de Nederlandse tekst.]

3. [De wijziging in de Engelse tekst heeft geen gevolgen voor de Nederlandse tekst.]

4. Artikel 3, vijfde lid, van het Verdrag wordt vervangen door het volgende:

• „5. Onverminderd het derde en vierde lid van dit artikel zijn de artikelen 6, 7, 7bis, 8, 8bis, 8ter en 10, van toepassing ongeacht de plaats van opstijgen of de plaats van feitelijke landing van het luchtvaartuig indien de dader of de vermeende dader wordt aangetroffen op het grondgebied van een andere staat dan de staat waar het luchtvaartuig is ingeschreven.”

Artikel VI

De volgende tekst wordt toegevoegd als artikel 3bis van het Verdrag:

„Artikel 3bis

• 1. Niets in dit Verdrag tast op enige wijze andere rechten, verplichtingen en verantwoordelijkheden aan van staten en individuen op grond van het internationaal recht, met name de doelstellingen en beginselen van het Handvest van de Verenigde Naties, het Verdrag inzake de internationale burgerluchtvaart en het internationaal humanitair recht.

• 2. De handelingen van strijdkrachten tijdens een gewapend conflict als gedefinieerd in en onderworpen aan het internationaal humanitair recht vallen niet onder dit Verdrag, evenmin als de handelingen ondernomen door de strijdkrachten van een staat bij de uitoefening van hun officiële taken, voor zover onderworpen aan andere bepalingen van het internationaal recht.

• 3. De bepalingen van het tweede lid van dit artikel mogen niet zodanig worden uitgelegd dat anderszins wederrechtelijke gedragingen zouden worden gebillijkt of gewettigd of dat vervolging op grond van andere wetten wordt belet.”

Artikel VII

Artikel 4 van het Verdrag wordt vervangen door het volgende:

„Artikel 4

• 1. Elke staat die partij is neemt de maatregelen die nodig kunnen zijn om zijn rechtsmacht te vestigen met betrekking tot de in artikel 1 bedoelde strafbare feiten alsmede elke andere daad van geweld tegen passagiers of bemanning gepleegd door de vermeende dader in samenhang met de strafbare feiten, in de volgende gevallen:

  • a. indien het strafbare feit is gepleegd op het grondgebied van die staat;

  • b. indien het strafbare feit is gepleegd tegen of aan boord van een in die staat ingeschreven luchtvaartuig;

  • c. indien het luchtvaartuig aan boord waarvan het strafbare feit is gepleegd op zijn grondgebied landt met de vermeende dader nog aan boord;

  • d. indien het strafbare feit is gepleegd tegen of aan boord van een luchtvaartuig dat zonder bemanning is verhuurd aan een huurder die de hoofdzetel van zijn bedrijf, of, indien de huurder een dergelijke zetel niet heeft, zijn vaste verblijfplaats heeft in die staat;

  • e. indien het strafbare feit wordt gepleegd door een onderdaan van die staat.

• 2. Elke staat die partij is kan tevens in de volgende gevallen zijn rechtsmacht vestigen met betrekking tot de in artikel 1 bedoelde strafbare feiten:

  • a. indien het strafbare feit wordt gepleegd tegen een onderdaan van die staat;

  • b. indien het strafbare feit wordt gepleegd door een staatloze die op het grondgebied van die staat zijn gewone verblijfplaats heeft.

• 3. Elke staat die partij is neemt tevens de maatregelen die nodig zijn om zijn rechtsmacht te vestigen met betrekking tot de in artikel 1 vervatte strafbare feiten in gevallen waarin de vermeende dader zich op zijn grondgebied bevindt en hij deze persoon ingevolge artikel 8 niet uitlevert aan een staat die partij is die met betrekking tot deze strafbare feiten zijn rechtsmacht heeft gevestigd in overeenstemming met de toepasselijke leden van dit artikel.

• 4. Dit Verdrag sluit geen rechtsmacht in strafzaken uit die wordt uitgeoefend in overeenstemming met de nationale wetgeving.”

Artikel VIII

Artikel 5 van het Verdrag wordt vervangen door het volgende:

„Artikel 5

De staten die partij zijn die voor het luchtvervoer gemeenschappelijke exploitatie-organisaties of internationale exploitatie-organisaties oprichten, die gebruikmaken van luchtvaartuigen die onderworpen zijn aan gemeenschappelijke of internationale inschrijving, kiezen op passende wijze voor elk luchtvaartuig een staat uit hun midden die de rechtsmacht uitoefent en voor de toepassing van dit Verdrag de bevoegdheden heeft behorend bij een staat waar een luchtvaartuig is ingeschreven. Zij doen daarvan mededeling aan de Secretaris-Generaal van de Internationale Burgerluchtvaartorganisatie, die alle staten die partij zijn bij dit verdrag van deze mededeling in kennis stelt.”

