68 (2003) Nr. 1

A. TITEL

Verdrag inzake de bescherming van het immaterieel cultureel erfgoed;

Parijs, 17 oktober 2003

B. TEKST1)


Convention for the safeguarding of the intangible cultural heritage

The General Conference of the United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization hereinafter referred to as UNESCO, meeting in Paris, from 29 September to 17 October 2003, at its 32nd session,

Referring to existing international human rights instruments, in particular to the Universal Declaration on Human Rights of 1948, the International Covenant on Economic, Social and Cultural Rights of 1966, and the International Covenant on Civil and Political Rights of 1966,

Considering the importance of the intangible cultural heritage as a mainspring of cultural diversity and a guarantee of sustainable development, as underscored in the UNESCO Recommendation on the Safeguarding of Traditional Culture and Folklore of 1989, in the UNESCO Universal Declaration on Cultural Diversity of 2001, and in the Istanbul Declaration of 2002 adopted by the Third Round Table of Ministers of Culture,

Considering the deep-seated interdependence between the intangible cultural heritage and the tangible cultural and natural heritage,

Recognizing that the processes of globalization and social transformation, alongside the conditions they create for renewed dialogue among communities, also give rise, as does the phenomenon of intolerance, to grave threats of deterioration, disappearance and destruction of the intangible cultural heritage, in particular owing to a lack of resources for safeguarding such heritage,

Being aware of the universal will and the common concern to safeguard the intangible cultural heritage of humanity,

Recognizing that communities, in particular indigenous communities, groups and, in some cases, individuals, play an important role in the production, safeguarding, maintenance and recreation of the intangible cultural heritage, thus helping to enrich cultural diversity and human creativity,

Noting the far-reaching impact of the activities of UNESCO in establishing normative instruments for the protection of the cultural heritage, in particular the Convention for the Protection of the World Cultural and Natural Heritage of 1972,

Noting further that no binding multilateral instrument as yet exists for the safeguarding of the intangible cultural heritage,

Considering that existing international agreements, recommendations and resolutions concerning the cultural and natural heritage need to be effectively enriched and supplemented by means of new provisions relating to the intangible cultural heritage,

Considering the need to build greater awareness, especially among the younger generations, of the importance of the intangible cultural heritage and of its safeguarding,

Considering that the international community should contribute, together with the States Parties to this Convention, to the safeguarding of such heritage in a spirit of cooperation and mutual assistance,

Recalling UNESCO’s programmes relating to the intangible cultural heritage, in particular the Proclamation of Masterpieces of the Oral and Intangible Heritage of Humanity,

Considering the invaluable role of the intangible cultural heritage as a factor in bringing human beings closer together and ensuring exchange and understanding among them,

Adopts this Convention on this seventeenth day of October 2003.

I. GENERAL PROVISIONS

Article 1 Purposes of the Convention

The purposes of this Convention are:

  • a) to safeguard the intangible cultural heritage;

  • b) to ensure respect for the intangible cultural heritage of the communities, groups and individuals concerned;

  • c) to raise awareness at the local, national and international levels of the importance of the intangible cultural heritage, and of ensuring mutual appreciation thereof;

  • d) to provide for international cooperation and assistance.

Article 2 Definitions

For the purposes of this Convention,

  • 1. The “intangible cultural heritage” means the practices, representations, expressions, knowledge, skills – as well as the instruments, objects, artefacts and cultural spaces associated therewith – that communities, groups and, in some cases, individuals recognize as part of their cultural heritage. This intangible cultural heritage, transmitted from generation to generation, is constantly recreated by communities and groups in response to their environment, their interaction with nature and their history, and provides them with a sense of identity and continuity, thus promoting respect for cultural diversity and human creativity. For the purposes of this Convention, consideration will be given solely to such intangible cultural heritage as is compatible with existing international human rights instruments, as well as with the requirements of mutual respect among communities, groups and individuals, and of sustainable development.

  • 2. The “intangible cultural heritage”, as defined in paragraph 1 above, is manifested inter alia in the following domains:

    • a) oral traditions and expressions, including language as a vehicle of the intangible cultural heritage;

    • b) performing arts;

    • c) social practices, rituals and festive events;

    • d) knowledge and practices concerning nature and the universe;

    • e) traditional craftsmanship.

  • 3. “Safeguarding” means measures aimed at ensuring the viability of the intangible cultural heritage, including the identification, documentation, research, preservation, protection, promotion, enhancement, transmission, particularly through formal and non-formal education, as well as the revitalization of the various aspects of such heritage.

  • 4. “States Parties” means States which are bound by this Convention and among which this Convention is in force.

  • 5. This Convention applies mutatis mutandis to the territories referred to in Article 33 which become Parties to this Convention in accordance with the conditions set out in that Article. To that extent the expression “States Parties” also refers to such territories.

Article 3 Relationship to other international instruments

Nothing in this Convention may be interpreted as:

  • a) altering the status or diminishing the level of protection under the 1972 Convention concerning the Protection of the World Cultural and Natural Heritage of World Heritage properties with which an item of the intangible cultural heritage is directly associated; or

  • b) affecting the rights and obligations of States Parties deriving from any international instrument relating to intellectual property rights or to the use of biological and ecological resources to which they are parties.

II. ORGANS OF THE CONVENTION

Article 4 General Assembly of the States Parties

  • 1. A General Assembly of the States Parties is hereby established, hereinafter referred to as “the General Assembly”. The General Assembly is the sovereign body of this Convention.

  • 2. The General Assembly shall meet in ordinary session every two years. It may meet in extraordinary session if it so decides or at the request either of the Intergovernmental Committee for the Safeguarding of the Intangible Cultural Heritage or of at least one-third of the States Parties.

  • 3. The General Assembly shall adopt its own Rules of Procedure.

Article 5 Intergovernmental Committee for the Safeguarding of the Intangible Cultural Heritage

  • 1. An Intergovernmental Committee for the Safeguarding of the Intangible Cultural Heritage, hereinafter referred to as “the Committee”, is hereby established within UNESCO.

    It shall be composed of representatives of 18 States Parties, elected by the States Parties meeting in General Assembly, once this Convention enters into force in accordance with Article 34.

  • 2. The number of States Members of the Committee shall be increased to 24 once the number of the States Parties to the Convention reaches 50.

Article 6 Election and terms of office of States Members of the Committee

  • 1. The election of States Members of the Committee shall obey the principles of equitable geographical representation and rotation.

  • 2. States Members of the Committee shall be elected for a term of four years by States Parties to the Convention meeting in General Assembly.

  • 3. However, the term of office of half of the States Members of the Committee elected at the first election is limited to two years. These States shall be chosen by lot at the first election.

  • 4. Every two years, the General Assembly shall renew half of the States Members of the Committee.

  • 5. It shall also elect as many States Members of the Committee as required to fill vacancies.

  • 6. A State Member of the Committee may not be elected for two consecutive terms.

  • 7. States Members of the Committee shall choose as their representatives persons who are qualified in the various fields of the intangible cultural heritage.

Article 7 Functions of the Committee

Without prejudice to other prerogatives granted to it by this Convention, the functions of the Committee shall be to:

  • a) promote the objectives of the Convention, and to encourage and monitor the implementation thereof;

  • b) provide guidance on best practices and make recommendations on measures for the safeguarding of the intangible cultural heritage;

  • c) prepare and submit to the General Assembly for approval a draft plan for the use of the resources of the Fund, in accordance with Article 25;

  • d) seek means of increasing its resources, and to take the necessary measures to this end, in accordance with Article 25;

  • e) prepare and submit to the General Assembly for approval operational directives for the implementation of this Convention;

  • f) examine, in accordance with Article 29, the reports submitted by States Parties, and to summarize them for the General Assembly;

  • g) examine requests submitted by States Parties, and to decide thereon, in accordance with objective selection criteria to be established by the Committee and approved by the General Assembly for:

    • (i) inscription on the lists and proposals mentioned under Articles 16, 17 and 18;

    • (ii) the granting of international assistance in accordance with Article 22.

Article 8 Working methods of the Committee

  • 1. The Committee shall be answerable to the General Assembly. It shall report to it on all its activities and decisions.

  • 2. The Committee shall adopt its own Rules of Procedure by a two-thirds majority of its Members.

  • 3. The Committee may establish, on a temporary basis, whatever ad hoc consultative bodies it deems necessary to carry out its task.

  • 4. The Committee may invite to its meetings any public or private bodies, as well as private persons, with recognized competence in the various fields of the intangible cultural heritage, in order to consult them on specific matters.

Article 9 Accreditation of advisory organizations

  • 1. The Committee shall propose to the General Assembly the accreditation of nongovernmental organizations with recognized competence in the field of the intangible cultural heritage to act in an advisory capacity to the Committee.

  • 2. The Committee shall also propose to the General Assembly the criteria for and modalities of such accreditation.

Article 10 The Secretariat

  • 1. The Committee shall be assisted by the UNESCO Secretariat.

  • 2. The Secretariat shall prepare the documentation of the General Assembly and of the Committee, as well as the draft agenda of their meetings, and shall ensure the implementation of their decisions.

III. SAFEGUARDING OF THE INTANGIBLE CULTURAL HERITAGE AT THE NATIONAL LEVEL

Article 11 Role of States Parties

Each State Party shall:

  • a) take the necessary measures to ensure the safeguarding of the intangible cultural heritage present in its territory;

  • b) among the safeguarding measures referred to in Article 2, paragraph 3, identify and define the various elements of the intangible cultural heritage present in its territory, with the participation of communities, groups and relevant nongovernmental organizations.

Article 12 Inventories

  • 1. To ensure identification with a view to safeguarding, each State Party shall draw up, in a manner geared to its own situation, one or more inventories of the intangible cultural heritage present in its territory. These inventories shall be regularly updated.

  • 2. When each State Party periodically submits its report to the Committee, in accordance with Article 29, it shall provide relevant information on such inventories.

Article 13 Other measures for safeguarding

To ensure the safeguarding, development and promotion of the intangible cultural heritage present in its territory, each State Party shall endeavour to:

  • a) adopt a general policy aimed at promoting the function of the intangible cultural heritage in society, and at integrating the safeguarding of such heritage into planning programmes;

  • b) designate or establish one or more competent bodies for the safeguarding of the intangible cultural heritage present in its territory;

  • c) foster scientific, technical and artistic studies, as well as research methodologies, with a view to effective safeguarding of the intangible cultural heritage, in particular the intangible cultural heritage in danger;

  • d) adopt appropriate legal, technical, administrative and financial measures aimed at:

    • (i) fostering the creation or strengthening of institutions for training in the management of the intangible cultural heritage and the transmission of such heritage through forums and spaces intended for the performance or expression thereof;

    • (ii) ensuring access to the intangible cultural heritage while respecting customary practices governing access to specific aspects of such heritage;

    • (iii) establishing documentation institutions for the intangible cultural heritage and facilitating access to them.

Article 14 Education, awareness-raising and capacity-building

Each State Party shall endeavour, by all appropriate means, to:

  • a) ensure recognition of, respect for, and enhancement of the intangible cultural heritage in society, in particular through:

    • (i) educational, awareness-raising and information programmes, aimed at the general public, in particular young people;

    • (ii) specific educational and training programmes within the communities and groups concerned;

    • (iii) capacity-building activities for the safeguarding of the intangible cultural heritage, in particular management and scientific research; and

    • (iv) non-formal means of transmitting knowledge;

  • b) keep the public informed of the dangers threatening such heritage, and of the activities carried out in pursuance of this Convention;

  • c) promote education for the protection of natural spaces and places of memory whose existence is necessary for expressing the intangible cultural heritage.

Article 15 Participation of communities, groups and individuals

Within the framework of its safeguarding activities of the intangible cultural heritage, each State Party shall endeavour to ensure the widest possible participation of communities, groups and, where appropriate, individuals that create, maintain and transmit such heritage, and to involve them actively in its management.

IV. SAFEGUARDING OF THE INTANGIBLE CULTURAL HERITAGE AT THE INTERNATIONAL LEVEL

Article 16 Representative List of the Intangible Cultural Heritage of Humanity

  • 1. In order to ensure better visibility of the intangible cultural heritage and awareness of its significance, and to encourage dialogue which respects cultural diversity, the Committee, upon the proposal of the States Parties concerned, shall establish, keep up to date and publish a Representative List of the Intangible Cultural Heritage of Humanity.

  • 2. The Committee shall draw up and submit to the General Assembly for approval the criteria for the establishment, updating and publication of this Representative List.

Article 17 List of Intangible Cultural Heritage in Need of Urgent Safeguarding

  • 1. With a view to taking appropriate safeguarding measures, the Committee shall establish, keep up to date and publish a List of Intangible Cultural Heritage in Need of Urgent Safeguarding, and shall inscribe such heritage on the List at the request of the State Party concerned.

  • 2. The Committee shall draw up and submit to the General Assembly for approval the criteria for the establishment, updating and publication of this List.

  • 3. In cases of extreme urgency – the objective criteria of which shall be approved by the General Assembly upon the proposal of the Committee – the Committee may inscribe an item of the heritage concerned on the List mentioned in paragraph 1, in consultation with the State Party concerned.

Article 18 Programmes, projects and activities for the safeguarding of the intangible cultural heritage

  • 1. On the basis of proposals submitted by States Parties, and in accordance with criteria to be defined by the Committee and approved by the General Assembly, the Committee shall periodically select and promote national, subregional and regional programmes, projects and activities for the safeguarding of the heritage which it considers best reflect the principles and objectives of this Convention, taking into account the special needs of developing countries.

