Tractatenblad 2006, 194

A. TITEL

Internationaal verdrag ter bestrijding van dopinggebruik bij sport; (met Bijlagen en Aanhangsels)

Parijs, 19 oktober 2005

B. TEKST¹

International Convention Against Doping in Sport

Preamble

The General Conference of the United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization, hereinafter referred to as UNESCO, meeting in Paris from 3 to 21 October at its 33rd session,

Considering that the aim of UNESCO is to contribute to peace and security by promoting collaboration among the nations through education, science and culture,

Referring to the existing international instruments relating to human rights,

Aware of the resolution 58/5 adopted by the General Assembly of the United Nations on 3 November 2003, concerning sport as a means to promote education, health, development and peace, notably its paragraph 7,

Conscious that sport should play an important role in the protection of health, in moral, cultural and physical education and in promoting international understanding and peace,

Noting the need to encourage and coordinate international cooperation towards the elimination of doping in sport,

Concerned by the use of doping by athletes in sport and the consequences thereof for their health, the principle of fair play, the elimination of cheating and the future of sport,

Mindful that doping puts at risk the ethical principles and educational values embodied in the International Charter of Physical Education and Sport of UNESCO and in the Olympic Charter,

Recalling that the Anti-Doping Convention and its Additional Protocol adopted within the framework of the Council of Europe are the public international law tools, which are at the origin of national anti-doping policies and of intergovernmental cooperation,

Recalling the Recommendations on doping adopted by the second, third and fourth International Conferences of Ministers and Senior Officials responsible for Physical Education and Sport organized by UNESCO at Moscow (1988), at Punta del Este (1999) and Athens (2004) and of 32 C/Resolution 9 adopted by the UNESCO General Conference at its 32nd session (2003),

Bearing in mind the World Anti-Doping Code adopted by the World Anti-Doping Agency at the World Conference on Doping in Sport, Copenhagen, 5 March 2003 and the Copenhagen Declaration on Anti-Doping in Sport,

Mindful also of the influence that elite athletes have on youth,

Aware of the ongoing need to conduct and promote research with the objectives of improving detection of doping and better understanding of the factors affecting use in order for prevention strategies to be most effective,

Aware also of the importance of ongoing education of athletes, athlete support personnel and the community at large in preventing doping,

Mindful of the need to build the capacity of States Parties to implement anti-doping programmes,

Aware that public authorities and the organizations responsible for sport have complementary responsibilities to prevent and combat doping in sport, notably to ensure the proper conduct, on the basis of the principle of fair play, of sports events and to protect the health of those that take part in them,

Recognizing that these authorities and organizations must work together for these purposes ensuring the highest degree of independence and transparency at all appropriate levels,

Determined to take further and stronger cooperative action aimed at the elimination of doping in sport,

Recognizing that the elimination of doping in sport is dependent in part upon progressive harmonization of anti-doping standards and practices in sport and cooperation at the national and global level,

Adopts this Convention on this nineteenth day of October 2005.

PART I

SCOPE

Article 1 Purpose of the Convention

The purpose of this Convention, within the framework of the strategy and programme of activities of UNESCO in the area of physical education and sport, is to promote the prevention of and the fight against doping in sport, with a view to its elimination.

Article 2 Definitions

These definitions are to be understood within the context of the World Anti-Doping Code. However, in case of conflict the provisions of the Convention will prevail.

For the purposes of this Convention:

1. ‘‘Accredited doping control laboratories’’ means laboratories accredited by the World Anti-Doping Agency.

2. ‘‘Anti-doping organization’’ means an entity that is responsible for adopting rules for initiating, implementing or enforcing any part of the doping control process. This includes, for example, the International Olympic Committee, the International Paralympic Committee, other major event organizations that conduct testing at their events, the World Anti-Doping Agency, international federations, and national anti-doping organizations.

3. ‘‘Anti-doping rule violation’’ in sport means one or more of the following:

• a) the presence of a prohibited substance or its metabolites or markers in an athlete’s bodily specimen;

• b) use or attempted use of a prohibited substance or a prohibited method;

• c) refusing, or failing without compelling justification, to submit to sample collection after notification as authorized in applicable anti-doping rules or otherwise evading sample collection;

• d) violation of applicable requirements regarding athlete availability for out-of-competition testing including failure to provide required whereabouts information and missed tests which are declared based on reasonable rules;

• e) tampering, or attempting to tamper, with any part of doping control;

• f) possession of prohibited substances and methods;

• g) trafficking in any prohibited substance or prohibited method;

• h) administration or attempted administration of a prohibited substance or prohibited method to any athlete, or assisting, encouraging, aiding, abetting, covering up or any other type of complicity involving an anti-doping rule violation or any attempted violation.

4. ‘‘Athlete’’ means, for the purposes of doping control, any person who participates in sport at the international or national level as defined by each national anti-doping organization and accepted by States Parties and any additional person who participates in a sport or event at a lower level accepted by States Parties. For the purposes of education and training programmes, ‘‘athlete’’ means any person who participates in sport under the authority of a sport organization.

5. ‘‘Athlete support personnel’’ means any coach, trainer, manager, agent, team staff, official, medical or paramedical personnel working with or treating athletes participating in or preparing for sports competition.

6. ‘‘Code’’ means the World Anti-Doping Code adopted by the World Anti-Doping Agency on 5 March 2003 at Copenhagen which is attached as Appendix 1 to this Convention.

7. ‘‘Competition’’ means a single race, match, game or singular athletic contest.

8. ‘‘Doping control’’ means the process including test distribution planning, sample collection and handling, laboratory analysis, results management, hearings and appeals.

9. ‘‘Doping in sport’’ means the occurrence of an anti-doping rule violation.

10. ‘‘Duly authorized doping control teams’’ means doping control teams operating under the authority of international or national anti-doping organizations.

11. ‘‘In-competition’’ testing means, for purposes of differentiating between in-competition and out-of-competition testing, unless provided otherwise in the rules of an international federation or other relevant anti-doping organization, a test where an athlete is selected for testing in connection with a specific competition.

12. ‘‘International Standard for Laboratories’’ means the standard which is attached as Appendix 2 to this Convention.

13. ‘‘International Standard for Testing’’ means the standard which is attached as Appendix 3 to this Convention.

14. ‘‘No advance notice’’ means a doping control which takes place with no advance warning to the athlete and where the athlete is continuously chaperoned from the moment of notification through sample provision.

15. ‘‘Olympic Movement’’ means all those who agree to be guided by the Olympic Charter and who recognize the authority of the International Olympic Committee, namely: the international federations of sports on the programme of the Olympic Games; the National Olympic Committees, the Organizing Committees of the Olympic Games, athletes, judges and referees, associations and clubs, as well as all the organizations and institutions recognized by the International Olympic Committee.

16. ‘‘Out-of-competition’’ doping control means any doping control which is not conducted in competition.

17. ‘‘Prohibited List’’ means the list which appears in Annex 1 to this Convention identifying the prohibited substances and prohibited methods.

18. ‘‘Prohibited method’’ means any method so described on the Prohibited List, which appears in Annex 1 to this Convention.

19. ‘‘Prohibited substance’’ means any substance so described on the Prohibited List, which appears in Annex 1 to this Convention.

20. ‘‘Sports organization’’ means any organization that serves as the ruling body for an event for one or several sports.

21. ‘‘Standards for Granting Therapeutic Use Exemptions’’ means those standards that appear in Annex 2 to this Convention.

22. ‘‘Testing’’ means the parts of the doping control process involving test distribution planning, sample collection, sample handling, and sample transport to the laboratory.

23. ‘‘Therapeutic use exemption’’ means an exemption granted in accordance with Standards for Granting Therapeutic Use Exemptions.

24. ‘‘Use’’ means the application, ingestion, injection or consumption by any means whatsoever of any prohibited substance or prohibited method.

25. ‘‘World Anti-Doping Agency (WADA)’’ means the foundation so named established under Swiss law on 10 November 1999.

Article 3 Means to achieve the purpose of the Convention

In order to achieve the purpose of the Convention, States Parties undertake to:

1. adopt appropriate measures at the national and international level which are consistent with the principles of the Code;

2. encourage all forms of international cooperation aimed at protecting athletes, ethics in sport, and sharing the results of research;

3. foster international cooperation between States Parties and leading organizations in the fight against doping in sport, in particular with WADA.

Article 4 Relationship of the Convention to the Code

1. In order to coordinate the implementation, at the national and international level, of the fight against doping in sport, the States Parties commit themselves to the principles of the Code, as the basis for the measures provided for in Article 5 of this Convention. Nothing in this Convention prevents the States Parties from adopting additional measures complementary to the Code.

2. The Code and the most current version of Appendices 2 and 3 are reproduced for information purposes, and are not an integral part of this Convention. The Appendices as such do not create any binding obligations under international law for States Parties.

3. The Annexes are an integral part of this Convention.

Article 5 Measures to achieve the objectives of the Convention

In abiding by the obligations contained in this Convention, each State Party undertakes to adopt appropriate measures. Such measures may include legislation, regulation, policies or administrative practices.

Article 6 Relationship to other international instruments

This Convention shall not alter the rights and obligations of States Parties which arise from other agreements previously concluded and consistent with the object and purpose of this Convention. This does not affect the enjoyment by other States Parties of their rights or the performance of their obligations under this Convention.

PART II

ANTI-DOPING ACTIVITIES AT THE NATIONAL LEVEL

Article 7 Domestic coordination

States Parties shall ensure the application of the present Convention, notably through domestic coordination. To meet their obligations under this Convention, States Parties may rely on anti-doping organizations as well as sport authorities and organizations.

Article 8 Restricting the availability and use in sport of prohibited substances and methods

1. States Parties shall, where appropriate, adopt measures to restrict the availability of prohibited substances and methods in order to restrict their use in sport by athletes, unless the use is based upon a therapeutic use exemption. These include measures against trafficking to athletes, and to this end, measures to control production, movement, importation, distribution and sale.

2. States Parties shall adopt, or encourage, where appropriate, the relevant entities within their jurisdictions to adopt measures to prevent and to restrict the use and possession of prohibited substances and methods by athletes in sport unless the use is based upon a therapeutic use exemption.

3. No measures taken pursuant to this Convention will impede the availability for legitimate purposes, of substances and methods otherwise prohibited or controlled in sport.

Article 9 Measures against athlete support personnel

States Parties shall themselves take measures or encourage sport organizations and anti-doping organizations to adopt measures, including sanctions or penalties, aimed at athlete support personnel who commit an anti-doping rule violation or other offence connected with doping in sport.

Article 10 Nutritional supplements

States Parties, where appropriate, shall encourage producers and distributors of nutritional supplements to establish best practices in the marketing and distribution of nutritional supplements, including information regarding their analytic composition and quality assurance.

Article 11 Financial measures

States Parties shall, where appropriate:

• a) provide funding within their respective budgets to support a national testing programme across all sports or assist sports organizations and anti-doping organizations to finance doping controls either by direct subsidies or grants, or by recognizing the costs of such controls when determining the overall subsidies or grants to be awarded to those organizations;

• b) take steps to withhold sport-related financial support to individual athletes or athlete support personnel who have been suspended following an anti-doping rule violation, during the period of their suspension;

• c) withhold some or all financial or other sport-related support from any sports organization or anti-doping organization not in compliance with the Code or applicable anti-doping rules adopted pursuant to the Code.

Article 12 Measures to facilitate doping control

States Parties shall, where appropriate:

• a) encourage and facilitate the sports organizations and anti-doping organizations within their jurisdiction to carry out the doping controls in a manner consistent with the Code including no-advance notice, out-of-competition and in-competition testing;

• b) encourage and facilitate the negotiation by sports organizations and anti-doping organizations of agreements permitting their members to be tested by duly authorized doping control teams from other countries;

• c) undertake to assist the sports organizations and anti-doping organizations within their jurisdiction to gain access to an accredited doping control laboratory for the purposes of doping control analysis.

PART III

INTERNATIONAL COOPERATION

Article 13 Cooperation between anti-doping organizations and sports organizations

States Parties shall encourage cooperation between anti-doping organizations, public authorities, and sports organizations within their jurisdiction and those within the jurisdiction of other States Parties in order to achieve, at the international level, the purpose of this Convention.

Article 14 Supporting the mission of the World Anti-Doping Agency

States Parties undertake to support the important mission of the World Anti-Doping Agency in the international fight against doping.

Article 15 Equal funding of the World Anti-Doping Agency

States Parties support the principle of equal funding of the World Anti-Doping Agency’s approved annual core budget by public authorities and the Olympic Movement.

