U bent nu hier: Publicaties Officiële publicaties
Zoals vergunningen, bouwplannen en lokale regelgeving.
Adressen en contactpersonen van overheidsorganisaties.
De Minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties,
Gelet op de artikelen 2, derde lid, 4a, achtste lid, 27, eerste lid, 30, eerste lid, 31, derde lid, 57 en 59 van de Paspoortwet;
Besluit:
De Paspoortuitvoeringsregeling Caribische landen wordt als volgt gewijzigd:
A
Artikel 3 wordt als volgt gewijzigd:
1. Het vierde lid komt te luiden:
4. Met betrekking tot de ingevolge artikel 2, tweede lid, van de wet bedoelde identiteitskaarten bestaan de navolgende modellen:
a. Nederlandse identiteitskaart: model Nederlandse identiteitskaart;
b. vervangende Nederlandse identiteitskaart: model vervangende Nederlandse identiteitskaart.
2. In het zevende lid wordt de zinsnede ‘Nederlandse identiteitskaart, bedoeld in het vierde lid,’ vervangen door: in het vierde lid genoemde identiteitskaarten.
B
In artikel 21, eerste lid, aanhef, wordt de zinsnede ‘die aantonen dat zij voor beroepsmatige of zakelijke redenen’ vervangen door: die aantonen dat zij.
C
Artikel 30 komt te luiden:
1. Tot de uitreiking van een diplomatiek paspoort of een dienstpaspoort wordt slechts overgegaan indien de aanvrager beschikt over een op de aanvrager betrekking hebbend geldig document als bedoeld in artikel 1, eerste lid, onder 1°, van de Wet op de identificatieplicht.
2. Indien bij de aanvraag van een diplomatiek paspoort of een dienstpaspoort blijkt dat de geldigheidsduur van het identiteitsbewijs als bedoeld in het vorige lid is verstreken, wordt de beslissing op de aanvraag pas genomen nadat het identiteitsbewijs is vervangen door een nieuw identiteitsbewijs.
3. Namens de Minister van Buitenlandse Zaken kan een verstrekt diplomatiek paspoort of dienstpaspoort worden ingetrokken, indien de houder het diplomatiek paspoort of het dienstpaspoort in strijd met de voorwaarden waaronder het werd verstrekt heeft gebruikt.
D
In artikel 35, zesde lid, wordt in de tweede volzin de zinsnede ‘dag en de maand’ vervangen door: dag, de maand en het jaar.
E
In artikel 38, tweede lid, wordt ‘de basisadministratie’ vervangen door: een bij Landsverordening van Aruba, Curaçao of Sint Maarten ingestelde bevolkingsadministratie.
F
In artikel 56, eerste lid, wordt in de tweede volzin de zinsnede ‘, tekent de tot ontvangst bevoegde ambtenaar de door de besteller overgelegde distributielijst voor ontvangst’ vervangen door:, vindt de overdracht plaats.
G
In artikel 57, tweede lid, wordt de zinsnede ‘geproduceerd of gepersonaliseerd’ vervangen door: geproduceerd en gepersonaliseerd.
H
In artikel 71, eerste lid, wordt in de eerste volzin de zinsnede ‘af te loggen’ vervangen door ‘af te leggen’ en de zinsnede ‘aangewezen ambtenaar, die de mededeling omtrent de vermissing in ontvangst neemt’ vervangen door: aangewezen ambtenaar, die de mededeling omtrent de vermissing in ontvangst neemt, of schriftelijk,.
I
In hoofdstuk VII vervalt paragraaf 4.
J
Artikel 77, vierde lid, wordt de zinsnede ‘het in het reisdocument aangebrachte kinegram’ vervangen door: elk in het reisdocument aangebrachte kinegram.
K
Onder vernummering van het derde en vierde lid tot tweede en derde lid vervalt artikel 89, tweede lid.
L
Artikel 104 komt te luiden:
M
In artikel 107, tweede lid, wordt in de eerste volzin de zinsnede ‘inbraakalarmeringssysteem dat voorziet in een permanente vaste-lijnverbinding met een ter plaatse door de overheid toegelaten alarmcentrale’ vervangen door: inbraakalarmeringssysteem dat in verbinding staat met een ter plaatse door de overheid toegelaten alarmcentrale.
