Provinciaal blad van Noord-Holland
| Datum publicatie | Organisatie | Jaargang en nummer | Rubriek |
|---|---|---|---|
| Noord-Holland | Provinciaal blad 2015, 6767 | Verordeningen |
Authentieke versie (PDF)
Informatie
Printen
Delen
Besluit van Provinciale Staten van Noord-Holland van 28 september 2015 tot wijziging van de Provinciale Ruimtelijke Verordening.
Artikel 1
1.Onder verlettering van de onderdelen c tot en met rr tot d tot en met ss wordt een onderdeel ingevoegd, luidende:
c agrarisch aanverwant bedrijf: een bedrijf in landelijk gebied dat hoofdzakelijk is gericht op het leveren van goederen en diensten aan agrarische bedrijven of het leveren van goederen en diensten ten behoeve van aanleg en onderhoud van groene of recreatieve gebieden, en gebruik maakt van werktuigen, apparatuur of agrarisch loonwerk.
d.een omgevingsvergunning waarbij met toepassing van artikel 2.12, eerste lid, onderdeel a, onder 2°, van de Wet algemene bepalingen omgevingsrecht juncto artikel 4 van bijlage II bij het Besluit omgevingsrecht, of artikel 2.12, eerste lid, onderdeel a, onder 3°, van de Wet algemene bepalingen omgevingsrecht van het bestemmingsplan of de beheersverordening wordt afgeweken.
- 1.
- 1.
a dit aantoonbaar niet leidt tot ernstige verstoring of duurzame ontwrichting van de bestaande detailhandelsstructuur;
c indien de nieuwe detailhandel wordt voorzien buiten bestaande winkelgebieden in de toelichting op het bestemmingsplan is aangetoond dat geen ruimte gevonden kan worden binnen de bestaande winkelgebieden, en;
d de nieuwe detailhandel in overeenstemming is met het detailhandelsprogramma dat is opgenomen in de regionale detailhandelsvisie, voor zover het bestemmingsplan vanaf 1 januari 2016 ter inzage is gelegd.
- 2.
- 2.
- 3.
- 4.
- 5.
1.De toelichting van een bestemmingsplan bevat een beschrijving van de wijze waarop in het plan rekening is gehouden met:
b de maatregelen en voorzieningen die worden getroffen om deze risico’s te voorkomen of te beperken.
1.In afwijking van artikel 14kan een bestemmingsplan de uitbreiding van een reeds fysiek bestaand agrarisch aanverwant bedrijf mogelijk maken in het landelijk gebied zoals aangeduid op kaart 3 van de verordening en de digitale verbeelding ervan, mits:
2.In afwijking van artikel 14 kan een bestemmingsplan een nieuw bouwperceel voor de verplaatsing van een reeds fysiek bestaand agrarisch aanverwant bedrijf mogelijk maken in het landelijk gebied zoals aangeduid op kaart 3 van de verordening mits:
- 3.
- 4.
- 5.
- 1.
- 1.
b in afwijking van onderdeel a geldt dat buiten het bouwperceel gaas- en boogkassen kunnen worden toegestaan mits deze na het groeiseizoen worden verwijderd;
c ten behoeve van een volwaardig agrarisch bedrijf is maximaal één agrarische bedrijfswoning toegestaan. Het bestemmingsplan kan met een omgevingsvergunning, als bedoeld in artikel 3.6 van de wet, één extra bedrijfswoning mogelijk maken mits dit noodzakelijk is voor het toezicht op de bedrijfsvoering;
d in gebied voor gecombineerde landbouw, zoals aangeven op kaart 6 en op de digitale verbeelding ervan, heeft een agrarisch bouwperceel een omvang van maximaal 1,5 hectare;
e in afwijking van onderdeel d kan een agrarisch bouwperceel in gebied voor gecombineerde landbouw een omvang hebben van maximaal 2 hectare, mits wordt gemotiveerd dat de uitbreiding noodzakelijk is voor het primaire productieproces;
f in gebied voor grootschalige landbouw, zoals aangegeven op kaart 6 en op de digitale verbeelding ervan, heeft een agrarisch bouwperceel een omvang van maximaal 2 hectare;
g in afwijking van onderdeel f kan een agrarisch bouwperceel in een gebied voor grootschalige landbouw een omvang van meer dan 2 hectare hebben, mits wordt gemotiveerd dat de uitbreiding noodzakelijk is voor het primaire productieproces.
