Tractatenblad 1996, 268

A. TITEL

Verdrag inzake de volle zee;

Genève, 29 april 1958

B. TEKST

De Engelse en de Franse tekst van het Verdrag zijn geplaatst in Trb. 1959, 124.

C. VERTALING

Zie Trb. 1959, 124.

D. PARLEMENT

Zie Trb. 1966, 124.

E. BEKRACHTIGING

Zie Trb. 1966, 124 en Trb. 1971, 222.

Behalve de aldaar genoemde hebben nog de volgende Staten in overeenstemming met artikel 32 van het Verdrag een akte van bekrachtiging bij de Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties nedergelegd:

Costa Rica	16 februari 1972
de Bondsrepubliek Duitsland[1]	26 juli 1973
Oostenrijk	10 januari 1974

F. TOETREDING

Zie Trb. 1966, 124 en Trb. 1971, 222.

Behalve de aldaar genoemde hebben nog de volgende Staten in overeenstemming met artikel 33 van het Verdrag een akte van toetreding bij de Secretaris-Generaal van der Verenigde Naties nedergelegd:

België	6 januari 1972
de Duitse Democratische Republiek[1]	27 december 1973
Mongolië[2]	15 oktober 1976
Cyprus	23 mei 1988
Letland	17 november 1992

Verklaring van voortgezette gebondenheid

De volgende Staten hebben de Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties medegedeeld, dat zij zich gebonden achten aan het Verdrag:

Lesotho	23 oktober 1973
de Salomonseilanden	3 september 1981
Kroatië	3 augustus 1992
Tsjechië[3]	22 februari 1993
Slovenië	6 juli 1992
Slowakije[3]	28 mei 1993
Bosnië-Herzegowina	1 september 1993

G. INWERKINGTREDING

Zie Trb. 1966, 124.

J. GEGEVENS

Zie Trb. 1959, 124, Trb. 1966, 124 en Trb. 1971, 222.

Voor het op 26 juni 1945 te San Francisco tot stand gekomen Handvest der Verenigde Naties zie ook, laatstelijk, Trb. 1994, 277.

Voor het op 29 april 1958 te Genève tot stand gekomen Verdrag inzake de territoriale zee en de aansluitende zone zie ook Trb. 1996, 267.

Voor het op 29 april 1958 te Genève tot stand gekomen Verdrag inzake de visserij en de instandhouding van de levende rijkdommen van de volle zee zie ook Trb. 1996, 269.

Voor het op 29 april 1958 te Genève tot stand gekomen Verdrag inzake het continentale plateau zie ook Trb. 1996, 270.

Voor het op 29 april 1958 te Genève tot stand gekomen Protocol van facultatieve ondertekening inzake de verplichte beslechting van geschillen zie ook Trb. 1996, 271.

Op 10 december 1982 is te Montego-Bay tot stand gekomen het Verdrag van de Verenigde Naties inzake het recht van de zee. De Engelse en de Franse tekst van het Verdrag en bijlagen zijn geplaatst in Trb. 1983, 83 en de vertaling is geplaatst in Trb. 1984, 55; zie ook Trb. 1996, 272.

Voorts is op 28 juli 1994 te New York tot stand gekomen de Overeenkomst betreffende de uitvoering van Deel XI van het Verdrag van de Verenigde Naties inzake het recht van de zee van 10 december 1982. De Engelse en de Franse tekst van de Overeenkomst zijn geplaatst in Trb. 1994, 233 en de vertaling is geplaatst in Trb. 1995, 196; zie ook, laatstelijk, Trb. 1996, 273.

Uitgegeven de negende oktober 1996

De Minister van Buitenlandse Zaken,

H. A. F. M. O. VAN MIERLO

---

1 Onder de volgende verklaring:“......... The said Convention ....... shall also apply to Berlin (West) with effect from the date on which it enters into force for the Federal Republic of Germany."De Regering van de Sowjet-Unie heeft op 5 november 1973 naar aanleiding van de afgelegde verklaring de volgende mededeling gedaan:“The Soviet Union can take note of the declaration by the Federal Republic of Germany concerning application to Berlin (West) of the Convention on the High Seas ....only on the understanding that such application conforms to the Quadripartite Agreement of 3 September 1971 and is subject to observance of the established procedures."(vertaling) De Regering van Tsjechoslowakije heeft naar aanleiding van de door de Bondsrepubliek Duitsland afgelegde verklaring op 6 december 1973 een mededeling met dezelfde strekking, mutatis mutandis, gedaan als de Regering van de Sowjet-Unie.

