U bent nu hier: Publicaties Officiële publicaties
Zoals vergunningen, bouwplannen en lokale regelgeving.
Adressen en contactpersonen van overheidsorganisaties.
De Minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties,
Gelet op de artikelen 11, vierde lid, 16, derde en zesde lid, 25 en 65, vierde lid, van de Kadasterwet BES,
Besluit:
1. Het bestuur van de Dienst raadpleegt ieder bestuurscollege van de openbare lichamen als bedoeld in artikel 11, eerste lid, van de wet afzonderlijk, tenzij in overleg met de bestuurscolleges anders bepaald wordt.
2. Het bestuur van de Dienst geeft in de maand januari aan de bestuurscolleges van de openbare lichamen aan in welke periode in dat jaar het raadplegen zal plaatsvinden.
3. Per raadpleging wordt door het bestuur van de Dienst in overleg met de bestuurscolleges van de openbare lichamen bepaald waar de raadpleging zal plaatsvinden. In dringende gevallen kan het bestuur van de Dienst bepalen dat het raadplegen plaatsvindt door middel van videoconferentie of een ander, vergelijkbaar elektronisch communicatiemiddel.
4. Het raadplegen van de bestuurscolleges van de openbare lichamen is niet openbaar, tenzij in overleg met het bestuur van de Dienst anders wordt bepaald.
1. Het bestuurscollege van het openbare lichaam waar het raadplegen plaatsvindt, zit de vergadering voor. Wanneer het raadplegen niet in een van de openbare lichamen plaatsvindt, wordt in onderling overleg een voorzitter gekozen.
2. Het bestuur van de Dienst stelt een secretaris ter beschikking voor de verslaglegging, tenzij in overleg met het bestuurscollege anders wordt bepaald.
3. De secretaris is geen lid van het bestuurscollege van het openbare lichaam waar het raadplegen plaatsvindt.
1. De bestuurscolleges van de openbare lichamen en het bestuur van de Dienst kunnen onderwerpen voorstellen voor op de agenda van het raadplegen.
2. Nadat is vastgesteld waar het raadplegen plaatsvindt stelt de voorzitter een concept-agenda op en stuurt deze met de bijhorende stukken aan de leden van de vergadering.
1. De secretaris verzorgt het verslag van het raadplegen van de bestuurscolleges van de openbare lichamen. Zo spoedig mogelijk na het raadplegen ontvangen de aanwezigen bij het raadplegen het concept-verslag.
2. Het verslag wordt vastgesteld als het bestuurscollege of de bestuurscolleges en het bestuur van de Dienst het eens zijn met de weergave van de feitelijkheden in het verslag.
3. Het verslag wordt ter kennisname beschikbaar gesteld aan de raad van toezicht.
1. De zienswijze, bedoeld in artikel 11, tweede lid, van de wet, wordt schriftelijk en elektronisch aan het bestuur van de Dienst verzonden en bevat in ieder geval de zienswijze van ten minste één persoon die gebruiker is van de dienstverlening van de Kadasters.
2. De persoon die als gebruiker van de dienstverlening van de Kadasters wordt geraadpleegd door het bestuurscollege van een openbaar lichaam maakt zijn zienswijze aan het bestuurscollege van het openbaar lichaam kenbaar binnen de door dat bestuurscollege gestelde termijn.
3. Als de persoon die als gebruiker van de dienstverlening van de Kadasters niet of niet binnen de gestelde termijn zijn zienswijze kenbaar heeft gemaakt, vermelden de bestuurscolleges dit in hun zienswijze, in afwijking van het eerste lid.
1. Het bestuur van de Dienst betrekt de zienswijze, bedoeld in artikel 11, tweede lid, van de wet, bij de beleidswijzigingen waarop die zienswijze betrekking heeft.
2. Als het bestuur van de Dienst afwijkt van de zienswijze van het bestuurscollege van een openbaar lichaam, motiveert het bestuur van de Dienst dit schriftelijk en maakt het bestuur van de Dienst dit kenbaar aan de bestuurscolleges van de openbare lichamen en aan de raad van toezicht.