  • 2. To this end, it shall receive, examine and approve requests for international assistance from States Parties for the preparation of such proposals.

  • 3. The Committee shall accompany the implementation of such projects, programmes and activities by disseminating best practices using means to be determined by it.

V. INTERNATIONAL COOPERATION AND ASSISTANCE

Article 19 Cooperation

  • 1. For the purposes of this Convention, international cooperation includes, inter alia, the exchange of information and experience, joint initiatives, and the establishment of a mechanism of assistance to States Parties in their efforts to safeguard the intangible cultural heritage.

  • 2. Without prejudice to the provisions of their national legislation and customary law and practices, the States Parties recognize that the safeguarding of intangible cultural heritage is of general interest to humanity, and to that end undertake to cooperate at the bilateral, subregional, regional and international levels.

Article 20 Purposes of international assistance

International assistance may be granted for the following purposes:

  • a) the safeguarding of the heritage inscribed on the List of Intangible Cultural Heritage in Need of Urgent Safeguarding;

  • b) the preparation of inventories in the sense of Articles 11 and 12;

  • c) support for programmes, projects and activities carried out at the national, subregional and regional levels aimed at the safeguarding of the intangible cultural heritage;

  • d) any other purpose the Committee may deem necessary.

Article 21 Forms of international assistance

The assistance granted by the Committee to a State Party shall be governed by the operational directives foreseen in Article 7 and by the agreement referred to in Article 24, and may take the following forms:

  • a) studies concerning various aspects of safeguarding;

  • b) the provision of experts and practitioners;

  • c) the training of all necessary staff;

  • d) the elaboration of standard-setting and other measures;

  • e) the creation and operation of infrastructures;

  • f) the supply of equipment and know-how;

  • g) other forms of financial and technical assistance, including, where appropriate, the granting of low-interest loans and donations.

Article 22 Conditions governing international assistance

  • 1. The Committee shall establish the procedure for examining requests for international assistance, and shall specify what information shall be included in the requests, such as the measures envisaged and the interventions required, together with an assessment of their cost.

  • 2. In emergencies, requests for assistance shall be examined by the Committee as a matter of priority.

  • 3. In order to reach a decision, the Committee shall undertake such studies and consultations as it deems necessary.

Article 23 Requests for international assistance

  • 1. Each State Party may submit to the Committee a request for international assistance for the safeguarding of the intangible cultural heritage present in its territory.

  • 2. Such a request may also be jointly submitted by two or more States Parties.

  • 3. The request shall include the information stipulated in Article 22, paragraph 1, together with the necessary documentation.

Article 24 Role of beneficiary States Parties

  • 1. In conformity with the provisions of this Convention, the international assistance granted shall be regulated by means of an agreement between the beneficiary State Party and the Committee.

  • 2. As a general rule, the beneficiary State Party shall, within the limits of its resources, share the cost of the safeguarding measures for which international assistance is provided.

  • 3. The beneficiary State Party shall submit to the Committee a report on the use made of the assistance provided for the safeguarding of the intangible cultural heritage.

VI. INTANGIBLE CULTURAL HERITAGE FUND

Article 25 Nature and resources of the Fund

  • 1. A “Fund for the Safeguarding of the Intangible Cultural Heritage”, hereinafter referred to as “the Fund”, is hereby established.

  • 2. The Fund shall consist of funds-in-trust established in accordance with the Financial Regulations of UNESCO.

  • 3. The resources of the Fund shall consist of:

    • a) contributions made by States Parties;

    • b) funds appropriated for this purpose by the General Conference of UNESCO;

    • c) contributions, gifts or bequests which may be made by:

      • (i) other States;

      • (ii) organizations and programmes of the United Nations system, particularly the United Nations Development Programme, as well as other international organizations;

      • (iii) public or private bodies or individuals;

    • d) any interest due on the resources of the Fund;

    • e) funds raised through collections, and receipts from events organized for the benefit of the Fund;

    • f) any other resources authorized by the Fund’s regulations, to be drawn up by the Committee.

  • 4. The use of resources by the Committee shall be decided on the basis of guidelines laid down by the General Assembly.

  • 5. The Committee may accept contributions and other forms of assistance for general and specific purposes relating to specific projects, provided that those projects have been approved by the Committee.

  • 6. No political, economic or other conditions which are incompatible with the objectives of this Convention may be attached to contributions made to the Fund.

Article 26 Contributions of States Parties to the Fund

  • 1. Without prejudice to any supplementary voluntary contribution, the States Parties to this Convention undertake to pay into the Fund, at least every two years, a contribution, the amount of which, in the form of a uniform percentage applicable to all States, shall be determined by the General Assembly. This decision of the General Assembly shall be taken by a majority of the States Parties present and voting which have not made the declaration referred to in paragraph 2 of this Article. In no case shall the contribution of the State Party exceed 1% of its contribution to the regular budget of UNESCO.

  • 2. However, each State referred to in Article 32 or in Article 33 of this Convention may declare, at the time of the deposit of its instruments of ratification, acceptance, approval or accession, that it shall not be bound by the provisions of paragraph 1 of this Article.

  • 3. A State Party to this Convention which has made the declaration referred to in paragraph 2 of this Article shall endeavour to withdraw the said declaration by notifying the Director-General of UNESCO. However, the withdrawal of the declaration shall not take effect in regard to the contribution due by the State until the date on which the subsequent session of the General Assembly opens.

  • 4. In order to enable the Committee to plan its operations effectively, the contributions of States Parties to this Convention which have made the declaration referred to in paragraph 2 of this Article shall be paid on a regular basis, at least every two years, and should be as close as possible to the contributions they would have owed if they had been bound by the provisions of paragraph 1 of this Article.

  • 5. Any State Party to this Convention which is in arrears with the payment of its compulsory or voluntary contribution for the current year and the calendar year immediately preceding it shall not be eligible as a Member of the Committee; this provision shall not apply to the first election. The term of office of any such State which is already a Member of the Committee shall come to an end at the time of the elections provided for in Article 6 of this Convention.

Article 27 Voluntary supplementary contributions to the Fund

States Parties wishing to provide voluntary contributions in addition to those foreseen under Article 26 shall inform the Committee, as soon as possible, so as to enable it to plan its operations accordingly.

Article 28 International fund-raising campaigns

The States Parties shall, insofar as is possible, lend their support to international fund-raising campaigns organized for the benefit of the Fund under the auspices of UNESCO.

VII. REPORTS

Article 29 Reports by the States Parties

The States Parties shall submit to the Committee, observing the forms and periodicity to be defined by the Committee, reports on the legislative, regulatory and other measures taken for the implementation of this Convention.

Article 30 Reports by the Committee

  • 1. On the basis of its activities and the reports by States Parties referred to in Article 29, the Committee shall submit a report to the General Assembly at each of its sessions.

  • 2. The report shall be brought to the attention of the General Conference of UNESCO.

VIII. TRANSITIONAL CLAUSE

Article 31 Relationship to the Proclamation of Masterpieces of the Oral and Intangible Heritage of Humanity

  • 1. The Committee shall incorporate in the Representative List of the Intangible Cultural Heritage of Humanity the items proclaimed “Masterpieces of the Oral and Intangible Heritage of Humanity” before the entry into force of this Convention.

  • 2. The incorporation of these items in the Representative List of the Intangible Cultural Heritage of Humanity shall in no way prejudge the criteria for future inscriptions decided upon in accordance with Article 16, paragraph 2.

  • 3. No further Proclamation will be made after the entry into force of this Convention.

IX. FINAL CLAUSES

Article 32 Ratification, acceptance or approval

  • 1. This Convention shall be subject to ratification, acceptance or approval by States Members of UNESCO in accordance with their respective constitutional procedures.

  • 2. The instruments of ratification, acceptance or approval shall be deposited with the Director-General of UNESCO.

Article 33 Accession

  • 1. This Convention shall be open to accession by all States not Members of UNESCO that are invited by the General Conference of UNESCO to accede to it.

  • 2. This Convention shall also be open to accession by territories which enjoy full internal self-government recognized as such by the United Nations, but have not attained full independence in accordance with General Assembly resolution 1514 (XV), and which have competence over the matters governed by this Convention, including the competence to enter into treaties in respect of such matters.

  • 3. The instrument of accession shall be deposited with the Director-General of UNESCO.

Article 34 Entry into force

This Convention shall enter into force three months after the date of the deposit of the thirtieth instrument of ratification, acceptance, approval or accession, but only with respect to those States that have deposited their respective instruments of ratification, acceptance, approval, or accession on or before that date. It shall enter into force with respect to any other State Party three months after the deposit of its instrument of ratification, acceptance, approval or accession.

Article 35 Federal or non-unitary constitutional systems

The following provisions shall apply to States Parties which have a federal or non-unitary constitutional system:

  • a) with regard to the provisions of this Convention, the implementation of which comes under the legal jurisdiction of the federal or central legislative power, the obligations of the federal or central government shall be the same as for those States Parties which are not federal States;

  • b) with regard to the provisions of this Convention, the implementation of which comes under the jurisdiction of individual constituent States, countries, provinces or cantons which are not obliged by the constitutional system of the federation to take legislative measures, the federal government shall inform the competent authorities of such States, countries, provinces or cantons of the said provisions, with its recommendation for their adoption.

Article 36 Denunciation

  • 1. Each State Party may denounce this Convention.

  • 2. The denunciation shall be notified by an instrument in writing, deposited with the Director-General of UNESCO.

  • 3. The denunciation shall take effect twelve months after the receipt of the instrument of denunciation. It shall in no way affect the financial obligations of the denouncing State Party until the date on which the withdrawal takes effect.

Article 37 Depositary functions

The Director-General of UNESCO, as the Depositary of this Convention, shall inform the States Members of the Organization, the States not Members of the Organization referred to in Article 33, as well as the United Nations, of the deposit of all the instruments of ratification, acceptance, approval or accession provided for in Articles 32 and 33, and of the denunciations provided for in Article 36.

Article 38 Amendments

  • 1. A State Party may, by written communication addressed to the Director-General, propose amendments to this Convention. The Director-General shall circulate such communication to all States Parties. If, within six months from the date of the circulation of the communication, not less than one half of the States Parties reply favourably to the request, the Director-General shall present such proposal to the next session of the General Assembly for discussion and possible adoption.

  • 2. Amendments shall be adopted by a two-thirds majority of States Parties present and voting.

  • 3. Once adopted, amendments to this Convention shall be submitted for ratification, acceptance, approval or accession to the States Parties.

  • 4. Amendments shall enter into force, but solely with respect to the States Parties that have ratified, accepted, approved or acceded to them, three months after the deposit of the instruments referred to in paragraph 3 of this Article by two-thirds of the States Parties.

    Thereafter, for each State Party that ratifies, accepts, approves or accedes to an amendment, the said amendment shall enter into force three months after the date of deposit by that State Party of its instrument of ratification, acceptance, approval or accession.

  • 5. The procedure set out in paragraphs 3 and 4 shall not apply to amendments to Article 5 concerning the number of States Members of the Committee. These amendments shall enter into force at the time they are adopted.

  • 6. A State which becomes a Party to this Convention after the entry into force of amendments in conformity with paragraph 4 of this Article shall, failing an expression of different intention, be considered:

    • a) as a Party to this Convention as so amended; and

    • b) as a Party to the unamended Convention in relation to any State Party not bound by the amendments.

Article 39 Authoritative texts

This Convention has been drawn up in Arabic, Chinese, English, French, Russian and Spanish, the six texts being equally authoritative.

Article 40 Registration

In conformity with Article 102 of the Charter of the United Nations, this Convention shall be registered with the Secretariat of the United Nations at the request of the Director-General of UNESCO.