Article 16 International cooperation in doping control

Recognizing that the fight against doping in sport can only be effective when athletes can be tested with no advance notice and samples can be transported in a timely manner to laboratories for analysis, States Parties shall, where appropriate and in accordance with domestic law and procedures:

• a) facilitate the task of the World Anti-Doping Agency and anti-doping organizations operating in compliance with the Code, subject to relevant host countries’ regulations, to conduct in- or out-of-competition doping controls on their athletes, whether on their territory or elsewhere;

• b) facilitate the timely movement of duly authorized doping control teams across borders when conducting doping control activities;

• c) cooperate to expedite the timely shipping or carrying across borders of samples in such a way as to maintain their security and integrity;

• d) assist in the international coordination of doping controls by various anti-doping organizations, and cooperate to this end with the World Anti-Doping Agency;

• e) promote cooperation between doping control laboratories within their jurisdiction and those within the jurisdiction of other States Parties. In particular, States Parties with accredited doping control laboratories should encourage laboratories within their jurisdiction to assist other States Parties in enabling them to acquire the experience, skills and techniques necessary to establish their own laboratories should they wish to do so;

• f) encourage and support reciprocal testing arrangements between designated anti-doping organizations, in conformity with the Code;

• g) mutually recognize the doping control procedures and test results management, including the sport sanctions thereof, of any anti-doping organization that are consistent with the Code.

Article 17 Voluntary Fund

1. A ‘‘Fund for the Elimination of Doping in Sport’’, hereinafter referred to as ‘‘the Voluntary Fund’’, is hereby established. The Voluntary Fund shall consist of funds-in-trust established in accordance with the Financial Regulations of UNESCO. All contributions by States Parties and other actors shall be voluntary.

2. The resources of the Voluntary Fund shall consist of:

• a) contributions made by States Parties;

• b) contributions, gifts or bequests which may be made by:

  • (i) other States;

  • (ii) organizations and programmes of the United Nations system, particularly the United Nations Development Programme, as well as other international organizations; or

  • (iii) public or private bodies or individuals;

• c) any interest due on the resources of the Voluntary Fund;

• d) funds raised through collections, and receipts from events organized for the benefit of the Voluntary Fund;

• e) any other resources authorized by the Voluntary Fund’s regulations, to be drawn up by the Conference of Parties.

3. Contributions into the Voluntary Fund by States Parties shall not be considered as a replacement for States Parties’ commitment to pay their share of the World Anti-Doping Agency’s annual budget.

Article 18 Use and governance of the Voluntary Fund

Resources in the Voluntary Fund shall be allocated by the Conference of Parties for the financing of activities approved by it, notably to assist States Parties to develop and implement anti-doping programmes, in accordance with the provisions of this Convention, taking into consideration the goals of the World Anti-Doping Agency, and may serve to cover functioning costs of this Convention. No political, economic or other conditions may be attached to contributions made to the Voluntary Fund.

PART IV

EDUCATION AND TRAINING

Article 19 General education and training principles

1. States Parties shall undertake, within their means, to support, devise or implement education and training programmes on anti-doping. For the sporting community in general, these programmes should aim to provide updated and accurate information on:

• a) the harm of doping to the ethical values of sport;

• b) the health consequences of doping.

2. For athletes and athlete support personnel, in particular in their initial training, education and training programmes should, in addition to the above, aim to provide updated and accurate information on:

• a) doping control procedures;

• b) athletes’ rights and responsibilities in regard to anti-doping, including information about the Code and the anti-doping policies of the relevant sports and anti-doping organizations. Such information shall include the consequences of committing an anti-doping rule violation;

• c) the list of prohibited substances and methods and therapeutic use exemptions;

• d) nutritional supplements.

Article 20 Professional codes of conduct

States Parties shall encourage relevant competent professional associations and institutions to develop and implement appropriate codes of conduct, good practice and ethics related to anti-doping in sport that are consistent with the Code.

Article 21 Involvement of athletes and athlete support personnel

States Parties shall promote and, within their means, support active participation by athletes and athlete support personnel in all facets of the anti-doping work of sports and other relevant organizations and encourage sports organizations within their jurisdiction to do likewise.

Article 22 Sports organizations and ongoing education and training on anti-doping

States Parties shall encourage sports organizations and anti-doping organizations to implement ongoing education and training programmes for all athletes and athlete support personnel on the subjects identified in Article 19 above.

Article 23 Cooperation in education and training

States Parties shall cooperate mutually and with the relevant organizations to share, where appropriate, information, expertise and experience on effective anti-doping programmes.

PART V

RESEARCH

Article 24 Promotion of research in anti-doping

States Parties undertake, within their means, to encourage and promote anti-doping research in cooperation with sports and other relevant organizations on:

• a) prevention, detection methods, behavioural and social aspects, and health consequences of doping;

• b) ways and means of devising scientifically-based physiological and psychological training programmes respectful of the integrity of the person;

• c) the use of all emerging substances and methods resulting from scientific developments.

Article 25 Nature of anti-doping research

When promoting anti-doping research, as set out in Article 24 above, States Parties shall ensure that such research will:

• a) comply with internationally recognized ethical practices;

• b) avoid the administration to athletes of prohibited substances and methods;

• c) be undertaken only with adequate precautions in place to prevent the results of anti-doping research being misused and applied for doping.

Article 26 Sharing the results of anti-doping research

Subject to compliance with applicable national and international law, States Parties shall, where appropriate, share the results of available anti-doping research with other States Parties and the World Anti-Doping Agency.

Article 27 Sport science research

States Parties shall encourage:

• a) members of the scientific and medical communities to carry out sport science research in accordance with the principles of the Code;

• b) sports organizations and athlete support personnel within their jurisdiction to implement sport science research that is consistent with the principles of the Code.

PART VI

MONITORING OF THE CONVENTION

Article 28 Conference of Parties

1. A Conference of Parties is hereby established. The Conference of Parties is the sovereign body of this Convention.

2. The Conference of Parties shall meet in ordinary session in principle every two years. It may meet in extraordinary session if it so decides or at the request of at least one third of the States Parties.

3. State Parties shall each have one vote at the Conference of Parties.

4. The Conference of Parties shall adopt its own Rules of Procedure.

Article 29 Advisory organization and observers to the Conference of Parties

The World Anti-Doping Agency shall be invited as an advisory organization to the Conference of Parties. The International Olympic Committee, the International Paralympic Committee, the Council of Europe, and the Intergovernmental Committee for Physical Education and Sport (CIGEPS) shall be invited as observers. The Conference of Parties may decide to invite other relevant organizations as observers.

Article 30 Functions of the Conference of Parties

1. Besides those set forth in other provisions of this Convention, the functions of the Conference of Parties shall be to:

• a) promote the purpose of this Convention;

• b) discuss the relationship with the World Anti-Doping Agency and study the mechanisms of funding of the Agency’s annual core budget. States non-Parties can be invited to the discussion;

• c) adopt a plan for the use of the resources of the Voluntary Fund, in accordance with Article 18;

• d) examine the reports submitted by States Parties in accordance with Article 31;

• e) examine, on an ongoing basis, the monitoring of compliance with this Convention in response to the development of anti-doping systems, in accordance with Article 31. Any monitoring mechanisms or measure that goes beyond Article 31 shall be funded through the Voluntary Fund established under Article 17;

• f) examine draft amendments to this Convention for adoption;

• g) examine for approval, in accordance with Article 34 of the Convention, modifications to the Prohibited List and to the Standards for Granting Therapeutic Use Exemptions adopted by the World Anti-Doping Agency;

• h) define and implement cooperation between the States Parties and the World Anti-Doping Agency within the framework of this Convention;

• i) request a report from the World Anti-Doping Agency on the implementation of the Code to each of its sessions for examination.

2. The Conference of Parties, in fulfilling its functions, may do so in cooperation with other intergovernmental bodies.

Article 31 National reports to the Conference of Parties

States Parties shall forward every two years to the Conference of Parties through the Secretariat, in one of the official languages of UNESCO, all relevant information concerning measures taken by them for the purpose of complying with the provisions of this Convention.

Article 32 Secretariat of the Conference of Parties

1. The Secretariat of the Conference of Parties shall be provided by the Director-General of UNESCO.

2. At the request of the Conference of Parties the Director-General of UNESCO shall use to the fullest extent possible the services of the World Anti-Doping Agency on terms agreed upon by the Conference of Parties.

3. Functioning costs related to the Convention will be funded from the regular budget of UNESCO within existing resources at an appropriate level, the Voluntary Fund established under Article 17 above or an appropriate combination thereof as determined every two years. The financing for the Secretariat from the regular budget shall be done on a strictly minimal basis, it being understood that voluntary funding should also be provided to support the Convention.

4. The Secretariat shall prepare the documentation of the Conference of Parties, as well as the draft agenda of its meetings, and shall ensure the implementation of its decisions.

Article 33 Amendments to the Convention

1. Each State Party may, by written communication addressed to the Director-General of UNESCO, propose amendments to this Convention. The Director-General shall circulate such communication to all States Parties. If, within six months from the date of the circulation of the communication, at least one half of the States Parties give their consent, the Director-General shall present such proposals to the following session of the Conference of Parties.

2. Amendments shall be adopted by the Conference of Parties with a two-thirds majority of States Parties present and voting.

3. Once adopted, amendments to this Convention shall be submitted for ratification, acceptance, approval or accession to the States Parties.

4. With respect to the States Parties that have ratified, accepted, approved or acceded to them, amendments to this Convention shall enter into force three months after the deposit of the instruments referred to in paragraph 3 of this Article by two thirds of the States Parties. Thereafter, for each State Party that ratifies, accepts, approves or accedes to an amendment, the said amendment shall enter into force three months after the date of deposit by that State Party of its instrument of ratification, acceptance, approval or accession.

5. A State that becomes a Party to this Convention after the entry into force of amendments in conformity with paragraph 4 of this Article shall, failing an expression of different intention, be considered:

• a) a Party to this Convention as so amended;

• b) a Party to the unamended Convention in relation to any State Party not bound by the amendments.

Article 34 Specific amendment procedure for the Annexes to the Convention

1. If the World Anti-Doping Agency modifies the Prohibited List or the Standards for Granting Therapeutic Use Exemptions, it may, by written communication addressed to the Director-General of UNESCO, inform her/him of those changes. The Director-General shall notify such changes as proposed amendments to the relevant Annexes to this Convention to all States Parties expeditiously. Amendments to the Annexes shall be approved by the Conference of Parties either at one of its sessions or through a written consultation.

2. States Parties have 45 days from the Director-General’s notification within which to express their objection to the proposed amendment either in writing, in case of written consultation, to the Director-General or at a session of the Conference of Parties. Unless two thirds of the States Parties express their objection, the proposed amendment shall be deemed to be approved by the Conference of Parties.

3. Amendments approved by the Conference of Parties shall be notified to the States Parties by the Director-General. They shall enter into force 45 days after that notification, except for any State Party that has previously notified the Director-General that it does not accept these amendments.

4. A State Party having notified the Director-General that it does not accept an amendment approved according to the preceding paragraphs remains bound by the Annexes as not amended.

PART VII

FINAL CLAUSES

Article 35 Federal or non-unitary constitutional systems

The following provisions shall apply to States Parties that have a federal or non-unitary constitutional system:

• a) With regard to the provisions of this Convention, the implementation of which comes under the legal jurisdiction of the federal or central legislative power, the obligations of the federal or central government shall be the same as for those States Parties which are not federal States;

• b) With regard to the provisions of this Convention, the implementation of which comes under the jurisdiction of individual constituent States, countries, provinces or cantons which are not obliged by the constitutional system of the federation to take legislative measures, the federal government shall inform the competent authorities of such States, countries, provinces or cantons of the said provisions, with its recommendation for their adoption.

Article 36 Ratification, acceptance, approval or accession

This Convention shall be subject to ratification, acceptance, approval or accession by Member States of UNESCO in accordance with their respective constitutional procedures. The instruments of ratification, acceptance, approval or accession shall be deposited with the Director-General of UNESCO.

Article 37 Entry into force

1. This Convention shall enter into force on the first day of the month following the expiration of a period of one month after the deposit of the thirtieth instrument of ratification, acceptance, approval or accession.

2. For any State that subsequently expresses its consent to be bound by it, this Convention shall enter into force on the first day of the month following the expiration of a period of one month after the deposit of its instrument of ratification, acceptance, approval or accession.

Article 38 Territorial extension of the Convention

1. Any State may, when depositing its instrument of ratification, acceptance, approval or accession, specify the territory or territories for whose international relations it is responsible and to which this Convention shall apply.

2. Any State Party may, at any later date, by a declaration addressed to UNESCO, extend the application of this Convention to any other territory specified in the declaration. In respect of such territory the Convention shall enter into force on the first day following the expiration of a period of one month after the date of receipt of such a declaration by the depositary.

