Regeling van de Staatssecretaris van Infrastructuur en Milieu, van 26 januari 2015, nr. IENM/BSK-2015/12387, tot wijziging van de Regeling veilig gebruik luchthavens en andere terreinen

De Staatssecretaris van Infrastructuur en Milieu,

Gelet op bijlage 14 bij het op 7 december 1944 te Chicago tot stand gekomen Verdrag inzake de internationale burgerluchtvaart (Trb. 1973, 109), de artikelen 8a.1 en 8a.51 van de Wet luchtvaart en artikel 51 van het Mijnbouwbesluit;

BESLUIT:

ARTIKEL I

De Regeling veilig gebruik luchthavens en andere terreinen wordt als volgt gewijzigd:

A

In artikel 1, eerste lid, worden de volgende onderdelen in de alfabetische rangschikking ingevoegd:

– HEMS-vlucht:

vlucht met een helikopter uitgevoerd krachtens een AOC met voorziening A3-Emergency medical service;

– politievlucht:

vlucht uitgevoerd met een vliegtuig of helikopter in het kader van de politietaak, bedoeld in artikel 3 van de Politiewet 2012;.

B

Artikel 2 wordt als volgt gewijzigd:

1. Onderdeel b, onder 4, komt te luiden:

• 4°. die gelegen zijn buiten provinciegrenzen zoals bepaald bij of krachtens de Provinciewet;.

2. De onderdelen b tot en met d worden geletterd c tot en met e.

3. Er wordt een onderdeel ingevoegd, luidende:

• b. burgerluchthavens die gebruikt worden door vliegtuigen met een maximaal startgewicht van meer dan 890 kg en waarvoor een luchthavenregeling is vastgesteld;.

C

Artikel 9 wordt als volgt gewijzigd:

1. Onderdeel b wordt geletterd c.

2. Er wordt een onderdeel ingevoegd, luidende:

• b. burgerluchthavens die gebruikt worden door vliegtuigen met een maximaal startgewicht van meer dan 890 kg en waarvoor een luchthavenregeling is vastgesteld;.

D

Artikel 10 wordt als volgt gewijzigd:

1. In onderdeel a wordt ‘, 1.4 en 1.5’ vervangen door: en 1.4.

2. In onderdeel b wordt ‘2.1.2, 2.1.3, 2.5.3 en 2.5.4’ vervangen door: 2.1.5.

3. In onderdeel c wordt na ‘3.1.8,’ ingevoegd: 3.3.11,.

4. In onderdeel d wordt ‘5.3.14’ vervangen door: 5.3.15.

5. Onderdeel e komt te luiden:

• e. 6.1.1.10, 6.1.2, 6.2.3.11, 6.2.4 en 6.2.5;.

6. In onderdeel f vervalt: 9.3,.

E

Artikel 11 wordt als volgt gewijzigd:

1. Onderdeel b komt te luiden:

• b. aan onderdeel 2.1.6 vanaf 1 juli 2016 wordt voldaan, de onderdelen 2.5.3 en 2.5.4 uitsluitend van toepassing zijn op luchthavens met voorzieningen voor landingen met behulp van ILS, waarbij aan deze onderdelen vanaf 1 juli 2015 wordt voldaan;.

2. Onderdeel d komt te luiden:

• d. de exploitant van een luchthaven met een verharde baan vanaf 1 januari 2016 de opleidings- en trainingseisen, bedoeld in onderdeel 2.9.4, vaststelt voor het personeel dat verantwoordelijk is voor het vaststellen van en rapporteren over de conditie van het baanoppervlak;.

3. De onderdelen e tot en met r worden geletterd g tot en met t.

4. Er worden twee onderdelen ingevoegd, luidende:

• e. indien een verharde baan of gedeelte daarvan, als bedoeld in onderdeel 2.9.7, niet aan het vereiste, bedoeld in onderdeel 10.2.3 voldoet, wordt dit met een publicatie in de AIP of NOTAM aan de gebruikers van de luchthaven bekend gemaakt;

• f. het frictieniveau bij frictiemetingen op compacte sneeuw of met ijs bedekte oppervlakten, bedoeld in onderdeel 2.9.10, voldoet aan de correlatiecoëfficiënt, zoals opgenomen in de onderstaande tabel

  Measured coefficient	Estimated braking action	Code
  0.40 and above	Good	5
  0.39 to 0.36	Medium to good	4
  0.35 to 0.30	Medium	3
  0.29 to 0.26	Medium to poor	2
  0.25 and below	Poor	1

5. De onderdelen n tot en met t worden geletterd p tot en met v.

6. Er worden twee onderdelen ingevoegd, luidende:

• n. de voorschriften en aanbevelingen in hoofdstuk 6 van deel I van bijlage 14 slechts van toepassing zijn binnen de grenzen van de luchthaven;

• o. indien de luchthaven tevens wordt gebruikt door helikopters, onderdeel 6.1.1 van deel II van bijlage 14 wordt toegepast ter bepaling van de hoeveelheid blusmiddelen voor de bestrijding van een helikopterbrand;.

7. In onderdeel p (nieuw) wordt ‘onderdeel 9.2.21 niet van toepassing is’ vervangen door: de onderdelen 9.2.22 tot en met 9.2.25 niet van toepassing zijn.