N
In artikel 108, tweede lid, wordt de zinsnede ‘op de uitgiftelocatie’ vervangen door: op de locatie van het reisdocumentenarchiefstation.
O
In artikel 111, tweede lid, wordt de zinsnede ‘binnen één werkdag, eventueel per fax’ vervangen door: binnen één werkdag.
P
Artikel 112, tweede lid, komt te luiden:
2. De autoriteit die van mening is dat met het reisdocument onregelmatigheden zijn gepleegd die geen strafbare feiten opleveren, onttrekt dit document op de in artikel 77, tweede lid, bedoelde wijze definitief aan het verkeer.
Q
Artikel 113 komt te luiden:
1. Indien het vermoeden bestaat dat de met het reisdocument gepleegde onregelmatigheden strafbare feiten opleveren, wordt het desbetreffende reisdocument met gebruikmaking van het daartoe door de Minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties beschikbaar gestelde formulier aan het Expertisecentrum Identiteitsfraude en Documenten van de Koninklijke Marechaussee gezonden.
2. De Commandant van het Expertisecentrum Identiteitsfraude en Documenten van de Koninklijke Marechaussee onttrekt het reisdocument bedoeld in het vorige lid op de in artikel 77, tweede lid, bedoelde wijze definitief aan het verkeer.
Deze regeling treedt in werking met ingang van de dag na de datum van uitgifte van de Staatscourant, het afkondigingsblad van Aruba, het publicatieblad van Curaçao en het afkondigingsblad van Sint-Maarten waarin zij wordt geplaatst, met uitzondering van artikel I, onderdeel A, dat in werking treedt op het tijdstip dat het bij koninklijke boodschap van 7 december 2015 ingediende voorstel van rijkswet tot wijziging van de Paspoortwet in verband met het van rechtswege laten vervallen van reisdocumenten van personen aan wie een uitreisverbod is opgelegd (Kamerstukken 34 358) in werking treedt.
Deze regeling zal met toelichting in de Staatscourant, in het Afkondigingsblad van Aruba, in het Publicatieblad van Curaçao en in het Afkondigingsblad van Sint Maarten worden geplaatst.
De Minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties, R.H.A. Plasterk
Deze wijziging van de Paspoortuitvoeringsregeling Caribische Landen 2001 (PUC) vloeit voort uit het Rijkswetvoorstel tot wijziging van de Paspoortwet in verband met het van rechtswege laten vervallen van reisdocumenten van personen aan wie een uitreisverbod is opgelegd.1 De aanleiding om de bestaande regelingen op onderdelen te wijzigen heeft daarnaast nog een aantal andere redenen. Deels betreft het aanpassingen voortvloeiend uit eerdere aanpassingen van Paspoortwet, deels betreft dit een aantal inhoudelijke gemotiveerde beleidskeuzes en deels betreft het aanpassingen waarmee de regelgeving in lijn wordt gebracht met de bestaande praktijk. Tot slot worden ook een aantal bestaande omissies hersteld en worden enkele redactionele wijzigingen aangebracht.
Bij het Rijkswetvoorstel tot wijziging van de Paspoortwet in verband met het van rechtswege laten vervallen van reisdocumenten van personen aan wie een uitreisverbod is opgelegd 2 is geregeld dat aan een Nederlander aan wie een verbod is opgelegd om het Schengen-gebied te verlaten3 na een daartoe strekkende aanvraag een vervangende Nederlandse identiteitskaart wordt verstrekt voor de duur van vijf jaren, zolang deze Nederlander niet buiten het Schengen-gebied verblijft. Gelet hierop, worden de Paspoortuitvoeringsregelingen aangepast. Hoewel het aanvragen en verstrekken van een vervangende identiteitskaart niet van toepassing is in het Caribische deel van het Koninkrijk, wordt de Paspoortuitvoeringsregeling voor de Caribische landen op dit onderdeel toch aangepast. Het vervangende document betreft immers een van de modellen van reisdocumenten die vanaf de inwerkingtreding van het wetsvoorstel in omloop kunnen zijn.