3. Any declaration made under the two preceding paragraphs may, in respect of any territory mentioned in such declaration, be withdrawn by a notification addressed to UNESCO. Such withdrawal shall become effective on the first day following the expiration of a period of one month after the date of receipt of such a notification by the depositary.

Article 39 Denunciation

Each State Party may denounce this Convention. The denunciation shall be notified by an instrument in writing, deposited with the Director-General of UNESCO. The denunciation shall take effect on the first day of the month following the expiration of a period of six months after the receipt of the instrument of denunciation. It shall in no way affect the financial obligations of the concerned State Party until the date on which the withdrawal takes effect.

Article 40 Depositary

The Director-General of UNESCO shall be the Depositary of this Convention and amendments thereto. As the Depositary, the Director-General of UNESCO shall inform the States Parties of this Convention, as well as the other Member States of the Organization of:

• a) the deposit of any instrument of ratification, acceptance, approval or accession;

• b) the date of entry into force of this Convention in accordance with Article 37 above;

• c) any report prepared in pursuance of the provisions of Article 31 above;

• d) any amendment to the Convention or to the Annexes adopted in accordance with Articles 33 and 34 above and the date on which the amendment comes into force;

• e) any declaration or notification made under the provisions of Article 38 above;

• f) any notification made under the provisions of Article 39 above and the date on which the denunciation takes effect;

• g) any other act, notification or communication relating to this Convention.

Article 41 Registration

In conformity with Article 102 of the Charter of the United Nations, this Convention shall be registered with the Secretariat of the United Nations at the request of the Director-General of UNESCO.

Article 42 Authoritative texts

1. This Convention including its Annexes has been drawn up in Arabic, Chinese, English, French, Russian and Spanish, the six texts being equally authoritative.

2. The Appendices to this Convention are drawn up in Arabic, Chinese, English, French, Russian and Spanish.

Article 43 Reservations

No reservations that are incompatible with the object and purpose of the present Convention shall be permitted.

DONE in Paris, this nineteenth day of October 2005, in two authentic copies bearing the signature of the President of the General Conference of UNESCO at its 33rd session and of the Director-General of UNESCO, which shall be deposited in the archives of UNESCO.

---

Annex I^* The Prohibited List – International Standard

Annex II Standards for Granting Therapeutic Use Exemptions

Appendix 1^** – World Anti-Doping Code

Appendix 2^** – International Standard for Laboratories

Appendix 3^** – International Standard for Testing

---

Annex II

STANDARDS FOR GRANTING THERAPEUTIC USE EXEMPTIONS

Extract from ‘‘INTERNATIONAL STANDARD FOR THERAPEUTIC USE EXEMPTIONS’’ of the World Anti-Doping Agency (WADA); in force 1 January 2005

4.0. Criteria for granting a therapeutic use exemption

A Therapeutic Use Exemption (TUE) may be granted to anAthlete permitting the use of a Prohibited Substance or Prohibited Method contained in theProhibited List. An application for a TUE will be reviewed by a Therapeutic Use Exemption Committee (TUEC). TheTUEC will be appointed by an Anti-Doping Organization. An exemption will be granted only in strict accordance with the following criteria:

[Comment: This standard applies to all Athletes as defined by and subject to the Code i.e. able-bodied athletes and athletes with disabilities. This Standard will be applied according to an individual’s circumstances. For example, an exemption that is appropriate for an athlete with a disability may be inappropriate for other athletes.]

4.1. The Athlete should submit an application for aTUE no less than 21 days before participating in anEvent.

4.2. The Athlete would experience a significant impairment to health if the Prohibited Substance or Prohibited Method were to be withheld in the course of treating an acute or chronic medical condition.

4.3. The therapeutic use of the Prohibited Substance orProhibited Method would produce no additional enhancement of performance other than that which might be anticipated by a return to a state of normal health following the treatment of a legitimate medical condition. The use of any Prohibited Substance orProhibited Method to increase ‘‘low-normal’’ levels of any endogenous hormone is not considered an acceptable therapeutic intervention.

4.4. There is no reasonable therapeutic alternative to the use of the otherwise Prohibited Substance or Prohibited Method.

4.5. The necessity for the use of the otherwise Prohibited Substance or Prohibited Method cannot be a consequence, wholly or in part, of prior non-therapeutic use of any substance from the Prohibited List.

4.6. The TUE will be cancelled by the granting body, if

• a) the Athlete does not promptly comply with any requirements or conditions imposed by the Anti-Doping Organizationgranting the exemption;

• b) the term for which the TUE was granted has expired;

• c) the Athlete is advised that the TUE has been withdrawn by the Anti-Doping Organization.

[Comment: Each TUE will have a specified duration as decided upon by the TUEC. There may be cases when a TUE has expired or has been withdrawn and the Prohibited Substance subject to the TUE is still present in the Athlete’s body. In such cases, the Anti-Doping Organization conducting the initial review of an adverse finding will consider whether the finding is consistent with expiry or withdrawal of the TUE.]

4.7. An application for a TUE will not be considered for retroactive approval except in cases where:

• a) emergency treatment or treatment of an acute medical condition was necessary; or

• b) due to exceptional circumstances, there was insufficient time or opportunity for an applicant to submit, or a TUEC to consider, an application prior to Doping Control.

[Comment: Medical Emergencies or acute medical situations requiring administration of an otherwise Prohibited Substance or Prohibited Method before an application for a TUE can be made, are uncommon. Similarly, circumstances requiring expedited consideration of an application for a TUE due to imminent competition are infrequent. Anti-Doping Organizations granting TUEs should have internal procedures which permit such situations to be addressed.]

5.0. Confidentiality of information

5.1. The applicant must provide written consent for the transmission of all information pertaining to the application to members of theTUEC and, as required, other independent medical or scientific experts, or to all necessary staff involved in the management, review or appeal of TUEs.

Should the assistance of external, independent experts be required, all details of the application will be circulated without identifying the Athlete [and physician(s)]¹involved in the Athlete’s care. The applicant must also provide written consent for the decisions of the TUEC to be distributed to other relevant Anti-Doping Organizationsunder the provisions of the Code.

5.2. The members of the TUECs and the administration of the Anti-Doping Organization involved will conduct all of their activities in strict confidence. All members of a TUECand all staff involved will sign confidentiality agreements. In particular they will keep the following information confidential:

• a) all medical information and data provided by the Athlete and physician(s) involved in the Athlete’s care;

• b) all details of the application including the name of the physician(s) involved in the process.

  Should the Athlete wish to revoke the right of theTUEC or the WADA TUEC to obtain any health information on his/her behalf, the Athlete must notify his/her medical practitioner in writing of the fact. As a consequence of such a decision, the Athlete will not receive approval for a TUE or renewal of an existing TUE.

6.0. Therapeutic use exemption committees (TUECs)

TUECs shall be constituted and act in accordance with the following guidelines:

6.1. TUECs should include at least three physicians with experience in the care and treatment of Athletes and a sound knowledge of clinical, sports and exercise medicine. In order to ensure a level of independence of decisions, a majority of the members of theTUEC should not have any official responsibility in theAnti-Doping Organization. All members of a TUECwill sign a conflict of interest agreement. In applications involvingAthletes with disabilities, at least one TUECmember must possess specific experience with the care and treatment ofAthletes with disabilities.

6.2. TUECs may seek whatever medical or scientific expertise they deem appropriate in reviewing the circumstances of any application for a TUE.

6.3. The WADA TUEC shall be composed following the criteria set out in Article 6.1. The WADA TUECis established to review on its own initiative TUE decisions granted by Anti-Doping Organizations. As specified in Article 4.4 of the Code, theWADA TUEC, upon request by Athletes who have been denied TUEs by an Anti-Doping Organization will review such decisions with the power to reverse them.

7.0. Therapeutic use exemption (TUE) application process

7.1. A TUE will only be considered following the receipt of a completed application form that must include all relevant documents (see Appendix 1 – TUE form). The application process must be dealt with in accordance with the principles of strict medical confidentiality.

7.2. The TUE application form(s), as set out in Appendix 1, can be modified by Anti-Doping Organizations to include additional requests for information, but no sections or items shall be removed.

7.3. The TUE application form(s) may be translated into other language(s) by Anti-Doping Organizations, but English or French must remain on the application form(s).

7.4. An Athlete may not apply to more than oneAnti-Doping Organization for a TUE. The application must identify the Athlete’s sport and, where appropriate, discipline and specific position or role.

7.5. The application must list any previous and/or current requests for permission to use an otherwise Prohibited Substance orProhibited Method, the body to whom that request was made, and the decision of that body.

7.6. The application must include a comprehensive medical history and the results of all examinations, laboratory investigations and imaging studies relevant to the application.

7.7. Any additional relevant investigations, examinations or imaging studies requested by the TUEC of the Anti-Doping Organization will be undertaken at the expense of the applicant or his/her national sport governing body.

7.8. The application must include a statement by an appropriately qualified physician attesting to the necessity of the otherwiseProhibited Substance or Prohibited Method in the treatment of the Athlete and describing why an alternative, permitted medication cannot, or could not, be used in the treatment of this condition.

7.9. The dose, frequency, route and duration of administration of the otherwise Prohibited Substance or Prohibited Method in question must be specified.

7.10. Decisions of the TUEC, should be completed within 30 days of receipt of all relevant documentation and will be conveyed in writing to the Athlete by the relevant Anti-Doping Organization. Where a TUE has been granted to anAthlete in the Anti-Doping Organization Registered Testing Pool, the Athlete and WADA will be provided promptly with an approval which includes information pertaining to the duration of the exemption and any conditions associated with the TUE.

7.11. a) Upon receiving a request by an Athlete for review, as specified in Article 4.4. of the Code, theWADA TUEC will, as specified in Article 4.4 of theCode, be able to reverse a decision on a TUEgranted by an Anti-Doping Organization. TheAthlete shall provide to the WADA TUECall the information for a TUE as submitted initially to theAnti-Doping Organization accompanied by an application fee. Until the review process has been completed, the original decision remains in effect. The process should not take longer than 30 days following receipt of the information by WADA.

• b) WADA can undertake a review at any time. TheWADA TUEC will complete its review within 30 days.

7.12. If the decision regarding the granting of a TUEis reversed on review, the reversal shall not apply retroactively and shall not disqualify the Athlete’s results during the period that the TUE had been granted and shall take effect no later than 14 days following notification of the decision to theAthlete.

8.0. Abbreviated therapeutic use exemption (ATUE) application process

8.1. It is acknowledged that some substances included on theList of Prohibited Substances are used to treat medical conditions frequently encountered in the Athlete population. In such cases, a full application as detailed in section 4 and section 7 is unnecessary. Accordingly an abbreviated process of theTUE is established.

8.2. The Prohibited Substances or Prohibited Methods which may be permitted by this abbreviated process are strictly limited to the following:

Beta-2 agonists (formoterol, salbutamol, salmeterol and terbutaline) by inhalation, and glucocorticosteroids by non-systemic routes.

8.3. To use one of the substances above, the Athleteshall provide to the Anti-Doping Organization a medical notification justifying the therapeutic necessity. Such medical notification, as contained in Appendix 2, shall describe the diagnosis, name of the drug, dosage, route of administration and duration of the treatment. When applicable any tests undertaken in order to establish the diagnosis should be included (without the actual results or details).

8.4. The abbreviated process includes:

• a) approval for use of Prohibited Substances subject to the abbreviated process is effective upon receipt of a complete notification by the Anti-Doping Organization. Incomplete notifications must be returned to the applicant;

• b) on receipt of a complete notification, the Anti-Doping Organization shall promptly advise the Athlete. As appropriate, the Athlete’s IF, NF and NADO shall also be advised. The Anti-Doping Organization shall advise WADA only upon receipt of a notification from an International-level Athlete;

• c) a notification for an ATUE will not be considered for retroactive approval except:

  – if emergency treatment or treatment of an acute medical condition was necessary; or

  – due to exceptional circumstances, there was insufficient time or opportunity for an applicant to submit, or a TUEC to receive, an application prior to Doping Control.

8.5. a) A review by the TUEC or theWADA TUEC can be initiated at any time during the duration of an ATUE.

• b) If an Athlete requests a review of a subsequent denial of anATUE, the WADA TUEC will have the ability to request from the Athlete additional medical information as deemed necessary, the expenses of which should be met by the Athlete.

  8.6. An ATUE may be cancelled by the TUEC orWADA TUEC at any time. The Athlete, his/her IF and all relevant Anti-Doping Organizations shall be notified immediately.

  8.7. The cancellation shall take effect immediately following notification of the decision to the Athlete. TheAthlete will nevertheless be able to apply under section 7 for a TUE.

9.0. Clearing house

9.1. Anti-Doping Organizations are required to provideWADA with all TUEs, and all supporting documentation, issued under section 7.