8. In onderdeel q (nieuw) wordt ‘de kolommen 3 of 5’ vervangen door: de kolommen 3, 5 of 7.

9. In onderdeel r (nieuw) wordt ‘9.2.24’ vervangen door: 9.2.28.

10. In onderdeel s (nieuw) wordt ‘de kolommen 3 of 5’ vervangen door: de kolommen 3, 5 of 7.

11. In onderdeel t (nieuw) komt de tekst boven de tabel te luiden:

onder voldoende getraind en competent personeel als bedoeld in onderdeel 9.2.44, minimaal de in de onderstaande tabel opgenomen aantallen personeel wordt verstaan:.

12. De onderdelen u tot en met v worden geletterd v tot en met w.

13. Er wordt een onderdeel ingevoegd, luidende:

• u. in afwijking van onderdeel t is, indien het vliegtuig dat maatgevend is voor de luchthavencategorie niet wordt gebruikt voor het vervoer van personen:

  • a. voor de luchthavencategorieën 6 en 7 een lagere personele bezetting toegestaan, waarbij ten minste wordt voldaan aan de aantallen personeel behorende bij luchthavencategorie 5;

  • b. voor de luchthavencategorieën 8, 9 en 10 een lagere personele bezetting toegestaan, waarbij ten minste wordt voldaan aan de aantallen personeel behorende bij luchthavencategorie 7;.

14. Onderdeel v (nieuw) komt te luiden:

• v. onder het minimum frictieniveau, bedoeld in onderdeel 10.2.3, wordt verstaan de waarden zoals opgenomen in onderstaande tabel:

  	Test tire
  Test equipment	Type	Pressure (kPa)	Test speed (km/h)	Test water depth (mm)	Minimum friction level
  (1)	(2)		(3)	(4)	(5)
  Mu-meter Trailer	A A	70 70	65 95	1.0 1.0	0.42 0.26
  Skiddometer Trailer	B B	210 210	65 95	1.0 1.0	0.50 0.34
  Surface Friction Tester Vehicle	B B	210 210	65 95	1.0 1.0	0.50 0.34
  Runway Friction Tester Vehicle	B B	210 210	65 95	1.0 1.0	0.50 0.41
  TATRA Friction Tester Vehicle	B B	210 210	65 95	1.0 1.0	0.48 0.42
  Grip tester trailer	C C	140 140	65 95	1.0 1.0	0.43 0.24

F

In hoofdstuk 2, afdeling 3, paragraaf 2, wordt na artikel 14a een artikel ingevoegd, luidende:

Artikel 14b

• 1. Indien een luchthaven buiten de reguliere openstellingstijden wordt gebruikt voor het innemen van brandstof ten behoeve van een HEMS-vlucht of een politievlucht, draagt de exploitant er zorg voor dat voorafgaande aan het gebruik schriftelijke afspraken met de betreffende gebruiker van de luchthaven zijn gemaakt over het veilig gebruik van de luchthaven.

• 2. De afspraken, bedoeld in het eerste lid, hebben in ieder geval betrekking op:

  • a. het landen en starten;

  • b. het gebruik van de tankinstallatie;

  • c. het voorkomen en bestrijden van brand ten gevolge van een ongeval of incident en het redden van mensenlevens.

G

Artikel 15, onderdeel a, onder 4, komt te luiden:

• 4°. die gelegen zijn buiten de provinciegrenzen zoals bepaald bij of krachtens de Provinciewet;.

H

Artikel 17 wordt als volgt gewijzigd:

1. De onderdelen a tot en met f worden geletterd b tot en met g.

2. Er wordt een onderdeel ingevoegd luidende:

• a. de voorschriften en aanbevelingen in hoofdstuk 2 van deel II van bijlage 14 alleen van toepassing zijn op de helikopterluchthaven Amsterdam (Amsterdam Heliport) en de exploitant ervoor zorg draagt dat de gegevens, bedoeld in hoofdstuk 2, worden verstrekt aan de organisatie die verantwoordelijk is voor de uitgifte van luchtvaartpublicaties;.

3. In onderdeel b (nieuw) wordt ‘3.1.25’ vervangen door: 3.1.25, onder b.

4. Onderdeel c (nieuw) komt te luiden:

• c. voor helikopterluchthavens die zijn opgericht voor 1 juli 2014 voor de eerste sectie van de naderings- en startsector, bedoeld in onderdeel 4.2.3, een helling geldt van 12,5%;.

5. In onderdeel e (nieuw) wordt ‘5.3.4.4’ vervangen door: 5.3.5.4.

6. In onderdeel f (nieuw) wordt ‘5.3.5.2’ vervangen door: 5.3.6.2.

7. Onderdeel g (nieuw) komt te luiden:

• g. op een normaal niet bemande helikopterluchthaven die gelegen is buiten de provinciegrenzen zoals bepaald bij of krachtens de Provinciewet en die in gebruik is genomen voor 1 januari 2013, volstaan kan worden met de hoeveelheid brandblusmiddelen zoals genoemd in tabel 6-2, waarbij de afgiftecapaciteit minimaal 230 liter per minuut bedraagt.

I

In artikel 23, onderdeel a, komt de opsomming van onderdelen te luiden:

3.1.1, 3.1.2, 3.1.3, 3.1.6, 3.1.8, 3.1.14, 3.1.16, 3.1.21, 3.1.22, 3.1.23, 3.1.24 en 5.2.2;.