3. Bij het aanbieden ter goedkeuring van het meerjarenbeleidsplan, als bedoeld in artikel 20 van de Organisatiewet Kadaster en artikel 29 van de Kaderwet zelfstandige bestuursorganen, vermeldt het bestuur van de Dienst over de voorgestelde beleidswijzigingen de zienswijze, bedoeld in artikel 11, tweede lid, van de wet, dan wel het feit dat niet binnen de termijn, bedoeld in dat artikel, zienswijzen kenbaar zijn gemaakt, alsmede de wijze waarop het bestuur met de zienswijzen van de bestuurscolleges is omgegaan.
1. De verklaring van eensluidendheid, bedoeld in artikel 16, eerste lid, van de wet, wordt gesteld aan de voet van het afschrift van het in papieren vorm ter inschrijving aangeboden stuk en bevat de verklaring dat het afschrift eensluidend is met het ter inschrijving aangeboden stuk. De verklaring bevat voorts de vermelding van de naam, de voornamen en de woonplaats met het adres van degene die de verklaring ondertekent.
2. Indien de verklaring van eensluidendheid ondertekend wordt door een notaris, gerechtsdeurwaarder, griffier dan wel een advocaat of procureur, kan in plaats van de woonplaats met het adres worden vermeld:
a. de benaming van het ambt en de plaats van vestiging van de notaris dan wel de gerechtsdeurwaarder;
b. de benaming van het ambt en de standplaats van de griffier; of
c. de benaming van de hoedanigheid van de advocaat of de procureur en de plaats van vestiging van de advocaat of procureur.
3. De verklaring van eensluidendheid wordt ondertekend:
a. indien het notariële akten en notariële verklaringen betreft: door een notaris;
b. indien het rechterlijke uitspraken betreft: door de betrokken griffier of door een notaris;
c. indien het een proces-verbaal van inbeslagneming betreft: door de betrokken deurwaarder of procureur, of door een notaris;
d. indien het een instelling van een rechtsvordering of een indiening van een verzoekschrift ter verkrijging van een rechterlijke uitspraak betreft: door degene die het ter inschrijving aangeboden stuk voor afschrift heeft getekend of door een notaris;
e. indien het andere dan de onder a tot en met d bedoelde stukken betreft: door de ondertekenaars van die stukken, dan wel door één of meer van hen die daartoe uitdrukkelijk in het stuk zijn gemachtigd of door een notaris.
4. Het eerste tot en met het derde lid zijn van overeenkomstige toepassing op de verklaring van eensluidendheid, bedoeld in artikel 16, eerste lid, van de wet die wordt opgenomen in het afschrift van een stuk dat deel uitmaakt of deel uit zal gaan maken van een stuk dat ter inschrijving wordt aangeboden, voor zover hiervan niet wordt afgeweken in artikel 10.
Bij de aanbieding ter inschrijving van de volgende stukken in papieren vorm behoeft geen afschrift als bedoeld in artikel 16, eerste lid, van de wet te worden aangeboden:
a. verzoek tot teboekstelling van een privéschip in aanbouw;
b. verzoek tot teboekstelling als afgebouwd privéschip van een privéschip dat reeds als privéschip in aanbouw te boek staat;
c. verzoek tot teboekstelling van een privéschip;
d. aangifte tot wijziging van een te boek staand privéschip, mededeling omtrent de gekozen woonplaats en afwijkend beding inzake scheepstoebehoren;
e. aangifte tot doorhaling van de teboekstelling van een privéschip;
f. verzoek tot doorhaling van de teboekstelling van een privéschip;
g. verzoek tot teboekstelling van een luchtvaartuig;
h. verzoek tot doorhaling van de teboekstelling van een luchtvaartuig;
i. aangifte tot doorhaling van de teboekstelling van een luchtvaartuig;
j. rechterlijke uitspraak.
1. Tekeningen die deel uitmaken van ter inschrijving aangeboden stukken, voldoen aan de volgende vereisten:
a. de tekeningen worden in zwarte inkt op het formulier, bedoeld in artikel 16, eerste lid, van de wet, overgenomen, waarbij geen kleuren worden gebruikt;
b. wordt een tekening toegevoegd na de verklaring van eensluidendheid, bedoeld in artikel 16 van de wet, dan wordt deze verklaring onder de tekening herhaald.
