Besluit van Provinciale Staten van Utrecht van 10 december 2018 tot wijziging van de Waterverordening Hoogheemraadschap De Stichtse Rijnlanden 2009 (aanpassing kaart regionale kering)

Provinciale staten van Utrecht;

 

Op voorstel van gedeputeerde staten van 10 juli 2018, nr. 81D53131;

 

Gelet op artikel 2.4 van de Waterwet en artikel 145 Provinciewet;

Besluiten:

Artikel I

De Waterverordening Hoogheemraadschap De Stichtse Rijnlanden 2009 wordt als volgt gewijzigd:

 

De bij deze verordening behorende kaartbijlage 1, bedoeld in artikel 2.1 wordt vervangen door de bij dit besluit behorende kaart met het opschrift: Bijlage 1. Kaart als bedoeld in artikel 2.1 van de Waterverordening Hoogheemraadschap De Stichtse Rijnlanden 2009.

Artikel II

Dit besluit treedt in werking met ingang van de eerste dag na de datum van uitgifte van het provinciaal blad van de provincie Utrecht waarin dit besluit wordt geplaatst.

 

Provinciale Staten van Utrecht,

Voorzitter,

Griffier,

Bijlage: Kaart als bedoeld in artikel 2.1 van de Waterverordening Hoogheemraadschap De Stichtse Rijnlanden 2009

Toelichting

Per 1 januari 2017 is de Waterwet gewijzigd en is een nieuwe normeringssystematiek voor waterveiligheid vastgelegd in de wet. Hierdoor verliest een deel van de voormalige primaire C-keringen hun status en worden deze aangewezen als regionale kering. C-Keringen zijn keringen die indirect bescherming bieden tegen de zee, de grote meren of de grote rivieren, maar die meestal niet direct langs deze grote wateren liggen. Ingevolge artikel 2.4 lid 2 van de Waterwet dient de normering voor voormalige primaire keringen voor 1 januari 2019 vastgesteld te zijn. Op het grondgebied van Hoogheemraadschap De Stichtse Rijnlanden betreft dit de voormalige C-kering langs de Gekanaliseerde Hollandse IJssel. Door wijziging van de kaart bedoeld in artikel 2.1 van de verordening wordt deze kering aangewezen als regionale kering en genormeerd.

 

In het verleden had de kering langs de Gekanaliseerde Hollandse IJssel de status van primaire waterkering, categorie C, omdat zij bij het falen van de primaire keringen langs de grote rivieren Centraal-Holland langer beschermde tegen het water uit de rivier. Met de wijziging van de Waterwet per 1 januari 2017 is besloten om voor de veiligheid tegen overstromingen uit de primaire wateren (o.a. Nederrijn en Lek) te kiezen voor het tegenhouden van het water “bij de voordeur” en niet meer te investeren in de compartimenterende keringen. Daarom is per 1 januari 2017 de status van de C-keringen vervallen. Om de aanliggende gebieden blijvend te beschermen tegen overstromingen uit de Gekanaliseerde Hollandse IJssel heeft de Provincie Utrecht besloten om dit traject aan te wijzen als regionale waterkering.

 

De normeringen van de verschillende deeltrajecten van kering langs de Gekanaliseerde Hollandse IJssel zijn aangeduid op de bijgevoegde kaart. De klassenindeling is gebaseerd op de economische schade van de overstroming. Hoe groter de schade, des te strenger is de eis aan de waterkering. Zo ontstaat een systeem waarin de kansen op een doorbraak niet gelijk zijn. Immers de waterkeringen die gebieden met een lagere economische waarde beschermen worden in een lagere veiligheidsklasse ingedeeld. In de verordening is bewust gekozen voor deze differentiatie in veiligheid, omdat een calamiteit daarmee enigszins te sturen is. Een lagere en minder stevige kering zal immers eerder falen. Door deze sturing worden de polders waar de hoogste economische schade kan optreden gespaard.

 

De provincie Utrecht heeft voor alle voormalige C-keringen die in beheer zijn bij het Hoogheemraadschap De Stichtse Rijnlanden in beeld gebracht of het nodig is om deze keringen aan te wijzen als regionale waterkering. Alleen bij het nu aan te wijzen traject is er een risico op overstromingen. Op het tracé over de Meerndijk en de aansluiting over het industrieterrein naar de kering langs het Amsterdam-Rijnkanaal is er geen risico op overstroming vanuit regionaal water, aangezien er geen regionaal water aanwezig is op die locatie.

Om te voorkomen dat bij falen van een kering langs de Gekanaliseerde Hollandse IJssel er water uit het Amsterdam-Rijnkanaal de Gekanaliseerde Hollandse IJssel instroomt, is het noodzakelijk om ook het Noordergemaal te normeren.

Het Rijk heeft voor de voormalige C-keringen die door Rijkswaterstaat worden beheerd dezelfde afweging doorlopen.

Naar boven