J

Artikel 25 wordt als volgt gewijzigd:

Onder vernummering van het tweede lid tot derde lid wordt een lid ingevoegd, luidende:

• 2. Indien een luchthaven als bedoeld in het eerste lid eveneens gebruikt wordt door een vliegtuig, niet zijnde een mla, met een maximaal startgewicht van 890 kg, zijn, in afwijking van het eerste lid, de artikelen 10, 11, 12, 14a en 14b van overeenkomstige toepassing, met dien verstande dat de voorschriften en aanbevelingen van onderdeel 9.2 van deel I van bijlage 14 niet van toepassing zijn.

K

Artikel 29 wordt als volgt gewijzigd:

1. Het eerste lid wordt als volgt gewijzigd:

a. Onderdeel j wordt geletterd k.

b. Er wordt een onderdeel ingevoegd, luidende:

• j. de luchthaven is zodanig gelegen dat in het verlengde van de baan geen obstakels steken door een denkbeeldig vlak dat met de breedte van de baan als basis, oploopt met een helling van 1:20 (hoogte:afstand) en divergeert met 10% tot op een afstand van 900 meter van de baan;.

2. Het vierde lid vervalt.

3. Het vijfde en zesde lid worden vernummerd tot vierde en vijfde lid.

ARTIKEL II

Deze regeling treedt in werking met ingang van de dag na de datum van uitgifte van de Staatscourant waarin zij wordt geplaatst, met uitzondering van artikel I, onderdelen B, onder 2 en 3, C en J, die in werking treden met ingang van 1 juli 2015.

Deze regeling zal met de toelichting in de Staatscourant worden geplaatst.

De Staatssecretaris van Infrastructuur en Milieu, W.J. Mansveld

TOELICHTING

Algemeen

Deze regeling bevat aanpassingen van de Regeling veilig gebruik luchthavens en andere terreinen (hierna: de regeling). De aanleiding voor de aanpassingen is gelegen in de wijzigingen die per 14 november 2013 zijn doorgevoerd in de delen I en II van bijlage 14 bij het Verdrag inzake de internationale burgerluchtvaart (hierna: het verdrag) en in afwijkingen van bijlage 14 die voor Nederland zijn aangemeld bij de Internationale Burgerluchtvaart Organisatie (ICAO). De aldus aangemelde onderdelen van bijlage 14 gelden niet voor Nederland. De in de regeling opgenomen verwijzingen naar bijlage 14 dienen overeen te stemmen met de wijzigingen in bijlage 14 en met de afwijkingen die bij ICAO zijn aangemeld. Om die reden zijn in de onderhavige regeling de verwijzingen naar bijlage 14 aangepast. Daarnaast is de regeling aangepast aan een ontwikkeling in de praktijk die inhoudt dat van oorsprong MLA-luchthavens (luchthavens die gebruikt worden door Micro Light Aeroplanes) met een luchthavenregeling in de praktijk eveneens gebruikt worden door grotere en zwaardere vliegtuigen. In de onderhavige regeling zijn op dit gebruik toegesneden inrichtings- en veiligheidsvoorschriften opgenomen. Tenslotte bevat deze regeling enkele aanpassingen van de inrichtingseisen voor luchthavens. De belangrijkste wijzigingen betreffen de opname van voorschriften voor de situatie dat helikopters een openbare luchthaven buiten de reguliere openstellingstijden gebruiken om brandstof te tanken ten behoeve van politievluchten of HEMS-vluchten (Helicopter Emergency Medical Services) en een versoepeling van de eisen voor de personele bezetting van brandweer als een vliegtuig niet wordt gebruikt voor het vervoer van personen.

Administratieve lasten en nalevingskosten

De wijzigingen in deze regeling leiden niet tot een toe- of afname van de administratieve lasten voor het bedrijfsleven. Wel is er per saldo sprake van een beperkte toename van de nalevingskosten voor het bedrijfsleven.

De nalevingskosten nemen toe door de volgende onderdelen:

• de verplichting tot het inmeten en rapporteren van de geografische coördinaten van de ‘taxiway centreline points’ en ‘aircraft stands’, bedoeld in artikel 11, onderdeel b, van de regeling, (circa € 30.000);

• de verplichtstelling in artikel 11, onderdeel d, van door de exploitant op te stellen opleidings- en trainingseisen voor personeel dat verantwoordelijk is voor het vaststellen en rapporteren van de condities van het oppervlak van de start- en landingsbaan (circa € 2.000);

• de verplichting voor de luchthaven Venlo (traffic Port) om op grond van de artikelen 10 en 11 van de regeling aan de voorschriften en aanbevelingen van het verdrag te voldoen (circa € 15.000).

De nalevingskosten voor overige MLA-luchthavens die op grond van artikel 25 aan de voorschriften en aanbevelingen van het verdrag moeten voldoen is moeilijk te kwantificeren, omdat nog niet bekend is welke luchthavens mede door vliegtuigen tot 890 kg gebruikt gaan worden. Dit bedrag zal per luchthaven niet meer dan circa € 15.000 bedragen voor luchthavens met een verharde baan en minder dan € 15.000 bij luchthavens met een grasbaan. Het bovenstaande geldt alleen voor de huidige MLA-luchthavens die een medegebruik wensen van vliegtuigen zwaarder dan MLA’s van 450 kg. Voor de overige luchthavens voor vliegtuigen die op grond van de regeling reeds aan de voorschriften en aanbevelingen van het verdrag voldoen, is er geen toename van nalevingskosten.

