Wijziging Uitvoeringsregeling inkomstenbelasting 1990

«Wet op de inkomstenbelasting»

18 december 1998

nr. WDB 98/437 M

Directoraat voor Fiscale Zaken

De Staatssecretaris van Financiën,

Gelet op artikel 46, derde lid, onderdeel c, van de Wet op de inkomstenbelasting 1964;

Besluit:

Artikel I

In de Uitvoeringsregeling inkomstenbelasting 1990¹ wordt de volgende wijziging aangebracht.

Artikel 11 wordt vervangen door:

Artikel 11

1. Extra uitgaven voor een op medisch voorschrift gehouden dieet worden als uitgaven ter zake van ziekte, invaliditeit en bevalling aangemerkt:

a. voor een dieet:

b. voor overige diëten: tot een bedrag van nihil.

2. Voor de toepassing van dit artikel wordt verstaan onder:

a. referentievoeding: de voeding conform het voedingspatroon van de Nederlandse bevolking;

b. eiwitverrijkt: een voorgeschreven hoeveelheid eiwit van ten minste 120% ten opzichte van de referentievoeding;

c. energieverrijkt: een voorgeschreven energiebehoefte van ten minste 125% ten opzichte van de referentievoeding;

d. lactosebeperkt: een voorgeschreven lactosebeperking tot 5 gram per etmaal;

e. matig vetbeperkt: een voorgeschreven hoeveelheid vet die voorziet in niet meer dan 30 procent van de hoeveelheid energie;

f. MCT of ander preparaat: een voorgeschreven hoeveelheid MCT of vergelijkbaar preparaat van 50 gram per etmaal;

g. calciumbeperkt: een voorgeschreven calciumbeperking tot 400 milligram per etmaal;

h. vloeibaar: voeding in de vorm van vloeistoffen die door een sonde kunnen worden toegediend;

i. polysaccharidenverrijkt: een voorgeschreven hoeveelheid polysacchariden die voorziet in ten minste 60 procent van de hoeveelheid energie;

j. saccharosebeperkt: een voorgeschreven saccharosebeperking tot 10 gram per etmaal;

k. fructosebeperkt: een voorgeschreven fructosebeperking tot 10 gram per etmaal;

l. meervoudig onverzadigde-vetzurenverrijkt: een voorgeschreven verhouding tussen de hoeveelheid verzadigde vetzuren en de hoeveelheid meervoudig onverzadigde vetzuren van een staat tot twee;

m. matig natriumbeperkt: een voorgeschreven beperking tot 1500 milligram natrium per etmaal;

n. sterk vetbeperkt: een voorgeschreven hoeveelheid vet die voorziet in niet meer dan 15 procent van de hoeveelheid energie.

3. Voor de toepassing van het eerste lid geldt voor een dieet waarvoor meer dan één bedrag in aanmerking zou komen, alleen het hoogste van de voor het van toepassing zijnde ziektebeeld geldende bedragen.

4. Ingeval extra uitgaven voor een op medisch voorschrift gehouden dieet niet gedurende het gehele kalenderjaar worden gedaan, worden de in het eerste lid genoemde bedragen naar tijdsgelang in aanmerking genomen.

5. Ingeval voor meer dan een persoon extra uitgaven als bedoeld in het eerste lid in aanmerking worden genomen, wordt als uitgaven ter zake van ziekte, invaliditeit en bevalling aangemerkt de som van de bedragen van het op de voet van het eerste lid, derde lid en vierde lid, voor ieder van die personen vastgestelde bedrag. De in de eerste volzin bedoelde som van de bedragen wordt vermeerderd met f 62,50 voor elke maand waarmee de som van het voor ieder van die personen vastgestelde aantal maanden waarin een in het eerste lid bedoeld dieet wordt gevolgd, twaalf maanden te boven gaat.

Artikel II

Deze regeling treedt in werking met ingang van 1 januari 1999.

Deze regeling zal met de toelichting in de Staatscourant worden geplaatst.

De Staatssecretaris van Financiën,W.A.F.G. Vermeend.

Toelichting

De fiscale dieetkostenregeling die op grond van artikel 46, derde lid, onderdeel c, van de Wet op de inkomstenbelasting 1964 in artikel 11 van de Uitvoeringsregeling inkomstenbelasting 1990 is opgenomen, is herzien in verband met gewijzigde inzichten en ontwikkelingen op het terrein van de diëtetiek.