Convention pour la sauvegarde du patrimoine culturel immatériel

La Conférence générale de l’Organisation des Nations Unies pour l’éducation, la science et la culture ci-après dénommée «l’UNESCO», réunie à Paris du vingt-neuf septembre au dix-sept octobre 2003 en sa 32e session,

Se référant aux instruments internationaux existants relatifs aux droits de l’homme, en particulier à la Déclaration universelle des droits de l’homme de 1948, au Pacte international relatif aux droits économiques, sociaux et culturels de 1966 et au Pacte international relatif aux droits civils et politiques de 1966,

Considérant l’importance du patrimoine culturel immatériel, creuset de la diversité culturelle et garant du développement durable, telle que soulignée par la Recommandation de l’UNESCO sur la sauvegarde de la culture traditionnelle et populaire de 1989, par la Déclaration universelle de l’UNESCO sur la diversité culturelle de 2001 et par la Déclaration d’Istanbul de 2002 adoptée par la troisième Table ronde des ministres de la culture,

Considérant la profonde interdépendance entre le patrimoine culturel immatériel et le patrimoine matériel culturel et naturel,

Reconnaissant que les processus de mondialisation et de transformation sociale, à côté des conditions qu’ils créent pour un dialogue renouvelé entre les communautés, font, tout comme les phénomènes d’intolérance, également peser de graves menaces de dégradation, de disparition et de destruction sur le patrimoine culturel immatériel, en particulier du fait du manque de moyens de sauvegarde de celui-ci,

Consciente de la volonté universelle et de la préoccupation partagée de sauvegarder le patrimoine culturel immatériel de l’humanité,

Reconnaissant que les communautés, en particulier les communautés autochtones, les groupes et, le cas échéant, les individus, jouent un rôle important dans la production, la sauvegarde, l’entretien et la recréation du patrimoine culturel immatériel, contribuant ainsi à l’enrichissement de la diversité culturelle et de la créativité humaine,

Notant la grande portée de l’activité menée par l’UNESCO afin d’établir des instruments normatifs pour la protection du patrimoine culturel, en particulier la Convention pour la protection du patrimoine mondial, culturel et naturel de 1972,

Notant en outre qu’il n’existe à ce jour aucun instrument multilatéral à caractère contraignant visant à la sauvegarde du patrimoine culturel immatériel,

Considérant que les accords, recommandations et résolutions internationaux existants concernant le patrimoine culturel et naturel devraient être enrichis et complétés efficacement au moyen de nouvelles dispositions relatives au patrimoine culturel immatériel,

Considérant la nécessité de faire davantage prendre conscience, en particulier parmi les jeunes générations, de l’importance du patrimoine culturel immatériel et de sa sauvegarde,

Considérant que la communauté internationale devrait contribuer avec les Etats parties à la présente Convention à la sauvegarde de ce patrimoine dans un esprit de coopération et d’entraide,

Rappelant les programmes de l’UNESCO relatifs au patrimoine culturel immatériel, notamment la Proclamation des chefs-d’œuvre du patrimoine oral et immatériel de l’humanité,

Considérant le rôle inestimable du patrimoine culturel immatériel comme facteur de rapprochement, d’échange et de compréhension entre les êtres humains,

Adopte, le dix-sept octobre 2003, la présente Convention.

I. DISPOSITIONS GENERALES

Article premier Buts de la Convention

Les buts de la présente Convention sont:

  • a) la sauvegarde du patrimoine culturel immatériel;

  • b) le respect du patrimoine culturel immatériel des communautés, des groupes et des individus concernés;

  • c) la sensibilisation aux niveaux local, national et international à l’importance du patrimoine culturel immatériel et de son appréciation mutuelle;

  • d) la coopération et l’assistance internationales.

Article 2 Définitions

Aux fins de la présente Convention,

  • 1. On entend par «patrimoine culturel immatériel» les pratiques, représentations, expressions, connaissances et savoir-faire – ainsi que les instruments, objets, artefacts et espaces culturels qui leur sont associés – que les communautés, les groupes et, le cas échéant, les individus reconnaissent comme faisant partie de leur patrimoine culturel.

    Ce patrimoine culturel immatériel, transmis de génération en génération, est recréé en permanence par les communautés et groupes en fonction de leur milieu, de leur interaction avec la nature et de leur histoire, et leur procure un sentiment d’identité et de continuité, contribuant ainsi à promouvoir le respect de la diversité culturelle et la créativité humaine. Aux fins de la présente Convention, seul sera pris en considération le patrimoine culturel immatériel conforme aux instruments internationaux existants relatifs aux droits de l’homme, ainsi qu’à l’exigence du respect mutuel entre communautés, groupes et individus, et d’un développement durable.

  • 2. Le «patrimoine culturel immatériel», tel qu’il est défini au paragraphe 1 ci-dessus, se manifeste notamment dans les domaines suivants:

    • a) les traditions et expressions orales, y compris la langue comme vecteur du patrimoine culturel immatériel;

    • b) les arts du spectacle;

    • c) les pratiques sociales, rituels et événements festifs;

    • d) les connaissances et pratiques concernant la nature et l’univers;

    • e) les savoir-faire liés à l’artisanat traditionnel.

  • 3. On entend par «sauvegarde» les mesures visant à assurer la viabilité du patrimoine culturel immatériel, y compris l’identification, la documentation, la recherche, la préservation, la protection, la promotion, la mise en valeur, la transmission, essentiellement par l’éducation formelle et non formelle, ainsi que la revitalisation des différents aspects de ce patrimoine.

  • 4. On entend par «Etats parties» les Etats qui sont liés par la présente Convention et entre lesquels celle-ci est en vigueur.

  • 5. La présente Convention s’applique mutatis mutandis aux territoires visés à l’article 33 qui en deviennent parties, conformément aux conditions précisées dans cet article. Dans cette mesure, l’expression «Etats parties» s’entend également de ces territoires.

Article 3 Relation avec d’autres instruments internationaux

Rien dans la présente Convention ne peut être interprété comme:

  • a) altérant le statut ou diminuant le niveau de protection des biens déclarés du patrimoine mondial dans le cadre de la Convention pour la protection du patrimoine mondial, culturel et naturel de 1972, auxquels un élément du patrimoine culturel immatériel est directement associé; ou

  • b) affectant les droits et obligations des Etats parties découlant de tout instrument international relatif aux droits de la propriété intellectuelle ou à l’usage des ressources biologiques et écologiques auquel ils sont parties.

II. ORGANES DE LA CONVENTION

Article 4 Assemblée générale des Etats parties

  • 1. Il est établi une Assemblée générale des Etats parties, ci-après dénommée «l’Assemblée générale». L’Assemblée générale est l’organe souverain de la présente Convention.

  • 2. L’Assemblée générale se réunit en session ordinaire tous les deux ans. Elle peut se réunir en session extraordinaire si elle en décide ainsi ou si demande-lui en est adressée par le Comité intergouvernemental de sauvegarde du patrimoine culturel immatériel ou par au moins un tiers des Etats parties.

  • 3. L’Assemblée générale adopte son règlement intérieur.

Article 5 Comité intergouvernemental de sauvegarde du patrimoine culturel immatériel

  • 1. Il est institué auprès de l’UNESCO un Comité intergouvernemental de sauvegarde du patrimoine culturel immatériel, ci-après dénommé «le Comité». Il est composé de représentants de 18 Etats parties, élus par les Etats parties réunis en Assemblée générale dès que la présente Convention entrera en vigueur conformément à l’article 34.

  • 2. Le nombre des Etats membres du Comité sera porté à 24 dès lors que le nombre d’Etats parties à la Convention atteindra 50.

Article 6 Election et mandat des Etats membres du Comité

  • 1. L’élection des Etats membres du Comité doit répondre aux principes de répartition géographique et de rotation équitables.

  • 2. Les Etats membres du Comité sont élus pour un mandat de quatre ans par les Etats parties à la Convention réunis en Assemblée générale.

  • 3. Toutefois, le mandat de la moitié des Etats membres du Comité élus lors de la première élection est limité à deux ans. Ces Etats sont désignés par un tirage au sort lors de cette première élection.

  • 4. Tous les deux ans, l’Assemblée générale procède au renouvellement de la moitié des Etats membres du Comité.

  • 5. Elle élit également autant d’Etats membres du Comité que nécessaire pour pourvoir les postes vacants.

  • 6. Un Etat membre du Comité ne peut être élu pour deux mandats consécutifs.

  • 7. Les Etats membres du Comité choisissent pour les représenter des personnes qualifiées dans les divers domaines du patrimoine culturel immatériel.

Article 7 Fonctions du Comité

Sans préjudice des autres attributions qui lui sont conférées par la présente Convention, les fonctions du Comité sont les suivantes:

  • a) promouvoir les objectifs de la Convention, encourager et assurer le suivi de sa mise en œuvre;

  • b) donner des conseils sur les meilleures pratiques et formuler des recommandations sur les mesures en faveur de la sauvegarde du patrimoine culturel immatériel;

  • c) préparer et soumettre à l’approbation de l’Assemblée générale un projet d’utilisation des ressources du Fonds, conformément à l’article 25;

  • d) s’efforcer de trouver les moyens d’augmenter ses ressources et prendre les mesures requises à cette fin, conformément à l’article 25;

  • e) préparer et soumettre à l’approbation de l’Assemblée générale des directives opérationnelles pour la mise en œuvre de la Convention;

  • f) examiner, conformément à l’article 29, les rapports des Etats parties, et en faire un résumé à l’intention de l’Assemblée générale;

  • g) examiner les demandes présentées par les Etats parties et décider, en conformité avec les critères objectifs de sélection établis par lui et approuvés par l’Assemblée générale:

    • i) des inscriptions sur les listes et des propositions mentionnées aux articles 16, 17 et 18;

    • ii) de l’octroi de l’assistance internationale conformément à l’article 22.

Article 8 Méthodes de travail du Comité

  • 1. Le Comité est responsable devant l’Assemblée générale. Il lui rend compte de toutes ses activités et décisions.

  • 2. Le Comité adopte son règlement intérieur à la majorité des deux tiers de ses membres.

  • 3. Le Comité peut créer temporairement les organes consultatifs ad hoc qu’il estime nécessaires à l’exécution de sa tâche.

  • 4. Le Comité peut inviter à ses réunions tout organisme public ou privé, ainsi que toute personne physique, possédant des compétences avérées dans les différents domaines du patrimoine culturel immatériel, pour les consulter sur toute question particulière.

Article 9 Accréditation des organisations consultatives

  • 1. Le Comité propose à l’Assemblée générale l’accréditation d’organisations non gouvernementales possédant des compétences avérées dans le domaine du patrimoine culturel immatériel. Ces organisations auront des fonctions consultatives auprès du Comité.

  • 2. Le Comité propose également à l’Assemblée générale les critères et modalités de cette accréditation.

Article 10 Le Secrétariat

  • 1. Le Comité est assisté par le Secrétariat de l’UNESCO.

  • 2. Le Secrétariat prépare la documentation de l’Assemblée générale et du Comité, ainsi que le projet d’ordre du jour de leurs réunions et assure l’exécution de leurs décisions.

III. SAUVEGARDE DU PATRIMOINE CULTUREL IMMATERIEL A L’ECHELLE NATIONALE

Article 11 Rôle des Etats parties

Il appartient à chaque Etat partie:

  • a) de prendre les mesures nécessaires pour assurer la sauvegarde du patrimoine culturel immatériel présent sur son territoire;

  • b) parmi les mesures de sauvegarde visées à l’article 2, paragraphe 3, d’identifier et de définir les différents éléments du patrimoine culturel immatériel présents sur son territoire, avec la participation des communautés, des groupes et des organisations non gouvernementales pertinentes.

Article 12 Inventaires

  • 1. Pour assurer l’identification en vue de la sauvegarde, chaque Etat partie dresse, de façon adaptée à sa situation, un ou plusieurs inventaires du patrimoine culturel immatériel présent sur son territoire. Ces inventaires font l’objet d’une mise à jour régulière.

  • 2. Chaque Etat partie, lorsqu’il présente périodiquement son rapport au Comité, conformément à l’article 29, fournit des informations pertinentes concernant ces inventaires.

Article 13 Autres mesures de sauvegarde

En vue d’assurer la sauvegarde, le développement et la mise en valeur du patrimoine culturel immatériel présent sur son territoire, chaque Etat partie s’efforce:

  • a) d’adopter une politique générale visant à mettre en valeur la fonction du patrimoine culturel immatériel dans la société et à intégrer la sauvegarde de ce patrimoine dans des programmes de planification;

  • b) de désigner ou d’établir un ou plusieurs organismes compétents pour la sauvegarde du patrimoine culturel immatériel présent sur son territoire;

  • c) d’encourager des études scientifiques, techniques et artistiques ainsi que des méthodologies de recherche pour une sauvegarde efficace du patrimoine culturel immatériel, en particulier du patrimoine culturel immatériel en danger;

  • d) d’adopter les mesures juridiques, techniques, administratives et financières appropriées visant à:

    • (i) favoriser la création ou le renforcement d’institutions de formation à la gestion du patrimoine culturel immatériel ainsi que la transmission de ce patrimoine à travers les forums et espaces destinés à sa représentation et à son expression;

    • (ii) garantir l’accès au patrimoine culturel immatériel tout en respectant les pratiques coutumières qui régissent l’accès à des aspects spécifiques de ce patrimoine;

    • (iii) établir des institutions de documentation sur le patrimoine culturel immatériel et à en faciliter l’accès.

Article 14 Education, sensibilisation et renforcement des capacités

Chaque Etat partie s’efforce, par tous moyens appropriés:

  • a) d’assurer la reconnaissance, le respect et la mise en valeur du patrimoine culturel immatériel dans la société, en particulier grâce à:

    • i) des programmes éducatifs, de sensibilisation et de diffusion d’informations à l’intention du public, notamment des jeunes;

    • ii) des programmes éducatifs et de formation spécifiques au sein des communautés et des groupes concernés;

    • iii) des activités de renforcement des capacités en matière de sauvegarde du patrimoine culturel immatériel et en particulier de gestion et de recherche scientifique; et

    • iv) des moyens non formels de transmission des savoirs;

  • b) de maintenir le public informé des menaces qui pèsent sur ce patrimoine ainsi que des activités menées en application de la présente Convention;

  • c) de promouvoir l’éducation à la protection des espaces naturels et des lieux de mémoire dont l’existence est nécessaire à l’expression du patrimoine culturel immatériel.

Article 15 Participation des communautés, groupes et individus

Dans le cadre de ses activités de sauvegarde du patrimoine culturel immatériel, chaque Etat partie s’efforce d’assurer la plus large participation possible des communautés, des groupes et, le cas échéant, des individus qui créent, entretiennent et transmettent ce patrimoine, et de les impliquer activement dans sa gestion.