De nalevingskosten nemen af door de volgende onderdelen:

• de eisen met betrekking tot brandweervoorzieningen in artikel 11, onderdeel u, zijn zodanig aangepast dat een lagere personele bezetting nu ook wordt toegestaan indien met het vliegtuig geen personen vervoerd worden bij de luchthavencategorieën 6 en 7 (circa € 30.000);

• het toestaan in artikel 17, onderdeel g, van een reductie in de hoeveelheid beschikbaar brandblusmiddel op normaal niet bemande helikopterluchthavens die gelegen zijn buiten de provinciegrenzen (€ 8.000).

Afwijking vaste verandermomenten wet- en regelgeving

De onderhavige regeling treedt grotendeels in werking met ingang van de dag na de datum van de uitgifte van de Staatscourant waarin zij wordt geplaatst. Daarbij wordt met gebruikmaking van de uitzonderingsmogelijkheid die Aanwijzing 174, vierde lid, onder a, van de Aanwijzingen voor de regelgeving daarvoor biedt, afgeweken van het stelsel van de vaste verandermomenten, omdat betrokken partijen (exploitanten, gebruikers en de rijksoverheid) belang hebben bij een zo spoedig mogelijke inwerkingtreding van de regeling. Langer uitstel van de inwerkingtreding leidt tot overbodige lasten voor betrokken partijen.

Consultatie

Concepten van de onderhavige regeling zijn ter consultatie voorgelegd aan betrokken partijen.

Artikelsgewijs

Artikel I (Wijziging Regeling veilig gebruik luchthavens en andere terreinen)

Onderdelen B en C

Met de onderdelen B en C worden burgerluchthavens waarvoor een luchthavenregeling is vastgesteld en die gebruikt worden door vliegtuigen met een maximaal startgewicht van meer dan 890 kg onder het regime van deel 1 van bijlage 14 bij het verdrag gebracht. De wijziging houdt verband met de praktijk dat luchthavens met luchthavenregelingen worden gebruikt door zwaardere vliegtuigen dan uitsluitend lichte sportvliegtuigen (Micro Light Aeroplanes, Light Sport Aircrafts en Very Light Aircrafts) (MLA’s, LSA’s en VLA’s). Dit betreft bijvoorbeeld de luchthaven Venlo (Traffic Port). Op deze luchthaven wordt General Aviation verkeer tot 2.000 kg toegelaten. Gelet op de omvang en de aard van het gebruik van deze luchthavens is het vanuit veiligheidsoptiek noodzakelijk dat deze luchthavens voldoen aan de aanbevelingen en voorschriften van deel I van bijlage 14 bij het verdrag, zoals die gelden op basis van paragraaf 2, van afdeling 3 van hoofdstuk 2 van de regeling. Voor de gehanteerde gewichtsgrens kan verwezen worden naar de toelichting bij onderdeel J.

Het nieuwe vierde onderdeel van onderdeel c (nieuw) van artikel 2 bewerkstelligt dat hoofdstuk 2 van de regeling eveneens – naast de helikopterdeks die verbonden zijn met een mijnbouwinstallatie – van toepassing is op helikopterluchthavens die op het Nederlandse continentale plat zijn gelegen en die niet verbonden zijn met een mijnbouwinstallatie. Het betreft hier bijvoorbeeld meetstations van RWS en transformatorstations voor windparken.

Onderdeel D

In artikel 10 van de regeling is een lijst met onderdelen van deel I van bijlage 14 bij het verdrag opgenomen waaraan de exploitant niet hoeft te voldoen. De lijst is aangepast aan de wijzigingen van deel I van bijlage 14 en aan de bij ICAO gemelde afwijkingen.

Onderdeel 1.5 dat betrekking heeft op veiligheidsmanagementsystemen is geschrapt. De reden hiervoor is dat paragraaf 1.5 van deel I van bijlage 14 is geschrapt. Alle bepalingen uit de verschillende bijlagen bij het verdrag die betrekking hebben op veiligheidsmanagementsystemen zijn thans opgenomen in een nieuwe bijlage 19 over ‘safety management systems’. De bepalingen uit bijlage 19 richten zich net als de oude bepalingen van paragraaf 1.5 tot de staat In Nederland is uitvoering gegeven aan deze voorschriften via de verplichte certificering in hoofdstuk 8 van de Wet luchtvaart.

Onderdeel 2.1.2 is vernummerd tot onderdeel 2.1.5.

De uitzondering van onderdeel 2.1.3 (vernummerd tot 2.1.6) met betrekking tot het gebruik van de ‘Cyclic Redundance Check’ (CRC) bij de opslag en doorgifte van luchtvaartdata is geschrapt. De reden voor het schrappen is gelegen in verordening (EU) nr. 73/2010 van de Commissie van 26 januari 2010 tot vaststelling van de kwaliteitseisen voor luchtvaartgegevens en -informatie voor het gemeenschappelijke Europese luchtruim (PbEU L 23/6). Deze verordening bevat voorschriften over de kwaliteit en integriteit van luchtvaartdata. Het gebruik van de CRC is onderdeel van deze voorschriften. De luchtverkeersdienstverlener gaat in de mogelijkheid voorzien dat luchthavens luchtvaartdata elektronisch kunnen aanleveren met behulp van een webservice. De luchtvaartdata kan dan middels elektronische formulieren worden aangeleverd en de CRC is onderdeel van deze webservice. In verband met de implementatie van deze webservice is voor het gebruik van CRC een overgangtermijn tot 1 juli 2016 opgenomen. Daarnaast zijn er ontwikkelingen op het gebied van elektronische luchtvaartkaarten en digitale Notam’s (Notice to Airmen) die gebaseerd zijn op digitale databases en het gebruik van geografische informatiesystemen. Ten behoeve van het gebruik van elektronische luchtvaartkaarten en digitale Notam’s is vereist dat de locatie van de taxibanen en platformen voor vliegtuigen nauwkeurig wordt ingemeten. Om die reden zijn de uitzonderingen van de onderdelen 2.5.3 en 2.5.4 over het inmeten en rapporteren van de geografische coördinaten van ‘taxiway centreline points’ en ‘aircraft stands’ vervallen. Het gebruik van digitale databases is van belang voor de grotere luchthavens en de commerciële luchtvaarten. Daarom is in artikel 11, onderdeel b, opgenomen dat deze eis alleen geldt voor de luchthavens met een baan of banen voorzien van een ILS (Instrument Landing System). Om de luchthavens de tijd te geven om de opdrachten te verstrekken voor het inmeten van de geografische coördinaten van taxibanen en vliegtuigopstelplaatsen die voldoen aan de kwaliteiteisen is een overgangstermijn tot 1 juli 2015 opgenomen.

