A. TITEL

Verdrag tussen de Regering van het Koninkrijk der Nederlanden en de Regering van het Koninkrijk Saudi-Arabië tot het vermijden van dubbele belasting en het voorkomen van het ontgaan van belasting met betrekking tot belastingen naar het inkomen;

(met Protocol)

Riyad, 13 oktober 2008

B. TEKST1)


Convention between the Government of the Kingdom of the Netherlands and the Government of the Kingdom of Saudi Arabia for the avoidance of double taxation and the prevention of tax evasion with respect to taxes on income

Preamble

The Government of the Kingdom of the Netherlands

and

the Government of the Kingdom of Saudi Arabia,

Desiring to conclude a convention for the avoidance of double taxation and the prevention of tax evasion with respect to taxes on income,

Have agreed as follows:

CHAPTER I SCOPE OF THE CONVENTION

Article 1 Persons covered

This Convention shall apply to persons who are residents of one or both of the Contracting States.

Article 2 Taxes covered

  • 1. This Convention shall apply to taxes on income imposed on behalf of a Contracting State or of its political or administrative subdivisions or local authorities, irrespective of the manner in which they are levied.

  • 2. There shall be regarded as taxes on income all taxes imposed on total income, or on elements of income, including taxes on gains from the alienation of movable or immovable property, taxes on the total amounts of wages or salaries paid by enterprises, as well as taxes on capital appreciation.

  • 3. The existing taxes to which this Convention shall apply are in particular:

    • a) In the case of the Kingdom of Saudi Arabia:

      • – the Zakat,

      • – the income tax, including the natural gas investment tax,

      (hereinafter referred to as the “Saudi tax”);

    • b) In the case of the Kingdom of the Netherlands:

      • – de inkomstenbelasting (income tax),

      • – de loonbelasting (wages tax),

      • – de vennootschapsbelasting (company tax) including the Government share in the net profits of the exploitation of natural resources levied pursuant to the Mijnbouwwet (the Mining Act),

      • – de dividendbelasting (dividend tax),

      (hereinafter referred to as “Netherlands tax”).

  • 4. The provisions of this Convention shall also apply to any identical or substantially similar taxes which are imposed after the date of signature of this Convention in addition to, or in place of, the existing taxes. The competent authorities of both Contracting States shall notify each other of any significant changes that have been made in their respective taxation laws.

CHAPTER II DEFINITIONS

Article 3 General definitions

  • 1. For the purposes of this Convention, unless the context otherwise requires:

    • a) the terms “a Contracting State” and “the other Contracting State” mean the Kingdom of Saudi Arabia or the Kingdom of the Netherlands, as the context requires;

    • b) the term “Kingdom of Saudi Arabia” means the territory of the Kingdom of Saudi Arabia which also includes the area outside the territorial waters, where the Kingdom of Saudi Arabia exercises its sovereign and jurisdictional rights in their waters, sea bed, sub-soil and natural resources by virtue of its law and international law;

    • c) the term “the Netherlands” means the part of the Kingdom of the Netherlands that is situated in Europe, including its territorial sea, and any area beyond the territorial sea within which the Netherlands, in accordance with international law, exercises jurisdiction or sovereign rights;

    • d) the term “person” includes any natural person, any company and any other body of persons, including inter alia bodies politic, (the State, its political or administrative sub-division or local authorities), partnerships, trusts and foundations;

    • e) the term “company” means any juridical person or any entity which is treated as a juridical person for tax purposes;

    • f) the terms “enterprise of a Contracting State” and “enterprise of the other Contracting State” mean respectively an enterprise carried on by a resident of a Contracting State and an enterprise carried on by a resident of the other Contracting State;

    • g) the term “national” means:

      • (i) any individual possessing the nationality of a Contracting State;

      • (ii) any legal person, partnership and association deriving its status as such from the laws in force in a Contracting State;

    • h) the term “international traffic” means any transport by a ship or aircraft operated by an enterprise which has its place of effective management in a Contracting State, except when the ship or aircraft is operated solely between places in the other Contracting State;

    • i) the term “competent authority” means:

      • (i) in the case of the Kingdom of Saudi Arabia, the Ministry of Finance represented by the Minister of Finance or his authorized representative;

      • (ii) in the case of the Netherlands, the Minister of Finance or his authorized representative.

  • 2. As regards the application of this Convention at any time by a Contracting State, any term not defined therein shall, unless the context otherwise requires, have the meaning that it has at that time under the law of that State for the purposes of the taxes to which this Convention applies, any meaning under the applicable tax laws of that State prevailing over a meaning given to the term under other laws of that State.

Article 4 Resident

  • 1. For the purposes of this Convention, the term “resident of a Contracting State” means:

    • a) any person who, under the laws of that State, is liable to tax in that State, by reason of his domicile, residence, place of management or any other criterion of a similar nature;

    • b) the Government of any of the two Contracting States or any of its legal institutions, agencies or its local authorities;

    • c) a legal person organized under the laws of a Contracting State and that is generally exempt from tax in that State and is established and maintained in that State either:

      • (i) for a religious, charitable, educational, scientific, or other similar purpose; or

      • (ii) to provide pensions or other similar benefits to employees pursuant to a pension plan.

    This term, however, does not include any person who is liable to tax in that State in respect only of income from sources in that State.

  • 2. Where by reason of the provisions of paragraph (1) of this Article, an individual is considered to be a resident of both Contracting States, then his status shall be determined as follows:

    • a) he shall be deemed to be a resident only of the State in which he has a permanent home available to him; if he has a permanent home available to him in both Contracting States, he shall be deemed to be a resident only of the Contracting State in which his personal and economic relations are closer (“center of ‘vital’ interests”);

    • b) if the Contracting State in which he has his centre of ‘vital’ interests cannot be determined, or if he has not a permanent home available to him in either Contracting State, he shall be deemed to be a resident only of the Contracting State in which he has an habitual abode;

    • c) if he has an habitual abode in both Contracting States or in neither of them, he shall be deemed to be a resident only of the Contracting State of which he is a national;

    • d) if he is a national of both Contracting States or of neither of them, the competent authorities of the Contracting States shall settle the question by mutual agreement.

  • 3. Where by reason of the provisions of paragraph (1) of this Article, a person other than an individual is a resident of both Contracting States, then it shall be deemed to be a resident only of the State in which its place of effective management is situated.

Article 5 Permanent establishment

  • 1. For the purpose of this Convention, the term “permanent establishment” means a fixed place of business through which the business of an enterprise is wholly or partly carried on.

  • 2. The term “permanent establishment” includes but is not limited to:

    • a) a place of management;

    • b) a branch;

    • c) an office;

    • d) a factory;

    • e) a workshop;

    • f) a mine, a quarry or any other place of extraction of natural resources.

  • 3. The term “permanent establishment” also includes:

    • a) a building site, a construction, assembly or installation project, or supervisory activities in connection therewith, but only where such site, project or activities continue for a period of more than six months;

    • b) the furnishing of services, including consultancy services, by an enterprise through employees or other personnel engaged by the enterprise for such purpose, but only where activities of that nature continue (for the same or a connected project) within a Contracting State for a period or periods aggregating more than six months within any 12-month period;

    • c) a person acting in one of the two Contracting States on behalf of an enterprise of the other Contracting State – other than an agent of an independent status to whom the provisions of paragraph 5 of this Article apply – if this person has in the first mentioned Contracting State an authority to conclude contracts in the name of that enterprise and habitually exercises such authority in it, in respect of any activities which that person undertakes for the enterprise.

  • 4. Notwithstanding the preceding provisions of this Article a permanent establishment does not include:

    • a) the use of facilities for the sole purpose of storage, display or delivery of goods or merchandise belonging to the enterprise;

    • b) the maintenance of a stock of goods or merchandise belonging to the enterprise for the sole purpose of storage, display or delivery;

    • c) the maintenance of a stock of goods or merchandise belonging to the enterprise for the sole purpose of processing by another enterprise;

    • d) the maintenance of a fixed place of business for the sole purpose of purchasing goods or merchandise or of collecting information for the enterprise;

    • e) the maintenance of a fixed place of business for the sole purpose of advertising, conducting scientific research, or similar activities of preliminary or auxiliary nature for the enterprise;

    • f) the maintenance of a fixed place of business solely for any combination of activities mentioned in subparagraphs a) to e), provided that the overall activity of the fixed place of business resulting from this combination is of a preparatory or auxiliary character.

  • 5. An enterprise in one of the two Contracting States shall not be deemed to have a permanent establishment in the other Contracting State merely because it carries on business in that State through a broker, general commission agent or any other agent of an independent status, provided that this broker or agent is acting in the ordinary course of his business.

  • 6. An enterprise in one of the two Contracting States shall not be deemed to have a permanent establishment in the other Contracting State merely because it carries on at the end of a trade exhibition or conference in the other Contracting State sale of goods or merchandise it displayed at that trade exhibition or conference.

  • 7. The fact that a company which is a resident of a Contracting State controls or is controlled by a company which is a resident of the other Contracting State, or which carries on business in that other State (whether through a permanent establishment or otherwise), shall not of itself constitute either company a permanent establishment of the other.

CHAPTER III TAXATION OF INCOME

Article 6 Income from immovable property

  • 1. Income derived by a resident of a Contracting State from immovable property (including income from agriculture or forestry) situated in the other Contracting State may be taxed in that other Contracting State.

  • 2. The term “immovable property” shall have the meaning under the law of the Contracting State in which the property in question is situated. This term shall in any case include property accessory to immovable property, livestock and equipment used in agriculture and forestry, rights to which the provisions of general law respecting landed property apply, usufruct of immovable property and rights to variable or fixed payments as consideration for the working of, or the right to work, mineral deposits, sources and other natural resources. Ships and aircraft shall not be regarded as immovable property.

  • 3. The provisions of paragraph 1 of this Article shall apply to income derived from the direct use, letting or use in any other form of immovable property.

  • 4. The provisions of paragraphs 1 and 3 of this Article shall also apply to the income from immovable property of an enterprise and to income from immovable property used for the performance of independent personal services.

Article 7 Business profits

  • 1. The profits of an enterprise of a Contracting State shall be taxable only in that State unless the enterprise carries on business in the other Contracting State through a permanent establishment situated therein. If the enterprise carries on business as aforesaid, the profits of the enterprise may be taxed in the other State but only so much of them as is attributable to that permanent establishment.

  • 2. Subject to the provisions of paragraph 3 of this Article, where an enterprise of a Contracting State carries on business in the other Contracting State through a permanent establishment situated therein, there shall in each Contracting State be attributed to that permanent establishment the profits which it might be expected to make if it were a distinct and separate enterprise engaged in the same or similar activities under the same or similar conditions and dealing wholly independently with the enterprise of which it is a permanent establishment.

  • 3. In the determination of the profits of a permanent establishment, there shall be allowed as deductions expenses which are incurred for the purposes of the business of the permanent establishment including executive and general administrative expenses so incurred, whether in the State in which the permanent establishment is situated or elsewhere. However, no such deduction shall be allowed in respect of amounts, if any, paid (otherwise than towards reimbursement of actual expenses) by the permanent establishment to the head office of the enterprise or any of its other offices, by way of royalties, fees or other similar payments in return for the use of patents or other rights, or by way of commission, for specific services performed or for management, or, except in the case of a banking enterprise, by way of income from debt-claims with regard to moneys lent to the permanent establishment. Likewise, no account shall be taken, in the determination of the profits of a permanent establishment, for amounts charged (otherwise than towards reimbursement of actual expenses), by the permanent establishment to the head office of the enterprise or any of its other offices, by way of royalties, fees or other similar payments in return for the use of patents or other rights, or by way of commission for specific services performed or for management, or, except in the case of a banking enterprise, by way of income from debt-claims with regard to moneys lent to the head office of the enterprise or any of its other offices.

  • 4. The term “business profits” includes, but is not limited to, income derived from manufacturing, mercantile, banking, insurance, the operation of inland transportation, the furnishing of services, including studies or surveys of a scientific, geological or technical nature and the rental of tangible personal movable property. Such a term does not include income derived from the performance of personal services by an individual in an independent capacity.

  • 5. Insofar as it has been customary in a Contracting State to determine the profits to be attributed to a permanent establishment on the basis of an apportionment of the total profits of the enterprise to its various parts, nothing in paragraph 2 shall preclude that Contracting State from determining the profits to be taxed by such an apportionment as may be customary. The method of apportionment adopted shall, however, be such that the result shall be in accordance with the principles contained in this Article.

  • 6. No profits shall be attributed to a permanent establishment by reason of the mere purchase by that permanent establishment of goods or merchandise for the enterprise of the other Contracting State.

  • 7. For the purposes of the preceding paragraphs, the profits to be attributed to the permanent establishment shall be determined by the same method year by year unless there is good and sufficient reason to the contrary.

  • 8. Where profits include items of income which are dealt with separately in other Articles of this Convention, then the provisions of those Articles shall not be affected by the provisions of this Article.

Article 8 Shipping and air transport

  • 1. Profits from the operation of ships or aircraft in international traffic shall be taxable only in the Contracting State in which the place of effective management of the enterprise is situated.

  • 2. If the place of effective management of a shipping enterprise is aboard a ship, then it shall be deemed to be situated in the Contracting State in which the home harbour of the ship is situated, or, if there is no such home harbour, in the Contracting State of which the operator of the ship is a resident.

  • 3. The term “profits from the operation of ships or aircraft in international traffic” includes:

    • (i) profits derived from rental on a full (time or voyage) basis of a ship or aircraft used in international transport;

    • (ii) profits derived from the rental on a bareboat basis of a ship or aircraft used in international transport;

    • (iii) profits derived from the use or rental of containers and related equipment used in international transport that is directly connected or ancillary to income from the international operation of a ship or aircraft.

  • 4. The provisions of paragraph 1 of this Article shall also apply to profits from the participation in a pool, a joint business or an international operating agency.

  • 5. The provisions of this Convention shall not affect the application of the provisions of the agreement between the Government of the Kingdom of Saudi Arabia and the Government of the Kingdom of the Netherlands for reciprocal exemption of taxes levied on income and profits of air transport enterprises from the exercise of air transport in international traffic and their employees, signed at Riyadh on 16 January 1991 (‘air agreement’). In the event of any differences between the two, the air agreement shall prevail.

