Tractatenblad 1998, 223

A. TITEL

Overeenkomst inzake de belastingheffing van wegvoertuigen voor persoonlijk gebruik in internationaal verkeer, met Protocol van ondertekening;

Genève, 18 mei 1956

B. TEKST

De tekst van Overeenkomst en Protocol is geplaatst in Trb. 1957, 115.

C. VERTALING

Zie Trb. 1957, 115.

D. PARLEMENT

Zie Trb. 1959, 50.

E. BEKRACHTIGING

Zie Trb. 1959, 50 en 99, Trb. 1963, 151 en Trb. 1968, 37.

Behalve de aldaar genoemde Staten heeft nog de volgende Staat in overeenstemming met artikel 5, eerste lid, sub b, juncto lid 4, van de Overeenkomst een akte van bekrachtiging bij de Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties nedergelegd:

Polen[1]

4 september 1969

F. TOETREDING

Zie Trb. 1963, 151¹ en Trb. 1968, 37.

Behalve de aldaar genoemde Staten heeft nog de volgende Staat in overeenstemming met artikel 5, eerste lid, sub c, van de Overeenkomst een akte van toetreding bij de Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties nedergelegd:

Moldavië

26 mei 1993

Verklaring van voortgezette gebondenheid

De volgende Staten hebben verklaard zich gebonden te achten aan de Overeenkomst:

Slowakije[1]	28 mei 1993
de Tsjechische Republiek[1]	2 juni 1993
Bosnië-Herzegowina	12 januari 1994

G. INWERKINGTREDING

Zie Trb. 1959, 99.

Vanaf 1 januari 1986 geldt de Overeenkomst, die voordien wat betreft het Koninkrijk der Nederlanden voor Nederland en de Nederlandse Antillen gold, voor Nederland, de Nederlandse Antillen en Aruba.

H. TOEPASSELIJKVERKLARING

Zie Trb. 1963, 115 en Trb. 1968, 37.

J. GEGEVENS

Zie Trb. 1957, 115, Trb. 1959, 50 en Trb. 1963, 115.

Uitgegeven de zestiende september 1998

De Minister van Buitenlandse Zaken,

J. J. VAN AARTSEN

---

1 Onder het volgende voorbehoud:

“The Polish People's Republic does not consider itself bound by the provisions contained in paragraphs 2 and 3 of article 10 of the Convention of 18 May 1956."

De Regering van Polen heeft op 16 oktober 1997 bovenstaande verklaring ingetrokken.

1 De Regeringen van het Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland en de Verenigde Staten van Amerika hebben op 21 augustus 1968 naar aanleiding van de uitbreiding van de onderhavige Overeenkomst op Berlijn door de Bondsrepubliek Duitsland de volgende verklaring afgelegd:

“.... The relations of Berlin with authorities abroad are, and remain, reserved to the Allied Kommandatura as the surpreme authority in Berlin. In paragraph III (c) of the Declaration on Berlin of May 5, 1955, however, which accords with instruments that previously entered into force, such as the Declaration referred to in the Allied Kommandatura letter of May 21, 1952, the Allied Kommandatura has authorized the Berlin Authorities to assure the representation abroad of the interests of Berlin and its inhabitants under suitable arrangement.

The arrangements made in accordance with the foregoing permit the Federal Republic of Germany to extend to Berlin the international agreements which the Federal Republic concludes, provided that certain conditions are observed. Under these conditions the final decision in every case on the extension of the international agreement to Berlin is left to the Allied Kommandatura. In addition, internal Berlin action is required to make any such international agreement applicable as domestic law in Berlin.

It is clear that this procedure, which accords with the special status of the city, safeguards entirely the rights and responsibilities of the Allied Kommandatura and, through it, those of the Allied Powers, who remain in any event competent to decided on the extension to Berlin of the international agreements concluded by the Federal Republic of Germany.

It follows that the objection raised by the Government of Romania is unfounded."

De Regeringen van Frankrijk en de Bondsrepubliek Duitsland hebben eveneens op 21 augustus 1968 een soortgelijke verklaring afgelegd.

1 Onder handhaving van het door Tsjechoslowakije bij de toetreding gemaakte voorbehoud met betrekking tot artikel II, tweede lid.