Onderdeel 3.3.11 is toegevoegd aan de lijst met uitgezonderde onderdelen. Dit onderdeel vereist dat de ‘runway turnpad’ een stroefheidsniveau biedt dat gelijkwaardig is aan het stroefheidsniveau van de bijbehorende baan. Reden voor de uitzondering is dat de banen in Nederland in veel gevallen zijn uitgevoerd met een ‘antiskidlaag’ om voor extra stroefheid te zorgen en de ‘runway turnpads’ meestal van beton zijn. Het is niet mogelijk om op beton een antiskidlaag aan te brengen, omdat de antiskid niet hecht aan het beton en los laat. De constructie van een baan en bijbehorende turnpad met een gelijkwaardig stroefheidsniveau is in veel gevallen daarom niet haalbaar. Daarnaast wordt dit ook niet noodzakelijk geacht, omdat de snelheid van het vliegtuig op een ‘runway turnpad’ laag is (in tegenstelling tot op de baan) en de veiligheidsrisico’s daarmee zeer beperkt zijn.

Onderdeel 5.3.14 is vernummerd tot onderdeel 5.3.15.

De wijzigingen in onderdeel e van artikel 10 houden verband met de herziening van de indeling van hoofdstuk 6 van deel I van bijlage 14. Inhoudelijk zijn de uitzondering echter niet gewijzigd. Het betreffen de voorschriften voor verlichting en markering van obstakels welke niet op de luchthaven voorkomen, zoals elektriciteitkabels, fabrieksschoorstenen en windmolens.

De uitzondering van onderdeel 9.3 over ‘disabled aircraft removal’ is vervallen. Dit onderdeel verlangt dat de exploitant van de luchthaven via de AIP aangeeft of er een voorziening is om onbruikbare vliegtuigen uit het luchtvaartgebied weg te slepen. Het Nederlands beleid houdt in dat zo min mogelijk afwijkingen worden gemeld bij ICAO en aangezien de Nederlandse luchthavens in de praktijk op dit moment al aan dit voorschrift voldoen is er geen reden het onderdeel nog uit te zonderen.

Onderdeel E

In artikel 11 van de regeling is een aantal voorschriften en aanbevelingen uit deel I van bijlage 14 (luchthavens die gebruikt worden door vliegtuigen) nader gespecificeerd.

De verbijzondering van de verplichtingen in de onderdelen 2.6.2 en 2.6.8 tot banen die bestemd zijn voor het gebruik van luchtvaartuigen met een ledige startmassa van meer dan 6.000 kg is geschrapt. Deze onderdelen handelen over het verstrekken van gegevens aan de LVNL over de draagkracht van de verharde en onverharde banen. Deel I van bijlage 14 hanteert hierbij een gewichtsgrens van 5.700 kg. De gehanteerde uitzondering wordt gelet op het geringe gewichtsverschil thans niet langer noodzakelijk geacht. Dit is ook in lijn met het hiervoor genoemde beleid ten aanzien van het melden van afwijkingen bij ICAO.

In de toelichting bij onderdeel D is de verbijzondering van de onderdelen 2.1.6, 2.5.3 en 2.5.4 reeds toegelicht. Onderdeel 2.1.3 is bij de wijziging van deel I van bijlage 14 vernummerd tot 2.1.6 en hierbij is een overgangstermijn tot 1 juli 2016 opgenomen. Voor de onderdelen 2.5.3 en 2.5.4 is bepaald dat deze onderdelen alleen van toepassing zijn op luchthavens voorzien van een ILS en is een overgangstermijn tot 1 juli 2015 opgenomen.

Onderdeel d van artikel 11 heeft betrekking op een nieuw ingevoegd onderdeel 2.9.4 in deel I van bijlage 14. In dit onderdeel is bepaald dat de staat opleidings- en trainingseisen dient vast te stellen voor personeel dat verantwoordelijk is voor het vaststellen en rapporteren van de condities van het oppervlak van de start- en landingsbaan. Er is voor gekozen geen specifieke eisen vanuit de overheid voor de opleiding en training van personeel voor deze taak in regelgeving neer te leggen. De opleiding en training van het personeel door de exploitant zijn onderdeel van het veiligheidsmanagementsysteem van de luchthaven. Daarom is in onderdeel d opgenomen dat de exploitant verantwoordelijk is voor het vaststellen van de opleidings- en trainingseisen. Het voorschrift beperkt zich tot luchthavens in het bezit van een verharde baan waar stroefheidsmetingen noodzakelijk zijn. Om de exploitant van de luchthaven de tijd te geven deze opleidings- en trainingseisen vast te stellen en eventueel personeel aanvullend op te leiden is een overgangstermijn tot 1 januari 2016 voor het voldoen aan onderdeel 2.9.4 opgenomen.

