U bent nu hier: Publicaties Officiële publicaties
Zoals vergunningen, bouwplannen en lokale regelgeving.
Adressen en contactpersonen van overheidsorganisaties.
De Staatssecretaris van Economische Zaken en Klimaat,
Gelet op artikel 9.3, zesde lid, van de Telecommunicatiewet;
Besluit:
In artikel 1a van de Regeling uitbrengen bod aanwijzingsprocedure bemiddelingsdienst wordt ‘€ 750.000’ vervangen door ‘€ 725.000’.
Deze regeling zal met de toelichting in de Staatscourant worden geplaatst.
’s-Gravenhage, 11 juni 2018
De Staatssecretaris van Economische Zaken en Klimaat, M.C.G. Keizer
Deze ministeriële regeling wijzigt de Regeling uitbrengen bod aanwijzingsprocedure bemiddelingsdienst. In deze regeling wordt bepaald in welke vorm een bod moet worden uitgebracht om in aanmerking te komen voor de aanwijzing tot verzorger van de bemiddelingsdienst voor doven en slechthorenden. Aan de bestaande systematiek van een vaste vergoeding en een vergoeding per gespreksminuut zal worden vastgehouden. Met de vaste vergoeding worden de kosten vergoed die naar verwachting altijd zullen moeten worden gemaakt, ook als er heel weinig gebruik wordt gemaakt van de bemiddelingsdienst. De hoogte van de huidige vaste vergoeding wordt gewijzigd in artikel 1a van de Regeling uitbrengen bod aanwijzingsprocedure bemiddelingsdienst (zie voor een onderbouwing paragraaf 2 van de toelichting). De variabele vergoeding bestaat uit de vergoeding per gespreksminuut. De hoogte van deze vergoeding zal, in beginsel, gelijk zijn aan het bedrag genoemd in het laagste bod. Indien het bedrag in het bod onevenredig hoger is dan de verwachte werkelijke kosten met inbegrip van een redelijke winstopslag, kan de minister dit bedrag matigen op grond van artikel 9.4, derde lid, van de Telecommunicatiewet. De hoogte van de variabele vergoeding wordt bekendgemaakt in de Staatscourant.
Een deel van de kosten waarop een geïnteresseerde partij zijn bieding zal baseren, betreft vaste kosten die hij als verzorger van de bemiddelingsdienst zal moeten maken ongeacht of er veel of weinig gespreksminuten worden bemiddeld. Een vaste vergoeding geeft biedende partijen de zekerheid dat de kosten die door de bemiddelingsdienst gemaakt zullen moeten worden, ongeacht het aantal gespreksminuten dat wordt bemiddeld, in ieder geval worden gedekt. De hoogte van de vaste vergoeding is vastgelegd in artikel 1a van de regeling. De vaste vergoeding is gebaseerd op een inschatting van de van het gebruik onafhankelijke kosten en bedraagt € 4,35 miljoen inclusief BTW1 in totaal over een periode van vijf jaar. Dit zijn de kosten die naar verwachting altijd zullen moeten worden gemaakt, ook in het fictieve geval dat er nul gespreksminuten worden gebruikt. Het bedrag van € 4,35 miljoen is onder meer gebaseerd op de gemaakte kosten gedurende de huidige aanwijzingsperiode (tot 30 september 2018). Gebleken is dat de totale vergoeding (de vaste en variabele vergoeding gezamenlijk) gedurende de huidige aanwijzingsperiode adequaat is bij het daadwerkelijke aantal verbruikte gespreksminuten van de bemiddelingsdienst gedurende de afgelopen periode. Verder zijn voor de vaststelling van de vaste vergoeding in grote mate dezelfde uitgangspunten – over de manier waarop de bemiddelingsdienst kan worden ingericht – gehanteerd. Hierbij is wel rekening gehouden met de verruiming van de openingstijden van de beeldbemiddelingsdienst naar 13 uur iedere dag. Verder zijn de verschillende kostenposten aangepast naar het huidig prijspeil.