- 2.
- 2.
- 3.
- 4.
- 1.
- 2.
- 3.
- 4.
- 5.In afwijking van het derde lid, kan een bestemmingsplan dat betrekking heeft op een glastuinbouwconcentratiegebied, zoals aangegeven op kaart 7 en op de digitale verbeelding ervan, bestemmingen of regels bevatten die bedrijven mogelijk maken die niet zijn gelieerd aan glastuinbouw mits deze bedrijven aantoonbaar bijdragen aan de verduurzaming van de aanwezige glastuinbouwbedrijven.
- 6.
- 7.
- 8.
- 1.
- 2.
Artikel II
Agrarisch aanverwante bedrijven zijn bedrijven die diensten leveren aan de agrarische sector op het gebied van grondverzet, cultuurtechniek, agrarisch loonwerk, meststoffendistributie en aanleg en onderhoud van de openbare, groene ruimte (sport- en recreatieterreinen, parken, bossen en natuurgebieden).
Vanwege de veranderingen in de agrarische sector (schaalvergroting, verandering in regelgeving) en in bijvoorbeeld natuurbeheer, zijn werkzaamheden van dergelijke bedrijven in de laatste decennia verbreed naar beheer van gronden in algemene zin. Naast het agrarische werk leveren zij ook vaak diensten voor groene en recreatieve functies in het landelijk gebied.
Het uitgangspunt van de ruimte voor ruimte regeling is een verbetering van ruimtelijke kwaliteit. Bij de toepassing van ruimte voor ruimte kunnen niet meer woningen mogelijk worden gemaakt dan passend is binnen de ruimtelijke kwaliteitseisen bedoeld in artikel 15 van de PRV én dan noodzakelijk is om de kosten voor het verwijderen van de storende bebouwing te compenseren.
Artikel 3 regelt het toepassingsbereik van de verordening. Op grond van de huidige verordening moet een omgevingsvergunning voor het tijdelijk afwijken van het bestemmingsplan aan de verordening voldoen. Door deze wijziging blijft dat het geval. Als gevolg van een wetswijziging (Permanent maken van de Crisis- en herstelwet, Stb. 2013, 144, deels inwerking getreden op 1 november 2014, Stb 2014, 358 en de wijziging van het Besluit omgevingsrecht en andere AMvB’s zie Stb. 2014, 333) is de grondslag van de tijdelijke afwijking van het bestemmingsplan gewijzigd. De nieuwe grondslag is in het nieuwe artikel 3 van de PRV verwerkt. Dit is gedaan door de PRV van toepassing te verklaren op artikel 4 van Bijlage II bij het Besluit Omgevingsrecht (Bor): een lijst waar de tijdelijke omgevingsvergunning op staat.
Er is daarbij voor gekozen om de PRV niet alleen op de tijdelijke omgevingsvergunning van toepassing te verklaren, maar ook op de rest van artikel 4 van Bijlage II bij het Bor. De lijst in dit artikel is namelijk uitgebreid. Er staan wezenlijke ontwikkelingen op, zoals schuilstallen voor dieren in het landelijke gebied of aanzienlijke tijdelijke detailhandelsontwikkelingen (voor 10 jaar). Het kan hierbij ook gaan om ontwikkelingen in bijvoorbeeld werelderfgoed of EHS. Door de PRV op artikel 4 van Bijlage II bij het Bor van toepassing verklaren, moet de verordening in acht worden genomen door het college van burgemeester en wethouders bij het beoordelen van aanvragen van omgevingsvergunningen voor gevallen die in dit artikel genoemd worden. Bij bestemmingsplannen moet dat sowieso al. Inhoudelijk blijft het provinciale beleid hetzelfde. Zouden we de PRV niet van toepassing verklaren op (een deel van) artikel 4 van Bijlage II bij het Bor, dan kunnen forse ontwikkelingen in strijd met provinciaal beleid worden uitgevoerd, zonder dat voldaan hoeft te worden aan de provinciale regels.
