Provinciaal blad van Drenthe
| Datum publicatie | Organisatie | Jaargang en nummer | Rubriek |
|---|---|---|---|
| Drenthe | Provinciaal blad 2019, 4529 | Overige besluiten van algemene strekking |
Authentieke versie (PDF)
Informatie
Gerelateerd
Printen
Delen
Subsidieregeling Versneller Innovatieve Ambities 2019 (VIA 2019) softwareontwikkeling
Besluit van Gedeputeerde Staten van Drenthe van 18 juni 2019, kenmerk 4.5/2019001480, team Economie, tot bekendmaking van hun besluit tot vaststelling van de Subsidieregeling Versneller Innovatieve Ambities 2019 softwareontwikkeling (VIA 2019 softwareontwikkeling)
Gedeputeerde Staten van Drenthe;
gelet op de Algemene Subsidieregeling van het Samenwerkingsverband Noord-Nederland 2019 (ASR SNN 2019);
gelet op artikel 25 van Verordening nr. 651/2014 van de Commissie van 17 juni 2014 (gewijzigd bij Verordening van 14 juni 2017 (EG) nr. 1084/2017), waarbij bepaalde categorieën steun op grond van de artikelen 107 en 108 van het Verdrag met de interne markt verenigbaar worden verklaard (de Algemene Groepsvrijstellingsverordening);
gelet op de Verordening (EU) nr. 1407/2013 van de Commissie van 18 december 2013 betreffende de toepassing van de artikelen 107 en 108 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie op de-minimissteun (PbEU, L352);
gelezen de Gemeenschappelijke regeling SNN;
gelet op het Operationeel Programma EFRO Noord-Nederland 2014-2020;
de Subsidieregeling Versneller Innovatieve Ambities 2019 softwareontwikkeling vast te stellen.
Dit besluit treedt in werking met terugwerkende kracht tot 11 juni 2019.
Gedeputeerde Staten voornoemd,
In deze regeling wordt verstaan onder:
- a.
- b.
Algemene groepsvrijstellingsverordening: Verordening nr. 651/2014 van de Commissie van 17 juni 2014, publicatieblad EU L187/1, waarbij bepaalde categorieën steun op grond van de artikelen 107 en 108 van het Verdrag met de interne markt verenigbaar worden verklaard, gewijzigd bij verordening (EU) 2017/1084 van de Commissie van 14 juni 2017;
- c.
- d.
- e.
- f.
- g.
- h.
- i.
- j.
Artikel 2 Doel van de regeling
De subsidieregeling heeft als doel innovatie bij het midden- en kleinbedrijf in de provincies Drenthe, Fryslân en Groningen te stimuleren op het gebied van softwareontwikkeling.
Subsidie wordt verstrekt aan een mkb-onderneming die op het moment van aanvragen een vestiging heeft in de provincies Drenthe, Fryslân of Groningen en daar ondernemingsactiviteiten uitvoert.
De subsidie wordt, onverminderd het bepaalde in artikel 2.3 van de ASR SNN 2019 en artikel 4:25 en artikel 4:35 van de Algemene wet bestuursrecht, in ieder geval geweigerd indien:
- a.
- b.
- c.
- d.
- e.
- f.
één onderneming reeds tweemaal subsidie in de aanvraagperiode heeft gekregen op grond van deze regeling. Meerdere rechtspersonen kunnen in dit verband als één onderneming worden gezien. Voor het begrip onderneming wordt gekeken hoe de onderneming economisch opereert. Indien meerdere rechtspersonen nauw met elkaar verweven zijn, worden deze gezien als één onderneming. Daarbij kan gedacht worden aan het opereren op dezelfde of aanverwante economische markt en het hebben van stemrechten dan wel aandelen in elkaar;
- g.
Als subsidiabele kosten komen de volgende, in redelijkheid ten behoeve van de activiteit te maken kosten in aanmerking:
- a.