De werkelijke vaste kosten kunnen hier uiteraard van afwijken, zeker als degene die wordt aangewezen als aanbieder de bemiddelingsdienst op een andere wijze inricht. De aanbieder kan de dienst binnen de voorschriften in het Besluit universele dienstverlening en eindgebruikersbelangen (hierna: Bude) en de Regeling universele dienstverlening en eindgebruikersbelangen (hierna: Rude) naar eigen inzicht inrichten en kan daarbij dus andere keuzes maken dan waarop het bedrag van € 4,35 miljoen is gebaseerd. Indien een partij lagere vaste kosten verwacht te maken zal hij dit verrekenen in zijn bod, en dus een relatief laag bedrag per minuut noemen. Indien een partij juist hogere vaste kosten verwacht zal hij die meerkosten verrekenen in het bod. Onder de kosten die naar verwachting altijd zullen moeten worden gemaakt, ook als er heel weinig gebruik wordt gemaakt van de dienst, moet ten eerste worden gedacht aan de kosten voor de aanschaf, installatie, beheer en onderhoud van de benodigde software en hardware voor het technisch platform, de kosten voor technische ondersteuning, maar ook de kosten voor de benodigde telefoon- en internetverbinding. De bemiddelingsdienst is op grond van artikel 2.7, derde lid, van de Rude verplicht bepaalde standaarden te ondersteunen. Uit de evaluatie is gebleken dat de kosten voor het technisch platform lager zijn dan in 2013 was ingeschat. Hierom worden de kosten voor deze post nu geschat op bijna € 300.000 per jaar. Voor de periode van vijf jaar komt dit op circa € 1,42 miljoen in totaal. Het bedrag omvat zowel eenmalige investeringen in het platform als de jaarlijkse operationele kosten.
Daarnaast vallen onder de vaste kosten de minimale personeelskosten. Dit zijn de kosten die zullen worden gemaakt ten behoeve van het personeel (niet zijnde tekst- of beeldtolken) dat naar verwachting bij de bemiddelingsdienst werkzaam zal zijn ongeacht of er veel of weinig gebruik wordt gemaakt van de bemiddelingsdienst. De inschatting van de kosten voor deze post zijn gebaseerd op de aanname dat er, buiten de telefonische bemiddelaars (tekst- en beeldtolken), 2 fte personeel (niet zijnde tolken) in dienst zal zijn. Hieronder vallen bijvoorbeeld de volgende deeltijdfuncties: algemeen management, administratieve ondersteuning, financieel beheer, communicatie en juridische ondersteuning. In vijf jaar tijd bedragen deze salarislasten naar schatting in totaal bijna € 700.000. Naast de salarislasten zullen er kosten zijn voor de huisvesting, kantoorbenodigdheden en inrichting van de werkplekken voor deze medewerkers. Deze kosten worden voor een periode van vijf jaar in totaal op zo’n € 46.000 geschat.
De aanbieder van de bemiddelingsdienst is op grond van artikel 2.9 van de Rude verplicht informatie te verstrekken over contactgegevens, openingstijden, klantenservice en de wijze waarop gebruik kan worden gemaakt van de dienst. De kosten hiervoor worden geschat op zo’n € 106.000 in vijf jaar tijd. Hieronder vallen onder meer de kosten ontwikkeling en beheer van de website en het verspreiden van brochures en plaatsen van advertenties om de bekendheid bij de doelgroep te vergroten. Daarnaast wordt ingeschat dat de bemiddelingsdienst in vijf jaar tijd zo’n € 53.000 aan kosten voor externe inhuur van specialistische diensten als accountancy of juridische ondersteuning zal reserveren. Ook deze kosten zijn opgenomen in de vaste vergoeding.
In artikel 2.7, tweede lid, van de Rude zijn maximale wachttijden vastgelegd voor oproepen naar de bemiddelingsdienst. Om aan deze eisen te kunnen voldoen zullen er tijdens de in artikel 2.7, eerste lid, voorgeschreven openingstijden altijd tekst- en beeldtolken klaar moeten zitten, ook in het fictieve geval dat er heel weinig of niet zou worden gebeld. De totale kosten voor het klaar zitten van beeldtolken, die in dat geval zullen worden gemaakt, worden geschat op € 1,86 miljoen. Deze inschatting is als eerste gebaseerd op de aanname dat het inhuurtarief voor een beeldtolk € 78,50 per uur bedraagt. Dit is inclusief een correctie voor de gemiddelde toeslag voor de voorgeschreven openingsuren die buiten reguliere werktijden vallen (zoals weekend- en feestdagen), reiskostenvergoeding en BTW. De openingsuren van de beeldbemiddelingsdienst worden voor de weekend- en feestdagen verruimd naar 13 uur per dag. Dit betekent dat de beeldbemiddelingsdienst 4.745 uur per jaar geopend zal zijn. De totale kosten voor de inhuur van beeldtolken in het fictieve geval dat er niet of nauwelijks wordt gebeld in vijf jaar tijd zal hiermee € 1,86 miljoen bedragen. Bij de inschatting van de kosten voor de beschikbaarheid van teksttolken is aangenomen dat reguliere callcentermedewerkers na een korte opleiding zouden kunnen worden ingezet als teksttolk voor de bemiddelingsdienst. In dat geval hoeven geen inhuurkosten worden gemaakt voor de uren waarin geen gebruik wordt gemaakt van de tekstbemiddelingsdienst, wel zullen er kosten worden gemaakt voor de opleiding tot teksttolk voor deze medewerkers. Voor teksttolken komen de totale kosten die zullen moeten worden gemaakt, in het fictieve geval dat er niet of nauwelijks gebruik zou worden gemaakt van de bemiddelingsdienst, daarmee uit op zo’n € 160.000 in vijf jaar tijd.