De actualisatie van het beleidskader (PS 2014 92/15-12-2014 is verwerkt in dit artikel. Artikel 5 heeft betrekking op het gehele provinciale grondgebied, dus zowel binnen als buiten BBG. De detailhandelsstructuur is immers één geheel en uitbreidingen kunnen niet los van elkaar worden gezien. Het criterium voor verplichte advisering is aangescherpt: alle plannen groter dan 1.500 m2 moeten worden afgestemd (lid 1) met uitzondering van plannen voor ontwikkelingen in winkelgebieden die reeds groter zijn dan 25.000 m2 wvo (lid 2). Voor deze grote winkelcentra moeten detailhandelsplannen groter dan 3.000 m2 voor advisering aan de regionale adviescommissies worden voorgelegd. Deze grote winkelcentra zijn: alle hoofdwinkelcentra, dit zijn de binnenstadscentra van Alkmaar, Amstelveen, Amsterdam, Beverwijk, Bussum, Den Helder, Haarlem, Heerhugowaard, Hilversum, Hoofddorp, Hoorn, Purmerend, Schagen en Zaandam en de grote ondersteunende centra welke ook groter zijn dan 25.000 m2 wvo, dit zijn Amsterdam Buikslotermeerplein, en Amsterdam Amsterdamse Poort.
Daarnaast is het criterium ‘thematische binding’ vervallen, omdat dit niet langer actueel is en is het artikel opnieuw geformuleerd van ‘nee tenzij’, naar ‘ja, mits’.
De genoemde grootte van winkelplannen (1.500 m2 en 3.000 m2) geldt voor de totale ontwikkeling in een winkelgebied (en dus niet per winkel). Er wordt aangesloten bij de totale grootte van de ontwikkeling om te voorkomen dat grote plannen in kleinere delen worden opgeknipt (zowel ruimtelijk als in de tijd) om verplichte advisering te omzeilen.
In artikel 8a is een motiveringsverplichting opgenomen voor bestemmingsplannen ten aanzien van overstromingsrisico’s.
Het is van provinciaal belang dat kwetsbare en vitale objecten woonwijken en bedrijventerreinen bestand zijn tegen overstromingen. Een doordachte locatiekeuze en slimme ruimtelijke en stedenbouwkundige inrichting kunnen de gevolgen van een overstroming aanzienlijk beperken. Daarom vragen wij gemeenten in de bestemmingsplannen inzicht te geven in de risico’s van en bij overstroming en de maatregelen en voorzieningen die worden getroffen om deze risico’s te voorkomen of te beperken.
Meerlaagse veiligheid is een uitwerking van de Deltabeslissing Ruimtelijke Adaptatie, als een van de beslissingen van het Deltaprogramma. Het is een concept van waterveiligheid gebaseerd op preventie (veilige dijken en duinen) en gevolgenbeperking. Dit laatste geschiedt door middel van een waterrobuuste ruimtelijke inrichting en een verbeterde rampenbeheersing.
Preventie, waterrobuuste inrichting en rampenbeheersing vormen de drie lagen van dit ‘nieuwe’ waterveiligheidsconcept. Het doel is waar mogelijk overstromingen voorkomen en, in geval van een overstroming:
- •
- •
- •
- •
Het artikel voor ruimte voor ruimte behoeft aanpassing. De regeling is op inhoud en op een aantal wet- en regelgevingtechnische punten aangepast. In het gewijzigde artikel 16 wordt duidelijk dat het moet gaan om agrarische bebouwing en dat toepassing van ruimte voor ruimte moet resulteren in een ruimtelijke kwaliteitsverbetering voor het landelijk gebied. Dit laatste criterium kwam eerder niet duidelijk in het artikel naar voren, hoewel dit een kernpunt van de regeling is. Op 16 december 2014 hebben GS een nieuwe uitvoeringsregeling ruimte voor ruimte vastgesteld die anticipeert op het gewijzigde artikel 16.