Artikel IX

Artikel 6, vierde lid, van het Verdrag wordt vervangen door het volgende:

„Artikel 6

• 4. Wanneer een staat die partij is krachtens dit artikel een persoon in hechtenis heeft genomen, stelt hij de staten die partij zijn die ingevolge artikel 4, eerste lid, hun rechtsmacht hebben gevestigd en ingevolge artikel 4, tweede lid, hun rechtsmacht hebben gevestigd en de depositaris in kennis hebben gesteld, en, indien hij dit nodig acht, iedere andere belanghebbende staat, in kennis van het feit dat de betrokken persoon in hechtenis is genomen en van de omstandigheden die zijn detentie rechtvaardigen. De staat die partij is die het voorlopig onderzoek bedoeld in het tweede lid van dit artikel instelt, deelt zijn bevindingen onverwijld mee aan voornoemde staten die partij zijn en geeft tevens aan of hij voornemens is zijn rechtsmacht uit te oefenen.”

Artikel X

De volgende tekst wordt toegevoegd als artikel 7bis van het Verdrag:

„Artikel 7bis

Iedere persoon die in hechtenis wordt genomen of tegen wie andere maatregelen worden getroffen of een procedure wordt ingesteld op grond van dit Verdrag, wordt een eerlijke behandeling verzekerd, met inbegrip van het genot van alle rechten en waarborgen in overeenstemming met het recht van de staat op het grondgebied waarvan die persoon zich bevindt en de toepasselijke bepalingen van het internationaal recht, met inbegrip van het internationaal recht inzake de rechten van de mens.”

Artikel XI

Artikel 8 van het Verdrag wordt vervangen door het volgende:

„Artikel 8

• 1. De in artikel 1 bedoelde strafbare feiten worden geacht als uitleveringsdelicten te zijn inbegrepen in alle bestaande uitleveringsverdragen tussen de staten die partij zijn. De staten die partij zijn verplichten zich ertoe de strafbare feiten op te nemen als uitleveringsdelicten in elk uitleveringsverdrag dat tussen hen wordt gesloten.

• 2. Indien een staat die partij is die uitlevering afhankelijk stelt van het bestaan van een verdrag, een verzoek om uitlevering ontvangt van een andere staat die partij is waarmee hij geen uitleveringsverdrag heeft gesloten, kan hij, indien hij dit verkiest, dit Verdrag beschouwen als de rechtsgrondslag voor uitlevering wat betreft de in artikel 1 bedoelde strafbare feiten. Uitlevering is onderworpen aan de overige voorwaarden waarin het recht van de aangezochte staat voorziet.

• 3. Staten die partij zijn die uitlevering niet afhankelijk stellen van het bestaan van een verdrag erkennen de in artikel 1 bedoelde strafbare feiten onderling als uitleveringsdelicten, onderworpen aan de voorwaarden waarin het recht van de aangezochte staat voorziet.

• 4. Voor uitlevering tussen staten die partij zijn wordt elk van de strafbare feiten beschouwd als niet alleen begaan op de plaats waar het is gepleegd, maar ook op het grondgebied van de staten die partij zijn die hun rechtsmacht dienen te vestigen in overeenstemming met artikel 4, eerste lid, onderdelen b, c, d en e, en die hun rechtsmacht hebben gevestigd in overeenstemming met artikel 4, tweede lid.

• 5. Voor uitlevering tussen staten die partij zijn worden de in artikel 1, vierde lid, onderdelen a en b, bedoelde strafbare feiten als gelijkwaardig beschouwd.”

Artikel XII

De volgende tekst wordt toegevoegd als artikel 8bis van het Verdrag:

„Artikel 8bis

Geen van de in artikel 1 bedoelde strafbare feiten wordt, ten behoeve van uitlevering of wederzijdse rechtshulp, aangemerkt als een politiek delict, een met een politiek delict samenhangend strafbaar feit of een strafbaar feit ingegeven door politieke motieven. Bijgevolg mag een verzoek om uitlevering of om wederzijdse rechtshulp op grond van een dergelijk strafbaar feit niet worden geweigerd uitsluitend op grond van het feit dat het een politiek delict, een met een politiek delict samenhangend strafbaar feit of een strafbaar feit ingegeven door politieke motieven betreft.”

Artikel XIII

De volgende tekst wordt toegevoegd als artikel 8ter van het Verdrag:

„Artikel 8ter

Niets in dit Verdrag mag zo worden uitgelegd dat het een verplichting tot uitlevering of tot het verlenen van wederzijdse rechtshulp zou inhouden indien de aangezochte staat die partij is ernstige redenen heeft om aan te nemen dat het verzoek om uitlevering met betrekking tot de in artikel 1 bedoelde strafbare feiten of om wederzijdse rechtshulp met betrekking tot dergelijke feiten is gedaan met de bedoeling een persoon te vervolgen of te bestraffen op grond van zijn ras, godsdienst, nationaliteit, etnische afkomst, politieke overtuiging of geslacht of dat inwilliging van het verzoek de positie van die persoon om een van deze redenen ongunstig zou kunnen beïnvloeden.”

Artikel XIV

Artikel 9, eerste lid, van het Verdrag wordt vervangen door het volgende:

„Artikel 9

• 1. Indien een van de in artikel 1, eerste lid, bedoelde feiten is gepleegd of op het punt staat te worden gepleegd, nemen de staten die partij zijn alle passende maatregelen om het luchtvaartuig weer onder het gezag van de rechtmatige gezagvoerder te brengen of onder diens gezag te houden.”

