29 658
Wet toezicht accountantsorganisaties

nr. 54
BRIEF VAN DE MINISTER VAN FINANCIËN

Aan de Voorzitter van de Tweede Kamer der Staten-Generaal

Den Haag, 24 februari 2005

Tijdens mijn tweede termijn heb ik de Kamer toegezegd om de argumenten bij de amendementen voor u op een rijtje te zetten en eventuele technische verbeteringen zoveel als mogelijk op voorhand aan te geven.

In bijgaande brief treft u per ingediend amendement mijn beargumenteerde advies aan met voorstellen voor technische verbeteringen.

Kamerstuk nr. 11

Dit amendement van mevrouw Kant en mevrouw Gerkens betreft het schrappen van artikel 25.

Artikel 25 past bij de introductie van onafhankelijk publiek toezicht. Uit de conceptrichtlijn volgt het principe dat vanuit het publieke domein grip moet zijn op de registratie van accountants. Goedkeuring van accountants kan gebeuren door een beroepsorganisatie onder de voorwaarde dat de onafhankelijk publieke toezichthouder de eindverantwoordelijkheid blijft dragen. Het wetsvoorstel bepaalt in artikel 24 dat een externe accountant altijd een Accountant-Administratieconsulent of registeraccountant dient te zijn.

In de eerste termijn heb ik het belang hiervan benadrukt. Artikel 25 maakt het mogelijk deze exclusiviteit te doorbreken. Artikel 25 creëert een voorziening voor de situatie waarin een beroepsorganisatie binnen de door het wetsvoorstel gegeven kaders onvoldoende invulling weet te geven aan de kwaliteitshandhaving en daarmee aan de borging van het publiek belang. Artikel 25 is daardoor een prikkel voor beide beroepsorganisaties om hun taakbehartiging ook voortdurend te toetsen aan het publieke belang en de mate waarin hun activiteiten daarbij passen.

Kamerstuk nr. 14

Dit amendement van mevrouw Van Egerschot betreft het opnemen van een uitwerking van de definitie van OOB in de wet. Dit amendement heb ik overgenomen in de derde nota van wijziging (kamerstuk 29 658, nr. 35).Ook heb ik de bijlage bij artikel 1 conform dit amendement aangepast. Daarmee is de doelstelling van dit amendement bereikt en acht ik het om die reden overbodig.

In meer technische zin wordt opgemerkt dat dit amendement voorstelt de bijlage te wijzigen en amendement nr. 44 voorstelt de bijlage te doen vervallen.

Kamerstuk nr. 24

Dit amendement van de heer Douma betreft het toevoegen van een tweede lid aan artikel 25. Ik acht het niet nodig om in het kader van dit wetsvoorstel een bepaling op te nemen die ertoe strekt dat de Minister van Financiën initiatieven kan nemen tot het instellen van een publiekrechtelijke bedrijfsorganisatie ter vervanging van het NIVRA en de NOvAA. Voor het instellen van een nieuwe publiekrechtelijke bedrijfsorganisatie zal het noodzakelijk zijn verschillende wetten aan te passen. Indien dit nodig blijkt, kan de Minister van Financiën als verantwoordelijke bewindsman altijd het initiatief nemen tot een dergelijke wetswijziging.

Bovendien lijkt het beter om het eventuele samengaan van beide beroepsorganisaties (mede) op hun eigen initiatief te laten plaatsvinden. Op dergelijke wijze kan beter worden gewaarborgd dat de verschillende deelgroepen binnen het accountantsberoep zich in voldoende mate vertegenwoordigd voelen. Voor zover het amendement een dergelijk signaal in de richting van de beide beroepsorganisaties wil zijn, kan dat worden onderschreven. Indien de Kamer besluit het amendement te handhaven, adviseer ik u het amendement als volgt te doen luiden:

2. Onze Minister kan het initiatief nemen tot het instellen van een publiekrechtelijke beroepsorganisatie ter vervanging van de openbare lichamen, bedoeld in de artikelen 1, eerste lid, van de Wet op de Registeraccountants, en artikel 2, eerste lid, van de Wet op de Accountants-Administratieconsulenten.

Kamerstuk nr. 26

Dit amendement betreft het opnemen van een «geheimhoudingsplicht» in de Wet AA. Ik ben van mening dat deze problematiek in de derde (kamerstuk 29 658, nr. 35) en vierde nota van wijziging (kamerstuk 29 658, nr. 48) voldoende is ondervangen. Met deze nota's is een geheimhoudingsplicht geïntroduceerd voor de accountantsorganisatie onderscheidenlijk de externe accountant.