Article 9 Associated enterprises

  • 1. Where

    • a) an enterprises of a Contracting State participates directly or indirectly in the management, control or capital of an enterprise of the other Contracting State, or

    • b) the same persons participate directly or indirectly in the management, control or capital of an enterprise of a Contracting State and an enterprise of the other Contracting State,

    and in either case conditions are made or imposed between the two enterprises in their commercial or financial relations which differ from those which would be made between independent enterprises, then any profits which would, but for those conditions, have accrued to one of the enterprises, but, by reason of those conditions, have not so accrued, may be included in the profits of that enterprise and taxed accordingly.

  • 2. Where a Contracting State includes in the profits of an enterprise of that State – and taxed accordingly – profits on which an enterprise of the other Contracting State has been charged to a tax in that other State and the profits so included are profits which would have accrued to the enterprise of the first-mentioned State if the conditions made between the two enterprises had been those which would have been made between independent enterprises, then that other State shall make an appropriate adjustment to the amount of the tax charged therein on those profits. In determining such adjustment, due regard shall be had to the other provisions of this Convention and the competent authorities of the Contracting States shall if necessary consult each other.

Article 10 Dividends

  • 1. Dividends paid by a company which is a resident of a Contracting State to a resident of the other Contracting State may be taxed in that other Contracting State.

  • 2. However, such dividends may also be taxed in the Contracting State of which the company paying the dividends is a resident and according to the laws of that State, but if the beneficial owner of the dividends is a resident of the other Contracting State, the tax so charged shall not exceed:

    • a) 5 percent of the gross amount of the dividends if the beneficial owner is a company (other than a partnership) which holds directly at least 10% (ten percent) of the capital of the company paying the dividends;

    • b) 10 percentof the gross amount of the dividends in all other cases.

    The competent authorities of the Contracting States shall by mutual agreement settle the mode of application of this paragraph. The provisions of this paragraph shall not affect the taxation of the company in respect of the profits out of which the dividends are paid.

  • 3. The term “dividends” as used in this Article means income from shares, “jouissance” shares or “jouissance” rights, mining shares, founders’ shares or other rights not being debt-claims, participating in profits, as well as income from other corporate rights which is subject to the same taxation treatment as income from shares by the laws of the State of which the company making the distribution is a resident.

  • 4. The provisions of paragraphs 1 and 2 of this Article shall not apply if the beneficial owner of the dividends, being a resident of a Contracting State, carries on business in the other Contracting State of which the company paying the dividends is a resident, through a permanent establishment situated therein or performs in that other State independent personal services from a fixed base situated therein and the holding in respect of which the dividends are paid is effectively connected with such permanent establishment or fixed base. In such a case the provisions of Article 7 or Article 14, as the case may be, shall apply.

  • 5. Where a company which is a resident of a Contracting State derives profits or income from the other Contracting State, that other State may not impose any tax on the dividends paid by the company, except insofar as such dividends are paid to a resident of that other State or insofar as the holding in respect of which the dividends are paid is effectively connected with a permanent establishment or a fixed base situated in that other State, nor subject the company’s undistributed profits to a tax on the company’s undistributed profits, even if the dividends paid or the undistributed profits consist wholly or partly of profits or income arising in such other State.

Article 11 Income from debt-claims

  • 1. Income from debt-claims arising in a Contracting State and paid to a resident of the other Contracting State may be taxed in that other State.

  • 2. However, such income from debt-claims may also be taxed in the Contracting State in which it arises, and according to the law of that State, but if the recipient is the beneficial owner of the income from debt-claims, the tax so charged shall not exceed 5 percent of the gross amount of the income from debt-claims. The competent authorities of the Contracting States shall by mutual agreement settle the mode of application of this limitation.

  • 3. Notwithstanding the provisions of paragraph 2 of this Article, income from debt-claims arising in a Contracting State and paid to a resident of the other Contracting State, being the beneficial owner of such income, shall be taxable only in that other Contracting State if such income:

    • a) is paid by the Government of a Contracting State, a political or administrative subdivision or local authority thereof; or

    • b) is paid to the Government of the other Contracting State, a political or administrative subdivision or a local authority thereof; or

    • c) is paid to the central bank of the other Contracting State or a corporate body (including financial institutions) controlled or owned by that State, a political or administrative subdivision or local authority thereof.

  • 4. The term “Income from Debt-Claims” as used in this Article means income from debt-claims of every kind, whether or not secured by mortgage and whether or not carrying a right to participate in the debtor’s profits, and in particular, income from government securities and income from bonds or debentures, including premiums and prizes attaching to such securities, bonds or debentures. Penalty charges for late payment shall not be regarded as income from debt-claims for the purpose of this Article.

  • 5. The provisions of paragraphs 1 and 2 of this Article shall not apply if the beneficial owner of the income from debt-claims, being a resident of a Contracting State, carries on business in the other Contracting State, in which the income from debt-claims arises, through a permanent establishment situated therein, or performs in that other State independent personal services from a fixed base situated therein, and the debt-claim in respect of which such income from debt-claims is paid is effectively connected with such permanent establishment or fixed base. In such a case, the provisions of Article 7 or Article 14, as the case may be, shall apply.

  • 6. Income from debt-claims shall be deemed to arise in a Contracting State when the payer is that State itself, a political or administrative subdivision, a local authority or a resident of that State. Where, however, the person paying such income, whether he is a resident of a Contracting State or not, has in a Contracting State a permanent establishment or a fixed base in connection with which the indebtedness on which such income is paid was incurred, and such income is borne by such permanent establishment or fixed base, then such income shall be deemed to arise in the State in which the permanent establishment or fixed base is situated.

  • 7. Where, by reason of a special relationship between the payer and the beneficial owner or between both of them and some other person, the amount of the income from debt-claims, having regard to the debt-claim for which it is paid, exceeds the amount which would have been agreed upon by the payer and the beneficial owner in the absence of such relationship, the provisions of this Article shall apply only to the last-mentioned amount. In such case, the excess part of the payments shall remain taxable according to the laws of each Contracting State, due regard being had to the other provisions of this Convention.

Article 12 Royalties

  • 1. Royalties arising in a Contracting State and paid to a resident of the other Contracting State may be taxed in that other State.

  • 2. However, such royalties may also be taxed in the Contracting State in which they arise and according to the laws of that State, but if the recipient is the beneficial owner of the royalties, the tax so charged shall not exceed 7 percent of the gross amount of the royalties. The competent authorities of the Contracting States shall by mutual agreement settle the mode of application of this limitation.

  • 3. The term “royalties” as used in this Article means payment of any kind received as a consideration for the use of, or the right to use, any copyright of literary, artistic or scientific work including cinematograph films, or films or tapes used for radio or television broadcasting,any patent, trade mark, design or model, plan, secret formula or process, or for the use of, or the right to use, industrial, commercial, or scientific equipment, or for information concerning industrial, commercial or scientific experience.

  • 4. The provisions of paragraph 1 and 2 of this Article shall not apply if the beneficial owner of the royalties, being a resident of a Contracting State, carries on business in the other Contracting State in which the royalties arise through a permanent establishment situated therein, or performs in that other State independent personal services from a fixed base situated therein, and the right or property in respect of which the royalties are paid is effectively connected with such permanent establishment or fixed base. In such a case, the provisions of Article 7 or Article 14, as the case may be, shall apply.

  • 5. Royalties shall be deemed to arise in a Contracting State when the payer is that State itself, a political or administrative subdivision, a local authority or a resident of that State. Where, however, the person paying the royalties, whether he is a resident of a Contracting State or not, has in a Contracting State a permanent establishment or a fixed base in connection with which the liability to pay the royalties was incurred, and such royalties are borne by such permanent establishment or fixed base, then such royalties shall be deemed to arise in the State in which the permanent establishment or fixed base is situated.

  • 6. Where by reason of a special relationship between the payer and the beneficial owner or between both of them and some other person, the amount of the royalties, having regard to the use, right or information for which they are paid, exceeds the amount which would have been agreed upon by the payer and the beneficial owner in the absence of such relationship, the provisions of this Article shall apply only to the last-mentioned amount. In such case, the excess part of the payments shall remain taxable according to the laws of each Contracting State, due regard being had to the other provisions of this Convention.

Article 13 Capital gains

  • 1. Capital gains derived by a resident of a Contracting State from the alienation of immovable property referred to in Article 6 and situated in the other Contracting State may be taxed in that other State.

  • 2. Capital gains derived by a resident of a Contracting State from the alienation of movable property that form part of the business property of a permanent establishment of the alienator in the other Contracting State or is closely connected with the performance of independent personal services (to which Article 14 applies) by the alienator in that other State, including capital gains arising from the alienation of such a permanent establishment, may be taxed in that other State.

  • 3. Capital gains derived by a resident of a Contracting State from the alienation of shares in a company may be taxed in the State in which the company exists unless the beneficial owner of the shares is a company (other than a partnership) which holds directly or indirectly at least 10% of the capital of the company and such shares have been acquired after the signing of this Convention.

  • 4. Subject to provisions of paragraph 3 of this Article, with respect to investments made prior to the signing of this Convention, in case of a corporate reorganization, amalgamation, division, or a similar transaction, whereby the final ownership of the shares does not change, it is allowed for postponement of taxation of any capital gains generated until the actual disposition of such shares, and such taxation shall apply to all capital gains realized from the beginning date of investment until the date on which the final alienation of investment is made.

  • 5. Gains from the alienation of ships or aircraft operated in international traffic or movable property pertaining to the operation of such ships or aircraft, shall be taxable only in the Contracting State in which the place of effective management of the enterprise is situated. If the place of effective management of a shipping enterprise is aboard a ship, then for the purposes of this paragraph it shall be deemed to be situated in the Contracting State in which the home harbour of the ship is situated, or, if there is no such home harbour, in the Contracting State of which the operator of the ship is a resident.

  • 6. Capital gains derived from the alienation of any property other than that referred to in the preceding paragraphs of this Article shall be taxable only in the Contracting State of which the alienator is a resident.

Article 14 Independent personal services

  • 1. Income derived by a resident of a Contracting State in respect of professional services or other activities of an independent character shall be taxable only in that State except in the following circumstances when such income may also be taxed in the other Contracting State:

    • a) if he has a fixed base regularly available to him in the other Contracting State for performing his activities; in that case, only so much of the income as is attributable to that fixed base may be taxed in that other Contracting State; or

    • b) if he is present in the other Contracting State for a period or periods amounting to or exceeding in the aggregate183 daysin any twelve-month period commencing or ending in the fiscal year concerned; in that case, only so much of the income as is derived from his activities performed in that other State may be taxed in that other State.

  • 2. The term “professional services” includes especially, independent scientific, literary, artistic, educational or teaching activities, as well as the independent activities of physicians, lawyers, engineers, architects, dentists and accountants.

Article 15 Dependent personal services

  • 1. Subject to the provisions of Articles 16, 18, 19, 20 and 21 salaries, wages and other similar remuneration derived by a resident of a Contracting State in respect of an employment shall be taxable only in that Contracting State unless the employment is exercised in the other Contracting State. In this case, remuneration derived from such employment may be taxed in that other Contracting State if:

    • a) the recipient is present in the other Contracting State for a period or periods exceeding in the aggregate 183 days in any twelve month period commencing or ending in the fiscal year concerned, or

    • b) the remuneration is paid by, or on behalf of, an employer who is a resident of the other Contracting State, or

    • c) the remuneration is borne by a permanent establishment or a fixed base which the employer has in the other State.

  • 2. Notwithstanding the preceding provisions of this Article, the remuneration derived by a resident of a Contracting State in respect of an employment exercised aboard a ship or aircraft operating in international traffic may be taxed in the Contracting State in which the place of effective management of the enterprise is situated.

Article 16 Directors’ fees

Directors’ fees and other similar payments derived by a resident of a Contracting State in his capacity as a member of the board of directors of a company which is a resident of the other Contracting State may be taxed in that other State.

Article 17 Artistes and sportspersons

  • 1. Notwithstanding the provisions of Articles 14 and 15, income derived by a resident of a Contracting State as an entertainer, such as a theatre, motion picture, radio or television artiste, or a musician, or as a sportsperson, from his personal activities as such exercised in the other Contracting State, may be taxed in that other State.

  • 2. Where income in respect of personal activities exercised by an entertainer or a sportsperson in his capacity as such accrues not to the entertainer or sportsperson himself but to another person, that income may, notwithstanding the provisions of Articles 7, 14 and 15, be taxed in the Contracting State in which the activities of the entertainer or sportsperson are exercised.

  • 3. Paragraphs 1 and 2 of this Article shall not apply to income derived by a resident of a Contracting State from activities exercised in the other Contracting State if the visit to that other State is supported wholly or mainly by public funds of the first-mentioned State, a political subdivision or a local authority thereof, or takes place under a cultural agreement between the Governments of the Contracting States. In such case, the income shall be taxable only in the Contracting State of which the entertainer or sportsperson is a resident.

Article 18 Pensions and annuities

  • 1. Subject to the provisions of Article 19, pensions and other similar remuneration or annuities paid to a resident of a Contracting State in consideration of past employment shall be taxable only in that State.

  • 2. Any pension and other payment paid out under the provisions of a social security system of a Contracting State to a resident of the other Contracting State, shall be taxable only in the first-mentioned State.

  • 3. Notwithstanding the provision of paragraph 1 of this Article, if this pension or other similar remuneration is not periodic in nature, is paid in respect of past employment in the other Contracting State and is paid out before the date on which the pension commences, or if a lump-sum payment is made in lieu of the right to an annuity before the date on which the annuity commences, the payment or this lump-sum may also be taxed in the Contracting State from which it is derived.

Article 19 Government service

  • 1.

    • a) Remuneration, other than a pension, paid by a Contracting State or a political subdivision or a local authority thereof to an individual in respect of services rendered to that State or subdivision or authority shall be taxable only in that State.

    • b) However, such remuneration shall be taxable only in the other Contracting State if the services are rendered in that State and the individual is a resident of that State who:

      • (i) is a national of that State; or

      • (ii) did not become a resident of that State solely for the purpose of rendering the services.

  • 2.

    • a) Any pension paid by, or out of funds created by, a Contracting State or a political or administrative subdivision or a local authority thereof to any individual in respect of services rendered to that State or subdivision or authority shall be taxable only in that State.

    • b) However, such pension shall be taxable only in the other Contracting State if the individual is a national of and a resident of that State.

  • 3. The provisions of Articles 15, 16 and 18 shall apply to salaries, wages and other similar remuneration and to pensions in respect of services rendered in connection with a business carried on by a Contracting State or a political subdivision or a local authority thereof.

