U bent nu hier: Publicaties Officiële publicaties
Zoals vergunningen, bouwplannen en lokale regelgeving.
Adressen en contactpersonen van overheidsorganisaties.
De Minister van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit,
Gelet op Verordening (EU) nr. 576/2013 van het Europees Parlement en de Raad van 12 juni 2013 betreffende het niet-commerciële verkeer van gezelschapsdieren en tot intrekking van Verordening (EG) nr. 998/2003 (PbEU L 178);
Gelet op de artikelen 10, 11, eerste lid, onderdeel a, 81b en 81c, eerste en derde lid, van de Gezondheids- en welzijnswet voor dieren;
Besluit:
De Regeling handel levende dieren en levende producten wordt als volgt gewijzigd:
A
Aan artikel 2.1 wordt een lid toegevoegd, luidende:
3. De verboden, bedoeld in het eerste lid, tweede gedachtestreepje, en tweede lid, eerste en derde gedachtestreepje, zijn niet van toepassing op het niet-commerciële verkeer van honden, katten en fretten, bedoeld in artikel 3, onderdeel a, van verordening (EU) nr. 576/2013.
B
Artikel 2.2, vierde lid, vervalt, onder vernummering van het vijfde en zesde lid tot vierde en vijfde lid.
C
Hoofdstuk 8, afdeling 8, vervalt.
D
Na hoofdstuk 11b wordt een nieuw hoofdstuk ingevoegd, luidende:
Onverminderd artikel 1.1, wordt in dit hoofdstuk verstaan onder:
identificatiedocument dat nog niet is voorzien van de gegevens, bedoeld in artikel 22, eerste en tweede lid, van verordening (EU) nr. 576/2013;
identificatiedocument als bedoeld in artikel 3, onderdeel f, van verordening (EU) nr. 576/2013;
transponder als bedoeld in artikel 3, onderdeel e, van verordening (EU) nr. 576/2013;
uitgever van blanco identificatiedocumenten;
unieke alfanumerieke code als bedoeld in artikel 21, derde lid, van verordening (EU) nr. 576/2013.
Als voorschriften als bedoeld in artikel 81b van de wet worden aangewezen de artikelen 5, vierde lid, 6, 10, 11, derde lid, 17, eerste lid, 19, eerste lid, 21, 22, eerste tot en met derde lid, 23, tweede lid, 33, tweede lid, 34, tweede lid, en 36, eerste lid, van verordening (EU) nr. 576/2013.
1. De gemachtigde dierenarts, bedoeld in artikel 3, onderdeel g, van verordening (EU) nr. 576/2013, is een dierenarts die is geregistreerd overeenkomstig artikel 4.3, eerste lid, van de Wet dieren.
2. Het punt van binnenkomst voor reizigers, bedoeld in artikel 3, onderdeel k, van verordening (EU) nr. 576/2013, is een inspectiepost of douanekantoor als bedoeld in artikel 1:3 van de Algemene douaneregeling.
3. In afwijking van het tweede lid kunnen geregistreerde militaire, speur- of reddingshonden via een ander punt van binnenkomst in Nederland worden gebracht, indien:
a. de minister hiervoor een vergunning heeft verleend, en
b. de honden bij een punt van binnenkomst als bedoeld in het vijfde lid zijn onderworpen aan documenten- en identiteitscontroles als bedoeld in artikel 34, tweede lid, van verordening (EU) nr. 576/2013.
1. Blanco identificatiedocumenten worden elk voorzien van een unieke alfanumerieke code die door de minister is verstrekt.
2. De minister verstrekt een unieke alfanumerieke code uitsluitend aan een uitgever indien:
a. de uit te geven blanco identificatiedocumenten voldoen aan de voorschriften gesteld bij of krachtens artikel 21 van verordening (EU) nr. 576/2013;
b. de uitgever de identificatiedocumenten uitsluitend verstrekt aan gemachtigde dierenartsen;
c. de uitgever een administratie bijhoudt van de naam en contactgegevens van de gemachtigde dierenarts aan wie een blanco identificatiedocument is verstrekt onder vermelding van de unieke alfanumerieke code van het verstrekte blanco identificatiedocument;
d. de uitgever de administratie, bedoeld in onderdeel c, ten minste drie jaar bewaart, en
e. de uitgever zich bereid heeft verklaard om de minister te voorzien van alle informatie die hij nodig heeft om te controleren of de uitgever voldoet aan de in de onderdelen a tot en met d gestelde voorwaarden.
1. In aanvulling op artikel 22, eerste en tweede lid, van verordening (EU) nr. 576/2013, vermeldt de gemachtigde dierenarts bij de afgifte van een identificatiedocument in rubriek XII van het identificatiedocument:
a. het land van geboorte van het dier, en
b. indien van toepassing, de unieke alfanumerieke code van eerder voor het dier afgegeven identificatiedocumenten.