Indien de Kamer besluit het amendement te handhaven, adviseer ik u het amendement zodanig aan te passen dat ook de gelijkluidende bepaling (artikel 19) in de Wet RA wordt gewijzigd. Een aanvulling zou als volgt kunnen luiden:

In artikel 71, onderdeel C, wordt punt 1 vervangen door:

1. Onder vernummering van het vierde lid tot vijfde lid wordt een lid ingevoegd, luidende:

4. De ledenvergadering stelt bij verordening regels vast terzake van de onafhankelijkheid, het stelsel van kwaliteitsbeheersing, de geheimhoudingsplicht en de integere bedrijfsvoering van accountantsorganisaties als bedoeld in artikel 1, eerste lid, onderdeel a, van de Wet toezicht accountantsorganisaties, welke verbindend zijn voor accountantsorganisaties waarbinnen registeraccountants hun beroep uitoefenen.

Kamerstuk nr. 32

Dit amendement van de heer Douma betreft het toekennen van onderzoeksbevoegdheden aan de AFM. Het wetsvoorstel voorziet evenwel in onderzoeksbevoegdheden voor de door de AFM aangewezen personen die zijn belast met het toezicht op de naleving van de bij en krachtens het wetsvoorstel gestelde regels. Dit zijn de bevoegdheden die zijn opgenomen in afdeling 5.2 van de Algemene wet bestuursrecht. Het betreft hier het betreden van plaatsen (artikel 5:15), het vorderen van inlichtingen (artikel 5:16) en het vorderen van inzage van zakelijke gegevens en bescheiden (artikel 5:17). Bovendien is een ieder verplicht aan de AFM medewerking te verlenen, met uitzondering van degenen die beschikken over een verschoningsrecht (artikel 5:20). Het amendement voegt aan het wetsvoorstel inhoudelijk geen nieuwe elementen toe.

Kamerstuk nr. 33

Dit amendement van de heer Douma betreft de geheimhoudingsplicht en de fraudemelding aan de AFM. De inhoud van dit amendement is – enigszins gewijzigd – opgenomen in artikel 23a van het wetsvoorstel. Tijdens mijn tweede termijn heb ik uiteengezet dat de instantie waaraan fraude moet worden gemeld – na overleg met het ministerie van Justitie – is aangeduid als «opsporingsambtenaar». De reden hiervoor is dat vervolging van fraude in de strafrechtelijke sfeer plaatsvindt. In de praktijk worden om die reden thans de fraudemeldingen gedaan bij het KLPD.

De meldingsplicht is in artikel 23a beperkt tot fraudes van materieel belang, opdat niet in alle gevallen een meldingsplicht van de extern accountant ontstaat. Dit neemt niet weg dat iedereen vrijwillig aangifte kan doen van andere fraudes. In een algemene maatregel van bestuur zal worden bepaald wat onder fraude van materieel belang moet worden verstaan.

Kamerstuk nr. 34

Dit amendement van mevrouw Gerkens en de heer Vendrik betreft de uitbreiding van de tuchtrechtspraak tot domein D.

In mijn tweede termijn heb ik uitvoerig stilgestaan bij de tuchtrechtspraak. Het uitgangspunt is dat alle accountants die het beroep en daarmee de functie van de accountantsverklaring op wat voor manier ook besmetten of anderszins in diskrediet brengen, zich ten overstaan van de accountantskamer moeten verantwoorden.

Bij de domeinen A en B is sprake van een wettelijke taak en is het algemeen belang dus door de wetgever aangegeven. Begaat de accountant in die domeinen een fout, dan is er een directe reden om hem daarop als exclusief door de wetgever aangewezen persoon aan te spreken.

Bij de werkzaamheden in de domeinen C en D is dat niet het geval. Toch hebben de Minister van Justitie en ik ervoor gekozen ook de werkzaamheden in het domein C te bestempelen als een kerntaak. De vrijwillige controle en het beoordelen van financiële verantwoordingen komen namelijk inhoudelijk nagenoeg overeen met de wettelijke controle. Deze verklaringen worden ook in het maatschappelijke verkeer met elkaar vereenzelvigd. Er zijn weinig zichtbare verschillen. Fouten hebben daarmee rechtstreekse uitwerking op het vertrouwen dat het maatschappelijke verkeer heeft in de domeinen A en B.

