30 034
Bevordering van het naar arbeidsvermogen verrichten van werk of van werkhervatting van verzekerden die gedeeltelijk arbeidsgeschikt zijn en tot het treffen van een regeling van inkomen voor deze personen alsmede voor verzekerden die volledig en duurzaam arbeidsongeschikt zijn (Wet werk en inkomen naar arbeidsvermogen)

30 118
Regels omtrent de invoering en financiering van de Wet werk en inkomen naar arbeidsvermogen alsmede met betrekking tot de intrekking van de Wet op de (re)integratie arbeidsgehandicapten (Wet Invoering en financiering Wet werk en inkomen naar arbeidsvermogen)

nr. 57
LIJST VAN VRAGEN EN ANTWOORDEN

Vastgesteld 21 maart 2006

De vaste commissie voor Sociale Zaken en Werkgelegenheid¹ heeft over de brief van de minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid d.d. 17 januari 2006 over de verzekerbaarheid van zieke werknemers (30 034, nr. 55) de navolgende vragen ter beantwoording aan de regering voorgelegd. Deze vragen, alsmede de daarop op 21 maart 2006 gegeven antwoorden, zijn hieronder afgedrukt.

De voorzitter van de commissie,

Smits

De griffier van de commissie,

Nava

Vragen van de PvdA-fractie

1

Om hoeveel mensen gaat het als gesteld wordt dat alle werknemers die op of na 1 januari 2004 ziek zijn geworden en meer dan 35% arbeidsongeschikt zijn bevonden, maar niet volledig en duurzaam arbeidsongeschikt zijn, en die vanaf 1 januari 2006 recht hebben op een uitkering uit hoofde van de WGA?

De WIA garandeert een uitkering aan alle werknemers die ziek zijn geworden op of na 1 januari 2004 en die tenminste 35% arbeidsongeschikt zijn. Hoeveel werknemers er tot nu toe recht op een WGA-uitkering hebben gekregen, is op dit moment nog niet te zeggen. UWV zal deze cijfers bekend maken in de eerste kwartaalrapportage.

2, 3 en 4

Kan worden gegarandeerd dat van de hierboven genoemde groep mensen, die nu in de Ziektewet zitten en wel premie voor de WAO hebben betaald maar niet voor de WIA in aanmerking komen, niemand tussen wal en schip valt? Zal het niet zo zijn dat deze groep zich niet of slechts tegen exorbitant hoge premies kan verzekeren voor het WIA-gat? Welke afspraken zijn hierover precies met de verzekeraars gemaakt?

Kunnen polissen worden overhandigd waaruit blijkt dat verzekeraars ook daadwerkelijk mensen bijverzekeren die tussen 1 januari 2004 en eind 2005 in de Ziektewet zijn gekomen, in het bijzonder mensen die al langer dan een jaar in de Ziektewet zitten?

Is het bekend welke bedragen verzekeraars vragen voor het bijverzekeren van het WIA-gat voor deze groep? Kunnen enkele voorbeelden worden gegeven van de bedragen die worden gevraagd?

Vanuit informatie van het Verbond van Verzekeraars heb ik begrepen dat verzekeraars en werkgevers verschillende mogelijkheden gevonden hebben waardoor werknemers die al ziek zijn voor de ingangsdatum van de aanvullende collectieve verzekering in de dekking worden meegenomen. Verzekeraars bieden in bepaalde gevallen met terugwerkende kracht dekking aan en nemen alle ziektegevallen mee. Ook bieden verzekeraars de mogelijkheid om reeds ingetreden schadegevallen alsnog onder de verzekering te brengen via betaling van een koopsom. De kosten van het meeverzekeren van deze groep werknemers zijn afhankelijk van de gekozen verzekering. Bij een dekking via betaling van een koopsom hangt de hoogte daarvan af van individuele factoren zoals leeftijd, salaris en eerste ziektedag.

5

Welke consequenties worden getrokken uit het feit dat uit recent onderzoek blijkt dat 75% van de werknemers niet weet wat de WIA inhoudt en wat de gevolgen daarvan zijn? Is de regering bereid de informatie te verbeteren?