2. De termijn, bedoeld in artikel 22, derde lid, van verordening (EU) nr. 576/2013, bedraagt drie jaar.
1. Het is verboden blanco identificatiedocumenten voorhanden te hebben.
2. Het verbod, bedoeld in het eerste lid, geldt niet voor:
a. gemachtigde dierenartsen als bedoeld in artikel 11c.3, eerste lid, en
b. uitgevers als bedoeld in artikel 11c.4, tweede lid.
1. Het is verboden blanco identificatiedocumenten te verstrekken aan anderen dan gemachtigde dierenartsen als bedoeld in artikel 11c.3, eerste lid.
2. Indien een gemachtigde dierenarts een blanco identificatiedocument verstrekt aan een andere gemachtigde dierenarts, houdt de verstrekkende gemachtigde dierenarts een administratie bij met de naam en contactgegevens van de ontvangende gemachtigde dierenarts onder vermelding van de unieke alfanumerieke code van het verstrekte identificatiedocument.
3. De administratie, bedoeld in het tweede lid, wordt ten minste drie jaar bewaard.
De Regeling handel levende dieren en levende producten wordt als volgt gewijzigd:
A
Artikel 11c.4 komt te luiden:
1. Blanco identificatiedocumenten worden uitsluitend uitgegeven door erkende uitgevers en worden elk voorzien van een unieke alfanumerieke code die door de minister aan hen is verstrekt.
2. Blanco identificatiedocumenten voldoen aan de voorschriften die zijn gesteld bij of krachtens artikel 21 van verordening (EU) nr. 576/2013.
3. Bij de aanvraag tot erkenning verstrekt de uitgever aan de minister:
a. de naam, het adres en de vestigingsplaats van de uitgever, en
b. een model van de uit te geven identificatiedocumenten.
4. De minister erkent een uitgever indien het model van de uit te geven blanco identificatiedocumenten, bedoeld in het tweede lid, onderdeel b, voldoet aan de voorschriften die zijn gesteld bij of krachtens artikel 21 van verordening (EU) nr. 576/2013.
B
Na artikel 11c.4 worden twee artikelen ingevoegd, luidende:
1. Erkende uitgevers houden een administratie bij van de naam en contactgegevens van gemachtigde dierenartsen aan wie zij blanco identificatiedocumenten uitgeven onder vermelding van de unieke alfanumerieke code van de uitgegeven blanco identificatiedocumenten.
2. De administratie, bedoeld in het eerste lid, wordt ten minste drie jaar bewaard.
1. De minister kan een erkenning als bedoeld in artikel 11c.4 schorsen voor een door hem te bepalen termijn indien een uitgever niet voldoet aan één of meer voorschriften als bedoeld in de artikelen 11c.2, 11c.4, 11c.4a, en 11c.7.
2. De uitgever wiens erkenning door de minister is geschorst verschaft de minister onverwijld een overzicht van:
a. de unieke alfanumerieke codes die door de minister aan de uitgever zijn verstrekt, en nog niet zijn gebruikt voor de productie van identificatiedocumenten, en
b. de blanco identificatiedocumenten die de uitgever reeds heeft geproduceerd of laten produceren, en nog niet heeft uitgegeven aan gemachtigde dierenartsen, onder vermelding van de unieke alfanumerieke code van de blanco identificatiedocumenten.
3. De minister kan een erkenning als bedoeld artikel 11c.4, derde lid, intrekken indien de uitgever tijdens de schorsingstermijn niet voldoet aan de voorschriften, bedoeld in het tweede lid, of na afloop van de schorsingstermijn niet heeft aangetoond dat hij voldoet aan de voorschriften, bedoeld in het eerste lid.
4. De uitgever wiens erkenning door de minister is ingetrokken verstrekt de blanco identificatiedocumenten, bedoeld in het tweede lid, onderdeel b, onverwijld aan de minister.
C
Artikel 11c.6, tweede lid, onderdeel b, komt te luiden:
b. erkende uitgevers als bedoeld in artikel 11c.4, eerste lid.
De Regeling NVWA-tarieven wordt als volgt gewijzigd:
A
Aan artikel 2 wordt, onder vervanging van de punt aan het slot van onderdeel ee door een puntkomma, een onderdeel toegevoegd, luidende:
Verordening (EU) nr. 576/2013 van het Europees Parlement en de Raad van 12 juni 2013 betreffende het niet-commerciële verkeer van gezelschapsdieren en tot intrekking van Verordening (EG) nr. 998/2003 (PbEU 2013 L 178).
B
Artikel 19 wordt als volgt gewijzigd:
1. In onderdeel e wordt ‘2.42, eerste en tweede lid en 8.12, aanhef, onderdeel e, Regeling handel levende dieren en levende producten’ vervangen door ‘en 2.42, eerste en tweede lid, van de Regeling handel levende dieren en levende producten’.
2. Onder vervanging van de punt aan het slot van onderdeel e door een puntkomma, wordt een onderdeel toegevoegd, luidende:
f. voor de maatregelen, bedoeld in de artikelen 34, tweede lid, en 35, eerste en tweede lid, van verordening (EU) nr. 576/2013.