De Regering van Wit-Rusland heeft naar aanleiding van de door de Bondsrepubliek Duitsland afgelegde verklaring op 13 februari 1974 eveneens een mededeling met dezelfde strekking, mutatis mutandis, gedaan als de Regering van de Sowjet-Unie.

De Regering van de Democratische Republiek Duitsland heeft bij de nederlegging van de akte van toetreding de volgende verklaring afgelegd:“In respect of the application of the Convention on the High Seas to Berlin (West), the German Democratic Republic takes note of the Declaration on this matter made by the Federal Republic of Germany, with the reservation that the provisions of this Convention are to be applied to Berlin (West) in accordance with the Quadripartite Agreement of 3 September 1971 between the Governments of the Union of Soviet Socialist Republics, the United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland, the United States of America and the French Republic according to which Berlin (West) is not a part of the Federal Republic of Germany and may not be governed by it." (vertaling)De Bondsrepubliek Duitsland heeft op 15 juli 1974 de volgende mededeling gedaan:“The Government of the Federal Republic of Germany considers the following reservations to be inconsistent with the aims and purposes of the Convention of 29 April 1958 on the High Seas and therefore to be unacceptable:

1. The reservation made to the Convention by the Government of Indonesia;

2. The reservation declared at signature of the Convention by the Government of Iran to Articles 2, 3 and 4 and to Article 2, item 3, in conjunction with Article 26, paragraphs 1 and 2, of the Convention, the latter in so far as that reservation is to open up the possibility of refusing permission to lay submarine cables and pipelines even where certain conditions have been fulfilled;

3. The reservation and the declarations to be qualified in substance as reservations made to Article 9 of the Convention by the Governments of Albania, Bulgaria, Mexico, Poland, Romania, the Union of Soviet Socialist Republics, the Byelorussian Soviet Socialist Republic, the Ukrainian Soviet Socialist Republic, Czechoslovakia and Hungary;

4. The declarations made by the Governments of Albania, Bulgaria, Poland, Romania, the Union of Soviet Socialist Republics, the Byelorussian Soviet Socialist Republic, the Ukrainian Soviet Socialist Republic, Czechoslovakia and Hungary to the definition of piracy as given in the Convention in sofar as the said declarations are to be qualified as reservations.

The Government of the Federal Republic of Germany furthermore considers the reservation made on 27 December 1973 by the German Democratic Republic to Article 9 of the Convention to be inconsistent with the aims and purposes of the Convention and therefore to be unacceptable. This also applies to the declaration made by the Government of the German Democratic Republic on the same date to the definition of piracy as given in the Convention in so far as that declaration is to be qualified as a reservation.

The present declaration does not affect the applicability, in all other respects, of the Convention under international law as between the Federal Republic of Germany and the Parties to the Convention having made the reservations and declarations referred to above."De Regering van Frankrijk, het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland en deVerenigde Staten van Amerika heeft op 8 juli 1975 naar aanleiding van deze verklaring het volgende medegedeeld:“The Government of France, the United Kingdom and the United States wish to point out that the German Democratic Republic is not a party to the Quadripartite Agreement of 3 September 1971, which was concluded in Berlin by the Governments of the French Republic, the Union of Soviet Socialist Republics, the United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland and the United States of America, and is not therefore competent to comment authoritatively on its provisions.

The above referred to communication contains an incomplete and therefore misleading reference to the Quadripartite Agreement. In this connection the Governments of France, the United Kingdom and the United States wish to draw attention to the fact that the provisions of the Quadripartite Agreement referred to in the communication states that `the ties between the Western Sectors of Berlin and the Federal Republic of Germany will be maintained and developed, taking into account that these Sectors continue not to be a constituent part of the Federal Republic of Germany and not to be governed by it.'

The Governments of France, the United Kingdom and the United States do not consider it necessary to respond to any further communications containing incomplete and misleading references to provisions of the Quadripartite Agreement from States which are not signatories to that Agreement. This should not be taken to imply any change in the position of those Governments in this matter."