9.2. With respect to ATUEs, Anti-Doping Organizations shall provide WADA with medical applications submitted by International-level Athletesissued under section 8.4.

9.3. The Clearing house shall guarantee strict confidentiality of all the medical information.

---

C. VERTALING

Internationaal Verdrag tegen doping in de sport

Preambule

De Algemene Conferentie van de Organisatie van de Verenigde Naties voor Onderwijs, Wetenschap en Cultuur, hierna aangeduid als UNESCO, bijeengekomen te Parijs van 3 tot en met 21 oktober 2005 tijdens haar 33^e zitting,

Overwegend dat het doel van UNESCO is een bijdrage te leveren aan vrede en veiligheid door samenwerking tussen de naties te bevorderen door middel van onderwijs, wetenschap en cultuur,

Verwijzend naar bestaande internationale instrumenten inzake mensenrechten,

Zich bewust van resolutie 58/5 aangenomen door de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties op 3 november 2003, betreffende sport als middel om onderwijs, gezondheid, ontwikkeling en vrede te bevorderen, en met name paragraaf 7 daarvan,

Zich er tevens van bewust dat sport een belangrijke rol dient te spelen bij de bescherming van de gezondheid, bij morele en culturele vorming en lichamelijke opvoeding en bij het bevorderen van wederzijds begrip en vrede in de wereld,

Gelet op de noodzaak internationale samenwerking gericht op het uitbannen van doping in de sport te bevorderen en te coördineren,

Bezorgd over het gebruik door sporters van dopingmiddelen in de sport en de gevolgen daarvan voor hun gezondheid, het beginsel van fair play, het uitbannen van bedrog en de toekomst van de sport,

Indachtig het feit dat doping een bedreiging vormt voor de ethische beginselen en educatieve waarden vervat in het Internationale Handvest voor Lichamelijke Opvoeding en Sport van UNESCO en in het Olympisch Handvest,

In herinnering roepend dat de Overeenkomst ter bestrijding van doping en het Aanvullend Protocol daarbij aangenomen in het kader van de Raad van Europa instrumenten van internationaal publiekrecht zijn, die ten grondslag liggen aan nationaal antidopingbeleid en aan intergouvernementele samenwerking,

Herinnerend aan de Aanbevelingen inzake doping aangenomen tijdens de tweede, derde en vierde Internationale Conferentie van ministers en hoge ambtenaren verantwoordelijk voor lichamelijke opvoeding en sport, door UNESCO georganiseerd te Moskou (1988), Punta del Este (1999) en Athene (2004) en aan 32 C/Resolutie 9 aangenomen door de Algemene Conferentie van UNESCO tijdens haar 32^e zitting (2003),

Indachtig de Wereldantidopingcode aangenomen door het Mondiaal Antidopingagentschap tijdens de Wereldconferentie inzake doping in de sport, Kopenhagen, 5 maart 2003 en de Verklaring van Kopenhagen tegen het gebruik van doping in de sport,

Tevens indachtig de invloed die topsporters hebben op de jeugd,

Zich bewust van de permanente behoefte onderzoek uit te voeren en te bevorderen met als doel het verbeteren van de detectie van doping en een beter begrip van de factoren die van invloed zijn op het gebruik ervan teneinde tot zo doeltreffend mogelijke preventiestrategieën te komen,

Zich tevens bewust van het belang van voortdurende educatie van sporters, hun begeleiders en de maatschappij in het algemeen op het gebied van het voorkomen van doping,

Indachtig de noodzaak de capaciteit van Staten die Partij zijn om antidopingprogramma’s te implementeren op te bouwen,

Zich ervan bewust dat overheidsinstanties en sportorganisaties elkaar aanvullende verantwoordelijkheden hebben bij het voorkomen en bestrijden van doping in de sport, in het bijzonder het goede verloop, op basis van het beginsel van fair play, van sportevenementen, en bij het beschermen van de gezondheid van de deelnemers daaraan,

Erkennend dat deze autoriteiten en organisaties daartoe dienen samen te werken en daarbij de hoogste mate van onafhankelijkheid en transparantie op alle van toepassing zijnde niveaus dienen te waarborgen,

Vastbesloten nadere maatregelen te nemen, in hechtere samenwerking, gericht op de uitbanning van doping in de sport,

Erkennend dat de uitbanning van doping in de sport ten dele afhankelijk is van de verdere harmonisatie van normen en praktijken op het gebied van de bestrijding van doping in de sport en samenwerking op nationaal en mondiaal niveau,

Neemt dit Verdrag aan op 19 oktober 2005.

DEEL I

REIKWIJDTE

Artikel 1 Doelstelling van het Verdrag

De doelstelling van dit Verdrag, in het kader van de strategie en het activiteitenprogramma van UNESCO op het gebied van lichamelijke opvoeding en sport, is het bevorderen van het voorkomen en bestrijden van doping in de sport, met het oog op de uitbanning ervan.

Artikel 2 Begripsomschrijvingen

Deze begripsomschrijvingen dienen begrepen te worden in de context van de Wereldantidopingcode. Indien de bepalingen daarvan in strijd zijn met die van het Verdrag, zijn de bepalingen van het Verdrag doorslaggevend.

Voor de toepassing van dit Verdrag wordt verstaan onder:

1. „Geaccrediteerde dopingcontrolelaboratoria’’ door het Mondiaal Antidopingagentschap geaccrediteerde laboratoria.

2. „Antidopingorganisatie’’ een orgaan dat verantwoordelijk is voor het aannemen van regels voor het in gang zetten, implementeren of handhaven van elk deel van het proces van dopingcontrole. Hieronder worden onder andere begrepen het Internationaal Olympisch Comité, het Internationaal Paralympisch Comité, andere organisatoren van grote evenementen die tijdens hun evenementen dopingcontroles uitvoeren, het Mondiaal Antidopingagentschap, internationale sportbonden en nationale antidopingorganisaties.

3. „Schending van het antidopingreglement’’ in de sport een of meer van de onderstaande schendingen:

• a. de aanwezigheid van een verboden stof of een van haar metabolieten of markers in een lichaamsweefsel of lichaamsvloeistof van een sporter;

• b. gebruik of poging tot gebruik van een verboden stof of een verboden methode;

• c. weigering een monster af te staan na aankondiging zoals toegestaan door het toepasselijke antidopingreglement, of het nalaten hiervan zonder dwingende reden, of het anderszins vermijden van het afstaan van monsters;

• d. schending van de toepasselijke vereisten inzake de beschikbaarheid van sporters voor controles buiten wedstrijdverband met inbegrip van het verzuimen de vereiste informatie over de verblijfplaats te verstrekken en het missen van controles waarvan verklaard wordt dat zij zijn gebaseerd op redelijke regelgeving;

• e. manipuleren, of poging tot het manipuleren, van een onderdeel van een dopingcontrole;

• f. bezit van verboden stoffen en methoden;

• g. handel in een verboden stof of een verboden methode;

• h. toediening of poging tot toediening van een verboden stof of verboden methode aan een sporter, of hulp bij, aanmoediging van, medeplichtigheid aan, uitlokking van, verhulling van of enige andere vorm van medeplichtigheid aan een schending of poging tot schending van een antidopingreglement.

4. „Sporter’’, ten behoeve van dopingcontrole, elke persoon die een sport beoefent op internationaal of nationaal niveau zoals omschreven door elke nationale antidopingorganisatie en door de Staten die Partij zijn aanvaard en elke andere persoon die een sport beoefent of aan een evenement deelneemt op een lager niveau dat door de Staten die Partij zijn is aanvaard. Ten behoeve van opleidings- en trainingsprogramma’s wordt onder „sporter’’ verstaan elke persoon die een sport beoefent die onder toezicht van een sportorganisatie staat.

5. „Begeleiders van sporters’’ coaches, trainers, managers, zaakwaarnemers, teammedewerkers, officials, medisch of paramedisch personeel met wie een sporter die deelneemt aan of zich voorbereidt op deelname aan een sportwedstrijd samenwerkt of door wie deze wordt behandeld.

6. „Code’’ de Wereldantidopingcode aangenomen door het Mondiaal Antidopingagentschap op 5 maart 2003 te Kopenhagen, die als Aanhangsel 1 bij dit Verdrag is gevoegd.

7. „Wedstrijd’’ een enkele race, match, partij of afzonderlijke sportieve krachtmeting.

8. „Dopingcontrole’’ het volledige proces met inbegrip van het plannen van uit te voeren controles, verzamelen en hanteren van monsters, laboratoriumonderzoek, resultatenbeheer, hoorzittingen en beroepsprocedures.

9. „Doping in de sport’’ het zich voordoen van een schending van het antidopingreglement.

10. „Naar behoren gemachtigde dopingcontroleteams’’ dopingcontroleteams die onder de bevoegdheid van internationale of nationale antidopingorganisaties opereren.

11. Controle „binnen wedstrijdverband’’ ten behoeve van het onderscheid tussen controles binnen wedstrijdverband en buiten wedstrijdverband, tenzij anderszins voorzien in het reglement van een internationale sportbond of andere relevante antidopingorganisatie, een controle waarbij een sporter voor controle wordt aangewezen in verband met een specifieke wedstrijd.

12. „Internationale norm voor laboratoria’’ de norm die als Aanhangsel 2 bij dit Verdrag is gevoegd.

13. „Internationale norm voor dopingcontroles’’ de norm die als Aanhangsel 3 bij dit Verdrag is gevoegd.

14. „Onaangekondigd’’ een dopingcontrole die plaatsvindt zonder dat de sporter daarvan vooraf op de hoogte wordt gesteld en waarbij de sporter voordurend door een controleur wordt vergezeld vanaf het moment van de aankondiging tot en met de afname van het monster.

15. „Olympische Beweging’’ alle organisaties en personen die ermee hebben ingestemd zich te laten leiden door het Olympisch Handvest en die de bevoegdheid van het Internationaal Olympisch Comité erkennen, met name: de internationale bonden van sporten die op het programma van de Olympische Spelen staan, de Nationale Olympische Comités, de Organisatiecomités van de Olympische Spelen, sporters, juryleden en scheidsrechters, sportverenigingen en -clubs, alsook alle organisaties en instellingen die door het Internationaal Olympisch Comité worden erkend.

16. Dopingcontrole „buiten wedstrijdverband’’ elke dopingcontrole die niet binnen wedstrijdverband plaatsvindt.

17. „Lijst van verboden stoffen en methoden’’ de lijst vervat in Bijlage 1 bij dit Verdrag waarin de verboden stoffen en verboden methoden vermeld staan.

18. „Verboden methode’’ elke methode die als zodanig omschreven staat in de Lijst van verboden stoffen en methoden vervat in Bijlage 1 bij dit Verdrag.

19. „Verboden stof’’ elke stof die als zodanig omschreven staat in de Lijst van verboden stoffen en methoden vervat in Bijlage 1 bij dit Verdrag.

20. „Sportorganisatie’’ elke organisatie die de eindverantwoordelijkheid draagt voor een evenement met een of meer sporten.

21. „Normen voor het verlenen van dispensatie voor therapeutisch gebruik’’ de normen vervat in Bijlage 2 bij dit Verdrag.

22. „Controle’’ de onderdelen van het dopingcontroleproces inhoudende het plannen van de controles, het verzamelen en hanteren van monsters en het verzenden van monsters naar het laboratorium.

23. „Dispensatie voor therapeutisch gebruik’’ een dispensatie verleend in overeenstemming met de normen voor het verlenen van dispensatie voor therapeutisch gebruik.

24. „Gebruik’’ het aanbrengen, innemen, injecteren of op welke wijze dan ook consumeren van een verboden stof of verboden methode.

25. „Mondiaal Antidopingagentschap (WADA)’’ de stichting die op 10 november 1999 onder deze naam werd opgericht naar Zwitsers recht.

Artikel 3 Middelen om het doel van het Verdrag te verwezenlijken

Ter verwezenlijking van het doel van het Verdrag verplichten de Staten die Partij zijn zich tot het:

1. invoeren van passende maatregelen op nationaal en internationaal niveau die verenigbaar zijn met de beginselen van de Code;

2. aanmoedigen van alle vormen van internationale samenwerking gericht op het beschermen van de sporters, de ethiek in de sport en het delen van onderzoeksresultaten;

3. bevorderen van internationale samenwerking tussen de Staten die Partij zijn en organisaties die een leidende rol hebben bij de bestrijding van doping in de sport, met name WADA.

Artikel 4 Verhouding van het Verdrag tot de Code

1. Teneinde de implementatie van de bestrijding van doping in de sport op nationaal en internationaal niveau te coördineren verplichten de Staten die Partij zijn zich de beginselen van de Code te eerbiedigen, als basis voor de in artikel 5 van dit Verdrag vervatte maatregelen. Niets in dit Verdrag belet de Staten die Partij zijn andere maatregelen te nemen ter aanvulling van de Code.

