Richtlijn voor strafvordering grondstromen

Categorie: strafvordering

Afzender: College van Procureurs Generaal

Adressaat: Hoofden van Parketten

Registratienummer: 2003R004

Datum vaststelling: 13-05-2003

Datum inwerkingtreding: 01-06-2003

Geldigheidsduur: 01-06-2006

Publicatie Staatscourant: 28-05-2003

Vervallen:

Relevante beleidsregels OM: aanwijzing taakstraffen (2001A003)

Wetsbepalingen:

Bijlagen:

Beschrijving

1. Polaris-systematiek

Anticiperend op de invoering van de Polaris-systematiek zal in de onderhavige richtlijn voor strafvordering gebruik worden gemaakt van het Polaris-puntensysteem. De `waarde' van 1 sanctiepunt is gelijk aan € 22¹.

In plaats van transactievoorstellen vanaf 20 sanctiepunten (€ 440,-) kunnen taakstraf-voorstellen worden gedaan. Elke € 22,- staat gelijk aan twee uren taakstraf. Voor de eis ter zitting gelden dezelfde bedragen. Voor vrijheidsstraffen geldt dat één dag gevangenisstraf gelijk wordt gesteld met twee uren taakstraf. De bovengrens voor een taakstraf is 240 sanctiepunten of 480 uren.

Ter zitting kunnen de bedragen die op basis van de opgegeven sanctiepunten kunnen worden berekend met 20% worden verhoogd. Het genoemde aantal sanctiepunten geldt voor first offenders.

Op basis van algemene beoordelingsfactoren kunnen de bedragen worden verhoogd. De algemene beoordelingsfactoren zijn:

- Misdrijf / overtreding:

De genoemde bedragen gelden voor misdrijven (opzet, voorwaardelijke opzet). Voor overtredingen (niet opzettelijk) wordt een verlagingspercentage van 25% toegepast.

- Doelbewustheid / economisch gewin:

Als de regelgeving aantoonbaar is overtreden met het oog op het behalen van economisch voordeel, wordt een verhogingspercentage toegepast van 25%.

- Gevaarzetting:

Als sprake is van duidelijke gevaarzetting door het plegen van het delict, wordt een verhogingspercentage van 25% toegepast.

- Recidive:

De genoemde bedragen hebben betrekking op first offenders.

Bij recidive² door natuurlijke personen:

1 maal : + 10%

meermalen: + 20%

Bij recidive door rechtspersonen:

1 maal: + 50%

meermalen: + 100%

Taakstraffen³:

Aan natuurlijke personen kan een taakstraf als transactie worden aangeboden, of worden geëist ter zitting. Niet alle delicten komen in aanmerking voor een afdoening middels een taakstraf. Voor een taakstraf komen in beginsel niet in aanmerking:

- Verdachten van ernstige gewelds- en zedenmisdrijven;

- Verdachten die reeds meer dan één keer een taakstraf hebben aangeboden of opgelegd gekregen;

- Verdachten die weigeren de door hen aangerichte schade te vergoeden of mee te werken aan schadebemiddeling;

- Verdachten die vanwege een psychische of psychiatrische problematiek niet in staat zijn de taakstraf naar behoren te verrichten;

- Verdachten die niet instemmen met een taakstraf;

- Illegale vreemdelingen⁴;

- Verdachten zonder vaste woon of verblijfplaats in Nederland.

Voorts kan als contra-indicatie gelden dat de verdachte nog andere strafzaken open heeft staan. Verdachten waarvan is komen vast te staan dat wederrechtelijk economisch voordeel is behaald, komen alleen in aanmerking voor een taakstraf indien het behaalde wederrechtelijk verkregen economisch voordeel op enigerlei wijze wordt ontnomen.

Overtredingen Woningwet en Wet op de ruimtelijke ordening

Deze strafvorderingsrichtlijn heeft in hoofdzaak betrekking op overtredingen die strafbaar zijn gesteld in artikel 1a van de Wet op de economische delicten (Wed). Een uitzondering betreft overtredingen van voorschriften gesteld bij of krachtens de Woningwet of de Wet op de ruimtelijke ordening. Op het moment van inwerkingtreding van deze richtlijn vallen zij nog niet onder de Wed, zodat de specifieke (bijkomende) straffen en maatregelen die deze wet kent, hiervoor niet kunnen worden opgelegd. De kans bestaat echter dat gedurende de looptijd van deze richtlijn ten gevolge van wetswijziging de desbetreffende overtredingen onder het bereik van de Wed worden gebracht.

¹ Zie het kader voor strafvordering

² Voor het bepalen of sprake is van recidive wordt een periode van vijf jaar gehanteerd. Daarbij wordt niet alleen gekeken naar veroordelingen, maar ook naar transacties. Bepalend of sprake is van recidive, kunnen behalve milieu- of economische delicten ook commune delicten zijn, bijv. vermogensdelicten of geweldsdelicten. De recidiveregeling geldt voor zowel transacties als eisen ter zitting.

³ Zie de aanwijzing taakstraffen (2001A003)

⁴ Deze contra-indicatie wordt versterkt door het feit dat een illegale vreemdeling zich niet met een volgens de Wet op de identificatieplicht geldig legitimatiebewijs kan legitimeren waardoor de SRN niet kan vaststellen of degene die de taakstraf gaat uitvoeren ook degene is die de taakstraf opgelegd heeft gekregen en gaat de zaak alsnog weer terug naar het OM.

Als uitzondering op de regel is soms een op de persoon toegesneden voorziening mogelijk. Te denken valt bijvoorbeeld aan vreemdelingen die van legaal naar illegaal veranderen, zoals een uitgeprocedeerde asielzoeker. Voor wat betreft de status van de asielzoeker is het raadzaam contact op te nemen met de IND.