IV. SAUVEGARDE DU PATRIMOINE CULTUREL IMMATERIEL A L’ECHELLE INTERNATIONALE

Article 16 Liste représentative du patrimoine culturel immatériel de l’humanité

  • 1. Pour assurer une meilleure visibilité du patrimoine culturel immatériel, faire prendre davantage conscience de son importance et favoriser le dialogue dans le respect de la diversité culturelle, le Comité, sur proposition des Etats parties concernés, établit, tient à jour et publie une liste représentative du patrimoine culturel immatériel de l’humanité.

  • 2. Le Comité élabore et soumet à l’approbation de l’Assemblée générale les critères présidant à l’établissement, à la mise à jour et à la publication de cette liste représentative.

Article 17 Liste du patrimoine culturel immatériel nécessitant une sauvegarde urgente

  • 1. En vue de prendre les mesures de sauvegarde appropriées, le Comité établit, tient à jour et publie une liste du patrimoine culturel immatériel nécessitant une sauvegarde urgente, et inscrit ce patrimoine sur la Liste à la demande de l’Etat partie concerné.

  • 2. Le Comité élabore et soumet à l’approbation de l’Assemblée générale les critères présidant à l’établissement, à la mise à jour et à la publication de cette liste.

  • 3. Dans des cas d’extrême urgence – dont les critères objectifs sont approuvés par l’Assemblée générale sur proposition du Comité – celui-ci peut inscrire un élément du patrimoine concerné sur la Liste mentionnée au paragraphe 1 en consultation avec l’Etat partie concerné.

Article 18 Programmes, projets et activités de sauvegarde du patrimoine culturel immatériel

  • 1. Sur la base des propositions présentées par les Etats parties, et conformément aux critères qu’il définit et qui sont approuvés par l’Assemblée générale, le Comité sélectionne périodiquement et fait la promotion des programmes, projets et activités de caractère national, sous-régional ou régional de sauvegarde du patrimoine qu’il estime refléter le mieux les principes et objectifs de la présente Convention, en tenant compte des besoins particuliers des pays en développement.

  • 2. A cette fin, il reçoit, examine et approuve les demandes d’assistance internationale formulées par les Etats parties pour l’élaboration de ces propositions.

  • 3. Le Comité accompagne la mise en œuvre desdits programmes, projets et activités par la diffusion des meilleures pratiques selon les modalités qu’il aura déterminées.

V. COOPERATION ET ASSISTANCE INTERNATIONALES

Article 19 Coopération

  • 1. Aux fins de la présente Convention, la coopération internationale comprend en particulier l’échange d’informations et d’expériences, des initiatives communes ainsi que la mise en place d’un mécanisme d’assistance aux Etats parties dans leurs efforts pour sauvegarder le patrimoine culturel immatériel.

  • 2. Sans préjudice des dispositions de leur législation nationale et de leurs droit et pratiques coutumiers, les Etats parties reconnaissent que la sauvegarde du patrimoine culturel immatériel est dans l’intérêt général de l’humanité et s’engagent, à cette fin, à coopérer aux niveaux bilatéral, sous-régional, régional et international.

Article 20 Objectifs de l’assistance internationale

L’assistance internationale peut être accordée pour les objectifs suivants:

  • a) la sauvegarde du patrimoine inscrit sur la Liste du patrimoine culturel immatériel nécessitant une sauvegarde urgente;

  • b) la préparation d’inventaires au sens des articles 11 et 12;

  • c) l’appui à des programmes, projets et activités conduits aux niveaux national, sous-régional et régional, visant à la sauvegarde du patrimoine culturel immatériel;

  • d) tout autre objectif que le Comité jugerait nécessaire.

Article 21 Formes de l’assistance internationale

L’assistance accordée par le Comité à un Etat partie est réglementée par les directives opérationnelles prévues à l’article 7 et par l’accord visé à l’article 24, et peut prendre les formes suivantes:

  • a) des études concernant les différents aspects de la sauvegarde;

  • b) la mise à disposition d’experts et de praticiens;

  • c) la formation de tous personnels nécessaires;

  • d) l’élaboration de mesures normatives ou autres;

  • e) la création et l’exploitation d’infrastructures;

  • f) la fourniture d’équipement et de savoir-faire;

  • g) d’autres formes d’assistance financière et technique y compris, le cas échéant, l’octroi de prêts à faible intérêt et de dons.

Article 22 Conditions de l’assistance internationale

  • 1. Le Comité établit la procédure d’examen des demandes d’assistance internationale et précise les éléments de la demande tels que les mesures envisagées, les interventions nécessaires et l’évaluation de leur coût.

  • 2. En cas d’urgence, la demande d’assistance doit être examinée en priorité par le Comité.

  • 3. Afin de prendre une décision, le Comité procède aux études et consultations qu’il juge nécessaires.

Article 23 Demandes d’assistance internationale

  • 1. Chaque Etat partie peut présenter au Comité une demande d’assistance internationale pour la sauvegarde du patrimoine culturel immatériel présent sur son territoire.

  • 2. Une telle demande peut aussi être présentée conjointement par deux ou plusieurs Etats parties.

  • 3. La demande doit comporter les éléments d’information prévus à l’article 22, paragraphe 1, et les documents nécessaires.

Article 24 Rôle des Etats parties bénéficiaires

  • 1. En conformité avec les dispositions de la présente Convention, l’assistance internationale attribuée est régie par un accord entre l’Etat partie bénéficiaire et le Comité.

  • 2. En règle générale, l’Etat partie bénéficiaire doit participer, dans la mesure de ses moyens, au coût des mesures de sauvegarde pour lesquelles une assistance internationale est fournie.

  • 3. L’Etat partie bénéficiaire remet au Comité un rapport sur l’utilisation de l’assistance accordée en faveur de la sauvegarde du patrimoine culturel immatériel.

VI. FONDS DU PATRIMOINE CULTUREL IMMATERIEL

Article 25 Nature et ressources du Fonds

  • 1. Il est créé un «Fonds pour la sauvegarde du patrimoine culturel immatériel», ci-après dénommé «le Fonds».

  • 2. Le Fonds est constitué en fonds-en-dépôt conformément aux dispositions du Règlement financier de l’UNESCO.

  • 3. Les ressources du Fonds sont constituées par:

    • a) les contributions des Etats parties;

    • b) les fonds alloués à cette fin par la Conférence générale de l’UNESCO;

    • c) les versements, dons ou legs que pourront faire:

      • i) d’autres Etats;

      • ii) les organisations et programmes du système des Nations Unies, notamment le Programme des Nations Unies pour le développement, ainsi que d’autres organisations internationales;

      • iii) des organismes publics ou privés ou des personnes privées;

    • d) tout intérêt dû sur les ressources du Fonds;

    • e) le produit des collectes et les recettes des manifestations organisées au profit du Fonds;

    • f) toutes autres ressources autorisées par le règlement du Fonds que le Comité élabore.

  • 4. L’utilisation des ressources par le Comité est décidée sur la base des orientations de l’Assemblée générale.

  • 5. Le Comité peut accepter des contributions et autres formes d’assistance fournies à des fins générales ou spécifiques se rapportant à des projets déterminés, pourvu que ces projets soient approuvés par le Comité.

  • 6. Les contributions au Fonds ne peuvent être assorties d’aucune condition politique, économique ou autre qui soit incompatible avec les objectifs recherchés par la présente Convention.

Article 26 Contributions des Etats parties au Fonds

  • 1. Sans préjudice de toute contribution volontaire supplémentaire, les Etats parties à la présente Convention s’engagent à verser au Fonds, au moins tous les deux ans, une contribution dont le montant, calculé selon un pourcentage uniforme applicable à tous les Etats, sera décidé par l’Assemblée générale. Cette décision de l’Assemblée générale sera prise à la majorité des Etats parties présents et votants qui n’ont pas fait la déclaration visée au paragraphe 2 du présent article. En aucun cas, cette contribution ne pourra dépasser 1% de la contribution de l’Etat partie au budget ordinaire de l’UNESCO.

  • 2. Toutefois, tout Etat visé à l’article 32 ou à l’article 33 de la présente Convention peut, au moment du dépôt de ses instruments de ratification, d’acceptation, d’approbation ou d’adhésion, déclarer qu’il ne sera pas lié par les dispositions du paragraphe 1 du présent article.

  • 3. Un Etat partie à la présente Convention ayant fait la déclaration visée au paragraphe 2 du présent article s’efforcera de retirer ladite déclaration moyennant notification au Directeur général de l’UNESCO. Toutefois, le retrait de la déclaration n’aura d’effet sur la contribution due par cet Etat qu’à partir de la date d’ouverture de la session suivante de l’Assemblée générale.

  • 4. Afin que le Comité soit en mesure de prévoir ses opérations d’une manière efficace, les contributions des Etats parties à la présente Convention qui ont fait la déclaration visée au paragraphe 2 du présent article, doivent être versées sur une base régulière, au moins tous les deux ans, et devraient se rapprocher le plus possible des contributions qu’ils auraient dû verser s’ils avaient été liés par les dispositions du paragraphe 1 du présent article.

  • 5. Tout Etat partie à la présente Convention, en retard dans le paiement de sa contribution obligatoire ou volontaire au titre de l’année en cours et de l’année civile qui l’a immédiatement précédée, n’est pas éligible au Comité, cette disposition ne s’appliquant pas lors de la première élection. Le mandat d’un tel Etat qui est déjà membre du Comité prendra fin au moment de toute élection prévue à l’article 6 de la présente Convention.

Article 27 Contributions volontaires supplémentaires au Fonds

Les Etats parties désireux de verser des contributions volontaires en sus de celles prévues à l’article 26 en informent le Comité aussitôt que possible afin de lui permettre de planifier ses activités en conséquence.

Article 28 Campagnes internationales de collecte de fonds

Les Etats parties prêtent, dans la mesure du possible, leur concours aux campagnes internationales de collecte organisées au profit du Fonds sous les auspices de l’UNESCO.

VII. RAPPORTS

Article 29 Rapports des Etats parties

Les Etats parties présentent au Comité, dans les formes et selon la périodicité prescrites par ce dernier, des rapports sur les dispositions législatives, réglementaires ou autres prises pour la mise en œuvre de la présente Convention.

Article 30 Rapports du Comité

  • 1. Sur la base de ses activités et des rapports des Etats parties mentionnés à l’article 29, le Comité soumet un rapport à chaque session de l’Assemblée générale.

  • 2. Ce rapport est porté à la connaissance de la Conférence générale de l’UNESCO.

VIII. CLAUSE TRANSITOIRE

Article 31 Relation avec la Proclamation des chefs-d’œuvre du patrimoine oral et immatériel de l’humanité

  • 1. Le Comité intègre dans la Liste représentative du patrimoine culturel immatériel de l’humanité les éléments proclamés «Chefs-d’œuvre du patrimoine oral et immatériel de l’humanité» avant l’entrée en vigueur de la présente Convention.

  • 2. L’intégration de ces éléments dans la Liste représentative du patrimoine culturel immatériel de l’humanité ne préjuge en rien des critères arrêtés conformément à l’article 16, paragraphe 2, pour les inscriptions à venir.

  • 3. Aucune autre Proclamation ne sera faite après l’entrée en vigueur de la présente Convention.

IX. DISPOSITIONS FINALES

Article 32 Ratification, acceptation ou approbation

  • 1. La présente Convention est soumise à la ratification, l’acceptation ou l’approbation des Etats membres de l’UNESCO, conformément à leurs procédures constitutionnelles respectives.

  • 2. Les instruments de ratification, d’acceptation ou d’approbation sont déposés auprès du Directeur général de l’UNESCO.

Article 33 Adhésion

  • 1. La présente Convention est ouverte à l’adhésion de tout Etat non membre de l’UNESCO invité à y adhérer par la Conférence générale de l’Organisation.

  • 2. La présente Convention est également ouverte à l’adhésion des territoires qui jouissent d’une complète autonomie interne, reconnue comme telle par l’Organisation des Nations Unies, mais qui n’ont pas accédé à la pleine indépendance conformément à la résolution 1514 (XV) de l’Assemblée générale et qui ont compétence pour les matières dont traite la présente Convention, y compris la compétence reconnue pour conclure des traités sur ces matières.

  • 3. L’instrument d’adhésion sera déposé auprès du Directeur général de l’UNESCO.

Article 34 Entrée en vigueur

La présente Convention entrera en vigueur trois mois après la date du dépôt du trentième instrument de ratification, d’acceptation, d’approbation ou d’adhésion, mais uniquement à l’égard des Etats qui auront déposé leurs instruments respectifs de ratification, d’acceptation, d’approbation ou d’adhésion à cette date ou antérieurement. Elle entrera en vigueur pour tout autre Etat partie trois mois après le dépôt de son instrument de ratification, d’acceptation, d’approbation ou d’adhésion.

Article 35 Régimes constitutionnels fédératifs ou non unitaires

Les dispositions ci-après s’appliquent aux Etats parties ayant un régime constitutionnel fédératif ou non unitaire:

  • a) en ce qui concerne les dispositions de la présente Convention dont l’application relève de la compétence du pouvoir législatif fédéral ou central, les obligations du gouvernement fédéral ou central seront les mêmes que celles des Etats parties qui ne sont pas des Etats fédératifs;

  • b) en ce qui concerne les dispositions de la présente Convention dont l’application relève de la compétence de chacun des Etats, pays, provinces ou cantons constituants, qui ne sont pas en vertu du régime constitutionnel de la fédération tenus de prendre des mesures législatives, le gouvernement fédéral portera, avec son avis favorable, lesdites dispositions à la connaissance des autorités compétentes des Etats, pays, provinces ou cantons pour adoption.