Article 20 Students

  • 1. Payments which a student or trainee who is or was a resident of a Contracting State immediately before visiting the other Contracting State and who is present in the other Contracting State for the purpose of education or training, receives for the purpose of his maintenance, education or training shall not be taxable in that other State, provided that the payments are transferred from sources outside that other State.

  • 2. A student or trainee who is or was a resident of a Contracting State immediately before visiting the other Contracting State and who is present in the other Contracting State for the purpose of education or training shall, in respect of payments received by such student or trainee and which constitute remuneration in respect of services performed in that other Contracting State, be entitled in that other State to the same exemptions, relief or reductions in respect of taxes available to residents of that Contracting State, provided the services are connected with his education or training or are necessary for maintenance purposes.

Article 21 Teachers and researchers

  • 1. Remunerations which a teacher or researcher who is or was resident in a Contracting State immediately prior to being invited to the other Contracting State for the purpose of teaching or conducting research receives in respect of such activities shall not be taxed in that Contracting State for a period not exceeding two years.

  • 2. This Article shall not apply to income from research if such research is undertaken not in the public interest but primarily for the private benefit of a specific person or persons.

Article 22 Other income

  • 1. Items of income of a resident of a Contracting State, wherever arising, not dealt with in the foregoing Articles of this Convention shall be taxable only in that State.

  • 2. The provision of paragraph 1 of this Article shall not apply to income, other than income from immovable property as defined in paragraph 2 of Article 6, if the recipient of such income, being a resident of a Contracting State, carries on business in the other Contracting State through a permanent establishment situated therein, or performs in that other State independent personal services from a fixed base situated therein, and the right or property in respect of which the income is paid is effectively connected with such permanent establishment or fixed base. In such case the provisions of Article 7 or Article 14, as the case may be, shall apply.

CHAPTER IV ELIMINATION OF DOUBLE TAXATION

Article 23 Methods for elimination of double taxation

The method of elimination of double taxation will be as follows:

  • 1. In case of the Netherlands:

    • a) when the Netherlands imposes a tax on its residents, it may include in the basis upon which such taxes are imposed the items of income which, according to the provisions of this Convention, may or shall be only taxable in the Kingdom of Saudi Arabia.

    • b) However, where a resident of the Netherlands derives items of income which according to Article 6, Article 7, paragraph 4 of Article 10, paragraph 5 of Article 11, paragraph 4 of Article 12, paragraphs 1 and 2 of Article 13, paragraph 1 of Article 14, paragraph 1 of Article 15, paragraphs 1 (a) and 2 (a) of Article 19 and paragraph 2 of Article 22 of this Convention may be taxed in the Kingdom of Saudi Arabia and are included in the basis referred to in paragraph 1 (a), the Netherlands shall exempt such items of income by allowing a reduction of its tax. This reduction shall be computed in conformity with the provisions of the Netherlands law for the avoidance of double taxation. For that purpose the said items of income shall be deemed to be included in the amount of the items of income which are exempt from Netherlands tax under those provisions.

    • c) Further, the Netherlands shall allow a deduction from the Netherlands tax so computed for the items of income which according to paragraph 2 (b) of Article 10, paragraph 3 of Article 13, Article 16, paragraphs 1 and 2 of Article 17 and paragraph 3 of Article 18 of this Convention may be taxed in the Kingdom of Saudi Arabia to the extent that these items are included in the basis referred to in paragraph 1 (a). The amount of this deduction shall be equal to the tax paid in the Kingdom of Saudi Arabia on these items of income, but shall, in case the provisions of the Netherlands law for the avoidance of double taxation provide so, not exceed the amount of the deduction which would be allowed if the items of income so included were the sole items of income which are exempt from Netherlands tax under the provisions of the Netherlands law for the avoidance of double taxation.

      This paragraph shall not restrict allowance now or hereafter accorded by the provisions of the Netherlands law for the avoidance of double taxation, but only as far as the calculation of the amount of the deduction of Netherlands tax is concerned with respect to the aggregation of income from more than one country and the carry forward of the tax paid in the Kingdom of Saudi Arabia on the said items of income to subsequent years.

    • d) Notwithstanding the provisions of paragraph 1 (b) of this Article, the Netherlands shall allow a deduction from the Netherlands tax for the tax paid in the Kingdom of Saudi Arabia on items of income which according to Article 7, paragraph 4 of Article 10, paragraph 5 of Article 11, paragraph 4 of Article 12 and paragraph 2 of Article 22 of this Convention may be taxed in the Kingdom of Saudi Arabia to the extent that these items are included in the basis referred to in paragraph 1 (a), insofar as the Netherlands under the provisions of the Netherlands law for the avoidance of double taxation allows a deduction from the Netherlands tax of the tax levied in another country on such items of income. For the computation of this deduction the provisions of paragraph 1 (c) of this Article shall apply accordingly.

  • 2. In case of the Kingdom of Saudi Arabia:

    • a) where a resident of the Kingdom of Saudi Arabia derives income which, in accordance with the provisions of this Convention, may be taxed in the Netherlands, the Kingdom of Saudi Arabia shall, subject to the provisions of paragraph 2 (b) of this Article, exempt such income from tax.

    • b) where a resident of the Kingdom of Saudi Arabia derives items of income which, in accordance with the provisions of Articles 10, 11, 12 and paragraphs 3 and 4 of Article 13 may be taxed in the Netherlands, the Kingdom of Saudi Arabia shall allow as a deduction from the tax on the income of that resident an amount equal to the tax paid in the Netherlands. Such deduction shall not, however, exceed that part of the tax, as computed before the deduction is given, which is attributable to such items of income derived from the Netherlands.

    • c) In the case of the Kingdom of Saudi Arabia, the methods for elimination of double taxation will not prejudice to the provisions of the Zakat collection regime as regards Saudi nationals.

CHAPTER V SPECIAL PROVISIONS

Article 24 Mutual agreement procedure

  • 1. Where a person considers that the actions of one or both of the Contracting States result or will result for him in taxation not in accordance with the provisions of this Convention, he may, irrespective of the remedies provided by the domestic law of those States, present his case to the competent authority of the Contracting State of which he is a resident. The case must be presented within three years from the first notification of the action resulting in taxation not in accordance with the provisions of this Convention.

  • 2. The competent authority shall endeavour, if the objection appears to it to be justified and if it is not itself able to arrive at a satisfactory solution, to resolve the case by mutual agreement with the competent authority of the other Contracting State, with a view to the avoidance of taxation which is not in accordance with this Convention. Any agreement reached shall be implemented notwithstanding any time limits in the domestic law of the Contracting States.

  • 3. The competent authorities of both Contracting States shall endeavour to resolve by mutual agreement any difficulties or doubts arising as to the interpretation or application of this Convention. They may also consult together for the elimination of double taxation in cases not provided for in this Convention.

  • 4. The competent authorities of the Contracting States shall by mutual agreement settle the appropriate mode of application of this Convention and, especially, the requirements to which the residents of a Contracting State shall be subjected in order to obtain, in the other State, the tax reliefs or exemptions provided for by this Convention.

Article 25 Exchange of information

  • 1. The competent authorities of the Contracting States shall exchange through diplomatic channels such information as is necessary for carrying out the provisions of this Convention or of the domestic laws of the Contracting States concerning taxes covered by this Convention insofar as the taxation thereunder is not contrary to this Convention. The exchange of information is not restricted by Article 1. Any information received by a Contracting State shall be treated as secret in the same manner as information obtained under the domestic laws of that State and shall be disclosed only to persons or authorities (including courts and administrative bodies) involved in the assessment or collection of, the enforcement or prosecution in respect of, or the determination of appeals in relation to taxes. Such persons or authorities shall use the information only for such purposes. They may disclose the information in public court proceedings or in judicial decisions.

  • 2. In no case shall the provisions of paragraph 1 of this Article be construed so as to impose on a Contracting State the obligation:

    • a) to carry out administrative measures at variance with the laws and administrative practice of that or of the other Contracting State;

    • b) to supply information which is not obtainable under the laws or in the normal course of the administration of that or of the other Contracting State;

    • c) to supply information which would disclose any trade, business, industrial, commercial or professional secret or trade process, or information, the disclosure of which would be contrary to public policy (ordre public).

Article 26 Diplomatic and consular officers

Nothing in this Convention shall affect the fiscal privileges of members of diplomatic missions, or members of consular missions, or of members of permanent missions to international organizations under the general rules of international law or under the provisions of special agreements.

Article 27 Entry into force

  • 1. Each Contracting State shall notify the other Contracting State through diplomatic channels of the completion of the procedures required by its laws for entry into force of this Convention. This Convention shall enter into force as of the first day of the second month following that month in which the last notice was given.

  • 2. The provisions of this Convention shall apply:

    • a) in respect of taxes withheld at source, to amounts paid on or after the first day of January in any calendar year next following that in which the Convention enters into force;

    • b) in respect of other taxes on income, to taxes chargeable for any taxable period beginning on or after the first day of January in any calendar year next following that in which the Convention enters into force.

Article 28 Termination

  • 1. This Convention shall remain in force indefinitely but either Contracting States may terminate this Convention through diplomatic channels, by giving the other Contracting State written notice of termination not later than 30 June of any calendar year starting ten years after the year in which this Convention entered into force.

  • 2. In such event the provisions of this Convention shall apply for the last time:

    • a) in respect of taxes withheld at source, to amounts paid on or before 31 December of the calendar year in which the notice of termination of this Convention was given;

    • b) in respect of other taxes on income, to taxes chargeable for any taxable period beginning on or before 31 December in the calendar year in which the notice of termination of this Convention was given.

IN WITNESS WHEREOF the undersigned, being duly authorized thereto, have signed this Convention.

DONE in duplicate at Riyadh on 13/10/2008, in the Netherlands, Arabic, and English languages, all texts being equally authentic. In case of divergence of interpretation, the English text shall prevail.

For the Government of the Kingdom of the Netherlands

M. VAN DER HOEVEN

For the Government of the Kingdom of Saudi Arabia

A. A. AL-KHOWAITER


Protocol

At the moment of signing the Convention for the avoidance of double taxation and the prevention of tax evasion with respect to taxes on income, this day concluded between the Government of the Kingdom of Saudi Arabia and the Government of the Kingdom of the Netherlands, the undersigned have agreed that the following provisions shall form an integral part of the Convention.

I. Ad Article 4

  • 1. The competent authorities will by mutual agreement settle which legal persons may be considered as residents of a Contracting State as meant in sub-paragraph c (i) of paragraph 1 of Article 4.

  • 2. An individual living aboard a ship without any real domicile in either of the Contracting States shall be deemed to be a resident of the Contracting State in which the ship has its home harbour.

II. Ad Article 5

The following are also deemed to be a permanent establishment:

  • 1. Any substantial activity (such as maintenance, training and installation) included in a contract for export of goods and merchandise carried on in a Contracting State. However, the business profits derived from the export of the goods and merchandise shall not be subject to tax in that Contracting State.

  • 2. Any offshore activities (defined as activities carried on on the continental shelf of a Contracting State in connection with the exploration or exploitation of the seabed and its sub-soil and their natural resources).

  • 3. The rights to explore or extract and exploitation rights of natural resources, including rights to interests in, or to the benefits of, assets to be produced by such exploration or exploitation/extraction.

III. Ad Article 7

  • 1. In the case of contracts for survey, constructions, supply or installations, the profits of a permanent establishment shall not be determined on the total amount of the contract, but shall be determined only on the basis of that part of the contract, which is effectively carried out by the permanent establishment in the State where the permanent establishment is situated. Any portion of the contract executed outside the Contracting State in which the permanent establishment is situated shall not be taken into consideration in determining the profits of that permanent establishment.

  • 2. Each Contracting State may apply its domestic legislation with regard to insurance activities.

IV. Ad Article 9

Any transaction or any agreement between associated enterprises may be reviewed to ensure whether or not the condition as meant in paragraph 1 of this article is fulfilled, but would not, merely because of the relation between the two enterprises, be considered conflicting with the arm’s length principle.

V. Ad paragraph 2 (a) Article 10

In case of a significant change of the system on withholding tax on dividends in one of the two Contracting States after the moment of signing this Convention, the Contracting States shall enter into negotiations to insert an anti-abuse provision in the Convention.

VI. Ad Article 16

It is understood that the term “the board of directors of a company” means persons, who are nominated as such by the general meeting of shareholders or by any other competent body and are charged with the general management of the company and the supervision thereof, respectively.

VII. Ad Article 18

Notwithstanding paragraph 1 the other Contracting State may also tax those items of income if they are exempt in the State of residence and until the article has been renegotiated between the two Contracting States when the State of residence introduces such a tax.

VIII. Ad Articles 10, 13 and 23

Notwithstanding Articles 10 and 13 dividends and capital gains accumulated in the period an individual was a resident of the Netherlands before he has become a resident of the Kingdom of Saudi Arabia, may be taxed in the Netherlands according to the laws of the Netherlands 10 years after the emigration of the individual. The Kingdom of Saudi Arabia will apply Article 23 only for that part of such income of the individual that has been accumulated before the individual left the Netherlands if the assessment has been issued on his emigration and insofar the tax has been collected.

IX. General

  • 1. Where tax has been levied at source in excess of the amount of tax chargeable under the provisions of Articles 10, 11 or 12, applications for the refund of the excess amount of tax have to be lodged with the competent authority of the State having levied the tax, within a period of five years after the expiration of the calendar year in which the tax has been levied.

  • 2. As soon as the laws or regulations of the Kingdom of Saudi Arabia give to residents of other countries, except countries that are member of the Gulf Cooperation Counsel and the Arabic League, national treatment with regard to taxation such national treatment will automatically be provided to residents or former residents of the Netherlands.

  • 3. The Kingdom of Saudi Arabia shall with respect to its national laws and regulations treat nationals or residents of the Netherlands for taxation purposes not less favourable than residents or nationals from third countries except countries that are member of the Gulf Cooperation Counsel and the Arabic League.

  • 4. In case the Kingdom of Saudi Arabia introduces any form of dispute resolution mechanism, including binding dispute resolution, with any country in a tax convention the Contracting States shall enter into negotiations to insert an Article concerning dispute resolution.

  • 5. In case the Kingdom of Saudi Arabia introduces an Article concerning the assistance in recovery with any country in a tax convention the Contracting States shall enter into negotiations to insert an Article for the assistance and support in the collection of the taxes to which this Convention applies.

  • 6. Profits which are exempt for a limited period of time not exceeding ten years from tax on income in Saudi Arabia under the provisions of encouragement of its investment laws shall be deemed to be subject to a tax on income for the purpose of the application of the participation exemption by the Netherlands.

