ARTIKEL I
De Subsidieregeling medisch noodzakelijke zorg aan onverzekerden wordt als volgt gewijzigd:
A
Artikel 3 wordt als volgt gewijzigd:
1. Het vierde lid wordt als volgt gewijzigd:
a. aan onderdeel b wordt toegevoegd ‘of’;
b. in onderdeel c wordt ‘, of’ vervangen door ‘.’;
2. Het vijfde tot en met negende lid vervallen, onder vernummering van het tiende lid
tot het vijfde lid.
B
Artikel 6, vijfde lid, onderdelen g en h vervallen, onder vervanging van de puntkomma
aan het slot van onderdeel f door een punt.
ARTIKEL II
Deze regeling treedt in werking per 1 augustus 2022 en werkt terug tot en met 1 maart
2022.
TOELICHTING
Aanleiding
Op grond van de Subsidieregeling medisch noodzakelijk zorg aan onverzekerden (hierna:
Subsidieregeling) kan een subsidie worden aangevraagd voor zorg die wordt geleverd aan onverzekerden.
Deze Subsidieregeling is voor zorg aan ontheemden uit Oekraïne vooralsnog de enige
reeds bestaande mogelijkheid voor zorgaanbieders om op korte termijn de kosten van
medisch noodzakelijke zorg voor onverzekerde personen vergoed te krijgen.
Uit signalen van de zorgverleners is gebleken dat de huidige verplichting zorg aan
onverzekerden te melden bij het Meldpunt Onverzekerden Zorg, (dit portal wordt beheerd
door GGD GHOR), nog steeds een grote administratieve last oplevert voor met name eerstelijnszorgverleners
(huisartsen en apothekers). Deze meldplicht vervalt met onderhavige wijzigingsregeling.
Meldplicht vervalt
De immense toestroom van ontheemden gedurende de laatste drie maanden heeft bij het
Meldpunt Onverzekerden Zorg tot een explosieve toename van het aantal meldingen van
zorg geleid. De wijziging van de Subsidieregeling van 4 april 2022, waarbij de termijn
waarbinnen een melding moet worden gedaan is verruimd, heeft niet geleid tot voldoende
afname van de administratieve lasten van zorgaanbieders. Het aantal meldingen dat
tot februari per maand geregistreerd werd, wordt inmiddels per week geregistreerd.
Sinds 17 maart zijn er ruim 22.000 meldingen geregistreerd, waarvan gemiddeld genomen
42% door huisartsen, 35% door apothekers en 17% door ziekenhuizen. De meldingsplicht
levert aldus nog steeds een te grote administratieve last op voor de subsidieaanvragers.
Teneinde de melding in zijn geheel achterwege te kunnen laten zal het CAK alsnog een
systeemwijziging aanbrengen, zodat het technisch ook mogelijk zal zijn declaraties
zonder meldingsnummer te verwerken.
De meldplicht is destijds als voorwaarde voor het verstrekken van subsidie in de Subsidieregeling
opgenomen, zodat gemeenten of (in voorkomende gevallen) GGD’en vervolghulp kunnen
bieden aan onverzekerden die verzekeringsplichtig zijn en hen te helpen met (onder
meer) het afsluiten van een zorgverzekering. Vooralsnog ontbreekt echter de wettelijke
grondslag om persoonsgegevens die bij de melding worden verstrekt met gemeenten of
GGD’en te delen. Gemeenten en GGD’en mogen deze persoonsgegevens zonder wettelijke
grondslag niet gebruiken en niet verwerken. Nu aan het idee achter de meldplicht door
het ontbreken van de genoemde wettelijke grondslag geen uitvoering kan worden gegeven,
heeft het vervallen van de meldplicht geen gevolgen anders dan een lastenvermindering
voor de subsidieaanvragers.
De melding moet ook worden gedaan voor zorg aan onverzekerde vreemdelingen, maar heeft
voor deze groep feitelijk geen zin omdat zij geen zorgverzekering mogen sluiten omdat
zij niet in Nederland wonen.
De meldplicht vervalt voor zorg die aan alle groepen onverzekerden is gegeven. Het
gaat daarbij zowel om verzekerden die verzekeringsplichtig zijn – dit betreft juridisch
gezien personen die ingezetene zijn van Nederland; het merendeel van deze groep zal
de Nederlandse nationaliteit hebben – als voor verzekerden die niet verzekeringsplichtig
zijn. Dit betreft vrijwel uitsluitend vreemdelingen. Hiervoor is gekozen omdat de
meldplicht – zoals hierboven uiteengezet – voor alle onverzekerden (zowel onverzekerde
verzekeringsplichtigen als onverzekerde vreemdelingen) niet uitvoerbaar of niet nodig
is, terwijl het wel een enorme administratieve last oplevert.
Het vervallen van de meldplicht is voor verzekeringsplichtigen van tijdelijke aard.
Momenteel is er een wetsvoorstel in voorbereiding om een grondslag voor de gegevensverstrekking
aan gemeenten en GGD’en te creëren. Op het moment dat dit wetsvoorstel wordt aangenomen
door de Staten-Generaal (naar verwachting eind 2023), wordt de meldplicht voor verzekeringsplichtigen
in beginsel weer opgenomen in deze Subsidieregeling.
Terugwerkende kracht
De meldplicht komt met terugwerkende kracht per 1 maart 2022 te vervallen, zodat de
zorgaanbieders de declaraties van zorg geleverd vanaf 1 maart 2022 zonder noodzaak
tot een voorafgaande melding bij het CAK kunnen indienen.
Voor deze datum is gekozen, omdat vanaf deze datum zorg aan ontheemden uit Oekraïne
kan zijn verstrekt. Deze datum is daarnaast in lijn met de eerdere in de Subsidieregeling
gebruikte data voor het in werking treden van wijzigingen.
Het CAK zal ook de systemen aanpassen zodat declaraties kunnen worden uitgekeerd zonder
melding. De verwachting is dat dit – onder voorbehoud – op zijn vroegst per 1 augustus
2022 zal zijn gerealiseerd. Derhalve treedt deze regeling per 1 augustus in werking.
Teneinde zorgaanbieders de gelegenheid te bieden zorg te declareren vanaf een eerder
tijdstip, treedt het vervallen van de meldingsplicht met terugwerkende kracht tot
1 maart 2022 in werking. Immers, hoewel een deel van de zorgaanbieders thans al meldt
dat zorg aan ontheemden is gegeven, dient een deel van de zorgaanbieders geen subsidieaanvraag
in voor vanaf 1 maart 2022 geleverde zorg, totdat de meldingsplicht komt te vervallen.
De Minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport,
E.J. Kuipers