Article 36 Dénonciation

  • 1. Chacun des Etats parties a la faculté de dénoncer la présente Convention.

  • 2. La dénonciation est notifiée par un instrument écrit déposé auprès du Directeur général de l’UNESCO.

  • 3. La dénonciation prend effet douze mois après réception de l’instrument de dénonciation. Elle ne modifie en rien les obligations financières dont l’Etat partie dénonciateur est tenu de s’acquitter jusqu’à la date à laquelle le retrait prend effet.

Article 37 Fonctions du dépositaire

Le Directeur général de l’UNESCO, en sa qualité de dépositaire de la présente Convention, informe les Etats membres de l’Organisation, les Etats non membres visés à l’article 33, ainsi que l’Organisation des Nations Unies, du dépôt de tous les instruments de ratification, d’acceptation, d’approbation ou d’adhésion mentionnés aux articles 32 et 33, de même que des dénonciations prévues à l’article 36.

Article 38 Amendements

  • 1. Tout Etat partie peut, par voie de communication écrite adressée au Directeur général, proposer des amendements à la présente Convention. Le Directeur général transmet cette communication à tous les Etats parties. Si, dans les six mois qui suivent la date de transmission de la communication, la moitié au moins des Etat parties donne une réponse favorable à cette demande, le Directeur général présente cette proposition à la prochaine session de l’Assemblée générale pour discussion et éventuelle adoption.

  • 2. Les amendements sont adoptés à la majorité des deux tiers des Etats parties présents et votants.

  • 3. Les amendements à la présente Convention, une fois adoptés, sont soumis aux Etats parties pour ratification, acceptation, approbation ou adhésion.

  • 4. Pour les Etats parties qui les ont ratifiés, acceptés, approuvés ou y ont adhéré, les amendements à la présente Convention entrent en vigueur trois mois après le dépôt des instruments visés au paragraphe 3 du présent article par les deux tiers des Etat parties.

    Par la suite, pour chaque Etat partie qui ratifie, accepte, approuve un amendement ou y adhère, cet amendement entre en vigueur trois mois après la date de dépôt par l’Etat partie de son instrument de ratification, d’acceptation, d’approbation ou d’adhésion.

  • 5. La procédure établie aux paragraphes 3 et 4 ne s’applique pas aux amendements apportés à l’article 5 relatif au nombre des Etats membres du Comité. Ces amendements entrent en vigueur au moment de leur adoption.

  • 6. Un Etat qui devient partie à la présente Convention après l’entrée en vigueur d’amendements conformément au paragraphe 4 du présent article est, faute d’avoir exprimé une intention différente, considéré comme étant:

    • a) partie à la présente Convention ainsi amendée; et

    • b) partie à la présente Convention non amendée à l’égard de tout Etat partie qui n’est pas lié par ces amendements.

Article 39 Textes faisant foi

La présente Convention est établie en anglais, en arabe, en chinois, en espagnol, en français et en russe, les six textes faisant également foi.

Article 40 Enregistrement

Conformément à l’article 102 de la Charte des Nations Unies, la présente Convention sera enregistrée au Secrétariat de l’Organisation des Nations Unies à la requête du Directeur général de l’UNESCO.

C. VERTALING


Verdrag inzake de bescherming van het immaterieel cultureel erfgoed

De Algemene Conferentie van de Organisatie van de Verenigde Naties voor Onderwijs, Wetenschap en Cultuur, hierna aangeduid als UNESCO, bijeengekomen te Parijs van 29 september tot en met 17 oktober 2003 tijdens haar tweeëndertigste zitting,

Verwijzend naar bestaande internationale instrumenten inzake mensenrechten, met name de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens uit 1948, het Internationaal Verdrag inzake economische, sociale en culturele rechten uit 1966 en het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten uit 1966,

Overwegend het belang van het immaterieel cultureel erfgoed als drijvende kracht achter culturele diversiteit en als waarborg voor duurzame ontwikkeling, zoals benadrukt in de Aanbeveling inzake de bescherming van traditionele cultuur en folklore van UNESCO uit 1989, in de Universele Verklaring betreffende culturele diversiteit van UNESCO uit 2001 en in de Verklaring van Istanbul uit 2002, aangenomen door de Derde Rondetafel van ministers van Cultuur,

Overwegend de diepgewortelde onderlinge afhankelijkheid tussen immaterieel cultureel erfgoed en materieel en natuurlijk erfgoed,

Erkennend dat de processen van globalisering en sociale transformatie niet alleen de voorwaarden scheppen voor een hernieuwde dialoog tussen gemeenschappen, maar, net als het verschijnsel van intolerantie, ook leiden tot een ernstige bedreiging van achteruitgang, verdwijning en vernietiging van het immaterieel cultureel erfgoed, met name als gevolg van een gebrek aan middelen om dergelijk erfgoed te beschermen,

Zich bewust van de algemene wil en de gemeenschappelijke zorg het immaterieel cultureel erfgoed van de mensheid te beschermen,

Erkennend dat gemeenschappen, met name inheemse gemeenschappen, groepen en, in sommige gevallen individuen, een belangrijke rol spelen bij het produceren, beschermen, onderhouden en opnieuw creëren van immaterieel cultureel erfgoed, en aldus bijdragen aan de verrijking van de culturele diversiteit en menselijke creativiteit,

Gelet op de verreikende gevolgen van de activiteiten van UNESCO bij het vaststellen van normatieve instrumenten voor de bescherming van het cultureel erfgoed, met name de Overeenkomst inzake de bescherming van het cultureel en natuurlijk erfgoed van de wereld uit 1972,

Voorts gelet op het feit dat er tot op heden geen bindend multilateraal instrument bestaat voor de bescherming van het immaterieel cultureel erfgoed,

Overwegend dat bestaande internationale overeenkomsten, aanbevelingen en resoluties inzake het cultureel en natuurlijk erfgoed op doeltreffende wijze dienen te worden verrijkt en aangevuld door middel van nieuwe bepalingen die betrekking hebben op het immaterieel cultureel erfgoed,

Overwegend de noodzaak meer bewustzijn te kweken, met name onder de jongere generaties, van het belang van het immaterieel cultureel erfgoed en de bescherming ervan,

Overwegend dat de internationale gemeenschap, samen met de staten die partij zijn bij dit Verdrag, dient bij te dragen aan de bescherming van dit erfgoed in een geest van samenwerking en wederzijdse bijstand,

Herinnerend aan de UNESCO-programma’s die betrekking hebben op het immaterieel cultureel erfgoed, met name de Proclamatie van meesterwerken van het oraal en immaterieel erfgoed van de mensheid,

Overwegend de onschatbare rol van het immaterieel cultureel erfgoed als een factor die mensen bindt en uitwisseling en begrip tussen hen waarborgt,

Neemt dit Verdrag aan op 17 oktober 2003.

I. ALGEMENE BEPALINGEN

Artikel 1 Doelstellingen van het Verdrag

De doelstellingen van dit Verdrag zijn:

  • a. het beschermen van het immaterieel cultureel erfgoed;

  • b. het waarborgen van respect voor het immaterieel cultureel erfgoed van de betrokken gemeenschappen, groepen en individuen;

  • c. het op lokaal, nationaal en internationaal niveau verhogen van het bewustzijn van het belang van het immaterieel cultureel erfgoed en het waarborgen van de wederzijdse waardering ervan;

  • d. het voorzien in internationale samenwerking en bijstand.

Artikel 2 Begripsomschrijvingen

Voor de toepassing van dit Verdrag:

  • 1. wordt verstaan onder „immaterieel cultureel erfgoed” de praktijken, voorstellingen, uitdrukkingen, kennis, vaardigheden – met inbegrip van de bijbehorende instrumenten, voorwerpen, artefacten en culturele ruimtes – die gemeenschappen, groepen en, in sommige gevallen, individuen erkennen als deel van hun cultureel erfgoed. Dit immaterieel cultureel erfgoed, dat van generatie op generatie wordt overgeleverd, wordt voortdurend opnieuw gecreëerd door gemeenschappen en groepen in reactie op hun omgeving, hun interactie met de natuur en hun geschiedenis en geeft hun een gevoel van identiteit en continuïteit; hierdoor wordt het respect voor culturele diversiteit en menselijke creativiteit bevorderd. Voor de toepassing van dit Verdrag wordt uitsluitend immaterieel cultureel erfgoed in aanmerking genomen dat verenigbaar is met bestaande internationale instrumenten op het gebied van mensenrechten en met de vereisten van wederzijds respect tussen gemeenschappen, groepen en individuen alsmede van duurzame ontwikkeling.

  • 2. manifesteert het „immaterieel cultureel erfgoed” zoals omschreven in het eerste lid van dit artikel, zich onder andere op de volgende gebieden:

    • a. orale tradities en uitdrukkingen, met inbegrip van taal als middel om immaterieel cultureel erfgoed over te brengen;

    • b. podiumkunsten;

    • c. sociale praktijken, rituelen en feestelijke gebeurtenissen;

    • d. kennis en praktijken rond de natuur en het universum;

    • e. traditionele ambachten.

  • 3. wordt verstaan onder „bescherming” het nemen van maatregelen gericht op het waarborgen van de levensvatbaarheid van het immaterieel cultureel erfgoed, met inbegrip van identificatie, documentatie, onderzoek, behoud, bescherming, bevordering, versterking, overlevering , met name door formeel en informeel onderwijs, alsmede het revitaliseren van de diverse aspecten van dit erfgoed;

  • 4. wordt verstaan onder „staten die partij zijn” de staten die door dit Verdrag gebonden zijn en waar dit Verdrag van kracht is.

  • 5. Dit Verdrag is van overeenkomstige toepassing op de in artikel 33 bedoelde gebieden die partij bij dit Verdrag worden in overeenstemming met de in dat artikel vervatte voorwaarden. De uitdrukking „staten die partij zijn” heeft in zoverre ook betrekking op dergelijke gebieden.

Artikel 3 Verhouding tot andere internationale instrumenten

Niets in dit Verdrag mag zodanig worden uitgelegd dat:

  • a. de status of het beschermingsniveau van goederen, die tot het werelderfgoed behoren uit hoofde van de Overeenkomst inzake de bescherming van het cultureel en natuurlijk erfgoed en waarmee een onderdeel van het immaterieel cultureel erfgoed direct in verband wordt gebracht, wordt veranderd of verlaagd; of

  • b. afbreuk wordt gedaan aan de rechten en verplichtingen van de staten die partij zijn, voortvloeiend uit internationale instrumenten, die betrekking hebben op intellectuele-eigendomsrechten of het gebruik van biologische of ecologische bronnen, waarbij zij partij zijn.

II. ORGANEN VAN HET VERDRAG

Artikel 4 Algemene Vergadering van de staten die partij zijn

  • 1. Een Algemene Vergadering van de staten die partij zijn, hierna te noemen „de Algemene Vergadering”, wordt hierbij opgericht. De Algemene Vergadering is het hoogste orgaan van dit Verdrag.

  • 2. De Algemene Vergadering komt eens in de twee jaar in gewone zitting bijeen. Zij kan in buitengewone zitting bijeenkomen indien zij daartoe besluit, of indien het Intergouvernementele Comité voor de bescherming van het immaterieel cultureel erfgoed of ten minste een derde van de staten die partij zijn, daarom verzoekt.

  • 3. De Algemene Vergadering stelt haar eigen reglement van orde vast.

Artikel 5 Intergouvernementeel Comité voor de bescherming van het immaterieel cultureel erfgoed

  • 1. Een Intergouvernementeel Comité voor de bescherming van het immaterieel cultureel erfgoed, hierna te noemen „het Comité”, wordt hierbij binnen UNESCO opgericht.

    Het Comité is samengesteld uit afgevaardigden van 18 staten die partij zijn, die gekozen worden door de staten die partij zijn in de Algemene Vergadering, zodra dit Verdrag in werking treedt in overeenstemming met artikel 34.

  • 2. Het aantal staten dat lid is van het Comité wordt tot 24 uitgebreid zodra 50 staten partij bij het Verdrag zijn geworden.

Artikel 6 Verkiezing en zittingstermijn van de staten die lid zijn van het Comité

  • 1. De verkiezing van de staten die lid zijn van het Comité dient te geschieden op basis van de beginselen van een billijke geografische spreiding en roulatie.

  • 2. De staten die lid zijn van het Comité worden gekozen voor een termijn van vier jaar door de staten die partij zijn bij het Verdrag en bijeenkomen in de Algemene Vergadering.

  • 3. De zittingstermijn van de helft van de tijdens de eerste verkiezing gekozen staten die lid zijn van het Comité is evenwel beperkt tot twee jaar. Deze staten worden tijdens de eerste verkiezing door middel van loting aangewezen.

  • 4. Om de twee jaar gaat de Algemene Vergadering over tot vervanging van de helft van de staten die lid zijn van het Comité.

  • 5. De Algemene Vergadering kiest tevens het benodigde aantal staten om de vacatures in het Comité te vervullen.

  • 6. Een staat die lid is van het Comité kan niet voor twee achtereenvolgende termijnen worden gekozen.