Artikel XV

Artikel 10, eerste lid, van het Verdrag wordt vervangen door het volgende:

„Artikel 10

• 1. De staten die partij zijn verlenen elkaar de ruimst mogelijke rechtshulp bij strafrechtelijke procedures ter zake van de in artikel 1 bedoelde strafbare feiten en andere feiten bedoeld in artikel 4. In alle gevallen is het recht van de aangezochte staat van toepassing.”

Artikel XVI

De volgende tekst wordt toegevoegd als artikel 10bis van het Verdrag:

„Artikel 10bis

Een staat die partij is die redenen heeft te veronderstellen dat een van de strafbare feiten bedoeld in artikel 1 zal worden gepleegd, brengt, overeenkomstig zijn nationale recht, alle relevante informatie in zijn bezit ter kennis van die staten die partij zijn die naar zijn mening de in artikel 4, eerste en tweede lid, bedoelde staten zijn.”

Artikel XVII

1. Alle verwijzingen in het Verdrag naar „Verdragsluitende Staat” en „Verdragsluitende Staten” worden vervangen door respectievelijk „staat die partij is” en „staten die partij zijn”.

2. [De wijziging in de Engelse tekst heeft geen gevolgen voor de Nederlandse tekst.]

Artikel XVIII

De teksten van het Verdrag in de Arabische en de Chinese taal die aan dit Protocol zijn gehecht, vormen tezamen met de teksten van het Verdrag in de Engelse, de Franse, de Russische en de Spaanse taal teksten die gelijkelijk authentiek zijn in de zes talen.

Artikel XIX

In de betrekkingen tussen de staten die partij zijn bij dit Protocol dienen het Verdrag en dit Protocol tezamen te worden gelezen en geïnterpreteerd als een enkel instrument, dat aangehaald dient te worden als het Verdrag van ‘s-Gravenhage, zoals gewijzigd bij het Protocol van Beijing, 2010.

Artikel XX

Dit Protocol staat open voor ondertekening te Beijing op 10 september 2010 door staten die hebben deelgenomen aan de Diplomatieke Conferentie inzake veiligheid van de luchtvaart, gehouden te Beijing van 30 augustus tot 10 september 2010. Na 27 september 2010 staat het Protocol open voor ondertekening door alle staten op het hoofdkwartier van de Internationale Burgerluchtvaartorganisatie te Montreal totdat het in overeenstemming met artikel XXIII in werking treedt.

Artikel XXI

• 1. Dit Protocol dient te worden bekrachtigd, aanvaard of goedgekeurd. De akten van bekrachtiging, aanvaarding of goedkeuring worden nedergelegd bij de Secretaris-Generaal van de Internationale Burgerluchtvaarorganisatie, die hierbij wordt aangewezen als depositaris.

• 2. Bekrachtiging, aanvaarding of goedkeuring van dit Protocol door een staat die geen partij is bij het Verdrag, heeft het effect van bekrachtiging, aanvaarding of goedkeuring van het Verdrag van ‘s-Gravenhage, zoals gewijzigd bij het Protocol van Beijing, 2010.

• 3. Elke staat die dit Protocol niet bekrachtigt, aanvaardt of goedkeurt in overeenstemming met het eerste lid van dit artikel, kan te allen tijde toetreden tot het Protocol. De akte van toetreding dient te worden nedergelegd bij de depositaris.

Artikel XXII

Elke staat die partij is die dit Protocol bekrachtigt, aanvaardt, goedkeurt of toetreedt tot dit Protocol:

• a. stelt de depositaris in kennis van de rechtsmacht die hij overeenkomstig artikel 4, tweede lid, van het Verdrag van ‘s-Gravenhage, zoals gewijzigd bij het Protocol van Beijing, 2010, op grond van zijn nationale recht heeft gevestigd, en stelt de depositaris onverwijld in kennis van elke wijziging; en

• b. kan verklaren dat hij de bepalingen van artikel 1, derde lid, onderdeel d, van het Verdrag van ‘s-Gravenhage, zoals gewijzigd bij het Protocol van Beijing, 2010, in overeenstemming met de beginselen van zijn strafrecht betreffende de uitsluiting van aansprakelijkheid van familieleden zal toepassen.

Artikel XXIII

• 1. Dit Protocol treedt in werking op de eerste dag van de tweede maand die volgt op de datum van de nederlegging van de tweeëntwintigste akte van bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding bij de depositaris.

• 2. Ten aanzien van iedere staat die dit Protocol bekrachtigt, aanvaardt, goedkeurt of er tot toetreedt na de nederlegging van de tweeëntwintigste akte van bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding, treedt dit Protocol in werking op de eerste dag van de tweede maand na de datum van de nederlegging door de betreffende staat van zijn akte van bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding.

• 3. Zodra dit Protocol in werking treedt, wordt het door de depositaris bij de Verenigde Naties geregistreerd.