2. In afwijking van artikel 16, eerste lid, van de wet kan een afschrift van een tekening worden aangeboden op een formulier dat niet door het Kadaster is verstrekt, als naar het oordeel van de bewaarder de figuratie te groot of te ingewikkeld is om op een formulier verstrekt door het Kadaster te worden overgenomen.
3. Het niet op het door het Kadaster verstrekt formulier gesteld afschrift, bedoeld in het tweede lid, is voorzien van een verklaring van eensluidendheid als bedoeld in artikel 16, eerste lid, van de wet.
4. Indien de ruimte aan de voorzijde van een formulier ontoereikend is, wordt de tekst van de verklaring van eensluidendheid aan de achterzijde van het formulier vervolgd en wordt niet op de voorzijde van een ander formulier verder gegaan.
1. Onverminderd artikel 11, voldoet de tekening, bedoeld in artikel 109, tweede lid, van Boek 5 van het Burgerlijk Wetboek, aan de volgende vereisten:
a. elk blad waaruit de tekening bestaat, vermeldt de kadastrale aanduiding van het in de splitsing in appartementsrechten betrokken perceel en elk blad wordt door de desbetreffende notaris gewaarmerkt;
b. de tekening bevat plattegronden van de begane grond en van de verdiepingen en zo nodig ook doorsnede en aanzichten van het gebouw, alsmede van de bij het gebouw behorende grond;
c. de tekening geeft de begrenzing aan van de onderscheidende gedeelten van de gebouwen en de grond, die bestemd zijn als afzonderlijk geheel te worden gebruikt en waarvan het uitsluitend gebruik in een appartementsrecht zal zijn begrepen, alsmede de ligging van die gedeelten ten opzichte van de overige gedeelten van de gebouwen van de grond;
d. op de tekening is binnen de begrenzing van elk zodanig gedeelte een nummer in Arabische cijfers als kenmerk van dat gedeelte aangebracht;
e. voor het geval dat een zodanig gedeelte bestaat uit niet belendende onderdelen of uit onderdelen waarvan de grondvlakken niet in hetzelfde horizontale vlak zijn gelegen, bevat de tekening binnen de begrenzing van elk van de onderdelen hetzelfde nummer als kenmerk van dat gedeelte;
f. de nummers, bedoeld onder d en e, vormen een met het cijfer één aanvangende, zonder onderbreking opklimmende reeks der natuurlijke getallen;
g. de begrenzingen bedoeld onder c zijn zoveel mogelijk door een onuitwisbare lijn van in het oog vallende dikte aangegeven, welke dikte gelijk is in alle op de tekening voorkomende afbeeldingen uitgezonderd de in het derde lid bedoelde situatieschets. Daarnaast zijn ter verduidelijking arceringen toegelaten, afzonderlijk gekozen voor verschillende gedeelten die voor gebruik als afzonderlijk geheel zijn bestemd;
h. de appartementsindex is aangebracht zoveel mogelijk in het midden binnen de begrenzing van elk voor gebruik als afzonderlijk geheel bestemd gedeelte, en in het onder e bedoelde geval, zoveel mogelijk in het midden binnen de begrenzing van elk der aldaar bedoelde onderdelen;
i. de schaal van de op de tekening voorkomende afbeeldingen is niet groter dan 1:100 en niet kleiner dan 1:200;
j. elk blad waaruit de tekening bestaat, vermeldt de voor de desbetreffende afbeelding gebruikte schaal;
k. de richting van het noorden is op elk blad van de tekening door een pijl aangegeven.
2. Het is toegestaan dat de tekening van elk gedeelte van de gebouwen dat voor gebruik als afzonderlijk geheel is bestemd, bedoeld in het eerste lid, de onderlinge ligging van alle tot dat gedeelte behorende vertrekken en andere ruimten aangeeft.
3. In afwijking van het eerste lid, onder i, kan een kleinere schaal worden gebruikt voor een situatieschets, welke met het oog op het aan het slot van het eerste lid, onder c, omschreven vereiste op de tekening wordt aangebracht, als overzicht van de overige afbeeldingen.
4. Indien het afschrift van de tekening uit meerdere bladen bestaat, wordt op elk blad vermeld de daarop afgebeelde onroerende zaken met perceelsgewijs hun kadastrale aanduiding en de dagtekening van het verzoek. Elk blad wordt voorzien van een open ruimte, bestemd voor de verklaring van de bewaarder waarin het complexnummer wordt vermeld.