C
Bijlage B wordt als volgt gewijzigd:
1. In onderdeel m vervalt ‘8.14, eerste lid,’.
2. In onderdeel m wordt ‘en 10.11 van de Regeling handel levende dieren en levende producten’ vervangen door ‘10.11, en 11c.4, van de Regeling handel levende dieren en levende producten’.
Deze regeling treedt in werking met ingang van de dag na de datum van uitgifte van de Staatscourant waarin zij wordt geplaatst met uitzondering van de artikelen I, onderdeel D, voor zover het artikel 11c.7, tweede en derde lid betreft, II en III, onderdeel C, tweede lid, die in werking treden op 1 januari 2019.
Deze regeling wordt met de toelichting in de Staatscourant geplaatst.
’s-Gravenhage, 6 oktober 2018
De Minister van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit, C.J. Schouten
Met deze regeling is voorzien in een verduidelijking en een aanvulling van de regelgeving ter uitvoering van verordening (EU) nr. 576/20131 in de Regeling handel levende dieren en levende producten (hierna: de Regeling handel). Verordening (EU) nr. 576/2013 heeft betrekking op het niet-commercieel verkeer van gezelschapsdieren.
Ter verduidelijking zijn de bepalingen ter uitvoering van verordening (EU) nr. 576/2013 opgenomen in een nieuw hoofdstuk (11c) van de Regeling handel. De aanvulling heeft betrekking op een nieuw verbod op het verstrekken van blanco paspoorten aan anderen dan gemachtigde dierenartsen, en een nieuw verbod op het voorhanden hebben van blanco paspoorten door anderen dan erkende uitgevers en gemachtigde dierenartsen.
Verordening (EU) nr. 576/2013 is van toepassing op het niet-commerciële verkeer van honden, katten en fretten.2 Het commerciële verkeer van honden, katten en fretten valt onder richtlijn 92/65/EG.3 Zowel verordening (EU) nr. 576/2013 als richtlijn 92/65/EG is uitgevoerd respectievelijk geïmplementeerd in de Regeling handel.
Niet-commercieel is de grensoverschrijding waarmee de houder een ander doel heeft dan het verkopen of overdragen van de eigendom van het dier. Hiervan is bijvoorbeeld sprake wanneer een houder op vakantie gaat of verhuist naar een andere lidstaat en daarbij zijn gezelschapdier meeneemt. Verordening (EU) nr. 576/2013 harmoniseert de eisen voor zowel het niet-commerciële intracommunautaire verkeer van honden, katten en fretten, als het niet-commerciële verkeer vanuit derde landen naar de Unie. Hiertoe stelt verordening (EU) nr. 576/2013 onder meer verplicht dat de dieren vergezeld gaan van een paspoort, dat ze zijn gevaccineerd tegen rabiës en zijn voorzien van een chip (transponder).
De eisen van verordening (EU) nr. 576/2013 zijn – via de artikelen 10 en 16 van richtlijn 92/65/EG en de implementatie van deze artikelen in de Regeling handel – ook van toepassing op het commerciële verkeer van honden, katten en fretten. Dit wil zeggen dat de dieren ook dan moeten zijn gevaccineerd tegen rabiës en voorzien van een chip. Indien de dieren afkomstig zijn uit een EU-lidstaat, moeten zij bovendien vergezeld gaan van een paspoort. Aanvullend op de eisen van verordening (EU) nr. 576/2013 moeten de dieren tevens vóór vertrek klinisch worden onderzocht door een dierenarts en daarna vergezeld gaan van een gezondheidscertificaat waarin wordt verklaard dat de dieren geschikt zijn om te worden vervoerd.
Overigens voorziet verordening (EU) nr. 576/2013 in artikel 5, eerste en vierde lid, in één uitzonderingssituatie waarin de aanvullende voorschriften van richtlijn 92/65/EG voor het commerciële verkeer ook van toepassing zijn op het niet-commerciële verkeer: wanneer een houder of eigenaar met méér dan 5 honden, katten of fretten de grens overschrijdt, terwijl daarvan niet het doel is de dieren te verkopen, en – kort gezegd – geen sprake is van deelname aan een tentoonstelling of evenement. In dit geval is nog steeds sprake van niet-commercieel verkeer, en valt deze verplaatsing onder de reikwijdte van de verordening en niet die van de richtlijn, maar moet – op grond van artikel 5, vierde lid, van de Verordening – tóch worden voldaan aan de aanvullende eisen van de Richtlijn.