De dieetkenmerken zijn bepalend voor de meerkosten van diëten. In samenspraak met enkele bij de diëtetiek betrokken organisaties is een nieuwe tabel opgesteld waaruit de meerkosten van verschillende diëten kunnen worden afgelezen. Deze meerkosten zijn in lijn met de onderzoeken die tot de vaststelling van de thans geldende bedragen van de dieetkosten hebben geleid, op geforfaiteerde wijze door het Voedingscentrum berekend. Bij de vaststelling van de tabel zijn de door het Voedingscentrum berekende meerkosten - conform de ook in het verleden gekozen systematiek - reeds verlaagd met de (uitvoerings)korting van f 750.

In de nieuwe regeling zijn de verschillende dieetkenmerken opnieuw of voor het eerst gedefinieerd. Voorts is de korting voor situaties waarin meer dan een van de in artikel 46, eerste lid, onderdeel b, van de Wet op de inkomstenbelasting 1964 omschreven personen een dieet houdt, gemaximeerd op f 750. Aangezien de korting reeds is verwerkt in de vaststelling van de bedragen in de in het eerste lid opgenomen tabel, heeft deze tegemoetkoming de vorm gekregen van een verhoging van het uit de tabel voortvloeiende aftrekbedrag (artikel 11, vijfde lid, van de Uitvoeringsregeling inkomstenbelasting 1990). Een en ander wordt in het volgende voorbeeld verduidelijkt.

Indien in een bepaald kalenderjaar een persoon gedurende zeven maanden een dieet volgt waarvoor op jaarbasis een aftrek van f 1150 kan worden verkregen en een andere persoon gedurende negen maanden een dieet waarvoor op jaarbasis een aftrek van f 2360 kan worden verkregen, worden de aftrekbare dieetkosten als volgt berekend. Voor de eerste persoon bedraagt de dieetkostenaftrek f 670 (7/12e deel van f 1150; de berekening geschiedt naar tijdsgelang ingevolge artikel 11, vierde lid, van de Uitvoeringsregeling inkomstenbelasting 1990), voor de tweede persoon f 1770 (9/12e deel van f 2360), zodat de totale dieetkostenaftrek f 2440 zou bedragen. Nu echter in totaal gedurende 16 maanden een dieet is gevolgd, mag dit bedrag worden verhoogd met vier maal (zestien maanden minus twaalf maanden) f 62,50, zodat de totale aftrek f 2690 bedraagt (artikel 11, vijfde lid, van de Uitvoeringsregeling inkomstenbelasting 1990). Ten overvloede zij opgemerkt dat dieetkosten eerst in aftrek komen voor zover de totale als buitengewone lasten in aanmerking te nemen uitgaven ter zake van ziekte, invaliditeit en bevalling de algemene drempel van artikel 46, eerste lid, onderdeel b, van de Wet op de inkomstenbelasting 1964 te boven gaan.

In artikel 11, derde lid, van de Uitvoeringsregeling inkomstenbelasting 1990 is een samenloopbepaling opgenomen. Deze bepaling dient een tweeledig doel. Allereerst staat daarmee vast dat de in het eerste lid opgenomen bedragen slechts als uitgaven ter zake van ziekte, invaliditeit en bevalling in aanmerking worden genomen indien de dieethoudende persoon leidt aan één van de in het eerste lid omschreven ziektebeelden én een eveneens in dat lid omschreven dieet volgt dat bij dat ziektebeeld is opgenomen. Zo wordt voor een energie- en eiwitverrijkt dieet bij het ziektebeeld cystic fibrosis een bedrag van f 50 op jaarbasis in aanmerking genomen en niet het hogere bedrag voor een energie- en eiwitverrijkt dieet voor ondervoeding/groeiachterstand bij kinderen. Ten tweede maakt deze bepaling duidelijk dat ter zake van een dieet waarop meer dan een dieetomschrijving van toepassing is slechts één bedrag in aftrek mag worden genomen. Zo kan voor een gluten- en lactosevrij dieet ter zake van coeliakie en M. Dühring een aftrek van f 1150 worden verkregen en niet tevens een aftrek van f 250 ter zake van een glutenvrij dieet.

In de praktijk overleggen belastingplichtigen op verzoek van de inspecteur een verklaring waaruit blijkt dat het dieet op medisch voorschrift wordt gehouden. Nu niet gebleken is van moeilijkheden in de uitvoering van de dieetkostenregeling, kan deze praktijk in stand blijven. In de verklaringen kan aansluiting wordt gezocht bij de in art. 11, eerste lid, van de Uitvoeringsregeling inkomstenbelasting 1990 gehanteerde terminologie omtrent ziektebeeld en dieetkenmerken. Op die wijze wordt onduidelijkheid over de hoogte van de toegestane dieetkostenaftrek voorkomen.

De Staatssecretaris van Financiën,

W.A.F.G. Vermeend.

¹ Laatstelijk gewijzigd bij de regeling van 18 december 1998, nr. WDB 98/449M.