- b.
de loonkosten van de onderzoekers, technici en ander ondersteunend personeel en bijdrage eigen uren van de onderzoekers, technici en ander ondersteunend personeel voor zover zij zich met de activiteit bezighouden;
Loonkosten of de bijdrage in eigen uren worden berekend door het aantal aan het project bestede uren te vermenigvuldigen met een volgens één van de volgende methodieken berekend tarief:
- 1.
een per medewerker bepaald individueel uurtarief, berekend op basis van bruto jaarloon, vermeerderd met een opslag van 32% voor werkgeverslasten, waarna over dat bedrag 15% aan overheadkosten wordt berekend en dat bedrag vervolgens door 1720 uur op basis van een 40-urige werkweek wordt gedeeld. Het bruto jaarloon wordt berekend exclusief vakantiegeld, exclusief (overige) vergoedingen, bijzondere beloningen, winst- of prestatieafhankelijke uitkeringen;
- 2.
eigen arbeid. Indien er geen sprake is van een dienstverband wordt er geacht geen sprake te zijn van loonkosten als hiervoor bedoeld onder sub b, onder 1). Er is in dat geval sprake van eigen arbeid, die gezien moet worden als een bijdrage in natura, waarvoor een uurtarief van € 39,-- geldt. De betaalde overheidssteun aan een project dat bijdragen in natura bevat, mag aan het einde van het project niet hoger zijn dan de totale subsidiabele uitgaven exclusief de bijdragen in natura.
- c.
Artikel 10 Niet-subsidiabele kosten
In aanvulling op artikel 2.4 van de ASR SNN 2019 zijn niet-subsidiabel buitenlandse reis- en verblijfkosten.
Artikel 11 Verplichtingen van de subsidieontvanger
Bij de subsidieverlening worden in elk geval de volgende verplichtingen opgelegd:
- a.
- b.
- c.
- d.
- e.
Binnen drie weken na de verleningsbeschikking worden subsidies voor 40% van het verleende subsidiebedrag bevoorschot. Een tweede voorschot van maximaal 40% kan op aanvraag van de subsidieontvanger eenmaal worden verleend naar evenredigheid van de gemaakte en betaalde subsidiabele kosten.
Artikel 13 Wijzigings- of intrekkingsgronden
De subsidie kan onverminderd het bepaalde in de artikelen 4:48 en 4:50 van de Algemene wet bestuursrecht worden ingetrokken of ten nadele van de subsidieontvanger worden gewijzigd, indien:
- a.
- b.
Artikel 15 Bedrag vaststelling
Het subsidiebedrag wordt vastgesteld op basis van de subsidiabele kosten die door de subsidieontvanger zijn gemaakt en betaald ten behoeve van het project.
Deze subsidieregeling wordt aangehaald als: VIA 2019 softwareontwikkeling.
Toelichting VIA 2019 softwareontwikkeling
Voor het MKB is het, om te kunnen blijven concurreren, van belang dat ze zich bezig houden met vernieuwing. Met deze regeling worden innovaties en vernieuwingen op het gebied van softwareontwikkeling gestimuleerd. Voor het betrokken bedrijf is vernieuwing van strategisch belang.
Op grond van artikel 25 van de Algemene Groepsvrijstellingsverordening (AGVV) kan geoorloofde staatssteun verstrekt worden. Er moet dan sprake zijn van innovatie en daarmee dient de ontwikkeling te zien op iets wat nog niet bestaat. Indien er dus sprake is van experimentele ontwikkeling van proof-of-concept software van een nieuw product of dienst, wordt de subsidie verleend op grond van artikel 25 van de AGVV.
Indien er sprake is van de ontwikkeling van een softwarematig product of dienst dat nieuw is voor de onderneming, kan subsidie worden verleend onder de de-minimisverordening, als de aanvrager aan de voorwaarden voldoet. In het kort, houdt de de-minimisverordening in dat een onderneming (Europese definitie van een onderneming) in drie belastingjaren maximaal € 200.000,-- aan de de-minimissteun mag ontvangen.
Op grond van de regeling kunnen alleen ondernemers uit het midden- en kleinbedrijf (Mkb) in aanmerking komen voor een subsidie op grond van deze subsidieregeling. Dit artikel geeft een definitie van wat onder het Mkb valt. Hierbij is aangesloten bij de definitie die wordt gehanteerd in verordening (EG) Nr. 651/2014 (gewijzigd bij verordening van 14 juni 2017 (EG) nr. 1084/2017), waarbij bepaalde categorieën steun op grond van de artikelen 107 en 108 van het Verdrag met de gemeenschappelijke markt verenigbaar worden verklaard, de zogenoemde “algemene groepsvrijstellingsverordening”.
In bijlage 1 van de algemene groepsvrijstellingsverordening is een definitie gegeven van kleine, middelgrote en micro-ondernemingen. Conform deze definitie behoren tot de categorie kleine, middelgrote en micro-ondernemingen (KMO’s), ondernemingen waar minder dan 250 FTE werkzaam zijn en waarvan de jaaromzet € 50 miljoen of het jaarlijkse balanstotaal € 43 miljoen niet overschrijdt.
