29 814
Wijziging van de Arbeidsomstandighedenwet 1998 in verband met een gewijzigde organisatie van de deskundige bijstand bij het arbeidsomstandighedenbeleid en de daarmee samenhangende bepalingen

nr. 9
BRIEF VAN DE STAATSSECRETARIS VAN SOCIALE ZAKEN EN WERKGELEGENHEID

Aan de Voorzitter van de Tweede Kamer der Staten-Generaal

Den Haag, 11 januari 2005

Bij de mondelinge behandeling van het wetsvoorstel 29 814 (Wijziging van de Arbeidsomstandighedenwet) op 16 december 2004, heb ik toegezegd nog een schriftelijk antwoord te zullen geven op een vraag van het lid van uw Kamer, mevrouw Bussemaker.

Mevrouw Bussemaker bevestigde mijn mededeling in de Nota naar aanleiding van het verslag bij genoemd wetsvoorstel, dat de werknemer niet verplicht is de werkgever te informeren over de precieze medische achtergrond van de beperkingen die hem verhinderen zijn werk te doen. Vervolgens vroeg zij of ik haar opvatting, dat de werkgever «niet eens het recht heeft om naar een medische achtergrond van de werknemer te vragen», kan bevestigen.

Uitgangspunt is dat de werkgever de precieze medische achtergrond van de beperkingen van de werknemer niet nodig heeft voor zijn verantwoordelijkheden, te weten loondoorbetaling en reïntegratie. De werkgever heeft daarvoor voldoende aan de informatie over het bestaan van arbeidsongeschiktheid, de beperkingen van de werknemer en de mogelijkheden om werkhervatting te bevorderen. Zo is het aangegeven in de Memorie van Toelichting bij de wet Verbetering poortwachter, waarnaar eveneens is verwezen bij de behandeling op 16 december jl.

Alleen met uitdrukkelijke toestemming van de werknemer of wanneer de werknemer dit zelf openbaar heeft gemaakt mag de werkgever beschikken over bedoelde medische gegevens (art. 23, Wet Bescherming Persoonsgegevens). Gelet op de afhankelijke positie van de werknemer ten opzichte van de werkgever wordt de uitdrukkelijke toestemming niet snel aangenomen. Naar de opvatting van de Registratiekamer is daarvan alleen sprake indien de werknemer zonder dat de werkgever enige aandrang uitoefent deze gegevens verschaft.

Hieruit volgt dat de werknemer niet verplicht is aan de werkgever informatie te verschaffen over de aard of oorzaak van zijn ziekte, indien de werkgever hiernaar vraagt. Wel is de werknemer gehouden deze informatie op verzoek te verstrekken aan de bedrijfarts van de werkgever.

De Staatssecretaris van Sociale Zaken en Werkgelegenheid,

H. A. L. van Hoof