5. De notaris vermeldt in het verzoek uit hoeveel bladen het afschrift van de tekening bestaat en verklaart dat de overgelegde afschriften van de tekening onderling geheel gelijkluidend zijn.
1. De tekening die bij het verzoek betreffende de voorgenomen ondersplitsing, als bedoeld in artikel 106, tweede lid, van Boek 5 van het Burgerlijk Wetboek BES, wordt overgelegd, stemt geheel overeen met de laatste ingeschreven tekening, met dien verstande dat binnen de begrenzing van het gedeelte van de gebouwen en de grond, waarvan het uitsluitend gebruik in het onder te splitsen appartementsrecht begrepen is, de begrenzingen worden aangegeven van de onderscheidene gedeelten die bestemd zijn om na de voorgenomen ondersplitsing als afzonderlijk geheel te worden gebruikt en waarvan volgens de akte van ondersplitsing het uitsluitend gebruik in de onderscheidene nieuwe appartementsrechten zal zijn begrepen.
2. De in het eerste lid bedoelde gedeelten worden op de over te leggen tekening aangeduid met een aanduiding, bestaande uit achtereenvolgens het indexnummer van het onder te splitsen appartementsrecht, de hoofdletter A en een cijfer. De cijfers vormen een doorlopende reeks beginnend met het cijfer 1. Tevens wordt elk van deze gedeelten en die waarvan na de ondersplitsing het uitsluitend gebruik niet zal zijn begrepen in een der nieuwe appartementsrechten, op de over te leggen tekening voorzien van het nummer dat op de laatste ingeschreven tekening voorkomt als kenmerk van het onder te splitsen appartementsrecht. Dit nummer wordt omkringd.
1. De tekening die bij het verzoek betreffende de voorgenomen wijziging, als bedoeld in artikel 139 van Boek 5 van het Burgerlijk Wetboek BES, wordt overgelegd, geeft de begrenzing aan van de onderscheidene gedeelten van de gebouwen en de grond, die bestemd zijn als afzonderlijk geheel te worden gebruikt en waarvan na inschrijving van de akte van wijziging het uitsluitend gebruik in een appartementsrecht is begrepen.
2. De op de tekening binnen de begrenzing van elk zodanig gedeelte als kenmerk daarvan aangebrachte nummers zijn:
a. voor elk gedeelte, waarvan de begrenzing bij de voorgenomen wijziging geen verandering ondergaat: het nummer dat als kenmerk van dat gedeelte is aangebracht op de laatste ingeschreven tekening;
b. voor de overige gedeelten: de nummers volgende op het hoogste nummer, dat als kenmerk van een gedeelte voorkomt op de onder a bedoelde tekening.
Ingeval een ter inschrijving aangeboden stuk betrekking heeft op een bepaald reeds eerder ingeschreven stuk als bedoeld in artikel 25 van de wet, bevat het een verwijzing naar dit eerdere stuk door de vermelding van het kantoor van de Dienst waar het eerdere stuk is ingeschreven, het soort register waarin inschrijving plaatsvond, alsmede deel en nummer van inschrijving.
1. Voor grenstekens, als bedoeld in artikel 65 van de wet, wordt gebruik gemaakt van:
a. een gasbuis of ijzeren staaf met een minimum lengte van tachtig centimeter en een minimum diameter van drie en een kwart centimeter, terwijl het gedeelte van twee decimeter dat boven de grond uitsteekt van een sluitstuk of kop wordt voorzien en rood wordt geverfd met menie; of
b. stenen of betonnen merktekens met een minimum hoogte van drie decimeter in het vierkant en een minimum hoogte van zes decimeter, die staan op een fundering van twee decimeter hoogte en vier decimeter in het vierkant.
2. In afwijking van het eerste lid wordt bij verzekering van eigendomsgrenzen in muren een ijzeren bout gebruikt met een minimum diameter van 25 millimeter en een minimum lengte van 150 millimeter, terwijl de bout voorzien is van een kop met een minimum diameter van 40 millimeter en een minimum lengte van 10 millimeter;
3. Waar, in verband met de gesteldheid van de bodem, de in het eerste lid voorgeschreven grenstekens ongeschikt worden geacht voor de verzekering van grenzen, bepaalt de Dienst welke andere duurzame grenstekens worden gebruikt.