In het oude artikel werd uitgegaan van een ruimte voor ruimteregeling in een bestemmingsplan. Het nieuwe artikel (en bijbehorende uitvoeringsregeling) is beter toepasbaar bij concrete ruimte voor ruimte projecten en blijft daarnaast toepasbaar als een gemeente een algemene ruimte voor ruimte regeling in het bestemmingsplan wil opnemen. Concrete ruimte voor ruimte projecten komen in praktijk meer voor dan algemene regelingen in een bestemmingsplan.
Verder gaf het oude artikel een verplichting aan gemeenten om te voorzien in een ruimte voor ruimteregeling in bepaalde gebieden. Deze verplichting is in de nieuwe tekst komen te vervallen. In deze gebieden zijn woningen in het kader van ruimte voor ruimte slechts mogelijk voor zover deze passend zijn binnen het beoordelingskader van het gebied. Dit is in de desbetreffende artikelen geregeld (EHS, weidevogelleefgebied, bufferzones en UNESCO). Een verplichting om een dergelijke regeling voor te schrijven staat haaks op het uitgangspunt dat ruimte voor ruimte slechts kan worden toegestaan onder de regels van ruimte voor ruimte in de verordening en de uitvoeringsregeling, aangevuld met de regels voor het beschermingsregime van het gebied.
In de oude tekst kregen GS de opdracht om ‘in ieder geval’ een aantal zaken in de uitvoeringsregeling op te nemen. Dit is komen te vervallen, om een aantal redenen. Juridisch-technisch is een dergelijke opdracht niet nodig om genoemde onderwerpen te kunnen regelen (het tweede lid van de voorgestelde nieuwe tekst is hiervoor voldoende). Daarnaast leidt een gedeeltelijke regeling in de verordening en gedeeltelijk in de uitvoeringsregeling tot een minder gebruiksvriendelijke regeling (vindplaats verschilt dan per regel).
Het oude vierde lid, waarin artikel 15 van overeenkomstige toepassing wordt verklaard is niet meer nodig nu het nieuwe eerste lid reeds spreekt over een ruimtelijke kwaliteitsverbetering en de uitvoeringsregeling tevens de leidraad van toepassing verklaart voor de beoordeling van de ruimtelijke kwaliteit.
In artikel 17a is een regeling opgenomen voor agrarisch aanverwante bedrijven. Dit zijn bedrijven die diensten leveren aan de agrarische sector op het gebied van grondverzet, cultuurtechniek, agrarisch loonwerk, meststoffendistributie en aanleg en onderhoud van de openbare, groene ruimte (sport- en recreatieterreinen, parken, bossen en natuurgebieden).
Vanwege de veranderingen in de agrarische sector (schaalvergroting, verandering in regelgeving) en in bijvoorbeeld natuurbeheer, zijn werkzaamheden van dergelijke bedrijven in de laatste decennia verbreed naar beheer van gronden in algemene zin. Naast het agrarische werk leveren zij ook vaak diensten voor groene en recreatieve functies in het buitengebied.
gelieerd aan de agrarische sector omdat zij diensten leveren aan deze sector. Het verbod op verstedelijking in het landelijk gebied van artikel 14 is voor deze bedrijven om verschillende reden niet wenselijk:
• Agrarisch aanverwante bedrijven zijn onlosmakelijk verbonden met het landelijk gebied omdat zij diensten leveren aan de agrarische sector.
• Verplaatsing naar bestaand bebouwd gebied levert meer vervoersbewegingen op omdat de bedrijven verder weg van hun werkgebied zitten. Gezien de grootte van de landbouwmachines, de beperkte actieradius is dit vanuit verkeersveiligheid niet wenselijk.