IN WITNESS WHEREOF the undersigned, being duly authorized thereto, have signed this Protocol.

DONE in duplicate at Riyadh on 13/10/2008, in the Netherlands, Arabic and English languages, all texts being equally authentic. In case of divergence of interpretation, the English text shall prevail.

For the Government of the Kingdom of the Netherlands

M. VAN DER HOEVEN

For the Government of the Kingdom of Saudi Arabia

A. A. AL-KHOWAITER


Verdrag tussen de Regering van het Koninkrijk der Nederlanden en de Regering van het Koninkrijk Saudi-Arabië tot het vermijden van dubbele belasting en het voorkomen van het ontgaan van belasting met betrekking tot belastingen naar het inkomen

Preambule

De Regering van het Koninkrijk der Nederlanden

en

de Regering van het Koninkrijk Saudi-Arabië,

Geleid door de wens een verdrag te sluiten tot het vermijden van dubbele belasting en het voorkomen van het ontgaan van belasting met betrekking tot belastingen naar het inkomen,

Zijn het volgende overeengekomen:

HOOFDSTUK I REIKWIJDTE VAN HET VERDRAG

Artikel 1 Personen op wie het Verdrag van toepassing is

Dit Verdrag is van toepassing op personen die inwoner zijn van een of van beide Verdragsluitende Staten.

Artikel 2 Belastingen waarop het Verdrag van toepassing is

  • 1. Dit Verdrag is van toepassing op belastingen naar het inkomen die, ongeacht de wijze van heffing, worden geheven ten behoeve van een Verdragsluitende Staat of van de staatkundige of administratieve onderdelen of plaatselijke publiekrechtelijke lichamen daarvan.

  • 2. Als belastingen naar het inkomen worden beschouwd alle belastingen die worden geheven naar het gehele inkomen of naar bestanddelen van het inkomen, waaronder begrepen belastingen naar voordelen verkregen uit de vervreemding van roerende goederen of onroerende zaken, belastingen naar het totale bedrag van de door ondernemingen betaalde lonen of salarissen, alsmede belastingen naar waardevermeerdering.

  • 3. De bestaande belastingen waarop het Verdrag van toepassing is, zijn met name:

    • a. in het geval van het Koninkrijk Saudi-Arabië:

      • – de religieuze belasting Zakat

      • – de inkomstenbelasting, met inbegrip van de belasting over investeringen in aardgas,

      (hierna te noemen: „Saudische belasting”);

    • b. in het geval van het Koninkrijk der Nederlanden:

      • – de inkomstenbelasting;

      • – de loonbelasting;

      • – de vennootschapsbelasting, daaronder begrepen het aandeel van de Regering in de nettowinsten behaald met de exploitatie van natuurlijke rijkdommen geheven krachtens de Mijnbouwwet;

      • – de dividendbelasting;

      (hierna te noemen: „Nederlandse belasting”);

  • 4. De bepalingen van dit Verdrag zijn ook van toepassing op alle gelijke of in wezen gelijksoortige belastingen die na de datum van ondertekening van dit Verdrag naast of in de plaats van de bestaande belastingen worden geheven. De bevoegde autoriteiten van beide Verdragsluitende Staten doen elkaar mededeling van alle wezenlijke wijzigingen die in hun onderscheiden belastingwetgevingen zijn aangebracht.

HOOFDSTUK II BEGRIPSBEPALINGEN

Artikel 3 Algemene begripsbepalingen

  • 1. Voor de toepassing van dit Verdrag, tenzij de context anders vereist:

    • a. betekenen de uitdrukkingen „een Verdragsluitende Staat” en „de andere Verdragsluitende Staat” het Koninkrijk der Nederlanden of het Koninkrijk Saudi-Arabië, naargelang de context vereist;

    • b. betekent de uitdrukking „Koninkrijk Saudi-Arabië” het grondgebied van het Koninkrijk Saudi-Arabië, dat tevens het gebied buiten de territoriale wateren omvat, waar het Koninkrijk Saudi-Arabië in overeenstemming met zijn nationale recht en het internationale recht soevereine rechten en rechtsbevoegdheid heeft met betrekking tot de wateren, de zeebodem, de ondergrond en de natuurlijke rijkdommen;

    • c. betekent de uitdrukking „Nederland” het deel van het Koninkrijk der Nederlanden dat in Europa is gelegen, met inbegrip van zijn territoriale zee en elk gebied buiten de territoriale zee waarbinnen Nederland, in overeenstemming met het internationale recht, rechtsbevoegdheid heeft of soevereine rechten uitoefent;

    • d. omvat de uitdrukking „persoon” een natuurlijke persoon, een lichaam en elke andere vereniging van personen, met inbegrip van onder meer staatkundige organen (de Staat, zijn staatkundige of administratieve onderdelen of plaatselijke publiekrechtelijke lichamen), vennootschappen, trusts en stichtingen;

    • e. betekent de uitdrukking „lichaam” elke rechtspersoon of elke eenheid die voor de belastingheffing als een rechtspersoon wordt behandeld;

    • f. betekenen de uitdrukkingen „onderneming van een Verdragsluitende Staat” en „onderneming van de andere Verdragsluitende Staat” onderscheidenlijk een onderneming gedreven door een inwoner van een Verdragsluitende Staat en een onderneming gedreven door een inwoner van de andere Verdragsluitende Staat;

    • g. betekent de uitdrukking „onderdaan”:

      • i. elke natuurlijke persoon die de nationaliteit van een Verdragsluitende Staat bezit;

      • ii. elke rechtspersoon, vennootschap of vereniging die zijn of haar rechtspositie als zodanig ontleent aan de wetgeving die in een Verdragsluitende Staat van kracht is;

    • h. betekent de uitdrukking „internationaal verkeer” alle vervoer met een schip of luchtvaartuig, geëxploiteerd door een onderneming waarvan de plaats van zijn werkelijke leiding in een Verdragsluitende Staat is gelegen, behalve wanneer het schip of luchtvaartuig uitsluitend wordt geëxploiteerd tussen plaatsen die in de andere Verdragsluitende Staat zijn gelegen;

    • i. betekent de uitdrukking „bevoegde autoriteit”:

      • i. in het geval van het Koninkrijk Saudi-Arabië, het ministerie van Financiën, vertegenwoordigd door de minister van Financiën of zijn bevoegde vertegenwoordiger;

      • ii. in het geval van Nederland, de minister van Financiën of zijn bevoegde vertegenwoordiger;

  • 2. Voor de toepassing van dit Verdrag door een Verdragsluitende Staat op enig moment heeft, tenzij de context anders vereist, elke daarin niet omschreven uitdrukking de betekenis welke die uitdrukking op dat moment heeft volgens de wetgeving van die Staat met betrekking tot de belastingen waarop dit Verdrag van toepassing is, waarbij elke betekenis volgens de toepasselijke belastingwetgeving van die Staat prevaleert boven een betekenis die volgens andere wetgeving van die Staat aan die uitdrukking wordt gegeven.

Artikel 4 Inwoner

  • 1. Voor de toepassing van dit Verdrag betekent de uitdrukking „inwoner van een Verdragsluitende Staat”:

    • a. iedere persoon die, ingevolge de wetgeving van die Staat, in die Staat aan belasting is onderworpen op grond van zijn woonplaats, verblijf, plaats van leiding of enige andere soortgelijke omstandigheid;

    • b. de Regering van een van beide Verdragsluitende Staten of een van haar wettelijke instellingen, instanties of plaatselijke publiekrechtelijke lichamen;

    • c. een rechtspersoon die is georganiseerd overeenkomstig de wetgeving van een Verdragsluitende Staat en die in die Staat in het algemeen is vrijgesteld van belasting en in die Staat is opgericht en aldaar wordt aangehouden:

      • i. voor religieuze, liefdadige, onderwijskundige, wetenschappelijke of soortgelijke doeleinden; of

      • ii. voor het verstrekken van pensioenen of andere soortgelijke uitkeringen aan werknemers uit hoofde van een pensioenregeling.

    Deze uitdrukking omvat echter niet een persoon die in die Staat slechts aan belasting is onderworpen ter zake van inkomsten uit bronnen in die Staat.

  • 2. Indien een natuurlijke persoon ingevolge de bepalingen van het eerste lid van dit artikel als inwoner van beide Verdragsluitende Staten wordt beschouwd, wordt zijn positie als volgt bepaald:

    • a. hij wordt geacht slechts inwoner te zijn van de Staat waarin hij een duurzaam tehuis tot zijn beschikking heeft; indien hij in beide Verdragsluitende Staten een duurzaam huis tot zijn beschikking heeft, wordt hij geacht slechts inwoner te zijn van de Verdragsluitende Staat waarmede zijn persoonlijke en economische betrekkingen het nauwst zijn (middelpunt van de levensbelangen);

    • b. indien niet kan worden bepaald in welke Verdragsluitende Staat hij het middelpunt van zijn levensbelangen heeft, of indien hij in geen van de Verdragsluitende Staten een duurzaam tehuis tot zijn beschikking heeft, wordt hij geacht slechts inwoner te zijn van de Verdragsluitende Staat waarin hij gewoonlijk verblijft;

    • c. indien hij in beide Verdragsluitende Staten of in geen van beide gewoonlijk verblijft, wordt hij geacht slechts inwoner te zijn van de Verdragsluitende Staat waarvan hij onderdaan is;

    • d. indien hij onderdaan is van beide Verdragsluitende Staten of van geen van beide, regelen de bevoegde autoriteiten van de Verdragsluitende Staten de aangelegenheid in onderlinge overeenstemming.

  • 3. Indien een andere dan een natuurlijke persoon ingevolge de bepalingen van het eerste lid van dit artikel inwoner van beide Verdragsluitende Staten is, wordt hij geacht inwoner te zijn van de Staat waarin de plaats van zijn werkelijke leiding is gelegen.

Artikel 5 Vaste inrichting

  • 1. Voor de toepassing van dit Verdrag betekent de uitdrukking „vaste inrichting” een vaste bedrijfsinrichting door middel waarvan de werkzaamheden van een onderneming geheel of gedeeltelijk worden uitgeoefend.

  • 2. De uitdrukking „vaste inrichting” omvat, maar is niet beperkt tot:

    • a. een plaats waar leiding wordt gegeven;

    • b. een filiaal;

    • c. een kantoor;

    • d. een fabriek;

    • e. een werkplaats;

    • f. een mijn, een (steen)groeve of een andere plaats waar natuurlijke rijkdommen worden gewonnen.

  • 3. De uitdrukking „vaste inrichting” omvat bovendien:

    • a. een plaats van uitvoering van een bouwwerk of van constructie-, montage- of installatiewerkzaamheden of toezichthoudende activiteiten die daarmee verband houden, evenwel uitsluitend indien een dergelijke plaats van uitvoering, of de werkzaamheden of dergelijke activiteiten blijft voortbestaan respectievelijk voortduren voor een tijdvak van meer dan zes maanden;

    • b. het verlenen van diensten, daaronder begrepen diensten van adviserende aard, door een onderneming door middel van werknemers of andere personeelsleden die door de onderneming daartoe zijn aangesteld, maar alleen indien dergelijke werkzaamheden (voor hetzelfde of een daarmee samenhangend project) in een Verdragsluitende Staat voor een tijdvak dat of tijdvakken die in een tijdvak van twaalf maanden in totaal meer dan zes maanden voortduurt of voortduren;

    • c. een persoon – niet zijnde een onafhankelijke vertegenwoordiger waarop de bepalingen van het vijfde lid van dit artikel van toepassing zijn – die in een van beide Verdragsluitende Staten werkzaam is voor een onderneming van de andere Verdragsluitende Staat, indien deze persoon een machtiging bezit om in de eerstbedoelde Verdragsluitende Staat namens die onderneming overeenkomsten te sluiten en dit recht daar gewoonlijk uitoefent, met betrekking tot de werkzaamheden die die persoon voor de onderneming verricht..

  • 4. Niettegenstaande de voorgaande bepalingen van dit artikel omvat de uitdrukking „vaste inrichting’’ niet:

    • a. het gebruik maken van inrichtingen, uitsluitend voor opslag, uitstalling of aflevering van aan de onderneming toebehorende goederen of koopwaar;

    • b. het aanhouden van een voorraad van aan de onderneming toebehorende goederen of koopwaar, uitsluitend voor de opslag, uitstalling of aflevering;

    • c. het aanhouden van een voorraad van aan de onderneming toebehorende goederen of koopwaar, uitsluitend voor bewerking of verwerking door een andere onderneming;

    • d. het aanhouden van een vaste bedrijfsinrichting, uitsluitend om voor de onderneming goederen of koopwaar aan te kopen of inlichtingen in te winnen;

    • e. het aanhouden van een vaste bedrijfsinrichting uitsluitend om voor de onderneming reclame te maken of om voor de onderneming wetenschappelijk onderzoek of vergelijkbare werkzaamheden van voorbereidende aard of werkzaamheden die het karakter van hulpwerkzaamheid hebben uit te voeren;

    • f. het aanhouden van een vaste bedrijfsinrichting, uitsluitend voor een combinatie van de in de onderdelen a tot en met e genoemde werkzaamheden, mits het totaal van de werkzaamheden van de vaste bedrijfsinrichting dat uit deze combinatie voortvloeit van voorbereidende aard is of het karakter van hulpwerkzaamheid heeft.

  • 5. Een onderneming in een van beide Verdragsluitende Staten wordt niet geacht een vaste inrichting in de andere Verdragsluitende Staat te bezitten alleen op grond van de omstandigheid dat zij in die Staat zaken doet door bemiddeling van een makelaar, commissionair of enige andere onafhankelijke vertegenwoordiger, mits deze makelaar, commissionair of vertegenwoordiger in de normale uitoefening van zijn bedrijf handelt.

  • 6. Een onderneming in een van beide Verdragsluitende Staten wordt niet geacht een vaste inrichting in de andere Verdragsluitende Staat te bezitten uitsluitend omdat deze na afloop van een handelstentoonstelling of conferentie in de andere Verdragsluitende Staat doorgaat met de verkoop van goederen of koopwaar die zij tijdens die handelstentoonstelling of conferentie heeft uitgestald.

  • 7. De omstandigheid dat een lichaam dat inwoner is van een Verdragsluitende Staat, een lichaam beheerst of door een lichaam wordt beheerst dat inwoner is van de andere Verdragsluitende Staat of dat in die andere Staat zaken doet (hetzij door middel van een vaste inrichting, hetzij op andere wijze), stempelt een van beide lichamen niet tot een vaste inrichting van het andere.