2. De Code en de meest recente versie van de Aanhangsels 2 en 3 worden ter informatie verstrekt en vormen geen integrerend onderdeel van dit Verdrag. Uit de Bijlagen als zodanig vloeien voor de Staten die Partij zijn geen bindende verplichtingen voort uit hoofde van het internationaal recht.

3. De Bijlagen vormen een integrerend onderdeel van dit Verdrag.

Artikel 5 Maatregelen om de doelstellingen van dit Verdrag te verwezenlijken

Door de in dit Verdrag vervatte verplichtingen te eerbiedigen, verplicht elke Staat die Partij is zich passende maatregelen in te voeren. Dergelijke maatregelen kunnen wetgeving, regulering, beleid of administratieve praktijken inhouden.

Artikel 6 Verhouding tot andere internationale instrumenten

Dit Verdrag heeft geen verandering tot gevolg van de rechten en verplichtingen van Staten die Partij zijn die voortvloeien uit eerder gesloten verdragen die verenigbaar zijn met het onderwerp en het doel van dit Verdrag. Dit doet geen afbreuk aan het genot van hun rechten door andere Staten die Partij zijn of de nakoming van hun verplichtingen uit hoofde van dit Verdrag.

DEEL II

ANTIDOPINGACTIVITEITEN OP NATIONAAL NIVEAU

Artikel 7 Coördinatie op nationaal niveau

De Staten die Partij zijn, waarborgen de toepassing van dit Verdrag in het bijzonder door coördinatie op nationaal niveau. Teneinde hun verplichtingen ingevolge dit Verdrag na te komen, kunnen de Staten die Partij zijn zich verlaten op antidopingorganisaties alsmede op sportautoriteiten en -organisaties.

Artikel 8 Beperking van de beschikbaarheid en het gebruik in de sport van verboden stoffen en methoden

1. De Staten die Partij zijn, nemen, wanneer van toepassing, maatregelen om de beschikbaarheid van verboden stoffen en methoden te beperken teneinde het gebruik ervan door sporters in de sport aan banden te leggen, tenzij er sprake is van dispensatie voor therapeutisch gebruik. Hieronder vallen maatregelen tegen de op sporters gerichte illegale handel in deze stoffen en methoden, en daaruit voortvloeiend, maatregelen om de productie, het verkeer, de invoer, distributie en verkoop ervan te controleren.

2. De Staten die Partij zijn, nemen maatregelen om het gebruik en het bezit van verboden stoffen en methoden door sporters in de sport te voorkomen en te beperken tenzij dit is toegestaan ingevolge een dispensatie voor therapeutisch gebruik, of moedigen, wanneer van toepassing, de relevante instanties onder hun rechtsmacht aan zulks te doen.

3. Geen van de uit hoofde van dit Verdrag genomen maatregelen beperkt de beschikbaarheid voor legitieme doeleinden van stoffen en methoden die in de sport verboden of aan banden gelegd zijn.

Artikel 9 Maatregelen tegen begeleiders van sporters

De Staten die Partij zijn, nemen zelf maatregelen, met inbegrip van sancties of straffen, tegen begeleiders van sporters die het antidopingreglement schenden of een ander strafbaar feit met betrekking tot doping in de sport begaan, of moedigen sportorganisaties of antidopingorganisaties aan zulks te doen.

Artikel 10 Voedingssupplementen

De Staten die Partij zijn, moedigen, wanneer van toepassing, producenten en distributeurs van voedingssupplementen aan beste praktijken in te stellen op het gebied van marketing en distributie van voedingssupplementen, met inbegrip van informatie over hun analytische samenstelling en kwaliteitsborging.

Artikel 11 Financiële maatregelen

De Staten die Partij zijn,

• a. stellen, wanneer van toepassing, binnen hun respectieve begrotingen fondsen beschikbaar ter ondersteuning van een nationaal dopingcontroleprogramma in alle takken van sport of ondersteunen sportorganisaties en antidopingorganisaties bij het financieren van dopingcontroles, hetzij door hun daarvoor rechtstreeks subsidies of toelagen toe te kennen, hetzij door met de kosten van dergelijke controles rekening te houden bij het vaststellen van de subsidies of toelagen die aan deze organisaties worden toegekend;

• b. nemen, wanneer van toepassing, stappen om de op de sport betrekking hebbende financiële ondersteuning in te trekken voor individuele sporters of begeleiders van sporters die geschorst zijn na een schending van een antidopingreglement, gedurende de periode waarin zij geschorst zijn;

• c. trekken, wanneer van toepassing, een gedeelte van of de volledige financiële steun of andere op de sport betrekking hebbende steun in voor elke sportorganisatie of antidopingorganisatie die zich niet aan de Code of het ingevolge de Code aangenomen antidopingreglement houdt.

Artikel 12 Maatregelen om dopingcontrole te vergemakkelijken

De Staten die Partij zijn,

• a. bevorderen en vergemakkelijken, wanneer van toepassing, het uitvoeren van dopingcontroles door de sportorganisaties en antidopingorganisaties onder hun rechtsmacht op een wijze die verenigbaar is met de Code, met inbegrip van controles die onaangekondigd, buiten en binnen wedstrijdverband plaatsvinden;

• b. bevorderen en vergemakkelijken, wanneer van toepassing, onderhandelingen door sportorganisaties en antidopingorganisaties over overeenkomsten uit hoofde waarvan het wordt toegestaan hun leden te laten controleren door naar behoren bevoegde dopingcontroleteams uit andere landen;

• c. verplichten zich, wanneer van toepassing, de sportorganisaties en antidopingorganisaties onder hun rechtsmacht te helpen toegang te krijgen tot een geaccrediteerd dopingcontrolelaboratorium ten behoeve van de analyse van afgenomen monsters.

DEEL III

INTERNATIONALE SAMENWERKING

Artikel 13 Samenwerking tussen antidopingorganisaties en sportorganisaties

De Staten die Partij zijn, bevorderen de samenwerking tussen antidopingorganisaties, overheidsinstanties en sportorganisaties onder hun rechtsmacht en die onder de rechtsmacht van andere Staten die Partij zijn, teneinde, op internationaal niveau, de doelstellingen van dit Verdrag te verwezenlijken.

Artikel 14 Ondersteuning van de missie van het Mondiaal Antidopingagentschap

De Staten die Partij zijn, verplichten zich de belangrijke missie van het Mondiaal Antidopingagentschap in de internationale dopingbestrijding te ondersteunen.

Artikel 15 Evenredige financiering van het Mondiaal Antidopingagentschap

De Staten die Partij zijn, ondersteunen het beginsel van evenredige financiering van de goedgekeurde jaarlijkse basisbegroting van het Mondiaal Antidopingagentschap door overheidsinstanties en de Olympische Beweging.

Artikel 16 Internationale samenwerking bij dopingcontrole

Erkennend dat de bestrijding van doping in de sport slechts doeltreffend kan zijn wanneer sporters onaangekondigd kunnen worden gecontroleerd en de monsters tijdig voor analyse naar laboratoria kunnen worden verzonden, nemen de Staten die Partij zijn, wanneer van toepassing en in overeenstemming met hun nationale wetgeving en procedures, de volgende maatregelen:

• a. vergemakkelijken van de taak van het Mondiaal Antidopingagentschap en antidopingorganisaties die overeenkomstig de Code werken, met inachtneming van de relevante regelgeving van de gastheerlanden, om binnen en buiten wedstrijdverband hun sporters op het gebruik van doping te controleren, hetzij op hun grondgebied, hetzij elders;

• b. vergemakkelijken van de tijdige grenspassage van naar behoren gemachtigde dopingcontroleteams wanneer zij dopingcontroleactiviteiten uitvoeren;

• c. samenwerking ter bespoediging van de tijdige verzending of grenspassage van monsters op zodanige wijze dat de veiligheid en integriteit daarvan behouden blijven;

• d. ondersteuning van de internationale coördinatie van dopingcontroles door verschillende antidopingorganisaties en samenwerking daartoe met het Mondiaal Antidopingagentschap;

• e. bevorderen van de samenwerking tussen dopingcontrolelaboratoria onder hun rechtsmacht en laboratoria onder de rechtsmacht van andere Staten die Partij zijn. In het bijzonder dienen Staten die Partij zijn met geaccrediteerde dopingcontrolelaboratoria laboratoria onder hun rechtsmacht aan te moedigen samen te werken met andere Staten die Partij zijn opdat deze de ervaring, vaardigheden en technieken kunnen verwerven die nodig zijn om eigen laboratoria op te richten indien zij dit zouden wensen;

• f. bevorderen en ondersteunen van wederzijdse controleregelingen tussen aangewezen antidopingorganisaties, in overeenstemming met de Code;

• g. wederzijdse erkenning van de dopingcontroleprocedures en het resultatenbeheer van elke antidopingorganisatie, met inbegrip van de daaruit voortvloeiende sancties op sportgebied, die in overeenstemming zijn met de Code.

Artikel 17 Vrijwillig Fonds

1. Hierbij wordt een „Fonds voor de uitbanning van doping in de sport’’, hierna te noemen „het Vrijwillig Fonds’’, ingesteld. Het Vrijwillig Fonds bestaat uit funds-in-trust ingesteld in overeenstemming met het Financieel Reglement van UNESCO. Alle bijdragen van Staten die Partij zijn en van andere actoren zijn vrijwillig.

2. De middelen van het Vrijwillig Fonds bestaan uit:

• a. bijdragen van Staten die Partij zijn;

• b. bijdragen, giften of legaten die afkomstig kunnen zijn van:

  • i. andere staten;

  • ii. organisaties en programma’s van het systeem van de Verenigde Naties, met name het Ontwikkelingsprogramma van de Verenigde Naties, alsmede andere internationale organisaties; of

  • iii. publieke of private instanties of individuen;

• c. enige verschuldigde rente op de middelen van het Vrijwillig Fonds;

• d. ingezamelde fondsen en opbrengsten van evenementen die ten behoeve van het Vrijwillig Fonds zijn georganiseerd;

• e. alle andere middelen die zijn toegestaan ingevolge het reglement van het Vrijwillig Fonds, dat door de Conferentie van Partijen zal worden opgesteld.

3. Bijdragen van de Staten die Partij zijn aan het Vrijwillig Fonds zijn geen vervanging voor de verplichting van de Staten die Partij zijn hun deel van de jaarbegroting van het Mondiaal Antidopingagentschap te betalen.

Artikel 18 Inzet en bestuur van het Vrijwillig Fonds

Middelen van het Vrijwillig Fonds worden door de Conferentie van Partijen toegewezen ten behoeve van de financiering van door hen goedgekeurde activiteiten, in het bijzonder het ondersteunen van Staten die Partij zijn bij het ontwikkelen en implementeren van antidopingprogramma’s, in overeenstemming met de bepalingen van dit Verdrag, daarbij rekening houdend met de doelstelling van het Mondiaal Antidopingagentschap, en kunnen worden ingezet om de operationele kosten van dit Verdrag te dekken. Aan bijdragen aan het Vrijwillig Fonds mogen geen politieke, economische of andere voorwaarden verbonden worden.

DEEL IV

VOORLICHTING EN TRAINING

Artikel 19 Algemene beginselen inzake voorlichting en training

1. De Staten die Partij zijn, verplichten zich, binnen hun mogelijkheden, voorlichtings- en trainingprogramma’s op het gebied van dopingbestrijding te ondersteunen, ontwikkelen of implementeren. Voor de sportgemeenschap in het algemeen dienen deze programma’s gericht te zijn op het bieden van actuele en accurate informatie over:

• a. het gevaar van doping voor de ethische waarden van de sport;

• b. de gevolgen van doping voor de gezondheid.

2. Voor sporters en begeleiders van sporters, met name tijdens hun basistraining, dienen voorlichtings- en trainingsprogramma’s, in aanvulling op het bovenstaande, gericht te zijn op het bieden van actuele en accurate informatie over:

• a. dopingcontroleprocedures;

• b. de rechten en verantwoordelijkheden van sporters ten aanzien van dopingbestrijding, met inbegrip van informatie over de Code en het antidopingbeleid van de relevante sport- en antidopingorganisaties. Dergelijke informatie dient de gevolgen van het schenden van de dopingregelgeving te omvatten;

• c. de lijst van verboden stoffen en methoden en dispensatie voor therapeutisch gebruik;

• d. voedingssupplementen.

Artikel 20 Professionele gedragscodes

De Staten die Partij zijn, moedigen relevante bevoegde sportbonden en -instellingen aan passende gedragscodes, goede praktijken en ethische normen inzake de bestrijding van doping in de sport die in overeenstemming zijn met de Code te ontwikkelen en te implementeren.