• Agrarisch aanverwante bedrijven maken gebruik van zware landbouwmachines. Dergelijke zware landbouwmachines zijn niet voor alle wegen geschikt, gewenst of toegestaan.
Met het nieuwe artikel 17a wordt de verplaatsing en uitbreiding van agrarisch aanverwante bedrijven onder voorwaarden toegestaan in het landelijk gebied. Het gaat daarbij niet om nieuwvestiging, maar uitsluitend om verplaatsing of uitbreiding van bestaande, reeds fysieke aanwezige, bedrijven, met het doel de huidige bedrijven te faciliteren.
Indien een bestaand agrarisch aanverwant bedrijf verplaatst dan dient vanuit het oogpunt van duurzaam ruimtegebruik eerst te worden onderzocht of er geen reële alternatieven mogelijk zijn op een regionaal bedrijventerrein.
Een alternatief op een bedrijventerrein in de regio is reëel als het past binnen het vestigingsmilieu van het beschikbare terrein en niet leidt tot onaanvaardbare lange afstanden tot de agrarische klantenkring. Dergelijke afstanden kunnen door de grootte en zwaarte van de landbouwmachines immers leiden tot verkeersonveilige situaties. Bovendien hebben deze machines een beperkte actieradius.
Indien er geen ruimte beschikbaar is op een bedrijventerrein in de regio dan dient te worden bekeken of er vrijkomende agrarische bouwpercelen beschikbaar zijn.
In het eerste lid van artikel 26 is een nieuw onderdeel b toegevoegd. Als gevolg van deze toevoeging kunnen bestemmingsplannen gaas- en boogkassen buiten het bouwperceel mogelijk maken op voorwaarde dat deze na het groeiseizoen worden verwijderd.
In de huidige tekst van de PRV is bebouwing buiten het agrarisch bouwperceel niet toegestaan. Voor een doelmatige agrarische bedrijfsvoering kan het nodig zijn om bouwwerken op te richten die niet op het bouwperceel geplaatst kunnen worden zoals gaas- en boogkassen. Gaas- en boogkassen bieden bescherming voor gewassen in de volle grond tegen invloeden van buitenaf (weer, vogels etc). Deze gewassen staan per definitie buiten het bouwperceel. Daarom wordt voorgesteld om gaas- en boogkassen buiten het bouwperceel toe te staan in gemeentelijke bestemmingsplannen. De handhaving van het verwijderen na het groeiseizoen ligt primair bij de gemeente.
In het eerste lid, onderdelen e en g is het vereiste van een bedrijfsplan vervangen door het vereiste van een motivering van de noodzaak tot vergroting van het agrarisch bouwperceel. In de huidige PRV staat vermeld dat een agrarisch bouwperceel een grotere omvang dan 1,5 of 2 hectare kan hebben ‘mits de noodzaak daartoe blijkt uit een bedrijfsplan’.
Het beleidsdoel van deze zinsnede is te voorkomen dat uitbreidingen van agrarische bedrijven andere doelen dienen dan de uitbreiding voor de primaire productie.
In de praktijk is een bedrijfsplan een financiële onderbouwing. Een dergelijke onderbouwing is weinig ruimtelijk. Om een meer ruimtelijk relevant beoordelingskader te creëren is het woord ‘bedrijfsplan’ vervangen door een ‘motivering’. Deze motivering moet in de toelichting op het bestemmingsplan worden opgenomen. Tevens is ter verduidelijking toegevoegd dat de noodzaak tot uitbreiding moet liggen in het primaire productieproces van het bedrijf. Hiertoe behoren niet de agrarische nevenactiviteiten. Deze activiteiten zijn immers ondergeschikt. Vergroting van het bouwperceel voor dergelijke activiteiten kan ertoe leiden dat het bedrijf zich niet meer richt op haar primaire activiteiten maar groter wordt ten behoeve van niet-agrarische nevenactiviteiten waardoor het volwaardige karakter van het agrarische bedrijf verdwijnt.