Artikel XXIV

• 1. Elke staat die partij is kan dit Protocol opzeggen door middel van een schriftelijke kennisgeving aan de depositaris.

• 2. De opzegging wordt van kracht een jaar na de datum waarop de kennisgeving is ontvangen door de depositaris.

Artikel XXV

De depositaris stelt alle staten die partij zijn bij dit Protocol en alle ondertekenende of toetredende staten bij dit Protocol onverwijld in kennis van de datum van elke ondertekening, de datum van nederlegging van elke akte van bekrachtiging, goedkeuring, aanvaarding of toetreding, de datum van inwerkingtreding van dit Protocol en alle overige relevante informatie.

TEN BLIJKE WAARVAN de ondergetekende gevolmachtigden, daartoe naar behoren gemachtigd, dit Protocol hebben ondertekend.

GEDAAN te Beijing de 10^e september tweeduizend tien in de Engelse, de Arabische, de Chinese, de Franse, de Russische en de Spaanse taal, zijnde alle teksten gelijkelijk authentiek; deze authenticiteit is geldig na verificatie, binnen negentig dagen na heden, van de onderlinge overeenstemming van de teksten door het secretariaat van de Conferentie onder het gezag van de voorzitter van de Conferentie. Dit Protocol zal blijven berusten in de archieven van de Internationale Burgerluchtvaartorganisatie en gewaarmerkte afschriften ervan zullen door de depositaris worden toegezonden aan alle verdragsluitende staten bij dit Protocol.

---

D. PARLEMENT

Zie Trb. 1973, 158.

---

Het Aanvullend Protocol behoeft ingevolge artikel 91 van de Grondwet de goedkeuring van de Staten-Generaal, alvorens het Koninkrijk aan het Protocol kan worden gebonden.

E. PARTIJGEGEVENS

Verdrag van 16 december 1970

Zie rubriek E van Trb. 1971, 50 en rubriek F van Trb. 1973, 158.