Artikel 21 Betrokkenheid van sporters en begeleiders van sporters

De Staten die Partij zijn, bevorderen en ondersteunen, binnen hun mogelijkheden, de actieve betrokkenheid van sporters en begeleiders van sporters bij alle facetten van dopingbestrijding door sportorganisaties en andere relevante organisaties en moedigen sportorganisaties onder hun rechtsmacht aan hetzelfde te doen.

Artikel 22 Sportorganisaties en permanente voorlichting en training op het gebied van dopingbestrijding

De Staten die Partij zijn, moedigen sportorganisaties en antidopingorganisaties aan permanente voorlichtings- en trainingsprogramma’s te implementeren voor alle sporters en begeleiders van sporters inzake de in artikel 19 genoemde gebieden.

Artikel 23 Samenwerking bij voorlichting en training

De Staten die Partij zijn, werken met elkaar en met de relevante organisaties samen om, wanneer van toepassing, informatie, expertise en ervaringen met betrekking tot doeltreffende programma’s om doping te bestrijden uit te wisselen.

DEEL V

ONDERZOEK

Artikel 24 Bevorderen van onderzoek naar dopingbestrijding

De Staten die Partij zijn, verplichten zich, binnen hun mogelijkheden, onderzoek naar dopingbestrijding in samenwerking met sportorganisaties en andere organisaties aan te moedigen en te bevorderen met betrekking tot:

• a. preventie, opsporingsmethoden, gedragsaspecten, maatschappelijke aspecten en de gevolgen van doping voor de gezondheid;

• b. manieren en methoden om wetenschappelijk verantwoorde fysiologische en psychologische trainingsprogramma’s op te stellen die de integriteit van de betrokken persoon eerbiedigen;

• c. het gebruik van alle nieuwe stoffen en methoden die uit wetenschappelijke ontwikkelingen resulteren.

Artikel 25 De aard van onderzoek ten behoeve van dopingbestrijding

Bij het bevorderen van onderzoek ten behoeve van dopingbestrijding, als vervat in het bovenstaande artikel 24, waarborgen de Staten die Partij zijn dat dergelijk onderzoek:

• a. voldoet aan internationaal erkende ethische praktijken;

• b. niet de toediening aan sporters van verboden stoffen en methoden inhoudt;

• c. uitsluitend wordt uitgevoerd na instelling van adequate voorzorgsmaatregelen teneinde te voorkomen dat de resultaten van onderzoek ten behoeve van dopingbestrijding worden misbruikt en voor dopingdoeleinden worden toegepast.

Artikel 26 Delen van de resultaten van onderzoek ten behoeve van dopingbestrijding

Met inachtneming van het toepasselijke nationaal en internationaal recht, delen de Staten die Partij zijn, wanneer van toepassing, de resultaten van beschikbaar onderzoek ten behoeve van dopingbestrijding met de andere Staten die Partij zijn en met het Mondiaal Antidopingsagentschap.

Artikel 27 Sportwetenschappelijk onderzoek

De Staten die Partij zijn, moedigen:

• a. de wetenschappelijke en medische wereld aan sportwetenschappelijk onderzoek uit te voeren in overeenstemming met de beginselen van de Code;

• b. sportorganisaties en begeleiders van sporters onder hun rechtsmacht aan sportwetenschappelijk onderzoek te implementeren dat verenigbaar is met de beginselen van de Code.

DEEL VI

TOEZICHT OP HET VERDRAG

Artikel 28 Conferentie van Partijen

1. Hierbij wordt een Conferentie van Partijen ingesteld. De Conferentie van Partijen is het hoogste orgaan van dit Verdrag.

2. De Conferentie van Partijen komt in beginsel eenmaal per twee jaar in gewone zitting bijeen. Zij kan in buitengewone zitting bijeenkomen indien zij daartoe beslist of op verzoek van ten minste een derde van de Staten die Partij zijn.

3. De Staten die Partij zijn, hebben elk een stem bij de Conferentie van Partijen,

4. De Conferentie stelt haar eigen reglement van orde vast.

Artikel 29 Adviesorgaan van en waarnemers bij de Conferentie van Partijen

Het Mondiaal Antidopingagentschap wordt uitgenodigd als adviesorgaan van de Conferentie van Partijen. Het Internationaal Olympisch Comité, het Internationaal Paralympisch Comité, de Raad van Europa en het Intergovernmental Committee for Physical Education and Sport (CIGEPS) worden als waarnemers uitgenodigd. De Conferentie van Partijen kan besluiten andere relevante organisaties als waarnemers uit te nodigen.

Artikel 30 Taken van de Conferentie van Partijen

1. Naast de taken vervat in de andere bepalingen van dit Verdrag, heeft de Conferentie van Partijen de volgende taken:

• a. bevorderen van de doelstelling van dit Verdrag;

• b. bespreken van de relatie met het Modiaal Antidopingagentschap en bestuderen van de mechanismen van de financiering van de jaarlijkse basisbegroting van het Agentschap. Staten die geen Partij zijn, kunnen worden uitgenodigd aan de bespreking deel te nemen;

• c. aannemen van een plan voor de toepassing van de middelen van het Vrijwillig Fonds, in overeenstemming met artikel 18;

• d. onderzoeken van de door de Staten die Partij zijn in overeenstemming met artikel 31 ingediende verslagen;

• e. toetsen, op permanente basis, van het toezicht op de naleving van dit Verdrag in antwoord op de ontwikkeling van systemen voor dopingbestrijding, in overeenstemming met artikel 31. Elk toezichtsmechanisme dat of elke toezichtsmaatregel die buiten het kader van artikel 31 valt, wordt gefinancierd door het ingevolge artikel 17 ingestelde Vrijwillig Fonds;

• f. onderzoeken van ontwerpwijzigingen van dit Verdrag in verband met de aanname daarvan;

• g. onderzoeken ter goedkeuring, in overeenstemming met artikel 34 van het Verdrag, van wijzigingen van de Lijst van verboden middelen en methoden en van de Normen voor het verlenen van dispensatie voor therapeutisch gebruik aangenomen door het Mondiaal Antidopingagentschap;

• h. omschrijven en implementeren van de samenwerking tussen de Staten die Partij zijn en het Mondiaal Antidopingagentschap in het kader van dit Verdrag;

• i. ten behoeve van elk van haar zittingen verzoeken om een verslag van het Mondiaal Antidopingagentschap inzake de implementatie van de Code ter toetsing.

2. De Conferentie van Partijen kan bij de uitoefening van haar taken samenwerken met andere intergouvernementele instanties.

Artikel 31 Nationale verslagen aan de Conferentie van Partijen

De Staten die Partij zijn, zenden de Conferentie van Partijen elke twee jaar via het Secretariaat, in een van de officiële talen van UNESCO, alle relevante informatie toe betreffende door hen getroffen maatregelen te behoeve van de naleving van de bepalingen van dit Verdrag.

Artikel 32 Secretariaat van de Conferentie van Partijen

1. Het Secretariaat van de Conferentie van Partijen wordt verzorgd door de Directeur-Generaal van UNESCO.

2. Op verzoek van de Conferentie van Partijen maakt de Directeur-Generaal van UNESCO in zo ruim mogelijke mate gebruik van de diensten van het Mondiaal Antidopingagentschap op de door de Conferentie van Partijen overeengekomen voorwaarden.

3. Kosten die verband houden met het functioneren van het Verdrag worden gefinancierd uit de reguliere begroting van UNESCO uit bestaande middelen op een passend niveau, uit het ingevolge artikel 17 ingestelde Vrijwillig Fonds of uit een passende combinatie daarvan, zoals elke twee jaar wordt vastgesteld. Financiering van het Secretariaat uit de reguliere begroting dient zo beperkt mogelijk te blijven, ervan uitgaande dat het Verdrag ook door vrijwillige financiering ondersteund dient te worden.

4. Het Secretariaat stelt de documentatie van de Conferentie van Partijen op, alsmede de ontwerpagenda van haar bijeenkomsten, en waarborgt de implementatie van de beslissingen ervan.

Artikel 33 Wijzigingen van het Verdrag

1. Elke Staat die Partij is, kan door middel van een schriftelijke mededeling gericht aan de Directeur-Generaal van UNESCO voorstellen doen tot wijziging van dit Verdrag. De Directeur-Generaal verzendt deze mededeling aan alle Staten die Partij zijn. Indien, binnen zes maanden na de datum van verzending van de mededeling, ten minste de helft van de Staten die Partij zijn ermee instemmen, legt de Directeur-Generaal dergelijke voorstellen voor aan de volgende zitting van de Conferentie van Partijen.

2. Wijzigingen worden aangenomen door de Conferentie van Partijen met een tweederde meerderheid van de Staten die Partij zijn die aanwezig zijn en hun stem uitbrengen.

3. Zodra wijzigingen van dit Verdrag zijn aangenomen worden zij ter bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding voorgelegd aan de Staten die Partij zijn.

4. Ten aanzien van de Staten die Partij zijn die deze wijzigingen hebben bekrachtigd, aanvaard, goedgekeurd of die ertoe zijn toegetreden, treedt dit Verdrag in werking drie maanden na de nederlegging van de in het derde lid van dit artikel bedoelde akten door twee derde van de Staten die Partij zijn. Vervolgens treedt de genoemde wijziging voor elke Staat die deze bekrachtigt, aanvaardt, goedkeurt of ertoe toetreedt in werking drie maanden na de datum van nederlegging door die Staat die Partij is van zijn akte van bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding.

5. Een Staat die Partij wordt bij dit Verdrag na de inwerkingtreding van wijzigingen overeenkomstig het vierde lid van dit artikel wordt geacht:

• a. Partij te zijn bij het aldus gewijzigde Verdrag;

• b. Partij te zijn bij het ongewijzigde Verdrag ten aanzien van elke Staat die Partij is die niet gebonden is door de wijzigingen; tenzij hij blijk geeft van een andere bedoeling.

Artikel 34 Specifieke wijzigingsprocedure voor de Bijlagen bij het Verdrag

1. Indien het Mondiaal Antidopingagentschap de Lijst van verboden middelen en methoden of de Normen voor het verlenen van dispensatie voor therapeutisch gebruik wijzigt, kan hij, door middel van een schriftelijke kennisgeving gericht aan de Directeur-Generaal van UNESCO, hem of haar in kennis stellen van deze wijzigingen. De Directeur-Generaal brengt deze veranderingen als voorgestelde wijzigingen van de desbetreffende Bijlagen bij dit Verdrag onverwijld ter kennis van alle Staten die Partij zijn. Wijzigingen van de Bijlagen worden door de Conferentie van Partijen goedgekeurd, hetzij tijdens een van haar zittingen, hetzij door middel van schrifteljk overleg.

2. De Staten die Partij zijn, kunnen binnen 45 dagen na de kennisgeving van de Directeur-Generaal hun bezwaar tegen de voorgestelde wijziging kenbaar maken, hetzij schriftelijk in het geval van schriftelijk overleg aan de Directeur-Generaal, hetzij tijdens een zitting van de Conferentie van Partijen. Tenzij twee derde van de Staten die Partij zijn bezwaar aantekenen, wordt de voorgestelde wijziging geacht te zijn goedgekeurd door de Conferentie van Partijen.

3. Door de Conferentie van Partijen goedgekeurde wijzigingen worden door de Directeur-Generaal ter kennis van de Staten die Partij zijn gebracht. Zij treden 45 dagen na deze kennisgeving in werking, uitgezonderd ten aanzien van elke Staat die Partij is die de Directeur-Generaal vooraf ervan in kennis heeft gesteld dat hij deze wijzigingen niet aanvaardt.

4. Een Staat die Partij is die de Directeur-Generaal ervan in kennis heeft gesteld dat hij een wijziging die overeenkomstig de voorgaande leden is goedgekeurd niet aanvaardt, blijft gebonden door de ongewijzigde Bijlagen.

DEEL VII

SLOTBEPALINGEN

Artikel 35 Federale of niet-unitaire constitutionele stelsels

De volgende bepalingen zijn van toepassing op Staten die Partij zijn met een federaal of niet-unitair constitutioneel systeem:

• a. Ten aanzien van de bepalingen van dit Verdrag, waarvan de implementatie onder de rechtsmacht van de federale of centrale wetgevende macht valt, zijn de verplichtingen van de federale of centrale regering dezelfde als die voor Staten die Partij zijn die geen federale staten zijn;

• b. Ten aanzien van de bepalingen van dit Verdrag, waarvan de implementatie onder de rechtsmacht valt van de afzonderlijke Staten, landen, provincies of kantons die door het constitutionele stelsel van de federatie niet verplicht zijn wetgevende maatregelen te treffen, stelt de federale regering de bevoegde autoriteiten van dergelijke Staten, landen, provincies of kantons in kennis van genoemde bepalingen, tezamen met haar aanbeveling deze aan te nemen.