Deze regeling zal met de toelichting in de Staatscourant worden geplaatst.
De Minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties, K.H. Ollongren
De Kadasterwet BES (hierna: de wet) vervangt de Wet openbare registers BES en de Wet kadaster en registratie onroerende zaken en beperkte rechten BES en regelt dat de kadasterfunctie op Bonaire, Sint Eustatius en Saba wordt uitgeoefend door de Dienst voor het kadaster en de openbare registers (hierna: de Dienst). Deze regeling geeft uitwerking aan een aantal artikelen van de Kadasterwet BES. Het betreft het regelen van de betrokkenheid van de bestuurscolleges van de openbare lichamen, de vereisten met betrekking tot aanbieding van stukken ter inschrijving in de openbare registers en de eisen aan grenstekens. In paragraaf 2 van deze toelichting wordt nader ingegaan op de onderwerpen die in deze regeling worden geregeld.
Artikel 11 van de wet regelt in het eerste lid dat het bestuur van de Dienst de bestuurscolleges van de openbare lichamen Bonaire, Sint Eustatius en Saba (hierna: de bestuurscolleges) minimaal eenmaal per jaar raadpleegt over de kwaliteit en doelmatigheid van de dienstverlening, over toekomstige ontwikkelingen met betrekking tot de Kadasters, de onderdelen van de Dienst die op de eilanden de kadasterfunctie uitoefenen en andere zaken van algemeen belang. Op grond van artikel 11, vierde lid, van de wet worden nadere regels gesteld over de werkwijze van het raadplegen.
Deze regeling bepaalt dat de bestuurscolleges door het bestuur van de Dienst afzonderlijk geraadpleegd worden, tenzij in onderling overleg anders wordt bepaald. Het bestuur van de Dienst geeft ieder jaar in januari aan wanneer het raadplegen zal plaatsvinden. In overleg met de bestuurscolleges wordt vervolgens afgesproken waar de raadpleging plaatsvindt. Indien noodzakelijk kan het bestuur van de Dienst bepalen dat geraadpleegd wordt via videoconferentie (of een vergelijkbaar communicatiemiddel). Het raadplegen is in principe niet openbaar.
Het bestuurscollege zit de vergadering in beginsel voor. Indien het raadplegen niet in een van de openbare lichamen plaatsvindt, wordt in onderling overleg een voorzitter gekozen. Zowel bestuurscolleges als het bestuur van de Dienst kunnen onderwerpen voorstellen voor op de agenda. De voorzitter stelt een concept-agenda op en stuurt deze met de bijhorende stukken aan de leden van de vergadering. De secretaris verzorgt het verslag dat wordt vastgesteld als het bestuurscollege en het bestuur van de Dienst het eens zijn met de weergave van de feitelijkheden. Het verslag wordt ter kennisname beschikbaar gesteld aan de raad van toezicht van de Dienst.
Deze regels over de werkwijze van het raadplegen zijn in samenspraak met de Dienst en (vertegenwoordigers van) de bestuurscolleges tot stand gekomen. Uitgangspunt was hierbij de lasten voor de bestuurscolleges zoveel mogelijk te beperken.
Artikel 11 van de wet regelt in het tweede lid dat het bestuur van de Dienst bij voorgenomen beleidswijzigingen, die betrekking hebben op de kwaliteit en doelmatigheid van de dienstverlening, toekomstige ontwikkelingen met betrekking tot de Kadasters en andere zaken van algemeen belang, de bestuurscolleges om hun zienswijze vragen. Het derde lid van artikel 11 van de wet maakt het daarnaast overigens mogelijk dat de bestuurscolleges ook ongevraagd hun zienswijze aan de Dienst naar voren kunnen brengen.
Deze regeling geeft nadere invulling aan de wijze waarop de door het bestuur van de Dienst gevraagde zienswijze van de bestuurscolleges tot stand komt en hoe het bestuur van de Dienst de zienswijze betrekt bij de beleidswijzigingen.
De zienswijze van het bestuurscollege wordt schriftelijk en elektronisch aan het bestuur van de Dienst verzonden en bevat minimaal de zienswijze van ten minste één persoon die gebruiker is van de dienstverlening van de Kadasters. Deze gebruiker maakt zijn/haar zienswijze kenbaar aan het bestuurscollege binnen een door het bestuurscollege gestelde termijn. Mocht de gebruiker niet of niet binnen de gestelde termijn zijn zienswijze kenbaar maken dan vermelden de bestuurscolleges dit in hun zienswijze.
