A. TITEL

Aanvullend Protocol No. 3 tot wijziging van het Verdrag tot het brengen van eenheid in enige bepalingen inzake het internationale luchtvervoer, ondertekend te Warschau op 12 oktober 1929, zoals gewijzigd bij het Protocol van 's-Gravenhage van 28 september 1955 en bij het Protocol van Guatemala van 8 maart 1971;

Montreal, 25 september 1975

B. TEKST

De Engelse en de Franse tekst van het Aanvullend Protocol zijn geplaatst in Trb. 1982, 81.

Het Aanvullend Protocol is voorts nog in overeenstemming met artikel VI ondertekend voor:

Zwitserland25 september 1975
Colombia20 mei 1982
Chili23 november 1984
Togo21 augustus 1985
Hongarije29 juni 1987
Ethiopië14 juli 1987
Spanje19 november 1987
Israël27 november 1987
Griekenland10 november 1988
Ierland27 juni 1989
Argentinië14 maart 1990
Australië24 april 1991
Turkije28 juni 1993

C. VERTALING

Zie Trb. 1982, 81.

D. PARLEMENT

Bij brieven van 17 augustus 1982 (Kamerstukken II 1981/82, 17 526 (R 1214), nr. 1) is het Aanvullend Protocol in overeenstemming met artikel 60, tweede lid, en op de voet van artikel 61, derde lid, van de Grondwet overgelegd aan de Eerste en de Tweede Kamer der Staten-Generaal en in overeenstemming met artikel 24, eerste lid, van het Statuut voor het Koninkrijk aan de Staten van de Nederlandse Antillen.

De toelichtende nota die de brieven vergezelde, is ondertekend door de Minister van Justitie J. DE RUITER, de Staatssecretaris van Buitenlandse Zaken H. VAN DEN BROEK, de Minister van Verkeer en Waterstaat H. J. ZEEVALKING en de Minister van Financiën A. P. J. M. M. VAN DER STEE.

De goedkeuring door de Staten-Generaal is verleend op 27 september 1982.

E. BEKRACHTIGING

Zie Trb. 1982, 811.

Behalve de aldaar genoemde hebben nog de volgende Staten in overeenstemming met artikel VII, derde lid, van het Aanvullend Protocol een akte van bekrachtiging nedergelegd bij de Poolse Regering:

Colombia20 mei 1982
het Koninkrijk der Nederlanden (voor het gehele Koninkrijk) 7 januari 1983
het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland2 5 juli 1984
Italië 2 april 1985
Togo 5 mei 1987
Hongarije30 juni 1987
Ethiopië14 juli 1987
Zwitserland 9 december 1987
Israël16 februari 1988
Denemarken 4 mei 1988
Finland 4 mei 1988
Noorwegen 4 mei 1988
Zweden 4 mei 1988
Griekenland12 november 1988
Ierland27 juni 1989
Spanje20 juli 1989
Argentinië314 maart 1990
Turkije28 juni 1993

G. INWERKINGTREDING

Zie Trb. 1982, 81.

Het onderhavige Protocol is nog niet in werking getreden.

J. GEGEVENS

Zie Trb. 1982, 81.

Voor het op 12 oktober 1929 te Warschau tot stand gekomen Verdrag tot het brengen van eenheid in enige bepalingen inzake het internationale luchtvervoer zie ook Trb. 1996, 344.

Voor een volledig overzicht van de akten tot wijziging of aanvulling van het hierboven genoemde Verdrag van 1929 zie rubriek J van Trb. 1996, 344.

Voor het op 7 december 1944 te Chicago tot stand gekomen Verdrag inzake de internationale burgerluchtvaart zie ook, laatstelijk, Trb. 1996, 32.

Voor de op 27 december 1945 te Washington tot stand gekomen Overeenkomst betreffende het Internationale Monetaire Fonds zie ook, laatstelijk, Trb. 1991, 70.

Uitgegeven de negentiende december 1996

De Minister van Buitenlandse Zaken,

H. A. F. M. O. VAN MIERLO

XNoot
1

De bekrachtiging van het Aanvullend Protocol door Zweden op 28 juni 1978 dient te vervallen.

XNoot
2

De bekrachtiging heeft mede betrekking op:

het baljuwschap Jersey

het baljuwschap Guernsey

het eiland Man

Anguilla

de Bermuda-eilanden

het Britse Zuidpoolgebied

het Britse gebied in de Indische Oceaan

de Britse Maagdeneilanden

de Caymaneilanden

de Falklandeilanden met onderhorigheden

Gibraltar

Hongkong

Montserrat

de Pitcairn, Henderson, Ducie en Oeno-eilanden

Sint-Helena met onderhorigheden

de Turks- en Caicoseilanden

de soevereine bases Akrotiri en Dhekelia van het Verenigd Koninkrijk op het eiland Cyprus

XNoot
3

Onder de volgende verklaring:

«Le Royaume Uni de Grande-Bretagne et d'Irlande du Nord ayant procédé à la ratification des Protocoles additionnels à la Convention de Varsovie de 1929, adoptées à Montréal (Canada) en 1975, la République argentine rejette ladite ratification pour autant qu'elle est faite au nom des «iles Malouines et de ses Dépendances» et réaffirme son droit souverain sur les iles Malouines, la Géorgies du Sud et les iles Sandwich du Sud qui font partie intégrante de son territoire national.

L'Assemblée générale des Nations Unies a adoptée les Résolutions 2065/XX/, 3160/XXVIII/, 31/49, 38/12 et 39/6 dans lesquelles elle reconnait l'existence d'un différend portant sur la question de la souveraineté des iles Malouines et demande instamment à la République argentine et au Royaume-Uni de Grande-Bretagne et d'Irlande du Nord de reprendre dans les meilleurs délais leurs négociations en vue de rechercher par la voie pacifique une solution définitive à leur litige ainsi qu'aux autres différends portant sur ladite question, grâce aux bons offices du Secrétaire général de l'Organisation qui est tenu d'informer sur les progrès accomplies.

La République argentine rejette en même temps la ratification visée au paragraphe précédent pour autant qu'elle est faite au nom du «Territoire britannique antarctique» et réaffirme qu'elle n'accepte aucune dénomination qui ferait référence ou qui comporterait comme appartenant à un autre Etat le secteur qui s'étend entre 25° et 74° de longitude Ouest et entre 60° de latitude Sud et le Pole Sud sur lequel la République argentine exerce sa souveraineté puisque celui-ci fait partie intégrante de son territoire.»

Hierop is door het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland het volgende verklaard:

«... Se référant à la Déclaration faite par la République Argentine en déposant les instruments de ratifications relatifs aux Protocoles Nos 1, 2, 3 ainsi qu'au Protocole de Montréal N° 4 signés à Montréal le 25 septembre 1975, la position du Royaume-Uni est bien connue et elle reste invariable. Le Royaume-Uni ne doute pas de sa souveraineté sur les îles Falkland, la Géorgie du Sud et les îles Sandwich du Sud et de son droit incontestable d'appliquer les traités à celles-ci. Quant à la partie de la Déclaration concernant le Territoire antarctique brittannique, l'Ambassade rappelle le contenu du Traité Antarctique et particulierement les dispositions de l'Article IV dudit Traité. ...»

Naar boven