Artikel 36 Bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding

Dit Verdrag dient te worden bekrachtigd, aanvaard, goedgekeurd of hiertoe dient te worden toegetreden door de lidstaten van UNESCO in overeenstemming met hun onderscheiden grondwettelijke procedures. De akten van bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding dienen te worden nedergelegd bij de Directeur-Generaal van UNESCO.

Artikel 37 Inwerkingtreding

1. Dit Verdrag treedt in werking op de eerste dag van de maand die volgt op het verstrijken van een maand na de nederlegging van de dertigste akte van bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding.

2. Ten aanzien van elke Staat die later zijn instemming door dit Verdrag te worden gebonden tot uitdrukking brengt, treedt het Verdrag in werking op de eerste dag van de maand die volgt op het verstrijken van een tijdvak van een maand na de datum van nederlegging van zijn akte van bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding.

Artikel 38 Uitbreiding tot andere gebieden van het Verdrag

1. Elke Staat kan bij de nederlegging van zijn akte van bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding het grondgebied of de grondgebieden aanduiden voor de internationale betrekkingen waarvan hij verantwoordelijk is en waarop dit Verdrag van toepassing is.

2. Elke Staat die Partij is, kan op een later tijdstip door middel van een verklaring gericht aan UNESCO, de toepassing van dit Verdrag uitbreiden tot elk ander grondgebied dat in de verklaring wordt genoemd. Ten aanzien van een dergelijk grondgebied treedt het Verdrag in werking op de eerste dag van de maand die volgt op het verstrijken van een tijdvak van een maand na de datum van ontvangst van die verklaring door de Depositaris.

3. Elke verklaring die wordt gedaan uit hoofde van de twee voorgaande leden kan, met betrekking tot elk grondgebied dat in de verklaring wordt genoemd, worden ingetrokken door middel van een aan UNESCO gerichte kennisgeving. De intrekking wordt van kracht op de eerste dag van de maand die volgt op het verstrijken van een tijdvak van een maand na de datum van ontvangst van een dergelijke kennisgeving door de Depositaris.

Artikel 39 Opzegging

Elke Staat die Partij is, kan dit Verdrag opzeggen. De opzegging wordt door middel van een schriftelijke akte ter kennis gebracht en bij de Directeur-Generaal van UNESCO nedergelegd. De opzegging wordt van kracht op de eerste dag van de maand die volgt op het verstrijken van een tijdvak van zes maanden na ontvangst van de akte van opzegging. Dit heeft in geen geval gevolgen voor de financiële verplichtingen van de desbetreffende Staat die Partij is tot de datum waarop de opzegging van kracht wordt.

Artikel 40 Depositaris

De Directeur-Generaal van UNESCO is de Depositaris van dit Verdrag en de wijzigingen daarvan. De Directeur-Generaal van UNESCO stelt als Depositaris alle Staten die Partij zijn bij dit Verdrag alsmede de andere lidstaten van de Organisatie in kennis van:

• a. de nederlegging van elke akte van bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding;

• b. de datum van inwerkingtreding van dit Verdrag overeenkomstig het bovenstaande artikel 37;

• c. elk verslag opgesteld uit hoofde van de bepalingen van het bovenstaande artikel 31;

• d. elke wijziging van het Verdrag of van de Bijlagen aangenomen in overeenstemming met de bovenstaande artikelen 33 en 34 en de datum waarop de wijziging van kracht wordt;

• e. elke uit hoofde van de bepalingen van het bovenstaande artikel 38 gedane verklaring of kennisgeving;

• f. elke uit hoofde van de bepalingen van het bovenstaande artikel 39 gedane kennisgeving en de datum waarop de opzegging van kracht wordt;

• g. elke andere akte, kennisgeving of mededeling met betrekking tot dit Verdrag.

Artikel 41 Registratie

In overeenstemming met artikel 102 van het Handvest van de Verenigde Naties wordt dit Verdrag geregistreerd bij het Secretariaat van de Verenigde Naties op verzoek van de Directeur-Generaal van UNESCO.

Artikel 42 Gezaghebbende teksten

1. Dit Verdrag met inbegrip van de Bijlagen daarbij is opgesteld in de Arabische, de Chinese, de Engelse, de Franse, de Russische en de Spaanse taal, zijnde alle teksten gelijkelijk gezaghebbend.

2. De Aanhangsels bij dit Verdrag zijn opgesteld in de Arabische, de Chinese, de Engelse, de Franse, de Russische en de Spaanse taal.

Artikel 43 Voorbehouden

Voorbehouden die onverenigbaar zijn met het onderwerp en het doel van dit Verdrag zijn niet toegestaan.

GEDAAN te Parijs, op 19 oktober 2005, in twee oorspronkelijke exemplaren voorzien van de handtekening van de Voorzitter van de Algemene Conferentie van UNESCO tijdens haar 33e zitting en van de Directeur-Generaal van UNESCO, die zullen worden nedergelegd in het archief van UNESCO.

---

Bijlage I^* De Lijst van verboden stoffen en methoden – Internationale norm

Bijlage II^* Normen voor het verlenen van dispensatie voor therapeutisch gebruik

Aanhangsel 1 – Wereldantidopingcode

Aanhangsel 2 – Internationale norm voor laboratoria

Aanhangsel 3 – Internationale norm voor dopingcontrole

---

Bijlage II

NORM VOOR HET VERLENEN VAN DISPENSATIE VOOR THERAPEUTISCH GEBRUIK

Uittreksel uit de „INTERNATIONALE NORM VOOR DISPENSATIE VOOR THERAPEUTISCH GEBRUIK’’ van het Mondiale Antidopingagentschap (WADA); van kracht op 1 januari 2005

4.0. Criteria voor het verlenen van dispensatie voor therapeutisch gebruik

Aan een sporter kan dispensatie voor therapeutisch gebruik worden verleend waardoor het gebruik van een verboden stof of een verboden methode, zoals vermeld op de desbetreffende lijst, wordt toegestaan. Een dispensatieverzoek wordt beoordeeld door een dispensatiecommissie. De dispensatiecommissie wordt door een antidopingorganisatie benoemd. Dispensatie wordt uitsluitend verleend indien de onderstaande criteria strikt worden toegepast:

[Opmerking: Deze norm is van toepassing op alle sporters zoals omschreven in de Code, die op hen van toepassing is, dat wil zeggen alle atleten zonder beperking en atleten met een beperking. Deze norm wordt toegepast in overeenstemming met de omstandigheden van een individuele sporter. Een dispensatie die van toepassing is op een sporter met een beperking kan bijvoorbeeld niet van toepassing zijn op andere sporters.]

4.1. Een sporter dient een dispensatieverzoek uiterlijk 21 dagen voor deelname aan een evenement in te dienen.

4.2. De sporter zou ernstige consequenties voor de gezondheid ondervinden indien de verboden stof ofverboden methode achterwege zou worden gelaten bij de behandeling van een acute of chronische medische aandoening.

4.3. Het therapeutisch gebruik van de verboden stof ofverboden methode zou geen aanvullende verbetering van de prestatie teweegbrengen anders dan die welke kan worden verwacht bij het herstel van de normale gezondheidstoestand na de behandeling van een erkende medische aandoening. Het gebruik van een verboden stof of verboden methode ter verhoging van „laag-normale’’ niveaus van een endogeen hormoon wordt niet beschouwd als een aanvaardbare therapeutische ingreep.

4.4. Er is geen redelijk therapeutisch alternatief voorhanden voor het gebruik van de anderszins verboden stof of verboden methode.

4.5. De noodzaak voor het gebruik van de anderszins verboden stof of verboden methode mag niet, volledig of ten dele, het gevolg zijn van een eerder niet-therapeutisch gebruik van een op de Lijst vermelde stof.

4.6. De dispensatie wordt door de dispensatiecommissie geannuleerd indien:

• a. de sporter niet onverwijld voldoet aan elk vereiste of elke voorwaarde dat of die de antidopingorganisatie die de dispensatie verleent, heeft opgelegd;

• b. de termijn waarvoor de dispensatie is verleend, is verstreken;

• c. de sporter ervan op de hoogte is gesteld dat de dispensatie door de antidopingorganisatie is ingetrokken.

[Opmerking: Aan elke dispensatie is een bepaalde termijn verbonden die door de dispensatiecommissie wordt vastgesteld. Er kunnen zich gevallen voordoen waarin een dispensatie is verstreken of ingetrokken en de verboden stof waarop de dispensatie betrekking heeft nog in het lichaam van de sporter aanwezig is. In een dergelijk geval beoordeelt de antidopingorganisatie die het oorspronkelijke onderzoek naar een belastend resultaat heeft uitgevoerd of het resultaat in overeenstemming is met het verstrijken of intrekken van de dispensatie.]

4.7. Dispensatie wordt niet met terugwerkende kracht verleend, uitgezonderd in gevallen waarin:

• a. een spoedbehandeling of behandeling van een acute medische aandoening noodzakelijk was; of

• b. er vanwege uitzonderlijke omstandigheden onvoldoende tijd of gelegenheid was voor de sporter om een dispensatieverzoek in te dienen of voor de dispensatiecommissie om een dispensatieverzoek te behandelen vóór het plaatsvinden van een dopingcontrole.

[Opmerking: medische noodsituaties of acute medische aandoeningen die de toediening van een anderszins verboden stof of het gebruik van een verboden methode vereisen voordat een dispensatieverzoek kan worden ingediend, komen niet vaak voor. Evenmin is er niet vaak sprake van omstandigheden waarin versnelde behandeling van een dispensatieverzoek vereist is vanwege het op zeer korte termijn deelnemen aan een wedstrijd. Antidopingorganisaties die dispensaties verlenen dienen interne procedures te hebben waarin dergelijke situaties geregeld zijn.]

5.0. Vertrouwelijk karakter van informatie

5.1. De aanvrager dient schriftelijk toestemming te geven voor het verzenden van alle informatie met betrekking tot het verzoek naar leden van de dispensatiecommissie en, indien vereist, aan onafhankelijke medische of wetenschappelijk deskundigen, of naar alle medewerkers die noodzakelijkerwijs betrokken zijn bij het beheer en de toetsing van dispensaties of bij beroepsprocedures.

Indien de hulp van externe, onafhankelijke deskundigen vereist is, worden alle bijzonderheden van het verzoek rondgezonden zonder dat de sporter [en de bij de behandeling van de sporter betrokken arts(en) worden]¹ genoemd. De aanvrager dient tevens schriftelijk toestem-ming te geven voor het verspreiden van beslissingen van de dispensatiecommissie onder andere relevanteantidopingorganisaties uit hoofde van de bepalingen van deCode.

5.2. De leden van de dispensatiecommissies en het bestuur van de betrokken antidopingorganisatie zullen bij het uitvoeren van al hun werkzaamheden strikte geheimhouding betrachten. Alle leden van een dispensatiecommissie en alle betrokken medewerkers ondertekenen een geheimhoudingsverklaring. Met name de volgende informatie wordt vertrouwelijk behandeld:

• a. alle medische informatie en gegevens afkomstig van desporter en de bij de behandeling van de sporter betrokken arts(en);

• b. alle gegevens van het verzoek, met inbegrip van de naam van de arts(en) die bij het proces betrokken is.

  Indien de sporter het recht van de dispensatiecommissie of van de WADA-dispensatiecommissie om namens hem/haar gezondheidsinformatie te verkrijgen wil herroepen, dan dient desporter zijn/haar arts daarvan schriftelijk in kennis te stellen. Een dergelijke beslissing heeft tot gevolg dat het dispensatieverzoek van de sporter niet wordt gehonoreerd of dat een bestaande dispensatie niet wordt verlengd.

6.0. Dispensatiecommissies

Dispensatiecommissies worden ingesteld aan de hand de volgende richtlijnen, die door deze commissies ook in acht worden genomen:

6.1. De dispensatiecommissie dient ten minste drie artsen te omvatten die ervaring hebben met de verzorging en behandeling vansporters en een gedegen kennis bezitten van klinische en sportgeneeskunde. Teneinde de onafhankelijkheid van de besluitvorming in voldoende mate te waarborgen, mag de meerderheid van de leden van de dispensatiecommissie geen officiële verantwoordelijkheid hebben binnen de antidopingorganisatie. Alle leden van een dispensaticommissie moeten een verklaring betreffende belangenverstrengeling ondertekenen. Wanneer de verzoekensporters met een beperking betreffen, dient ten minste één lid van de dispensatiecommissie specifieke ervaring hebben met de verzorging en behandeling van sporters met een beperking.