HOOFDSTUK III BELASTINGHEFFING NAAR HET INKOMEN

Artikel 6 Inkomsten uit onroerende zaken

  • 1. Inkomsten verkregen door een inwoner van een Verdragsluitende Staat uit onroerende zaken (waaronder begrepen voordelen uit landbouw of bosbedrijven) die in de andere Verdragsluitende Staat zijn gelegen mogen in die andere Verdragsluitende Staat worden belast.

  • 2. De uitdrukking „onroerende zaken” heeft de betekenis welke die uitdrukking heeft volgens de wetgeving van de Verdragsluitende Staat waar de desbetreffende zaken zijn gelegen. Deze uitdrukking omvat in ieder geval de zaken die bij de onroerende zaken behoren, levende en dode have van landbouw- en bosbedrijven, rechten waarop de bepalingen van het privaatrecht betreffende de grondeigendom van toepassing zijn, vruchtgebruik van onroerende zaken en rechten op veranderlijke of vaste vergoedingen ter zake van de exploitatie, of concessie tot exploitatie, van minerale aardlagen, bronnen en andere natuurlijke rijkdommen. Schepen en luchtvaartuigen worden niet als onroerende zaken beschouwd.

  • 3. De bepalingen van het eerste lid van dit artikel zijn van toepassing op inkomsten verkregen uit de rechtstreekse exploitatie, uit het verhuren of verpachten, of uit elke andere vorm van exploitatie van onroerende zaken.

  • 4. De bepalingen van het eerste en derde lid van dit artikel zijn eveneens van toepassing op inkomsten uit onroerende zaken van een onderneming en op inkomsten uit onroerende zaken die worden gebruikt voor het verrichten van zelfstandige arbeid.

Artikel 7 Winst uit onderneming

  • 1. De voordelen van een onderneming van een Verdragsluitende Staat zijn slechts in die Staat belastbaar, tenzij de onderneming in de andere Verdragsluitende Staat haar bedrijf uitoefent door middel van een aldaar gevestigde vaste inrichting. Indien de onderneming aldus haar bedrijf uitoefent, mogen de voordelen van de onderneming in de andere Staat worden belast, maar slechts in zoverre als zij aan die vaste inrichting kunnen worden toegerekend.

  • 2. Onder voorbehoud van de bepalingen van het derde lid van dit artikel worden, indien een onderneming van een Verdragsluitende Staat in de andere Verdragsluitende Staat haar bedrijf uitoefent door middel van een aldaar gevestigde vaste inrichting, in elk van de Verdragsluitende Staten aan die vaste inrichting de voordelen toegerekend die zij geacht zou kunnen worden te behalen, indien zij een zelfstandige onderneming zou zijn die dezelfde of soortgelijke werkzaamheden zou uitoefenen onder dezelfde of soortgelijke omstandigheden en die geheel onafhankelijk transacties zou aangaan met de onderneming waarvan zij een vaste inrichting is.

  • 3. Bij het bepalen van de voordelen van een vaste inrichting worden in aftrek toegelaten kosten, daaronder begrepen kosten van de leiding en algemene beheerskosten, die ten behoeve van de werkzaamheden van de vaste inrichting zijn gemaakt, hetzij in de Staat waarin de vaste inrichting is gevestigd, hetzij elders. Geen aftrek wordt echter toegestaan ter zake van bedragen (met uitzondering van die wegens vergoeding van werkelijke kosten) welke eventueel door de vaste inrichting aan het hoofdkantoor van de onderneming of een van haar andere kantoren worden betaald als royalty’s, vergoedingen of andere soortgelijke betalingen voor het gebruik van octrooien of andere rechten, of als commissieloon voor bepaalde diensten of voor het geven van leiding dan wel, behalve in het geval van een onderneming die het bankbedrijf uitoefent, als inkomsten uit schuldvorderingen ter zake van gelden die aan de vaste inrichting zijn geleend. Evenmin wordt bij het bepalen van de voordelen van een vaste inrichting rekening gehouden met bedragen (met uitzondering van die wegens vergoeding van werkelijke kosten) welke door de vaste inrichting aan het hoofdkantoor van de onderneming of een van haar andere kantoren in rekening worden gebracht als royalty’s, vergoedingen of andere soortgelijke betalingen voor het gebruik van octrooien of andere rechten, of als commissieloon voor bepaalde diensten of voor het geven van leiding, dan wel, behalve in het geval van een onderneming die het bankbedrijf uitoefent, als inkomsten uit schuldvorderingen ter zake van gelden die aan het hoofdkantoor van de onderneming of een van haar andere kantoren zijn geleend.

  • 4. De uitdrukking „winst uit onderneming” omvat, maar is niet beperkt tot, inkomsten verkregen uit productie, handel, het bankbedrijf, verzekeringen, de exploitatie van binnenlands vervoer, het verlenen van diensten, met inbegrip van studies of onderzoeken van wetenschappelijke, geologische of technische aard en de verhuur van lichamelijke roerende goederen. Deze uitdrukking omvat niet inkomsten verkregen uit het verrichten van zelfstandige arbeid door een natuurlijke persoon.

  • 5. Voor zover het in een Verdragsluitende Staat gebruikelijk is de aan een vaste inrichting toe te rekenen voordelen te bepalen op basis van een verdeling van de totale winst van de onderneming over haar verschillende delen, belet het tweede lid die Verdragsluitende Staat niet de te belasten voordelen te bepalen volgens de gebruikelijke verdeling. De gevolgde methode van verdeling moet echter zodanig zijn, dat het resultaat in overeenstemming is met de in dit artikel neergelegde beginselen.

  • 6. Er worden geen voordelen aan een vaste inrichting toegerekend enkel op grond van de aankoop door die vaste inrichting van goederen of koopwaar voor de onderneming van de andere Verdragsluitende Staat.

  • 7. Voor de toepassing van de voorgaande leden worden de aan de vaste inrichting toe te rekenen voordelen van jaar tot jaar volgens dezelfde methode bepaald, tenzij er een goede en genoegzame reden bestaat hiervan af te wijken.

  • 8. Indien in de voordelen bestanddelen van het inkomen zijn begrepen die afzonderlijk in andere artikelen van dit Verdrag worden behandeld, worden de bepalingen van die artikelen niet aangetast door de bepalingen van dit artikel.

Artikel 8 Zee- en luchtvervoer

  • 1. Voordelen uit de exploitatie van schepen of luchtvaartuigen in internationaal verkeer zijn slechts belastbaar in de Verdragsluitende Staat waarin de plaats van de werkelijke leiding van de onderneming is gelegen.

  • 2. Indien de plaats van de werkelijke leiding van een scheepvaartonderneming zich aan boord van een schip bevindt, wordt deze plaats geacht te zijn gelegen in de Verdragsluitende Staat waar de thuishaven van het schip is gelegen, of indien een dergelijke thuishaven er niet is, in de Verdragsluitende Staat waarvan de exploitant van het schip inwoner is.

  • 3. De uitdrukking „voordelen uit de exploitatie van schepen of luchtvaartuigen in internationaal verkeer” omvat:

    • i. voordelen verkregen uit de verhuur van een schip of luchtvaartuig met bemanning (tijdvak of reis) in internationaal vervoer;

    • ii. voordelen verkregen uit de verhuur op basis van verhuur zonder bemanning van een schip of luchtvaartuig in internationaal vervoer;

    • iii. voordelen verkregen uit het gebruik of de verhuur van containers en daarmee verband houdende uitrusting gebruikt in internationaal vervoer die direct verband houden met of ondergeschikt zijn aan inkomsten uit de internationale exploitatie van een schip of luchtvaartuig.

  • 4. De bepalingen van het eerste lid van dit artikel zijn ook van toepassing op voordelen uit de deelneming in een „pool”, een gemeenschappelijke onderneming of een internationaal opererend agentschap.

  • 5. De bepalingen van dit Verdrag laten de toepassing onverlet van de bepalingen van de Overeenkomst tussen de Regering van het Koninkrijk der Nederlanden en de Regering van het Koninkrijk Saudi-Arabië tot wederzijdse vrijstelling van belastingen geheven naar de inkomsten en winsten van luchtvaartondernemingen uit de uitoefening van luchtvervoer in internationaal verkeer en hun werknemers, ondertekend te Riyad op 16 januari 1991 („Luchtvaartovereenkomst”). In het geval van verschillen tussen dit Verdrag en de Luchtvaartovereenkomst, is de laatste doorslaggevend.

Artikel 9 Gelieerde ondernemingen

  • 1. Indien

    • a. een onderneming van een Verdragsluitende Staat onmiddellijk of middellijk deelneemt aan de leiding van, aan het toezicht op dan wel in het kapitaal van een onderneming van de andere Verdragsluitende Staat, of

    • b. dezelfde personen onmiddellijk of middellijk deelnemen aan de leiding van, aan het toezicht op dan wel in het kapitaal van een onderneming van een Verdragsluitende Staat en een onderneming van de andere Verdragsluitende Staat,

    en in het ene of in het andere geval tussen de beide ondernemingen in hun handelsbetrekkingen of financiële betrekkingen voorwaarden worden overeengekomen of opgelegd, die afwijken van die welke zouden worden overeengekomen tussen onafhankelijke ondernemingen, mogen alle voordelen die een van de ondernemingen zonder deze voorwaarden zou hebben behaald, maar ten gevolge van die voorwaarden niet heeft behaald, worden begrepen in de voordelen van die onderneming en dienovereenkomstig worden belast.

  • 2. Indien een Verdragsluitende Staat in de voordelen van een onderneming van die Staat voordelen begrijpt – en dienovereenkomstig belast – ter zake waarvan een onderneming van de andere Verdragsluitende Staat in die andere Staat in de belastingheffing is betrokken en deze voordelen bestaan uit voordelen welke de onderneming van de eerstgenoemde Staat zou hebben behaald indien tussen de beide ondernemingen zodanige voorwaarden zouden zijn overeengekomen als die welke tussen onafhankelijke ondernemingen zouden zijn overeengekomen, past die andere Staat het bedrag aan belasting dat in die Staat over die voordelen is geheven, dienovereenkomstig aan. Bij de vaststelling van deze aanpassing wordt rekening gehouden met de overige bepalingen van dit Verdrag en plegen de bevoegde autoriteiten van de Verdragsluitende Staten zo nodig met elkaar overleg.

Artikel 10 Dividenden

  • 1. Dividenden betaald door een lichaam dat inwoner is van een Verdragsluitende Staat aan een inwoner van de andere Verdragsluitende Staat, mogen in die andere Verdragsluitende Staat worden belast.

  • 2. Deze dividenden mogen echter ook in de Verdragsluitende Staat waarvan het lichaam dat de dividenden betaalt inwoner is, overeenkomstig de wetgeving van die Staat worden belast, maar indien de uiteindelijk gerechtigde tot de dividenden een inwoner van de andere Verdragsluitende Staat is, mag de aldus geheven belasting:

    • a. 5 percent van het brutobedrag van de dividenden niet overschrijden, indien de uiteindelijk gerechtigde een lichaam is (niet zijnde een vennootschap) dat onmiddellijk ten minste 10% (tien percent) bezit van het kapitaal van het lichaam dat de dividenden betaalt;

    • b. in alle overige gevallen 10 percent van het brutobedrag van de dividenden niet overschrijden.

    De bevoegde autoriteiten van de Verdragsluitende Staten regelen in onderlinge overeenstemming de wijze van toepassing van dit lid. De bepalingen van dit lid laten onverlet de belastingheffing van het lichaam ter zake van de winst waaruit de dividenden worden betaald.

  • 3. De uitdrukking „dividenden”, zoals gebezigd in dit artikel, betekent inkomsten uit aandelen, winstaandelen of winstbewijzen, mijnaandelen, oprichtersaandelen of andere rechten, niet zijnde schuldvorderingen, die aanspraak geven op een aandeel in de winst alsmede inkomsten uit andere vennootschappelijke rechten die door de wetgeving van de Staat waarvan het lichaam dat de uitdeling doet inwoner is, op dezelfde wijze aan de belastingheffing worden onderworpen als inkomsten uit aandelen.

  • 4. De bepalingen van het eerste en tweede lid van dit artikel zijn niet van toepassing indien de uiteindelijk gerechtigde tot de dividenden, die inwoner is van een Verdragsluitende Staat, in de andere Verdragsluitende Staat waarvan het lichaam dat de dividenden betaalt inwoner is, een bedrijf uitoefent door middel van een aldaar gevestigde vaste inrichting of in die andere Staat zelfstandige arbeid verricht vanuit een aldaar gevestigd vast middelpunt en het aandelenbezit uit hoofde waarvan de dividenden worden betaald, tot het bedrijfsvermogen van die vaste inrichting of tot het beroepsvermogen van dat vaste middelpunt behoort. In dat geval zijn, naargelang van het geval, de bepalingen van artikel 7 of van artikel 14 van toepassing.

  • 5. Indien een lichaam dat inwoner is van een Verdragsluitende Staat, voordelen of inkomsten verkrijgt uit de andere Verdragsluitende Staat, mag die andere Staat geen belasting heffen op de dividenden die door het lichaam worden betaald, behalve voor zover deze dividenden worden betaald aan een inwoner van die andere Staat of voor zover het aandelenbezit uit hoofde waarvan de dividenden worden betaald, tot het bedrijfsvermogen van een in die andere Staat gevestigde vaste inrichting of tot het beroepsvermogen van een aldaar gevestigd vast middelpunt behoort, noch de niet-uitgedeelde winst van het lichaam onderwerpen aan een belasting op niet-uitgedeelde winst van het lichaam, zelfs indien de betaalde dividenden of de niet-uitgedeelde winst geheel of gedeeltelijk bestaan uit voordelen of inkomsten die uit die andere Staat afkomstig zijn.

Artikel 11 Inkomsten uit schuldvorderingen

  • 1. Inkomsten uit schuldvorderingen afkomstig uit een Verdragsluitende Staat en betaald aan een inwoner van de andere Verdragsluitende Staat mogen in die andere Staat worden belast.

  • 2. Deze inkomsten uit schuldvorderingen mogen echter ook in de Verdragsluitende Staat waaruit zij afkomstig zijn overeenkomstig de wetgeving van die Staat worden belast, maar indien de genieter de uiteindelijk gerechtigde tot de inkomsten uit schuldvorderingen is, mag de aldus geheven belasting 5 percent van het brutobedrag van de inkomsten uit schuldvorderingen niet overschrijden. De bevoegde autoriteiten van de Verdragsluitende Staten regelen in onderlinge overeenstemming de wijze van toepassing van deze beperking.

