Tractatenblad 1995, 272

A. TITEL

Aanvullend Verdrag inzake de afschaffing van de slavernij, de slavenhandel en met slavernij gelijk te stellen instellingen en praktijken;

Genève, 7 september 1956

B. TEKST

De Engelse en de Franse tekst van het Verdrag zijn geplaatst in Trb. 1957, 118.

C. VERTALING

Zie Trb. 1957, 118.

D. PARLEMENT

Zie Trb. 1958, 16.

E. BEKRACHTIGING

Zie Trb. 1957, 118, Trb. 1958, 16, Trb. 1959, 40, Trb. 1962, 87, Trb. 1964, 10, Trb. 1968, 12 en Trb. 1980, 82.

Behalve de aldaar genoemde Staten heeft nog de volgende Staat in overeenstemming met artikel 11, eerste lid, van het Verdrag een akte van bekrachtiging bij de Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties nedergelegd:

Guatemala

11 november 1983

F. TOETREDING

Zie Trb. 1958, 16, Trb. 1959, 40, Trb. 1962, 87, Trb. 1964, 10, Trb. 1968, 12 en Trb. 1980, 82.

Behalve de aldaar genoemde hebben nog de volgende Staten in overeenstemming met artikel 11, tweede lid, letter c, en derde lid, een akte van toetreding (aanvaarding) bij de Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties nedergelegd:

Togo	8 juli 1980
Saint Vincent en de Grenadines	9 november 1981
Bolivia	6 oktober 1983
Kameroen	27 juni 1984
Bangladesh	5 februari 1985
Nicaragua	14 januari 1986
Mauritanië	6 juni 1986
Libië	16 mei 1989
Bahrein[1]	27 maart 1990
Letland	14 april 1992
de Seychellen	5 mei 1992
Chili	20 juni 1995

Verklaring van voortgezette gebondenheid

Zie Trb. 1962, 87, Trb. 1968, 12 en Trb. 1980, 82.

De volgende Staten hebben aan de Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties medegedeeld zich gebonden te achten aan het Verdrag:

de Salomonseilanden	3 september 1981
Antigua en Barbuda	25 oktober 1988
Saint Lucia	14 februari 1990
Slovenië	1 juli 1992
Kroatië	12 oktober 1992
de Tsjechische Republiek	22 februari 1993
Slowakije	28 mei 1993
Bosnië-Herzegowina	1 september 1993
De Voormalige Joegoslavische Republiek Macedonië	18 januari 1994
Dominica	17 augustus 1994

G. INWERKINGTREDING

Zie Trb. 1957, 118 en Trb. 1958, 16.

H. TOEPASSELIJKVERKLARING

Zie Trb. 1958, 16¹, Trb. 1959, 40 en Trb. 1962, 87.

J. GEGEVENS

Zie Trb. 1957, 118, Trb. 1958, 16, Trb. 1959, 40, Trb. 1962, 87, Trb. 1964, 10, Trb. 1968, 12 en Trb. 1980, 82.

Voor het op 28 juni 1919 te Versailles tot stand gekomen Statuut van de Internationale Arbeidsorganisatie zie ook, laatstelijk, Trb. 1987, 53.

Voor het op 25 september 1926 te Genève tot stand gekomen Verdrag inzake de slavernij zie ook Trb. 1995, 270.

Voor het op 26 juni 1945 te San Francisco tot stand gekomen Handvest der Verenigde Naties zie ook, laatstelijk, Trb. 1994, 277.

Voor het op 26 juni 1945 te San Francisco tot stand gekomen Statuut van het Internationale Gerechtshof zie ook Trb. 1987, 114.

Voor het op 7 december 1953 te New York ondertekende Protocol tot wijziging van het onderhavige Verdrag zie ook Trb. 1995, 271.

Uitgegeven de negenentwintigste november 1995

De Minister van Buitenlandse Zaken,

H. A. F. M. O. VAN MIERLO

---

1 Onder het volgende voorbehoud:

“The accession by the State of Bahrain to the said Convention shall in no way constitute recognition of Israel or be a cause for the establishment of any relations of any kind therewith."

De Regering van Israël heeft op 25 juni 1990 tegen dit voorbehoud het volgende bezwaar gemaakt:

“The Government of the State of Israel has noted that the instruments of accession of Bahrain to the above-mentioned Convention contain a declaration in respect of Israel.

In the view of the Government of the State of Israel, such declaration, which is explicitly of a political character, is incompatible with the purposes and objectives of [this] Convention and cannot in any way affect whatever obligations are binding upon Bahrain under general International Law or under particular Conventions.

The Government of the State of Israel will, in so far as concerns the substance of the matter, adopt towards Bahrain an attitude of complete reciprocity."

1 De Regering van Argentinië heeft op 3 oktober 1983 naar aanleiding van de toepasselijkverklaring van het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland op 6 september 1957 op de Falkland-eilanden en onderhorigheden het volgende bezwaar gemaakt:

“[The Government of Argentina makes a] formal objection to the [declaration] of territorial extension issued by the United Kingdom with regard to the Malvinas Islands (and dependencies), which that country is illegally occupying and refers to as the `Falkland Islands'.

The Argentine Republic rejects and considers null and void the [said declaration] of territorial extension." (vertaling)

De Regering van het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland heeft op 28 februari 1985 de volgende verklaring afgelegd:

“The Government of the United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland have no doubt as to their right, by notification to the Depositary under the relevant provisions of the above-mentioned Convention, to extend the application of the Convention in question to the Falkland Islands or to the Falkland Islands Dependencies, as the case may be.

For this reason alone, the Government of the United Kingdom are unable to regard the Argentine communications under reference as having any legal effect."