6.2. Een dispensatiecommissie mag een beroep doen op alle door haar nodig geachte medische of wetenschappelijke deskundigen bij de beoordeling van de omstandigheden van elk dispensatieverzoek.

6.3. De WADA-dispensatiecommissie dient te worden samengesteld met inachtneming van de in artikel 6.1 genoemde criteria. De WADA-dispensatiecommissie wordt ingesteld om uit eigen beweging doorantidopingorganisaties verleende dispensatiebeslissingen te toetsen. Zoals vervat in artikel 4.4 van de Code zal de WADA-dispensatiecommissie, op verzoek van sporters aan wie dispensatie is geweigerd door een antidopingorganisatie, dergelijke beslissingen toetsen en heeft zij de bevoegdheid deze te herroepen.

7.0. Procedure voor het aanvragen van dispensatie

7.1. Een dispensatieverzoek wordt uitsluitend in behandeling genomen na ontvangst van een ingevuld aanvraagformulier met inbegrip van alle relevante documentatie (zie Aanhangsel 1 – aanvraagformulier dispensatie). Tijdens de aanvraagprocedure moet het medisch beroepsgeheim strikt in acht worden genomen.

7.2. De aanvraagformulieren, als vervat in Aanhangsel 1, kunnen door antidopingorganisaties worden gewijzigd door er aanvullende verzoeken om informatie aan toe te voegen; er mogen evenwel geen velden of onderdelen worden verwijderd.

7.3. De aanvraagformulieren mogen door deantidopingorganisatie worden vertaald, maar het Engels of het Frans moet op het formulier blijven staan.

7.4. Een sporter mag een dispensatieverzoek bij ten hoogste een antidopingorganisatie indienen. Op het formulier moet de door de sporter beoefende sport vermeld staan, alsmede, wanneer van toepassing, de discipline en specifieke positie of rol.

7.5. Het dispensatieverzoek moet melding maken van alle voorgaande en/of lopende verzoeken om toestemming een anderszinsverboden stof of verboden methode te gebruiken, de instantie waarbij het verzoek is ingediend en de beslissing van die instantie.

7.6. Het dispensatieverzoek dient een uitgebreide medische voorgeschiedenis en de resultaten van alle onderzoeken, laboratoriumonderzoeken en imaging-studies die voor het verzoek van belang zijn te omvatten.

7.7. De kosten van aanvullende relevante onderzoeken of imaging-onderzoeken, die door de dispensatiecommissie van deantidopingorganisatie worden aangevraagd komen ten laste van de aanvrager of zijn/haar nationale sportbond.

7.8. Het dispensatieverzoek dient een attest te omvatten van een voldoende gekwalificeerd arts die verklaart dat de anderszinsverboden stof of verboden methode noodzakelijk is voor de behandeling van de sporter en uitlegt waarom een ander toegestaan geneesmiddel niet kan, of niet zou kunnen, worden gebruikt bij de bijhandeling van deze aandoening.

7.9. De dosis, frequentie, wijze en duur van de toediening van de anderszins verboden stof of verboden methode in kwestie dienen te worden gespecificeerd.

7.10. Beslissingen van de dispensatiecommissie dienen binnen 30 dagen na ontvangst van alle relevante documentatie te worden genomen en worden schriftelijk aan de sporter medegedeeld door de relevante antidopingorganisatie. Wanneer dispensatie is verleend aan een sporter die is opgenomen in degeregistreerde doelgroep voor dopingcontroles van deantidopingorganisatie, krijgen de sporter enWADA onverwijld de goedkeuring toegezonden met inbegrip van informatie over de duur van de dispensatie en mogelijke voorwaarden die daaraan verbonden zijn.

7.11. a. Na ontvangst van een verzoek van eensporter om toetsing, zoals bedoeld in artikel 4.4 van de Code, kan de WADA-dispensatiecommissie, zoals omschreven in artikel 4.4 van de Code, een door een antidopingorganisatiegenomen beslissing inzake dispensatie herroepen. De sportervoorziet de WADA-dispensatiecommissie van alle voor een dispensatie relevante informatie zoals aanvankelijk bij deantidopingorganisatie ingediend, vergezeld van een aanvraagvergoeding. Totdat de toetsingsprocedure is afgerond, blijft de oorspronkelijke beslissing van kracht. Deze procedure dient niet langer dan 30 dagen in beslag te nemen na ontvangst van de informatie door WADA.

• b. WADA kan op elk moment een toetsing uitvoeren. De WADA-dispensatiecommissie rondt haar toetsing binnen 30 dagen af.

7.12. Indien de beslissing betreffende het verlenen van dispensatie na de toetsing wordt herroepen, wordt deze herroeping niet met terugwerkende kracht toegepast en leidt zij niet tot het ongeldig verklaren van de resultaten van de sportergedurende de periode waarin de dispensatie is verleend, en wordt zij niet later dan 14 dagen nadat de sporter van de beslissing op de hoogte is gesteld van kracht.

8.0. Verkorte procedure voor het aanvragen van dispensatie

8.1. Erkend wordt dat een aantal van de op deLijst van verboden stoffen en methoden vermelde stoffen gebruikt worden voor de behandeling van medische aandoeningen die vaak voorkomen onder sporters. In dergelijke gevallen is een volledige aanvraagprocedure zoals vermeld in onderdeel 4 en onderdeel 7 niet nodig. Dienovereenkomstig wordt een verkorte dispensatieprocedure ingesteld.

8.2. De verboden stoffen of verboden methoden die via deze verkorte procedure kunnen worden toegestaan zijn uitsluitend de volgende:

bèta-2-agonisten (formoterol, salbutamol, salmeterol en terbutaline) indien zij via inhalatie worden toegediend, en glucocorticosteroïden indien zij langs niet-systemische weg worden toegediend.

8.3. Om een van de bovengenoemde stoffen te mogen gebruiken, dient de sporter deantidopingorganisatie te voorzien van een medisch attest waarin de therapeutische noodzaak wordt gerechtvaardigd. In een dergelijk medisch attest, zoals voorzien in Aanhangsel 2, staan de diagnose, naam van het geneesmiddel, dosering, wijze van toediening en duur van de behandeling genoemd. Wanneer van toepassing dienen onderzoeken die zijn uitgevoerd om de diagnose te stellen te worden bijgevoegd (zonder de feitelijke onderzoeksresultaten of -details te vermelden).

8.4. De verkorte procedure houdt het volgende in:

• a. goedkeuring voor het gebruik van verboden stoffen ingevolge de verkorte procedure wordt van kracht na ontvangst van een volledig ingevulde kennisgeving door de antidopingorganisatie. Onvolledig ingevulde kennisgevingen dienen aan de aanvrager te worden teruggestuurd.

• b. onverwijld na ontvangst van een volledig ingevulde kennisgeving, licht de antidopingorganisatie de sporter in. Wanneer van toepassing worden ook de internationale bond, de nationale bond en de nationale antidopingorganisatie van de sporter ingelicht. De antidopingorganisatie licht WADA uitsluitend in na ontvangst van een kennisgeving van een internationale sporter.

• c. dispensatie ingevolge de verkorte procedure wordt niet met terugwerkende kracht verleend uitgezonderd in gevallen waarin:

  – een spoedbehandeling of behandeling van een acute medische aandoening noodzakelijk was; of

  – er vanwege uitzonderlijke omstandigheden onvoldoende tijd of gelegenheid was voor de sporter om een dispensatieverzoek volgens de verkorte procedure in te dienen, of voor de dispensatiecommissie om deze te ontvangen, vóór het plaatsvinden van eendopingcontrole.

8.5. a. Een toetsing door de dispensatiecommissie of de WADA-dispensatiecommissie kan op elk moment gedurende de verkorte dispensatieprocedure worden uitgevoerd.

• b. Indien een sporter verzoekt om een toetsing van een daaropvolgende afwijzing door een dispensatiecommissie, mag de WADA-dispensatiecommissie de sporter om de aanvullende medische informatie vragen die zij nodig acht, en de kosten hiervan dienen door de sporter te worden gedragen.

8.6. Een dispensatie ingevolge de verkorte procedure kan te allen tijde door de dispensatiecommissie of de WADA-dispensatiecommissie worden ingetrokken. De sporter, zijn/haar internationale bond en alle relevante antidopingorganisaties worden hiervan onmiddellijk in kennis gesteld.

8.7. De intrekking wordt onmiddellijk na kennisgeving van de beslissing aan de sporter van kracht. De sporterkan niettemin uit hoofde van punt 7 een dispensatieverzoek indienen.

9.0. Uitwisselingscentrum

9.1. Antidopingorganisaties zijn verplicht WADA te voorzien van alle dispensaties, en alle ondersteunende documentatie, verleend uit hoofde van punt 7.

9.2. Ten aanzien van dispensaties ingevolge de verkorte procedure voorzien antidopingorganisaties WADA van medische aanvragen ingediend door internationale sporters uit hoofde van punt 8.4.

9.3. Het Uitwisselingscentrum waarborgt de strikte vertrouwelijkheid van alle medische informatie.

---

D. PARLEMENT

Het Verdrag behoeft ingevolge artikel 91 van de Grondwet de goedkeuring van de Staten-Generaal, alvorens het Koninkrijk aan het Verdrag kan worden gebonden.

E. PARTIJGEGEVENS

Bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding is voorzien in artikel 36.

Partij	Onder-tekening	Ratificatie	Type^1)	Inwerking	Opzegging	Buitenwerking
Australië		17-01-06	R
Canada		29-11-05	R
Cook-eilanden		15-02-06	T
Denemarken		15-12-05	R
IJsland		10-02-06	T
Jamaica		02-08-06	R
Letland		10-04-06	T
Litouwen		02-08-06	R
Mauritius		06-07-06	R
Monaco		30-01-06	R
Nauru		04-05-06	R
Nieuw-Zeeland		23-12-05	R
Nigeria		24-02-06	R
Noorwegen		13-01-06	R
Seychellen, de		05-07-06	R
Verenigd Koninkrijk, het		25-04-06	R
Zweden		09-11-05	R

¹) DO=Definitieve ondertekening, NB=Niet bekend, R=Ratificatie, aanvaarding, goedkeuring of kennisgeving, T=Toetreding, VG=Voortgezette gebondenheid

Uitbreidingen

Verenigd Koninkrijk, het

Uitgebreid tot	In werking	Buiten werking
Alderney
Bermuda
Cayman-eilanden
Falkland-eilanden
Guernsey
Jersey
Man

Verklaringen, voorbehouden en bezwaren

Denemarken, 15 december 2006

Unless so decided at a later date the Convention shall not apply to the Faroe Islands and Greenland.

Nieuw-Zeeland, 23 december 2005

And declares that, consistent with the constitutional status of Tokelau and taking into account the commitment of the Government of New Zealand to the development of self-government for Tokelau through an act of self-determination under the Charter of the United Nations, this acceptance shall not extend to Tokelau unless and until a Declaration to this effect is lodged by the Government of New Zealand with the Depositary on the basis of appropriate consultation with that territory.

G. INWERKINGTREDING

De bepalingen van het Verdrag zullen ingevolge artikel 37, eerst lid, in werking treden op de eerste dag van de maand die volgt op het verstrijken van een maand na de nederlegging van de dertigste akte van bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding.

J. VERWIJZINGEN

Verwijzingen

Titel	:	Statuut van de Organisatie der Verenigde Naties voor Onderwijs, Wetenschap en Cultuur; Londen, 16 november 1945
Tekst	:	Stb. 1947, 62
Laatste Trb.	:	Trb. 1996, 167
Titel	:	Handvest der Verenigde Naties; San Fransisco, 26 juni 1945
Tekst	:	Stb. 1945, 253 (Engelse tekst)
Laatste Trb.	:	Trb. 2006, 130
Titel	:	Overeenkomst ter bestrijding van doping;Straatsburg, 16 november 1989
Tekst	:	Trb. 1991, 8 (Engels, Frans, vertaling)
Laatste Trb.	:	Trb. 2006, 33

Uitgegeven de vijftiende september 2006

De Minister van Buitenlandse Zaken,

B. R. BOT

---

1 De Arabische, de Chinese, de Franse, de Russische en de Spaanse tekst zijn niet afgedrukt.

1 Noot redactie Tractatenblad: zie noot op blz. 28.

* Zie voor deze Lijst van verboden stoffen en methoden – 2005 Trb. 2005, 67 en voor de Lijst van verboden stoffen en methoden – 2006 Trb. 2006, 33.

** De Aanhangsels liggen ter inzage bij de Directie Sport van het Ministerie van Verkeer en Waterstaat en bij de Afdeling Verdragen van het Ministerie van Buitenlandse Zaken.

1 Deze woorden zijn door de redactie van het Tractatenblad toegevoegd.

* Zie noot op blz. 19 van dit Tractatenblad.