Partij	Ondertekening	Ratificatie	Type^*	In werking	Opzegging	Buiten werking
Afghanistan	16-12-70	29-08-79	R	28-09-79
Albanië		21-10-97	T	20-11-97
Algerije		06-10-95	T	05-11-95
Andorra		23-09-04	T	23-10-04
Angola		12-03-98	T	11-04-98
Antigua en Barbuda		22-07-85	T	21-08-85
Argentinië	16-12-70	11-09-72	R	11-10-72
Armenië		10-09-02	T	10-10-02
Australië	15-06-71	09-11-72	R	09-12-72
Azerbeidzjan		03-03-00	T	02-04-00
Bahama’s		11-08-76	VG	10-07-73
Bahrein		20-02-84	T	21-03-84
Bangladesh		28-06-78	T	28-07-78
Barbados	16-12-70	02-04-73	R	02-05-73
Belarus	16-12-70	30-12-71	R	29-01-72
België	16-12-70	24-08-73	R	23-09-73
Belize		10-06-98	T	10-07-98
Benin	05-05-71	13-03-72	R	12-04-72
Bhutan		28-12-88	T	27-01-89
Bolivia		18-07-79	T	17-08-79
Bosnië en Herzegovina		15-08-94	VG	06-03-92
Botswana		28-12-78	T	27-01-79
Brazilië	16-12-70	14-01-72	R	13-02-72
Brunei		16-04-86	T	16-05-86
Bulgarije	16-12-70	19-05-71	R	14-10-71
Burkina Faso		19-10-87	T	18-11-87
Burundi	17-02-71			–
Cambodja	16-12-70	08-11-96	R	08-12-96
Canada	16-12-70	20-06-72	R	20-07-72
Centraal-Afrikaanse Republiek		01-07-91	T	31-07-91
Chili	04-06-71	02-02-72	R	03-03-72
China		10-09-80	T	10-10-80
Colombia	16-12-70	03-07-73	R	02-08-73
Comoren		01-08-91	T	31-08-91
Congo, Democratische Republiek		06-07-77	T	05-08-77
Congo, Republiek		24-11-89	T	24-12-89
Cookeilanden		14-04-05	T	14-05-05
Costa Rica	16-12-70	09-07-71	R	14-10-71
Cuba		27-11-01	T	27-12-01
Cyprus		05-07-72	T	04-08-72
Denemarken	16-12-70	17-10-72	R	16-11-72
Djibouti		24-11-92	T	24-12-92
Dominica		26-07-05	T	25-08-05
Dominicaanse Republiek	29-06-71	22-06-78	R	22-07-78
Duitsland	16-12-70	11-10-74	R	10-11-74
Ecuador	19-03-71	14-06-71	R	14-10-71
Egypte		28-02-75	T	30-03-75
El Salvador	16-12-70	16-01-73	R	15-02-73
Equatoriaal-Guinea	04-06-71	02-01-91	R	01-02-91
Estland		22-12-93	T	21-01-94
Ethiopië	16-12-70	26-03-79	R	25-04-79
Fiji	05-10-71	27-07-72	R	26-08-72
Filipijnen	16-12-70	26-03-73	R	25-04-73
Finland	08-01-71	15-12-71	R	14-01-72
Frankrijk	16-12-70	18-09-72	R	18-10-72
Gabon	16-12-70	14-07-71	R	14-10-71
Gambia	18-05-71	28-11-78	R	28-12-78
Georgië		20-04-94	T	20-05-94
Ghana	16-12-70	12-12-73	R	11-01-74
Grenada		10-08-78	T	09-09-78
Griekenland	16-12-70	20-09-73	R	20-10-73
Guatemala	16-12-70	16-05-79	R	15-06-79
Guinee		02-05-84	T	01-06-84
Guinee-Bissau		20-08-76	T	19-09-76
Guyana		21-12-72	T	20-01-73
Haïti		09-05-84	T	08-06-84
Honduras		13-04-87	T	13-05-87
Hongarije	16-12-70	13-08-71	R	14-10-71
Ierland		24-11-75	T	24-12-75
IJsland		29-06-73	T	29-07-73
India	14-07-71	12-11-82	R	12-12-82
Indonesië	16-12-70	27-08-76	R	26-09-76
Irak	22-02-71	03-12-71	R	02-01-72
Iran	16-12-70	25-01-72	R	24-02-72
Israël	16-12-70	16-08-71	R	14-10-71
Italië	16-12-70	19-02-74	R	21-03-74
Ivoorkust		09-01-73	T	08-02-73
Jamaica	16-12-70	15-09-83	R	15-10-83
Japan	16-12-70	19-04-71	R	14-10-71
Jemen		29-09-86	T	29-10-86
Joegoslavië (< 25-06-1991)	16-12-70	02-10-72	R	01-11-72
Jordanië	09-06-71	18-11-71	R	18-12-71
Kaapverdië		20-10-77	T	19-11-77
Kameroen		14-04-88	T	14-05-88
Kazachstan		04-04-95	T	04-05-95
Kenia		11-01-77	T	10-02-77
Kirgistan		25-02-00	T	26-03-00
Koeweit	21-07-71	25-05-79	R	24-06-79
Kroatië		08-06-93	VG	08-10-91
Laos	16-02-71	06-04-89	R	06-05-89
Lesotho		27-07-78	T	26-08-78
Letland		23-10-98	T	22-11-98
Libanon		10-08-73	T	09-09-73
Liberia		01-02-82	T	03-03-82
Libië		04-10-78	T	03-11-78
Liechtenstein	24-08-71	23-02-01	R	25-03-01
Litouwen		04-12-96	T	03-01-97
Luxemburg	16-12-70	22-11-78	R	22-12-78
Macedonië, de voormalige Joegoslavische Republiek		07-01-98	VG	17-11-91
Madagaskar		18-11-86	T	18-12-86
Malawi		21-12-72	T	20-01-73
Malediven		01-09-87	T	01-10-87
Maleisië	16-12-70	04-05-85	R	03-06-85
Mali		29-09-71	T	29-10-71
Malta		14-06-91	T	14-07-91
Marokko		24-10-75	T	23-11-75
Marshalleilanden		31-05-89	T	30-06-89
Mauritanië		01-11-78	T	01-12-78
Mauritius		25-04-83	T	25-05-83
Mexico	16-12-70	19-07-72	R	18-08-72
Moldavië		21-05-97	T	20-06-97
Monaco		03-06-83	T	03-07-83
Mongolië	18-01-71	08-10-71	R	07-11-71
Montenegro		20-12-06	VG	03-06-06
Mozambique		16-01-03	T	15-02-03
Myanmar		22-05-96	T	21-06-96
Namibië		04-11-05	T	04-12-05
Nauru		17-05-84	T	16-06-84
Nederlanden, het Koninkrijk der	16-12-70
– Nederland:
– in Europa		27-08-73	R	26-09-73
– Bonaire		–		10-10-10
– Sint Eustatius		–		10-10-10
– Saba		–		10-10-10
– Aruba		–		01-01-86
– Curaçao		–		10-10-10
– Sint Maarten		–		10-10-10
Nepal		11-01-79	T	10-02-79
Nicaragua		06-11-73	T	06-12-73
Nieuw-Zeeland	15-09-71	12-02-74	R	14-03-74
Niger	19-02-71	15-10-71	R	14-11-71
Nigeria		03-07-73	T	02-08-73
Niue		30-09-09	T	30-10-09
Noord-Korea		28-04-83	T	28-05-83
Noorwegen	09-03-71	23-08-71	R	14-10-71
Oekraïne	16-12-70	21-02-72	R	22-03-72
Oezbekistan		07-02-94	T	09-03-94
Oman		02-02-77	T	04-03-77
Oostenrijk	28-04-71	11-02-74	R	13-03-74
Pakistan	12-08-71	28-11-73	R	28-12-73
Palau		03-08-95	T	02-09-95
Panama	16-12-70	10-03-72	R	09-04-72
Papua-Nieuw-Guinea		04-12-75	VG	16-09-75
Paraguay	30-07-71	04-02-72	R	05-03-72
Peru		28-04-78	T	28-05-78
Polen	16-12-70	21-03-72	R	20-04-72
Portugal	16-12-70	27-11-72	R	27-12-72
Qatar		26-08-81	T	25-09-81
Roemenië	13-10-71	10-07-72	R	09-08-72
Russische Federatie	16-12-70	24-09-71	R	24-10-71
Rwanda	16-12-70	03-11-87	R	03-12-87
Saint Kitts en Nevis		03-09-08	T	03-10-08
Saint Lucia		08-11-83	T	08-12-83
Saint Vincent en de Grenadines		29-11-91	T	29-12-91
Samoa		09-07-98	T	08-08-98
Sao Tomé en Principe		08-05-06	T	07-06-06
Saudi-Arabië		14-06-74	T	14-07-74
Senegal	10-05-71	03-02-78	R	05-03-78
Servië		23-07-01	VG	27-04-92
Seychellen		29-12-78	T	28-01-79
Sierra Leone	19-07-71	13-11-74	R	13-12-74
Singapore	08-09-71	12-04-78	R	12-05-78
Slovenië		27-05-92	VG	25-06-91
Slowakije		13-12-95	VG	01-01-93
Spanje	16-03-71	30-10-72	R	29-11-72
Sri Lanka		30-05-78	T	29-06-78
Sudan		18-01-79	T	17-02-79
Suriname		27-10-78	VG	25-11-75
Swaziland		27-12-99	T	26-01-00
Syrië		10-07-80	T	09-08-80
Tadzjikistan		29-02-96	T	30-03-96
Tanzania		09-08-83	T	08-09-83
Thailand	16-12-70	16-05-78	R	15-06-78
Togo		09-02-79	T	11-03-79
Tonga		21-02-77	T	23-03-77
Trinidad en Tobago	16-12-70	31-01-72	R	01-03-72
Tsjaad	27-09-71	12-07-72	R	11-08-72
Tsjechië		14-11-94	VG	01-01-93
Tsjechoslowakije (<01-01-1993)	16-12-70	06-04-72	R	06-05-72
Tunesië		16-11-81	T	16-12-81
Turkije	16-12-70	17-04-73	R	17-05-73
Turkmenistan		25-05-99	T	24-06-99
Uganda		27-03-72	T	26-04-72
Uruguay		12-01-77	T	11-02-77
Vanuatu		22-02-89	T	24-03-89
Venezuela	16-12-70	07-07-83	R	06-08-83
Verenigd Koninkrijk	16-12-70	22-12-71	R	21-01-72
Verenigde Arabische Emiraten		10-04-81	T	10-05-81
Verenigde Staten van Amerika	16-12-70	14-09-71	R	14-10-71
Vietnam		17-09-79	T	17-10-79
Zambia		03-03-87	T	02-04-87
Zimbabwe		06-02-89	T	08-03-89
Zuid-Afrika	16-12-70	30-05-72	R	29-06-72
Zuid-Korea		18-01-73	T	17-02-73
Zweden	16-12-70	07-07-71	R	14-10-71
Zwitserland	16-12-70	14-09-71	R	14-10-71
^* O=Ondertekening zonder voorbehoud of vereiste van ratificatie, R=Bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of kennisgeving, T=Toetreding, VG=Voortgezette gebondenheid, NB=Niet bekend

