Besluit van 1 april 2022, houdende verlenging van de Tijdelijke Wet notificatieapplicatie covid-19

Wij Willem-Alexander, bij de gratie Gods, Koning der Nederlanden, Prins van Oranje-Nassau, enz. enz. enz.

Op de voordracht van Onze Minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport, van 30 maart 2022, kenmerk 3336631-1026233-WJZ;

Gelet op artikel II van de Tijdelijke wet notificatieapplicatie covid-19;

Hebben goedgevonden en verstaan:

Enig artikel

Het tijdstip van verval van de Tijdelijke wet notificatieapplicatie covid-19 wordt vastgesteld op 10 juli 2022.

Onze Minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport, is belast met de uitvoering van dit besluit, dat in het Staatsblad zal worden geplaatst.

’s-Gravenhage, 1 april 2022

Willem-Alexander

De Minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport, E.J. Kuipers

Uitgegeven de vijfde april 2022

De Minister van Justitie en Veiligheid, D. Yeşilgöz-Zegerius

NOTA VAN TOELICHTING

Inleiding

De Tijdelijke wet notificatieapplicatie covid-19 regelt de inzet van CoronaMelder. Het is mogelijk om deze wet bij koninklijk besluit eerder te laten vervallen dan wel te verlengen. Zo’n verlenging kan meerdere malen plaatsvinden, maar telkens ten hoogste voor drie maanden. De wet is eerder verlengd tot 10 april 2022.

Zowel het ontwerpbesluit om de wet eerder te laten vervallen als het ontwerpbesluit om de wet te verlengen moet gedurende een week worden voorgehangen bij beide Kamers van de Staten-Generaal.

Het onderhavige besluit voorziet in een verlenging van de Tijdelijke wet notificatieapplicatie covid-19 met drie maanden tot 10 juli 2022.

Inzet en effectiviteit van CoronaMelder

CoronaMelder is bedoeld als aanvulling op de reguliere bron- en contactopsporing (hierna: bco) met als doel om sneller en meer nauwe contacten te bereiken en zo bij te dragen aan het bestrijden van de verspreiding van het virus.

Gelet op het hoge aantal besmettingen en de recente versoepelingen is er een aanmerkelijke kans dat mensen in aanraking komen met iemand die later positief blijkt te testen. Het aantal mensen dat via CoronaMelder andere gebruikers voor een mogelijke besmetting waarschuwde is tussen eind december 2021 en eind januari 2022 dan ook meer dan verdubbeld. Het aantal gedeelde sleutels bereikte in januari 2022 een recordhoogte.

Sinds de landelijke introductie van CoronaMelder in oktober 2020, hebben al ongeveer 5,8 miljoen mensen CoronaMelder gedownload. Iets meer dan 2,2 miljoen mensen gebruikt de app actief. Daarnaast hebben tot en met 20 februari 2022 bijna 256.000 mensen naar aanleiding van een notificatie een test aangevraagd. Hiervan bleken in totaal 27.218 mensen ook daadwerkelijk besmet. Inmiddels hebben in totaal 348.970 mensen anderen gewaarschuwd via de app. Vanaf oktober 2021 is het voor gebruikers mogelijk om zelf anderen direct via de app te waarschuwen na het ontvangen van het bericht van een positieve test bij de GGD. Inmiddels wordt bijna 95% van de meldingen via coronatest.nl gedaan.¹

Bij brief van 8 februari 2022 is de corona aanpak voor de korte termijn geschetst.² Daarbij is aangegeven dat CoronaMelder één van de bronmaatregelen is, die is ingezet om verspreiding van het virus tegen te gaan en te beschermen tegen besmetting en ziekte.

De inzet is om te komen tot een open, weerbare en schokbestendige samenleving. Daarbij is het aannemelijk dat een deel van de bestaande bronmaatregelen en basismaatregelen, in de huidige of andere vorm, een belangrijke rol blijven spelen. Een onvoorspelbaar virus vraagt namelijk om flexibiliteit en wendbaarheid, zodat eventuele maatregelen mee kunnen bewegen met de epidemiologische situatie. De komende periode wordt verkend of en zo ja, hoe daarbij ook een rol is weggelegd voor CoronaMelder.

Verlenging vervaldatum

Gelet op het hoge aantal besmettingen op dit moment is de inzet van CoronaMelder nog steeds aangewezen. Het onderhavige besluit voorziet daarom in verlenging van de Tijdelijke wet notificatieapplicatie covid-19 tot 10 juli 2022.

De Minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport, E.J. Kuipers

---

1 Peildatum 6 februari 2022.

2 Kamerstukken II 2021/22, 25 295, nr. 1780.