Besluit van 16 december 1997 tot wijziging van het Vergoedingenbesluit particulier verzekerden in verband met de wijziging van de vergoeding voor aanvullende thuiszorg

Wij Beatrix, bij de gratie Gods, Koningin der Nederlanden, Prinses van Oranje-Nassau, enz. enz. enz.

Op de voordracht van Onze Minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport van 1 december 1997, VPZ/VU-974390;

Gelet op artikel 2, tweede lid, van de Wet op de toegang tot ziektekostenverzekeringen;

De Raad van State gehoord (advies van 8 december 1997, no. W13.97.0767);

Gezien het nader rapport van Onze Minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport van 12 december 1997, VPZ/VU-974543;

Hebben goedgevonden en verstaan:

ARTIKEL I

In artikel 9 van het Vergoedingenbesluit particulier verzekerden¹ wordt in de eerste volzin «in aansluiting op een verblijf» vervangen door: ter bekorting of vervanging van een medisch noodzakelijk verblijf.

ARTIKEL II

Dit besluit treedt in werking met ingang van 1 januari 1998.

Lasten en bevelen dat dit besluit met de daarbij behorende nota van toelichting in het Staatsblad zal worden geplaatst.

^histnoot

's-Gravenhage, 16 december 1997

Beatrix

De Minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport,

E. Borst-Eilers

Uitgegeven de drieëntwintigste december 1997

De Minister van Justitie,

W. Sorgdrager

NOTA VAN TOELICHTING

Met het besluit van 7 november 1997 tot wijziging van het Besluit zorgaanspraken bijzondere ziektekostenverzekering, het Bijdragebesluit zorg, het Verstrekkingenbesluit ziekenfondsverzekering, het Vergoedingenbesluit particulier verzekerden en enige andere besluiten in verband met wijziging van de aanspraak op thuiszorg en enige andere wijzigingen (Stb. 530), is de aanvullende thuiszorg per 1 januari 1998 in het pakket van de verzekering ingevolge de Wet op de toegang tot ziektekostenverzekeringen (Wtz) opgenomen.

Daarmee is beoogd dat de aanvullende thuiszorg in de Wtz met ingang van 1998 weer wordt geregeld op de wijze zoals dat in 1996 het geval was. Tussen de regeling van aanvullende thuiszorg met ingang van 1998 en de regeling die in 1996 gold, dient geen verschil te bestaan.

De formulering van de aanvullende thuiszorg in artikel 9 van het Vergoedingenbesluit particulier verzekerden opgenomen in het besluit van 7 november 1997, wijkt echter enigszins af van de formulering die tot 1 januari 1997 van kracht was. Er is namelijk niet in vermeld dat aanvullende thuiszorg ook ter vervanging van ziekenhuisverblijf vergoed kan worden. In het gewijzigde artikel 9, dat met ingang van 1 januari 1998 in werking treedt, staat uitsluitend vermeld dat aanvullende thuiszorg vergoed kan worden in aansluiting op verblijf in een ziekenhuis. Dat zou tot gevolg kunnen hebben dat aanvullende thuiszorg niet vergoed wordt indien daaraan geen ziekenhuisverblijf vooraf gaat. Dat is in afwijking van de tot 1 januari 1997 geldende vergoedingsmogelijkheid voor aanvullende thuiszorg in de Wtz. Een dergelijke afwijking is niet de bedoeling geweest.

Om die reden wordt met het onderhavige besluit artikel 9 van het Vergoedingenbesluit particulier verzekerden gewijzigd zodat de formulering daarvan overeenkomt met het tot 1 januari 1997 van kracht zijnde artikel. Hiermee wordt gewaarborgd dat met ingang van 1 januari 1998 de vergoedingsmogelijkheid voor aanvullende thuiszorg in de Wtz geheel overeenkomt met die in 1996.

Ingevolge artikel 2, vijfde lid, van de Wtz dient de zakelijke inhoud van voorgenomen wijzigingen van het standaardpakket aan de beide Kamers der Staten-Generaal schriftelijk te worden medegedeeld. De wijzigingen treden niet eerder in werking dan nadat 30 dagen zijn verstreken na die mededeling. Bij brief van 28 november 1997 is de zakelijke inhoud van de onderhavige wijziging van artikel 9 aan de Eerste Kamer en de Tweede Kamer medegedeeld. Daarmee wordt aan de vereiste van artikel 2, vijfde lid, van de Wtz voldaan.

Tijdens het algemeen overleg over de thuiszorg dat op 27 november 1997 is gevoerd met de vaste Commissie voor Volksgezondheid, Welzijn en Sport van de Tweede Kamer der Staten-Generaal, bleek dat de Kamer niet kon instemmen met de voor 1998 voorgenomen regelingen voor de intensieve thuiszorg en de aanvullende thuiszorg. De Kamer had er met name bezwaar tegen dat de voornemens zouden leiden tot verschillende vergoedingsmogelijkheden voor ziekenfondsverzekerden en niet-ziekenfondsverzekerden. Gelet hierop en teneinde nog per 1 januari 1998 voor alle verzekerden eenzelfde vergoedingsmogelijkheid voor intensieve thuiszorg te realiseren, is besloten dat de vergoeding van intensieve thuiszorg met ingang van 1998 zal worden gefinancierd door middel van een subsidieregeling op basis van artikel 39, derde lid, onder h, van de Wet financiering volksverzekeringen (WFV). Tijdens het algemeen overleg op 4 december 1997 is gebleken dat de Tweede Kamer met een dergelijke WFV-subsidieregeling voor de intensieve thuiszorg kan instemmen.

Door de subsidiëring van de intensieve thuiszorg met ingang van 1 januari 1998 is de betekenis van artikel 9 van het Vergoedingenbesluit particulier verzekerden verminderd. In het belang van verzekerden die desondanks op aanvullende thuiszorg aangewezen kunnen zijn, is artikel 9 gehandhaafd.

De Minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport,

E. Borst-Eilers

---

1 Stb. 1986, 132, laatstelijk gewijzigd bij besluit van 7 november 1997, Stb. 530.

Het advies van de Raad van State wordt niet openbaar gemaakt op grond van artikel 25a, vierde lid, onder b, van de Wet op de Raad van State, omdat het zonder meer instemmend luidt.