Gevolg van deze Europese regelgeving is dat voor het bepalen of de aanvragende onderneming een KMO is, gekeken wordt naar het gehele verband van ondernemingen waartoe de aanvragende onderneming behoort. Denk bijvoorbeeld aan moedermaatschappijen, zusterondernemingen en dochterondernemingen. Indien de aanvragende onderneming direct of indirect voor 25% of meer, maar niet meer dan 50%, qua aandelenkapitaal en/of zeggenschap relaties heeft met andere ondernemingen, wordt voor het bepalen of de aanvragende onderneming een KMO is, het aantal werkzame personen, de jaaromzet en het balanstotaal van die ondernemingen naar rato meegenomen. Dit geldt ook indien een andere onderneming 25% of meer aandelen in de aanvragende onderneming heeft.
Indien de aanvragende onderneming op een andere onderneming of een andere onderneming op de aanvragende onderneming overheersende invloed kan uitoefenen of een andere invloed heeft als genoemd in de definitie van een KMO, dienen voor het bepalen of de aanvragende onderneming een KMO is, het aantal fte, de jaaromzet en het balanstotaal van die ondernemingen volledig meegenomen te worden.
Indien één of meer overheidsinstanties of openbare lichamen gezamenlijk direct of indirect zeggenschap hebben over 25 % of meer van het kapitaal of de stemrechten van de aanvragende onderneming, dan kan de aanvragende onderneming (behoudens de uitzonderingen die in de definitie zijn genoemd) niet als een KMO worden aangemerkt.
Een stichting wordt als een onderneming beschouwd als deze economische activiteiten uitvoert. Bij economische activiteiten moet er onder meer sprake zijn van een “transactie”. Hierbij kan gedacht worden aan het halen van omzet of, wanneer het om een startende onderneming gaat, een aannemelijk perspectief daarop. De stichting moet een goed of dienst aanbieden en een winstoogmerk hebben.
Bij proof-of-concept software gaat het om de vraag of een technische oplossing werkt of niet. Het gaat er niet om hoe het geheel, waarin dit deel software moet gaan werken, functioneert.
Uitsluitend de ontwikkeling van een digitale code die nodig is om het technische werkingsprincipe aan te tonen behoort tot proof-of-concept software. Voor de ontwikkeling van nieuwe software is er een aantal technische knelpunten waarvan het werkingsprincipe moet worden aangetoond voordat kan worden besloten of de ontwikkeling van het product of dienst kan worden gestart. Het onderzoek naar de gedeeltes waarvan het technische werkingsprincipe moet worden aangetoond is subsidiabel inzake proof-of-concept software. Wanneer de technische haalbaarheid van deze onderdelen is aangetoond eindigt de proof-of-concept fase en kan worden gestart met de ontwikkeling van het eindproduct of dienst. De werkzaamheden na de proof-of-concept fase zijn dan ook niet subsidiabel.
Er is dus geen sprake van proof-of-concept software wanneer een project ziet op de gehele ontwikkeling van een product of dienst.
Indien er, vanuit een (eerdere) VIA, subsidie is toegekend voor de ontwikkeling van een bepaald product of dienst, is het niet mogelijk om hier nogmaals subsidie voor te ontvangen. Mocht het project dus bestaan uit meerdere fasen maar alle fasen hebben betrekking op hetzelfde einddoel, dan is het niet mogelijk om bijvoorbeeld voor de eerste 2 fasen subsidie te ontvangen en daarna nogmaals subsidie te ontvangen voor de laatste 2 fasen. Immers de fasen hebben uiteindelijk hetzelfde einddoel, de ontwikkeling van dat bepaalde product of dienst.
Indien tijdens de uitvoering van het van een project blijkt dat een andere oplossingsrichting nodig is om tot het einddoel te komen en daartoe een nieuw project wordt uitgevoerd, dan wordt dat gezien als nieuwe activiteiten en daarmee een nieuw project.
De subsidie kan slechts aan één onderneming worden verstrekt, met uitzondering van ondernemingen die met elkaar verbonden zijn dan wel een partner van elkaar zijn. andere vormen van samenwerking zijn niet mogelijk.
