29 477 Geneesmiddelenbeleid

Nr. 157 MOTIE VAN HET LID DIJKSTRA

Voorgesteld 16 juni 2011

De Kamer,

gehoord de beraadslaging,

van mening, dat het voorschrijven en verstrekken van dure TNF-alfaremmers zo effectief en efficiënt mogelijk dient te geschieden;

constaterende, dat dit met de tussentijdse beleidsregel met betrekking tot de add-on’s voor TNF-alfaremmers tot aan 2013 geregeld is, maar nadien niet;

overwegende, dat voor de periode vanaf 2013 een bekostigingsmodel nodig is dat ziekenhuizen optimaal prikkelt om kortingen te bedingen bij de farmaceutische industrie, dat artsen prikkelt om voor de patiënt het juiste middel voor te schrijven en daarbij vooral te kiezen voor het middel met de laagste maatschappelijke kosten en dat kortingen bekend maakt bij de zorgverzekeraars, zodat die doorberekend worden aan verzekerden;

overwegende, dat zo’n bekostigingsmodel recht moet doen aan de verschillen tussen geneesmiddelen en de verschillen tussen ziekenhuizen en het risico op onderbehandeling zo klein mogelijk moeten zijn, en ook dat er geen mogelijkheid mag bestaan om zo’n reguleringsmodel te omzeilen;

overwegende, dat het tweede alternatief, te weten integrale prijzen voor dbc-zorgproducten, waarin de kosten van TNF-alfaremmers zijn opgenomen, uit het in 2008 gepubliceerde BMG-rapport «2nd opinion NZa-voorstel bekostiging dure intramurale geneesmiddelen», aan die criteria voldoet;

verzoekt de regering om dit alternatief samen met belanghebbende partijen in de komende anderhalf jaar verder uit te werken, zodat er met ingang van 2013 met dit bekostigingsmodel gewerkt wordt bij het voorschrijven van, het verstrekken van en het behandelen met TNF-alfaremmers,

en gaat over tot de orde van de dag.

Dijkstra