Tractatenblad 1997, 64

A. TITEL

Europees Verdrag inzake de schadeloosstelling van slachtoffers van geweldmisdrijven;

Straatsburg, 24 november 1983

B. TEKST

De tekst van de Overeenkomst is geplaatst in Trb. 1984, 2. Voor ondertekeningen zie ook Trb. 1987, 187.

Het Verdrag is voorts nog ondertekend voor:

Zwitserland	15 mei 1990
Finland	11 september 1990
Cyprus	9 januari 1991

C. VERTALING

Zie Trb. 1984, 2 en Trb. 1987, 187.

D. PARLEMENT

Zie Trb. 1987, 187.

E. BEKRACHTIGING

Zie Trb. 1987, 187.

Behalve de aldaar genoemde hebben nog de volgende Staten in overeenstemming met artikel 14 van het Verdrag een akte van bekrachtiging, aanvaarding of goedkeuring nedergelegd bij de Secretaris-Generaal van de Raad van Europa:

Zweden[1]	30 september 1988
Frankrijk[2]	1 februari 1990
het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland[3]	7 februari 1990
Finland[4]	15 november 1990
Noorwegen	22 juni 1992
Zwitserland[5]	7 september 1992
Duitsland[6]	27 november 1996

G. INWERKINGTREDING

Zie Trb. 1987, 187.

H. TOEPASSELIJKVERKLARING

In overeenstemming met artikel 17, tweede lid, heeft het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland het Verdrag toepasselijk verklaard op:

het eiland Man

1 juni 1995

Inwerkingtreding voor het eiland Man op 1 oktober 1995.

J. GEGEVENS

Zie Trb. 1984, 2.

Voor het op 5 mei 1949 te Londen tot stand gekomen Statuut van de Raad van Europa zie ook, laatstelijk, Trb. 1996, 355.

Uitgegeven de tiende maart 1997

De Minister van Buitenlandse Zaken,

H. A. F. M. O. VAN MIERLO

---

1 Onder de volgende verklaring:

“The Central Authority mentioned in Article 12 of the Convention and charged with receiving and taking action on requests for assistance is, in Sweden, the Ministry for Foreign Affairs, Box 16121, 103 23 Stockholm."

2 Onder de volgende verklaringen:

«Pour l'application de l'article 3, le Gouvernement de la République française déclare:

– en ce qui concerne les ressortissants des Etats membres des Communautés européennes, qu'ils sont assimilés aux ressortissants français;

– en ce qui concerne les ressortissants des Etats non membres des Communautés européennes, qu'ils sont considérés comme résidant en permanence en France, aux termes du paragraphe b, lorsqu'ils sont titulaires d'une carte de résident.

Conformément à l'article 12, le Gouvernement de la République française dé- signe le bureau de la protection des victimes et de la prévention du Ministère de la Justice, 13 place Vendôme, 75042 Paris CEDEX 01, en tant qu'autorité centrale chargée de recevoir et de traiter les démandes d'assistance.

Les demandes d'indemnité présentées en application de la présente Convention seront examinées par la Commission prévue à l'article 706-4 du code français de procédure pénale, conformément aux dispositions des articles 706-3 et 706-12 dudit code.»

3 Onder de volgende verklaring:

“The designated central authority (referred to in Article 12) on behalf of England, Scotland and Wales is:

The Criminal Injuries Compensation Board

Whittington House, 19 Alfred Place

GB-LONDON WC1E 7LG

Telephone Number: 01 636 9501

Telefax Number: 01 436 0804

The designated central authority on behalf of Northern Ireland is:

Northern Ireland Office

Criminal Compensation Division

Royston House, 34 Upper Queen Street

Belfast BT1 6HV

Northern Ireland

Telephone Number: 0232 249944

Telefax Number: 0232 246956."

4 Onder de volgende verklaring:

“The Central Authority to receive and take action on all matters regarding the European Convention on the Compensation of Victims of Violent Crimes is:

Ministry of Justice

PL 1

SF-00131 HELSINKI

Tel: 358-0-18251

Telefax: 358-0-1825430."

5 In een brief van 17 oktober 1996 heeft Zwitserland verklaard in overeenstemming met artikel 12 van het Verdrag de volgende autoriteit te hebben aangewezen:

Office fédéral de la Justice

Département fédéral de Justice et Police

CH-3003 BERNE.

6 Onder de volgende verklaringen:

“The Federal Republic of Germany understands by Article 3 of the Convention that only persons lawfully residing in Germany qualify for such compensation.

A national of another country is considered to be a “permanent resident" within the meaning of Article 3(b) of the Convention if he remains in the Federal Republic of Germany for longer than the maximum temporary stay of six months.

Nationals of the States party to this Convention receive compensation like Germans if they lawfully reside in Germany for three years or longer without interruption.

Nationals of the States party to the Convention who have been in Germany for less than three years or a short period are only entitled to non-income-tied compensation which in essence meets the criteria contained in Article 4. Instead of compensation for loss of earnings they receive a basic pension depending on the degree to which their earning capacity has been impaired.

The Federal Republic of Germany will make a statutory one-off payment to entitled foreign nationals in lieu of compensation pursuant to Article 4 of the Convention, subject to certain conditions that apply to other foreigners as well, provided they leave the territory of the Federal Republic of Germany.

The Federal Republic of Germany designates the Federal Ministry of Labour and Social Affairs as the central authority pursuant to Article 12 of the Convention. It declares that this authority may refuse a request for assistance if it is neither drawn up in German nor accompanied by a German translation."