De Regeling handel heeft een gelaagde structuur. Op grond van de algemene voorschriften in hoofdstuk 2, afdeling 1, van de Regeling handel, en artikel 77, eerste lid, van de Gezondheids- en welzijnswet voor dieren, is het verboden om bepaalde soorten dieren en levende producten binnen en buiten Nederland te brengen. In de overige afdelingen van hoofdstuk 2, en in de hoofdstukken 3 tot en met 11, van de Regeling handel, zijn vervolgens specifieke voorschriften gesteld op grond waarvan deze verboden niet gelden, en het binnen of buiten Nederland brengen van deze levende dieren en levende producten wél is toegestaan. Deze voorschriften betreffen voornamelijk omzetting in nationaal recht van EU-richtlijnen betreffende het (handels)verkeer van levende dieren en levende producten.
Voorheen hadden de voorschriften van verordening (EU) nr. 576/2013, en diens voorganger, verordening (EG) nr. 998/20034, ook een plaats in de bestaande, gelaagde structuur van de Regeling handel. Het was op grond van artikel 2.1 van de Regeling handel verboden om gezelschapsdieren, al dan niet commercieel, binnen of buiten Nederland te brengen. Dit verbod gold vervolgens niet voor het niet-commercieel verkeer van gezelschapsdieren, indien werd voldaan aan de voorschriften van afdeling 8 van hoofdstuk 8 van de Regeling handel, waarin werd verwezen naar voorschriften van verordening (EU) nr. 576/2013.
Omdat EU-verordeningen rechtstreeks van toepassing zijn in de Nederlandse rechtsorde, vergt de uitvoering van EU-verordeningen een andere systematiek dan het verbod van artikel 2.1, en de bestaande, gelaagde structuur van de Regeling handel. Deze regeling voorziet hierin.
Met deze regeling is het niet-commercieel verkeer van honden, katten en fretten uitgezonderd van de werking van de verbodsbepaling van artikel 2.1 van de Regeling handel, waardoor het buiten de reguliere, gelaagde structuur van de Regeling handel valt. In de plaats hiervan is een nieuw hoofdstuk (11c) toegevoegd aan de Regeling handel, waarin overtredingen van alle direct werkende bepalingen van verordening (EU) nr. 576/2013 strafbaar zijn gesteld op grond van artikel 81c, eerste lid, van de Gezondheids- en welzijnswet voor dieren. Overtredingen van de direct werkende bepalingen kunnen zowel bestuursrechtelijk door middel van herstelsancties als – via de Wet op de economische delicten – punitief worden gehandhaafd.
De eisen aan de niet-commerciële grensoverschrijding van honden, katten en fretten zijn niet gewijzigd. Verordening (EU) nr. 576/2013 regelt hiervoor onder andere dat honden, katten en fretten bij grensoverschrijding vergezeld moeten gaan van een paspoort. Naast enkele materiële eisen aan deze paspoorten zelf, zoals aan vorm en inhoud, stelt verordening (EU) nr. 576/2013 eisen aan de uit- en afgifte van paspoorten. Zo mogen paspoorten ingevolge artikel 22, eerste lid, alleen worden afgegeven door gemachtigde dierenartsen. Daarnaast verplicht artikel 23, eerste lid, lidstaten ervoor te zorgen dat blanco paspoorten alleen ter beschikking worden gesteld aan gemachtigde dierenartsen. Hiermee moet worden voorkomen dat blanco paspoorten vrij in omloop komen, zodat zij niet kunnen worden gebruikt in het illegale handelscircuit.
Ter uitvoering van artikel 23, eerste lid, zijn in hoofdstuk 11c van de Regeling handel daarom regels gesteld voor de uit- en afgifte, en het voorhanden hebben van (blanco) paspoorten. Een deel van deze regels was voorheen al opgenomen in hoofdstuk 8, afdeling 8, van de Regeling handel.
Met deze regeling is echter tevens voorzien in enkele nieuwe, aanvullende regels, waarmee de verschillende schakels in de keten van productie tot afgifte van paspoorten beter worden geborgd. Deze nieuwe aanvullende eisen worden hierna afzonderlijk toegelicht in de paragrafen 3.2.1. tot en met 3.2.3.
Voorafgaande aan de verduidelijking en aanvulling door deze regeling, werd in artikel 8.14 van de Regeling handel al een aantal eisen gesteld aan de uitgifte van blanco paspoorten. Zo drukken of laten uitgevers blanco paspoorten drukken die zijn voorzien van een unieke alfanumerieke code die door de minister aan de uitgevers wordt verstrekt, als zij voldoen aan bepaalde voorwaarden. Na het drukken verstrekken de uitgevers de blanco paspoorten uitsluitend aan gemachtigde dierenartsen waarbij uit hun administratie moet blijken aan welke gemachtigde dierenartsen zij welke blanco paspoorten hebben verstrekt.
Vanaf 1 januari 2019 zijn deze eisen aangescherpt, en moeten alle uitgevers van blanco identificatiedocumenten beschikken over een erkenning van de minister. Het is dan verboden om zonder erkenning blanco paspoorten uit te geven. De erkenning kan worden geschorst en worden ingetrokken wanneer niet meer wordt voldaan aan de voorwaarden voor de erkenning of wanneer voorschriften ten aanzien van de uitgifte van paspoorten worden overtreden. Op deze manier wordt verzekerd dat alle blanco identificatiedocumenten voldoen aan de eisen van verordening (EU) nr. 576/2013, en kan worden ingegrepen wanneer blanco paspoorten worden uitgegeven aan anderen dan gemachtigde dierenartsen door de erkenning te schorsen of in te trekken.
