30 330
Wijziging van de Wet op de loonbelasting 1964 en van enige andere wetten (Wet aanvullend overgangsrecht fiscale behandeling pensioen)

nr. 10
BRIEF VAN DE MINISTER VAN SOCIALE ZAKEN EN WERKGELEGENHEID

Aan de Voorzitter van de Tweede Kamer der Staten-Generaal

Den Haag, 23 november 2005

Tijdens het plenaire debat op 22 november jongstleden over het wetsvoorstel Aanvullend overgangsrecht fiscale behandeling pensioenen (Kamerstukken 30 330) heb ik toegezegd Uw Kamer nog schriftelijk te informeren over de consequenties van het door mevrouw De Vries voorbereide amendement. Deze brief strekt er toe om, mede namens staatssecretaris Wijn, die toezegging na te komen.

Met het amendement wordt geregeld dat verzekeraars het recht krijgen om éénzijdig wijzigingen aan te brengen in bestaande contracten. Uit de toelichting bij het amendement kan worden afgeleid dat het de bedoeling is om verzekeraars deze mogelijkheid alleen te bieden voor die situaties waarin de werkgever niet meer bestaat, bijvoorbeeld als gevolg van een faillissement. Ik beschouw het toekennen van een dergelijk éénzijdig recht als een zwaarwegende ingreep in het overeenkomstenrecht. De vraag is of deze situatie een dergelijke ingreep rechtvaardigt.

Dit amendement is – gelet op hetgeen blijkens de toelichting met dit amendement is beoogd – pas met ingang van 2007 van belang, omdat in 2006 het aanvullende overgangsrecht op grond van het voorgestelde artikel 38h Wet op de loonbelasting 1964 geldt. De werking van het aanvullende overgangsrecht bij premievrij voortgezette pensioenen is in de nota naar aanleiding van het verslag uitgewerkt (Kamerstukken II 2005/06, 30 330, nr. 7).

Op grond van de Wet VPL moeten alle pensioenregelingen – voorzover geen overgangsrecht van toepassing is – worden aangepast aan de gewijzigde kaders. Met ingang van 2007 betekent dat, dat een niet-aangepaste pensioenregeling niet langer fiscaal gefacilieerd kan worden voortgezet. Een dergelijke regeling wordt in dat geval fiscaal als onzuiver aangemerkt. Het gevolg hiervan is dat alle tot dan toe in de pensioenregeling opgebouwde aanspraken ineens worden belast bij de werknemer ingeval de pensioenopbouw ook na 1 januari 2007 ongewijzigd wordt voortgezet. Juist de werknemer heeft er dus alle belang bij dat de pensioenregeling tijdig wordt aangepast aan de Wet VPL. Er is daarom geen enkele reden om te veronderstellen dat een (arbeidsongeschikte) ex-werknemer weigert mee te werken aan de aanpassing van de pensioenregeling aan de Wet VPL.

De verzekeringsovereenkomst die voorziet in de premievrije voortzetting bij arbeidsongeschiktheid zal met ingang van 2007 dusdanig moeten worden aangepast dat de werknemer een pensioen overhoudt dat past binnen het fiscale kader zoals dat geldt na de Wet VPL. Het verschil tussen de kosten voor de verzekeraar bij een ongewijzigde voortzetting enerzijds en de kosten voor de verzekeraar bij een aan de Wet VPL aangepaste polis anderzijds komt in dat geval uiteraard toe aan de (arbeidsongeschikte) werknemer; hij krijgt later ook een lagere pensioenuitkering. Een eenzijdige wijzigingsbevoegdheid voor de pensioenuitvoerder zou betekenen dat de verzekeraar het hiervoor genoemde verschil volledig zelf ontvangt. Dit effect is mijns inziens ongewenst.

Mocht een werknemer, ondanks de hierboven weergegeven financiële consequenties voor hemzelf, er toch voor kiezen om niet mee te werken aan een aanpassing van de pensioenregeling dan zou bij een onzuiver geworden pensioenregeling ineens loonbelasting over de totale aanspraken ingehouden moeten worden door de inhoudingsplichtige (ten laste van de werknemer). Omdat op dit moment nog niet helemaal duidelijk is of deze inhouding tot problemen zal leiden voor de inhoudingsplichtige, maar het effect pas vanaf 2007 optreedt, zeg ik u toe dat wij in 2006 in overleg met de betrokkenen zullen bezien of er problemen kunnen ontstaan voor de uitvoeringspraktijk bij deze inhouding van loonbelasting. Mochten deze problemen zich voordoen, dan kan in 2006 een oplossing hiervoor worden gezocht.

Op grond van het bovenstaande moet het aannemen van het amendement ontraden worden.

Naar aanleiding van de opmerking van mevrouw Koomen wil ik nog het volgende opmerken. In het kader van de verantwoordelijkheid van pensioenuitvoerders om hun klanten te informeren over de gevolgen die wetsaanpassingen kunnen hebben op lopende contracten, dienen ook in dit geval werkgevers en werknemers door pensioenuitvoerders geïnformeerd te worden over de eventuele gevolgen die de Wet VPL op door hen uitgevoerde pensioenregelingen kan hebben. Er is dus geen reden om aan te nemen dat betrokken werkgevers en/of werknemers niet op de hoogte zullen zijn van de gevolgen die de Wet VPL op hun pensioenregeling kan hebben.

De Minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid,

A. J. de Geus