De provincie heeft glastuinbouwconcentratiegebieden aangewezen, waarin ruimte is gereserveerd voor de clustering van glastuinbouwbedrijven. Nieuwe glastuinbouwbedrijven mogen zich alleen in deze gebieden vestigen, daarbuiten dus niet. Verplaatsing van glastuinbouwbedrijven kan ook alleen naar deze gebieden (lid 1).
In het tweede lid is opgenomen dat uitbreiding van bestaande glastuinbouwbedrijven is behalve in glastuinbouwconcentratiegebied tevens toegestaan in tuinbouwconcentratiegebied, zoals aangegeven op kaart 7 en de digitale verbeelding ervan.
Overigens worden bestaande glastuinbouwbedrijven buiten een glastuinbouwconcentratiegebied of een tuinbouwconcentratiegebied worden niet op slot gezet. Deze bedrijven mogen hun bouwperceel uitbreiden tot aan de maximale omvang als genoemd in artikel 26. Indien deze bedrijven een groter bouwperceel nodig hebben, dan dienen zij te verplaatsen naar een glastuinbouwconcentratiegebied.
In lid 3 is een verbod op andere bedrijvigheid in de glastuinbouwconcentratiegebieden opgenomen. Op dit verbod zijn uitzonderingen gemaakt (lid 4 en 5). Naast glastuinbouwbedrijven is het namelijk soms wenselijk om binnen het concentratiegebied ook andere bedrijvigheid toe te staan. De cross over met andere bedrijven (bijvoorbeeld de datacenters op Agriport A7 en kennisinstellingen die onderzoek uitvoeren voor de glastuinbouwsector) kan zorgen voor verduurzaming van de glastuinbouwsector en de totstandkoming van innovatieve oplossingen, die een positieve invloed hebben op de concurrentiepositie van de glastuinbouw. Ondanks dat die bedrijven geen glastuinbouw zijn of gelieerd zijn aan de glastuinbouw, omdat deze bedrijven niet gebruik maken van glasopstanden.
Tot slot is een lid 7 toegevoegd die GS de bevoegdheid geven om de begrenzing van het glastuinbouwconcentratiegebied. In het continue proces van modernisering zijn er gebieden aan te wijzen waarvan gemeenten en ondernemers constateren dat er geen toekomst ligt voor de glastuinbouw dan wel overcapaciteit is in een regio. Dat geldt bijvoorbeeld voor gebieden waar het Luchthavenindelingsbesluit (LIB) en de KV Contour geldt waardoor enkele glastuinbouwgebieden geen toekomst meer hebben. In dergelijke gevallen kan de aanwijzing tot glastuinbouwgebied komen te vervallen. In dat geval zullen de begrenzingen in de kaarten van de PRV ook gewijzigd moeten worden. Om snel in te kunnen spelen op de actualiteit en dynamiek wordt voorgesteld om de bevoegdheid tot wijziging van de contouren van het glastuinbouwgebied bij GS neer te leggen zodat dit proces geen vertraging oploopt. Alvorens wordt besloten tot een aanpassing in de begrenzing horen GS eerst de betreffende Statencommissie.
In artikel 29 Primaire waterkeringen zijn enkele onderwerpen geregeld die grotendeels overlappen met landelijke regelgeving. Omdat de PRV op die punten niets toevoegt, vervalt dit artikel.
Het onderdeel over buitendijks bouwen en buitendijkse functies (adaptief inrichten) uit artikel 29 is wel nog steeds van belang omdat het niet landelijk wordt geregeld. Dit onderwerp blijft in de PRV en wordt ten opzichte van artikel 29, eerste lid, onder c, van de PRV gewijzigd en nader uitgewerkt in het nieuwe artikel 29a met het opschrift ‘Buitendijkse gebieden’.