De regelgeving zoals deze luidde voorafgaande aan de wijziging maakte het mogelijk om voor zakelijke of beroepsmatige redenen aanspraak te maken op een tweede paspoort als:
• iemand moest reizen naar een land dat conflicteerde met een ander land waarvan de aanvrager een visum in zijn paspoort had staan, waardoor hij de kans liep het land niet binnen te komen4;
• iemand moest regelmatig dringend reizen op het moment dat zijn paspoort voor een visumaanvraag bij een buitenlandse vertegenwoordiging lag en dus niet gebruikt kon worden.
Deze regeling werd als knellend ervaren. Iemand kon immers ook omwille van niet-zakelijke redenen naar conflicterende landen reizen of regelmatig dringend reizen op het moment dat zijn paspoort bij een buitenlandse vertegenwoordiging lag voor een visum. Deze wijziging regelt dan ook dat een ieder aanspraak kan maken op een tweede paspoort indien hij ofwel naar conflicterende landen moet reizen, ofwel zijn paspoort voor een visum aanvraag bij een buitenlandse vertegenwoordiging ligt.
De regelgeving voorafgaande aan de wijziging was indertijd opgesteld vanuit de gedachte dat het aantal tweede paspoorten zo beperkt mogelijk gehouden moest worden, teneinde het risico op misbruik te verkleinen. Een houder zou namelijk zijn tweede paspoort kunnen afstaan aan iemand anders om daarmee ‘look-alike’-fraude te plegen. Met deze wijziging is het voor meer burgers mogelijk geworden om een tweede paspoort aan te vragen en neemt dus het risico op misbruik in theorie toe. Echter ook eerder waren er vele burgers die beschikten over zowel een paspoort, als een identiteitskaart. Kwaad willenden hadden daarom geen tweede paspoort nodig om dergelijke fraude te plegen. Zij konden in het kader van fraude doeleinden een paspoort gebruiken van een persoon die over een identiteitskaart beschikte. Het risico op identiteitsfraude wordt door deze regeling daarom nauwelijks beïnvloed.
Wel zal het ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties monitoren of het aantal aanvragen van tweede paspoorten opvallend sterk stijgt, nu deze wijziging is ingegaan, ten opzichte van het aantal aangevraagde tweede paspoorten in de voorgaande jaren. Het is immers onbekend hoe vaak geen tweede paspoort werd aangevraagd, omdat men niet aan de hiervoor geldende eisen voldeed. Het aantal uitgegeven tweede paspoorten betreft de laatste jaren rond de 8.000 per jaar. Met de verruiming van de voorwaarden zal het aantal aanvragen van tweede paspoorten naar alle waarschijnlijkheid toenemen, met hoeveel valt evenwel moeilijk te voorspellen. Overigens is een tweede paspoort slechts 2 jaar geldig. De geldigheidsduur van het tweede paspoort is met deze regeling niet aangepast.
De voorwaarde die voorafgaande aan deze wijziging gold dat een aanvrager van een diplomatiek of dienstpaspoort in het bezit moest zijn van een nog minstens zes maanden geldig nationaal paspoort, is vervangen door de eis dat de aanvrager in het bezit is van een geldig nationaal paspoort of een geldige Nederlandse identiteitskaart. Op die wijze wordt bij de aanvraag voldaan aan de wettelijk vereiste vaststelling van de identiteit en nationaliteit van de aanvrager. De bepaling na wijziging biedt voldoende waarborgen tegen oneigenlijk gebruik van het diplomatiek of dienstpaspoort.
De regeling brengt geen administratieve lasten voor burgers en bedrijven met zich mee.
De Kabinetten van de gevolmachtigde ministers van de landen Aruba, Curaçao en Sint Maarten, zijn geconsulteerd over de voorliggende regeling. Naar aanleiding van deze consultatie is de bepaling omtrent het gebruik van de dienststempel aangescherpt. De regeling is daarnaast opengesteld voor consultatie via het internet. De internetconsultatie heeft geen reacties opgeleverd.