Het nieuwe onderdeel e van artikel 11 ziet op het gewijzigde onderdeel 2.9.7 van deel I van bijlage 14 waarin is opgenomen dat gebruikers van de luchthaven op een door de staat vastgestelde wijze door de exploitant op de hoogte worden gebracht van het feit dat de verharde baan of een gedeelte daarvan niet meer aan de minimum stroefheideisen voldoet. Deze opdracht is ingevuld door te bepalen dat dit gegeven wordt bekend gemaakt met een publicatie in de AIP of NOTAM.

In het nieuwe onderdeel f van artikel 11 wordt invulling gegeven aan de opdracht aan de staat uit onderdeel 2.9.10 van deel I van bijlage 14 om correlatiecoëfficiënten vast te stellen voor het uitvoeren van frictiemetingen in met compacte sneeuw of met ijs bedekte oppervlakten. Voor deze correlatiecoëfficiënten voor de frictiemeting en de ‘breaking action information’ is een nieuwe tabel ingevoegd.

De bepalingen van hoofdstuk 6 van deel I van bijlage 14 hebben betrekking op de verlichting en markering van obstakels op zowel de luchthaven zelf als het gebied buiten de grenzen van de luchthaven. De regeling heeft evenwel slechts betrekking op het luchthavengebied. Om die reden worden in het nieuwe onderdeel n van artikel 11 de voorschriften en aanbevelingen van hoofdstuk 6 van deel I van bijlage 14 over het markeren en verlichten van obstakels alleen van toepassing verklaard binnen de grenzen van de luchthaven.

Het nieuwe onderdeel o van artikel 11 heeft betrekking op het vaststellen van de luchthavencategorie voor redding en brandbestrijding op luchthavens. In de praktijk bestond onduidelijkheid over de wijze waarop de luchthavencategorie voor redding en brandbestrijding bepaald moet worden in het geval een luchthaven voor vliegtuigen tevens wordt gebruikt door helikopters. De normale situatie bij het gebruik van een luchthaven met vliegtuigen is dat aan de hand van onderdeel 9.2.5 en de daarin opgenomen verwijzing naar tabel 9-1, aan de hand van de lengte van het vliegtuig en de rompbreedte de luchthavencategorie voor redding en brandbestrijding wordt vastgesteld. Gebleken is echter dat in gevallen waarbij een luchthaven niet alleen door vliegtuigen, maar tevens door helikopters wordt gebruikt, de helikopters ook in tabel 9-1 werden meegerekend voor het bepalen van de luchthavencategorie voor redding en brandbestrijding en de bijbehorende minimale hoeveelheid blusmiddel. Dit is echter geen juist gebruik van tabel 9-1, omdat deze tabel en de bijbehorende minimale hoeveelheid blusmiddel voor vliegtuigen is ontworpen. Deel II (Heliports) van bijlage 14 bevat specifieke voorschriften voor luchthavens die worden gebruikt door helikopters. In het algemene voorwoord van hoofdstuk 6 van deel II van bijlage 14 is opgenomen dat de bepalingen uit dat hoofdstuk de bepalingen over redding en brandbestrijding van paragraaf 9.2 van deel I van bijlage 14 aanvullen. In onderdeel 6.1.1 van deel II van bijlage 14 is neergelegd dat de helikopterluchthaven brandweercategorie wordt bepaald via tabel 6-1 van deel II van bijlage 14 aan de hand van de lengte van helikopters. Daarom moet er op luchthavens voor vliegtuigen die tevens door helikopters worden gebruikt, aan de hand van deze tabel 6-1 van deel II van bijlage 14 de brandweercategorie voor het helikopterdeel worden bepaald en kan dan de minimale hoeveelheid blusmiddel worden bepaald met gebruikmaking van tabel 6-2 van deel II van bijlage 14. Deze aparte procedure voor de bepaling van de benodigde hoeveelheid blusmiddel bij het gebruik van de luchthaven door helikopters was tot nu toe nog niet in de regeling opgenomen. Daarom wordt het nieuwe onderdeel o ingevoegd met een verwijzing (via onderdeel 6.1.1) naar de tabellen 6-1 en 6-2 van deel II van bijlage 14 voor het bepalen van de minimale hoeveelheid blusmiddel voor het geval ook helikopters gebruik maken van de luchthaven voor vliegtuigen.

Onderdeel p bevat de reeds bestaande ‘met dien verstande’-bepaling dat de luchthavens van categorie 1 tot en met 3 niet over de hoeveelheid reserve-blusmiddelen hoeven te beschikken. Het artikel is alleen aangepast aan het onderscheid A tot en met D dat in onderdeel 9.2.21 van deel I van bijlage 14 bij de laatste wijziging is aangebracht.

In de nieuwe onderdelen q en s van artikel 11 wordt thans ook verwezen naar de nieuw ingevoegde kolom 7 in tabel 9-2 van deel I van bijlage 14. In kolom 7 is het schuimvormend middel level C opgenomen.

In het nieuwe onderdeel r wordt de verwijzing naar onderdeel 9.2.24 van deel I van bijlage 14 vervangen door 9.2.28. In verband met de invoeging van enkele onderdelen in hoofdstuk 9 is de nummering gewijzigd. De inhoud van het onderdeel is niet veranderd.