De werkzaamheden uit domein D zijn niet specifiek voorbehouden aan accountants. Het soort werk kan door iedereen worden uitgevoerd. Dit geldt ook voor «due dilligence»-onderzoeken en forensische onderzoeken. Een accountant die op dit terrein fouten maakt, zal zich net als ieder ander moeten verantwoorden tegenover de gewone burgerlijke rechter of strafrechter. De enige reden om een uitzondering te maken voor een accountant is de mogelijke uitstraling van zijn handelen op het beroep en het vertrouwen in de accountantsverklaring zoals bedoeld in het wetsvoorstel. Het moet daarom mogelijk zijn deze accountant te schorsen of te schrappen uit de registers. En daarin voorziet het wetsvoorstel.

Mochten de door de accountant gemaakte fouten in domein D van ernstige aard zijn, dan kan een speciale functionaris binnen de beide beroepsorganisaties besluiten om de betreffende klacht aan de accountantskamer voor te leggen.

Kamerstuk nr. 39

Dit amendement betreft de ontslagbescherming voor de externe accountant en is ontleend aan artikel 36 van de conceptrichtlijn. Het bevat een «corporate governance»-element en raakt aan het arbeidsrecht. Om voldoende gelegenheid te hebben om voor de voorgestelde regel, die ik inhoudelijk onderschrijf, de meest geëigende plaats te vinden, heeft het mijn voorkeur om artikel 36 van de conceptrichtlijn op een later tijdstip te implementeren. Indien de Kamer besluit het amendement te handhaven, adviseer ik u het amendement als volgt te doen luiden:

I

Na artikel 18 wordt een artikel ingevoegd, luidende:

Artikel 18a

1. Een controlecliënt kan de overeenkomst met de accountantsorganisatie tijdens het uitvoeren van de wettelijke controle alleen opzeggen wegens gewichtige redenen. Onder gewichtige redenen valt niet een verschil van mening over verslaggevingmethoden of controleprocedures.

2. Een accountantsorganisatie en haar controlecliënt melden een tussentijdse opzegging van de overeenkomst, alsmede de redenen daarvoor, binnen een redelijke termijn aan de Autoriteit Financiële Markten.

II

In artikel 49, eerste lid, wordt na de zinsnede «18, tweede lid,» ingevoegd: 18a, tweede lid,.

Kamerstuk nr. 41

Dit amendement van de heer De Haan schrapt de vergunningplicht en stelt daarvoor geen alternatief in de plaats. Het aannemen van dit amendement zorgt ervoor dat niet wordt voorzien in een van de essentialia van de komende richtlijn.

De richtlijn stelt eisen aan kantoren en vraagt om een materiële toetsing van die eisen door een onafhankelijk toezichthouder. Aan deze eisen moet zijn voldaan alvorens een accountantskantoor de markt mag betreden (dat wil zeggen, een vergunning krijgt c.q. geregistreerd wordt). Ik acht het niet acceptabel indien het wetsvoorstel op zodanige wijze wordt geamendeerd. Op die wijze ontstaat voorzienbaar op korte termijn strijdigheid met de nieuwe richtlijn.

Kamerstuk nr. 42

Dit amendement van mevrouw Kant en de heer Vendrik betreft de scheiding tussen controle en advies. Onafhankelijkheid is een van de kernkwaliteiten van de accountant. Ten opzichte van zijn controlecliënt dient hij zich voortdurend af te vragen of hij in de positie is om tot een echt onafhankelijk oordeel te komen. Deze hoofdnorm staat in de wet en is hard. De accountant moet onafhankelijk zijn en dat moet objectiveerbaar en aantoonbaar zijn. Deze norm is gelijk aan de norm die in de Verenigde Staten wordt gehanteerd. De invulling en handhaving van de norm verschilt. Uitgangspunt in Europa en het wetsvoorstel is de eigen verantwoordelijkheid van de accountant. Zij of hij toetst zelf of risico's aanwezig zijn en zo ja, of dat een belemmering vormt voor een onafhankelijk oordeel. De toets dient gedocumenteerd te worden. Het is de basis waarop toezichthouder en vooral de accountantskamer kunnen toetsen of redelijkerwijs kan worden aangenomen dat een beroepsgenoot, die onafhankelijk is (en op geen enkele andere wijze diensten verleent aan de onderneming), op een vergelijkbare wijze zou hebben gehandeld.