Wanneer een erkenning wordt geschorst of ingetrokken, moet de uitgever onverwijld een overzicht aan de minister sturen van unieke alfanumerieke codes die nog niet zijn gebruikt voor de productie van blanco identificatiedocumenten, en een overzicht van alle blanco identificatiedocumenten die reeds zijn geproduceerd, maar nog niet zijn uitgegeven. Wanneer de erkenning van een uitgever is ingetrokken, is deze bovendien verplicht om reeds geproduceerde, maar nog niet uitgegeven blanco paspoorten onverwijld op te sturen naar de minister. Met deze verplichtingen wordt verzekerd dat resterende unieke alfanumerieke codes of resterende blanco paspoorten kunnen worden getraceerd, en wordt voorkomen dat blanco paspoorten na het schorsen of intrekken van een erkenning toch in omloop komen.
Omdat deze nieuwe erkenningsverplichting noodzakelijk is ter uitvoering van artikel 23, eerste lid, van verordening (EU) nr. 576/2013, is afgezien van notificatie van deze regeling in het kader van de Dienstenrichtlijn.
Artikel 23, eerste lid, van verordening (EU) nr. 576/2013 bepaalt dat paspoorten alleen mogen worden afgegeven door een gemachtigde dierenarts. Een gemachtigde dierenarts mag een paspoort pas afgeven nadat hij zich ervan heeft vergewist dat het dier is voorzien van een chip, hij alle vereiste informatie in het paspoort heeft ingevuld, en het paspoort door de eigenaar van het gezelschapsdier is ondertekend. Na het invullen en de ondertekening, moet de bladzijde met rubriek III van het paspoort worden gelamineerd.
Voorts bepaalt artikel 22 van verordening (EU) nr. 576/2013 welke informatie door een gemachtigde dierenarts in een paspoort moet worden vermeld voordat het mag worden afgegeven. Aanvullend schreef artikel 8.15 van de Regeling handel voor dat daarbij ook het land van geboorte van het dier en, indien van toepassing, de unieke alfanumerieke code van eerder voor hetzelfde dier afgegeven paspoorten in rubriek XII van het paspoort moeten worden opgenomen. Deze bepaling is vervangen door het huidige artikel 11c.5 waarin deze eisen zijn overgenomen. In artikel 11c.5, tweede lid, van de Regeling handel, is daarnaast bepaald dat de administratie die krachtens artikel 22, derde lid, van verordening (EU) nr. 576/2013, door gemachtigde dierenartsen moet worden bijgehouden, door hen ten minste 3 jaar moet worden bewaard.
Overtreding van artikel 22, eerste lid en derde lid van verordening (EU) nr. 576/2013 is strafbaar gesteld in het nieuwe artikel 11c.2. Wanneer een gemachtigde dierenarts niet aan de eisen heeft voldaan, maar wel een paspoort heeft afgegeven, of geen administratie heeft bijgehouden, kan tuchtrechtelijke (op grond van de Wet dieren), bestuursrechtelijke of – via de Wet op de economische delicten – strafrechtelijke handhaving volgen.
Artikel 22, eerste lid, van verordening (EU) nr. 576/2013 stelt dat paspoorten alleen mogen worden afgegeven door gemachtigde dierenartsen, maar sluit doorverkoop van blanco paspoorten niet uit. Aangezien artikel 23, eerste lid, van verordening (EU) nr. 576/2013 lidstaten verplicht te zorgen dat blanco paspoorten alleen worden verstrekt aan gemachtigde dierenartsen, is het wenselijk om het voorhanden hebben door en de verstrekking aan anderen te verbieden. Met deze regeling zijn hiervoor twee nieuwe verbodsbepalingen toegevoegd aan de Regeling handel levende dieren en levende producten.
Op grond van artikel 11c.6, eerste en tweede lid, is ten eerste het voorhanden hebben van blanco paspoorten verboden aan anderen dan uitgevers en gemachtigde dierenartsen. Op deze manier kan ook een eventuele derde, ontvangende partij worden aangesproken wanneer bij hem blanco paspoorten worden aangetroffen. Via de unieke alfanumerieke code kunnen de blanco paspoorten vervolgens worden getraceerd naar een gemachtigde dierenarts of een uitgever. Bovendien kunnen aangetroffen paspoorten in beslag worden genomen op grond van artikel 94 van het Wetboek van Strafvordering.