Het bestuur van de Dienst betrekt de zienswijze bij de beleidswijzigingen waarop die zienswijze betrekking heeft. Als het bestuur van de Dienst afwijkt van de zienswijze moet dit schriftelijk gemotiveerd worden en kenbaar gemaakt worden aan de bestuurscolleges en aan de raad van toezicht van de Dienst. Ook moet het bestuur van de Dienst dit vermelden bij het aanbieden ter goedkeuring aan de minister van het meerjarenbeleidsplan. Als het bestuur van de Dienst geen zienswijze ontvangt binnen de termijn van 8 weken (artikel 11, tweede lid, van de wet) vermeldt het bestuur van de Dienst dit ook.
Op grond van artikel 82 van de wet stelt het bestuur van de Dienst tarieven vast die verschuldigd zijn door betrokkenen wegens het verrichten van diensten door de bewaarder of de Kadasters in het kader van de wet. Over de regels met betrekking tot de hoogte van de vergoedingen stelt het bestuur van de Dienst de bestuurscolleges in de gelegenheid een zienswijze kenbaar te maken (art. 83, eerste lid, van de wet). De regels die in de voorgaande paragraaf zijn besproken over de zienswijze als bedoeld in artikel 11, tweede lid, van de wet, zijn ook van toepassing op de zienswijze over een tarievenvoorstel (art. 83, derde lid, van de wet). Het bestuur van de Dienst hoeft echter niet het afwijken van de zienswijze over een tarievenvoorstel of het ontbreken van een zienswijze over een tarievenvoorstel te vermelden in het meerjarenbeleidsplan. Op grond van artikel 17 van de Kaderwet zelfstandige bestuursorganen moet de Dienst namelijk de regeling waarin de tarieven worden vastgesteld ter goedkeuring voorleggen aan de Minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties. Bij het aanbieden aan de Minister stuurt het bestuur van de Dienst zowel de zienswijze van de raad van toezicht van de Dienst als de zienswijzen van de bestuurscolleges mee. Tevens laat het bestuur van de Dienst zien hoe met de bedoelde zienswijzen is omgegaan (art. 83, tweede lid, van de wet). Op deze manier is de verantwoording door het bestuur van de Dienst met betrekking tot de zienswijzen van de bestuurscolleges over tarieven al geregeld bij de totstandkoming van de regeling waarin de tarieven worden vastgesteld. Verantwoording middels het meerjarenbeleidsplan is dan niet meer nodig.
Op grond van artikel 16, derde lid, van de wet zijn in deze ministeriële regeling regels gegeven omtrent de verklaring van eensluidendheid, bedoeld in artikel 16, eerste lid, van de wet. Deze regels zijn overgenomen uit de regels die voorheen door de bestuurscolleges van de openbare lichamen werden gesteld omtrent de verklaring van eensluidendheid, bedoeld in artikel 11 van de Wet openbare registers BES. Inhoudelijk is er dus geen verschil met de situatie van voor de Kadasterwet BES.
Op grond van artikel 16, derde lid, onder d, van de wet worden de vereisten vastgesteld waaraan tekeningen die deel uitmaken van ter inschrijving aangeboden stukken moeten voldoen. Deze regels zijn overgenomen van de regels zoals die golden in de situatie van voor de Kadasterwet BES.
Tevens worden in deze regeling de eisen opgenomen voor het geval een ter inschrijving aangeboden stuk verwijst naar een reeds eerder ingeschreven stuk (artikel 25 van de wet), ook hier is inhoudelijk geen verschil beoogd met de situatie van voor de Kadasterwet BES.
In het kader van verdere digitalisering en daarmee het verbeteren van de dienstverlening van de Kadasters wordt er op de lange termijn naar gestreefd dat stukken ook elektronisch ter inschrijving aangeboden kunnen worden.