  • 7. De staten die lid zijn van het Comité kiezen als hun vertegenwoordigers personen die gekwalificeerd zijn op de diverse terreinen die tot het immaterieel cultureel erfgoed behoren.

Artikel 7 Taken van het Comité

Onverminderd de overige bevoegdheden waarmee het uit hoofde van dit Verdrag is bekleed, heeft het Comité de volgende taken:

  • a. het bevorderen van de doelstellingen van het Verdrag en het bevorderen en monitoren van de implementatie ervan;

  • b. het geven van richtsnoeren over voorbeeldpraktijken en het doen van aanbevelingen inzake maatregelen voor de bescherming van het immaterieel cultureel erfgoed;

  • c. het opstellen en ter goedkeuring aan de Algemene Vergadering voorleggen van een ontwerpplan voor de inzet van de middelen van het Fonds in overeenstemming met artikel 25;

  • d. het zoeken naar manieren om zijn middelen te vergroten en hiertoe de nodige maatregelen nemen in overeenstemming met artikel 25;

  • e. het opstellen en ter goedkeuring aan de Algemene Vergadering voorleggen van operationele richtlijnen voor de uitvoering van dit Verdrag;

  • f. het onderzoeken, in overeenstemming met artikel 29, van de verslagen die zijn ingediend door de staten die partij zijn en deze ten behoeve van de Algemene Vergadering samenvatten;

  • g. het onderzoeken van door de staten die partij zijn ingediende verzoeken en hierover een besluit nemen, in overeenstemming met door het Comité vast te stellen en door de Algemene Vergadering goed te keuren objectieve selectiecriteria voor:

    • i. opname in de lijsten en voorstellen die in de artikelen 16, 17 en 18 worden genoemd;

    • ii. het toekennen van internationale bijstand in overeenstemming met artikel 22.

Artikel 8 Werkmethoden van het Comité

  • 1. Het Comité legt verantwoording af aan de Algemene Vergadering. Het Comité brengt de Algemene Vergadering verslag uit van al zijn activiteiten en besluiten.

  • 2. Het Comité stelt zijn eigen reglement van orde vast met een twee derde meerderheid van zijn leden.

  • 3. Het Comité kan, op tijdelijke basis, elk ad hoc-adviesorgaan instellen dat het nodig acht om zijn taak te vervullen.

  • 4. Het Comité kan elke publieke of private instelling en elke natuurlijke persoon met erkende deskundigheid op de diverse terreinen die tot het immaterieel cultureel erfgoed behoren, voor zijn vergaderingen uitnodigen om hen te raadplegen over specifieke aangelegenheden.

Artikel 9 Accreditatie van adviesorganen

  • 1. Het Comité legt de accreditatie van niet-gouvernementele organisaties met erkende deskundigheid op het gebied van het immaterieel cultureel erfgoed voor aan de Algemene Vergadering. Deze organisaties zullen het Comité van adviezen voorzien.

  • 2. Het Comité legt tevens de criteria en bepalingen voor een dergelijke accreditatie voor aan de Algemene Vergadering.

Artikel 10 Het secretariaat

  • 1. Het Comité wordt bijgestaan door het UNESCO-secretariaat.

  • 2. Het secretariaat bereidt de documentatie van de Algemene Vergadering en van het Comité voor, alsmede de ontwerpagenda voor hun vergaderingen, en waarborgt de uitvoering van de besluiten ervan.

III. BESCHERMING VAN HET IMMATERIEEL CULTUREEL ERFGOED OP NATIONAAL NIVEAU

Artikel 11 Rol van de staten die partij zijn

Elke staat die partij is:

  • a. neemt de maatregelen die nodig zijn om de bescherming te waarborgen van het immaterieel cultureel erfgoed dat op zijn grondgebied aanwezig is;

  • b. identificeert en definieert, als een van de in artikel 2, derde lid, bedoelde maatregelen inzake bescherming, de verschillende elementen van het op zijn grondgebied aanwezige immaterieel cultureel erfgoed, met de medewerking van gemeenschappen, groepen en relevante niet-gouvernementele organisaties.

Artikel 12 Inventarissen

  • 1. Om de identificatie ten behoeve van bescherming te waarborgen, maakt elke staat die partij is, op een wijze die afgestemd is op zijn eigen situatie, een of meer inventarissen van het op zijn grondgebied aanwezige immaterieel cultureel erfgoed. Deze inventarissen worden regelmatig bijgewerkt.

  • 2. In de verslagen die elke staat die partij is, periodiek bij het Comité indient, in overeenstemming met artikel 29, wordt relevante informatie over dergelijke inventarissen opgenomen.

Artikel 13 Overige maatregelen voor bescherming

Teneinde het op zijn grondgebied aanwezige immaterieel cultureel erfgoed te beschermen, te ontwikkelen en te promoten streeft elke staat die partij is ernaar:

  • a. algemeen beleid aan te nemen dat gericht is op het bevorderen van de functie van het immaterieel cultureel erfgoed in de maatschappij en op het integreren van de bescherming van dergelijk erfgoed in planningsprogramma’s;

  • b. een of meer bevoegde organen aan te wijzen of in te stellen voor de bescherming van het op zijn grondgebied aanwezige immaterieel cultureel erfgoed;

  • c. wetenschappelijk, technisch en artistiek onderzoek alsmede onderzoeksmethodieken te bevorderen met het oog op doeltreffende bescherming van het immaterieel cultureel erfgoed, met name het immaterieel cultureel erfgoed dat wordt bedreigd;

  • d. passende wettelijke, technische, administratieve en financiële maatregelen aan te nemen gericht op het:

    • i. bevorderen van het opzetten of versterken van instellingen voor opleiding in het beheer van het immaterieel cultureel erfgoed en het overdragen van dergelijk erfgoed via fora en ruimtes die bestemd zijn voor de voorstelling of uitdrukking daarvan;

    • ii. waarborgen van toegang tot het immaterieel cultureel erfgoed waarbij de gebruikelijke praktijken voor toegang tot specifieke aspecten van dergelijk erfgoed worden gerespecteerd;

    • iii. instellen van documentatiecentra voor immaterieel cultureel erfgoed en het bevorderen van de toegankelijkheid daartoe.

Artikel 14 Educatie, bewustwording en capaciteitsopbouw

Elke staat die partij is streeft ernaar, door inzet van alle geëigende middelen:

  • a. de erkenning van, het respect voor en de bevordering van het immaterieel cultureel erfgoed in de maatschappij te waarborgen, met name door:

    • i. educatieve programma’s, bewustwordings- en informatieprogramma’s gericht op het algemene publiek, met name jongeren;

    • ii. specifieke educatieve programma’s en trainingsprogramma’s binnen de betrokken gemeenschappen en groepen;

    • iii. capaciteitsopbouw voor de bescherming van het immaterieel cultureel erfgoed, met name op het vlak van beheer en wetenschappelijk onderzoek; en

    • iv. informele middelen voor kennisoverdracht;

  • b. het publiek op de hoogte te houden van de gevaren die dergelijk erfgoed bedreigen en van de activiteiten die worden uitgevoerd ingevolge dit Verdrag;

  • c. educatie te bevorderen voor de bescherming van natuurlijke ruimten en plaatsen van herinnering waarvan het bestaan noodzakelijk is om het immaterieel cultureel erfgoed tot uitdrukking te brengen.

Artikel 15 Deelname van gemeenschappen, groepen en individuen

Binnen het kader van zijn activiteiten voor de bescherming van het immaterieel cultureel erfgoed, streeft elke staat die partij is ernaar de breedst mogelijke deelname te waarborgen van gemeenschappen, groepen en, waar van toepassing, individuen die dergelijk erfgoed creëren, in stand houden en overdragen, en hen actief bij het beheer ervan te betrekken.

IV. BESCHERMING VAN HET IMMATERIEEL CULTUREEL ERFGOED OP INTERNATIONAAL NIVEAU

Artikel 16 Representatieve lijst van het immaterieel cultureel erfgoed van de mensheid

  • 1. Om een betere zichtbaarheid van het immaterieel cultureel erfgoed en het besef van de betekenis ervan te waarborgen en een dialoog aan te moedigen waarin culturele diversiteit wordt geëerbiedigd, stelt het Comité, op voorstel van de betrokken staten die partij zijn, een representatieve lijst van het immaterieel cultureel erfgoed van de mensheid op, houdt deze actueel en publiceert deze.

  • 2. Het Comité werkt de criteria uit voor het opstellen, actueel houden en publiceren van deze representatieve lijst en legt deze ter goedkeuring aan de Algemene Vergadering voor.

Artikel 17 Lijst van immaterieel cultureel erfgoed waarvan de bescherming dringend gewaarborgd moet worden

  • 1. Om passende maatregelen inzake bescherming te kunnen nemen, stelt het Comité een lijst op van het immaterieel cultureel erfgoed waarvan de bescherming dringend gewaarborgd moet worden, houdt deze actueel en publiceert deze. Het Comité neemt dergelijk erfgoed op in de lijst op verzoek van de betrokken staat die partij is.

  • 2. Het Comité werkt de criteria uit voor het opstellen, actueel houden en publiceren van deze lijst en legt deze ter goedkeuring aan de Algemene Vergadering voor.

  • 3. In zeer dringende gevallen – waarvan de objectieve criteria worden goedgekeurd door de Algemene Vergadering op voorstel van het Comité – kan het Comité een item van het betreffende erfgoed in de in het eerste lid genoemde Lijst opnemen, in overleg met de betrokken staat die partij is.

Artikel 18 Programma’s, projecten en activiteiten voor de bescherming van het immaterieel cultureel erfgoed

  • 1. Op basis van voorstellen ingediend door de staten die partij zijn en in overeenstemming met criteria die dienen te worden opgesteld door het Comité en goedgekeurd door de Algemene Vergadering, selecteert en bevordert het Comité regelmatig nationale, subregionale en regionale programma’s, projecten en activiteiten voor de bescherming van het erfgoed die naar zijn mening de beginselen en doelstellingen van dit Verdrag het best weerspiegelen, daarbij rekening houdend met de bijzondere behoeften van ontwikkelingslanden.

  • 2. Daartoe ontvangt het Comité aanvragen voor internationale bijstand voor de voorbereiding van dergelijke voorstellen van staten die partij zijn, onderzoekt deze en keurt deze goed.

  • 3. Het Comité begeleidt de implementatie van dergelijke projecten, programma’s en activiteiten door voorbeeldpraktijken te verspreiden op de wijze die door het Comité wordt bepaald.

V. INTERNATIONALE SAMENWERKING EN BIJSTAND

Artikel 19 Samenwerking

  • 1. Voor de doelstellingen van dit Verdrag wordt onder internationale samenwerking mede verstaan het uitwisselen van informatie en ervaringen, gezamenlijke initiatieven en het instellen van een mechanisme om staten die partij zijn bij te staan bij hun inspanningen het immaterieel cultureel erfgoed te beschermen.

  • 2. Onverminderd de bepalingen van hun nationale wetgeving en hun gewoonterecht en praktijken, erkennen de staten die partij zijn dat de bescherming van immaterieel cultureel erfgoed in het algemeen belang van de mensheid is en verplichten zich daartoe op bilateraal, subregionaal, regionaal en internationaal niveau samen te werken.

Artikel 20 Doelstellingen van internationale bijstand

Internationale bijstand kan voor de volgende doelstellingen worden verleend:

  • a. de bescherming van het erfgoed dat is opgenomen in de Lijst van het immaterieel cultureel erfgoed waarvan de bescherming dringend gewaarborgd moet worden;

  • b. het opstellen van inventarissen in de zin van de artikelen 11 en 12;

  • c. ondersteuning voor programma’s, projecten en activiteiten die op nationaal, subregionaal en regionaal niveau worden uitgevoerd en bedoeld zijn om het immaterieel cultureel erfgoed te beschermen;

  • d. elk ander doel dat het Comité nodig acht.

Artikel 21 Vormen van internationale bijstand

Op de bijstand die het Comité verleent aan een staat die partij is zijn de operationele richtlijnen zoals voorzien in artikel 7 en de in artikel 24 bedoelde overeenkomst van toepassing. Deze bijstand kan de volgende vormen aannemen:

  • a. onderzoeken naar verschillende aspecten van bescherming;

  • b. de inzet van deskundigen en beoefenaars;

  • c. het trainen van al het benodigde personeel;

  • d. het uitwerken van normatieve en andere maatregelen;

  • e. het oprichten en beheren van infrastructuren;

  • f. het leveren van uitrusting en kennis;

  • g. overige vormen van financiële en technische bijstand, met inbegrip van, wanneer van toepassing, het toekennen van leningen tegen lage rente en donaties.

Artikel 22 Voorwaarden voor internationale bijstand

  • 1. Het Comité werkt de procedure uit voor het onderzoeken van aanvragen om internationale bijstand en specificeert welke informatie in een aanvraag dient te worden opgenomen, zoals de beoogde maatregelen en benodigde ingrepen, tezamen met een raming van de kosten daarvan.

  • 2. In noodgevallen worden verzoeken om bijstand door het Comité met voorrang onderzocht.

  • 3. Om tot een besluit te komen voert het Comité de onderzoeken uit en wint het de adviezen in die het nodig acht.

Artikel 23 Verzoeken om internationale bijstand

  • 1. Elke staat die partij is kan bij het Comité een verzoek om internationale bijstand indienen ten behoeve van de bescherming van het immaterieel cultureel erfgoed dat op zijn grondgebied aanwezig is.