Het dient te gaan om langdurige duurzame en structurele effecten die ten goede komen aan de provincies Drenthe, Fryslân of Groningen. De baten die voortvloeien uit het project dienen ten goede te komen aan de aanvrager in Noord-Nederland. Het project dient bij te dragen aan een sterkere economie in Noord-Nederland. De aanvrager dient dit aannemelijk te maken.
De bijdrage aan de RIS3 en NIA wordt beoordeeld naar de mate waarin de projectactiviteiten een maatschappelijk belang dienen. Een maatschappelijk belang betreft een belang of behoefte die het individuele niveau overstijgt en op maatschappelijk vlak moet worden aangepakt.
Artikel 4, lid 2, sub b, onder 1
Er dient sprake te zijn van de ontwikkeling van een voor de onderneming nieuw product of dienst.
De onderneming dient voornemens te zijn het nieuwe product of dienst te vermarkten. Indien een nieuw product of dienst wordt ontwikkeld voor eenmalige toepassing is dit niet subsidiabel.
Het is mogelijk het product of dienst te ontwikkelen tot het stadium waarin het gebruikt kan worden door eindgebruikers.
- •
- •
Indien een bestaand product of dienst geschikt wordt gemaakt voor een nieuwe markt en het bestaande product of dienst hierdoor aanmerkelijk vernieuwd moet worden, is er sprake van een nieuw product of dienst voor de onderneming.
Artikel 4, lid 2, sub b, onder 1 en 2
De aanschaf van (standaard)software en het aanpassen of maatwerk van bestaande softwarepakketten is niet subsidiabel.
Ontwikkelingen gericht op processen en ondersteunende activiteiten van de aanvrager zijn niet subsidiabel. Denk aan activiteiten gericht op personeel, informatisering, organisatie, financiën, administratie en middelen.
In artikel 2.1 van de Algemene subsidieregeling SNN 2019, die hier van toepassing is, is het volgende opgenomen:
Wanneer de aanvrager met toepassing van artikel 4:5 van de Awb in de gelegenheid is gesteld de aanvraag aan te vullen, geldt de dag waarop de aanvulling is ontvangen met betrekking tot de verdeling als de datum van ontvangst.
Onder het aangaan van verplichtingen wordt bijvoorbeeld verstaan het (mondeling) bevestigen van een opdracht aan een deskundige of een ondertekening voor akkoord van een offerte. Indien vóór de ontvangst van de aanvraag is gestart met de werkzaamheden wordt ervan uitgegaan dat de verplichting is aangegaan. Indien een verplichting is aangegaan vóór ontvangst van de aanvraag wordt géén subsidie verleend. In het geval er voor een deel van de opgevoerde projectkosten de verplichting vóór ontvangst van de aanvraag is aangegaan, dan zal de gehele aanvraag worden afgewezen.
Op basis van artikel 1, vierde lid, onderdeel c, van de algemene groepsvrijstellingsverordening dient een onderneming niet in moeilijkheden te verkeren. Artikel 2, lid 18, sub a tot en met e van de AGVV geeft aan wanneer er sprake is van moeilijkheden.
Deze bepaling is in deze regeling van toepassing omdat de betreffende eis volgt uit de EFRO-regels die van toepassing zijn op deze regeling.
De onderneming waar de deskundige werkt moet ingeschreven zijn bij het Handelsregister van de Kamer van Koophandel, of vergelijkbare handelsregisters in andere staten. Particulieren kunnen daarmee niet optreden als onafhankelijke organisatie. De uren van de in te schakelen onafhankelijke organisatie zijn subsidiabel.
De deskundige dient onafhankelijk te zijn van de aanvragende onderneming.
In dat kader wordt onder andere in de volgende situaties geoordeeld dat er in ieder geval geen sprake is van onafhankelijkheid:
- •
- •
- •
- •
- •
- •
Deze opsomming is niet limitatief. Dit betekent dat er ook andere situaties kunnen zijn waarin tot de conclusie wordt gekomen dat er geen sprake is van onafhankelijkheid van de organisatie van de aanvragende onderneming.
De loonkosten worden bepaald op basis van het bruto loon (inclusief niet-prestatie gebonden eindejaarsuitkering maar exclusief vakantie-uitkering en overige vergoedingen). Onder de eindejaarsuitkering wordt uitsluitend verstaan de op basis van cao-afspraken (of arbeidsovereenkomst) over het betreffende jaar verschuldigde vaste bruto uitkering bovenop het periodiek uitgekeerde brutosalaris voor zover deze uitkeringen niet afhankelijk zijn van geleverde prestaties en/of resultaten. Toeslagen op het loon, zoals persoonlijke toeslag, ploegentoeslag of waarnemingstoeslag worden niet meegeteld met het brutoloon. Ook winstuitkeringen, bonussen en vergoedingen woon-werkverkeer worden niet in de brutoloonkosten meegenomen.