Het is mij niet bekend op welk recent onderzoek wordt gedoeld. Wel ken ik de resultaten van een onderzoek uitgevoerd in opdracht van de verzekeringsmaatschappij OHRA naar de bekendheid en waardering van wetgeving (de WIA, vut/prepenisoen, fiscale regeling auto van de zaak, levensloop en het nieuwe zorgstelsel). Hieruit blijkt dat ruim de helft (55%) van de werknemers globaal of goed weet wat de regeling inhoudt. Opgemerkt moet worden dat dit onderzoek gehouden werd toen de Postbus 51-campagne van mijn ministerie over de WIA «Werken naar vermogen» net gestart was. In het kader van die campagne zijn er televisie- en radiospots uitgezonden, is een uitgebreide campagne-website online gegaan met aparte toepassingen voor werkgevers en werknemers, zijn advertenties en banners geplaatst gericht op werkgevers en werknemers, en is een bijeenkomst georganiseerd gericht op kleine werkgevers. UWV heeft zich bij zijn voorlichting over de WIA vooral op werkgevers gericht, bijvoorbeeld door bijeenkomsten over de WIA te organiseren voor werkgevers. Deze bijeenkomsten werden zeer goed bezocht en goed gewaardeerd door de werkgevers. Verder heeft ook UWV eind vorig jaar advertenties en banners geplaatst over de WIA, evenals radiospots en artikelen in het eigen UWV-blad.

De bekendheid met de nieuwe arbeidsongeschiktheidswetgeving kan natuurlijk nog worden vergroot. De meeste werknemers zijn gezond aan het werk, en houden zich niet bezig met ziekte en arbeidsongeschiktheid. Het is dan ook niet te verwachten dat de WIA na korte tijd al net zo bekend is als de WAO. Wel vind ik het wenselijk dat de bekendheid met de WIA groeit. Om die reden wordt de campagne in 2006 voortgezet. In 2006 zijn er artikelen aan huis-aan-huisbladen aangeboden en wordt een traject gestart dat er op gericht is artikelen te publiceren in bladen voor werkgevers en werknemers. Verder wordt dit jaar de campagnesite uitgebouwd en geactualiseerd. Ook worden er weer bijeenkomsten georganiseerd. In de voorlichting komt dit jaar met name de nadruk te liggen op de mogelijkheden van het eigenrisicodragen. UWV zal in 2006 opnieuw bijeenkomsten voor werkgevers organiseren.

Vragen van de fractie van ChristenUnie

6

Met welke inzet is de regering het gesprek met de verzekeraars ingegaan, gelet op de opmerking dat de WGA vanaf 1 januari 2006 een adequate verzekering biedt?

De zogenaamde inloopcategorie is met verzekeraars besproken. Zoals hiervoor aangegeven, lijken zich verschillende keuzemogelijkheden voor te doen.

7

Moet uit de verwijzing naar de praktijk rond de invoering van de Wet TBA (993) worden afgeleid dat de regering ervan uitgaat dat er individuele werknemers zullen zijn die zich niet kunnen verzekeren voor het WGA-gat? Zo neen, kan dat worden toegelicht?

De bedoeling van de verwijzing naar de praktijk rond de invoering van de Wet TBA in 1993 was om aan te geven dat er (nu en toen) meestal sprake is van collectieve contracten die voorzien in een bovenwettelijke aanvulling. Bij dergelijke collectieve contracten geldt algemene acceptatie en worden dus geen werknemers geweigerd.

8

Is het bekend in welke mate de Wet medefinanciering aanvullende arbeidsongeschiktheidsverzekeringen (Wet maav) een adequate oplossing bood voor alle belanghebbenden, te weten arbeidsongeschikten die door verzekeraars werden geweigerd voor een verzekering van het WAO-gat? In welke mate is door individuele werknemers gebruik gemaakt van de mogelijkheden op grond van de Wet maav? Is het uitgesloten dat in de jaren 90 werknemers tegen hun zin niet verzekerd waren voor het WAO-gat?

Over het gebruik van de Maav kan het volgende worden opgemerkt.

De Maav is in december 1993 van kracht geworden en diende als een overgangsregeling om de gevolgen van de wet TBA op te vangen voor werknemers die een verhoogde kans hadden om uit het arbeidsproces te vallen. Acht grote verzekeraars hebben indertijd een aparte onderlinge verzekeringsmaatschappij opgericht (de Onderlinge Waarborgmaatschappij Maav), die een aanvullende arbeidsongeschiktheidsverzekering aanbood aan bepaalde werknemers. De premie van de polis was bepaald op 2,5 keer de gemiddelde premie voor een vergelijkbare werknemer. De tekorten van deze verzekering werden omgeslagen over alle aanbieders van aanvullende arbeidsongeschiktheidsverzekeringen. De Wet Maav bood hiervoor een wettelijk kader.