Ten tweede is het ingevolge artikel 11c.7, eerste lid, verboden om blanco paspoorten te verstrekken aan anderen dan gemachtigde dierenartsen. Dit verbod geldt niet alleen voor uitgevers en gemachtigde dierenartsen, maar ook voor derden. Het is aan gemachtigde dierenartsen daarentegen wel toegestaan om blanco paspoorten te verstrekken aan een andere gemachtigde dierenarts, maar dan moet door de verstrekkende gemachtigde dierenarts de naam en contactgegevens van de ontvangende gemachtigde dierenarts worden geregistreerd onder vermelding van de unieke alfanumerieke code van het verstrekte paspoort. Deze gegevens moeten ten minste drie jaar worden bewaard.
Op grond van artikel 22, eerste lid, van verordening (EU) nr. 576/2013, worden paspoorten uitsluitend afgegeven door gemachtigde dierenartsen. Overtreding van artikel 22, eerste lid, is met deze regeling strafbaar gesteld door middel van artikel 11c.2 van de Regeling handel en kan zowel bestuursrechtelijk als – via de Wed – strafrechtelijk worden gehandhaafd. Ten overvloede wordt opgemerkt dat een in Nederland gemachtigde dierenarts alleen in het Europese deel van Nederland bevoegd is om Nederlandse paspoorten af te geven. De machtiging om Nederlandse paspoorten af te geven vloeit immers voort uit de Wet dieren en verordening 576/2013, die slechts in Europees Nederland van toepassing zijn. Het is gemachtigde dierenartsen niet toegestaan om Nederlandse paspoorten af te geven buiten het Europese deel van Nederland.
Wanneer sprake is van het invullen en afgeven van blanco paspoorten door een ander dan een gemachtigde dierenarts of van het afgeven van volledig vervalste paspoorten door een gemachtigde dierenarts of door een ander, kan bovendien sprake zijn van valsheid in geschrifte. Onder valsheid in geschrifte vallen ook het gebruik, de verkoop en zelfs het (opzettelijk) voorhanden hebben van valse paspoorten. Valsheid in geschrifte is een misdrijf en is strafbaar gesteld in artikel 225 van het Wetboek van Strafrecht. In deze gevallen kan ook vervolging worden ingesteld door het Openbaar Ministerie op grond van het commune strafrecht.
De erkenning van de uitgevers van paspoorten brengt geen nieuwe administratieve lasten of nalevingskosten met zicht mee. Bestaande uitgevers staan reeds geregistreerd bij de NVWA. Zij ontvangen een brief met daarin de mededeling dat zij erkend zijn als uitgevers. Eventuele toekomstige uitgevers dienen een erkenning aan te vragen bij de NVWA en het model van het paspoort ter goedkeuring voor te leggen. Ook in de situatie voorafgaand aan de inwerkingtreding van deze wijziging was de verstrekking van de in artikel 11c.4, derde lid, bedoelde gegevens reeds noodzakelijk. Ook de eis om het te drukken model voorafgaand ter goedkeuring voor te leggen aan de NVWA bestond reeds. Deze lasten veranderen niet.
Voor dierenartsen geldt dat zij bij doorverkoop aan een andere gemachtigde dierenarts in de administratie moeten bijhouden aan wie de documenten zijn afgegeven. Verondersteld wordt dat dit nauwelijks voor zal komen. Slechts bij het vaststellen van een nieuw model paspoort of het beëindigen van een dierenartsenpraktijk zal misschien sprake kunnen zijn van een te groot aantal ingekochte paspoorten.
Met de inwerkingtreding van deze regeling wordt deels afgeweken van het beleid van vaste verandermomenten (VVM) voor regelgeving. Dit beleid houdt in dat ministeriële regelingen slechts in werking treden op 1 januari, 1 april, 1 juli of 1 oktober, en dat zij minimaal twee maanden voordien worden bekendgemaakt.
Deze regeling strekt tot verduidelijking en aanvulling van de uitvoering van EU-regelgeving. Uitvoering van EU-regelgeving is één van de uitzonderingsgronden met betrekking tot het beleid van VVM. Voor zover de regeling betrekking heeft op de nieuwe systematiek van uitvoering, en op de aanvullende voorschriften ten aanzien van het verstrekken en voorhanden hebben van blanco paspoorten, treedt zij in werking op de dag na de datum van uitgifte van de Staatscourant waarin zij wordt geplaatst, zonder dat zij minimaal twee maanden voordien is bekendgemaakt.
Met het tweede en derde lid van artikel 11c.7 wordt een nieuwe administratieplicht in het leven geroepen voor gemachtigde dierenartsen in het geval zij blanco paspoorten verstrekken aan andere gemachtigde dierenartsen. Daarnaast wordt met artikel II, een erkenningsverplichting gesteld voor uitgevers van blanco identificatiedocumenten. Omdat deze verplichtingen nieuw zijn, en niet rechtstreeks voortvloeien uit de verordening, wordt voor de inwerkingtreding van deze artikelen het beleid van VVM aangehouden en treden zij in werking op 1 januari 2019.