  • 3. Niettegenstaande de bepalingen van het tweede lid van dit artikel, zijn inkomsten uit schuldvorderingen afkomstig uit een Verdragsluitende Staat en betaald aan een inwoner van de andere Verdragsluitende Staat, die de uiteindelijk gerechtigde tot deze inkomsten is, slechts in die andere Verdragsluitende Staat belastbaar, indien deze inkomsten:

    • a. worden betaald door de Regering van een Verdragsluitende Staat, een staatkundig of administratief onderdeel of plaatselijk publiekrechtelijk lichaam daarvan; of

    • b. worden betaald aan de Regering van de andere Verdragsluitende Staat, een staatkundig of administratief onderdeel of plaatselijk publiekrechtelijk lichaam daarvan; of

    • c. worden betaald aan de centrale bank van de andere Verdragsluitende Staat of een rechtspersoonlijkheid bezittend lichaam (met inbegrip van financiële instellingen) wordt beheerst door of eigendom is van die Staat, een staatkundig of administratief onderdeel of een plaatselijk publiekrechtelijk lichaam daarvan.

  • 4. De uitdrukking „inkomsten uit schuldvorderingen”, zoals gebezigd in dit artikel, betekent inkomsten uit schuldvorderingen van welke aard ook, al dan niet verzekerd door hypotheek en al dan niet aanspraak gevend op een aandeel in de winst van de schuldenaar, en in het bijzonder inkomsten uit overheidsleningen en inkomsten uit obligaties of schuldbewijzen, waaronder begrepen de aan zodanige leningen, obligaties of schuldbewijzen verbonden premies en prijzen. In rekening gebrachte boetes voor te late betaling worden voor de toepassing van dit artikel niet als inkomsten uit schuldvorderingen aangemerkt.

  • 5. De bepalingen van het eerste en tweede lid van dit artikel zijn niet van toepassing indien de uiteindelijk gerechtigde tot de inkomsten uit schuldvorderingen, die inwoner is van een Verdragsluitende Staat, in de andere Verdragsluitende Staat waaruit de inkomsten uit schuldvorderingen afkomstig zijn, een bedrijf uitoefent door middel van een aldaar gevestigde vaste inrichting of in die andere Staat zelfstandige arbeid verricht vanuit een aldaar gevestigd vast middelpunt, en de schuldvordering uit hoofde waarvan de inkomsten uit schuldvorderingen worden betaald, tot het bedrijfsvermogen van die vaste inrichting of tot het beroepsvermogen van dat vaste middelpunt behoort. In dat geval zijn, naar gelang van het geval de bepalingen van artikel 7 of van artikel 14, van toepassing.

  • 6. Inkomsten uit schuldvorderingen worden geacht afkomstig te zijn uit een Verdragsluitende Staat indien zij worden betaald door die Staat zelf, door een staatkundig of administratief onderdeel, door een plaatselijk publiekrechtelijk lichaam of door een inwoner van die Staat. Indien evenwel de persoon die de inkomsten betaalt, of hij inwoner van een Verdragsluitende Staat is of niet, in een Verdragsluitende Staat een vaste inrichting of een vast middelpunt heeft waarvoor de schuld ter zake waarvan de inkomsten worden betaald was aangegaan en deze inkomsten ten laste komen van die vaste inrichting of van dat vaste middelpunt, worden deze inkomsten geacht afkomstig te zijn uit de Staat waar de vaste inrichting of het vaste middelpunt is gevestigd.

  • 7. Indien, wegens een bijzondere verhouding tussen de schuldenaar en de uiteindelijk gerechtigde of tussen hen beiden en een derde, het bedrag van de inkomsten uit schuldvorderingen, gelet op de schuldvordering ter zake waarvan deze worden betaald, hoger is dan het bedrag dat zonder zulk een verhouding door de schuldenaar en de uiteindelijk gerechtigde zou zijn overeengekomen, zijn de bepalingen van dit artikel slechts op het laatstbedoelde bedrag van toepassing. In dat geval blijft het daarboven uitgaande deel van het betaalde bedrag belastbaar overeenkomstig de wetgeving van elk van de Verdragsluitende Staten, zulks met inachtneming van de overige bepalingen van dit Verdrag.

Artikel 12 Royalty’s

  • 1. Royalty’s afkomstig uit een Verdragsluitende Staat en betaald aan een inwoner van de andere Verdragsluitende Staat mogen in die andere Staat worden belast.

  • 2. Deze royalty’s mogen echter ook in de Verdragsluitende Staat waaruit zij afkomstig zijn overeenkomstig de wetgeving van die Staat worden belast, maar indien de genieter de uiteindelijk gerechtigde tot de royalty’s is, mag de aldus geheven belasting 7 percent van het brutobedrag van de royalty’s niet overschrijden. De bevoegde autoriteiten van de Verdragsluitende Staten regelen in onderlinge overeenstemming de wijze van toepassing van deze beperking.

  • 3. De uitdrukking „royalty’s”, zoals gebezigd in dit artikel, betekent vergoedingen van welke aard ook voor het gebruik van, of voor het recht van gebruik van, een auteursrecht op een werk op het gebied van letterkunde, kunst of wetenschap, waaronder begrepen bioscoopfilms of films of banden voor radio- of televisie-uitzendingen, een octrooi, een fabrieks- of handelsmerk, een tekening of model, een plan, een geheim recept of een geheime werkwijze, of voor het gebruik van of het recht van gebruik van uitrusting op het gebied van nijverheid, handel of wetenschap of voor inlichtingen omtrent ervaringen op het gebied van nijverheid, handel of wetenschap.

  • 4. De bepalingen van het eerste en tweede lid van dit artikel zijn niet van toepassing indien de uiteindelijk gerechtigde tot de royalty’s, die inwoner is van een Verdragsluitende Staat, in de andere Verdragsluitende Staat waaruit de royalty’s afkomstig zijn, een bedrijf uitoefent door middel van een aldaar gevestigde vaste inrichting of in die andere Staat zelfstandige arbeid verricht vanuit een aldaar gevestigd vast middelpunt, en het recht of de zaak uit hoofde waarvan de royalty’s worden betaald, tot het bedrijfsvermogen van die vaste inrichting of tot het beroepsvermogen van dat vaste middelpunt behoort. In dat geval zijn, naar gelang van het geval, de bepalingen van artikel 7 of van artikel 14 van toepassing.

  • 5. Royalty’s worden geacht afkomstig te zijn uit een Verdragsluitende Staat indien zij worden betaald door die Staat zelf, door een staatkundig of administratief onderdeel, door een plaatselijk publiekrechtelijk lichaam of door een inwoner van die Staat. Indien evenwel de persoon die de royalty’s betaalt, of hij inwoner van een Verdragsluitende Staat is of niet, in een Verdragsluitende Staat een vaste inrichting of een vast middelpunt heeft, waarvoor de verplichting tot het betalen van de royalty’s was aangegaan en deze royalty’s ten laste komen van die vaste inrichting of van dat vaste middelpunt, worden deze royalty’s geacht afkomstig te zijn uit de Staat waar de vaste inrichting of het vaste middelpunt is gevestigd.

  • 6. Indien, wegens een bijzondere verhouding tussen de schuldenaar en de uiteindelijk gerechtigde of tussen hen beiden en een derde, het bedrag van de royalty’s, gelet op het gebruik, het recht of de inlichtingen waarvoor zij worden betaald, hoger is dan het bedrag dat zonder zulk een verhouding door de schuldenaar en de uiteindelijk gerechtigde zou zijn overeengekomen, zijn de bepalingen van dit artikel slechts op het laatstbedoelde bedrag van toepassing. In dat geval blijft het daarboven uitgaande deel van het betaalde bedrag belastbaar overeenkomstig de wetgeving van elk van de Verdragsluitende Staten, zulks met inachtneming van de overige bepalingen van dit Verdrag.

Artikel 13 Vermogenswinsten

  • 1. Vermogenswinsten verkregen door een inwoner van een Verdragsluitende Staat uit de vervreemding van onroerende zaken als bedoeld in artikel 6 en die zijn gelegen in de andere Verdragsluitende Staat, mogen in die andere Staat worden belast.

  • 2. Vermogenswinsten verkregen door een inwoner van een Verdragsluitende Staat uit de vervreemding van roerende goederen die deel uitmaken van het bedrijfsvermogen van een vaste inrichting van de vervreemder in de andere Verdragsluitende Staat of die nauw verbonden zijn met het verrichten van zelfstandige arbeid (waarop artikel 14 van toepassing is) door de vervreemder in die andere Staat, met inbegrip van vermogenswinsten die ontstaan bij de vervreemding van een dergelijke vaste inrichting, mogen in die andere Staat worden belast.

  • 3. Vermogenswinsten verkregen door een inwoner van een Verdragsluitende Staat uit de vervreemding van aandelen in een lichaam mogen worden belast in de Staat waar het lichaam gevestigd is, tenzij de uiteindelijk gerechtigde tot de aandelen een lichaam is (niet zijnde een vennootschap) dat onmiddellijk of middellijk ten minste 10% van het kapitaal van het lichaam bezit en deze aandelen zijn verkregen na de ondertekening van dit Verdrag.

  • 4. Onder voorbehoud van de bepalingen van het derde lid van dit artikel, wordt ter zake van investeringen gedaan voordat dit Verdrag werd ondertekend in het geval van reorganisatie, fusie, splitsing of soortgelijke transactie, waarbij de uiteindelijke eigendom van de aandelen ongewijzigd blijft, de belastingheffing over ontstane vermogenswinsten opgeschort totdat feitelijk over die aandelen wordt beschikt en deze belastingheffing is van toepassing op alle vermogenswinsten die ontstaan vanaf de aanvangsdatum van de investering tot en met de datum waarop de uiteindelijke vervreemding van de investering plaatsvindt.

  • 5. Voordelen verkregen uit de vervreemding van schepen of luchtvaartuigen die in internationaal verkeer worden geëxploiteerd of roerende goederen die worden gebruikt voor de exploitatie van deze schepen of luchtvaartuigen zijn slechts belastbaar in de Verdragsluitende Staat waarin de plaats van de werkelijke leiding van de onderneming is gelegen. Indien de plaats van de werkelijke leiding van een scheepvaartonderneming zich aan boord van een schip bevindt, wordt deze plaats voor de toepassing van dit lid geacht te zijn gelegen in de Verdragsluitende Staat waar de thuishaven van het schip is gelegen, of indien een dergelijke thuishaven er niet is, in de Verdragsluitende Staat waarvan de exploitant van het schip inwoner is.

  • 6. Vermogenswinsten verkregen uit de vervreemding van alle andere goederen dan die bedoeld in de voorgaande leden van dit artikel, zijn slechts belastbaar in de Verdragsluitende Staat waarvan de vervreemder inwoner is.

Artikel 14 Zelfstandige arbeid

  • 1. Voordelen verkregen door een inwoner van een Verdragsluitende Staat in de uitoefening van een vrij beroep of ter zake van andere werkzaamheden van zelfstandige aard zijn slechts in die Staat belastbaar, behalve onder de volgende omstandigheden waarin deze voordelen tevens mogen worden belast in de andere Verdragsluitende Staat:

    • a. indien hij in de andere Verdragsluitende Staat voor het verrichten van zijn werkzaamheden geregeld over een vast middelpunt beschikt; in dat geval mogen de voordelen slechts in zoverre zij zijn toe te rekenen aan dat vaste middelpunt in die andere Verdragsluitende Staat worden belast; of

    • b. indien hij in de andere Verdragsluitende Staat verblijft gedurende een tijdvak dat of tijdvakken die tezamen in een tijdvak van twaalf maanden beginnend of eindigend in het desbetreffende belastingjaar in totaal 183 dagen of meer beslaat of beslaan; in dat geval mogen de voordelen slechts in die andere Staat worden belast voor zover zij verkregen zijn met de werkzaamheden die hij in die Staat verricht.

  • 2. De uitdrukking „vrij beroep” omvat in het bijzonder zelfstandige werkzaamheden op het gebied van wetenschap, letterkunde, kunst, opvoeding of onderwijs, alsmede de zelfstandige werkzaamheden van artsen, advocaten, technici, architecten, tandartsen en accountants.

Artikel 15 Niet-zelfstandige arbeid

  • 1. Onverminderd de bepalingen van de artikelen 16, 18, 19, 20 en 21, zijn salarissen, lonen en andere soortgelijke beloningen verkregen door een inwoner van een Verdragsluitende Staat ter zake van een dienstbetrekking slechts in die Verdragsluitende Staat belastbaar, tenzij de dienstbetrekking in de andere Verdragsluitende Staat wordt uitgeoefend. In dit geval mogen beloningen verkregen ter zake van een dienstbetrekking in die andere Verdragsluitende Staat worden belast indien:

    • a. de genieter in de andere Verdragsluitende Staat verblijft gedurende een tijdvak dat of tijdvakken die in een tijdvak van twaalf maanden beginnend of eindigend in het desbetreffende belastingjaar een totaal van 183 dagen te boven gaat of gaan, of

    • b. de beloning wordt betaald door of namens een werkgever die inwoner van de andere Verdragsluitende Staat is, of

    • c. de beloning ten laste komt van een vaste inrichting die of een vast middelpunt dat de werkgever in de andere Staat heeft.

  • 2. Niettegenstaande de voorgaande bepalingen van dit artikel mag de beloning verkregen door een inwoner van een Verdragsluitende Staat ter zake van een dienstbetrekking uitgeoefend aan boord van een schip of luchtvaartuig dat in internationaal verkeer wordt geëxploiteerd, in de Verdragsluitende Staat worden belast waarin de plaats van werkelijke leiding van de onderneming is gelegen.

Artikel 16 Directeursbeloningen

Directeursbeloningen en andere soortgelijke beloningen verkregen door een inwoner van een Verdragsluitende Staat in zijn hoedanigheid van lid van de raad van beheer van een lichaam dat inwoner is van de andere Verdragsluitende Staat, mogen in die andere Staat worden belast.

Artikel 17 Artiesten en sportbeoefenaars

  • 1. Niettegenstaande de bepalingen van de artikelen 14 en 15, mogen voordelen of inkomsten verkregen door een inwoner van een Verdragsluitende Staat als artiest, zoals een toneelspeler, een film-, radio- of televisie-artiest of een musicus, of als sportbeoefenaar, uit zijn persoonlijke werkzaamheden als zodanig die worden verricht in de andere Verdragsluitende Staat, worden belast in die andere Staat.