In de betreffende onderdelen zijn wijzigingen opgenomen die samenhangen met het invoeren van de vervangende identiteitskaart als identiteitsbewijs bij van rechtswege verval van het paspoort in verband met het opleggen van een tijdelijk uitreisverbod aan personen ten aanzien van wie het gegronde vermoeden bestaat dat zij zich buiten het Schengen-gebied zullen begeven om zich daar aan te sluiten bij een organisatie die is geplaatst op een lijst van organisaties die deelnemen aan een nationaal of internationaal gewapend conflict en een bedreiging vormen voor de nationale veiligheid. In de Caribische landen zal de vervangende identiteitskaart niet kunnen worden aangevraagd, noch verstrekt. Dit onderdeel zal in werking treden op het moment dat het bij koninklijke boodschap van 7 december 2015 ingediende voorstel van rijkswet tot wijziging van de Paspoortwet in verband met het van rechtswege laten vervallen van reisdocumenten van personen aan wie een uitreisverbod is opgelegd (Kamerstukken 34 358) in werking treedt.
Met de wijziging van artikel I, onderdeel B, is geregeld dat het voor een aanspraak op een tweede paspoort niet langer noodzakelijk is dat de aanvrager het paspoort nodig heeft omwille van beroepsmatige of zakelijke redenen.
In dit onderdeel is geregeld dat het niet langer noodzakelijk is om te beschikken over een nationaal paspoort dat nog zes maanden geldig is, om een diplomatiek of dienstpaspoort aan te kunnen vragen. Volstaan wordt met een geldig paspoort of geldige identiteitskaart.
In deze onderdelen is de regeling aangepast aan de bestaande uitvoeringspraktijk wat betreft de levering van de reisdocumenten.
In dit onderdeel is geregeld dat de melding van vermissing buiten de aanvraagprocedure om ook schriftelijk gedaan kan worden.
In dit onderdeel is geregeld dat niet langer een melding gedaan hoeft te worden door de gouverneur van een gevonden reisdocument bij het Expertisecentrum Identiteitsfraude en Documenten van de Koninklijke Marechaussee. Hiertoe is overgegaan in het kader van een lastenverlichting nu gebleken is dat in de praktijk het doen van deze melding geen bijdrage levert aan het verminderen van identiteitsfraude.
In dit onderdeel is geregeld dat niet langer van een aanwijzing of vervanging van een autorisatiebevoegde melding gedaan hoeft te worden bij de Minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties, aangezien dit tegenwoordig op een andere wijze wordt geregistreerd in het reisdocumenten archief station, waardoor melding niet langer noodzakelijk is.
Deze onderdelen regelen enige technische uitvoeringsaspecten.
In deze onderdelen wordt geregeld dat reisdocumenten waarmee onregelmatigheden zijn gepleegd die geen strafbare feiten opleveren niet langer gemeld hoeven te worden aan het Expertisecentrum Identiteitsfraude en Documenten, maar direct aan het verkeer onttrokken kunnen worden door de betreffende autoriteit. Daarnaast regelen deze onderdelen dat alle reisdocumenten waarmee onregelmatigheden zijn gepleegd die strafbare feiten opleveren aan het Expertisecentrum Identiteitsfraude en Documenten worden gezonden, ongeacht of de dader bekend of onbekend is.
Dit artikel regelt de inwerkingtreding van de regeling.
De Minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties, R.H.A. Plasterk
Als bedoeld in artikel 3 van de Tijdelijke wet bestuurlijke maatregelen terrorismebestrijding.
Het ministerie van Buitenlandse Zaken stelt de lijst van conflicterende landen vast. Op dit moment geldt dat het reizen naar Israël conflicteert met het reizen naar Afghanistan, Irak, Iran, Jemen, Libanon, Libië, Pakistan, Saoedi-Arabië, Sudan en Syrië.
Kopieer de link naar uw clipboard
https://zoek.officielebekendmakingen.nl/stcrt-2016-52036.html
De hier aangeboden pdf-bestanden van het Staatsblad, Staatscourant, Tractatenblad, provinciaal blad, gemeenteblad, waterschapsblad en blad gemeenschappelijke regeling vormen de formele bekendmakingen in de zin van de Bekendmakingswet en de Rijkswet goedkeuring en bekendmaking verdragen voor zover ze na 1 juli 2009 zijn uitgegeven. Voor pdf-publicaties van vóór deze datum geldt dat alleen de in papieren vorm uitgegeven bladen formele status hebben; de hier aangeboden elektronische versies daarvan worden bij wijze van service aangeboden.
Authentieke versie (PDF)
Informatie
Printen
Delen