Artikel 2.1, eerste lid, tweede gedachtestreepje, en tweede lid, eerste en derde gedachtestreepje, van de Regeling handel, stellen verboden voor de in- en uitvoer van onder andere honden, katten en fretten. Door middel van artikel I, onderdeel A, is het niet-commerciële verkeer van honden, katten en fretten uit het reguliere systeem van de Regeling handel gelicht. De verboden, bedoeld in artikel 2.1, eerste lid, tweede gedachtestreepje, en tweede lid, eerste en derde gedachtestreepje, zijn derhalve niet meer van toepassing op het niet-commercieel verkeer van honden, katten en fretten. Voor het niet-commercieel verkeer van honden, katten en fretten, geldt verordening (EU) nr. 576/2013 rechtstreeks. Overtreding van de bepalingen van de verordening is strafbaar gesteld.
Omdat het niet-commercieel verkeer van honden, katten en fretten niet meer valt in de gelaagde structuur van de Regeling handel, waren de vrijstellingen in artikel 2.2 die zagen op het dit niet-commerciële verkeer overbodig. Zij zijn met artikel I, onderdeel B, komen te vervallen.
Vanaf 1 januari 2019 geschiedt de uitgifte van blanco paspoorten aan gemachtigde dierenartsen alleen nog door erkende uitgevers. Uitgevers van blanco paspoorten worden erkend door de minister, indien zij voldoen aan enkele voorwaarden, die grotendeels overeenkomen met de voorwaarden voor het verstrekken van unieke alfanumerieke codes in de oude situatie. De erkenning kan zowel worden geschorst als ingetrokken, indien niet of niet meer wordt voldaan aan de voorwaarden.
Op de uitgevers wiens erkenning is geschorst of ingetrokken komen enkele aanvullende verplichtingen te rusten. Zo is een uitgever wiens erkenning geschorst is, verplicht om de minister een overzicht te geven van alle resterende unieke alfanumerieke codes die de uitgever nog niet heeft gebruikt voor de productie van blanco paspoorten, en van alle blanco paspoorten die uitgever wel heeft geproduceerd, maar nog niet heeft verstrekt aan gemachtigde dierenartsen. Op deze manier kan worden nagegaan of een uitgever wiens erkenning is geschorst inderdaad is gestaakt het met uitgeven van blanco paspoorten.
Hiernaast is een uitgever wiens erkenning is ingetrokken verplicht om alle blanco paspoorten die de uitgever reeds heeft geproduceerd of laten produceren te verstrekken aan de minister, zodat kan worden verzekerd dat deze paspoorten niet – ondanks de intrekking van de erkenning – in omloop worden gebracht.
Met artikel III wordt de Regeling NVWA-tarieven aangepast op het moment dat de erkenningsverplichting voor uitgevers van blanco identificatiedocumenten in werking treedt, zodat de aanvrager van een dergelijke erkenning een retributie verschuldigd is aan de NVWA.
|
Verordening (EU) nr. 576/2013 |
Regeling handel levende dieren en levende producten |
|---|---|
|
Artikel 1 |
Behoeft geen nadere uitwerking |
|
Artikel 2 |
Behoeft geen nadere uitwerking |
|
Artikel 3, onderdelen a t/m f, i t/m j |
Behoeft geen nadere uitwerking |
|
Artikel 3, onderdeel g |
Artikel 11c.3, eerste lid |
|
Artikel 3, onderdeel h |
Artikel 1.2, derde lid |
|
Artikel 3, onderdeel k |
Artikel 11c.3, tweede lid |
|
Artikel 4 |
Behoeft geen nadere uitwerking |
|
Artikel 5, eerste t/m derde, vijfde en zesde lid |
Behoeft geen nadere uitwerking |
|
Artikel 5, vierde lid |
Artikel 11c.2 |
|
Artikel 6 |
Artikel 11c.2 |
|
Artikel 7 |
Behoeft geen nadere uitwerking |
|
Artikel 8 |
Behoeft geen nadere uitwerking |
|
Artikel 9 |
Behoeft geen nadere uitwerking |
|
Artikel 10, eerste en tweede lid |
Artikel 11c.2 |
|
Artikel 10, derde lid |
Artikel 11c.3, derde lid |
|
Artikel 11, eerste, tweede en vierde lid |
Behoeft geen nadere uitwerking |
|
Artikel 11, derde lid |
Artikel 11c.2 |
|
Artikel 12 |
Behoeft geen nadere uitwerking |
|
Artikel 13 |
Behoeft geen nadere uitwerking |
|
Artikel 14 |
Behoeft geen nadere uitwerking |
|
Artikel 15 |
Behoeft geen nadere uitwerking |
|
Artikel 16 |
Behoeft geen nadere uitwerking |
|
Artikel 17, eerste lid |