  • 2. Een dergelijk aanvraag kan ook gezamenlijk worden ingediend door twee of meer staten die partij zijn.

  • 3. Een aanvraag dient de in artikel 22, eerste lid, vermelde informatie te bevatten, tezamen met de nodige documentatie.

Artikel 24 Rol van begunstigde staten die partij zijn

  • 1. In overeenstemming met de bepalingen van dit Verdrag, wordt de toegekende internationale bijstand geregeld door middel van een overeenkomst tussen de begunstigde staat die partij is en het Comité.

  • 2. In de regel draagt de begunstigde staat die partij is, binnen de grenzen van zijn middelen, bij in de kosten van de maatregelen voor de bescherming waarvoor de internationale bijstand wordt verleend.

  • 3. De begunstigde staat die partij is dient bij het Comité een verslag in over het gebruik van de bijstand die is verleend voor de bescherming van het immaterieel cultureel erfgoed.

VI. FONDS VOOR HET IMMATERIEEL CULTUREEL ERFGOED

Artikel 25 Aard en middelen van het Fonds

  • 1. Hierbij wordt een „Fonds voor de bescherming van het immaterieel cultureel erfgoed”, hierna te noemen „het Fonds”, ingesteld.

  • 2. Het Fonds bestaat uit funds-in-trust ingesteld in overeenstemming met het Financieel Reglement van UNESCO.

  • 3. De middelen van het Fonds bestaan uit:

    • a. bijdragen van staten die partij zijn;

    • b. fondsen die door de Algemene Conferentie van UNESCO voor dit doel worden toegewezen;

    • c. bijdragen, giften of legaten die afkomstig kunnen zijn van:

      • i. andere staten;

      • ii. organisaties en programma’s van het systeem van de Verenigde Naties, met name het Ontwikkelingsprogramma van de Verenigde Naties, alsmede andere internationale organisaties;

      • iii. publieke of private instellingen of individuen;

    • d. enige verschuldigde rente op de middelen van het Fonds;

    • e. ingezamelde fondsen en opbrengsten van evenementen die ten behoeve van het Fonds zijn georganiseerd;

    • f. alle andere middelen die zijn toegestaan krachtens het reglement van het Fonds, dat door het Comité zal worden opgesteld.

  • 4. De middelen worden door het Comité ingezet op basis van door de Algemene Vergadering bepaalde richtlijnen.

  • 5. Het Comité mag bijdragen en andere vormen van bijstand aanvaarden voor algemene en specifieke doelen die met specifieke projecten verband houden, op voorwaarde dat deze projecten door het Comité zijn goedgekeurd.

  • 6. Geen politieke, economische of andere voorwaarden die onverenigbaar zijn met de doelstellingen van dit Verdrag, mogen worden verbonden aan bijdragen aan het Fonds.

Artikel 26 Bijdragen aan het Fonds van de staten die partij zijn

  • 1. Zonder afbreuk te doen aan aanvullende vrijwillige bijdragen, verbinden de staten die partij zijn bij dit Verdrag zich ertoe ten minste elke twee jaar een bijdrage aan het Fonds te betalen. De hoogte van het bedrag, in de vorm van een uniform percentage dat op alle staten van toepassing is, wordt door de Algemene Vergadering bepaald. Het besluit van de Algemene Vergadering wordt genomen bij een meerderheid van de staten die partij zijn, die aanwezig zijn en hun stem uitbrengen en die niet de in het tweede lid van dit artikel bedoelde verklaring hebben afgelegd. In geen geval mag de bijdrage van een staat die partij is hoger zijn dan 1% van zijn bijdrage aan de gewone begroting van UNESCO.

  • 2. Elke staat die bedoeld wordt in artikel 32 of in artikel 33 van dit Verdrag kan evenwel op het moment van nederlegging van zijn akte van bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding verklaren dat hij niet gebonden is door de bepalingen van het eerste lid van dit artikel.

  • 3. Een staat die partij is bij dit Verdrag die de in het tweede lid van dit artikel bedoelde verklaring heeft afgelegd, streeft ernaar genoemde verklaring in te trekken door de Directeur-Generaal van UNESCO daarvan in kennis te stellen. Het intrekken van de verklaring heeft evenwel geen gevolgen voor de door de staat verschuldigde bijdrage tot de datum waarop de volgende zitting van de Algemene Vergadering aanvangt.

  • 4. Teneinde het Comité in staat te stellen zijn werkzaamheden effectief te plannen, worden de bijdragen van de staten die partij zijn bij dit Verdrag die de in het tweede lid van dit artikel bedoelde verklaring hebben afgelegd, regelmatig, maar ten minste elke twee jaar, betaald. Deze bijdragen dienen de bijdragen, die zij verschuldigd zouden zijn indien zij gebonden zouden zijn door de bepalingen van het eerste lid van dit artikel, zo dicht mogelijk te benaderen.

  • 5. Elke staat die partij is bij dit Verdrag die achterstallig is met de betaling van zijn verplichte of vrijwillige bijdrage voor het lopende jaar en het onmiddellijk daaraan voorafgaande kalenderjaar, is niet verkiesbaar als lid van het Comité; deze bepaling is niet van toepassing bij de eerste verkiezing. De zittingstermijn van een dergelijke staat die reeds lid is van het Comité wordt beëindigd op het tijdstip waarop de verkiezing wordt gehouden, die in artikel 6 van dit Verdrag zijn voorzien.

Artikel 27 Vrijwillige bijdragen aan het Fonds

De staten die partij zijn die een vrijwillige bijdrage willen leveren in aanvulling op de in artikel 26 voorziene bijdragen, stellen het Comité hiervan zo spoedig mogelijk in kennis zodat het zijn werkzaamheden dienovereenkomstig kan plannen.

Artikel 28 Internationale campagnes voor het werven van fondsen

De staten die partij zijn verlenen voor zover mogelijk steun aan internationale campagnes voor het werven van fondsen die onder auspiciën van UNESCO ten behoeve van het Fonds worden georganiseerd.

VII. VERSLAGEN

Artikel 29 Verslagen van de staten die partij zijn

De staten die partij zijn dienen bij het Comité verslagen in van de wetgevende, regelgevende en andere maatregelen die genomen zijn voor de uitvoering van dit Verdrag en nemen daarbij de door het Comité bepaalde vormen en frequentie in acht.

Artikel 30 Verslagen van het Comité

  • 1. Op basis van zijn activiteiten en de in artikel 29 bedoelde verslagen van de staten die partij zijn, legt het Comité een verslag voor aan de Algemene Vergadering telkens wanneer zij in zitting bijeenkomt.

  • 2. Het verslag wordt onder de aandacht gebracht van de Algemene Conferentie van UNESCO.

VIII. OVERGANGSBEPALING

Artikel 31 Verhouding tot de Proclamatie van meesterwerken van het oraal en immaterieel erfgoed van de mensheid

  • 1. Het Comité neemt in de Representatieve Lijst van het immaterieel cultureel erfgoed van de mensheid de items op die voor de inwerkingtreding van dit Verdrag zijn uitgeroepen tot „meesterwerken van het oraal en immaterieel erfgoed van de mensheid”.

  • 2. Het opnemen van deze items in de Representatieve Lijst van het immaterieel cultureel erfgoed van de mensheid doet op geen enkele wijze afbreuk aan de criteria voor toekomstige inschrijvingen waartoe in overeenstemming met artikel 16, tweede lid, wordt besloten.

  • 3. Er wordt geen verdere proclamatie gedaan na de inwerkingtreding van dit Verdrag.

IX. SLOTBEPALINGEN

Artikel 32 Bekrachtiging, aanvaarding of goedkeuring

  • 1. Dit Verdrag dient te worden bekrachtigd, aanvaard, of goedgekeurd door de lidstaten van UNESCO in overeenstemming met hun onderscheiden grondwettelijke procedures.

  • 2. De akten van bekrachtiging, aanvaarding of goedkeuring dienen te worden nedergelegd bij de Directeur-Generaal van UNESCO.

Artikel 33 Toetreding

  • 1. Dit Verdrag staat open voor toetreding door alle staten die geen lid zijn van UNESCO, die door de Algemene Conferentie van UNESCO worden uitgenodigd ertoe toe te treden.

  • 2. Dit Verdrag staat tevens open voor toetreding door gebieden die een door de Verenigde Naties als dusdanig erkende volledige interne autonomie genieten, maar niet volledig onafhankelijk zijn overeenkomstig Resolutie 1514 (XV) van de Algemene Vergadering, en die bevoegd zijn voor de aangelegenheden die in dit Verdrag worden geregeld, alsook om over deze aangelegenheden verdragen te sluiten.

  • 3. De akte van toetreding dient te worden nedergelegd bij de Directeur-Generaal van UNESCO.

Artikel 34 Inwerkingtreding

Dit Verdrag treedt in werking drie maanden na de datum van de nederlegging van de dertigste akte van bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding, evenwel uitsluitend ten aanzien van die staten die hun onderscheiden akten van bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding op of voor die datum hebben nedergelegd. Voor elk van de andere ondertekenende staten die partij zijn, treedt het in werking drie maanden na de nederlegging van zijn akte van bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding.

Artikel 35 Federale of niet-unitaire constitutionele stelsels

De volgende bepalingen zijn van toepassing op staten die partij zijn met een federaal of niet-unitair constitutioneel systeem:

  • a. ten aanzien van de bepalingen van dit Verdrag, waarvan de toepassing tot de bevoegdheid van de federale of centrale wetgevende macht behoort, zijn de verplichtingen van de federale of centrale regering dezelfde als die voor staten die partij zijn, die geen federale staten zijn;

  • b. ten aanzien van de bepalingen van dit Verdrag, waarvan de toepassing tot de bevoegdheid behoort van de afzonderlijke staten, landen, provincies of kantons die door het constitutionele stelsel van de federatie niet verplicht zijn wetgevende maatregelen te treffen, stelt de federale regering de bevoegde autoriteiten van dergelijke staten, landen, provincies of kantons in kennis van genoemde bepalingen, tezamen met haar aanbeveling deze aan te nemen.

Artikel 36 Opzegging

  • 1. Elke staat die partij is kan dit Verdrag opzeggen.

  • 2. De opzegging wordt door middel van een schriftelijke akte ter kennis gebracht en bij de Directeur-Generaal van UNESCO nedergelegd.

  • 3. De opzegging wordt van kracht twaalf maanden na ontvangst van de akte van opzegging. Dit heeft in geen geval gevolgen voor de financiële verplichtingen van de opzeggende staat die partij is tot de datum waarop de opzegging van kracht wordt.

Artikel 37 Taken van de depositaris

De Directeur-Generaal van UNESCO stelt, als depositaris van dit Verdrag, de staten die lid zijn van de organisatie, de in artikel 33 bedoelde staten die geen lid zijn van de organisatie en de Verenigde Naties in kennis van de nederlegging van alle akten van bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding zoals voorzien in de artikelen 32 en 33 en van alle opzeggingen zoals voorzien in artikel 36.

Artikel 38 Wijzigingen

  • 1. Een staat die partij is kan door middel van een schriftelijke mededeling gericht aan de Directeur-Generaal voorstellen doen tot wijziging van dit Verdrag. De Directeur-Generaal verzendt deze mededeling aan alle staten die partij zijn. Indien, binnen zes maanden na de datum van verzending van de mededeling, ten minste de helft van de staten die partij zijn instemt met het verzoek, legt de Directeur-Generaal een dergelijk voorstel voor aan de volgende zitting van de Algemene Vergadering voor bespreking en eventuele aanneming ervan.

  • 2. Wijzigingen worden aangenomen door een twee derde meerderheid van de staten die partij zijn die aanwezig zijn en hun stem uitbrengen.

  • 3. Zodra wijzigingen van dit Verdrag zijn aangenomen worden zij ter bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding voorgelegd aan de staten die partij zijn.

  • 4. Voor de staten die partij zijn die deze wijzigingen hebben bekrachtigd, aanvaard, goedgekeurd of die ertoe zijn toegetreden, treden zij in werking drie maanden na de nederlegging van de in het derde lid van dit artikel bedoelde akten door twee derde van de staten die partij zijn. Vervolgens treedt de genoemde wijziging voor elke staat die partij is die deze bekrachtigt, aanvaardt, goedkeurt of ertoe toetreedt in werking drie maanden na de datum van de nederlegging door die staat die partij is van zijn akte van bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding.

  • 5. De procedure vervat in het derde en vierde lid is niet van toepassing op wijzigingen van artikel 5 betreffende het aantal staten dat lid is van het Comité. Deze wijzigingen treden in werking op het tijdstip waarop zij worden aangenomen.

  • 6. Een staat die partij wordt bij dit Verdrag na de inwerkingtreding van wijzigingen overeenkomstig het vierde lid van dit artikel wordt geacht:

    • a. partij te zijn bij het aldus gewijzigde Verdrag; en

    • b. partij te zijn bij het ongewijzigde Verdrag ten aanzien van elke staat die partij is die niet gebonden is door de wijzigingen;

    tenzij hij blijk geeft van een andere bedoeling.

Artikel 39 Authentieke teksten

Dit Verdrag is opgesteld in de Arabische, de Chinese, de Engelse, de Franse, de Russische en de Spaanse taal, zijnde alle teksten gelijkelijk authentiek.