  • 2. Indien voordelen of inkomsten ter zake van persoonlijke werkzaamheden die door een artiest of een sportbeoefenaar in die hoedanigheid worden verricht, niet aan de artiest of sportbeoefenaar zelf toekomen, maar aan een andere persoon, mogen die voordelen of inkomsten, niettegenstaande de bepalingen van de artikelen 7, 14 en 15, worden belast in de Verdragsluitende Staat waarin de werkzaamheden van de artiest of sportbeoefenaar worden verricht.

  • 3. Het eerste en tweede lid van dit artikel zijn niet van toepassing op voordelen of inkomsten die worden verkregen door een inwoner van een Verdragsluitende Staat uit werkzaamheden die worden verricht in de andere Verdragsluitende Staat, indien het bezoek aan die andere Staat geheel of grotendeels wordt bekostigd uit de openbare middelen van de eerstbedoelde Verdragsluitende Staat, een staatkundig onderdeel of een plaatselijk publiekrechtelijk lichaam daarvan, of plaatsvindt in het kader van een culturele overeenkomst tussen de Regeringen van de Verdragsluitende Staten. In een zodanig geval zijn de voordelen of inkomsten slechts belastbaar in de Verdragsluitende Staat waarvan de artiest of sportbeoefenaar inwoner is.

Artikel 18 Pensioenen en lijfrenten

  • 1. Onder voorbehoud van de bepalingen van artikel 19, zijn pensioenen en andere soortgelijke beloningen of lijfrenten betaald aan een inwoner van een Verdragsluitende Staat ter zake van een vroegere dienstbetrekking slechts in die Staat belastbaar.

  • 2. Pensioenen en andere uitkeringen betaald krachtens de bepalingen van een socialezekerheidsstelsel van een Verdragsluitende Staat aan een inwoner van de andere Verdragsluitende Staat zijn slechts in de eerstbedoelde Staat belastbaar.

  • 3. Niettegenstaande de bepalingen van het eerste lid van dit artikel, mag, indien dit pensioen of andere soortgelijke beloning geen periodiek karakter draagt, wordt betaald ter zake van een vroegere dienstbetrekking in de andere Verdragsluitende Staat en uitbetaling plaatsvindt vóór de datum waarop het pensioen ingaat, of indien in plaats van het recht op lijfrente vóór de datum waarop de lijfrente ingaat een afkoopsom wordt betaald, de betaling of deze afkoopsom ook in de Verdragsluitende Staat waaruit zij afkomstig is worden belast.

Artikel 19 Overheidsfuncties

  • 1.

    • a. Beloningen, niet zijnde pensioenen, betaald door een Verdragsluitende Staat of een staatkundig onderdeel of een plaatselijk publiekrechtelijk lichaam daarvan, aan een natuurlijke persoon ter zake van diensten verleend aan die Staat of dat onderdeel of dat publiekrechtelijke lichaam, zijn slechts in die Staat belastbaar.

    • b. Deze beloningen zijn echter slechts in de andere Verdragsluitende Staat belastbaar, indien de diensten in die Staat worden verleend en de natuurlijke persoon een inwoner is van die Staat die:

      • i. onderdaan is van die Staat; of

      • ii. niet uitsluitend voor het verlenen van de diensten inwoner van die Staat werd.

  • 2.

    • a. Pensioenen, betaald door of uit middelen gecreëerd door een Verdragsluitende Staat of een administratief of staatkundig onderdeel of een plaatselijk publiekrechtelijk lichaam daarvan, aan een natuurlijke persoon ter zake van diensten verleend aan die Staat of dat onderdeel of dat publiekrechtelijke lichaam, zijn slechts in die Staat belastbaar.

    • b. Deze pensioenen zijn echter slechts in de andere Verdragsluitende Staat belastbaar, indien de natuurlijke persoon onderdaan en inwoner is van die Staat.

  • 3. De bepalingen van de artikelen 15, 16 en 18 zijn van toepassing op salarissen, lonen en andere soortgelijke beloningen en op pensioenen ter zake van diensten verleend in het kader van een op winst gericht bedrijf, uitgeoefend door een Verdragsluitende Staat of een staatkundig onderdeel of een plaatselijk publiekrechtelijk lichaam daarvan.

Artikel 20 Studenten

  • 1. Vergoedingen die een student of een in opleiding zijnde persoon die onmiddellijk voorafgaande aan zijn bezoek aan de andere Verdragsluitende Staat inwoner was van een Verdragsluitende Staat en die voor zijn studie of opleiding in de andere Verdragsluitende Staat verblijft, ontvangt ten behoeve van zijn levensonderhoud, studie of opleiding, zijn in die andere Staat niet belastbaar, mits deze betalingen aan hem worden gedaan uit bronnen buiten die Staat.

  • 2. Een student of een in opleiding zijnde persoon die onmiddellijk voorafgaande aan zijn bezoek aan de andere Verdragsluitende Staat inwoner is of was van een Verdragsluitende Staat en die voor zijn studie of opleiding in de andere Verdragsluitende Staat verblijft, is ter zake van door hem ontvangen vergoedingen en die een beloning vormen ter zake van diensten verleend in die andere Verdragsluitende Staat, in die andere Staat gerechtigd tot dezelfde vrijstellingen, tegemoetkomingen of verminderingen met betrekking tot belastingen die beschikbaar zijn voor de inwoners van die Verdragsluitende Staat, mits de diensten verband houden met zijn studie of opleiding of nodig zijn voor zijn levensonderhoud.

Artikel 21 Docenten en onderzoekers

  • 1. Beloningen die een docent of onderzoeker, die onmiddellijk voorafgaande aan zijn uitnodiging door de andere Verdragsluitende Staat om onderwijs te geven of wetenschappelijk onderzoek te verrichten inwoner is of was van een Verdragsluitende Staat, ontvangt ter zake van die werkzaamheden worden in die Verdragsluitende Staat gedurende een tijdvak van ten hoogste twee jaar niet belast.

  • 2. Dit artikel is niet van toepassing op inkomsten uit het verrichten van wetenschappelijk onderzoek, indien dit onderzoek niet wordt verricht in het algemeen belang, maar in de eerste plaats voor het persoonlijk nut van een bepaalde persoon of bepaalde personen.

Artikel 22 Overige inkomsten

  • 1. Bestanddelen van het inkomen van een inwoner van een Verdragsluitende Staat, van waaruit ook afkomstig, die niet in de voorgaande artikelen van dit Verdrag zijn behandeld, zijn slechts in die Staat belastbaar.

  • 2. De bepalingen van het eerste lid van dit artikel zijn niet van toepassing op inkomsten, niet zijnde inkomsten uit onroerende zaken zoals omschreven in artikel 6, tweede lid, indien de genieter van die inkomsten, die inwoner is van een Verdragsluitende Staat, in de andere Verdragsluitende Staat een bedrijf uitoefent door middel van een aldaar gevestigde vaste inrichting of in die andere Staat zelfstandige arbeid verricht vanuit een vast middelpunt aldaar, en het recht of de zaak ter zake waarvan de inkomsten worden betaald tot het bedrijfsvermogen van die vaste inrichting of tot het beroepsvermogen van dat vaste middelpunt behoort. In dat geval zijn de bepalingen van artikel 7 of van artikel 14 naargelang van het geval, van toepassing.

HOOFDSTUK IV VERMIJDING VAN DUBBELE BELASTING

Artikel 23 Methoden voor het vermijden van dubbele belasting

De methode voor het vermijden van dubbele belasting is als volgt:

  • 1. wat Nederland betreft:

    • a. wanneer Nederland belasting heft van zijn inwoners kan het in de grondslag waarnaar de belasting wordt geheven, de bestanddelen van het inkomen begrijpen die overeenkomstig de bepalingen van dit Verdrag in het Koninkrijk Saudi-Arabië mogen worden belast of slechts in het Koninkrijk Saudi-Arabië belastbaar zijn.

    • b. Indien echter een inwoner van Nederland bestanddelen van het inkomen verkrijgt die volgens artikel 6, artikel 7, artikel 10, vierde lid, artikel 11, vijfde lid, artikel 12, vierde lid, artikel 13, eerste en tweede lid, artikel 14, eerste lid, artikel 15, eerste lid, artikel 19, eerste lid, onderdeel a, en tweede lid, onderdeel a, en artikel 22, tweede lid, van dit Verdrag in het Koninkrijk Saudi-Arabië mogen worden belast en die in de in het eerste lid, onderdeel a, bedoelde grondslag zijn begrepen, stelt Nederland deze bestanddelen van het inkomen vrij door een vermindering van zijn belasting te verlenen. Deze vermindering wordt berekend overeenkomstig de bepalingen in de Nederlandse wetgeving tot het vermijden van dubbele belasting. Te dien einde worden bedoelde bestanddelen van het inkomen geacht te zijn begrepen in het bedrag van de bestanddelen van het inkomen die ingevolge die bepalingen van Nederlandse belasting zijn vrijgesteld.

    • c. Nederland verleent voorts een aftrek op de aldus berekende Nederlandse belasting voor de bestanddelen van het inkomen die volgens artikel 10, tweede lid, onderdeel b, artikel 13, derde lid, artikel 16, artikel 17, eerste en tweede lid, en artikel 18, derde lid, van dit Verdrag in het Koninkrijk Saudi-Arabië mogen worden belast, in zoverre deze bestanddelen in de in het eerste lid, onderdeel a, bedoelde grondslag zijn begrepen. Het bedrag van deze aftrek is gelijk aan de in het Koninkrijk Saudi-Arabië over deze bestanddelen van het inkomen betaalde belasting, maar bedraagt, indien de bepalingen in de Nederlandse wetgeving tot het vermijden van dubbele belasting daarin voorzien, niet meer dan het bedrag van de aftrek die zou zijn verleend indien de aldus in het inkomen begrepen bestanddelen van het inkomen de enige bestanddelen van het inkomen zouden zijn geweest die uit hoofde van de bepalingen in de Nederlandse wetgeving tot het vermijden van dubbele belasting van Nederlandse belasting zijn vrijgesteld.

      Dit lid zal een tegemoetkoming nu of in de toekomst verleend uit hoofde van de bepalingen in de Nederlandse wetgeving tot het vermijden van dubbele belasting niet beperken, echter uitsluitend voor zover het de berekening van het bedrag van de aftrek op de Nederlandse belasting betreft met betrekking tot de som van inkomsten afkomstig uit meer dan een land en de voortwenteling van de belasting betaald in het Koninkrijk Saudi-Arabië op bedoelde bestanddelen van het inkomen naar de volgende jaren.

    • d. Niettegenstaande de bepalingen van het eerste lid, onderdeel b, van dit artikel verleent Nederland een aftrek op de Nederlandse belasting voor de in het Koninkrijk Saudi-Arabië betaalde belasting op bestanddelen van het inkomen die volgens artikel 7, artikel 10, vierde lid, artikel 11, vijfde lid, artikel 12, vierde lid, en artikel 22, tweede lid, van dit Verdrag in het Koninkrijk Saudi-Arabië mogen worden belast, voor zover deze bestanddelen in de in het eerste lid, onderdeel a, bedoelde grondslag zijn begrepen, indien en voor zover Nederland uit hoofde van de bepalingen in de Nederlandse wetgeving tot het vermijden van dubbele belasting een aftrek verleent op de Nederlandse belasting voor de in een ander land over die bestanddelen van het inkomen geheven belasting. Voor de berekening van deze aftrek zijn de bepalingen van het eerste lid, onderdeel c, van dit artikel van overeenkomstige toepassing.

  • 2. wat het Koninkrijk Saudi-Arabië betreft:

    • a. indien een inwoner van het Koninkrijk Saudi-Arabië inkomsten verkrijgt, die in overeenstemming met de bepalingen van dit Verdrag in Nederland mogen worden belast, stelt het Koninkrijk Saudi-Arabië, onder voorbehoud van de bepalingen van het tweede lid, onderdeel b, van dit artikel deze inkomsten vrij van belasting.

    • b. indien een inwoner van het Koninkrijk Saudi-Arabië bestanddelen van het inkomen verkrijgt, die in overeenstemming met de bepalingen van de artikelen 10, 11 en 12 en artikel 13, derde en vierde lid, in Nederland mogen worden belast, verleent het Koninkrijk Saudi-Arabië een aftrek op de belasting over het inkomen van die inwoner tot een bedrag dat gelijk is aan de belasting die in Nederland is betaald. Deze aftrek is evenwel niet hoger dan het deel van de belasting berekend voordat de aftrek is verleend die is toe te rekenen aan de bestanddelen van het inkomen die in Nederland zijn verkregen.

    • c. Wat betreft het Koninkrijk Saudi-Arabië laten de methoden voor het vermijden van dubbele belasting de bepalingen van het stelsel voor de invordering van Zakat met betrekking tot Saudische onderdanen onverlet.

HOOFDSTUK V BIJZONDERE BEPALINGEN

Artikel 24 Regeling voor onderling overleg

  • 1. Indien een persoon van oordeel is dat de maatregelen van een of van beide Verdragsluitende Staten voor hem leiden of zullen leiden tot een belastingheffing die niet in overeenstemming is met de bepalingen van dit Verdrag, kan hij, ongeacht de rechtsmiddelen waarin de nationale wetgeving van die Staten voorziet, zijn geval voorleggen aan de bevoegde autoriteit van de Verdragsluitende Staat waarvan hij inwoner is. Het geval moet worden voorgelegd binnen drie jaar nadat de maatregel die leidt tot een belastingheffing die niet in overeenstemming is met de bepalingen van het Verdrag, voor het eerst te zijner kennis is gebracht.

  • 2. De bevoegde autoriteit tracht, indien het bezwaar haar gegrond voorkomt en indien zij niet zelf in staat is tot een bevredigende oplossing te komen, de aangelegenheid in onderlinge overeenstemming met de bevoegde autoriteit van de andere Verdragsluitende Staat te regelen teneinde een belastingheffing die niet in overeenstemming is met dit Verdrag te vermijden. De overeengekomen regeling wordt uitgevoerd niettegenstaande de verjaringstermijnen in de nationale wetgeving van de Verdragsluitende Staten.

  • 3. De bevoegde autoriteiten van de Verdragsluitende Staten trachten moeilijkheden of twijfelpunten die mochten rijzen met betrekking tot de uitlegging of de toepassing van dit Verdrag in onderlinge overeenstemming op te lossen. Zij kunnen ook met elkaar overleg plegen teneinde dubbele belasting ongedaan te maken in gevallen die niet in dit Verdrag zijn geregeld.