Dit artikel bepaalt dat in de buitendijkse gebieden rekening moet worden gehouden met actuele peilfluctuaties en voorzienbare peilveranderingen.
Voor de kusten van het IJsselmeer, Markermeer, Gooimeer en Eemmeer dienen bestemmingsplannen uit te gaan van het adaptief inrichten van buitendijkse gebieden, zodat rekening wordt gehouden met actuele peilfluctuaties en toekomstige peilveranderingen, zoals deze zijn afgesproken in het kader van het Deltaprogramma.
Gemeenten dienen initiatiefnemers in buitendijkse gebieden erop te wijzen dat zij zelf verantwoordelijk blijven voor eventuele schade als gevolg van peilfluctuaties of peilveranderingen.
Buitendijkse gebieden zijn gebieden die niet door een waterkering beschermd worden en geen hoge grond zijn. Hoge grond is grond die zo hoog is gelegen dat deze niet door overstromingen wordt bedreigd.
Het moet gaan om de actuele peilfluctuaties en voorzienbare peilveranderingen. Voorzienbaar zijn in ieder geval de peilveranderingen die zijn vastgelegd in het vigerende Deltaprogramma en de vigerende Deltabeslissing IJselmeergebied. Zo staat in de Deltabeslissing IJsselmeergebied die in 2014 aan de Tweede Kamer is aangeboden (onderdeel van Deltaprogramma 2015):
“Belangrijk onderdeel van de voorgestelde deltabeslissing is dat het gemiddelde winterpeil in het IJsselmeer tot 2050 gelijk blijft. (…) Voor de periode na 2050 blijft de optie open om het winterpeil beperkt mee te laten stijgen met de zeespiegel (maximaal 10-30 cm), maar alleen als dat noodzakelijk en kosteneffectief is.” en “De voorgestelde deltabeslissing voorziet ook in flexibeler beheer van de streefpeilen. (…) Met de eerste stap van flexibel peilbeheer neemt de voorraad in het zomerseizoen toe met 20 cm in het IJsselmeer, Markermeer en de Zuidelijke Randmeren. Als de vraag naar zoetwater toeneemt, is de buffer verder te vergroten tot een waterschijf van 40-50 cm. Om flexibel peilbeheer mogelijk te maken, krijgen de oevergebieden een flexibele inrichting.”
Bij de vorige wijziging van de PRV zijn de voormalige nationale landschappen onder het Bufferzone regime gebracht, omdat deze gebieden geen bescherming meer kenden nadat het Rijk dat had losgelaten. Het regime van de bufferzones is het strengste regime dat de PRV kent. Hierdoor kunnen diverse kleinschalige plannen in de voormalige nationale landschappen plotseling niet meer doorgaan. Daarbij blijkt dat de voormalige nationale landschappen al voor 93% een andere vorm van bescherming tegen grootschalige ontwikkelingen hebben. En ook artikel 15 beschermt kleinschalige gebieden tegen te grote ontwikkelingen die de kwaliteit van het landschap zouden kunnen aantasten. Daarom wordt de begrenzing (kaart 5B) weer teruggebracht naar de situatie voor vaststelling van de PRV op 3 februari 2014.
GS hebben op 1 oktober 2013 het kustversterkingsplan Zwakke Schakels (Hondsbossche- en Pettemer Zeewering) goedgekeurd (162293/246634) en tegelijkertijd een provinciale omgevingsvergunning verleend. Voor deze omgevingsvergunning is een ‘Verklaring van geen bedenkingen’ op 23-09-2013 afgegeven door PS. In de Ruimtelijke Onderbouwing horend bij de omgevingsvergunning is aangegeven dat een aantal strandpaviljoens verplaatst dienden te worden door de kustversterking. Voor de bestaande Hondsbossche- en Pettemer zeewering wordt een nieuw duingebied met een breed strand aangelegd. Voorheen was hier geen strand.
Permanente link
Kopieer de link naar uw clipboard
https://zoek.officielebekendmakingen.nl/prb-2015-6767.html