In totaal komt de vaste vergoeding hiermee op een bedrag van € 4,35 miljoen in vijf jaar tijd. Er is voor gekozen deze vergoeding te spreiden over de kalenderjaren waarin de bemiddelingsdienst wordt aangeboden, omdat een groot deel van de vaste kosten jaarlijks terugkomt. De aanwijzing geldt voor vijf jaar, maar omdat gedurende een kalenderjaar wordt gestart vallen in deze periode zes kalenderjaren (2018, 2019, 2020, 2021, 2022 en 2023). Na afloop van ieder kalenderjaar waarin de dienst wordt verzorgd, wordt een vaste vergoeding van € 725.000 uitgekeerd. In totaal wordt er dus zes keer een vergoeding uitgekeerd. De vaste vergoeding wordt, net als de vergoeding per gespreksminuut, betaald uit de bijdragen van aanbieders van openbare elektronische communicatienetwerken, -diensten en bijbehorende faciliteiten op grond van artikel 9.5 van de Telecommunicatiewet, de artikelen 2.12 en 2.13 Bude en artikel 2.6 Rude.
De ontwerpregeling is tezamen met het concept van de wijziging van de Regeling universele dienstverlening en eindgebruikersbelangen en het concept Voornemen tot aanwijzing bemiddelingsdienst geconsulteerd door middel van een internetconsultatie op Overheid.nl in de periode van 13 april tot en met 11 mei 2018. Er zijn in totaal 4 reacties ontvangen, waarvan er 2 openbaar zijn (zie https://www.internetconsultatie.nl/bemiddelingsdienst). In deze paragraaf wordt alleen ingegaan op de consultatiereacties voor zover die betrekking hebben op hetgeen in deze ontwerpregeling wordt geregeld. Voor een volledig overzicht van wat er is gedaan met de reacties uit de consultatie wordt verwezen naar het consultatieverslag die bij de internetconsultatie op de bovengenoemde website zal worden gevoegd.
In een reactie wordt aandacht gevraagd voor de financiering van de tekst- en beeldbemiddelingsdienst. Deze partij is van mening dat de kosten van deze universele dienst niet zou moeten worden omgeslagen over de telecomsector maar gefinancierd zou moeten worden uit de publieke middelen. Gevraagd wordt om een nadere onderbouwing voor deze keuze. Een mogelijk alternatief zou zijn om de kosten alleen te verhalen op de kring van aanbieders die actief zijn in de consumentenmarkt.
Wat betreft de keuze voor het omslaan van de kosten over de sector wordt het volgende opgemerkt. De Universeledienstrichtlijn geeft de mogelijkheid om een keuze te maken om de nettokosten voor het verlenen van de universele dienst door de overheid, of door de sector te financieren. Destijds, bij het opstellen van de betreffende bepalingen in de Telecommunicatiewet, is gekozen voor het omslaan van de vergoeding van de nettokosten voor het verlenen van de universele dienst over de sector. Het systeem in de Telecommunicatiewet is gebaseerd op het principe dat de eindgebruiker betaalt voor het feit dat er een openbare dienst is waarmee ook eindgebruikers met een fysieke beperking gebeld kunnen worden en zelf kunnen bellen. Het begrip eindgebruiker omvat niet alleen consumenten maar ziet ook op zakelijke gebruikers. Personeel van bedrijven met bijvoorbeeld een gehoorbeperking kunnen immers ook gebruik maken van de bemiddelingsdienst.
De Staatssecretaris van Economische Zaken en Klimaat, M.C.G. Keizer
Kopieer de link naar uw clipboard
https://zoek.officielebekendmakingen.nl/stcrt-2018-31315.html
De hier aangeboden pdf-bestanden van het Staatsblad, Staatscourant, Tractatenblad, provinciaal blad, gemeenteblad, waterschapsblad en blad gemeenschappelijke regeling vormen de formele bekendmakingen in de zin van de Bekendmakingswet en de Rijkswet goedkeuring en bekendmaking verdragen voor zover ze na 1 juli 2009 zijn uitgegeven. Voor pdf-publicaties van vóór deze datum geldt dat alleen de in papieren vorm uitgegeven bladen formele status hebben; de hier aangeboden elektronische versies daarvan worden bij wijze van service aangeboden.
Authentieke versie (PDF)
Informatie
Printen
Delen