Uitbreidingen

China

Uitgebreid tot	In werking	Buiten werking
Macau SAR	20-12-1999

Denemarken

Uitgebreid tot	In werking	Buiten werking
Groenland	01-06-1980

Portugal

Uitgebreid tot	In werking	Buiten werking
Macao SAR	19-07-1999	20-12-1999

Verenigd Koninkrijk

Uitgebreid tot	In werking	Buiten werking
Anguilla	14-01-1983
Bermuda	21-01-1972
Britse Maagdeneilanden	21-01-1972
Caymaneilanden	21-01-1972
Falklandeilanden	21-01-1972
Gibraltar	21-01-1972
Montserrat	21-01-1972
Pitcairneilanden	21-01-1972
Salomonseilanden	21-01-1972	07-07-1978
Sint-Helena, Ascension en Tristan da Cunha	21-01-1972
Turks- en Caicoseilanden	21-01-1972
Zuid-Georgië en de Zuidelijke Sandwicheilanden	21-01-1972

Verklaringen, voorbehouden en bezwaren

Algerije, 6 oktober 1995

The People’s Democratic Republic of Algeria does not consider itself bound by the provisions of articles 24.1, 12.1 and 14.1 respectively of the Tokyo, The Hague and Montreal Conventions, which provide for the mandatory referral of any dispute to the International Court of Justice. The People’s Democratic Republic of Algeria states that in each case the prior consent of all the parties concerned shall be required in order to refer a dispute to the International Court of Justice.

Andorra, 23 september 2004

At the time of accession to this Convention, the Principality of Andorra has no airport or an aerodrome, although it does have a heliport and helipads.

Argentinië, 11 september 1972

The application of this Convention to territories the sovereignty of which may be disputed among two or more States, whether Parties to the Convention or not, may not be interpreted as alteration, renunciation or waiver of the position upheld by each up to the present time.