De hoofdprincipes uit de richtlijn worden in Europees verband in nadere regelgeving uitgewerkt (via comitologie). Het hoofdprincipe van onafhankelijkheid in artikel 22 van de richtlijn zal worden uitgewerkt op basis van een bestaande aanbeveling van de Europese Commissie over onafhankelijkheid. In deze aanbeveling van 50 pagina's is vrij gedetailleerd beschreven welke combinaties van controle en advies niet kunnen en in welke gevallen wel verenigbare combinaties van diensten extra waarborgen gelden.

De in het amendement voorgestelde scheiding tussen controle en advies gaat verder dan de richtlijn en ook verder dan de regelgeving in de Verenigde Staten. De ontstaansgeschiedenis van de regelgeving in de Verenigde Staten (de Sarbanes-Oxley Act) illustreert de betrekkelijkheid en de lastige hanteerbaarheid van een dergelijk verbod. Omdat het ten koste zou gaan van de kwaliteit van de controleactiviteiten, is men in de Verenigde Staten zeer snel afgestapt van de voorgenomen strikte scheiding van controle en advies. Een in de wereld unieke rigide scheiding zou de Nederlandse accountantskantoren en uiteindelijk hun klanten op achterstand zetten.

Het in het wetsvoorstel voorgestelde systeem, en daarover mag geen misverstand bestaan, dient zondermeer te voorkomen dat de accountant zijn oren laat hangen naar zijn cliënt omwille van commerciële of andersoortige belangen.

De ook in het debat besproken gevallen waarin andere activiteiten of de daarmee gemoeid gaande commerciële belangen de overhand nemen, kunnen de toets aan de norm in de wet niet doorstaan. Mocht het ondanks die evidentie nodig blijken, kunnen de eerder genoemde voorschriften altijd nog worden aangescherpt of aangepast.

Kamerstuk nr. 43

Dit amendement van mevrouw Kant en de heer Vendrik betreft de kantoorroulatie. Een verplichte kantoorroulatie na een periode van zeven jaar resulteert – volgens onderzoek van onder andere de Fédération des Experts Comptables Européens – onder andere in hogere kosten en verminderde kwaliteit in de eerste jaren. Het merendeel van de «fouten» van een accountant wordt gemaakt in de eerste twee jaar bij een controlecliënt. Bovendien worden de kosten voor een onderneming hoger. Het nieuwe accountantskantoor zal kennis moeten opbouwen over de onderneming, diens bedrijfs- en verslaggevingsrisico's en interne controlesystemen. Daarnaast brengt kantoorroulatie coördinatieproblemen met zich mee bij multinationale controles. Ook dit kan negatieve gevolgen hebben voor zowel de kwaliteit als de kosten. De roulatie op het niveau van de partner heeft deze nadelen niet, omdat een controleteam bij de cliënt werkzaam kan blijven. De conceptrichtlijn kent met betrekking tot roulatie nu een tweetal opties. De eerste is partnerroulatie. In de tweede optie kan partnerroulatie gepaard gaan met kantoorroulatie (teneinde te voorkomen dat wel het kantoor wijzigt, maar de controlerend accountant dezelfde blijft). De heersende opvatting in Europa, is dat kantoorroulatie meer nadelen dan voordelen heeft.

Kamerstuk nr. 45

Dit amendement van de heer De Haan en mevrouw Van Egerschot betreft het schrappen van de wijzigingen in de Wet RA en de Wet AA.

Uit de toelichting onder het amendement blijkt dat het amendement bedoeld is om de instelling van een derde ZBO voor de opleidingen tot AA en RA te voorkomen. Geconstateerd moet worden dat het amendement niet het effect heeft dat de indieners ervan beogen. De bepalingen die door het amendement zouden worden geschrapt leiden namelijk juist tot vermindering van het aantal ZBO's. In de nieuwe opzet worden de twee examenbureau's – één voor de RA's en één voor de AA's – en het curatorium – in totaal drie dus – teruggebracht naar één ZBO: de Commissie eindtermen accountantsopleiding. Voor deze ene bevoegde ZBO zijn de volgende beleidsmatige argumenten van belang. Het kan niet zo zijn dat de beroepsbeoefenaren zelf de opleidingseisen vaststellen van de accountant die op grond van het publiek belang onder toezicht staat. Ik verwijs op dit punt verder naar mijn opmerkingen bij het amendement op kamerstuk nr. 50. Daarnaast gaat het amendement aanzienlijk verder en schrapt het ook andere zaken dan de toelichting doet vermoeden:

a. Zo wordt de bevoegdheid van de beroepsorganisaties geschrapt om regels te stellen voor accountantsorganisaties ter uitwerking van de Wta. Daardoor zouden u en ik, als verantwoordelijke voor de amvb, alles zelf moeten bedenken. Naast de kwaliteit van de regelgeving die daaruit voort zou vloeien, heeft dit grote gevolgen voor de administratieve lasten. De crux van het model is nu juist dat de beroepsorganisaties waar mogelijk zelf de regels stellen.

b. Ook wordt de nieuwe titel inzake tuchtrechtspraak geschrapt.