1 Onder de volgende verklaringen en onder het volgende voorbehoud met betrekking tot artikel 9 van het Verdrag:

Verklaringen“The German Democratic Republic considers that the definition of piracy given in Article 15 of the Convention does not cover certain acts which under international law in force should be considered as acts of piracy and does not serve to safeguard the freedom of navigation on the high seas.

The German Democratic Republic considers that Articles 31 and 33 of the Convention are inconsistent with the principle that all States pursuing their policies in accordance with the purposes and principles of the Charter of the United Nations shall have the right to become parties to conventions affecting the interests of all States."(vertaling)

Voorbehoud

“The German Democratic Republic considers that the principle of international law according to which a ship on the high seas is not subject to any jurisdiction except that of the flag State applies without restriction to all government ships." (vertaling) De Regering van de Verenigde Staten van Amerikaheeft op 11 juli 1974 naar aanleiding van de afgelegde verklaringen het volgende bezwaar gemaakt:“The Government of the United States does not find acceptable the reservation[.] made by the German Democratic Republic to ....... article 9 of the Convention on the High Seas. The Government of the United States, however, considers [those Conventions] as continuing in force between it and the German Democratic Republic except that provisions to which the above-mentioned reservations are addressed shall appy only to the extent that they are not affected by those reservations."De Regering van Denemarken heeft op 31 oktober 1974 naar aanleiding van het gemaakte voorbehoud het volgende bezwaar gemaakt:“....... The Government of Denmark also finds unacceptable the reservation made by the German Democratic Republic on the same date to article 9 of the Convention on High Seas.

The above-mentioned objection[.] shall not affect the coming into force of the Convention[.] as between Denmark and the German Democratic Republic."De Regering van het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland heeft op 13 mei 1975 naar aanleiding van het gemaakte voorbehoud het volgende bezwaar gemaakt:“Her Majesty's Government ...... desire to place on record their formal objection . ........ to the reservation of the German Democratic Republic concerning article 9 of the Convention on the High Seas."De Regering van Australië heeft op 29 september 1976 naar aanleiding van het gemaakte voorbehoud het volgende bezwaar gemaakt:“I am [.....] instructed to place on record the formal objection to the reservation of the Australian Government to the reservation by the German Democratic Republic concerning Article 9 of the Convention on the High Seas, 1958, and contained in the instrument of accession of the German Democratic Republic to that Convention."

2 Onder het volgende voorbehoud en de volgende verklaring:

“(a) Subject to the following reservation in respect of article 9:

The Government of the Mongolian People's Republic considers that the principle of international law under which ships on the high seas are subject only to the jurisdiction of the flag States applies without any restriction whatever to all government ships.

(b) Subject to the following declaration in respect of article 15:

The Government of the Mongolian People's Republic considers that the definition of piracy given in article 15 of the Convention does not cover acts which under contemporary international law should be regarded as acts of piracy and thus does not adequately reflect the requirements that must be fulfilled in order to fully ensure freedom of navigation on international waterways."De Regering van het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland heeft op 10 januari 1977 naar aanleiding van het gemaakte voorbehoud het volgende bezwaar gemaakt:“The views of the United Kingdom Government regarding reservations and declarations made in connection with this Convention were set out in the letter of the 5th of November 1959 from the Permanent Representative of the United Kingdom to the Secretary-General of the United Nations.

The United Kingdom Government now desire to place on record their formal objection to the reservation by the Government of Mongolia concerning Article 9 of this Convention."De Regering van de Bondsrepubliek Duitsland heeft op 2 maart 1977 naar aanleiding van het gemaakte voorbehoud het volgende bezwaar gemaakt:“The Government of the Federal Republic of Germany considers the reservation made by the Government of the Mongolian People's Republic to Article 9 of the Convention of 29 April 1958 on the High Seas as well as the declaration made by the Government of the Mongolian People's Republic to Article 15 of that Convention, in so far as the latter is in substance to be qualified as a reservation, to be inconsistent with the aims and purposes of the Convention and therefore unacceptable.

The present declaration does not affect the applicability, in all other respects, of the Convention under international law as between the Federal Republic of Germany and the Mongolian People's Republic."De Regering van Mongolië heeft op 19 juli 1990 het gemaakte voorbehoud ingetrokken.

3 Onder de verklaring zich gebonden te achten aan de door Tsjechoslowakije bij de ondertekening gemaakte en bij de bekrachtiging bevestigde voorbehouden met betrekking tot het Verdrag (zie Trb.1959, 124, blz. 23).