In het nieuwe onderdeel t wordt de verwijzing naar onderdeel 9.2.40 van deel I van bijlage 14 vervangen door 9.2.44. In verband met de invoeging van enkele onderdelen in hoofdstuk 9 is de nummering gewijzigd. De inhoud van het onderdeel is niet veranderd.

Het nieuwe onderdeel u van artikel 11 bevat een aanvulling van de reductiemogelijkheid van aantallen brandweerpersoneel in het geval het maatgevende vliegtuig niet wordt gebruikt voor het vervoer van personen. In de regeling was al een reductiemogelijkheid opgenomen voor de luchthavencategorieën 8, 9 en 10 voor redding en brandbestrijding. De reductiemogelijkheid in de hoeveelheid brandweerpersoneel dient evenwel ook te gelden voor de luchthavencategorieën 6 en 7, waarbij dan in ieder geval de bezetting behorend bij luchthavencategorie 5 aanwezig dient te zijn.

Het nieuwe onderdeel v bevat de opname van een tabel met het minimum frictieniveau, zoals dat door de staat moet worden vastgesteld op grond van onderdeel 10.2.3 van deel I van bijlage 14. In de regeling zoals die voor de inwerkingtreding van de onderhavige regeling luidde werd verwezen naar tabel A-I van bijlage A (green pages) van deel I van bijlage 14. Bij de laatste wijziging van deel I van bijlage 14 is deze tabel echter vervallen verklaard. De reden voor het vervallen verklaren van de tabel is dat na lang onderzoek door ICAO de opgenomen waarden en correlaties in de tabel niet onder alle omstandigheden als correct worden gegarandeerd, waarbij met name de omstandigheid van natte sneeuw twijfels omtrent de waarden opriep. Daarom heeft ICAO de tabel verwijderd, zodat hier geen normerende werking meer van uitgaat en het staten vrij staat om eigen voorschriften voor minimum frictieniveaus te bepalen. In Nederland heeft de tabel met minimum frictiewaarden tot nu toe goed gewerkt en daarom is besloten de tabel nu in de regeling op te nemen als de door de staat vastgestelde minimum frictieniveaus.

Onderdeel F

Het nieuwe artikel 14b van de regeling bevat normering voor het bijtanken van helikopters van de luchtvaartpolitie en traumahelikopters op luchthavens buiten reguliere openstellingstijden. Zowel de politiehelikopter als de traumahelikopter wordt vanuit zijn maatschappelijke taak steeds vaker in de avond en nacht ingezet en moet bijgetankt worden om vervolgactiviteiten mogelijk te maken. Voor deze helikopteroperaties buiten de openstellingtijden van luchthavens waren echter nog geen veiligheidsvoorschriften van kracht. Met het nieuwe artikel 14b wordt de veiligheid van deze activiteit gereguleerd. De bepaling legt de verantwoordelijkheid voor het gebruik van de luchthaven ten behoeve van het innemen van brandstof voor politievluchten en HEMS-vluchten bij de exploitant van de luchthaven. Hij is ervoor verantwoordelijk dat met de betrokken helikopteroperators adequate afspraken worden gemaakt over het veilig gebruik van de luchthaven bij vluchtoperaties buiten de reguliere openstellingtijden van de luchthaven. Buiten de reguliere openstellingtijden zijn er meestal geen havenmeester en brandweerpersoneel op de luchthaven aanwezig. De afspraken omvatten in ieder geval het landen en starten, het gebruik van de tankinstallatie, het voorkomen en bestrijden van brand en het redden van mensenlevens bij een ongeval of incident. De afspraken tussen de exploitant van de luchthaven en de helikopteroperator worden in ieder geval op schrift vastgelegd.

De normering in artikel 14b staat los van de gebruiksmogelijkheden die voor een luchthaven zijn vastgelegd in een omzettingsregeling, een luchthavenbesluit of een luchthavenregeling.

Onderdeel G

Voor de toelichting kan verwezen worden naar de toelichting bij onderdeel B.

Onderdeel H

In artikel 17 van de regeling is een aantal voorschriften en aanbevelingen van deel II van bijlage 14 (helikopterluchthavens) nader gespecificeerd.

In het nieuwe onderdeel a van artikel 17 is een nieuwe bepaling opgenomen voor het verstrekken van data van helikopterluchthavens. De toepassing van hoofdstuk 2 (Heliport data) van deel II van bijlage 14 van het verdrag is thans beperkt tot de openbare helikopterluchthaven Amsterdam Heliport. De data, bedoeld in hoofdstuk 2, moeten door de exploitant worden verstrekt aan de LVNL die de Aeronautical Information Services (AIS) verzorgt. Achtergrond voor deze wijziging is het feit dat de helikopterluchthavens bij ziekenhuizen uit hoofdstuk AD3 van de AIP verwijderd worden. De AIP-informatie is voornamelijk van belang om de gebruikers van openbare helikopterluchthavens informatie over deze luchthaven te verstrekken en dit geldt in Nederland op dit moment alleen voor de helikopterluchthaven Amsterdam Heliport. De andere soorten helikopterluchthavens in Nederland (bij ziekenhuizen, bedrijfsgebonden of verbonden aan een mijnbouwinstallatie) kennen allemaal een vaste groep van gebruikers, die bekend zijn met de situatie op de betreffende helikopterluchthaven. Deze gebruikers kunnen bij een voornemen tot het gebruik van een dergelijke helikopterluchthaven de relevante informatie opvragen bij de exploitant van de betreffende helikopterluchthaven.