Kamerstuk nr. 46

Dit amendement van de heer De Haan betreft de rol van de beroepsorganisaties in het toezicht door de AFM op accountantsorganisaties die geen wettelijke controles verrichten bij organisaties van openbaar belang. Tijdens de plenaire behandeling van het wetsvoorstel is in het kader van de discussie over amendement nr. 46 bij mij de indruk ontstaan dat er over het feit dat het toezicht op deze wijze wordt ingevuld overeenstemming bestaat. Om de wettelijke vormgeving verder te verhelderen wordt om die reden in de vijfde nota van wijziging artikel 43b (nieuw) ingevoegd. Dit artikel regelt de verhouding tussen de AFM en de voornoemde organisaties bij het toezicht op de naleving van de wet.

Het systeem van de voorgestelde Wta is zo ingericht dat de AFM eindverantwoordelijk is voor het toezicht op accountantsorganisatie die niet-OOB's controleren. Daarbij maakt zij gebruik van het toezicht door de beroepsorganisaties. In het systeem van de Wta kan de AFM vertrouwen op de kwaliteitsborging en -toetsing door de Commissie Toetsing Kwaliteit van het NIVRA of de Raad van Toezicht van de NOvAA. Daarnaast kunnen de SRA of andere alternatieve beoordelingssystemen een rol spelen. Overigens zullen ook dergelijke beoordelingssystemen dienen te voldoen aan minimale eisen met betrekking tot de afstand die aanwezig is tot de gecontroleerde of te controleren accountantsorganisatie.

Kamerstuk nr. 47

Dit amendement van de heer Douma betreft de verwijzing in de artikelen 17 en 23 van het wetsvoorstel naar EU-regelgeving inzake onafhankelijkheid. Aangezien de voorschriften waarnaar wordt verwezen bij of krachtens algemene maatregel van bestuur zullen worden geïmplementeerd lijkt een directe verwijzing onnodig en om redenen van wettechniek onwenselijk. Implementatie in een algemene maatregel van bestuur biedt het voordeel dat de Europese regels, die de uitwerking betreffen van een hoofdnorm, beter kunnen worden ingepast in het Nederlandse rechtssysteem.

Kamerstuk nr. 50

Dit amendement van mevrouw Van Egerschot en de heer De Haan betreft het schrappen van het artikel waarmee de Commissie eindtermen accountantsopleiding (CEA) wordt ingesteld.

Het toezicht op het accountantsonderwijs heeft in de bestaande wetgeving een ingewikkelde structuur met drie ZBO's. Dit loopt in de praktijk stroef. In de nieuwe opzet wordt hieraan een eind gemaakt en is het aantal ZBO's teruggebracht naar één: de CEA. Daarbij is geen andere doelstelling gehanteerd dan een nauwe aansluiting bij reeds bestaande systemen en structuren. De accreditatiesystematiek van beoordeling van opleidingen zal dan ook bij het accountantsonderwijs worden toegepast. Dit gaat de Nederlands-Vlaamse Accreditatie Organisatie (NVAO) doen. In het nieuwe systeem zullen visitatiecommissies op basis van eindtermen beoordelen of een opleiding door de NVAO kan worden geaccrediteerd. De CEA is dus geen accreditatieorgaan en doet geen werk over van de NVAO. De CEA creëert, door middel van het vaststellen van de eisen waaraan opleidingen moeten voldoen, het kader waaraan de NVAO moet toetsen. Ook bij andere beroepsgroepen met een publiek belang wordt een dergelijke structuur gehanteerd. Het is regel dat in de door het ministerie van OCW gehanteerde systematiek de eindtermen worden vastgesteld door de betrokken minister dan wel bij algemene maatregel van bestuur, waarbij dan wordt geadviseerd door een commissie van deskundigen. Een voorbeeld hiervan is de vaststelling van eindtermen door de Minister van BZK, op voorstel van de politieonderwijsraad, voor het politieonderwijs. Een ander voorbeeld is het Besluit opleidingseisen arts waarin bij algemene maatregel van bestuur de algemene eindtermen voor de opleiding tot arts worden vastgesteld. Ik heb gekozen voor de CEA, bestaande uit deskundigen op het gebied van het accountantsberoep, die op afstand van de Minister van Financiën de eindtermen zullen vaststellen. De CEA zal zich daarbij natuurlijk laten adviseren door de beroepsorganisaties door middel van de door hen opgestelde beroepsprofielen voor de registeraccountant en de Accountant-Administratieconsulent.