De berekening van de brutoloonkosten gaat uit een van een 40-urige werkweek. Indien de medewerker een arbeidsovereenkomst heeft met een lager aantal contracturen per week, dan wordt het aantal uren van 1.720 naar verhouding aangepast. Hieronder staan een aantal voorbeelden van berekeningen met een ander aantal contracturen:
- •
- •
- •
In geval van eigen arbeid is er geen sprake van een dienstverband en daarmee geen sprake van loonkosten. De inbreng van eigen arbeid wordt gezien als een bijdrage in natura. De overige projectkosten die subsidiabel zijn op grond van de regeling betreffen zogenaamde “out of pocketkosten”. Dit zijn kosten die gemaakt en betaald worden door de aanvrager.
De betaalde overheidssteun aan een project, dat bijdragen in natura bevat, mag niet hoger zijn dan de totale subsidiabele uitgaven exclusief de bijdragen in natura. Met ander woorden: de subsidie kan niet meer bedragen dan het bedrag dat aan “out of pocketkosten” wordt gemaakt.
Eigen arbeid (natura) € 10.000,--
Out of pocketkosten € 20.000,--
Totale subsidiabele kosten € 30.000,--
In dit voorbeeld kan de subsidie maximaal € 20.000,-- bedragen. Aangezien in dit voorbeeld de totale subsidiabele uitgaven exclusief de bijdragen in natura € 20.000,-- bedraagt.
Eigen arbeid (natura) € 20.000,--
Out of pocketkosten € 6.000,--
Totale subsidiabele kosten € 26.000,--
In dit voorbeeld kan de subsidie maximaal € 6.000,-- bedragen. Aangezien in dit voorbeeld de totale subsidiabele kosten exclusief bijdragen in natura € 6.000,-- bedraagt.
Een partneronderneming bezit minstens 25% en hoogstens 50% van de aandelen of stemrechten van de aanvrager(s) of is voor minstens 25% en hoogstens 50% in bezit van de aanvrager(s).
Een verbonden onderneming bezit de meerderheid (meer dan 50%) van de aandelen of stemrechten van de aanvrager(s) of is voor meer dan 50% in bezit van de aanvrager(s).
De kosten die gemaakt en betaald zijn door de verbonden en/of partneronderneming dienen te worden doorbelast aan de subsidieontvanger, tegen werkelijke kosten (dus kosten zonder winstopslag).
Deze publicatie-eisen zijn gebaseerd op de voorwaarden in bijlage XII van verordening 1303/2013. Daarin zijn voorschriften gegeven over voorlichting en communicatie van de steun uit Europese fondsen. De subsidieontvanger is verantwoordelijk voor het naleven van deze publicatie-eisen. Er dient in ieder geval voldaan te worden aan de volgende eisen:
- •
- •
- •
- •
- •
affiche: het plaatsen van ten minste één affiche met informatie over het project (minimaal in A3-formaat) met vermelding van de steun door de Europese Unie op een voor het publiek goed zichtbare plaats in uw onderneming, bijvoorbeeld bij de ingang van het gebouw. Het format hiervoor wordt beschikbaar gesteld door het SNN.
Een nadere toelichting op de publiciteitseisen is te vinden in het ‘Handboek EFRO 2014-2020’ op onze website http://www.snn.nl
De onderneming is verplicht aan te tonen dat is voldaan aan de publicatie-eisen.
Alleen de kosten van de onderneming aan wie de subsidie zijn verleend, kunnen als subsidiabele kosten worden aangemerkt. Mocht het zo zijn dat binnen het project een verbonden- en/ of partner onderneming kosten heeft gemaakt ten behoeve van het project, dan zijn er twee opties dat deze kosten subsidiabel zijn:
- •
- •
De kosten die gemaakt en betaald zijn door de verbonden onderneming dienen te worden doorbelast aan de subsidieontvanger, tegen werkelijke kosten (dus kosten zonder winstopslag). De kosten die gemaakt en betaald zijn door de partneronderneming mogen tegen gebruikelijk tarief doorbelast worden aan de subsidieontvanger.
Permanente link
Kopieer de link naar uw clipboard
https://zoek.officielebekendmakingen.nl/prb-2019-4529.html