De aanleiding voor de Maav was de verwachting dat veel werknemers zich niet konden verzekeren terwijl zij dat wel wilden. De laagste ramingen gingen uit van zo’n 17 000 personen. In de praktijk bleek dat de markt goed in staat was werknemers te verzekeren. Het gevolg was dat de belangstelling voor de Maav gering was. Ongeveer 1200 werknemers hebben een overeenkomst gesloten. Deze groep nam in de loop van de tijd af door natuurlijke oorzaken als overlijden en pensionering. De laatste verzekering zal in 2037 aflopen. Per juni 2003 waren er nog 470 verzekerden in portefeuille. Hiervan kregen 308 een uitkering en waren 162 niet arbeidsongeschikt en betaalden nog premie. Door deze lage aantallen waren de administratiekosten bovenproportioneel. Daarom heeft de Onderlinge Waarborgmaatschappij Maav zijn verzekerdenportefeuille met volledig behoud van rechten voor de verzekerden overgedragen aan een verzekeraar. Deze draagt alle huidige en toekomstige uitkeringskosten.

De onderlinge Waarborgmaatschappij bestaat inmiddels niet meer, en ook de Wet medefinanciering aanvullende arbeidsongeschiktheidsverzekeringen wordt ingetrokken. Een wetsvoorstel dat dit regelt (het wetsvoorstel Intrekking en wijziging van diverse wetten en een besluit op het terrein van het Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid, Kamerstukken 2005–2006, 30 444) is in behandeling bij het parlement.

9

Klopt het niet dat een groot aantal verzekeraars geen dekking biedt voor verzekering van het WGA-gat als sprake is van ziekte voor 1 januari 2006.

Voor het antwoord op deze vraag kan verwezen worden naar het antwoord op vraag 3.

10

Is het bericht nog actueel dat er geen verzekeringsproducten bekend zijn die zich beperken tot een aanvulling op de loonaanvulling in het geval de resterende verdiencapaciteit wel voldoende is (minimaal 50%), maar niet volledig wordt benut? Kan worden bevestigd dat het Verbond van Verzekeraars zelf een verzekering heeft afgesloten voor zijn werknemers die ook in deze situatie recht geeft op een uitkering?

Het bericht dat er geen verzekeringsproducten bekend zijn, die zich beperken tot een aanvulling op de loonaanvulling, is nog steeds actueel. Wel is mij gebleken dat er enkele verzekeraars zijn die een aanvulling geven op de loonaanvulling, ingeval de resterende verdiencapaciteit niet geheel benut wordt, als onderdeel van een ruimere dekking.

Het lijkt mij niet opportuun om in te gaan op de soort verzekering die individuele werkgevers voor de eigen werknemers afsluiten.

---

1 Samenstelling:

Leden: Noorman-den Uyl (PvdA), Bakker (D66), De Vries (VVD), De Wit (SP), Van Gent (GL), Verburg (CDA), Hamer (PvdA), Bussemaker (PvdA), Vendrik (GL), Mosterd (CDA), Smits (PvdA), Voorzitter, Örgü (VVD), Weekers (VVD), Rambocus (CDA), Ferrier (CDA), Ondervoorzitter, Huizinga-Heringa (CU), Varela (LPF), Eski (CDA), Koomen (CDA), Smeets (PvdA), Douma (PvdA), Stuurman (PvdA), Kraneveldt (LPF), Hirsi Ali (VVD), Van Hijum (CDA), Van der Sande (VVD) en Vacature (algemeen).

Plv.leden: Depla (PvdA), Koşer Kaya (D66), Blok (VVD), Kant (SP), Halsema (GL), Smilde (CDA), Verbeet (PvdA), Timmer (PvdA), Azough (GL), Omtzigt (CDA), Meijer (PvdA), Nijs (VVD), Visser (VVD), Algra (CDA), Vietsch (CDA), Van der Vlies (SGP), Hermans (LPF), Van Oerle-van der Horst (CDA), Van Dijk (CDA), Van Dijken (PvdA), Blom (PvdA), Kalsbeek (PvdA), Van As (LPF), Aptroot (VVD), Hessels (CDA), Van Egerschot (VVD) en Vacature (algemeen).