Bahrein, 20 februari 1984

Reservation made with respect to paragraph 1 of Article 12 of the Convention.

Belarus, 30 december 1971

Reservation made with respect to paragraph 1 of Article 12 of the Convention.

Brazilië, 14 januari 1972

Reservation made with respect to paragraph 1 of Article 12 of the Convention.

China, 10 september 1980

Reservation made with respect to paragraph 1 of Article 12 of the Convention.

The Chinese Government declares illegal and null and void the signature and ratification of the above-mentioned Convention by the Taiwan authorities in the name of China.

China, 29 november 1999

The reservation made by the Government of the People’s Republic of China to paragraph 1 of Article 12 of the Convention will also apply to the Macao Special Administrative Region.

Cuba, 27 november 2001

Reservation made with respect to paragraph 1 of Article 12 of the Convention.

Denemarken, 17 oktober 1972

Until later decision, the Convention will not be applied to the Faroe Islands.

Egypte, 28 februari 1975

Reservation made with respect to paragraph 1 of Article 12 of the Convention.

Guatemala, 16 mei 1979

Reservation made with respect to paragraph 1 of Article 12 of the Convention.

India, 12 november 1982

Reservation made with respect to paragraph 1 of Article 12 of the Convention.

Indonesië, 27 augustus 1976

Reservation made with respect to paragraph 1 of Article 12 of the Convention.

Koeweit, 25 mei 1979

[…] ratification of the Convention does not mean in any way recognition of Israel by the State of Kuwait. Furthermore, no treaty relations will arise between the State of Kuwait and Israel.

Libië, 4 oktober 1978

[…] disclaimer regarding recognition of Israel.

Malawi, 21 december 1972

Reservation made with respect to paragraph 1 of Article 12 of the Convention.

Marokko, 24 oktober 1975

In case of a dispute, all recourse must be made to the International Court of Justice on the basis of the unanimous consent of the parties concerned.

Mozambique, 16 januari 2003

Reservation made with respect to paragraph 1 of Article 12 of the Convention.

Nederlanden, het Koninkrijk der, 27 augustus 1973

The Convention cannot enter into force for the Netherlands Antilles until thirty days after the date on which the Government of the Kingdom of the Netherlands shall have notified the depositary Governments that the necessary measures to give effect to the provisions of the Convention have been taken in the Netherlands Antilles.

Nederlanden, het Koninkrijk der, 11 juni 1974

[…] in the interim the measures required to implement the provisions of the Convention have been taken in the Netherlands Antilles and, consequently, the Convention will enter into force for the Netherlands Antilles on the thirtieth day after the date of deposit of this declaration.

Oekraïne, 21 februari 1972

Reservation made with respect to paragraph 1 of Article 12 of the Convention.

Oman, 2 februari 1977

Reservation made with respect to paragraph 1 of Article 12 of the Convention.

Accession to the said Convention by the Government of the Sultanate of Oman does not mean or imply, and shall not be interpreted as recognition of Israel generally or in the context of this Convention.

Papua-Nieuw-Guinea, 4 december 1975

Reservation made with respect to paragraph 1 of Article 12 of the Convention.

Peru, 28 april 1978

Reservation made with respect to paragraph 1 of Article 12 of the Convention.

Qatar, 26 augustus 1981

Reservation made with respect to paragraph 1 of Article 12 of the Convention.

Roemenië, 10 juli 1972

Reservation made with respect to paragraph 1 of Article 12 of the Convention.

Russische Federatie, 24 september 1971

Reservation made with respect to paragraph 1 of Article 12 of the Convention.

Saudi-Arabië, 14 juni 1974

Reservation made with respect to paragraph 1 of Article 12 of the Convention.

Approval by Saudi Arabia does not mean and could not be interpreted as recognition of Israel generally or in the context of this Convention.

Syrië, 10 juli 1980

Reservation made with respect to paragraph 1 of Article 12 of the Convention.

Tunesië, 16 november 1981

Reservation made with respect to paragraph 1 of Article 12 of the Convention.

Verenigde Arabische Emiraten, 10 april 1981

In accepting the said Convention, the Government of the United Arab Emirates takes the view that its acceptance of the said Convention does not in any way imply its recognition of Israel, nor does it oblige to apply the provisions of the Convention in respect of the said Country.

Vietnam, 17 september 1979

Reservation made with respect to paragraph 1 of Article 12 of the Convention.

Zuid-Afrika, 30 mei 1972

Reservation made with respect to paragraph 1 of Article 12 of the Convention.

Zuid-Korea, 18 januari 1973

The accession by the Government of the Republic of Korea to the present Convention does not, in any way, mean or imply the recognition of any territory or regime which has not been recognized by the Government

of the Republic of Korea as a State or Government.

Aanvullend Protocol van 10 september 2010

Ondertekening is voorzien in artikel XX van het Protocol. Bekrachtiging, aanvaarding en goedkeuring zijn voorzien in artikel XXI, eerste en tweede lid. Toetreding is voorzien in artikel XXI, derde lid.