Bij de wijziging van deel II van bijlage 14 is onderdeel 3.1.25 gesplitst in twee onderdelen (a en b). In onderdeel b van artikel 17 wordt thans verwezen naar onderdeel 3.1.25, onder b.

De 12,5% helling in onderdeel c van artikel 17 geldt thans voor alle helikopterluchthavens. De verwijzing naar de helikopterklasse 2 en 3 voor het bepalen van het toepassingsbereik van onderdeel c was in de regeling niet correct opgenomen. Daarnaast heeft de wijziging betrekking op het feit dat er bij de wijziging van deel II van bijlage 14 een tweetal onderdelen zijn komen te vervallen. Daarom wordt nu verwezen naar onderdeel 4.2.3 in plaats van onderdeel 4.2.5. Er is een overgangsregeling opgenomen welke inhoudt dat de eis van 12,5% van toepassing blijft op alle helikopterluchthavens die voor 1 juli 2014 zijn opgericht.

In het nieuwe onderdeel e van artikel 17 is de verwijzing naar onderdeel 5.3.4.4 vervangen door een verwijzing naar onderdeel 5.3.5.4. Deze wijziging houdt verband met de invoeging van een nieuwe paragraaf 5.3.4 (Flight path alignment guidance lighting system) in deel II van bijlage 14. De inhoud van het onderdeel is niet gewijzigd. Om dezelfde reden is de verwijzing naar onderdeel 5.3.5.2 in het nieuwe onderdeel f vervangen door een verwijzing naar onderdeel 5.3.6.2.

Onderdeel g van artikel 17 is gewijzigd in die zin dat de reductie in hoeveelheid brandblusmiddel op normaal niet bemande helikopterluchthavens thans niet alleen geldt voor helikopterluchthavens verbonden aan mijnbouwinstallaties, maar voor alle normaal niet bemande off-shore helikopterluchthavens. Daarmee is het toepassingsbereik uitgebreid naar helikopterluchthavens gelegen buiten de provinciegrenzen. Achtergrond van deze wijziging is dat er ook normaal niet-bemande helikopterluchthavens in de Noordzee bestaan, die niet zijn verbonden aan een mijnbouwinstallatie, maar waar deze bepaling wel voor dient te gelden. Het betreft bijvoorbeeld helikopterluchthavens met meetapparatuur van Rijkswaterstaat in de Noordzee.

Onderdeel I

In artikel 23, onderdeel a, van de regeling zijn voor helikopterluchthavens die niet onder de reikwijdte van hoofdstuk 2 van de regeling vallen een aantal verwijzingen naar de voorschriften en aanbevelingen van deel II (Heliports) van bijlage 14 van het verdrag opgenomen. Door de wijzigingen van deel II van bijlage 14 is het noodzakelijk ook de verwijzingen in artikel 23 te herzien en aan de nieuwe nummering van deel II van bijlage 14 aan te passen. De herziene verwijzingen bevatten geen inhoudelijke wijzigingen.

Onderdeel J

Met onderdeel J worden eisen aan de regeling toegevoegd voor MLA-luchthavens die tevens gebruikt worden door doorontwikkelde (zwaardere en grotere toestellen met een maximaal startgewicht van 890 kg) MLA’s.

De wijziging sluit aan bij een ontwikkeling in het segment van lichte en goedkope vliegtuigen. De sector maakt een sterke groei door, waarbij de Micro Light Aircraft (MLA, maximaal startgewicht van 450 kg) is geëvolueerd tot Light Sport Aircraft (LSA, maximaal startgewicht tot 600 kg) en Very Light Aircraft (VLA, maximaal startgewicht tot 750 kg, binnenkort uit te breiden tot 890 kg).

De eisen die voorheen in hoofdstuk 3 van de regeling waren opgenomen voor MLA-luchthavens waren vanuit veiligheidsoptiek niet toereikend indien deze luchthavens eveneens gebruikt worden door LSA’s en VLA’s. Als gevolg van de onderhavige wijziging moet thans worden voldaan aan het regime van deel I van bijlage 14 bij het verdrag zoals dat geldt op basis van hoofdstuk 2 van de regeling. Alleen de voorschriften en aanbevelingen over redding en rampbestrijding uit deel I van bijlage 14 zijn uitgezonderd. Dit aspect wordt voldoende gedekt door het bepaalde in artikel 20, tweede lid, van de regeling.

Onderdeel K

Voor luchthavens welke gebruikt worden door zweefvliegtuigen, bestond in artikel 29, vierde lid, al een obstakelvrij gebied in het verlengde van de baan, indien de luchthaven gebruikt wordt door TMG’s, zelfstartende zweefvliegtuigen of vliegtuigen die worden gebruikt voor het slepen van een zweefvliegtuig. Dit obstakelvrij-gebied in het verlengde van de baan met een oplopende helling van 1:20 (hoogte:afstand), wordt thans ook op luchthavens voor zweefvliegtuigen van toepassing verklaard, indien geen sprake is van medegebruik door de hiervoor bedoelde vliegtuigen.

Artikel II

De wijziging van de artikelen 2 (deels), 9 en 25 treden in werking vanaf 1 juli 2015. Hiermee wordt exploitanten van luchthavens een redelijke termijn gegeven om aan de nieuwe inrichtings- en gebruiksvoorschriften te voldoen.

De Staatssecretaris van Infrastructuur en Milieu, W.J. Mansveld