Artikel 40 Registratie

In overeenstemming met artikel 102 van het Handvest van de Verenigde Naties wordt dit Verdrag geregistreerd bij het Secretariaat van de Verenigde Naties op verzoek van de Directeur-Generaal van UNESCO.

D. PARLEMENT

Het Verdrag behoeft ingevolge artikel 91 van de Grondwet de goedkeuring van de Staten-Generaal, alvorens het Koninkrijk aan het Verdrag kan worden gebonden.

E. PARTIJGEGEVENS

Bekrachtiging, aanvaarding, of goedkeuring zijn voorzien in artikel 32 en toetreding in artikel 33.

Partij

Onder tekening

Ratificatie

Type*

In werking

Opzegging

Buiten werking

Afghanistan

  

30-03-09

R

30-06-09

    

Albanië

  

04-04-06

R

04-07-06

    

Algerije

  

15-03-04

R

20-04-06

    

Argentinië

  

09-08-06

R

09-11-06

    

Armenië

  

18-05-06

R

18-08-06

    

Azerbeidzjan

  

18-01-07

R

18-04-07

    

Bangladesh

  

11-06-09

R

11-09-09

    

Barbados

  

02-10-08

R

02-01-09

    

Belarus

  

03-02-05

R

20-04-06

    

België

  

24-03-06

R

24-06-06

    

Belize

  

04-12-07

R

04-03-08

    

Bhutan

  

12-10-05

R

20-04-06

    

Bolivia

  

28-02-06

R

28-05-06

    

Bosnië en Herzegovina

  

23-02-09

R

23-05-09

    

Botswana

  

01-04-10

R

01-07-10

    

Brazilië

  

01-03-06

R

01-06-06

    

Bulgarije

  

10-03-06

R

10-06-06

    

Burkina Faso

  

21-07-06

R

21-10-06

    

Burundi

  

25-08-06

R

25-11-06

    

Cambodja

  

13-06-06

R

13-09-06

    

Centraal Afrikaanse Republiek

  

07-12-04

R

20-04-06

    

Chili

  

10-12-08

R

10-03-09

    

China

  

02-12-04

R

20-04-06

    

Colombia

  

19-03-08

R

19-06-08

    

Congo, Democratische Republiek

  

28-09-10

R

28-12-10

    

Costa Rica

  

23-02-07

R

23-05-07

    

Cuba

  

29-05-07

R

29-08-07

    

Cyprus

  

24-02-06

R

24-05-06

    

Denemarken

  

30-10-09

R

30-01-10

    

Djibouti

  

30-08-07

R

30-11-07

    

Dominica

  

05-09-05

R

20-04-06

    

Dominicaanse Republiek, de

  

02-10-06

R

02-01-07

    

Ecuador

  

13-02-08

R

13-05-08

    

Egypte

  

03-08-05

R

20-04-06

    

Equatoriaal Guinee

  

17-06-10

R

17-09-10

    

Eritrea

  

07-10-10

R

07-01-11

    

Estland

  

27-01-06

R

27-04-06

    

Ethiopië

  

24-02-06

R

24-05-06

    

Fiji-eilanden

  

19-01-10

R

19-04-10

    

Filipijnen, de

  

18-08-06

R

18-11-06

    

Frankrijk

  

11-07-06

R

11-10-06

    

Gabon

  

18-06-04

R

20-04-06

    

Gambia

  

26-05-11

R

26-08-11

    

Georgië

  

18-03-08

R

18-06-08

    

Grenada

  

15-01-09

R

15-04-09

    

Griekenland

  

03-01-07

R

03-04-07

    

Guatemala

  

25-10-06

R

25-01-07

    

Guinee

  

20-02-08

R

20-05-08

    

Haïti

  

17-09-09

R

17-12-09

    

Honduras

  

24-07-06

R

24-10-06

    

Hongarije

  

17-03-06

R

17-06-06

    

IJsland

  

23-11-05

R

20-04-06

    

India

  

09-09-05

R

20-04-06

    

Indonesië

  

15-10-07

R

15-01-08

    

Irak

  

06-01-10

R

06-04-10

    

Iran

  

23-03-06

R

23-06-06

    

Italië

  

30-10-07

R

30-01-08

    

Ivoorkust

  

13-07-06

R

13-10-06

    

Jamaica

  

27-09-10

R

27-12-10

    

Japan

  

15-06-04

R

20-04-06

    

Jemen

  

08-10-07

R

08-01-08

    

Jordanië

  

24-03-06

R

24-06-06

    

Kenia

  

24-10-07

R

24-01-08

    

Kroatië

  

28-07-05

R

20-04-06

    

Kyrgyzstan

  

06-11-06

R

06-02-07

    

Laos

  

26-11-09

R

26-02-10

    

Lesotho

  

29-07-08

R

29-10-08

    

Letland

  

14-01-05

R

20-04-06

    

Libanon

  

08-01-07

R

08-04-07

    

Litouwen

  

21-01-05

R

20-04-06

    

Luxemburg

  

31-01-06

R

30-04-06

    

Macedonië, de voormalige Joegoslavische Republiek

  

13-06-06

R

13-09-06

    

Madagaskar

  

31-03-06

R

30-06-06

    

Malawi

  

16-03-10

R

16-06-10

    

Mali

  

03-06-05

R

20-04-06

    

Marokko

  

06-07-06

R

06-10-06

    

Mauritanië

  

15-11-06

R

15-02-07

    

Mauritius

  

04-06-04

R

20-04-06

    

Mexico

  

14-12-05

R

20-04-06

    

Moldavië

  

24-03-06

R

24-06-06

    

Monaco

  

04-06-07

R

04-09-07

    

Mongolië

  

29-06-05

R

20-04-06

    

Montenegro

  

14-09-09

R

14-12-09

    

Mozambique

  

18-10-07

R

18-01-08

    

Namibië

  

19-09-07

R

19-12-07

    

Nepal

  

15-06-10

R

15-09-10

    

Nicaragua

  

14-02-06

R

14-05-06

    

Niger

  

27-04-07

R

27-07-07

    

Nigeria

  

21-10-05

R

20-04-06

    

Noord-Korea

  

21-11-08

R

21-02-09

    

Noorwegen

  

17-01-07

R

17-04-07

    

Oekraïne

  

27-05-08

R

27-08-08

    

Oezbekistan

  

29-01-08

R

29-04-08

    

Oman

  

04-08-05

R

20-04-06

    

Oostenrijk

  

09-04-09

R

09-07-09

    

Pakistan

  

07-10-05

R

20-04-06

    

Panama

  

20-08-04

R

20-04-06

    

Papua-Nieuw Guinea

  

12-09-08

R

12-12-08

    

Paraguay

  

14-09-06

R

14-12-06

    

Peru

  

23-09-05

R

20-04-06

    

Polen

  

16-05-11

R

16-08-11

    

Portugal

  

21-05-08

R

21-08-08

    

Qatar

  

01-09-08

R

01-12-08

    

Roemenië

  

20-01-06

R

20-04-06

    

Saint Lucia

  

01-02-07

R

01-05-07

    

Saint Vincent en de Grenadines

  

25-09-09

R

25-12-09

    

Sao Tomé en Principe

  

25-07-06

R

25-10-06

    

Saudi-Arabië

  

10-01-08

R

10-04-08

    

Senegal

  

05-01-06

R

20-04-06

    

Servië

  

30-06-10

R

30-09-10

    

Seychellen, de

  

15-02-05

R

20-04-06

    

Slovenië

  

18-09-08

R

18-12-08

    

Slowakije

  

24-03-06

R

24-06-06

    

Soedan

  

19-06-08

R

19-09-08

    

Spanje

  

25-10-06

R

25-01-07

    

Sri Lanka

  

21-04-08

R

21-07-08

    

Syrië

  

11-03-05

R

20-04-06

    

Tadzjikistan

  

17-08-10

R

17-11-10

    

Togo

  

05-02-09

R

05-05-09

    

Tonga

  

26-01-10

R

26-04-10

    

Trinidad en Tobago

  

22-07-10

R

22-10-10

    

Tsjaad

  

17-06-08

R

17-09-08

    

Tsjechië

  

18-02-09

R

18-05-09

    

Tunesië

  

24-07-06

R

24-10-06

    

Turkije

  

27-03-06

R

27-06-06

    

Uganda

  

13-05-09

R

13-08-09

    

Uruguay

  

18-01-07

R

18-04-07

    

Vanuatu

  

22-09-10

R

22-12-10

    

Venezuela

  

12-04-07

R

12-07-07

    

Verenigde Arabische Emiraten, de

  

02-05-05

R

20-04-06

    

Vietnam

  

20-09-05

R

20-04-06

    

Zambia

  

10-05-06

R

10-08-06

    

Zimbabwe

  

30-05-06

R

30-08-06

    

Zuid-Korea

  

09-02-05

R

20-04-06

    

Zweden

  

26-01-11

R

26-04-11

    

Zwitserland

  

16-07-08

R

16-10-08

    

 * O=Ondertekening zonder voorbehoud of vereiste van ratificatie, R=Bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of kennisgeving, T=Toetreding, VG=Voortgezette gebonden heid, NB=Niet bekend

Verklaringen, voorbehouden en bezwaren

Argentinië, 9 augustus 2006

Declaration:

The Argentine Republic, in accordance with Article 26, paragraph 2 of the Convention, shall not be bound by the provisions of paragraph 1 of this Article.

Reservation:

The Argentine Republic considers that Article 33, paragraph 2 and the correlative Article 2, paragraph 5 of the Convention are not applicable in respect of the territories that are the subject of a sovereignty dispute between two States Parties to the Convention that is recognized by the General Assembly of the United Nations.

Colombia, 19 maart 2008

Amendments to Article 5 and other amendments that have entered into force at such time as Colombia becomes a Party to the Convention, as referred to in Article 38, paragraphs 5 and 6, will only enter into force for Colombia once the internal procedure has been completed for the approval and revision of these amendments prior to ratification as provided for under Article 150, paragraph 16, and Article 241, paragraph 10, of the Political Constitution of Colombia.

Denemarken, 30 oktober 2009

Until further notice, the Convention shall not apply to the Faroe Islands and Greenland.

Indonesië, 15 oktober 2007

The Government of the Republic of Indonesia, by virtue of Article 26 paragraph (2) of this present Convention, declares that it shall not be bound by the provision of Article 26 paragraph (1).

Saudi-Arabië, 10 januari 2008

I announce under this document on the accession of Saudi Arabia and the acceptance of the International Convention of the Safeguarding of the Intangible Cultural Heritage and its commitment to implement its items without any association of the provisions of paragraph (1) of Article (26) of this convention.

Seychellen, de, 15 februari 2005

The Republic of Seychelles, by virtue of this present Instrument, ratifies the United Nations Educational, Scientific and Cultural Organisation Convention for the Safeguarding of the Intangible Cultural Heritage reserving the right not to be bound by Article 26 paragraph 1.

Syrië, 11 maart 2005

The fact that the Syrian Arab Republic is joining the Convention does not, in any way, mean recognizing Israel, and does not lead to entering with it any kind of dealings under the provisions of the Convention.

G. INWERKINGTREDING

De bepalingen van het Verdrag zijn ingevolge artikel 34 op 20 april 2006 in werking getreden.

Voor de partijen die daarna hun akte van bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding nederleggen, zal het Verdrag ingevolge artikel 34 in werking treden drie maanden na de nederlegging van de desbetreffende akte.

J. VERWIJZINGEN

Verwijzingen

Titel

:

Handvest van de Verenigde Naties;

San Francisco, 26 juni 1945

Tekst

:

Trb. 1979, 37 (Engels en Frans, geconsolideerde versie)

Trb. 1987, 113 (vertaling, geconsolideerde versie)

Laatste Trb.

:

Trb. 2011, 57

     

Titel

:

Statuut van de Organisatie der Verenigde Naties voor Onderwijs, Wetenschap en Cultuur;

Londen, 16 november 1945

Tekst

:

Trb. 2009, 51 (Engels en vertaling, geconsolideerde versie)

Laatste Trb.

:

Trb. 2009, 51

     

Titel

:

Universele Verklaring van de Rechten van de Mens;

Parijs, 10 december 1948

Tekst

:

Trb. 1969, 99 (Engels en vertaling)

Laatste Trb.

:

Trb. 1969, 99

     

Titel

:

Internationaal Verdrag inzake economische, sociale en culturele rechten;

New York, 16 december 1966

Tekst

:

Trb. 1969, 100 (Engels, Frans en vertaling)

Laatste Trb.

:

Trb. 1995, 19

     

Titel

:

Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten;

New York, 16 december 1966

Tekst

:

Trb. 1969, 99 (Engels en Frans)

Trb. 1978, 177 (vertaling, herzien)

Laatste Trb.

:

Trb. 1995, 18

     

Titel

:

Overeenkomst inzake de bescherming van het cultureel en natuurlijk erfgoed van de wereld;

Parijs, 16 november 1972

Tekst

:

Trb. 1973, 155 (Engels, Frans en vertaling)

Laatste Trb.

:

Trb. 1993, 6

Uitgegeven de vierentwintigste augustus 2011.

De Minister van Buitenlandse Zaken,

U. ROSENTHAL

X Noot
1)

Het voor eensluidend gewaarmerkt afschrift is nog niet ontvangen. In de tekst kunnen derhalve onjuistheden voorkomen die in een volgend Tractatenblad zullen worden gecorrigeerd.

Naar boven