De wet biedt in artikel 65 de grondslag om in deze regeling eisen op te nemen waaraan grenstekens moeten voldoen die op grond van de wet worden geplaatst. Met deze regeling zijn deze eisen uitgewerkt. De eisen aan de grenstekens zijn overgenomen uit de artikelen 8 en 9 van de Wet kadaster en registratie onroerende zaken en beperkte rechten BES. Inhoudelijk is er dus met betrekking tot de grenstekens geen verschil met de situatie van voor de Kadasterwet BES.
Deze regeling heeft gevolgen voor de Dienst. Ten aanzien van het raadplegen van de bestuurscolleges betekent de regeling voor de Dienst een beperkte toename van de uitvoeringslasten. Deze lasten hebben betrekking op het verankeren van deze regeling in de werkwijze, processen en het meerjarenbeleidsplan van de Dienst. Ook het raadplegen van de bestuurscolleges moet worden gefacilieerd door de Dienst.
Wat betreft de vereisten met betrekking tot aanbieding van stukken ter inschrijving in de openbare registers en de grenstekens verandert de bestaande werkwijze niet voor de kadasters op de eilanden en heeft deze regeling in die zin dus ook geen gevolgen voor de Dienst.
Deze regeling heeft beperkte gevolgen voor de bestuurscolleges van de openbare lichamen. De bestuurscolleges kunnen via de consultatie- en overlegverplichtingen van de Dienst de specifieke belangen van de eilanden behartigen. Deze verplichtingen van de Dienst worden met deze regeling nader vormgegeven. Deze regeling vergt van de bestuurscolleges inspanningen om het raadpleegoverleg met de Dienst voor te bereiden, (eventueel) voor te zitten en de eigen zienswijze tijdig naar voren te brengen. De bestuurscolleges moeten er verder voor zorgen dat de zienswijze van ten minste één gebruiker van de dienstverlening van de Kadasters opgenomen wordt in de zienswijze van de bestuurscolleges.
Deze regeling heeft geen gevolgen voor burgers en bedrijven op de eilanden. De regeling geeft invulling aan het raadpleegproces tussen de bestuurscolleges en de Dienst. Dit proces raakt burgers en bedrijven niet. De regels met betrekking tot aanbieding van stukken ter inschrijving in de openbare registers en de grenstekens zijn inhoudelijk hetzelfde ten opzichte van de situatie onder de Wet openbare registers BES, dus ook die hebben geen gevolgen voor burgers en bedrijven.
Vanaf het besluit in 2011 om de Kadasters op Bonaire, Sint Eustatius en Saba onder verantwoordelijkheid van de Dienst te brengen is veel tijd en aandacht besteed aan zorgvuldige afstemming met de eilanden. Er zijn sinds 2012 diverse workshops georganiseerd voor en op de eilanden en in het Europees deel van Nederland zelf. In deze workshops is ook aandacht besteed aan hoe de consultatie van de bestuurscolleges door het bestuur van de Dienst vorm moet krijgen.
Tijdens de workshops en werkconferenties is gebleken dat de instelling van een formele gebruikersraad (zoals de Organisatiewet Kadaster dit regelt voor het Europees deel van Nederland in de artikelen 16 en 16a) die rechtstreeks adviseert aan het bestuur van de Dienst zich niet leent voor de (kleinere) schaal van de eilanden. Tijdens de workshops die met de (vertegenwoordigers van de) bestuurscolleges hebben plaatsgevonden, bleek dat er een sterke voorkeur voor bestond dat elk bestuurscollege zelf de inspraak van de gebruikers vormgeeft.
Tijdens een conferentie op 16 en 17 april 2019 op Saba met het bestuur van de Dienst, het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties en (vertegenwoordigers van) de bestuurscolleges is een concept van deze regeling besproken. Deze bespreking heeft geleid tot enkele kleine wijzigingen in de taakverdeling tussen de bestuurscolleges en het bestuur van de Dienst bij het raadplegen. Zo is op verzoek van de bestuurscolleges de Dienst aangewezen om een secretaris te leveren voor de verslaglegging van de raadpleging door de Dienst.