  • 4. De bevoegde autoriteiten van de Verdragsluitende Staten regelen in onderlinge overeenstemming de juiste wijze van toepassing van dit Verdrag en in het bijzonder de vereisten waaraan de inwoners van een Verdragsluitende Staat dienen te voldoen teneinde in de andere Staat in aanmerking te komen voor belastingverminderingen of vrijstellingen zoals voorzien in dit Verdrag.

Artikel 25 Uitwisseling van inlichtingen

  • 1. De bevoegde autoriteiten van de Verdragsluitende Staten wisselen langs diplomatieke weg de inlichtingen uit die nodig zijn voor het uitvoeren van de bepalingen van dit Verdrag of van de nationale wetgeving van de Verdragsluitende Staten met betrekking tot belastingen waarop dit Verdrag van toepassing is, voor zover heffing uit hoofde daarvan niet in strijd is met dit Verdrag. De uitwisseling van informatie wordt niet beperkt door artikel 1. Alle door een Verdragsluitende Staat ontvangen inlichtingen worden op dezelfde wijze geheim gehouden als inlichtingen die volgens de nationale wetgeving van die Staat zijn verkregen en worden alleen ter kennis gebracht van personen of autoriteiten (daaronder begrepen rechterlijke instanties en administratiefrechtelijke lichamen) die betrokken zijn bij de vaststelling of invordering van, de tenuitvoerlegging of vervolging ter zake van, of de beslissing in beroepszaken betrekking hebbende op belastingen. Deze personen of autoriteiten mogen van de inlichtingen alleen voor deze doeleinden gebruik maken. Zij mogen de inlichtingen bekendmaken in openbare rechtszittingen of in rechterlijke beslissingen.

  • 2. In geen geval worden de bepalingen van het eerste lid van dit artikel zo uitgelegd dat zij een Verdragsluitende Staat de verplichting opleggen:

    • a. bestuurlijke maatregelen te nemen die in strijd zijn met de wetgeving of bestuurlijke praktijk van die of van de andere Verdragsluitende Staat;

    • b. inlichtingen te verstrekken die niet verkrijgbaar zijn volgens de wetgeving of in de normale gang van zaken in het bestuur van die of van de andere Verdragsluitende Staat;

    • c. inlichtingen te verstrekken die een handels-, bedrijfs-, nijverheids- of beroepsgeheim of een fabrieks- of handelswerkwijze zouden onthullen, dan wel inlichtingen waarvan het verstrekken in strijd zou zijn met de openbare orde (ordre public).

Artikel 26 Diplomatieke en consulaire ambtenaren

De bepalingen in dit Verdrag tasten in geen enkel opzicht de fiscale voorrechten aan die leden van diplomatieke vertegenwoordigingen of leden van consulaire posten of leden van permanente vertegenwoordigingen bij internationale organisaties ontlenen aan de algemene regels van het volkenrecht of aan de bepalingen van bijzondere overeenkomsten.

Artikel 27 Inwerkingtreding

  • 1. De Verdragsluitende Staten stellen elkaar langs diplomatieke weg ervan in kennis dat de wettelijk vereiste procedures voor het in werking doen treden van dit Verdrag zijn voltooid. Dit Verdrag treedt in werking op de eerste dag van de tweede maand na de maand waarin de laatste kennisgeving is gedaan.

  • 2. De bepalingen van dit Verdrag zijn van toepassing:

    • a. met betrekking tot belastingen geheven aan de bron, ter zake van bedragen betaald op of na 1 januari van enig kalenderjaar volgend op het jaar waarin het Verdrag in werking is getreden;

    • b. met betrekking tot andere belastingen naar het inkomen, op belastingen te heffen over een belastingtijdvak beginnend op of na 1 januari van enig kalenderjaar volgend op het jaar waarin het Verdrag in werking is getreden.

Artikel 28 Beëindiging

  • 1. Dit Verdrag blijft voor onbepaalde tijd van kracht, maar elk van beide Verdragsluitende Staten kan dit Verdrag langs diplomatieke weg beëindigen door middel van een kennisgeving van beëindiging aan de andere Verdragsluitende Staat op uiterlijk 30 juni van enig kalenderjaar dat aanvangt tien jaar na het jaar waarin dit Verdrag in werking is getreden.

  • 2. In dat geval zijn de bepalingen van dit Verdrag uiterlijk van toepassing:

    • a. met betrekking tot belastingen geheven aan de bron, ter zake van bedragen betaald op of voor 31 december van het kalenderjaar waarin de kennisgeving van beëindiging van dit Verdrag is gedaan;

    • b. met betrekking tot overige belastingen naar het inkomen, op belastingen te heffen in enig belastingtijdvak beginnend op of voor 31 december van het kalenderjaar waarin de kennisgeving van beëindiging van dit Verdrag is gedaan.

TEN BLIJKE WAARVAN de ondergetekenden, daartoe naar behoren gemachtigd, dit Verdrag hebben ondertekend.

GEDAAN in tweevoud te Riyad op 13/10/2008, in de Nederlandse, de Arabische en de Engelse taal, zijnde alle teksten gelijkelijk authentiek. In geval van verschillende uitlegging, is de Engelse tekst doorslaggevend.

Voor de Regering van het Koninkrijk der Nederlanden

M. VAN DER HOEVEN

Voor de Regering van het Koninkrijk Saudi-Arabië

A. A. AL-KHOWAITER


Protocol

Bij de ondertekening van het Verdrag tot het vermijden van dubbele belasting en het voorkomen van het ontgaan van belasting met betrekking tot belastingen naar het inkomen, heden gesloten tussen de Regering van het Koninkrijk der Nederlanden en de Regering van het Koninkrijk Saudi-Arabië, zijn de ondergetekenden overeengekomen dat de volgende bepalingen een integrerend deel van het Verdrag vormen.

I. Ad artikel 4

  • 1. De bevoegde autoriteiten regelen in onderlinge overeenstemming welke rechtspersonen mogen worden beschouwd als inwoners van een Verdragsluitende Staat zoals bedoeld in artikel 4, eerste lid, onderdeel c, onder i.

  • 2. Een natuurlijke persoon die aan boord van een schip woont zonder een werkelijke woonplaats in een van de Verdragsluitende Staten te hebben, wordt geacht inwoner te zijn van de Verdragsluitende Staat waarin het schip zijn thuishaven heeft.

II. Ad artikel 5

Het volgende wordt eveneens geacht een vaste inrichting te zijn:

  • 1. Een wezenlijke activiteit (zoals onderhouds-, opleidings- en installatiewerkzaamheden) vervat in een overeenkomst voor de uitvoer van goederen en koopwaar die uitgevoerd wordt in een Verdragsluitende Staat. De winst uit onderneming verkregen uit de uitvoer van de goederen en koopwaar worden in die Verdragsluitende Staat evenwel niet aan belasting onderworpen.

  • 2. Werkzaamheden buitengaats (omschreven als werkzaamheden verricht op het continentaal plat van een Verdragsluitende Staat in verband met de exploratie of exploitatie van de zeebodem en de ondergrond daarvan en hun natuurlijke rijkdommen).

  • 3. De rechten tot exploratie of winning en exploitatie van natuurlijke rijkdommen, met inbegrip van rechten op, belangen bij of op voordelen van vermogensbestanddelen die voortvloeien uit deze exploratie of exploitatie/winning.

III. Ad artikel 7

  • 1. In het geval van overeenkomsten betreffende toezicht, constructies, levering of installaties worden de voordelen van een vaste inrichting niet bepaald op basis van het totale bedrag van de overeenkomst, doch slechts op basis van dat deel van de overeenkomst dat werkelijk wordt uitgevoerd door de vaste inrichting in de Staat waar de vaste inrichting is gevestigd. Elk deel van de overeenkomst dat buiten de Verdragsluitende Staat waar de vaste inrichting gevestigd is wordt uitgevoerd wordt niet in aanmerking genomen bij het bepalen van de voordelen van die vaste inrichting.

  • 2. Elke Verdragsluitende Staat kan zijn nationale wetgeving toepassen op verzekeringsactiviteiten.

IV. Ad artikel 9

Elke transactie of overeenkomst tussen gelieerde ondernemingen dient te worden getoetst om zeker te stellen of voldaan wordt aan de voorwaarde bedoeld in het eerste lid van dit artikel en deze niet uitsluitend vanwege de relatie tussen de beide ondernemingen in strijd geacht wordt met het arm’s length beginsel.

V. Ad artikel 10, tweede lid, onderdeel a

In het geval van een wezenlijke wijziging van het bronbelastingstelsel voor dividenden in een van beide Verdragsluitende Staten na het tijdstip van ondertekening van dit Verdrag, gaan de Verdragsluitende Staten over tot onderhandeling over de opname van een antimisbruikbepaling in het Verdrag.

VI. Ad artikel 16

Het is wel te verstaan dat onder „raad van beheer van een lichaam” wordt verstaan personen die als zodanig zijn benoemd door de algemene vergadering van aandeelhouders of door enig ander bevoegd orgaan en belast zijn met de algemene leiding van het lichaam onderscheidenlijk met het toezicht daarop.

VII. Ad artikel 18

Niettegenstaande het eerste lid, mag de andere Verdragsluitende Staat die bestanddelen van het inkomen ook belasten indien die in de Staat van inwonerschap zijn vrijgesteld en totdat het artikel door de beide Verdragsluitende Staten is heronderhandeld, indien de Staat van inwonerschap een dergelijke belasting invoert.

VIII. Ad artikelen 10, 13 en 23

Niettegenstaande de artikelen 10 en 13 mogen dividenden en vermogenswinsten die ontstaan in het tijdvak waarin een natuurlijke persoon inwoner was van Nederland voordat hij inwoner werd van het Koninkrijk Saudi-Arabië in Nederland tot 10 jaar na de emigratie van die natuurlijke persoon overeenkomstig de Nederlandse wet worden belast. Het Koninkrijk Saudi-Arabië past artikel 23 uitsluitend toe op het deel van de inkomsten van de natuurlijke persoon dat is ontstaan voordat de natuurlijke persoon Nederland heeft verlaten, indien de aanslag is verstrekt bij diens emigratie en voor zover de belasting is geïnd.

IX. Algemeen

  • 1. Indien aan de bron belasting is geheven die het belastingbedrag dat ingevolge de bepalingen van de artikelen 10, 11 of 12 mag worden geheven te boven gaat, moeten verzoeken om teruggaaf van het daarboven uitgaande belastingbedrag worden ingediend bij de bevoegde autoriteit van de Staat die de belasting heeft geheven, binnen een tijdvak van vijf jaar na afloop van het kalenderjaar waarin de belasting is geheven.

  • 2. Zodra de wetten of voorschriften van het Koninkrijk Saudi-Arabië inwoners van andere landen, met uitzondering van landen die lid zijn van de Samenwerkingsraad van de Golfstaten en de Arabische Liga, een nationale behandeling wat betreft belastingheffing toekennen, wordt deze nationale behandeling automatisch verleend aan inwoners of voormalige inwoners van Nederland.

  • 3. Het Koninkrijk Saudi-Arabië kent onderdanen of inwoners van Nederland met betrekking tot zijn nationale wetten en voorschriften geen behandeling voor de belastingheffing toe die minder gunstig is dan die voor inwoners of onderdanen van derde landen, met uitzondering van landen die lid zijn van de Samenwerkingsraad van de Golfstaten en de Arabische Liga.

  • 4. Indien het Koninkrijk Saudi-Arabië in een belastingverdrag met een land een vorm van geschillenregeling opneemt, met inbegrip van een bindende geschillenregeling, gaan de Verdragsluitende Staten over tot onderhandelingen teneinde een artikel inzake de regeling van geschillen op te nemen.

  • 5. Indien het Koninkrijk Saudi-Arabië in een belastingverdrag met een land een artikel opneemt inzake de bijstand bij invordering, gaan de Verdragsluitende Staten over tot onderhandelingen teneinde een artikel op te nemen inzake bijstand en hulp bij de invordering van de belastingen waarop dit Verdrag van toepassing is.

  • 6. Voordelen die gedurende een beperkt tijdvak van ten hoogste tien jaar in Saudi-Arabië zijn vrijgesteld van inkomstenbelasting overeenkomstig de bepalingen van zijn wetgeving tot het bevorderen van investeringen, worden voor de toepassing van de deelnemingsvrijstelling door Nederland geacht aan inkomstenbelasting te zijn onderworpen.

TEN BLIJKE WAARVAN de ondergetekenden, daartoe naar behoren gemachtigd, dit Protocol hebben ondertekend.

GEDAAN in tweevoud te Riyad op 13/10/2008, in de Nederlandse, de Arabische en de Engelse taal, zijnde alle teksten gelijkelijk authentiek. In geval van verschillende uitlegging, is de Engelse tekst doorslaggevend.

Voor de Regering van het Koninkrijk der Nederlanden

M. VAN DER HOEVEN

Voor de Regering van het Koninkrijk Saudi-Arabië

A. A. AL-KHOWAITER

D. PARLEMENT

Het Verdrag, met Protocol, behoeft ingevolge artikel 91 van de Grondwet de goedkeuring van de Staten-Generaal, alvorens het Koninkrijk aan het Verdrag, met Protocol, kan worden gebonden.

G. INWERKINGTREDING

Het Verdrag, met Protocol, zal ingevolge artikel 27, eerste lid, van het Verdrag, juncto de preambule tot het Protocol, in werking treden op de eerste dag van de tweede maand na de ontvangst van de laatste van de kennisgevingen langs diplomatieke weg van de voltooiing van de wettelijk vereiste procedures voor de inwerkingtreding van het Verdrag.

J. VERWIJZINGEN

Titel

:

Overeenkomst tussen het Koninkrijk der Nederlanden en het Koninkrijk Saoedi- Arabië tot wederzijdse vrijstelling van belastingen geheven naar de inkomsten en winsten van luchtvaartondernemingen uit de uitoefening van luchtvervoer in internationaal verkeer en hun werknemers;

Riyad, 16 januari 1991

Tekst

:

Trb. 1991, 54 (Engels en Nederlands)

Laatste Trb.

:

Trb. 1991, 180

Uitgegeven de zeventiende december 2008.

De Minister van Buitenlandse Zaken,

M. J. M. VERHAGEN

XNoot
1)

De Arabische tekst is niet afgedrukt.

Naar boven