Partij	Ondertekening	Ratificatie	Type^*	In werking	Opzegging	Buiten werking
Australië	15-03-13
Benin	21-01-13
Brazilië	10-09-10
Burkina Faso	17-02-12
China	10-09-10
Costa Rica	10-09-10
Cuba		20-12-12	R
Cyprus	10-09-10
Dominicaanse Republiek	10-09-10	22-03-13	R
Frankrijk	15-04-11
Gambia	10-09-10
Guyana		26-02-13	T
India	10-09-10
Indonesië	10-09-10
Kameroen	25-10-11
Mali	10-09-10	14-11-12	R
Mexico	10-09-10
Myanmar		20-03-13	T
Nederlanden, het Koninkrijk der	08-08-13
– Nederland:
– in Europa
– Bonaire
– Sint Eustatius
– Saba
– Aruba
– Curaçao
– Sint Maarten
Nepal	10-09-10
Nigeria	10-09-10
Panama	30-09-10
Paraguay	10-09-10
Saint Lucia		12-09-12	R
Senegal	10-09-10
Spanje	10-09-10
Togo	21-01-13
Tsjaad	01-10-10
Tsjechië	23-11-11	02-07-13	R
Uganda	10-09-10
Verenigd Koninkrijk	10-09-10
Verenigde Staten van Amerika	10-09-10
Zambia	05-10-10
Zuid-Korea	10-09-10
^* O=Ondertekening zonder voorbehoud of vereiste van ratificatie, R=Bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of kennisgeving, T=Toetreding, VG=Voortgezette gebondenheid, NB=Niet bekend

Verklaringen, voorbehouden en bezwaren

Cuba, 20 december 2012

The Government of the Republic of Cuba repeats the reservation made on the 4th of October 2001 in relation to Article 12 of the Convention for the Suppression of the Unlawful Seizure of Aircraft adopted by the Hague Conference on the 16th of December 1970, related to the dispute resolution mechanisms derived from the application of the Treaty.

The Government of the Republic of Cuba considers that any dispute which arises between the Parties should be resolved through direct negotiations using diplomatic channels.

The Republic of Cuba has established accordance with its national jurisdiction in Article 5, Criminal Code, in relation to Article 4, paragraph 2 of the said Protocol.

The Republic of Cuba declares that it will apply the provisions of subparagraph (d) of paragraph 3 of Article 1 of the Hague Convention, as amended by the Protocol supplementary to the Convention for the Suppression of Unlawful Seizure of Aircraft in accordance with the principles of its criminal law and national legislation.

Saint Lucia, 12 september 2012

• 1. Saint Lucia is committed to the terms of the Protocol Supplementary to the Convention for the Suppression of Unlawful Seizure of Aircraft;

• 2. Saint Lucia expresses its consent to be bound by the Protocol Supplementary to the Convention for the Suppression of Unlawful Seizure of Aircraft.

Tsjechië, 2 juli 2013

Pursuant to Article XXII, paragraph (a) of the Protocol, the Czech Republic announces that it has established its jurisdiction over the offences set forth in Article 1 of the Hague Convention as amended by the 2010 Beijing Protocol in the cases set forth in Article 4, paragraph 2, subparagraphs (a) and (b) of the Hague Convention as amended by the Beijing Protocol.

G. INWERKINGTREDING

Zie Trb. 1973, 158 en Trb. 1974, 170.

---

De bepalingen van het Aanvullend Protocol zullen ingevolge artikel XXIII, eerste lid, in werking treden op de eerste dag van de tweede maand die volgt op de datum van de nederlegging van de tweeëntwintigste akte van bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding bij de depositaris.

J. VERWIJZINGEN

Zie voor verwijzingen en overige verdragsgegevens Trb. 1971, 50, Trb. 1973, 158, Trb. 1974, 170, Trb. 1981, 114 en Trb. 1995, 204.

Titel	:	Verdrag inzake de internationale burgerluchtvaart; Chicago, 7 december 1944
Laatste Trb.	:	Trb. 2012, 126
Titel	:	Handvest van de Verenigde Naties; San Francisco, 26 juni 1945
Laatste Trb.	:	Trb. 2012, 200
Titel	:	Statuut van het Internationaal Gerechtshof; San Francisco, 26 juni 1945
Laatste Trb.	:	Trb. 2012, 128
Titel	:	Verdrag nopens de voorrechten en immuniteiten van de Verenigde Naties; Londen, 13 februari 1946
Laatste Trb.	:	Trb. 1994, 210
Titel	:	Verdrag nopens de voorrechten en immuniteiten van de gespecialiseerde organisaties; New York, 21 november 1947
Laatste Trb.	:	Trb. 2004, 59

Uitgegeven de vijftiende augustus 2013.

De Minister van Buitenlandse Zaken, F.C.G.M. TIMMERMANS

---

1) Het voor eensluidend gewaarmerkt afschrift is nog niet ontvangen. In de tekst kunnen derhalve onjuistheden voorkomen die in een volgend Tractatenblad zullen worden gecorrigeerd.

2) De Arabische, de Chinese, de Russische en de Spaanse tekst zijn niet opgenomen.