In juli 2020 is een concept van deze regeling voorgelegd aan de bestuurscolleges. De bestuurscolleges van Sint Eustatius en Saba hadden geen opmerkingen bij het concept. Het bestuurscollege van Bonaire gaf in zijn reactie aan in te kunnen stemmen met de wijze waarop de conceptregeling invulling geeft aan de wettelijke consulatie- en overlegverplichtingen van de Dienst en had nog twee aanvullende opmerkingen. De eerste heeft betrekking op artikel 12, waarin de vereisen staan waaraan tekeningen die deel uitmaken van ter inschrijving aangeboden stukken moeten voldoen. Het bestuurscollege merkt op dat hierbij niet is voorzien in een regeling voor de zogenaamde ondersplitsing van het appartementsrecht. Dit ontbrak inderdaad per abuis en is aangevuld in deze regeling.
De tweede opmerking gaat over de procedure voor zienswijzen ten aanzien van voorstellen over de hoogte van tarieven. Het bestuurscollege stelt voor expliciet in de regeling op te nemen dat de procedure met betrekking tot de zienswijze ook van toepassing is bij zienswijzen over tarieven. Deze suggestie is niet overgenomen omdat in de wet al geregeld dat de zienswijzeprocedure ook geldt voor de tarievenregeling. In deze toelichting is dit in paragraaf 2.1 toegelicht.
Deze regeling is tevens afgestemd met de Dienst.
Een concept van deze regeling heeft van 10 juni 2020 tot 8 juli 2020 ter consultatie gelegen op www.internetconsultatie.nl. Deze internetconsultatie heeft twee reacties opgeleverd. Deze reacties gingen niet over de inhoud van de regeling, maar becommentarieerden meer in algemene zin de wenselijkheid van de Kadasterwet BES.
Het Adviescollege toetsing regeldruk (hierna: ATR) heeft geen formeel advies uitgebracht over de conceptregeling omdat het als gevolg van de regeling geen omvangrijke regeldrukeffecten verwacht. Op grond van ambtelijk advies van de ATR is een opmerking over digitalisering van de dienstverlening opgenomen in paragraaf 2.2 van de toelichting.
Deze regeling treedt in werking op het moment dat de Kadasterwet BES in werking treedt.
In dit artikel worden enkele begrippen, aanvullend op de begrippen in artikel 2 van de wet, omschreven.
In deze artikelen staan de bepalingen met betrekking tot het raadplegen van de bestuurscolleges van de openbare lichamen door de Dienst. Voor een inhoudelijke bespreking wordt verwezen naar paragraaf 2.1 van het algemeen deel van deze toelichting.
In deze artikelen staan de bepalingen met betrekking tot de zienswijze van de bestuurscolleges van de openbare lichamen. Voor een inhoudelijke bespreking wordt verwezen naar paragraaf 2.1 van het algemeen deel van deze toelichting.
In deze artikelen staan de vereisten die gesteld worden met betrekking tot de aanbieding van stukken ter inschrijving in de openbare registers. Deze vereisten zijn overgenomen uit de regels die werden gesteld op grond van artikel 11 van de Wet openbare registers BES die gold voor inwerkingtreding van de Kadasterwet BES.
Dit artikel geeft de eisen die worden gesteld aan grenstekens, overgenomen uit de artikelen 8 en 9 van de Wet kadaster en registratie onroerende zaken en beperkte rechten BES.
Dit artikel geeft de citeertitel voor deze regeling: Uitvoeringsregeling Kadasterwet BES. Met deze citeertitel is aangesloten bij de systematiek van citeertitels in de wet- en regelgeving omtrent het Kadaster in het Europees deel van Nederland.
Dit artikel regel de inwerkingtreding van deze regeling per 1 januari 2021, tegelijk met de inwerkingtreding van de Kadasterwet BES.
De Minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties, K.H. Ollongren
Kopieer de link naar uw clipboard
https://zoek.officielebekendmakingen.nl/stcrt-2020-61058.html
De hier aangeboden pdf-bestanden van het Staatsblad, Staatscourant, Tractatenblad, provinciaal blad, gemeenteblad, waterschapsblad en blad gemeenschappelijke regeling vormen de formele bekendmakingen in de zin van de Bekendmakingswet en de Rijkswet goedkeuring en bekendmaking verdragen voor zover ze na 1 juli 2009 zijn uitgegeven. Voor pdf-publicaties van vóór deze datum geldt dat alleen de in papieren vorm uitgegeven bladen formele status hebben; de hier aangeboden elektronische versies daarvan worden bij wijze van service aangeboden.
Authentieke versie (PDF)
Informatie
Printen
Delen