In het voorliggende amendement wordt van de bovenbeschreven systematiek afgestapt en worden competenties (lees: eindtermen) vastgesteld door de NOvAA onderscheidenlijk het NIVRA. Dit systeem past niet in de nieuwe systematiek waarin de NVAO opleidingen accrediteert. Indien dit amendement wordt aangenomen en de Minister van Financiën acht de eindtermen onvoldoende om de vakbekwaamheid van de externe accountant te waarborgen, dan is het niet onwaarschijnlijk dat de eindtermen voor de vakbekwaamheid van de externe accountant op grond van artikel 23 van het wetsvoorstel bij of krachtens algemene maatregel van bestuur zullen moeten worden vastgesteld. In dat geval zal het ministerie van Financiën zich toch ook willen laten adviseren door een deskundigen op het terrein van onderwijs en accountancy. Daarom geef ik er de voorkeur aan om de eindtermen voor de gehele accountantopleiding door de CEA te laten vaststellen.

Desgewenst kunnen de eindtermen door de minister van Financiën worden vastgesteld. Het amendement zou dan als volgt moeten luiden:

I

Artikel 70 wordt als volgt gewijzigd:

A

1. In onderdeel K komt artikel 53 als volgt te luiden:

Artikel 53

De opleiding tot Accountant-Administratieconsulent omvat de bij algemene maatregel van bestuur vast te stellen eindtermen.

II

Artikel 71 wordt als volgt gewijzigd:

A

In onderdeel K komt artikel 66 als volgt te luiden:

Artikel 66

De opleiding tot registeraccountant omvat de bij algemene maatregel vast te stellen eindtermen.

Kamerstuk nr. 51

Dit amendement van mevrouw Van Egerschot en de heer De Haan betreft het beperken van de wet tot OOB's. Aanvaarding van dit amendement zal een verdere behandeling van het wetsontwerp in de weg staan.

In mijn tweede termijn heb ik aangegeven dat de bestaande Europese Achtste Richtlijn Vennootschapsrecht uit 1984 over alle wettelijke controles gaat. De nieuwe richtlijn gaat in een bestendige lijn eveneens over alle wettelijke controles. Tijdens de besprekingen in de Ecofin-Raad van de Europese Unie is beperking van de reikwijdte niet aan de orde geweest, uitbreiding wél. Ook bij het Europees Parlement lijkt geen wens te bestaan om de reikwijdte te beperken.

Kamerstuk nr. 52

Dit amendement van mevrouw Van Egerschot en de heer De Haan betreft het inperken van de preventieve toets tot accountantsorganisaties en externe accountants. Dit amendement heb ik reeds verwerkt in mijn derde nota van wijziging en is om die reden overbodig. De artikelen 21 en 22 zijn vervallen.

Kamerstuk nr. 53

Dit amendement van mevrouw Van Egerschot betreft het schrappen van de definitie «externe accountant». Tijdens de plenaire behandeling is uitvoerig stilgestaan bij de redenering waarom de definitie van de functionaliteit «externe accountant» geen nieuwe titel introduceert. Bovendien dekt de voorgestelde omschrijving «de accountant die een accountantsverklaring afgeeft» de lading niet. Ook een interne accountant kan namelijk een dergelijke verklaring afgeven, en het wetsvoorstel heeft juist de externe accountant op het oog.

Ten slotte houden de artikelen 58b van de Wet op de registeraccountants respectievelijk artikel 40 van de Wet op de Accountants-Administratieconsulenten een verbod in voor een ieder die geen Accountant-Administratieconsulent of registeraccountant is, enige aanduiding te gebruiken waarin het woord «accountant» voorkomt. Ik ontraad u derhalve dit amendement, omdat het niet de gewenste duidelijkheid creëert én overbodig is.

De Minister van Financiën,

G. Zalm