Artikel 11c.2 |
|
Artikel 17, tweede lid |
Behoeft geen nadere uitwerking |
|
Artikel 18 |
Artikel 11c.8 |
|
Artikel 19, eerste lid |
Artikel 11c.2 |
|
Artikel 19, tweede en derde lid |
Behoeft geen nadere uitwerking |
|
Artikel 20 |
Behoeft geen nadere uitwerking |
|
Artikel 21, eerste en tweede lid |
Artikel 11c.2 |
|
Artikel 21, derde lid |
Artikel 11c.2en 11c.4 |
|
Artikel 22, eerste en tweede lid |
Artikel 11c.2 |
|
Artikel 22, derde lid |
Artikel 11c.2 en 11c.5, tweede lid |
|
Artikel 22, vierde lid |
Behoeft geen nadere uitwerking |
|
Artikel 23, eerste lid |
Artikel 11c.4 tot en met 11c.7 |
|
Artikel 23, tweede lid |
Artikel 11c.2, 11c.4, tweede lid, onderdeel c, 11c.4a, en 11c.7, tweede en derde lid |
|
Artikel 24 |
Behoeft geen nadere uitwerking |
|
Artikel 25 |
Behoeft geen nadere uitwerking |
|
Artikel 26 |
Behoeft geen nadere uitwerking |
|
Artikel 27 |
Behoeft geen nadere uitwerking |
|
Artikel 28 |
Behoeft geen nadere uitwerking |
|
Artikel 29 |
Behoeft geen nadere uitwerking |
|
Artikel 30 |
Behoeft geen nadere uitwerking |
|
Artikel 31 |
Behoeft geen nadere uitwerking |
|
Artikel 32 |
Behoeft geen nadere uitwerking |
|
Artikel 33, eerste lid |
Behoeft geen nadere uitwerking |
|
Artikel 33, tweede lid |
Artikel 11c.2 |
|
Artikel 34, eerste, derde en vierde lid |
Behoeft geen nadere uitwerking |
|
Artikel 34, tweede lid |
Artikel 11c.2 |
|
Artikel 35 |
Behoeft geen nadere uitwerking |
|
Artikel 36, eerste lid |
Artikel 11c.2 |
|
Artikel 36, tweede lid |
Behoeft geen nadere uitwerking |
|
Artikel 37 |
Behoeft geen nadere uitwerking |
|
Artikel 38 |
Behoeft geen nadere uitwerking |
|
Artikel 39 |
Behoeft geen nadere uitwerking |
|
Artikel 40 |
Behoeft geen nadere uitwerking |
|
Artikel 41 |
Behoeft geen nadere uitwerking |
|
Artikel 42 |
Artikel 11c.2 |
|
Artikel 43 |
Behoeft geen nadere uitwerking |
|
Artikel 44 |
Behoeft geen nadere uitwerking |
|
Artikel 45 |
Behoeft geen nadere uitwerking |
|
Bijlage I |
Behoeft geen nadere uitwerking |
|
Bijlage II |
Behoeft geen nadere uitwerking |
|
Bijlage IV |
Behoeft geen nadere uitwerking |
|
Bijlage V |
Behoeft geen nadere uitwerking |
De Minister van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit, C.J. Schouten
Verordening (EU) nr. 576/2013 van het Europees Parlement en de Raad van 12 juni 2013 betreffende het niet-commerciële verkeer van gezelschapsdieren en tot intrekking van Verordening (EG) nr. 998/2003 (PbEU 2013, L 178).
De voorschriften van Verordening (EU) nr. 576/2013 die zien op het niet-commercieel verkeer van andere gezelschapsdieren dan honden, katten en fretten, zijn thans nog niet van kracht.
Richtlijn 92/65/EEG van de Raad van 13 juli 1992 tot vaststelling van de veterinairrechtelijke voorschriften voor het handelsverkeer en de invoer in de Gemeenschap van dieren, sperma, eicellen en embryo’s waarvoor ten aanzien van de veterinairrechtelijke voorschriften geen specifieke communautaire regelgeving als bedoeld in bijlage A, onder I, van Richtlijn 90/425/EEG geldt (PbEG L 268).
Verordening (EG) nr. 998/2003 van het Europees Parlement en de Raad van 26 mei 2003 inzake veterinairrechtelijke voorschriften voor het niet-commerciële verkeer van gezelschapsdieren en houdende wijziging van Richtlijn 92/65/EEG van de Raad (Pb EG 2003, L 146).
Kopieer de link naar uw clipboard
https://zoek.officielebekendmakingen.nl/stcrt-2018-57585.html
De hier aangeboden pdf-bestanden van het Staatsblad, Staatscourant, Tractatenblad, provinciaal blad, gemeenteblad, waterschapsblad en blad gemeenschappelijke regeling vormen de formele bekendmakingen in de zin van de Bekendmakingswet en de Rijkswet goedkeuring en bekendmaking verdragen voor zover ze na 1 juli 2009 zijn uitgegeven. Voor pdf-publicaties van vóór deze datum geldt dat alleen de in papieren vorm uitgegeven bladen formele status hebben; de hier aangeboden elektronische versies daarvan worden bij wijze van service aangeboden.
Authentieke versie (PDF)
Informatie
Printen
Delen